Ο Ελληνικός ποιμενικός

Από τους γνωστότερους σκύλους της αρχαιότηταςπου σήμερα θεωρείται η γενετική βάση του σύγχρονου Ελληνικού ποιμενικού σκύλου είναι ο Μολοσσικός, που γεωγραφικά τοποθετείται στην αρχαία Ήπειρο. Η γενετική αυτή βάση πιθανότατα διευρύνθηκε και με άλλες επιμιξίες τοπικών ποικιλιών του αρχαιοελλαδικού χώρου και διατηρήθηκε διαμέσου των αιώνων στο απομονωμένο και δύσβατο περιβάλλον της οροσειράς της Πίνδουέως τις μέρες μας.

Ο Ελληνικός ποιμενικός μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ο Μεγάλος Ορεινός ποιμενικόςσκύλος της χώρας μας.

Οι ιδιαιτερότητες του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της μορφολογίας του σκύλου αυτού.

Η διαχείριση των ποιμνίων απαιτούσε ανέκαθεν την εκμετάλλευση των ορεινών βοσκοτόπων και επέβαλε μετακινήσεις των περισσοτέρων κοπαδιών από τα χειμαδιά(πεδινές βοσκές) στα ορεινά (θερινές βοσκές).

Η μετακίνηση των ποιμνίων επί αιώνες πραγματοποιούνταν με αργούς ρυθμούς, βαδίζοντας με τα πόδια, ακολουθώντας συγκεκριμένα δρομολόγια, κατά τα οποία οι σκύλοι έπρεπε να ακολουθούν το κοπάδι συνεχώς και να το προστατεύουν. Απαιτούνταν συνεπώς από τον σκύλο συνδυασμός αντοχής, ικανότητας δίωξης και δύναμης κατά την συμπλοκή με τον αντίπαλο, καθώς επίσης ικανότητα προσαρμογής σε συνθήκες στέρησης.

Σήμερα στην ύπαιθρο είναι δυνατόν να συναντήσει κανείς πολλά διαφορετικά μορφολογικά στοιχείαστους ποιμενικούς σκύλους που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό: 1) στην μιγαδοποίηση του Ελληνικού ποιμενικού με άλλες φυλές. 2) στην κλειστή (συγγενική) αναπαραγωγή που ασκήθηκε ηθελημένα ή άθελα από τους κτηνοτρόφους και εμπέδωσε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Οι ελαφριοί τύποι σκύλων με μέτριο ανάστημα, αποτελούσαν τον πληθυσμό σκύλων που ευκολότερα δημιουργούσε τους μιγάδες στην ύπαιθρο και επηρέαζε με την διασπορά των ποικίλων χαρακτηριστικών και όσους ποιμενικούς διαβίωναν κοντά σε κατοικημένες περιοχές, αφού όλα αυτά τα σκυλιά κινούνται ελεύθερα στο περιβάλλον.

Η αναφορά στις μορφολογικές επιλογές είναι αντιληπτή όταν ορίζεται με ένα πρότυπο φυλής που αναφέρεται περιγραφικά στα επί μέρους σημεία του σώματος, καθώς και στιςιδιότητες του σκύλου.

Όλα αυτά τα στοιχεία πρέπει να είναι αναγνωρίσιμα σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και σταπατρογονικά ζώα και στους απογόνους τους.

Ο «καλός σκύλος» κατά τον κτηνοτρόφο σημαίνει συνήθως μόνο την εργασιακή ικανότητα ή το πάθος της δίωξης του αγριμιού και δεν σχετίζεται με την επιθυμητή μορφολογία που ο σύγχρονος εκτροφέας αναζητά στους σκύλους των κτηνοτρόφων.

http://www.ofep.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Με βεβαίωση Μητρώου Αγροτών παίρνουν άδεια τα «αγροτικά»

Μόνο με μία βεβαίωση ότι είναι ενταγμένος στο Μητρώο Αγροτών, ο ενδιαφερόμενος επαγγελματίας αγρότης μπορεί να απευθυνθεί κατευθείαν στην αρμόδια Περιφερειακή Υπηρεσία Μεταφορών, χωρίς να μεσολαβεί η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής (πρώην Διεύθυνση Γεωργίας), για την απόκτηση ενός ΦΙΧ αγροτικού αυτοκινήτου μικτού βάρους μέχρι 2.500 χλγρ. ή ωφέλιμου φορτίου μέχρι 1.300 χλγρ..

Στην περίπτωση που ο επαγγελματίας αγρότης θέλει να αποκτήσει πάνω από ένα, θα πρέπει να εγκρίνει το αίτημα η τοπική Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, για να αποφασίσει εάν αντιστοιχεί στις ανάγκες της αγροτικής εκμετάλλευσης και να τύχει της φοροαπαλλαγής για την αγορά αγροτικού αυτοκινήτου.

Οι παραπάνω διευκρινίσεις περιλαμβάνονται στο έγγραφο με θέμα «Διευκρινίσεις ως προς την ταξινόμηση - χορήγηση άδειας κυκλοφορίας σε ΦΙΧ αγροτικά αυτοκίνητα» που έστειλε σε όλες τις Περιφέρειες η Διεύθυνση Αξιοποίησης Εγγειοβελτιωτικών Έργων και Μηχανικού Εξοπλισμού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, μετά τα προβλήματα που προέκυψαν από την εφαρμογή του νόμου 3874/2010 για το Μητρώο Αγροτών.

Πηγή: agronews

Διαβάστε περισσότερα ...

Πτήση Άμστερνταμ – Ρίο με βιοκαύσιμα

Με χρήση βιοκαυσίμου που παρασκευάζεται από μαγειρικό λάδι θα «πετάξει» την Τετάρτη 20 Ιουνίου αεροσκάφος της KLM από το Άμστερνταμ στο Ρίο Ντε Τζανέιρο όπου πραγματοποιείται η περιβαλλοντική σύνοδος κορυφής Ρίο+20.

Σύμφωνα λοιπόν με ανακοίνωση της εταιρείας πρόκειται για τη μεγαλύτερη πτήση που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ με βιοκαύσιμα από την KLM. «Το Boeing 777-200 στο οποίο επιβαίνει ο Ολλανδός υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιοόπ Ατσμα, απογειώθηκε από το Αεροδρόμιο Schiphol του Άμστερνταμ στις 12:01 ώρα Ελλάδας και θα πρέπει να προσγειωθεί στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στις 23:55» ανέφερε ο εκπρόσωπος της αεροπορικής εταιρείας Γιόοστ Ρούεμπολ προσθέτοντας πως «υπάρχει περίπου 20% βιοκαυσίμου στο αεροσκάφος που πετά για το Ρίο».
Η KLM που είχε ανακοινώσει στις 22 Ιουνίου του 2011 την έναρξη εμπορικών πτήσεων με αεροσκάφη που θα χρησιμοποιούν βιοκαύσιμα μεταξύ Άμστερνταμ και Παρισιού, ισχυρίζεται τώρα ότι είναι η πρώτη αεροπορική εταιρεία που έχει εξασφαλίσει εμπορικές πτήσεις με αυτό το είδος του καυσίμου. Το βιοκαύσιμο που καταναλώνεται από τα αεροσκάφη της ολλανδικής εταιρείας γίνεται από λάδι για τηγάνισμα, κυρίως φυτικό, που προέρχεται από εστιατόρια. Την ίδια στιγμή έχουν προγραμματιστεί και άλλες πτήσεις με βιοκαύσιμα για τη σύνοδο Ρίο+20, ανάμεσά τους μια πτήση που αναχώρησε την Δευτέρα από το Μόντρεαλ με προορισμό το Τορόντο, η οποία μετέφερε 66 επιβάτες.

http://www.protothema.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Πηγή ενέργειας το τηγανέλαιο

Στους δρόμους της Θεσσαλονίκης αναμένεται να βγει άμεσα απορριμματοφόρο που χρησιμοποιεί βιοκαύσιμα, τα οποία παράγονται από την επεξεργασία τηγανέλαιου.

Η χρήση του οχήματος πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Life με τη συνεργασία του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ), του ΑΠΘ και των επιχειρήσεων εστίασης της περιοχής. Το συγκεκριμένο βιοκαύσιμο ανέπτυξε μέσω μίας καινοτόμου μεθόδου παρασκευής το ΕΚΕΤΑ βάσει χρησιμοποιημένων τηγανελαίων των εστιατορίων της περιοχής. Στην εκπαίδευση των οδηγών που θα κινούν το πρωτοποριακό όχημα συμμετείχε μεταξύ άλλων το ΑΠΘ με τη συγκεκριμένη εφαρμογή να αποτελεί μία από τις πολλές που μπορεί να έχει το συγκεκριμένο καύσιμο. Οι επιχειρήσεις που συλλέγουν τηγανέλαια σε συνεργασία με δήμους και εταιρείες έχουν εγκαταστήσει ειδικούς κάδους ενώ ταυτόχρονα όλο και περισσότεροι δήμοι εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για τη δημιουργία δικτύων συλλογής χρησιμοποιημένων τηγανελαίων με την όλη διαδικασία να έχει οφέλη για όλους καθώς οι επιχειρήσεις κερδίζουν οικονομικά, οι δήμοι επωφελούνται από την αποβολή των ιδιαίτερα επιζήμιων περιβαλλοντικά λαδιών και οι πολίτες από ένα καθαρότερο περιβάλλον.

Η ερευνήτρια στο ΕΚΕΤΑ και χημικός μηχανικός, Στέλλα Πεζεριάνη δηλώνει σχετικά με το θέμα πως «τα βιοκαύσιμα μας βοηθούν να απεξαρτηθούμε από το πετρέλαιο. Να ελαττώσουμε τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου, καθώς προέρχονται από ανανεώσιμες πρώτες ύλες. Εξάλλου, το τηγανέλαιο είναι υπολειμματική πρώτη ύλη, το πετάμε. Εξαιτίας των διατροφικών μας συνηθειών έχουμε μεγάλες ποσότητες από αυτό το προβληματικό απόβλητο. Αν λάβουμε υπόψη ότι ένα λίτρο τηγανέλαιο που πετιέται στο νεροχύτη μολύνει ένα εκατομμύριο λίτρα νερό, μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της ζημιάς». Συνεχίζοντας η κα Πεζεριάνη επισημαίνει πως τα βιοκαύσιμα θα πρέπει να αποτελούν το 10% της συνολικής κατανάλωσης καυσίμων  έως το 2020 όπως ορίζει η κοινοτική νομοθεσία.         

Τα προγράμματα ανακύκλωσης χρησιμοποιημένων λαδιών έχουν άμεσο περιβαλλοντικό αποτύπωμα με το δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης, Χρήστο Βλάχο να υπογραμμίζει πως «παλαιότερα είχαμε τεράστιο πρόβλημα, συχνές αποφράξεις αποχετεύσεων από τα λάδια που είχαν πεταχτεί. Σήμερα η διαφορά είναι τέτοια, που ακόμα και η ΕΥΔΑΠ αναρωτιέται τι έχουμε κάνει». Ο δήμος Ελληνικού – Αργυρούπολης εγκατέστησε κάδους συλλογής σε όλα τα καταστήματα εστίασης (συνολικά 65) καθώς επίσης σε 500 πολυκατοικίες με την εγκατάσταση να πραγματοποιείται από ιδιωτική εταιρεία που συλλέγει τα τηγανέλαια και ακολούθως τα αξιοποιεί.    

Πηγή: Καθημερινή

Διαβάστε περισσότερα ...

Οταν η φαντασία των αρχιτεκτόνων ταξιδεύει...

More: http://funstuffcafe.com/fantasy-architecture-and-landscaping

Διαβάστε περισσότερα ...

Μπιγκόνια ή Βιγόνια

Η μπιγκόνια είναι από τα ωραιότερα φυτά εσωτερικού χώρου.  Υπάρχουν πάνω από 1500 ποικιλίες. Οι περισσότερες ανθοφόρες ποικιλίες είναι ινόριζες, ύψους 40-50 εκατ. με πολλά μικρά ρόδινα ή λευκά άνθη και με φύλλωμα έντονο πράσινο, στιλπνό.

Οι μπιγκόνια προσβάλλεται εύκολα από μυκητολογικές ασθένειες γιατί οι βλαστοί της περιέχουν μεγάλη αναλογία νερού γι'αυτό και θα πρέπει να τοποθετείται σε χώρους με επαρκή αερισμό.

 

Συμβουλές - Οδηγίες

• Αν το φυτό σας δεν ανθίζει ή έχει πολύ μικρά νέα φύλλα, τότε χρειάζεται λίπανση.
• Η υπερβολική ζέστη και ξηρασία δημιουργούν ξηράνσεις στα φύλλα. Στην περίπτωση αυτή ποτίζουμε και τοποθετούμε το φυτό  σε πιο δροσερό χώρο.
• Αν τα φύλλα κιτρινίζουν είναι από το υπερβολικό πότισμα ή κρύο. Αφήνουμε το φυτό να στεγνώσει και το τοποθετούμε σε θερμότερο μέρος. Επίσης, το υπερβολικό πότισμα ενδέχεται να δημιουργήσει σάπισμα βλαστών στη βάση.
• Μεγάλη προσοχή να δίνεται στην αποστράγγιση της γλάστρας γιατί το φυτό έχει ευαίσθητο ριζικό σύστημα και σαπίζει πολύ εύκολα.
• Λευκές κηλίδες πάνω στα φύλλα του φυτού σημαίνει προσβολή από ωίδιο. Η μυκητολογική αυτή ασθένεια αντιμετωπίζεται με κατάλληλα φάρμακα.
• Κυκλικά στίγματα που αρχίζουν να μαυρίζουν σημαίνει προσβολή από βακτηριώσεις, οι οποίες και αντιμετωπίζονται με κατάλληλα φάρμακα και ψεκασμούς.
• Η  μεταφύτευση να γίνεται μετά μετά την περίοδο ανθοφορίας του φυτού. Ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται στους εύθραυστους βλαστούς.
•  Μάρτιο - Απρίλιο, να γίνεται καθαρισμός του φυτού από μαραμένα φύλλα, ώστε ο κεντρικός βλαστός να αερίζεται καλά.
• Λίπανση να γίνεται από το Μάιο-Οκτώβριο. Να χρησιμοποιούνται λιπάσματα που να περιέχουν όλα τα θρεπτικά  συστατικά, διαλυμένα σε νερό και στη μικρότερη συνιστώμενη ποσότητα.
• Η θερμοκρασία το χειμώνα να μην πέφτει κάτω από 15 C.

Ποικιλίες
    

Μπιγκόνια της Λουκέρνης

Το φυτό γίνεται αρκετά ψηλό, βγάζει ροδοκόκκινα λουλούδια το χειμώνα και την άνοιξη.Η ποικιλία αυτή αναπτύσσεται σε άμεσο ηλιακό φως, ενώ θέλει μέτριο πότισμα.
     

Μπιγκόνια κηλιδωτή

Είναι η πιο διαδεδομένη ποικιλία μπιγκόνια. Έχει πράσινα σκούρα φύλλα με ασημένιες κηλίδες. Τα άνθη της εμφανίζονται σχεδόν όλο το χρόνο, είναι μικρά ροζ χρώματος. Αναπτύσσεται σε έντονο φως και οι απαιτήσεις της σε πότισμα είναι μέτριες.
   
Όλες οι ποικιλίες της Μπιγκόνια αναπτύσσονται πολύ γρήγορα. Το υβρίδιο  Σβαμπενλαντ είναι φυτό που ανθίζει σχεδόν όλο το χρόνο. Οι κονδυλόριζες μπιγκόνιες είναι κατάλληλες για φύτεμα σε παρτέρια κήπων. Υπάρχουν επίσης και θαμνώδεις ποικιλίες που μπορεί να φτάσουν σε ύψος και τα δυο μέτρα.

agrologio.

Διαβάστε περισσότερα ...

Καλλιέργεια Φασολιού

Το φασόλι είναι ετήσιο φυτό και κατάγεται από την Αμερική απ' όπου και μεταφέρθηκε στην Ευρώπη τον 17 αιώνα. Ανήκει στο γένος Phaseolus, της οικογένειας Leguminosae.

Τα σπουδαιότερα καλλιεργούμενα είδη είναι τα Phaseolus vulgaris, PhaseolusLunatus, Phaseolus coccineus.

Ρίζα

Η κύρια ρίζα του φυτού φτάνει τα 50-60 εκ ενώ οι πολυάριθμες δυτερεύουσες ρίζες 20-30 εκ. Στη ρίζα του φυτού συμβιώνει το αζωτοβακτήριο Bacterium radicicola και δεσμέυει το ατμοσφαιρικό άζωτο.

Βλαστός

Οι ποικιλίες φασολιού χωρίζονται ανάλογα με το μήκος του βλαστού σε

α) νάνες (ύψος 30-60εκ)

β) αναρριχώμενες (λεπτός βλαστός, με μεγάλα μεσογονάτια διαστήματα που μπορεί να φτάσουν τα 2 μέτρα)

γ) ημιαναρριχώμενες (βλαστός μέσου μήκους)

Φύλλα

Τα φύλλα είναι τρίλοβα ή πεντάλοβα, σύνθετα χνουδωτά με μεγάλους μίσχους.

Άνθη

Έχει μικρά άνθη που φέρονται σε μασχαλείες ταξιανθίες ανά 2- 6 . Το χρώμα των άνθεων είναι λευκό, υποκίτρινο. Η γονιμοποίηση στο φασόλι γίνεται κυρίως με αυτογονιμοποίηση. Στις νάνες ποικιλίες η άνθηση μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 20 ημέρες ενώ στις αναρριχώμενες διαρκεί περισσότερο.

Καρπός

Ο καρπός του φασολιού έχει μήκος 8-20 εκ και πλάτος 0,6-2 εκατοστά. Είναι λοβός, πράσινου χρώματος και περιέχει 4-9 σπόρους.

Κλίμα- Έδαφος

Θερμοκρασίες κάτω από 15 C είναι βλαβερές για το φυτό καθώς δεν αντέχει στον παγετό. Άριστη θερμοκρασία εδάφους για σπορά είναι 26-27 C. Οι σπόροι δεν μπορούν να φυτρώσουν με θερμοκρασία εδάφους κάτω από 12 C. Για την ανάπτυξη φυτού άριστες θερμοκρασίες είναι 21-26 C Σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και χαμηλής σχετικής υγρασίας αέρα προκαλείται ανθορροια. Με τέτοιες συνθήκες επηρεάζεται αρνητικά και η γονιμοποίηση των φυτών (ατελή γονιμοποίηση) με αποτέλεσμα τη δημιουργία παραμορφωμένων λοβών.

Ανθόρροια μπορεί να προκληθεί και σε συνθήκες  υψηλής σχετικής υγρασίας με βροχερό καιρό.

Το φυτό αναπτύσσεται κανονικά σε εδάφη με 3,5-5,5 pH. Σε αλκαλικά εδάφη μπορεί να παρατηρηθεί έλλειψη Mn γι' αυτό και προτιμά τα ελαφρώς όξινα. Για πρώιμη σπορά προτιμούνται τα ελαφρά εδάφη με καλή στράγγιση. Εδάφη που δεν έχουν καλή στράγγιση παρατηρούνται σήψεις ριζών. Σε πολύ βαριά εδάφη οι αποδόσεις είναι μικρές.

Σπορά

Το φασόλι πολλαπλασιάζεται με σπόρο. Η σπορά στον αγρό γίνεται όταν έχει περάσει κάθε κίνδυνος παγετού. Με πυκνή σπορά έχουμε καλύτερη απόδοση. Συνήθως απαιτείται σπόρος 5-12 κιλά / στρέμμα ανάλογα με την ποικιλία.

Πριν τη σπορά χρειάζεται να έχει προηγηθεί καλή κατεργασία εδάφους και να υπάρχει επαρκής υγρασία. Στις νάνες ποικιλίες , το φασόλι σπέρνεται σε γραμμές που απέχουν 30-60 εκατοστά μεταξύ τους και 15-25 εκ πάνω στη γραμμή.  Στις αναρριχώμενες ποικιλίες οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών είναι 100-120 εκατ και πάνω στη γραμμή 20-25 εκατ. Στις αναρριχώμενες ποικιλίες η σπορά μπορεί να γίνει και σε όρχους όπου σε κάθε θέση σπέρνονται 4-6 σπόροι σε βάθος 2-5 εκατοστά.

Λίπανση

Το φυτό έχει μικρής διάρκειας βιολογικό κύκλο και γι' αυτό έχει μέτριες απαιτήσεις σε λίπανση. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να προτιμώνται λιπάσματα που απελευθερώνουν γρήγορα τα θρεπτικά τους στοιχεία (πχ νιτρικές μορφές αζώτου). Η λίπανση πρέπει να γίνεται με γνώμονα την οργανική ουσία και  γονιμότητα του εδάφους.  Συνήθως απαιτείται 5-15 kg N, 15-20 kg υπερφωσφορικού και 10-20 kg θειικού καλίου. Το λίπασμα δεν πρέπει να έρθει σε επαφή με το σπόρο και θα πρέπει να τοποθετηθεί 5 εκ κάτω από το σπόρο και σε πλευρική απόσταση 5-6 εκα. από το σπόρο.

Υποστύλωση

Η υποστύλωση των φυτών γίνεται με καλάμια και πασσάλους στις αναρριχώμενες ποικιλίες.Τα καλάμια δένονται στην κορυφή τους συνήθως ανά τέσσερα ώστε να στερεώνονται καλύτερα.

Ζιζανιοκτονία

Με την εφαρμογή κάποιου προφυτρωτικού ζιζανιοκτόνου στο έδαφος μπορούν να ελεγχθούν τα ετήσια αγρωστώδη ζιζάνια. Στις όψιμες καλλιέργειες τα πλατύφυλλα ζιζάνια ανταγωνίζονται τα φυτά και χρησιμοποιούνται μεταφυτρωτικά ζιζανιοκόνα σαν συμπληρωματικό μέτρο αντιμετώπισης..Η κατεργασία του εδάφους θα πρέπει να γίνει προσεκτικά  για αποφυγή καταστροφής των επιφανειακών ριζών.Τα πιο διαδεδομένα ζιζάνια της καλλιέργειας είναι η αγριοντοματιά (Solanum nigrum), ο τάτουλας (Datura stramoniym), η αγριοπιπεριά (Polygonum persicaria), η λουβουδιά (Chenopodium album) και η γκαλισόνγκα (Galisonga parviflora).

Άρδευση

Η άρδευση πρέπει να γίνεται σε όλη την περίοδο του βιολογικού κύκλου του φυτού. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται κατά το στάδιο της ανθοφορίας ώστε να μην έχουμε ανθόρροια από υπερβολική υγρασία ή έλλειψης νερού.

Συγκομιδή

Το κριτήριο της συγκομιδής είναι να έχει αναπτυχθεί το μέγιστο μήκος το λοβού και τα σπέρματα που φέρει μόλις να διακρίνονται. Αν οι λοβοί μεγαλώσουν πολύ γίνονται σκληροί και βγάζουν ίνες. Ο απαιτούμενος αριθμός ημερών από τη σπορά μέχρι τη συγκομιδή είναι για τις μεν πρώιμες ποικιλίες 46 μέρες για τις δε όψιμες 65 μέρες. Οι αντίστοιχες ημέρες για τα αναρριχώμενα φασόλια είναι 56 και 72.

Τα φασολάκια συγκομίζονται με τον ποδίσκο του λοβού για καλύτερη συντήρηση. Στο ψυγείο μπορούν να συντηρηθούν πάνω από μια βδομάδα εφόσον είναι μέσα σε χάρτινες σακούλες. Στα μεγάλα ψυγεία διατηρούνται τα φασολάκια σε θερμοκρασία +12 μέχρι +4 και με σχετική υγρασία 85%. Χρόνος συντήρησης 2-3 βδομάδες.

Αποθήκευση

Ο σπόρος των ξηρών φασολιών αποθηκεύεται στους 5-10  C και σχετική υγρασία 40-50% για περίοδο περίπου 6-10 μηνών. Αν η περιεκτικότητα του σπόρου σε νερό είναι κάτω του 14% τότε η σχετική υγρασία της αποθήκης πρέπει να είναι 70%. Για αύξηση της υγρασίας των σπόρων προς την αποφυγή διάρρηξης των περιβλημάτων κατά την αποθήκευση και διακίνηση. 

Εχθροί- Ασθένειες -Αντιμετώπιση

Οι συνηθέστερες μυκητολογικές ασθένειες που προσβάλλουν την καλλιέργεια είναι

1)Πύθιο (Pythium spp.)

2)Ξηρή σήψη των ριζών από φουζάριο (Fusarium solani f.sp. phaseoli)

3)Αδρομύκωση (Fusarium oxysporum f.sp. phaseoli, Verticillium dahiliae)

4)Σκωρίαση (Uromyces appendiculaus)

5) Ωίδιο (Erysiphe pisi)

6) Βοτρύτης (Botrytis cinerea)

Η αντιμετώπισή τους γίνεται με χρήση χημικών ουσιών. Μέτρα, όπως, επιλογή ανθεκτικών ποικιλιών σε ασθένειες, συγκαλλιέργεια του φασολιού με φυτά μη-ξενιστές, αποφυγή υπερβολικής υγρασίας, θερμοκρασία εδάφους κατά την σπορά κτλ. μέτρα που μειώνουν τους κινδύνους των ασθενειών.

Τα κυριότερα έντομα που προσβάλλουν την καλλιέργεια είναι

1) Βρούχοι ( Acanthoscelides obsoletus)

2) Αφίδες (aphis sp.)

3) Θρίπες (Thrips tabaci)

4) Αλευρώδεις (Bemisia tabaci)

Η αντιμετώπιση των εχθρών της φασολιάς γίνεται κυρίως με χημικά μέσα. Ενδεικτικά, δραστικές ουσίες εντομοκτώνων όπως Carbaryl, Deltamethrin, Methomyl,Omethoate, δίνουν καλά αποτελέσματα.

Επίσης, σημαντικοί εχθροί είναι και ο Τετράνυχος (Tetranychym urticae Koch), καθώς και οι βατηριώσεις. 

Οι ιολογικές ασθένειες (κοινό μωσαϊκό του φασολιού, κίτρινο μωσαϊκό του φασολιού) μπορεί να έχουν καταστρεπτικές συνέπειες στην καλλιέργεια. Συνίσταται η χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού, η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών και η σπορά σε μη μολυσμένα εδάφη

Ποικιλίες

Οι ποικιλίες καττάσσονται ανάλογα με τον τύπο βλαστικής ανάπτυξης, τα χαρακτηριστικά του λοβού και του σπόρου και τέλος τον τρόπο κατανάλωσης.
Για νωπό φασολάκι χρησιμοποιούνται διάφοροι γενότυποι που εισάγονται από το εξωτερικό. Καλλιεργούνται όμως και παραδοσιακές τοπικές ποικιλίες όπως τα μπουρμπούνια, τα καναρίνια κ.α.
Για κονσερβοποίηση χρησιμοποιούνται ποικιλίες με λευκούς σπόρους.

agrologio

Διαβάστε περισσότερα ...

Ζαν-Υβ Κουστώ, 1910-1997, Γάλλος ωκεανογράφος

Σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, ο άνθρωπος έπρεπε να παλεύει με τη Φύση για να επιβιώσει. Σ’ αυτόν τον αιώνα, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι για να επιβιώσει, πρέπει να την προστατέψει. Ζαν-Υβ Κουστώ, 1910-1997, Γάλλος ωκεανογράφος

http://www.gnomikologikon.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Τα 10 οφέλη του αρακά για την υγεία μας

Αν και θυμίζει λαχανικό, το μπιζέλι ανήκει στην κατηγορία των οσπρίων. Είναι ιδιαίτερα νόστιμο, λόγω της γλυκιάς γεύσης του και έχει σημαντικά οφέλη για την υγεία μας.

Φωτογραφία: http://el.wiktionary.org

Πολλοί θεωρούν τα μπιζέλια ως το φαγητό των φτωχών ή ένα φτηνό πιάτο που προσθέτει λίγο… πράσινο στη διατροφή μας. Κι όμως, τα μπιζέλια αποτελούν μια θαυμαστή τροφή για την υγεία μας και στην ξηρή τους μορφή αποτελούσαν τρόφιμο από τους αρχαίους χρόνους. Αποτελούν πολύ καλή πηγή πρωτεϊνών και υδατανθράκων, ενώ ταυτόχρονα έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος.

Μάθετε τα οφέλη τους…

1. Διαχείριση βάρους

Τα μπιζέλια είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά αλλά έχουν πολλά θρεπτικά στοιχεία. Ένα φλιτζάνι αρακά έχει λιγότερες από 100 θερμίδες αλλά πολλές πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και ιχνοστοιχεία.

2. Προλαμβάνουν τον καρκίνο του στομάχου

Τα μπιζέλια περιέχουν υψηλές ποσότητες μιας πολυφαινόλης που προστατεύει την υγεία. Μια μελέτη που έγινε στην Πόλη του Μεξικού, έδειξε ότι αρκούν μόνο 2 χιλιοστόγραμμα ανά ημέρα αυτού του φυτοθρεπτικού συστατικού, για να βοηθήσει στην πρόληψη του καρκίνου του στομάχου. Ένα φλιτζάνι αρακάς έχει τουλάχιστον 10.

3. Αντιγηραντικές ιδιότητες, ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα και υψηλή ενέργεια

Αυτά προέρχονται από τα υψηλά επίπεδα των αντιοξειδωτικών, όπως τα:

• φλαβινοειδή: κατεχίνη και επικατεχίνη

• καροτενοειδή: άλφα-καροτένιο και βήτα-καροτίνη

• φαινολικά οξέα: φερουλικό και καφεϊκό οξύ

• πολυφαινόλες

4. Πρόληψη των ρυτίδων, της νόσου του Alzheimer, της αρθρίτιδας, της βρογχίτιδας, της οστεοπόρωσης

Αυτά προέρχονται από την ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση του αρακά. Η υπερβολική φλεγμονή έχει επίσης συνδεθεί με τη νόσο της καρδιάς, τον καρκίνο και τη γήρανση. Αυτή η δράση περιλαμβάνει:

• Αντιφλεγμονώδη φυτοθρεπτικά συστατικά που βρέθηκαν σχεδόν αποκλειστικά σε μπιζέλια.

• Βιταμίνη C και βιταμίνη Ε και μια καλή ποσότητα του αντιοξειδωτικού ψευδαργύρου.

• Ωμέγα-3 λιπαρά, με τη μορφή του αλφα-λινολενικού οξέως (ALA).

5. Ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα

Η υψηλή περιεκτικότητα του αρακά σε ίνες και πρωτεΐνες, επιβραδύνει τη χώνεψη των σακχάρων. Αντιοξειδωτικά και αντι-φλεγμονώδη συστατικά, εμποδίζουν ή αντιστρέφουν την αντίσταση στην ινσουλίνη (διαβήτης τύπου 2). Οι υδατάνθρακες στα μπιζέλια είναι φυσικά σάκχαρα και τα άμυλα χωρίς λευκή ζάχαρη ή χημικές ουσίες.

6. Πρόληψη των ασθενειών της καρδιάς

Οι πολλές αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ενώσεις στα μπιζέλια, υποστηρίζουν τα υγιή αιμοφόρα αγγεία. Ο σχηματισμός πλάκας κατά μήκος των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, δημιουργείται με το χρόνιο, υπερβολικά οξειδωτικό στρες και τις φλεγμονές.

Οι σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Β1 και Β2, Β3 και Β6, μειώνουν τα επίπεδα ομοκυστεΐνης, ενός παράγοντα κινδύνου για τις καρδιακές παθήσεις.

7. Οφέλη για το περιβάλλον

• Τα μπιζέλια συνεργάζονται με τα βακτήρια στο έδαφος για να «διορθώσουν» το άζωτο από τον αέρα και να το καταθέσουν στο έδαφος. Αυτό μειώνει την ανάγκη για χημικά λιπάσματα, καθώς ένα από τα κύρια συστατικά τους είναι το άζωτο.

• Μετά τη συγκομιδή του αρακά, ό,τι απομένει, δημιουργεί οργανικό λίπασμα για το έδαφος.

• Τα μπιζέλια είναι επίσης σε θέση να αναπτυχθούν σε ελάχιστη υγρασία και δεν χρειάζονται εντατική άρδευση.

Φωτογραφία: http://el.wiktionary.org

8. Πρόληψη της δυσκοιλιότητας

Η υψηλή περιεκτικότητα του αρακά σε φυτικές ίνες, βελτιώνει την υγεία του εντέρου.

9. Υγιή οστά

Μόλις ένα φλιτζάνι αρακάς, περιέχει το 44% της απαραίτητης βιταμίνης Κ, η οποία βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου από τα οστά. Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, επίσης βοηθούν στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.

10. Μειώνει την κακή χοληστερόλη

Η νιασίνη στο μπιζέλι, βοηθά στη μείωση της παραγωγής των τριγλυκεριδίων και της VLDL (πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη), που καταλήγει σε λιγότερο κακή χοληστερόλη, αυξημένα επίπεδα HDL («καλής») χοληστερόλης και μειωμένα τριγλυκερίδια.

Πώς να τα αγοράσετε και να τα μαγειρέψετε

• Τα κατεψυγμένα μπιζέλια, διατηρούν το χρώμα, την υφή και τα θρεπτικά τους συστατικά καλύτερα από τα κονσερβοποιημένα μπιζέλια, αλλά τα φρέσκα είναι ακόμα καλύτερα, ιδιαίτερα αν προέρχονται από το δικό σας κήπο.

• Τόσο τα κονσερβοποιημένα, όσο και τα κατεψυγμένα μπιζέλια, έχουν σημαντική ποσότητα νατρίου (300 έως 600 χιλιοστόγραμμα ανά φλιτζάνι) λόγω των μεθόδων επεξεργασίας. Ως εκ τούτου, βεβαιωθείτε ότι τα ξεπλύνατε καλά πριν τα μαγειρέψετε.

• Κατά την αγορά φρέσκων μπιζελιών, προτιμήστε τα πιο φρέσκα, καθώς η ζάχαρη μετατρέπεται σε άμυλο. Βάλτε τα στο ψυγείο μέχρι το μαγείρεμα για να επιβραδύνετε αυτή τη διαδικασία.

• Ο αρακάς πρέπει να καταναλώνεται όταν είναι φρέσκος, λίγες ώρες μετά τη συγκομιδή του. Αν δεν είστε σίγουροι ότι είναι φρέσκος, προτιμήστε τον κατεψυγμένο γιατί καταψύχεται 3-4 ώρες μετά την συγκομιδή του.

http://trelogaidouri.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Στέβια, το «νέο» γλυκαντικό

Τα φύλλα του φυτού στέβια και τα γλυκαντικά που προέρχονται από αυτό, έχουν πολλαπλάσια γλυκύτητα από τη ζάχαρη, δεν αποδίδουν ενέργεια (θερμίδες) και δεν περιέχουν ευαπορρόφητους υδατάνθρακες. Τα προϊόντα στέβιας είναι κατάλληλη επιλογή για όσους επιθυμούν ή χρειάζεται να ακολουθήσουν ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο.

Ολοένα και συχνότερα, ακούμε για προϊόντα διατροφής με Στέβια, τα οποία υπόσχονται χαμηλότερη πρόσληψη θερμίδων και γλυκιά γεύση. Δεδομένου ότι η παχυσαρκία και ο διαβήτης αποτελούν μάστιγα στη σύγχρονη εποχή, η ιδέα ενός φυσικού γλυκαντικού που θα προσφέρει γεύση χωρίς θερμιδική επιβάρυνση μοιάζει δελεαστική. Αλλά τι είναι η Στέβια;

Η Στέβια (Στέβια Rebaudiana Bertoni) είναι ένα θαμνώδες φυτό που προέρχεται από τις τροπικές περιοχές της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής, κυρίως τη Βραζιλία και την Παραγουάη και είναι γνωστή παγκοσμίως με το όνομα «γλυκό φύλλο». Στην Ιαπωνία η στεβιόλη (που παράγεται από στέβια) χρησιμοποιείται γενικά ως γλυκαντική ουσία στη βιομηχανία τροφίμων και αναψυκτικών, ενώ στην εναλλακτική Ιατρική για αιώνες, η φυλή Γκουαρανί της Παραγουάης χρησιμοποιούσε τη στέβια, την οποία καλούσε ka’a he’e («γλυκό βότανο») ως γλυκαντικό σε ροφήματα (verba mate) και φαρμακευτικά τσάγια ή για να θεραπεύσουν, όπως πίστευαν, την καούρα και άλλες ασθένειες (Πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki ).

Το όνομα στέβια προέρχεται από τον Ισπανό βοτανολόγο και γιατρό Petrus Jacobus Stevus που την ανακάλυψε και τα φύλλα της Στέβιας χρησιμοποιούνται ως γλυκαντικά σε φαγητά και ποτά, εδώ και τουλάχιστον 600 χρόνια. Στα φύλλα του φυτού στέβια περιέχονται γλυκοζίτες στεβιόλης. Πρόκειται για γλυκές φυσικές ουσίες και μπορούν να θεωρηθούν ως φυτικά συστατικά. Υπάρχουν πολλά είδη γλυκοζιτών στεβιόλης, όπως οι Rebaudioside A, Stevioside, Rebaudioside B, C, D, F, Steviolbioside, Rubusoside και Dulcoside A. Οι γλυκοζίτες αυτοί εκχυλίζονται με ειδική επεξεργασία, απομονώνονται και χρησιμοποιούνται για την παραγωγή προϊόντων. Οι γλυκοζίτες στεβιόλης έχουν πολλές φορές μεγαλύτερη γλυκαντική δύναμη από την ζάχαρη, γι’ αυτό και οι αναλογίες δεν είναι 1:1 αφού τα φύλλα είναι 30 με 45 φορές γλυκύτερα από τη ζάχαρη. Συμπερασματικά τα φύλλα του φυτού και τα γλυκαντικά που προέρχονται από αυτό, έχουν πολλαπλάσια γλυκύτητα από τη ζάχαρη, δεν αποδίδουν ενέργεια (θερμίδες) και δεν περιέχουν ευαπορρόφητους υδατάνθρακες.

Οι διάφοροι γλυκοζίτες στεβιόλης έχουν διαφορετικές γλυκαντικές ιδιότητες. Οι γλυκύτεροι και πιο άφθονοι στα φύλλα του φυτού είναι η στεβιοσίδη (stevioside) και η ρεμπαουδιοσίδη-Α (rebaudioside-A) και είναι 200 με 300 φορές γλυκύτεροι από τη ζάχαρη. Κάθε προϊόν στέβιας στηρίζεται σε διαφορετικές αναλογίες γλυκοζιτών στεβιόλης. Για παράδειγμα, το προϊόν Sweete (διαβάσαμε γι’ αυτό στο site www.sweetestevia.gr/ ), περιλαμβάνει κυρίως Ρεμπαουδιοσίδη Α, που είναι ο δεύτερος σε αναλογία γλυκοζίτης στεβιόλης, συστατικό τμήμα του φύλλου της Στέβια και χαρακτηρίζεται από εξαιρετική ποιότητα και γεύση, χωρίς πικρή επίγευση. Η Ρεμπαουδιοσίδη Α, εκχυλίζεται με φυσικό τρόπο από το φυτό Στέβια, μέσω ειδικής διαδικασίας διαχωρισμού. Δεν είναι συνθετική, ούτε τροποποιείται χημικά ή δομικά κατά την εκχύλισή της. Η χρήση της Ρεμπαουδιοσίδης Α είναι ασφαλής και έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ασφάλειας των Τροφίμων.

Μεταβολισμός των γλυκοζιτών στεβιόλης

Οι γλυκοζίτες στεβιόλης απορροφώνται ελάχιστα, καθώς υδρολύονται σε στεβιόλη από τη μικροχλωρίδα του εντέρου και έτσι δεν παρατηρείται συσσώρευση παραγώγων των γλυκοζιτών στεβιόλης στον οργανισμό.

Τα γλυκαντικά που στηρίζονται στη στέβια είναι φυσικά γλυκαντικά, εναλλακτικά της ζάχαρης και των συνθετικών γλυκαντικών ουσιών. Καθώς δεν έχουν θερμίδες, επιτρέπουν σε όσους θέλουν ή χρειάζεται να αποφεύγουν τη χρήση ζάχαρης, να απολαμβάνουν τρόφιμα και ποτά με γλυκιά γεύση. Βέβαια, κάθε τέτοιο προϊόν έχει συνήθως και κάποια άλλα συστατικά. Στην περίπτωση της Sweete για παράδειγμα, εκτός από υψηλής καθαρότητας εκχύλισμα Rebaudioside Α (Reb-A <0,019 g ανά φακελίσκο), συνυπάρχουν ερυθριτόλη (μια φυσικά απαντώμενη πολυόλη που είναι γλυκαντικό χωρίς θερμίδες και έχει ουδέτερη δράση στα επίπεδα σακχάρου του αίματος) και μαλτοδεξτρίνη (σύνθετος, χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη υδατάνθρακας) σε αμελητέα ποσότητα.

Ποιοί καταναλωτές μπορεί να ωφεληθούν;

Τα προϊόντα στέβιας είναι κατάλληλη επιλογή για όσους επιθυμούν ή χρειάζεται να ακολουθήσουν ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο. Διευρύνουν τις διατροφικές επιλογές και επιτρέπουν την απόλαυση γλυκών γεύσεων από όλους, χωρίς επιπλέον θερμιδική επιβάρυνση. Είναι δε κατάλληλα για άτομα με σακχαρώδη διαβήτη γιατί έχουν ουδέτερη δράση στα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης του αίματος και πρακτικά μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη.

Φωτογραφία: http://el.wikipedia.org

Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η καθημερινή κατανάλωση του γλυκαντικού στέβια δεν επηρεάζει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και είναι καλά ανεκτό από άτομα με διαβήτη τύπου 2. Σε μελέτη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (placebo) για διάστημα 16 εβδομάδων (122 άντρες και γυναίκες με διαβήτη τύπου 2) δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη. Το εκχύλισμα στέβιας δεν είχε καμία επίδραση στη γλυκόζη νηστείας, στην ινσουλίνη, στα λιπίδια αίματος και το πεπτίδιο C (Πηγή: http://el.wikipedia.org ). Η Ρεμπαουδιοσίδη Α δεν έχει καμία επίδραση σε ανθρώπους με φυσιολογική και χαμηλή συστολική πίεση ή ασθενείς με ήπια έως μέτρια υπέρταση. Επιπλέον, δεν υπάρχει συγκεκριμένη αντένδειξη για κάποια πληθυσμιακή ομάδα (πχ παιδιά, έγκυες). Ωστόσο πάντα είναι καλό να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του θεράποντος Ιατρού.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) έχει επανεγκρίνει το 2011 τη χρήση προϊόντων στέβιας στην Ευρώπη και στη γνωμοδότησή του περιληπτικά αναφέρεται ότι «Οι Γλυκοζίτες Στεβιόλης στην παρούσα αξιολόγηση είναι μείγματα γλυκοζίτων που περιλαμβάνουν τουλάχιστον κατά 95% stevioside ή/και rebaudioside A. Επανεξετάσθηκε η ασφάλεια των συγκεκριμένων γλυκοζιτών… η αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη καθορίστηκε στα 4 mg/kg βάρους/ημέρα… Οι γλυκοζίτες στεβιόλης πληρούν τις προδιαγραφές, δεν είναι ουσίες καρκινογόνες, γονιδιοτοξικές ή τοξικές σε σχέση με αναπαραγωγή/ανάπτυξη» (πληροφορίες για την έγκριση της από την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορείτε να λάβετε στην ιστοσελίδα www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/1537.htm.

Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με εγκρίσεις Διεθνών οργανισμών ή πληροφορίες για τα προϊόντα στέβιας, ο καταναλωτής μπορεί πάντα να απευθύνεται στην ιστοσελίδα της Εταιρείας έκαστου προϊόντος.

Από τον Κυριάκο Αλουμάνη, ενδοκρινολόγο, επιστημονικό συνεργάτη του www.iator.gr .

Διαβάστε περισσότερα ...