H μπαταρία του μέλλοντος θα βασίζεται στη ζάχαρη

Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου είναι μια ευρέως διαδεδομένη τεχνολογία αποθήκευσης ενέργειας.

Το πρόβλημα είναι ότι το λίθιο αποτελεί ένα σχετικά σπάνιο στοιχείο που βρίσκεται σε συγκεκριμένες περιοχές του κόσμου, όπως η Κίνα και η Αυστραλία με αποτέλεσμα οι μπαταρίες ιόντων λιθίου να είναι ακριβές.

Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Θετικών Επιστημών του Τόκυο της Ιαπωνίας βρήκε ένα “γλυκό” τρόπο να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια: τη ζάχαρη.

Ο σκληρός άνθρακας από την πυρόλυση της σακχαρόζης, του βασικού συστατικού της ζάχαρης, μπορεί να αποτελέσει ένα νέο υλικό ανόδου για μπαταρίες ιόντων νατρίου.

Η θέρμανση της ζάχαρης σε ακραίες θερμοκρασίες μεταξύ 1000 και 15000 βαθμών Κελσίου σε κλίβανο χωρίς οξυγόνο την μετατρέπει σε σκληρή σκόνη άνθρακα.

Μέχρι στιγμής, η ερευνητική ομάδα υπό τον Καθηγητή Σινίτσι Κονάμπα έχει πετύχει χωρητικότητα 300 Αμπερωρών, επίδοση 20% υψηλότερη από το συμβατικό σκληρό άνθρακα.

“Τα αποτελέσματα δείχνουν πως η χωρητικότητα της μπαταρίας μπορεί να αυξηθεί με τη χρήση άνθρακα ως άνοδο προερχόμενου από ζάχαρη. Έτσι ίσως γίνει εφικτή η ανάπτυξη μπαταριών υψηλών επιδόσεων, όπως οι μπαταρίες ιόντων λιθίου που αποτελούν ένα σημαντικό τύπο επαναφορτιζόμενηςμπαταρίας” λέει ο Καθηγητής Κονάμπα.

Κατά τη γνώμη του Ιάπωνα καθηγητή απαιτείται μια πενταετία για την ανάπτυξη μιας εμπορικά εκμεταλλεύσιμης μπαταρίας με χρήση ζάχαρης η οποία θα αντικαταστήσει την τεχνολογία ιόντων λιθίου χάρη στα φθηνότερα υλικά.

Το νάτριο αφθονεί στη φύση, ενώ για τις μπαταρίες ιόντων νατρίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σίδηρος και αλουμίνιο αντί για κοβάλτιο ή χαλκό.

“Οι μπαταρίες ιόντων νατρίου ενδέχεται να αποτελέσουν ιδανικές λύσεις για την αποθήκευση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, όπως η ήλιος και ο αέρας”, επιβεβαιώνει ο Τζέι Γουίτακρ, καθηγητής επιστήμης και μηχανικής υλικών στο Πανεπιστήμιο Κάρνεγκυ Μέλον.

ΠΗΓΗ: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Σαρκοφάγο φυτό κατασπαράσσει το θύμα του σε χιλιοστά του δευτερολέπτου

Τις εντυπώσεις έχει κλέψει το μικρό σαρκοφάγο φυτό «Drosera glanduligera», που φύεται στη νότια Αυστραλία και αιχμαλωτίζει τα θύματά του σε χιλιοστά του δευτερολέπτου.

Τα φύλλα του φέρουν στις άκρες τους μακριά τριχίδια που μοιάζουν με πλοκάμια.

Όταν το έντομο πλησιάσει, τα πλοκάμια το παγιδεύουν και το μεταφέρουν στο κέντρο του φύλλου.

Εκεί το παραλαμβάνουν άλλα τριχίδια, καλυμμένα με κολλώδη ουσία, τα οποία βοηθούν το φυτό να καταπιεί το έντομο και να το χωνέψει.

Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 400 χιλιοστά του δευτερόλεπτου.

Τη σχετική μελέτη δημοσίευσαν στην επιστημονική επιθεώρηση PLoS ONE Γερμανοί ερευνητές που μελέτησαν το σαρκοφάγο φυτό σε ειδικά διαμορφωμένο θερμοκήπιο.

Οι επιστήμονες αρχικά τάιζαν το φυτό με τροφή για ψάρια και, όταν μεγάλωσε, με νεκρές μύγες.

Όταν το φυτό ήταν πλέον ώριμο, βιντεοσκόπησαν πώς αντιδρούσε στις επισκέψεις των εντόμων, ενώ μελέτησαν τα «θαυματουργά» πλοκάμια του στο μικροσκόπιο.

ΠΗΓΗ: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Μάκα - Η σούπερ ρίζα του Περού

  

Μάκα - Η ρίζα του Περού
Μεγαλώνει στις Άνδεις του Περού σε ύψος 14.000 ποδιών! (κανένα άλλο φυτό, πουθενά στον κόσμο, δεν επιβιώνει σε αυτά τα ύψη)... Η ανάπτυξη, το μέγεθος, και οι διαστάσεις της μάκα είναι παρόμοιες με εκείνες του ραδικιού και της κράμβης με τα οποία είναι συγγενής. Το φυτό φτάνει το ύψος των 20 περίπου εκατοστών.
Η μάκα καλλιεργείται παραδοσιακά σε υψόμετρα 3.750-4.350 μ. Καταφέρνει να ευδοκιμεί σε ιδιαίτερα δύσκολες κλιματικές συνθήκες (δυνατός ήλιος και υψηλές θερμοκρασίες την ημέρα, χαμηλές θερμοκρασίες τη νύχτα, ισχυροί άνεμοι).


photo credit: el.wikipedia.org/wiki

Η μάκα ως τροφή και ως φάρμακο
Οι Περου-βιανοί το βάζουν καθημερινά στη δίαιτά τους και το χρησιμοποιούν ως τονωτικό ενέργειας πάνω από 2.000 χρόνια, χωρίς καθόλου αρνητικές επιπτώσεις στο σώμα.Η θρεπτική αξία της αποξηραμένης ρίζας της μάκα είναι υψηλή, παρόμοια με τους σπόρους δημητριακών, όπως το σιτάρι και το ρύζι. Περιέχει 60% υδατάνθρακες, 10% πρωτεΐνες, 8,5% φυτικές ίνες, και 2,2% λίπη.
Όπως και η Αλόη Βέρα, η MAKA προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε οργανισμού. Βασική πηγή ενέργειας, δύναμης και αντοχής, λόγω της μεγάλης της περιεκτικότητας σε βιταμίνες, πρωτεΐνες και μέταλλα (ειδικά μαγνησίου και ασβεστίου που
βοηθούν στην οστεοπόρωση).
Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην εξισορρόπιση των ορμονών (κατάλληλη για κατανάλωση από γυναίκες στην εμμηνόπαυση ή που υποφέρουν από πόνους περιόδου) βοηθάει σε θέματα γονιμοποίησης και ανεβάζει τη λίμπιντο. Επίσης είναι το πλέον κατάλληλο
για ανθρώπους που πάσχουν από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και κατάθλιψης.
Περιέχει φυτική στερόλη (φυσική μορφή στεροϊδών) και χρησιμοποιείται από αθλητές για περισσότερη ενέργεια.
Μπορούν να καταναλωθούν τόσο τα φύλλα, όσο και η ρίζα της μάκα.


Πηγές : troo food liberation, el.wikipedia.org/wiki

Διαβάστε περισσότερα ...

Βιολογικά προϊόντα

Στη δεκαετία του 50 η γεωργία είχε σαν σκοπό να θρέψει και να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού της Ευρώπης. Έτσι λοιπόν όλες οι τεχνολογίες στράφηκαν προς μια κατεύθυνση: την αύξηση της παραγωγικότητας με ότι αυτή συνεπάγεται( χημικά παράγωγα, ορμόνες, αυτοματισμοί, συνθετικά λιπάσματα κ.τ.λ)

Με το πέρασμα των χρόνων οι καταναλωτές αλλά και οι παραγωγοί συνηδητοπόιησαν την σπουδαιότητα του περιβάλλοντος και άρχισαν να δημιουργούν νέους τρόπους καλλιέργειας τη γνώστη σήμερα βιολογική καλλιέργεια.

Με τον όρο "βιολογικά" ή "οργανικά" χαρακτηρίζονται τα προϊόντα εκείνα που παράγονται χωρίς τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων ή άλλων ορμονών. Αυτή η μορφή βιολογικής παραγωγής -γεωργίας ή κτηνοτροφίας ή ιχθυοκαλλιέργειας (που τέθηκε σε εφαρμογή στις 5 Αυγούστου 2009) - στηρίζεται σε φυσικές και όχι χημικές διεργασίες, και στην αποφυγή της χρησιμοποίησης χημικών (π.χ. λιπασμάτων, φαρμάκων, ορμονών) ή άλλων προστατευτικών προϊόντων, που συνήθως χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ασθενειών και μικροοργανισμών.

Στην κατηγορία των βιολογικών προϊόντων διατροφής περιλαμβάνονται:

-ΦΡΕΣΚΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ κομμένα την προηγούμενη ή την ίδια μέρα.
-ΨΩΜΙ και αρτοσκευάσματα, φρυγανιές και αλεύρι.
-ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ - ΦΡΕΣΚΟ ΓΑΛΑ αγελαδος καθώς και κατσικίσιο, γιαούρτι, τυριά κεφίρ και ξυνόγαλο, παιδικά γιαουρτάκια με φρούτα, ροκφόρ, κρέμα γαλακτος.
-ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ αγουρέλαιο, ελιές , πάστα ελιάς.
-ΝΩΠΟ ΚΡΕΑΣ μοσχαρίσιο, χοιρινό,κοτόπουλο και γαλοπούλα
-ΨΑΡΙΑ
-ΑΛΛΑΝΤΙΚΑ ζαμπόν, προσούτο, μορταδέλλα, μπέικον, παριζάκι
-ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΟΜΑΤΑΣ, τοματοχυμός, τοματάκια, λιαστή τομάτα.
-ΚΑΤΕΨΥΓΜΈΝΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ, πίττες, πίτσες, προιόντα ζύμης, φύλλο για πίττες και παγωτα.
-ΑΥΓΑ
-ΡΥΖΙ-ΖΥΜΑΡΙΚΑ σε μεγάλη ποικιλία.
-ΜΕΛΙ (διάφορες ποικιλίες ) χαρουπόμελο,βασιλικός πολτός, γύρη, πρόπολη, κερί.
-ΜΑΡΜΕΛΑΔΕΣ γλυκά του κουταλιού, σοκολάτες.
-ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ
-ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ, τοφου, προϊόντα σόγιας ,
-ΚΡΑΣΙ εμφιαλωμένο και χύμα.
-ΟΣΠΡΙΑ φακές, φασόλια γίγαντες ρεβύθια ,ροβίτσα, φακές πράσινες, φασόλια κόκκινα, μαύρα, μαυρομάτικα, φασόλια σόγιας.
-ΦΥΤΙΚΑ ΓΑΛΑΤΑ σόγιας, ρυζιού, αμυγδάλου, βρώμης, φουντουκιού, κάστανου, καρυδιού.
-ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ στάρι, κριθάρι, βρώμη, σίκαλη, καλαμπόκι, μπλιγούρι, κουςκους, τραχανάς.
-ΣΝΑΚΣ παστέλια, μπισκότα, βαφλες, κρακερς, κριτσίνια, τσίχλες, καραμέλες, ρυζογκοφρέτες, καλαμποκογκοφρέτες κρουασάν, πατατάκια, γκοφρέτες.
-ΧΥΜΟΙ φρούτων και λαχανικών.
-ΒΟΤΑΝΑ και θεραπευτικοί χυμοί βοτάνων, ελιξίρια, σαλέπι, συμπληρώματα διατροφής.

Τα βιολογικά προϊόντα σε σύγκριση με τα συμβατικά είναι πολύ πιο υγιεινά γιατί στην καλλιέργεια τους δεν χρησιμοποιήθηκαν ορμόνες , λιπάσματα βιταμίνες ή αντιβιοτικά, δηλαδή παρεμβάσεις που είναι έξω από τη φυσιολογική τους ζωή. Τα θρεπτικά συστατικά που παρέχει ένα βιολογικό προϊόν μπορούν να προσληφθούν στο ακέραιο, χωρίς την αντίστοιχη πρόσληψη χημικών καταλοίπων. Είναι ασφαλή για την υγεία μας, μια και δεν έχουν υπολείμματα λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων που, πιθανώς, αθροιστικά και στη διάρκεια, μπορεί να προκαλέσουν σωρεία προβλημάτων υγείας, ιδίως στα παιδιά Επίσης παρουσιάζουν μειωμένη συγκέντρωση νιτρικών αλάτων, συστατικά των οποίων η αυξημένη πρόσληψη έχει συσχετιστεί με την εμφάνιση καρκίνου του στομάχου. Έρευνες έχουν δείξει πως περίπου το 70% των νιτρικών ιόντων που προσλαμβάνει ο μέσος καταναλωτής, προέρχεται από τα λαχανικά και σημαντικό ποσοστό από το νερό.

Η μεγαλύτερη μελέτη που έγινε ποτέ για τα βιολογικά προϊόντα πραγματοποιήθηκε από την Ευρωπαϊκή ένωση, ονομάζεται Ποιοτική Χαμηλού Συντελεστή Παραγωγής Τροφή και συμπέρανε ότι :α)οι βιολογικές τροφές είναι πολύ πιο θρεπτικές από τις συμβατικές, β) περιέχουν μέχρι και 40% περισσότερα αντιοξειδωτικά ,γ) το βιολογικό γάλα περιέχει 90% περισσότερα αντιοξειδωτικά .

Επίσης περιέχουν περισσότερες βιταμίνες , θρεπτικές ουσίες, ιχνοστοιχεία γύρω στο 20-30% σε αντίστοιχο βάρος τους σε αντίθεση με τα συμβατικά που έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νερό. Αναφορά που δόθηκε το 2001 στην Αγγλία από τον Heaton και τους συνεργάτες του, δήλωνε πως τα βιολογικά τρόφιμα πέρα της βιταμίνης C, περιέχουν αυξημένη συγκέντρωση και σε κάποια απαραίτητα ανόργανα στοιχεία όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο και χρώμιο. Επίσης ανέφερε ότι το λυκοπένειο στις ντομάτες, τα φαλαινοειδή στα μήλα και οι πολυφαινόλες στις πατάτες ήταν αυξημένα σε σχέση με τα συμβατικά προϊόντα.

Είναι πιο γευστικά και μυρωδάτα και καλλιεργούνται με μεθόδους πολύ πιο φιλικές για το περιβάλλον. Πολλές φορές τα βιολογικά προϊόντα είναι πιο ΄΄άσχημα΄΄ από τα συμβατικά. Αυτό συμβαίνει γιατί γίνεται ελάχιστή ή καθόλου εξωγενής παρέμβαση για τη βελτίωση του σχήματος και του χρώματος των φρούτων και λαχανικών .

Οι καταναλωτές θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί όταν αγοράζουν βιολογικά προϊόντα. Ι)Πρέπει να προτιμούν συσκευασμένα τρόφιμα και να φέρουν την ένδειξη ότι αποτελούν προϊόντα βιολογικής γεωργίας ,ενώ τα χύμα βιολογικά προϊόντα πωλούνται μόνο στις βιολογικές λαϊκές και στα καταστήματα που ασχολούνται μόνο με βιολογικά τρόφιμα . ΙΙ) τα λαχανικά και τα φρούτα πρέπει να πωλούνται μόνο στην εποχή τους ΙΙΙ) θα πρέπει να υπάρχουν σε εμφανές σημείο, διαθέσιμα προς ανάγνωση από τον καταναλωτή, τα πιστοποιητικά του οργανισμού πιστοποίησης για την ποσότητα, την ημερομηνία και το είδος τις κάθε παρτίδος παραγωγής. ΙV) προσοχή στα <<μαϊμού>> βιολογικά προϊόντα. Τα παραδοσιακά προϊόντα δεν είναι πάντα βιολογικά εκτός αν υπάρχει ένδειξη ότι αποτελούν προϊόντα βιολογικής γεωργίας.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι προϊόντα τα οποία καλλιεργούνται χωρίς χημικά, χωρίς λιπάσματα και σε υγιή εδάφη είναι πολύ πιο θρεπτικά. Οι επιστημονικές έρευνες το έχουν αποδείξει και το αντίθετο είναι πια πολύ δύσκολο να υποστηριχτεί.

Πηγή: diatrofi

Διαβάστε περισσότερα ...

Φύτεψε βερικοκιά

Γενικές πληροφορίες

Η βερικοκιά είναι ένα οπωροφόρο, μακρόβιο, φυλλοβόλο δέντρο και ανήκει στο γένος Προύνος της οικογένειας των Ροδοειδών.Στην Κύπρο το ονομάζουνε χρυσομηλιά.

Βρίσκεται αυτοφυής στην Ανατολική Ασία και τα Ιμαλάια, από όπου μεταφέρθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη μέσω της Αρμενίας, εξ’ ου και η επιστημονική της ονομασία Προυνούς Αρμενιάκα.Πρέπει να ήταν γνωστή στην Κίνα, γιατί υπάρχουν αναφορές σε βιβλία όπου κατά το 2200 π.Χ. είχε την ονομασία Σίνγκ.

Σήμερα καλλιεργείται σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου για το νόστιμο καρπό της, το βερίκοκο.Η βερικοκιά είναι δέντρο με σφαιροειδές σχήμα και αρκετές απλωτές διακλαδώσεις.Τα φύλλα της είναι πλατιά σε σχήμα αβγού ή καρδιάς στιλπνά στην επάνω επιφάνεια και φέρουν αδένες και παράφυλλα πάνω στο μίσχο.Τα άνθη της είναι και αρσενικά και θηλυκά και έχουν χρώμα λευκό ή ελαφρύ ρόδινο, φύονται δε μόνα τους ή ανά δύο.

Καλλιέργεια και άλλες πληροφορίες.

Η άνθιση ολοκληρώνεται πριν βγουν τα φύλλα και γίνεται την άνοιξη (αρχές Μαρτίου-Απριλίου) και είναι μικρής διάρκειας.

Η καλλιεργούμενη βερικοκιά πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό που γίνεται σε συγγενικά είδη, κυρίως σε αμυγδαλιά αλλά και σε ροδακινιά, κορομηλιά και δαμασκηνιά.

Για την καλλιέργεια της τα πιο κατάλληλα εδάφη είναι αυτά με μία μέση σύσταση και λεπτή υφή.Όταν υπάρχει δυνατό και ξαφνικό κρύο ή παγετός τότε οι ανθοί καταστρέφονται, αν και τα δέντρα είναι ανθεκτικά και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Υψηλές θερμοκρασίες επίσης προκαλούν αλλοιώσεις στον καρπό.Τα δέντρα χρειάζονται καλό πότισμα την περίοδο της ανθοφορίας τους.

Κάτω από καλές συνθήκες μία βερικοκιά μπορεί να ζήσει και πάνω από 100 χρόνια.

Κυριότερες ελληνικές ποικιλίες

α) Πρώιμη Τίρυνθας.Μία Ελληνική πρώιμη ποικιλία που καλλιεργείται στην Κορινθία.Ο καρπός είναι μέτριου μεγέθους και ανθεκτικός στη μεταφορά.

β) Διαμαντοπούλου.Μέσης παραγωγικότητας βερικοκιά, βγάζει όμως εξαιρετικής νοστιμιάς βερίκοκα.Η καλλιέργεια της βρίσκεται και αυτή στην Κορινθία καθώ και σε άλλες περιοχές της Πελοποννήσου.

γ) Μπεμπέκου.Μεγάλοι καρποί, λίγο πιο άνοστοι από του Διαμαντοπούλου.Οι περισσότερες βερικοκιές βρίσκονται στην Πελοπόννησο.

Πηγές: el.wikipedia.org

Διαβάστε περισσότερα ...

Προβλήματα Φυτών: αίτια και αντιμετώπιση

Ας δούμε μερικά από τα προβλήματα που παρουσιάζονται στα φυτά μας και πως μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε.

• Κιτρίνισμα φύλλων: Αν κιτρινίζουν τα κάτω φύλλα και πέφτουν οφείλεται σε υπερβολικό πότισμα ή ψυχρά ρεύματα. Μειώστε το πότισμα αν είναι πολύ υγρό το χώμα των φυτών ή μεταφέρετε τα σε πιο προστατευμένη θέση. Αν κιτρινίζουν τα πάνω φύλλα είναι πιθανό να έχετε φυτέψει οξύφιλα φυτά (καμέλια, γαρδένια κτλ) σε λάθος χώμα. Επίσης χρησιμοποιείστε λίπασμα Θειικού Σιδήρου σε σκόνη, το οποίο προλαμβάνει και διορθώνει τα κιτρινισμένα φύλλα όλων των φυτών.

• Φύλλα θαμπά, σαν ξεβαμμένα: Υπερβολικό φως, σκόνη και καυσαέριο ή τετράνυχος (μικροσκοπικές αραχνίτσες). Καθαρίστε τα φύλλα και ελέγξτε για αραχνίτσες στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Αν βρείτε, ψεκάστε με ειδικό φάρμακο βρέχοντας καλά τα φύλλα. Χρησιμοποιήστε  Bιολογικό εντομοκτόνο.

• Πτώση φύλλων, ιδιαίτερα μετά από μεταφύτευση. Είναι φυσιολογική αντίδραση των φυτών στο σοκ της αλλαγής. Προστατέψτε τα φυτά από τον έντονο ήλιο και το κρύο για λίγες μέρες και θα συνέλθουν. Προσέξτε να μην τους λείψει νερό.

• Κηλίδες στα φύλλα: Αν οι κηλίδες είναι καφέ και ξερές, πιθανό να οφείλονται σε έλλειψη νερού. Αν είναι μαλακές και σκούρο καφέ μάλλον οφείλονται σε υπερβολικό νερό. Αν έχουν χρώμα αχυρένιο ή άσπρο η αιτία είναι το πότισμα με κρύο νερό, το πιτσίλισμα των φύλλων κατά το πότισμα ή προσβολή από μύκητα. Σε μύκητα οφείλονται οι κηλίδες και όταν είναι καφέ «υγρές» ή σαν βυθισμένες. Για την καταπολέμηση μύκητα πρέπει να κόψετε τα χαλασμένα φύλλα και να ψεκάσετε με διασυστηματικό μυκητοκτόνο.

• Φαγωμένα φύλλα: Προσβολή από έντομο. Μόνο αν είναι έντονη η προσβολή, ψεκάστε με  Bιολογικό εντομοκτόνο, με το Βιολογικό εκχύλισμα τσουκνίδας  που καταπολεμά τα έντομα και ταυτόχρονα δυναμώνει τα φυτά ενάντια στις ασθένειες ή χρησιμοποιήστε τις ταμπλέτες  για τα έντομα.

• Καφέ άκρες των φύλλων: Υπερβολικό ή πολύ λίγο πότισμα, υπερβολικός ήλιος, ξηρός αέρας, ψυχρά ρεύματα ή υπερβολικό λίπασμα. Διορθώστε τις συνθήκες των φυτών ανάλογα.

• Μικρά, ανοιχτοπράσινα φύλλα και λεπτοί, αδύναμοι βλαστοί: Παρατηρείται συνήθως το χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη από έλλειψη λιπάσματος ή φωτισμού σε φυτά μέσα στο σπίτι.

• Πράσινα βρύα στην επιφάνεια του χώματος ή σε πήλινες γλάστρες: Οφείλεται σε υπερβολικό πότισμα ή σε φραγμένες τρύπες αποστράγγισης σε γλάστρες.

• Άσπρα ή καφέ «εξογκώματα» στους βλαστούς και την κάτω επιφάνεια των φύλλων: Πρόκειται για κοκκοειδή, έντομα που κρύβονται κάτω από «καβούκι» καφέ ή άσπρο σαν βαμβάκι. Ψεκάστε με ειδικό διασυστηματικό εντομοκτόνο και επαναλάβετε.

• Γκρίζα μούχλα σε φύλλα και βλαστούς: Προκαλείται από υπερβολική υγρασία και κακό αερισμό που ευνοούν το μύκητα Βοτρύτη. Αφαιρέστε τα μουχλιασμένα μέρη του φυτού και ψεκάστε με ειδικό διασυστηματικό μυκητοκτόνο.

• Άσπρη σκόνη σε φύλλα: Ωίδιο, ένας μύκητας που αναπτύσσεται όταν δεν υπάρχει καλός αερισμός στα φυτά. Αφαιρέστε τα έντονα προσβεβλημένα φύλλα και ψεκάστε με ειδικό διασυστηματικό μυκητοκτόνο.

• Κορυφές και μπουμπούκια καχεκτικά, κολλάνε: Θα δείτε και πολλά πράσινα ή μαύρα εντομάκια συγκεντρωμένα (Αφίδες). Ψεκάστε αμέσως με ειδικό εντομοκτόνο και επαναλάβετε συχνά καθώς μεγαλώνουν τα φυτά.

• Πτώση των λουλουδιών και μπουμπουκιών ή καθόλου ανθοφορία: πολύ λίγο φως, υπερβολικό λίπασμα, ξηρός αέρας, μεταφύτευση ή προσβολή από έντομα. Διορθώστε τις συνθήκες των φυτών. Αν παρατηρήσετε ασημί κηλίδες στα φύλλα και μικρά μαύρα έντομα και να πετάνε γύρω από τα φυτά, ψεκάστε με  βιολογικό εντομοκτόνο ή με  βιολογικό εκχύλισμα τσουκνίδας  που καταπολεμά τα έντομα και ταυτόχρονα κάνει τα φυτά σας πιο ανθεκτικά στις ασθένειες.

• Μαραμένα, ζαρωμένα φύλλα: Υπερβολικό ή πολύ λίγο νερό, υπερβολικό φως και ζέστη, φυτά που χρειάζονται μεταφύτευση σε μεγαλύτερη γλάστρα. Διορθώστε τις συνθήκες του φυτού και αν επιμένει πιθανό να οφείλεται σε σκουλήκια εδάφους (διαφανή, μεγάλα). Αν ελέγξετε το χώμα και βρείτε ποτίστε με ειδικό εντομοκτόνο. Διαφορετικά πρόκειται για μύκητες εδάφους, οπότε ποτίστε με διάλυμα ειδικού μυκητοκτόνου.

Πηγή:superflowers

Διαβάστε περισσότερα ...

Εξαφανίζονται τα ψάρια από τις ελληνικές θάλασσες

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι καταναλώνουμε πολύ περισσότερα ψάρια από όσα παράγουν οι θάλασσές μας. Τα ψάρια θα είχαν αφανιστεί από τον Αύγουστο, αν η χώρα μας βασιζόταν μόνο στην ντόπια παραγωγή και δεν εισήγε αλιεύματα

Οσο κι αν δείχνουν ανεξάντλητα, δεν είναι... Τα ψάρια στις ελληνικές θάλασσες θα είχαν από τον Αύγουστο αφανιστεί, αν η χώρα μας στηριζόταν μόνο στην ντόπια παραγωγή για να καλυφθεί η ζήτηση και δεν εισήγε αλιεύματα. Αυτό υποστηρίζει πανευρωπαϊκή μελέτη που χρησιμοποιεί την «Ημέρα Εξάντλησης Εγχώριων Ψαριών» για να αποδείξει ότι καταναλώνουμε πολύ περισσότερα ψάρια από όσα παράγουν οι θάλασσές μας.

Οι ειδικοί λαμβάνουν υπόψη την αλιευτική παραγωγή (ψαριές και ιχθυοτροφεία) της κάθε χώρας και τη ζήτηση-κατανάλωση, συνυπολογίζοντας εισαγωγές και εξαγωγές. Από την εξίσωση αυτή καταλήγουν στον ετήσιο δείκτη αυτάρκειας, ο οποίος φανερώνει και την ημερομηνία εξάντλησης των ντόπιων ιχθυαποθεμάτων. Από το 1990 μέχρι και το 2009 τα ψάρια της Ελλάδας... εξαντλούνται κάθε χρόνο κοντά στον Αύγουστο, με τάσεις επιδείνωσης.

Η «Ημέρα Εξάντλησης Εγχώριων Ψαριών» ήρθε το 1990 στις 20 Αυγούστου, ενώ το 2009 στις 8 Αυγούστου. Για την ΕΕ τα νέα είναι μάλλον χειρότερα. Το 2000 τα ψάρια που αλιεύθηκαν σε ευρωπαϊκά νερά αρκούσαν για να ταΐσουν τους Ευρωπαίους μέχρι τις 4 Αυγούστου. Το 2009 ίσα που έφτασαν μέχρι τις 6 Ιουλίου... Κάλυψαν, δηλαδή, το 50% της ετήσιας ζήτησης. Το μόνο ελπιδοφόρο είναι πως μεταξύ 2007-2009 η αυτάρκεια της ΕΕ αυξήθηκε κατά 4 ημέρες.

Μείωση ιχθυοαποθεμάτων
«Αν και οι θάλασσές μας είναι από τις πλουσιότερες στην Ευρώπη, η υπεραλίευση και οι παράνομες αλιευτικές πρακτικές, όπως π.χ. το ψάρεμα με δυναμίτη, έχουν μειώσει σημαντικά τα ιχθυαποθέματά μας» τονίζει η Αναστασία Μήλιου, υδροβιολόγος του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος». Στη Μεσόγειο υφίστανται επαρκή στοιχεία για το 63% των ιχθυαποθεμάτων. Εξ αυτών, το 80% υπεραλιεύονται και ορισμένα έχουν φτάσει σε χαμηλό επίπεδο. Σε ολόκληρη την ΕΕ ο όγκος της αλιευτικής παραγωγής μειώνεται ?λένε οι ερευνητές? με ρυθμό 2% ετησίως από το 1993. Το κόστος της υπεραλίευσης υπολογίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα σε 50 δισ. δολάρια (ΗΠΑ) ετησίως.

«Η επικείμενη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ πρέπει να διασφαλίζει τη βιωσιμότητα της ευρωπαϊκής αλιείας» καταλήγει η κ. Μήλιου, ζητώντας να στηριχθούν η παράκτια αλιεία και οι αειφορικές πρακτικές. Αρκεί να αναφερθεί πως η αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων μόνο σε 43 περιοχές της Ευρώπης θα δημιουργούσε περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας.

• Η μελέτη για την «Ημέρα Εξάντλησης Εγχώριων Ψαριών» (Fish Dependence Day) διεξήχθη από το Δίκτυο «OCEAN2012», μια πανευρωπαϊκή συμμαχία 174 φορέων κατά της υπεραλίευσης, με συντονιστή για την Ελλάδα και την Κύπρο το «Αρχιπέλαγος».

Η ΑΛΙΕΙΑ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

• 20,9 κιλά θαλασσινών τον χρόνο καταναλώνει ο μέσος Ελληνας, όταν ο μέσος Ευρωπαίος καταναλώνει 23,3.
• 204.735 τόνους έφτασε το 2009 η αλιευτική παραγωγή στην Ελλάδα, ποσό που αντιπροσωπεύει το 3,21% των 6,3 εκατ. τόνων που παρήχθησαν στην ΕΕ. Πρώτη ήρθε η Ισπανία με ένα εκατ. τόνους.
• 171.734 τόνους θαλασσινών (442 εκατ. ευρώ) εισήγαγε η Ελλάδα το 2010, ενώ εξήγαγε 133.574 τόνους (524 εκατ. ευρώ).

«ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ»
Ζώνη βιώσιμης αλιείας στους Φούρνους

Την πρώτη στην Ελλάδα συνδιαχειριζόμενη ζώνη βιώσιμης αλιείας επιχειρεί να δημιουργήσει στο σύμπλεγμα των Φούρνων το Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος», σε συνεργασία με τους παράκτιους αλιείς και τον δήμο. Πρόκειται για μια αυτοχρηματοδοτούμενη προσπάθεια, με στόχο οι ψαράδες σε συνεργασία με τους επιστήμονες και τις τοπικές αρχές να διαχειριστούν αειφορικά τα ιχθυαποθέματα.

Το σχέδιο
Το σχέδιο προβλέπει πως γύρω από το νησιωτικό σύμπλεγμα θα οριοθετηθούν αλιευτικά πεδία και ζώνες για το κάθε εργαλείο, όπως επίσης και περιοχές απόλυτης προστασίας, που θα λειτουργούν ως «δεξαμενές» εμπλουτισμού.

Το πλάνο διαχείρισης και οι κανόνες θα συναποφασίζονται με την τοπική κοινωνία στη βάση επιστημονικών στοιχείων. «Στόχος μας είναι να υπάρξει ένα θετικό προηγούμενο, όπως σε πολλές άλλες μεσογειακές χώρες, που να αποδεικνύει πως εφόσον διαχειριστούμε σωστά τις θάλασσές μας τα ιχθυαποθέματα θα ανακάμψουν», λένε οι ερευνητές του Αρχιπελάγους και συμπληρώνουν: «Είναι, άλλωστε, υποχρέωση της Ελλάδας από την κοινοτική νομοθεσία να δημιουργήσει τέτοιες περιοχές που θα έχουν και θεσμικό χαρακτήρα».

Γιάννης Φώσκολος

Ethnos.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Σπάνια ποικιλία μήλων με κόκκινη σάρκα

Η ονομασία τους Ripple Raspberry στη Βρετανία αντικατοπτρίζει τόσο το ασυνήθιστο κόκκινο χρώμα της σάρκας τους όσο και την παράξενη γεύση της που θυμίζει βατόμουρο. Ο λόγος για μια σπάνια αυτοφυής ποικιλία μήλων που κερδίζει τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερους οπαδούς.

Ενώ τα περισσότερα μήλα που ξέρουμε έχουν λευκή σάρκα, ένας μικρός αριθμός εμφανίζεται με κόκκινο ή ροζ χρώμα. Αυτές οι ασυνήθιστες ποικιλίες μοιράζονται μια σειρά από χαρακτηριστικά και σχετίζονται μεταξύ τους σε κάποιο βαθμό.

Υπάρχουν δύο σκέλη στην καταγωγή και τη γενεαλογία των μήλων με κόκκινη σάρκα, ενώ θεωρείται ότι ένα μήλο που ονομάζεται Niedzwetzkyana (Manchurian Crab ή Καβούρι της Μαντζουρίας) από την κεντρική Ασία είναι ο κοινός τους πρόγονος.

Το άλλο σκέλος αφορά στην καλλιέργεια κοκκινόσαρκων μήλων που ξεκίνησε από τον Albert Etter στη βόρεια Καλιφόρνια το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Τα περισσότερα από τα μήλα του αναπτύχθηκαν από μια ποικιλία που ονομάζεται «Surprise» και η οποία είχε μεταφερθεί από την Ευρώπη το 19ο αιώνα, και πιο συγκεκριμένα από Γερμανούς αποίκους στην περιοχή του Ποταμού Οχάιο.

Στη Βρετανία είναι γνωστά εδώ και 10 περίπου χρόνια, ενώ μόλις πρόσφατα έκαναν την εμφάνισή τους στην αγορά. «Οι αρχικές ποικιλίες δεν ήταν τόσο νόστιμες, ενώ μπορούσες να τις χρησιμοποιήσεις κυρίως για χυμούς ή στο μαγείρεμα. Με διασταυρώσεις πετύχαμε μια γλυκιά και αρωματική κόκκινη σάρκα!», λέει ο Frank Matthews που ανακάλυψε πρώτος τις σπάνιες μηλιές σε έκταση στο Hereford

Η ανάπτυξη, πάντως, αυτής της σπάνιας ποικιλίας δεν είναι εύκολη, καθώς δεν έχουν ανθεκτικότητα στις ασθένειες, ενώ τις περισσότερες φορές η παραγωγή τους είναι διετής αντί για κάθε χρόνο. Παρόλα αυτά το χρώμα τους είναι εντυπωσιακό, ενώ η γεύση τους αρκετά γλυκιά σε σχέση με τα συμβατικά μήλα και το άρωμά τους πικάντικο! «Οι σεφ το λατρεύουν», υποστηρίζουν οι έμποροι.

Πηγή: perierga.gr

Διαβάστε περισσότερα ...