Επτά υδροβιότοποι με πλούσια ορνιθοπανίδα, στην καρδιά του θεσσαλικού κάμπου, αποτελούν πηγή ζωής του. Αν και δημιουργήθηκαν για να καλύψουν αρδευτικές ανάγκες των καλλιεργειών, σήμερα η ζωή που έχει αναπτυχθεί σε αυτούς αναδεικνύει το μεγαλείο της φύσης και η προστασία τους αποτελεί ανάγκη.
Το δύσκολο αυτό έργο έχει αναλάβει το Δασαρχείο Λάρισας, που προσπαθεί με τις δράσεις που αναπτύσσει, τόσο να τους προστατεύσει, διατηρώντας την περιβαλλοντική τους ισορροπία όσο και να τους αναδείξει, ως σπάνια καταφύγια υδρόβιων πτηνών.
Απειλές τους σήμερα η λειψυδρία και το παράνομο κυνήγι. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή, μετά από μια περίοδο άντλησης μεγάλης ποσότητας νερού από τις καλλιέργειες και την έλλειψη βροχοπτώσεων, η στάθμη ορισμένων εξ αυτών έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα.
Όσον αφορά στο κυνήγι, η αλόγιστη συμπεριφορά ανθρώπων έχει απειλήσει αρκετά είδη πτηνών, καθώς σε εξορμήσεις τους κλιμάκια του Δασαρχείου Λάρισας έχουν βρει ακόμη και νεκρούς κύκνους, θύματα της καταστροφικής μανίας ατόμων που σκοτώνουν ό,τι βρουν στο πέρασμά τους.
Στους τρεις εκ των επτά υδροβιότοπων- ταμιευτήρων, λόγω ακριβώς της πλούσιας πανίδας που έχει αναπτυχθεί, έχει μπει πενταετής «κόκκινη γραμμή» απαγόρευσης για το κυνήγι και αυτοί είναι: ο μεγάλος ταμιευτήρας του Καλαμακίου (υδάτινη επιφάνεια 2.300 στρεμμάτων), ο μεγάλος των Ναμάτων (2.000 στρεμμάτων) κι αυτός του Πλατυκάμπου (500 στρεμμάτων).
Στους υπόλοιπους, που είναι ο μικρός ταμιευτήρας Καλαμακίου, ο μικρός των Ναμάτων, της Γλαύκης, του Ελευθερίου και τέλος της Δήμητρας ο οποίος ανήκει στην αρμοδιότητα του Δασαρχείου Αγιάς, το κυνήγι επιτρέπεται αυτή την περίοδο, αλλά με δέσμευση συγκεκριμένων ειδών πτηνών και αριθμού τους.
Ακολουθώντας κλιμάκιο του Δασαρχείου Λάρισας, στο πλαίσιο των προγραμματισμένων ελέγχων που διενεργεί αυτή την περίοδο, καθώς ξεκίνησε πρόσφατα και το κυνήγι των υδρόβιων και των παρυδάτιων πτηνών σε πολλούς απ’ αυτούς, συναντήσαμε απ΄ τη μία εικόνες που μόνο θαυμασμό γεννούν με τον πλούτο των πτηνών που ζουν σε αυτούς και απ’ την άλλη την απειλή της έλλειψης νερού.
Ειδικά στον μεγάλο ταμιευτήρα του Καλαμακίου, η στάθμη του νερού έχει κατέβει τόσο που φαίνεται ο πυθμένας του, ενώ διάσπαρτα σε μια επιφάνεια 2.300 στρεμμάτων (ο μεγαλύτερος ταμιευτήρας στην περιοχή) αναδεικνύονται «ξέρες» και μικρές υδάτινες επιφάνειες, όπου και συγκεντρώνουν τους πληθυσμούς των πουλιών.
«Ποτέ η στάθμη του, δεν είχε φτάσει σε τόσο χαμηλά επίπεδα. Ούτε το 20% δεν έχει κάλυψη νερού σήμερα», μας ενημερώνει η κ. Ελένη Μπουζάνα, τομεάρχης του γραφείου θήρας του Δασαρχείου Λάρισας, ελπίζοντας σε μια περίοδο βροχοπτώσεων που θα ξαναδώσει την εικόνα της πλούσιας υδάτινης επιφάνειας του ταμιευτήρα Καλαμακίου.
Τόσο η κ. Ελένη Μπουζάνα όσο και ο επόπτης κ. Κώστας Τσουλούφης, και η δασοπόνος κ. Σοφία Ταμουρίδου του γραφείου θήρας, μας ενημέρωσαν για τον πλούτο των υδροβιοτόπων αλλά και για την ανθρώπινη απειλή, περιγράφοντάς μας περιστατικά που συνέβησαν με λαθροθήρες, οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να βάζουν ακόμη και φωτιά στις καλαμιές, που βρίσκονται περιμετρικά των ταμιευτήρων, με σκοπό να βλέπουν και να στοχεύουν καλύτερα τα θηράματά τους.
Ερωδιοί, κύκνοι, βαρβάρες, σταχτοτσικνιάδες, κορμοράνοι, φαλαρίδες, νερόκοτες, σφυριχτάρια, κιρκίρια… κ.α., είναι μόνο λίγα από τα είδη των υδρόβιων και παρυδάτιων πτηνών που βρίσκουν καταφύγιο στους συγκεκριμένους υδροβιότοπους.
Το χειμώνα το μέγεθος πολλών επιδημητικών πληθυσμών αυξάνει σημαντικά από την κάθοδό τους στην Ελλάδα από βορειότερες χώρες, ενώ σε ορισμένους υδροβιότοπους παρατηρείται να έχουν βρει μόνιμο καταφύγιο όλο τον χρόνο, ακόμη και επιδημητικά πτηνά, όπως κύκνοι.
Σε περιόδους κακών καιρικών συνθηκών, κατά τους χειμερινούς μήνες, (παγωνιά, χιονοπτώσεις) όπου τα πουλιά είναι δύσκολο να βρουν τροφή, το Δασαρχείο φροντίζοντας για την επιβίωσή τους, οργανώνει εξορμήσεις και μόνο για να ρίξει τροφή περιμετρικά των υδροβιότοπων.
Παράλληλα προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για την προστασία τους, αλλά και για να γνωρίσουν περισσότεροι την πλούσια πανίδα που φιλοξενούν, οργανώνει προγράμματα επισκέψεων και ενημέρωσης για σχολεία.
Σε ποια είδη επιτρέπεται το κυνήγι
Αυτή την εποχή τους υδροβιότοπους, επισκέπτονται κυνηγοί από διάφορα μέρη της Ελλάδος, καθότι ξεκίνησε η εποχή του κυνηγιού υδρόβιων και παρυδάτιων πτηνών, αλλά αντίστοιχα αυξήθηκαν και οι περιπολίες του αρμόδιου τμήματος του Δασαρχείου Λάρισας, σε αυτές τις περιοχές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δασαρχείου, τα επιτρεπόμενα να κυνηγηθούν είδη υδρόβιων πτηνών και η χρονική περίοδος κυνηγιού τους, ορίζονται ως εξής:
Για όλα τα κυνήγια ξεκίνησε στις 15 Σεπτεμβρίου και για το κάθε είδος λήγει σε ξεχωριστές ημερομηνίες: Σφυριχτάρι: ως 10 -2ου , Κιρκίνι: ως 31-1ου, Πρασινοκέφαλη: ως 31-1ου, Σουβλόπαπια: ως 10-2ου, Σαρσέλα: ως 10-2ου, Χουλιαρόπαπια: ως 10-2ου, Κυνηγόπαπια: ως 31-1ου, Τσικνόπαπια: ως10-2ου, Φαλαρίδα: ως 10-2ου, Φλυαρόπαπια: ως 31-1ου, Ασπρομετωπόχηνα: ως 10-2ου, Νερόκοτα: ως 10-2ου, Μπεκατσίνι: ως 10-2ου, και Καλημάνα: ως 31-1ου.
Της Λένας Κισσάβου
eleftheria.gr
