12 Αυγ 2012

Ελληνικό ρεβίθι εναντίον σόγιας






Τρία ελληνικά «νησιά» υπόσχονται να διώξουν οριστικά τον χρόνιο πονοκέφαλο των Ελλήνων κτηνοτρόφων εξαιτίας της έλλειψης πλούσιων σε πρωτεΐνες ζωοτροφών. Η «Ανδρος», η «Αμοργός» και η «Σέριφος» αποτελούν τη φθηνή και βιολογική απάντηση του Ινστιτούτου Κτηνοτροφικών Φυτών της Λάρισας στην... τσουχτερή αμερικανική σόγια. Πρόκειται για τις πρώτες κτηνοτροφικές ποικιλίες ρεβιθιών, και δεν είναι νέο είδος οσπρίου, αλλά το κοινό ρεβίθι, η παραγωγή του οποίου όμως σε αυτή την περίπτωση δεν προορίζεται για τη μεσημεριανή... ρεβιθάδα του νοικοκυριού, αλλά για ζωοτροφή.

Υπολογίζεται ότι σήμερα μόνο το 14% της παγκόσμιας παραγωγής ρεβιθιών χρησιμοποιείται για τη διατροφή αγροτικών ζώων. Τα επόμενα χρόνια ωστόσο αναμένεται να κερδίσει έδαφος στις ελληνικές καλλιέργειες, όπως εκτιμά ο δρ Κωνσταντίνος Ηλιάδης, τακτικός ερευνητής του Ινστιτούτου στη Λάρισα, το οποίο συνεχίζει εντατικά τις προσπάθειες ενημέρωσης των κτηνοτρόφων. Οι τρεις ελληνικές ποικιλίες είναι ήδη εγγεγραμμένες στον Εθνικό Κατάλογο Ποικιλιών της χώρας μας. οπως αναφέρουν οι υπεύθυνοι του Ινστιτούτου, το κτηνοτροφικό ρεβίθι καλλιεργείται σε ξερικά χωράφια με «χαμηλό έως ασήμαντο κόστος» και δεν... καταλαβαίνει από παγωνιά (ενδείκνυνται για φθινοπωρινή σπορά, ακόμα και στις πιο ψυχρές περιοχές όπως τα Γρεβενά ή η Πτολεμαΐδα), ενώ ο καρπός μπορεί να μη φτάνει τα «άπιαστα» ποσοστά πρωτεΐνης της σόγιας, ωστόσο κερδίζει... στα σημεία με επιπλέον υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, βιταμίνες, σίδηρο, μαγνήσιο κ.ά.

Η ζωική «ρεβιθάδα» θεωρείται κατάλληλη για βοοειδή, αιγοπρόβατα, χοιρινά και πουλερικά. Επειτα από πειράματα (διήρκεσαν τέσσερα χρόνια) του Ινστιτούτου Κτηνοτροφικών Φυτών, αποδείχτηκε ότι οι αποδόσεις των καλλιεργειών αυξάνονται θεαματικά όταν η σπορά γίνεται το φθινόπωρο αντί την άνοιξη, δηλαδή τον Νοέμβριο αντί τον Μάρτιο, ενώ άλλα πειράματα σε πρόβατα, χοιρινά και πουλερικά στο Ινστιτούτο Κτηνοτροφίας Γιαννιτσών, στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Κύπρου και στην Τσεχία και την Ιταλία (σε βοοειδή) έδειξαν ότι ο καρπός του ρεβιθιού μπορεί να αποτελεί το μοναδικό «πιάτο» στο «μενού» των ζώων, με άριστα αποτελέσματα στην παραγωγή κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων.


Ελένη Ευαγγελοδήμου

http://www.dimokratianews.gr
Διαβάστε περισσότερα ...

Αρκούδα στο Καλονέρι κατασπάραξε 300 πρόβατα! 50.000 Ευρώ η ζημιά του κτηνοτρόφου Π. Περπερή (Βίντεο και φωτογραφίες)




300 πρόβατα κατασπάραξε αρκούδα στο Καλονέρι Βοΐου- Κοζάνης τα Ξημερώματα της Κυριακής 12 Αυγούστου. Οι εικόνες που θα δείτε καθώς και το βίντεο είναι πολύ σκληρές. Η καταστροφή στην κτηνοτροφική μονάδα του δημοτικού συμβούλου Βοΐου Παναγιώτη Περπερή υπολογίζεται στα 50.000 Ευρώ.

Ο ίδιος μιλώντας στην κάμερα του siera fm 105.3 έκανε λόγο για μια πολιτεία που δεν τον βοήθησε να ηλεκτροδοτήσει το σταύλο του, ενώ όπως είπε η αρκούδα είχε ξαναχτυπήσει πέρυσι σκοτώνοντας 23 πρόβατα για τα οποία ακόμη δεν αποζημιώθηκε.  Εκτός κάμερας είπαν ότι ο Αρκτούρος δείχνει ενδιαφέρον μόνο για τις αρκούδες και όχι για τους κτηνοτρόφους που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης..
Διαβάστε περισσότερα ...

Διεθνής αναγνώριση του ρoδελαίου Κοζάνης



rodelaio-kozanhs
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνεταιρισμού Αρωματικών & Φαρμακευτικών Φυτών Βοΐου Κοζάνης, στις στήλες του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού για θέματα διαχείρισης φυσικών πόρων και καινοτόμων δράσεων περιβάλλοντος APBCEE procedia, φιγουράρει επιστημονική εργασία του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας για το ροδέλαιο και το ροδόνερο Κοζάνης.
Η εργασία πραγματοποιήθηκε από τον επίκουρο καθηγητή του τμήματος τεχνολογιών αντιρρύπανσης και διαχείρισης φυσικών πόρων κ. Κωνσταντίνο Τσανακτσίδη και αποτελεί τη 2η διεθνή επιστημονική αναγνώριση της ποιοτικής υπεροχής του ροδελαίου και του ροδόνερου Κοζάνης.
«Η εργασία αυτή που διαπραγματεύονταν την οικονομικότητα των προϊόντων της ροδοκαλλιέργειας στο Ν. Κοζάνης ως μια καλλιέργεια αποδοτική και φιλική προς το περιβάλλον έτυχε της εγκρίσεως από τους συνέδρους διεθνούς συνεδρίου για θέματα καινοτομίας και διαχείρισης φυσικών πόρων στο Hong-Kong στις 5-6/1/12 μεταξύ 365 εργασιών.
Παράλληλα επιλέχτηκε και προς δημοσίευση στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό μεταξύ 120 άλλων εργασιών που είχαν προκριθεί από επιστημονική ομάδα του συνεδρίου του Hong-Kong.
Η δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό έλαβε χώρα τον Ιούλιο μήνα. Η εργασία αυτή παραδόθηκε επισήμως από τον κ. Τσανακτσίδη σε αντιπροσωπεία του Συνεταιρισμού Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών Βοΐου Κοζάνης οι οποίοι και ενημερώθηκαν αναλυτικά για τα αποτελέσματά της.
Σύμφωνα με τον κ. Τσανακτσίδη επιβεβαιώνεται για ακόμα μια φορά ότι το ροδέλαιο Κοζάνης υπερέχει ποιοτικά των άλλων ροδελαίων του εξωτερικού που κυκλοφορούν στην παγκόσμια αγορά.
Αυτό αποδεικνύεται από τις αναλύσεις στο χρωματογράφο μάζας όπου φαίνεται η υπεροχή σε αριθμό ουσιών και περιεκτικότητα αυτών στο ροδέλαιο Κοζάνης έναντι άλλων όπως καταγράφεται στην παγκόσμια βιβλιογραφία.
Συγκεκριμένα στο ροδέλαιο Κοζάνης εντοπίστηκαν 59 οργανικές αρωματικές ενώσεις από τις οποίες οι 12 είναι γνωστές ότι περιέχονται σε άλλα ομοειδή αιθέρια έλαια ενώ οι 47 καταγράφονται για πρώτη φορά ότι περιέχονται σε ροδέλαιο», αναφέρει η ανακοίνωση του Συνεταιρισμού.
Και προσθέτει: «Το γεγονός αυτό και μόνο σύμφωνα με τον κ. Τσανακτσίδη καθιστά το ροδέλαιο Κοζάνης μοναδικό στον κόσμο ενώ όπως επισημαίνει έχει ανοίξει πλέον ένα τεράστιο κεφάλαιο για έρευνα γύρω από το προϊόν αυτό.
Οι μοναδικές του ιδιότητες και οι ωφέλιμες χρήσεις του μπορούν όπως επισημαίνει ο κ. Τσανακτσίδης να πολλαπλασιαστούν για τον άνθρωπο, ενώ βασική επιδίωξη είναι η διερεύνηση της ταυτότητας και του ρόλου τόσο πολλών αρωματικών ουσιών στο ροδέλαιο Κοζάνης τόσο για την κάθε μια ξεχωριστά όσο και για τους συνδυασμούς μεταξύ τους.
Η αντιπροσωπεία του Συνεταιρισμού ευχαρίστησε τον επίκουρο καθηγητή του ΤΕΙ για την πολύτιμη και εθελοντική προσφορά του στις προσπάθειες του Συνεταιρισμού ενώ προτάθηκε στον κ. Τσανακτσίδη δια μέσω του ΤΕΙ να αναλάβει την επιστημονική υποστήριξη του Συνεταιρισμού σε θέματα της ειδικότητάς του.
Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι η δεύτερη επιστημονική εργασία για το ροδέλαιο Κοζάνης που αποκτά διεθνές ενδιαφέρον και τυγχάνει της αναγνώρισης της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας.
Η πρώτη είχε γίνει το 2008 από τη φαρμακευτική Αθηνών και τον επίσης επίκουρο τότε καθηγητή κ. Μαγιάτη συνεργάτη του καθηγητή κ. Σκαλτσούνη, όπου για πρώτη φορά πιστοποιούνταν και ανακοινώνονταν σε διεθνές επιστημονικό περιοδικό φαρμακευτικού ενδιαφέροντος (Planta Medica) η ποιοτική ανωτερότητα του ροδελαίου και του ροδόνερου Κοζάνης.
Συνολικά έξι ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας έχουν εκδηλώσει έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για τη νέα αυτή καλλιέργεια των ρόδων στην πατρίδα μας με σχετικές επιστημονικές εργασίες που έχουν εκπονήσει ή βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο. Τα ιδρύματα αυτά είναι: η Φαρμακευτική Αθηνών, η Φαρμακευτική Α.Π.Θ., η Γεωπονική Α.Π.Θ., η Γεωπονική Αθηνών, το ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας, το ΤΕΙ Λάρισας ενώ και το ΕΘΙΑΓΕ δια του ινστιτούτου αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών έχει συνεργασία με το Συνεταιρισμό για θέματα της καλλιέργειας.
Αναλυτικά τα στοιχεία και τα συμπεράσματα της έρευνας του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας θα παρουσιαστούν μαζί με άλλα θέματα που ενδιαφέρουν την καλλιέργεια και το συνεταιρισμό ροδοπαραγωγών Κοζάνης σε ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012 και ώρα 11:30 στην Εράτυρα Κοζάνης».
Πηγή : ΑΓΡΟΤΥΠΟΣ

Διαβάστε περισσότερα ...

Ένα θαυματουργό φυτό Ιπποφαές



Το Ιπποφαές περιέχει πάνω από 15 υπέρ αντιοξειδωτικές ουσίες και θεωρείται η τέλεια υποστήριξη σε πολλές θεραπείες.
Στον κατάλογο των φυτών με γνωστές στην σύγχρονη επιστήμη φαρμακευτικές ιδιότητες το Ιπποφαές κατέχει μια από τις πιο διακεκριμένες θέσεις.Το ιπποφαές είναι από τα αρχαιότερα φυτά της γης και προηγείται κατά πολύ της εποχής των παγετώνων. Αυτοφύεται σε μορφή θάμνου στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας. Στις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου παρατηρήθηκε ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα θεραπεύονταν τρώγοντας τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού και άρχιζε να γυαλίζει τρίχωμα τους, από την παρατήρηση αυτή δόθηκε και η ονομασία του (ίππο -; φάος = άλογο που γυαλίζει). Έτσι άρχισαν να το χρησιμοποιούν και οι στρατιώτες του, μαζί με τον ίδιο για να είναι πιο ισχυροί στις εκστρατείες. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι το χρησιμοποιούσε στις εκστρατείες του και ο Τζέκινς Χάν.

 Το ιπποφαές μνημονεύεται από τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, αλλά κυρίως από τον Διοσκουρίδη τον Αναζαρβέα, πατέρα της φαρμακολογίας.
Αναφορές στο Ιπποφαές υπάρχουν στην Θιβετιανή και κινέζικη ιατρική. Από το 1929, όταν για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε βιοχημική ανάλυση των καρπών του φυτού, οι γνώσεις για της φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού συνεχώς αυξάνονται. Πλέον υπάρχει τεκμηριωμένη γνώση (Γερμανία, Ρωσία, Καναδάς, Κίνα, Φιλανδία, Αγγλία, Σουηδία κ.α.) για το ιπποφαές και έχουν αφιερωθεί γιαυτό 5 επιστημονικά συνέδρια. Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με την μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα. Περιέχει περισσότερες από 190 θρεπτικές και βιολογικές ουσίες, αρμονικά δεμένες, γιαυτό το λόγο έχουμε και τα αποτελέσματα που αναφέρονται στην βιβλιογραφία του, αλλά και από την καθημερινή χρήση του. 
Ένα θαυματουργό φυτό
Έχει βρεθεί επίσης ότι:
  • Το επίπεδο βιταμίνης C είναι περίπου 1000% πιο υψηλό από αυτό των πορτοκαλιών, γιαυτό χρησιμοποιείται και σε κρυολογήματα.
  • Σύμφωνα με Ρώσους και Κινέζους επιστήμονες, το Ιπποφαές περιέχει 190 βιοενεργά συστατικά από τα οποία 106 είναι στο έλαιο.
  • Περιέχει σίδηρο, χλωροφύλλη, λυκοπενιο, ζεαξανθίνη, ασταξανθίνη, β-καροτίνη, σελήνιο, χρώμιο, όλο το complex της βιταμίνης Β, και πλήθος άλλων συστατικών.
  • Περιέχει περισσότερα απο 15 υπέραντιοξειδωτικά, είναι η πιο πλούσια πηγή στον κόσμο.
  • Το έλαιο είναι η καλύτερη ενιαία πηγή που είναι γνωστή στον άνθρωπο για τη βιταμίνη Ε, την βιταμίνη C, τη βήτα-καροτίνη, τα ακόρεστα λιπαρά οξέα, τα ουσιαστικά αμινοξέα και φλαβονοειδή.
  • Η περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε (δ-άλφα-tocopherol) είναι 200% υψηλότερο από το έλαιο σίτου, 900% υψηλότερο από το έλαιο καλαμποκιού και 3500% υψηλότερο από το έλαιο σόγιας. Το δ-α-tocopherol είναι η πιο ισχυρή μορφή βιταμινών Ε.
  • Περιέχει το β-σιτοστερόλ, που είναι 3000% πιο δυνατό στην διάσπαση των λιπών απο την χολίνη.
  • Περισσότερο από το ενενήντα τοις εκατό των συνολικών λιπαρών οξέων είναι ακόρεστα λιπαρά οξέα. Το έλαιο του Ιπποφαές περιέχει (17-20%) ωμέγα-3, (28-30%) ωμέγα-6, (36-40%) ωμέγα-9 και ωμέγα-7. 
  • Το Ιπποφαές περιέχει όλα τα μέταλλα και ιχνοστοιχεία. 
  • Έχει εξαιρετική συγκέντρωση σε κάλιο. Το έλαιο του Ιπποφαές δεν περιέχει τα μέταλλα που είναι επιβλαβή στο σώμα.
  • Περιεχει όλα τα αμινοξέα.
  • Το ιπποφαές Eubias, απλά καλλιεργείται, δεν είναι αποτέλεσμα εργαστηρίου.
  • Επίσης περιέχει κατά 32% πρωτεΐνη.
  • Αποτελέσματα έδειξαν ότι το έλαιο του είχε μια θεραπευτική αποτελεσματικότητα στον αποχρωματισμό δερμάτων, στις φακίδες, ενάντια της πρόωρης γήρανσης, στην σκλήρυνση του δέρματος, στην απολέπιση, στην ακμή, και στην επαναλαμβανόμενη δερματίτιδα.
Τι καθιστά το Ιπποφαές τόσο πολύτιμο
Λιπαρές ουσίες υψηλής ποιότητας
Το Ιπποφαές περιέχει αιθέρες λιπαρών ουσιών και γλυκερίνη υψηλής ποιότητας, αποτελεί την υψηλότερη πηγή φυτικών λιπαρών οξέων που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Οι ποιότητα των λιπαρών οξέων καθορίζεται από την σύσταση των ωμέγα, οι οποία είναι ιδιαίτερα υψηλή χάρη στα λιπαρά των ωμέγα που περιέχει στις σωστές αναλογίες. Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να παράγει μόνος του όλα αυτά τα λιπαρά οξέα, έτσι θα πρέπει να χορηγούνται πάντα από το περιβάλλον.
Βιταμίνες και μέταλλα
Οι βιταμίνες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη, την ζωτικότητα και την υγεία. Ρυθμίζουν τις σωματικές λειτουργίες και αυξάνουν την αντοχή του οργανισμού στις ασθένειες και το άγχος. Το Ιπποφαές είναι τόσο πλούσιο σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και λιπαρά οξέα, που το κάνουν κορυφαίο φυτικό προϊόν. Σε σύγκριση με το Ιπποφαές η συγκέντρωση βιταμινών που προσφέρουν άλλες θρεπτικές πηγές είναι ελάχιστη. Μην ξεχνάτε ότι ακόμα και μια μικρή ανεπάρκεια σε μια μόνο βιταμίνη μπορεί να προκαλέσει έλλειψη ισορροπίας στην υγεία σας. Αυτός είναι ο λόγος που το Ιπποφαές αποτελεί ένα ζωτικό θρεπτικό συμπλήρωμα.
Το Ιπποφαές περιέχει επίσης βιταμίνες του συμπλέγματος B, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές. Πολλές φορές, αυτές οι βιταμίνες χαρακτηρίζονται ως αντιαγχωτικές, λόγω της θετικής επίδρασης που έχουν στο νευρικό σύστημα. Το Ιπποφαές είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και σε βιταμίνη Β12, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική και για τους χορτοφάγους καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να την λάβουν από άλλη φυτική τροφή. Επιπλέον το Ιπποφαές περιέχει ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά την βήτα καροτίνη, ουσία η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στον οργανισμό. Η βιταμίνη Α αυξάνει την αντοχή του οργανισμού και βοηθά να διατηρηθεί το δέρμα, τα μαλλιά, τα νύχια, τα μάτια σε βέλτιστη κατάσταση. Το Ιπποφαές είναι επίσης εξαιρετικά πλούσιο σε βιταμίνη Ε. Αυτή η βιταμίνη βοηθά στην βελτίωση της πνευματικής και σωματικής απόδοσης, αυξάνοντας την ζωτικότητα. Περιέχει επίσης σεροτονίνη και 28 ιχνοστοιχεία
Οι βιταμίνες από μόνες τους δεν είναι επαρκείς
Όσο σημαντικές και αν είναι οι βιταμίνες, είναι άνευ αξίας ελλείψει μετάλλων. Είναι γεγονός ότι οι βιταμίνες δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς την βοήθεια των μετάλλων, και αν και ο οργανισμός σας είναι ικανός να παράγει κάποιες βιταμίνες από μόνος του, δεν μπορεί να παράγει ούτε ένα μέταλλο. To Ιπποφαές περιέχει όλα τα μέταλλα που χρειάζεται ο οργανισμός σας, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο, ψευδάργυρο καθώς και τα περισσότερα ιχνοστοιχεία, όπως χρώμιο, σελήνιο, κάλιο κ.α.
Τα θρεπτικά συμπληρώματα λειτουργούν βέλτιστα μόνο όταν οι βιταμίνες και τα μέταλλα που περιέχουν είναι τέλεια ισορροπημένα και λαμβάνονται ταυτόχρονα. Αυτός είναι ο λόγος σπουδαιότητας αυτού του ακανθώδες φυτού. Η χρήση του Ιπποφαές είναι ασφαλής και δεν χρειάζεται να συμβουλευτείτε πρώτα τον ιατρό σας, σε αντίθεση με κάποιες βιταμίνες και μέταλλα τα οποία εύκολα μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα εάν χορηγηθούν εσφαλμένα η χωρίς ιατρική συμβουλή.
Λυκοπένιο
Το Ιπποφαές είναι εξαιρετικά πλούσιο σε λυκοπένιο, μια πορτοκαλί χρωστική ουσία η οποία είναι μέρος των καροτενοειδών. Το λυκοπένιο αποτελεί μια από τις πιο ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες. Είναι η χρωστική η οποία δίνει στις ντομάτες το κόκκινό τους χρώμα. Τα καροτενοειδή θεωρούνται αντικαρκινική τροφή, καθώς εκτενής μελέτη - στην οποία συμμετείχαν 48.000 άνδρες- κατέδειξε ότι όσοι κατανάλωναν εβδομαδιαίως 10 μερίδες φαγητού που περιλάμβαναν την παραπάνω ομάδα, μείωναν κατά 45% τις πιθανότητές τους να εμφανίσουν καρκίνο του προστάτη.
Το Ιπποφαές περιέχει σημαντικές ποσότητες όλων αυτών των ουσιών. Αυτό αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα για το πόσο ισορροπημένο είναι αυτό το φυτό.
Ζεαξανθίνη
Ένα από τα σημαντικότερα συστατικά του Ιπποφαές είναι η ζεαξανθίνη, μια κίτρινη ουσία η οποία είναι εξαιρετικά χρήσιμη στον οργανισμό. Όπως το λυκοπένιο έτσι και η ζεαξανθίνη αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά. Αυτά τα δυο συστατικά μαζί με το Α και Β-καροτένιο, cryptoxanthin, taraxanthin και phytofluin είναι υπεύθυνα για το κίτρινο- πορτοκαλο -;κοκκινο χρώμα του Ιπποφαούς. Επίσης η ζεαξανθίνη είναι ο μοναδικός τρόπος μακροπρόθεσμης αντιμετώπισης του καταρράκτη και της ωχράς κηλίδας καθώς δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Archives of Ophthalmology. Η γεροντική εκφύλιση της ωχράς κηλίδας επηρεάζει άνδρες και γυναίκες συνήθως μετά την ηλικία των 65 ετών και συνήθως επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου, στερώντας από τον ασθενή την κεντρική του όραση. Πολλά άτομα μπορεί να είναι ευάλωτα λόγω γενετικών παραγόντων, ενώ το κάπνισμα είναι γνωστό ότι αυξάνει τον κίνδυνο.
Η ζεαξανθίνη, είναι καροτενοειδή που συντελεί στην πρόληψη της γεροντικής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας προφανώς επιτρέποντας στον οφθαλμό να φιλτράρει το επιβλαβές μικρού κύματος φως και περιορίζοντας άλλες επιβλαβείς επιδράσεις στον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Τα άτομα που καταναλώνουν τροφές που περιέχουν ζεαξανθίνη έχουν 35% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Η εκφύλιση είναι μη αναστρέψιμη και προοδευτικά επιδεινώνεται, στερώντας από τους ασθενείς την κεντρική όρασή τους.
Επίσης ως φαίνεται προστατεύει τα μάτια, επιτρέποντας τους να φιλτράρουν το επιβλαβές, βραχέως μήκους κύματος φως και αναχαιτίζοντας άλλες βλάβες στην ωχρά κηλίδα -; στο κεντρικό τμήμα του αμφιβληστροειδούς χιτώνα του ματιού.
Το Ιπποφαές θεωρείται εξαιρετική πηγή ζεαξανθίνης
Εξαιρετικά πλούσιο σε λιπαρά οξέα, στερόλες και φλαβονοειδή
Λινολενικό οξύ (Ω3)
Το Ιπποφαές είναι εκπληκτικά πλούσιο σε λινολενικό οξύ. Ο ανθρώπινος οργανισμός μετατρέπει αυτό το σπάνιο λιπαρό οξύ, το οποίο μπορεί να βρεθεί μόνο στο μητρικό γάλα η σε λάδι ηράνθεμου, σε προσταγλαδίνες. Οι προσταγλαδίνες είναι ουσίες οι οποίες συγκαταλέγονται στις ορμόνες και εκτελούν ευρύ φάσμα λειτουργιών στον οργανισμό (όπως ρύθμιση της πίεσης του αίματος). Το λινολενικό οξύ έχει αποδειχτεί αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου. Επιπλέον εμποδίζει την συγκέντρωση χοληστερόλης στα αιμοφόρα αγγεία.
Ελαϊκό οξύ (ωμέγα-9), Παλμιτελαϊκό οξύ (ωμέγα-7), Παλμιτικό οξύ και Λινελαϊκό οξύ (ωμέγα-6)
Η έλλειψη των βασικών λιπαρών οξέων από τη διατροφή, σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, σχετίζεται με την ανεπαρκή λειτουργία πολλών συστημάτων του οργανισμού που σχετίζονται με το μεταβολισμό, όπως είναι το καρδιολογικό, το νευρολογικό και το ανοσοποιητικό σύστημα. Η συμπλήρωση της διατροφής με βασικά λιπαρά οξέα, βοηθά στην σωστή ορμονική παραγωγή και στη μείωση των επιπέδων της ";κακής"; χοληστερόλης (LDL), καθώς και στην υγεία του δέρματος. Η ποσότητα που λαμβάνεται συνήθως από την τροφή είναι μικρή σε σχέση με την απαιτούμενη και ο τρόπος μαγειρέματος μπορεί να καταστρέψει τα πολύτιμα αυτά συστατικά.
Το Ιπποφαές από την φύση του περιέχει εξαιρετικά μεγάλες ποσότητες των Ωμέγα, και συσκευάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μεταφέρονται τα λιπαρά οξέα ακέραια στον οργανισμό μας
Εφαρμογές των λιπαρών οξέων
Σύμφωνα με έρευνες τα ω-3 λιπαρά παρεμβάλλονται στα ένζυμα που παίζουν ρόλο στη φλεγμονή, η οποία είναι πιθανός παράγοντας που οδηγεί σε διαβήτη Ι. Η διατροφή που είναι πλούσια σε Ιπποφαές και άλλες πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, παρατηρήθηκε σε έρευνα, ότι βοήθησε να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη Ι σε παιδιά με οικογενειακό ιστορικό, τα οποία κινδύνευαν να αναπτύξουν τη νόσο.
Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βοηθούν ελαφρώς στη μείωση της πίεσης και επιπλέον μειώνουν τον κίνδυνο θρομβωτικών αγγειακών επεισοδίων. Άγχος και κατάθλιψη, τα ω3 έχουν δείξει ότι μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά σε αυτά τα δύο.
Όλο και περισσότερες έρευνες αποδεικνύουν την χρησιμότητα του Ιπποφαές

Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την ωφέλιμη δράση των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων στους πόνους που οφείλονται στην οστεοαρθρίτιδα, λόγω της συμβολής τους στη μείωση της φλεγμονής στην περιοχή της άρθρωσης. Ακόμα υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα συντελούν στην αύξηση των επιπέδων ασβεστίου στα οστά και κατά συνέπεια συντελούν στην προφύλαξη της πυκνότητας των οστών και την μείωση του κινδύνου παρουσίας οστεοπόρωσης. Έρευνες σε άτομα με διπολική κατάθλιψη και σχιζοφρένια έδειξαν μείωση των συμπτωμάτων και της δοσολογίας των ψυχοφαρμάκων μετά από χρήση ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, παρόλα αυτά χρειαζόμαστε περισσότερα στοιχεία για να προσδιορίσουμε τη δοσολογία των ωμέγα 3 που ενδείκνυται για το βέλτιστο αποτέλεσμα. Ακόμα η επικουρική δράση των ωμέγα 3 για την ίαση των εγκαυμάτων, τη μείωση της φωτοευαισθησίας από τις ακτίνες UV και τη θεραπεία κατά της ψωρίασης είναι πλέον ευρέως γνωστή. Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε σε ένα λιπαρό οξύ, το ελαϊκό οξύ (ωμέγα -9), το οποίο, μαζί με τα αντιοξειδωτικά - ουσίες που περιέχονται σε αφθονία στο Ιπποφαές, έχει ευεργετικότατη επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι μειώνει τον κίνδυνο οξείδωσης, ιδίως του ορθού και του παχέος εντέρου, του στήθος, του προστάτη του παγκρέατος και του ενδομήτριου.

Η πληθώρα, η φυσική ύπαρξη και η συνέργεια των ουσιών στο Ιπποφαές αποτελούν τον λόγο της αποτελεσματικότητας του.
Φλαβονοειδή
Μια άλλη μεγάλη κατηγορία ουσιών που περιέχει το Ιπποφαές, είναι τα φλαβονοειδή, Τα φλαβονοειδή θεωρούνται αντιοξειδωτικά ουσίες. Οι συγκεκριμένες φυτοχημικές ουσίες δεν έχουν σχετισθεί μόνο με ελάττωση της αρτηριακής πιέσεως, αλλά και με μειωμένο ποσοστά ορισμένων μορφών καρκίνου, καθώς και άνοιας. Όλο και περισσότερες επιστημονικές μελέτες συνδέουν τα αντιοξειδωτικά με την ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, την προστασία των δοντιών μας από την πλάκα και την ουλίτιδα και την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών οξυγόνου που επιτίθενται στα κύτταρα και επιταχύνουν τη γήρανση.
Β-Sitosterol
Το β-Sitosterol είναι και αυτό μια ουσία η οποία περιέχεται στο Ιπποφαές. Το β-Sitosterol έχει τη δυνατότητα να διαλύει τα λίπη και είναι 30 φορές πιο ισχυρό από τη χολίνη.
Φυτικές στερόλες αποδεδειγμένα μειώνουν τη χοληστερόλη
Τα τελευταία 50 περίπου χρόνια είναι γνωστό ότι οι φυτικές στερόλες, ή αλλιώς φυτοστερόλες, μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, εμποδίζοντας σε κάποιο βαθμό την απορρόφηση της χοληστερόλης στο έντερο. Τα ευρήματα πολλών κλινικών ερευνών υποδεικνύουν ότι οι φυτοστερόλες μειώνουν την ολική και την LDL χοληστερόλη, αποτρέποντας εν μέρει την απορρόφηση της χοληστερόλης. Επίσης, τα αποτελέσματά τους είναι επιπρόσθετα όταν συνδυάζονται με λιπαρά Ω, sitosterol , προσεγμένη δίαιτα, άσκηση κ.α. Οι φυτοστερόλες μπορούν να καταναλώνονται με ασφάλεια. Ωστόσο, η καθημερινή κατανάλωση 2-3g στερολών για χρονικό διάστημα ενός έως δώδεκα μηνών ενδέχεται να προκαλέσει μέτρια πτώση στα επίπεδα καροτενοειδών του πλάσματος.
Το Ιπποφαές έχει πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις καροτενοειδών τα οποία βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τις στερόλες του, επομένως δεν αντιμετωπίζουμε καμία απολύτως μείωση τους.
Ιπποφαές, φυτική «τράπεζα» θρεπτικών ουσιών
Βιταμίνες κ'; αντιοξειδωτικά που βοηθούν
Βιταμίνη Α, μάτια, όραση, βλεννογόνο, αντίσταση στις μολύνσεις. Βήτα καροτένιο πρόδρομος της βιταμίνης Α καταστρέφει τις ελεύθερες ρίζες. Βιταμίνη D σχηματισμός και καλή διατήρηση των οστών, συμβάλλει στην απορρόφηση του ασβεστίου. Βιταμίνη Ε καταστρέφει τις ελεύθερες ρίζες (αντιοξειδωτικός παράγοντας). Βιταμίνη Κ πήξη το αίματος. Βιταμίνη C αντιοξειδωτική δράση, προστασία από τις ελεύθερες ρίζες, ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, σχηματισμός του συνδετικού ιστού, συμμετέχει στη σύνθεση ορμονών, αυξάνει την πρόσληψη του σιδήρου, σταματά την πρόσληψη χαλκού. Βιταμίνη Β1μεταβολισμός υδατανθράκων. Βιταμίνη Β2 συνολικός μεταβολισμός. Βιταμίνη Β6 μεταβολισμός πρωτεϊνών. Βιταμίνη Β12 συνολικός μεταβολισμός, σύνθεση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Βιοτίνη μεταβολισμός πρωτεϊνών και υδατανθράκων νιασίνη μεταβολισμός υδατανθράκων (μείωση της γλυκόζης), ενέργεια που τροφοδοτεί αερόβιες διαδικασίες. Παντοθενικό οξύ μεταβολισμός λιπαρών, υδατανθράκων και αμινοξέων, επούλωση τραυμάτων. Φολικό οξύ μεταβολισμός DNA, δημιουργία νέων κυττάρων, κ.α.
Μέταλλα & ιχνοστοιχεία που βοηθούν
Νάτριο στην αποθήκευση νερού. Κάλιο αφυδάτωση, ρύθμιση της πίεσης του αίματος και λειτουργία καρδιάς. Χλώριο ο πιο σημαντικός συνοδός του νατρίου και του καλίου, σχηματισμός υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι. Μαγνήσιο συμμετέχει σε περισσότερες από 300 αντιδράσεις στον οργανισμό, όπως ο ενεργειακός μεταβολισμός, οι μυϊκές συσπάσεις. Ασβέστιο στην σταθερότητα των οστών και δοντιών, μεταβίβαση μηνυμάτων στα νεύρα και τους μυς. Σίδηρος στην μεταφορά του οξυγόνου στο αίμα και παραγωγή ενέργειας. Ψευδάργυρος στο ανοσοποιητικό σύστημα, επούλωση τραυμάτων και προστασία από τις Ελεύθερες ρίζες. Σελήνιο στην προστασία από τις ελεύθερες ρίζες. Χρώμιο μεταβολισμός υδατανθράκων, αυξάνει το σχηματισμό γλυκογόνου και εξοικονομεί γλυκογόνο κατά την διάρκεια της άσκησης, κ.α.
Αναφέρονται τα πιο σημαντικά
Εάν για οποιοδήποτε λόγο ο οργανισμός μας περιέχει πολλές ελεύθερες ρίζες, τοξίνες, οφειλόμενες στον άσχημο τρόπο ζωής ή και στις πολύ κακές συνθήκες που επικρατούν στον σύγχρονο κόσμο (καυσαέρια, άγχος, κάπνισμα, διατροφή, έλλειψη άσκησης), ενδέχεται να νιώσουμε νωχελικοί, κουρασμένο η και κατάθλιψη. Το Ιπποφαές είναι πλούσιο σε βιταμίνες και υπέρ αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες βοηθούν στην απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα. Το αποτέλεσμα θα είναι να νιώσετε πάλι ζωντανοί και ενεργητικοί.
Οι βιταμίνες της σειράς Β που χαρακτηρίζονται αντιαγχωτικές, καθώς και τα αμινοξέα μαζί με τα λιπαρά οξέα (Ω) που έχουν την ιδιότητα να χαλαρώνουν τον οργανισμό, θα αποτελέσει την καλύτερη λύση για να διώξετε το άγχος με την βοήθεια του Ιπποφαές. Τα αποτελέσματα μπορούν να ενισχυθούν με ένα φλιτζάνι τσάι από τα φύλλα του Ιπποφαές.
Το σύνολο των θρεπτικών ουσιών και αντιοξειδωτικών που περιέχονται στο Ιπποφαές Eubias είναι 190.
Αυξάνει την δύναμη και αντοχή, Αυξάνει τις επιδόσεις.
Γρηγορότερη αποκατάσταση της υγείας
Η ισορροπημένη σύνθεση του Ιπποφαές επιτρέπει στον οργανισμό να αναρρώσει πιο γρήγορα μετά από σκληρή προπόνηση ή επίδοση. Συχνά, είναι δυνατό να προπονείστε για περισσότερο χρόνο και πιο έντονα, γεγονός που αποτελεί μια καλή βάση για ακόμα καλύτερες επιδόσεις. Αυτή η φυσική τράπεζα βιταμινών και μετάλλων επιτρέπει στον οργανισμό να λειτουργεί βέλτιστα, ακόμα και κατά την διάρκεια σκληρών αγώνων. Η αντοχή αυξάνεται και χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος για να αισθανθείτε σωματική εξάντληση.
Ωστόσο, το Ιπποφαές έχει πολλά περισσότερα να προσφέρει σε κορυφαίους αθλητές με υψηλές προσδοκίες. Πολλά μέταλλα χάνονται κατά την εφίδρωση. Αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στην μυική και νευρική λειτουργία. Το Ιπποφαές αντικαθιστά γρήγορα όλα τα μετάλλων που χάνονται μέσω της εφίδρωσης.
Επιπλέον, η έντονη μυική άσκηση προκαλεί αύξηση στις τοξίνες του οργανισμού, όπως διοξείδιο του άνθρακα και γαλακτικό οξύ. Η καθαριστική δράση του Ιπποφαές εξαλείφει γρήγορα και αποδοτικά αυτές τις τοξίνες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των επιπέδων ενέργειας και την ταχύτερη αποκατάσταση μετά από προπόνηση και αγώνες
Αδυνατήστε με υγιή τρόπο
Ο αριθμός των ανθρώπων που πάσχουν από παχυσαρκία αυξάνεται. Πλέον η παχυσαρκία θεωρείται ασθένεια. Η απόκτηση βάρους είναι εύκολη, ενώ το να χάσεις βάρος είναι εξαιρετικά δύσκολο. Πολύ συχνά, το αίσθημα πείνας υπερνικά της θέλησης ας και έτσι, εάν σταματήσουμε την διατροφή που ακολουθούμε, επιστρέφουμε στο παλιό βάρος μας χωρίς να το καταλάβουμε. Επιπλέον, η διατροφή που προβλέπουν οι συγκεκριμένες δίαιτες είναι συχνά περιορισμένη και χωρίς ισορροπία προκαλώντας επιδείνωση της υγείας.
Το Ιπποφαές μας προσφέρει πολύ μεγάλη βοήθεια στο να απελευθερωθούμε από περιττά κιλά, χωρίς να ενοχλήσουμε την υγεία μας. Περιέχει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για τον οργανισμό, με ελάχιστες θερμίδες. Τα λιπαρά οξέα, τα αμινοξέα που έχει στην σύνθεση του βοηθάνε στην καλή λειτουργία του μεταβολισμού αλλά και του πεπτικού συστήματος με συνέπεια να έχουμε καλύτερη καύση των λιπών, αλλά και η πλήρης κάλυψη του οργανισμού με τις βιταμίνες που περιέχει δημιουργούν την αίσθηση του κορεσμού.


http://www.adslgr.com
Διαβάστε περισσότερα ...

«Καύσιμο» για την τσέπη η αγριαγκινάρα



Ενα τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου «κρύβεται» στις δυνατότητες ενός αγριόχορτου που δείχνει ικανό όχι μόνο να δώσει ικανοποιητικό εισόδημα αξιοποιώντας άγονα εδάφη, αλλά και να προσφέρει ενεργειακή αυτονομία, απαλλάσσοντας τους καλλιεργητές από το συνεχώς αυξανόμενο κόστος του πετρελαίου.
Ενα τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου «κρύβεται» στις δυνατότητες ενός αγριόχορτου που δείχνει ικανό όχι μόνο να δώσει ικανοποιητικό εισόδημα αξιοποιώντας άγονα εδάφη, αλλά και να προσφέρει ενεργειακή αυτονομία, απαλλάσσοντας τους καλλιεργητές από το συνεχώς αυξανόμενο κόστος του πετρελαίου.
«Καύσιμο» για την τσέπη η αγριαγκινάρα
Ο λόγος για την αγριαγκινάρα, που ανήκει στα ενεργειακά φυτά, η καλλιέργεια της οποίας μπορεί να υπερκαλύψει τις ενεργειακές ανάγκες μιας ολόκληρης οικογένειας και παράλληλα να εξασφαλίσει συμπληρωματικό εισόδημα.
Δεν είναι τυχαίο ότι τη χαρακτηρίζουν «πετρέλαιο της Ελλάδας», αφού θα μπορούσε να αποτελέσει τη μελλοντική ελληνική απάντηση στην παγκόσμια αγορά των βιοκαυσίμων.
Πρόκειται για ένα ενεργειακό φυτό που καλλιεργείται ακόμη και σε άγονα εδάφη και μπορεί να αποτελέσει στερεό καύσιμο (βιομάζα) σε μορφή πελλέτας με σκοπό την παραγωγή θερμικής ενέργειας για βιομηχανική και οικιακή χρήση και την αντικατάσταση του πετρελαίου θέρμανσης.
«Καύσιμο» για την τσέπη η αγριαγκινάρα
Θεωρείται το βέλτιστο ενεργειακό φυτό για την ελληνική γεωργία, αλλά και για την παραγωγή ενέργειας, καθώς η θερμαντική ικανότητα δύο κιλών ξηρής αγριαγκινάρας ισοδυναμεί με ένα λίτρο πετρέλαιο.
Οπως επισημαίνει στις «Επαγγελματικές Ευκαιρίες» ο διευθυντής του Εργαστηρίου Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καθηγητής Νίκος Δαναλάτος, που πρωτοστάτησε στα εν Ελλάδι πειράματα στα λεγόμενα ενεργειακά φυτά, «η αγριαγκινάρα είναι στην ουσία ένα ζιζάνιο το οποίο καλλιεργείται, χωρίς, ωστόσο, να έχει ανάγκη νερού, λίπανσης και φυτοφαρμάκων, γεγονός που μεταφράζεται σε εκμηδενισμένο κόστος παραγωγής. Αυτό πρακτικά συνεπάγεται τεράστια πλεονεκτήματα σε περιοχές όπως η Θεσσαλία, όπου πιθανή αντικατάσταση 1 εκ. στρεμμάτων θα έφερνε εξοικονόμηση 400 εκ. κυβικών μέτρων νερού.
«Καύσιμο» για την τσέπη η αγριαγκινάρα
Η καλλιέργεια της αγριαγκινάρας παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες για τους Ελληνες παραγωγούς με ελκυστικά περιθώρια κέρδους, καθώς έχει μηδαμινές ανάγκες άρδευσης.
Η απόδοση σε ξηρή ουσία κυμαίνεται από 1.200-1.600 κιλά σε μη αρδευόμενα χωράφια, ενώ με 2-3 αρδεύσεις από τα μέσα Απριλίου μέχρι το τέλος Μαΐου (στην περίοδο αυτή η διαθεσιμότητα νερού είναι υψηλή σε πολλές περιοχές), οι αποδόσεις φθάνουν έως και 2.500 κιλά ξηρής ουσίας ανά στρέμμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι σε αντιπαράθεση με άλλες καλλιέργειες, η καλλιέργεια της αγριαγκινάρας έχει πολύ μικρό κόστος.
Η καλλιέργεια δεν είναι μόνο εύκολη, αλλά και εξαιρετικά κερδοφόρος. Η αγριαγκινάρα προσφέρει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση για τους γεωργούς της περιοχής, συνήθως βαμβακοπαραγωγούς και παραγωγούς σιτηρών, που σήμερα βλέπουν τις καλλιέργειές τους να μην προσφέρουν το αναγκαίο εισόδημα, ιδίως χωρίς τις επιδοτήσεις.
Οι παραγωγοί χρειάζεται μόνο να αγοράσουν τον σπόρο της αγριαγκινάρας, που κοστίζει 12 ευρώ το κιλό, με κάθε κιλό να φτάνει για 4-5 στρέμματα. Φυτεύεται τον Οκτώβριο και μεγαλώνει με τις βροχές του χειμώνα. Δεν χρειάζεται καθόλου νερό, καθόλου λίπασμα και, φυσικά, ως ζιζάνιο δεν επιτρέπει την ανάπτυξη άλλων ζιζανίων. Σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι καλλιεργείται σε όλα τα εδάφη, ακόμα και στα πιο ξερά και πιο δύσβατα. Η απόδοση σε κάθε στρέμμα είναι 1,5 τόνος, ενώ, αν τα φυτά ποτιστούν, μπορούν να δώσουν και 2,5 τόνους. Οι παραγωγοί μπορούν να υπογράψουν συμβόλαια και να διεκδικήσουν από 70 ευρώ ανά στρέμμα έως και 150 ευρώ ανά στρέμμα.
Και όλα αυτά με μηδαμινό κόστος εγκατάστασης ανά στρέμμα για τον πρώτο χρόνο και μηδενικό για όλα τα υπόλοιπα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι για πρώτη φορά ο παραγωγός συνδέει την τιμή του προϊόντος με την τιμή πώλησης του πετρελαίου, ενώ μέχρι σήμερα ήταν συνδεδεμένη μόνο με τα έξοδά του.
Αλλωστε, η καλλιέργεια αγριαγκινάρας μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην υποχρέωση της Ελλάδας για διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας έως 20% μέχρι το 2020, αλλά και στην παραγωγή ενέργειας σε νησιωτικές περιοχές.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
180 ευρώ ανά στρέμμα τα έσοδα, χωρίς καθόλου έξοδα
Ιδιαίτερα συμφέρουσα θεωρείται η αντικατάσταση καλλιεργειών σιτηρών, βαμβακιού και άλλων ετήσιων εκτατικών καλλιεργειών με παραγωγή αγριαγκινάρας.
Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό καθηγητή κ. Δαναλάτο, οι πρώτες εκτιμήσεις της τιμής βιομάζας για τον παραγωγό, με τη σύμφωνη γνώμη των βιομηχάνων, μπορεί να κυμανθεί γύρω στα 6 λεπτά/κιλό.
Αυτό σημαίνει ότι ο παραγωγός σταριού που κερδίζει σήμερα κάτω από 10 ευρώ ανά στρέμμα, θα κερδίζει 60-90 ευρώ ανά στρέμμα και ο βαμβακοπαραγωγός που κερδίζει 120 ευρώ ανά στρέμμα, θα κερδίζει 200 ευρώ ανά στρέμμα. Βέβαια την τελική τιμή θα τη διαμορφώσουν η αγορά και οι μελλοντικές τιμές του πετρελαίου.
Για πρώτη φορά όμως ο παραγωγός θα συνδέσει την τιμή του προϊόντος με τις τιμές του πετρελαίου, ενώ μέχρι τώρα ήταν συνδεδεμένα μόνο τα έξοδά του.

  • Παράδειγμα 1: Χωράφι με στρεμματική απόδοση σταριού 350 κιλά επί 20 λεπτά = 70 ευρώ. Κόστος 50 ευρώ. Αρα κέρδος = 20 ευρώ. Το ίδιο χωράφι παράγει 1300-1.500 κιλά αγριαγκινάρα. Με 50 ευρώ ανά τόνο στο χωράφι έχουμε κέρδος 65-75 ευρώ, δηλαδή υπερτριπλασιάζουμε.
Αν μερικοί γεωργοί αγοράσουν τον απαιτούμενο εξοπλισμό, το κέρδος θα ανέλθει κατά 10 ευρώ περισσότερο (από την πίτα συλλογής ? μεταφοράς στο εργοστάσιο). Σημειωτέον ότι η τιμή είναι 70 ευρώ στην πόρτα του εργοστασίου.

  • Παράδειγμα 2: Χωράφι με στρεμματική απόδοση βαμβακιού 400 κιλά επί 30 λεπτά = 120 ευρώ. Κόστος 100 ευρώ. Αρα κέρδος = 20 ευρώ. Συνδεδεμένη ενίσχυση = 55 ευρώ. Αρα τελικό κέρδος 75 ευρώ. Το ίδιο χωράφι παράγει 2,5 τόνους αγριαγκινάρα με 50 ευρώ ανά τόνο στο χωράφι και έχουμε κέρδος 125 ευρώ. Δηλαδή σημαντικά περισσότερο ακόμα και μετά την επιδότηση. Και πάλι, αν μερικοί γεωργοί αγοράσουν τον απαιτούμενο εξοπλισμό το κέρδος θα ανέλθει κατά 25 ευρώ περισσότερο (από την πίτα συλλογής ? μεταφοράς στο εργοστάσιο).
Το φυτό έχει χρόνο ζωής έως 15 χρόνια, δίνει παραγωγή μία φορά τον χρόνο έως και 2,5 τόνους ανά στρέμμα (δηλαδή περίπου 180 ευρώ) και δεν χρειάζεται νερό, λίπασμα, ούτε φυτοφάρμακα.
Ο συμβολαιακός χαρακτήρας της καλλιέργειας, που εξασφαλίζει την απορρόφηση του συνόλου της παραγωγής, καθιστά ιδιαιτέρως ελκυστική την επιλογή της αγριαγκινάρας, όχι μόνο γι' αυτούς που διαθέτουν μερικά στρέμματα γης χωρίς να τα καλλιεργούν, αλλά και για τους κατ' επάγγελμα αγρότες.
Το βασικό πλεονέκτημα του πέλετ σε σχέση με τα συμβατικά καύσιμα (πετρέλαιο, αέριο), πέραν του ανανεώσιμου χαρακτήρα του, έχει να κάνει με το ότι είναι ουδέτερο ως προς τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, καθώς η ποσότητα που ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα μετά την καύση της αφομοιώνεται από το φυτό κατά τη φωτοσύνθεση, ενώ από την άλλη πλευρά με την καύση βιομάζας σχεδόν μηδενίζεται η απελευθέρωση θείου στην ατμόσφαιρα.

Που θα απευθυνθώ
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Γεωπονίας / Εργαστήριο Γεωργίας Καθηγητής Νίκος Γ. Δαναλάτος Τηλέφωνο γραμματείας 24210 93155 - 93014

ΦΥΤΟ ΧΩΡΙΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Τι πρέπει να γνωρίζουν οι καλλιεργητές
Η αγριαγκινάρα είναι ένα πολυετές φυτό μεσογειακής προέλευσης, καλά προσαρμοσμένο στις ξηροθερμικές συνθήκες της Ν. Ευρώπης, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή βιομάζας.
Λόγω του γεγονότος ότι η αγριαγκινάρα είναι η ίδια ισχυρό ζιζάνιο, δεν επιτρέπει την ανάπτυξη άλλων ζιζανίων, ενώ σε μακροχρόνια πειράματα δεν εμφανίστηκαν ασθένειες και εχθροί του φυτού, κι έτσι η καλλιέργειά της μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων. Επίσης, η αγριαγκινάρα, λόγω του πλούσιου ριζικού της συστήματος που εκμεταλλεύεται άριστα τους εδαφικούς πόρους, χρειάζεται λιγότερο άζωτο. Η αγριαγκινάρα εκμεταλλεύεται άριστα τις χειμερινές βροχές και δίνει υψηλές αποδόσεις χωρίς άρδευση. Είναι φυτό προσαρμοσμένο στις κλιματικές συνθήκες της χώρας μας και το κυριότερο πλεονέκτημά της είναι ότι αναπτύσσεται από τον Οκτώβριο έως τον Ιούνιο και, συνεπώς, αναπτύσσεται με το νερό των βροχοπτώσεων.
Η αποξηραμένη ύλη της αγριαγκινάρας μπορεί να γίνει εύκολα τυποποιημένο βιοκαύσιμο (τα λεγόμενα pellets) και να χρησιμοποιηθεί στην ηλεκτροπαραγωγή. Σύμφωνα με το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, οι συμβατικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής παρουσιάζουν στην καύση βιομάζας βαθμό απόδοσης 15-40%, ενώ στα συστήματα συμπαραγωγής ο βαθμός απόδοσης φθάνει μέχρι και 75-85%.

  • Καλλιεργητικές φροντίδες: Επειδή η καλλιέργεια είναι πολυετής, η προετοιμασία και η σπορά του αγρού θα γίνει μία φορά στα επτά με δώδεκα χρόνια. Παρ΄ όλα αυτά, απαιτείται προσοχή, καθώς λάθη κατά την προετοιμασία και τη σπορά είναι μη αναστρέψιμα.
  • Λίπανση: Ως πολυετής καλλιέργεια, καλό είναι να ενσωματώνεται βασική λίπανση φωσφορούχου λιπάσματος (25 κιλά/στρ.) και επιφανειακή λίπανση 8 μονάδες αζώτου (1 7 κιλά/στρ.).
  • Προετοιμασία: Απαιτείται καλή προετοιμασία εδάφους (ψιλοχωμάτισμα) κατά τη σπορά, που γίνεται Οκτώβριο για ξερικά χωράφια είτε Φεβρουάριο ή Μάρτιο για ποτιστικά χωράφια.
  • ? Σπορά: Γίνεται με μηχανές σε αποστάσεις 75 εκατοστών μεταξύ των γραμμών και 17 εκατοστών επί των γραμμών, με απαιτούμενη ποσότητα σπόρου 400 γρ./στρ.
Τον Ιούλιο, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο μαζεύεται από το χωράφι με τις μηχανές σε μπάλες και μεταφέρεται σε μονάδες επεξεργασίας. Το επόμενο βήμα γίνεται στα εργοστάσια παραγωγής πελλέτας.
Εκεί η αγριαγκινάρα που έχει μαζευτεί σε μπάλες περνάει από σπαστήρες, μετατρέπεται σε «πούδρα», η οποία στη συνέχεια συμπιέζεται και έτσι παράγονται οι πελλέτες. Τα μικρά εύκαμπτα κυλινδρικά τεμάχια που θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη καύσης συσκευάζονται, μεταφέρονται και αποθηκεύονται εύκολα.

ΒΙΟΜΑΖΑ
Παράγει 7.500Kwh ενέργειας ανά στρέμμα
Το πλεονέκτημα της αγριαγκινάρας έναντι των φωτοβολταϊκών και των ανεμογεννητριών είναι η σταθερότητα στην αποθήκευση ενέργειας (365 μέρες, 24 ώρες, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών).
Παράγει περίπου 1.400 κιλά ξηρής βιομάζας ανά στρέμμα, που ενεργειακά ισοδυναμεί με 7.500Kwh ενέργειας.
Η απλούστερη επεξεργασία που μπορεί να γίνει είναι η μηχανική συμπίεση της βιομάζας της αγριαγκινάρας σε pellets, χωρίς την προσθήκη χημικών ή συγκολλητικών ουσιών.
Το κόστος για την επεξεργασία της βιομάζας από ένα στρέμμα καλλιέργειας είναι 20 ευρώ ανά 1.400 κιλά. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το κόστος παραγωγής της βιομάζας, έχουμε συνολικά 38 ευρώ ανά 1.400 κιλά. Η ενέργεια που έχουν τα 1.400 κιλά της βιομάζας ισοδυναμούν με 700 λίτρα πετρελαίου τα οποία κοστίζουν 651 ευρώ (τιμές 2011).

ΧΡΗΣΗ ΩΣ ΚΑΥΣΙΜΟ
Πρώτη ύλη για την παραγωγή πελλετών
Η αγριαγκινάρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη παραγωγής pellets. Τα pellets ή πελλέτες είναι μικρά κυλινδρικά τεμάχια από συμπιεσμένο ξύλο ή άλλες μορφές βιομάζας καλλιεργούμενων φυτών, όπως η αγριαγκινάρα, ή υπολειμμάτων γεωργικών ή δασικών, διαφόρων μεγεθών που μπορούν εύκολα να συσκευαστούν, να μεταφερθούν με βυτιοφόρα και να τοποθετηθούν στους αποθηκευτικούς χώρους, από όπου μεταφέρονται αυτόματα για την καύση τους σε σύγχρονους καυστήρες (π.χ., ενεργοποίηση με χρήση κινητού τηλεφώνου) με την επιθυμητή ροή. Δύο κιλά ισοδυναμούν με περίπου 1 λίτρο πετρελαίου.
Η αντικατάσταση 2 εκατομμυρίων στρεμμάτων σιταριού (από τα περίπου 10.000.000 στρεμμάτων σιτηρών ή το 5% της ελληνικής γεωργικής γης) με αγριαγκινάρα, γεγονός που θεωρείται εφικτό, θα απέδιδε παραγωγή περί τους 1.000.000 τόνους ισοδύναμου πετρελαίου θέρμανσης. Η παραγωγή αυτή είναι τουλάχιστον 6πλάσια της σημερινής υποχρέωσης της Ελλάδας σε βιοκαύσιμο (το οποίο εισάγεται σχεδόν εξ ολοκλήρου) με τεράστιο οικονομικό όφελος για τον Ελληνα καταναλωτή, που σύμφωνα με τις πρώτες μας εκτιμήσεις μπορεί να ξεπεράσει το ένα τρίτο της αξίας του πετρελαίου.



ethnos.gr



Διαβάστε περισσότερα ...

Τα 6 ''χρυσά'' προϊόντα της κυψέλης



Η μέλισσα δεν προσφέρει απλόχερα μόνο το μέλι της. Είναι ένα έντομο - χρυσωρυχείο, αφού μέσα από την κυψέλη της προσφέρει και άλλα έξι προϊόντα και παράγωγα στον μελισσοκόμο. Τα περισσότερα από τα προϊόντα αυτά χρησιμοποιούνται τόσο στη φαρμακευτική όσο και στην κοσμετολογία. Και μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά το εισόδημα του μελισσοπαραγωγού. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τα 10 γρ. βασιλικού πολτού πωλούνται από 30 έως 40 ευρώ. Τα προϊόντα αυτά είναι:
Η κυψέλη δεν βγάζει μόνο μέλι, αλλά και... χρυσάφι!
  • Γύρη: Γύρη ονομάζεται το προϊόν που συγκεντρώνουν οι μέλισσες από διάφορα λουλούδια. Είναι η πλουσιότερη φυσική τροφή σε πρωτεΐνες, βιταμίνες, απαραίτητα αμινοξέα, ένζυμα και άλλα χρήσιμα συστατικά μεγάλης βιολογικής αξίας για τη μέλισσα, αλλά και για τον ανθρώπινο οργανισμό. Αναφέρεται ότι ποσότητα 35 γρ. γύρης την ημέρα, περίπου μια κουταλιά της σούπας δηλαδή, ικανοποιεί τις ημερήσιες ανάγκες του ανθρώπου σε πρωτεΐνες.
Η γύρη έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ρουτίνη, η οποία αυξάνει την αντίσταση των τριχοειδών αγγείων, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες για εγκεφαλικά επεισόδια.
Η αξιοποίηση ? παραγωγή γύρης δεν είναι δύσκολη υπόθεση. Αν και σχετικά εξειδικευμένη, μπορεί εύκολα να αποτελέσει καλό συμπληρωματικό εισόδημα. Παραγωγές κατά περίπτωση: 3-5 κιλά ανά κυψέλη.

  • Πρόπολη: Η πρόπολη είναι ρητινώδης κολλητική ουσία που συλλέγουν οι μέλισσες από διάφορα φυτά, την εμπλουτίζουν με κερί, γύρη, ένζυμα και άλλες ουσίες και τη χρησιμοποιούν για τη στεγανοποίηση και απολύμανση του εσωτερικού της φωλιάς τους.Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία τραυμάτων, παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος, της στοματικής κοιλότητας και άλλων περιοχών του ανθρώπινου σώματος.
Η πρόπολη αποτελεί μια σχεδόν χαμένη πηγή εισοδήματος. Οι προϋποθέσεις πάντως για την αξιοποίησή της από τον παραγωγό - μελισσοκόμο είναι πλέον ώριμες και δεν πρέπει να αφεθούν να χαθούν οριστικά. Η κατάσταση διαμορφώνεται με «δυο λέξεις» ως εξής: Εισαγωγές προϊόντων πρόπολης: πολλές. Παραγωγή: σχεδόν μηδενική.
Με πολύ καλό «όνομα» στην αγορά, ο βασιλικός πολτός έχει αυξημένη ζήτηση
Με πολύ καλό «όνομα» στην αγορά, ο βασιλικός πολτός έχει αυξημένη ζήτηση

  • Κερί: Το κερί παράγεται από τους κηρογόνους αδένες της μέλισσας και χρησιμοποιείται για την κατασκευή των κηρηθρών. Το κερί που χρησιμοποιούν οι μέλισσες για να καλύψουν το ώριμο μέλι, έχει αντιβιοτικές ουσίες που συμβάλλουν στη συντήρηση του μελιού. Οι σπουδαιότεροι τομείς χρήσης του μελισσοκεριού είναι οι βιομηχανίες καλλυντικών, κεριών και παραγωγής φύλλων κηρήθρας. Το κερί συλλέγεται κυρίως από τα σφραγίσματα των κελιών και από τις παλιές κηρήθρες.

  • Δηλητήριο: Το δηλητήριο της μέλισσας είναι το όπλο της μέλισσας εναντίον των εχθρών της. Είναι ένα πολύπλοκο μείγμα χημικών ουσιών που επηρεάζει τη φυσιολογία ενός οργανισμού. Χρησιμοποιείται με επιτυχία εναντίον της ρευματοειδούς πολυαρθρίτιδας, περιορίζει τους ισχιακούς πόνους, τη νευραλγία, τη νευρομυαλγία, τη μεσοπλεύριο και βρογχική νευραλγία. Για οικονομικούς και πρακτικούς λόγους, η πιο συχνή μέθοδος χορήγησης του δηλητηρίου είναι με ζωντανές μέλισσες.

Ποσότητα 35 γρ. γύρης την ημέρα ικανοποιεί τις ημερήσιες ανάγκες του ανθρώπου σε πρωτεΐνες
Ποσότητα 35 γρ. γύρης την ημέρα ικανοποιεί τις ημερήσιες ανάγκες του ανθρώπου σε πρωτεΐνες
  • Επικονίαση: Πάνω και πέρα απ' όλα τα προϊόντα, η μέλισσα «παράγει» επικονίαση. Η προσφορά της στη φύση φθάνει και ξεπερνάει το 15πλάσιο της αξίας όλων των προϊόντων της κυψέλης. Παρά τη μοναδική και αναντικατάστατη συμμετοχή της στην οικονομική, οικολογική διαμόρφωση της υπόστασης του πλανήτη, αλλά και του ανθρώπου ειδικότερα, θα πρέπει να επισημανθεί και να υπογραμμιστεί το ακανθώδες πρόβλημα που προκύπτει από τη χρήση ψεκασμών με δηλητήρια σε ορισμένες καλλιέργειες. Οι καταστροφές είναι τεράστιες σχεδόν κάθε χρόνο με οξύνσεις και υφέσεις. Χρειάζεται προσοχή, ενημέρωση και καλλιεργητική παιδεία.
Η μέλισσα αποτελεί αποδεδειγμένα τον ισορροπιστή της φύσης. Σε άλλες χώρες, ήδη από χρόνια, τα μελίσσια νοικιάζονται, προκειμένου να τοποθετηθούν την κατάλληλη περίοδο σε καλλιέργειες με αυξημένες επικονιαστικές ανάγκες.

40 ευρώ πωλούνται τα 10 γρ. βασιλικού πολτού
Ο βασιλικός πολτός είναι κρεμώδης ουσία που εκκρίνεται από τους υποφαρυγγικούς αδένες των εργατριών μελισσών. Προορίζεται για τη διατροφή όλων των ατελών σταδίων της μέλισσας, γι' αυτό και ονομάζεται «γάλα των μελισσών». Η ονομασία «βασιλικός πολτός» έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι προνύμφες, που προορίζονται να γίνουν βασίλισσες, τρέφονται αποκλειστικά με μεγάλη ποσότητα από την τροφή αυτή. Στον βασιλικό πολτό βρίσκεται ο καθοριστικός παράγοντας που μετατρέπει την προνύμφη-μέλισσα από εργάτρια σε βασίλισσα.
Ο βασιλικός πολτός είναι πλούσια πηγή πρωτεϊνών, αμινοξέων, λιπιδίων, βιταμινών, ανόργανων στοιχείων και άλλων χρήσιμων ουσιών, γι' αυτό κι έχει γίνει αντικείμενο πολλών ιατρικών μελετών για τις ευεργετικές επιδράσεις του στον ανθρώπινο οργανισμό.
Με πολύ καλό «όνομα» στην αγορά, ο βασιλικός πολτός έχει αυξημένη ζήτηση. Η σωστή, συνεπής ενασχόληση με την παραγωγή του, αν και αρκετά εξειδικευμένη, πλην όμως όχι άγνωστη, μπορεί να δημιουργήσει άριστες προϋποθέσεις οικονομικής στήριξης του μελισσοκόμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι 10 γρ. βασιλικού πολτού πωλούνται μέχρι 40 ευρώ.

ΜΕΛΙ: Διακρίνεται σε δύο κατηγορίες
Το μέλι από την αρχαιότητα μέχρι τον 18ο αιώνα ήταν το μόνο ζαχαρώδες τρόφιμο για τον άνθρωπο. Η άποψη ότι ασκεί ευεργετική επίδραση γενικά στην υγεία του ανθρώπου ήταν και είναι διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο. Χρησιμοποιείται ως δυναμωτικό, λόγω της γλυκόζης που περιέχει, η οποία είναι άμεσα αφομοιώσιμη από τον οργανισμό μας. Ασκεί ευεργετική επίδραση στην καρδιά, στο συκώτι και στο πεπτικό μας σύστημα. Επίσης, λόγω της παρουσίας υπεροξειδίου του υδρογόνου (οξυζενέ) και της υψηλής συγκέντρωσης σακχάρων έχει καλή αντιβακτηριοστατική δράση.

Μέλι είναι η φυσική γλυκιά ουσία που παράγουν οι μέλισσες του είδους Apis mellifera από το νέκταρ των φυτών ή από εκκρίσεις ζώντων μερών φυτών ή εκκρίματα εντόμων απομυζούντων φυτά ευρισκόμενα πάνω στα ζώντα μέρη των φυτών, τα οποία οι μέλισσες συλλέγουν, μετατρέπουν αναμειγνύοντας με ειδικές ύλες του σώματός τους, αποθέτουν, αφυδατώνουν, εναποθηκεύουν και φυλάσσουν στις κηρήθρες της κυψέλης, προκειμένου να ωριμάσουν.

Το παραγόμενο μέλι διακρίνεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
  • το ανθόμελο, που παράγεται από το νέκταρ των λουλουδιών (θυμαριού, πορτοκαλιάς, βαμβακιού, ηλίανθου, ερείκης κ.λπ.) και
  • το μέλι από μελιτώματα, που παράγεται από εκκρίματα κοκκοειδών που απομυζούν φυτά. Στην κατηγορία αυτή ανήκει το μέλι του πεύκου, της ελάτης και άλλων δασικών φυτών.
Στη χώρα μας οι μεγαλύτερες ποσότητες μελιού προέρχονται από το πεύκο (55-60%), ενώ σημαντική είναι και η παραγωγή μελιού ελάτης (5-10%) και θυμαριού (15%).



ethnos.gr



Διαβάστε περισσότερα ...

Σαλιγκάρια: Οι μικροί φίλοι της νηστείας





Ευρήματα έχουν δείξει ότι η κατανάλωση των σαλιγκαριών ξεκίνησε από την Παλαιολιθική εποχή και φυσικά συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αποτελούν κομμάτι της γαστρονομίας πολλών χωρών, αλλά κατέχουν ιδιαίτερη θέση στο διαιτολόγιο των Κρητικών, αφού πέρα από εκλεκτή γεύση, τα σαλιγκάρια έδιναν και δίνουν πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, που βοήθησαν τους ντόπιους να επιβιώσουν μέσα στις κακουχίες που αντιμετώπισαν κατά καιρούς αλλά και να ισορροπήσουν την διατροφή τους κατά τη διάρκεια των νηστειών που ακολουθούν καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Τα σαλιγκάρια και το παρθένο ελαιόλαδο φαίνονται ότι είναι υπεύθυνα σε μεγάλο ποσοστό για την διάσημη μακροβιότητα των ΚρητικώνΟ Πλίνιος τα αναφέρει σαν γιατροσόφι για τους πόνους στο στομάχι και τις αιμορραγίες, ενώ ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός τα συνιστούσαν για την υδρωπικία και την κήλη. Αργότερα, στον Μεσαίωνα, τα χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση της βρογχίτιδας, της φυματίωσης, για την επούλωση πληγών, το σκορβούτο κ.ά. Για πρώτη φορά φαίνεται ότι εκτράφηκαν στην αρχαία Ρώμη, ενώ σήμερα στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως παρουσιάζεται αύξηση της παραγωγής τους, λόγω της αυξημένης ζήτησης.
Οι περισσότεροι κοχλιοί ή χοχλιοί που καταναλώνονται έχουν συλλεχθεί από τη φύση και έχει βρεθεί ότι λόγω της κατανάλωσης φρέσκων χόρτων αυξάνεται η περιεκτικότητά τους σε α- λινολενικό οξύ (ω-3 λιπαρά οξέα). Τα σημαντικότερα είδη που υπάρχουν στην ελληνική ύπαιθρο, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την μαγειρική είναι τα δίμυτα (Helix pomatia), οι χοχλιοί (Helix aspersa) και τα απόλυτα (Helix lactea).
Η συλλογή τους στην ύπαιθρο μπορεί να χαρακτηριστεί στις μέρες μας σαν χόμπι και αγχολυτικό για τους ντόπιους. Είναι ευκαιρία να βρεθούν με φίλους, να γελάσουν αλλά ταυτόχρονα να μαζέψουν το αγαπημένο τους έδεσμα. Η διαδικασία μέχρι να καταλήξουν στην κατσαρόλα ή το τηγάνι είναι ωστόσο λίγο πολύπλοκη και διαρκεί αρκετό χρονικό διάστημα. Το καθάρισμά τους χρειάζεται σχολαστικότητα και προσοχή, γιατί μπορεί να εισέλθουν παράσιτα στο σώμα μας που να οδηγήσουν στην εμφάνιση μηνιγγίτιδας.
Τα σαλιγκάρια των εκτροφείων θεωρούνται εξίσου θρεπτικά, αφού τρέφονται με αγνές και φυσικές τροφές όπως σιτάρι, καλαμπόκι, σογιέλαιο, μαγιά, σκόνη άπαχου γάλακτος κ.ά.
Στην ελληνική και ιδιαίτερα στην κρητική γαστρονομία εμφανίζεται αύξηση της κατανάλωσης των σαλιγκαριών στη διάρκεια της νηστείας. Ειδικά η Μεγάλη Παρασκευή, οπότε η θρησκεία επιβάλλει άλαδη διατροφή, δεν νοείται για τους Κρητικούς χωρίς την κατανάλωση βραστών σαλιγκαριών. Υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας μιας πληθώρας πιάτων, αφού τα σαλιγκάρια συνδυάζονται με πολλά λαχανικά, όπως κολοκυθάκια, χόρτα, μάραθο, μελιτζάνες, γλιστρίδα, βότανα ή με πλιγούρι ή με πατάτα. Με αυτό τον τρόπο αυξάνεται σημαντικά η θρεπτική αξία του πιάτου.
Όταν θα κληθείτε να αποφασίσετε τον τρόπο μαγειρέματος, θα πρέπει να προσέξετε να μην αυξηθεί η προσλαμβανόμενη ποσότητα λιπαρών και αλατιού, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τους διάσημους μπουμπουριστούς χοχλιούς.
Η διατροφική αξία των σαλιγκαριών είναι εξαιρετική, καθώς μπορεί να καλύψει ικανοποιητικά τις ιδιαίτερες ανάγκες που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της νηστείας. Τα 100 γραμμάρια κρέατος σαλιγκαριού αποδίδει περίπου 90 kcal, περιέχει μόλις 1 γραμμάριο λίπους και 16,1 γραμμάρια πρωτεΐνης. Είναι πλούσιο σε αμινοξέα και η περιεκτικότητά του σε ω-3 λιπαρά οξέα μπορεί να συγκριθεί με αυτή των ψαριών.
Αποτελούν καλή πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β, που σχετίζονται με τον μεταβολισμό και συμμετέχουν σχεδόν σε όλες τις διεργασίες του ανθρώπινου οργανισμού. Δυστυχώς, πολλές φορές, εμφανίζεται ανεπάρκεια σε αυτήν την βιταμίνη, μετά από μία παρατεταμένη και μη ισορροπημένη νηστίσιμη περίοδο. Έτσι η κατανάλωση 100γραμμαριών σαλιγκαριών μπορεί να καλύψει κατά μέσο όρο το 7% της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης σε βιταμίνη Β12, βιταμίνη Β6, νιασίνη και ριβοφλαβίνη. Επίσης, είναι πολύ καλή πηγή βιταμίνης Ε (25% ΗΣΠ), που αποτελεί ισχυρό αντιοξειδωτικό και προστατεύει τον οργανισμό από τα καρδιαγγειακά και τον καρκίνο.
Το δυνατό τους σημείο πρέπει όμως να θεωρηθούν τα ιχνοστοιχεία, τα οποία επίσης δεν καλύπτονται στη διάρκεια της νηστείας. Τα περίπου 3,5 mg σιδήρου που περιέχουν τα σαλιγκάρια μπορούν να καλύψουν έως και το 19% της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης (ΗΣΠ)!
Επίσης, ο φώσφορος και το ασβέστιο, δυο απαραίτητοι σύμμαχοι των οστών, μπορούν να καλυφθούν από τα σαλιγκάρια σε ποσοστό 27% και 1% της ΗΣΠ αντίστοιχα. Επίσης, μπορούν να μας εφοδιάσουν με το 62% ΗΣΠ σε μαγγάνιο, το 27% ΗΣΠ σε κάλιο, το 39% σε σελήνιο, 7% ΗΣΠ σε ψευδάργυρο και 20% σε χαλκό.
Συνοψίζοντας, τα σαλιγκάρια είναι μία άριστη τροφή, που μπορεί να αντικαταστήσει το κρέας κατά τη διάρκεια της νηστείας και όχι μόνο, αφού υπάρχει η σκέψη να αντικαταστήσει το κρέας στις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν έχουν την δυνατότητα κατανάλωσής του. Τα οφέλη από την κατανάλωσή τους είναι εντυπωσιακά, αφού μπορούν να προστατεύσουν από καρδιοπάθειες και να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης και γενικότερα στην ενίσχυση του νευρικού συστήματος. Ακόμη, βοηθούν στην καλή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα και μπορούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Τέλος, έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες και σε πρόσφατες έρευνες απομονώθηκαν στο είδος Helic Pomatia, οι χημικές ουσίες που ονομάζονται λεκτίνες, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην πρόβλεψη και την έγκαιρη διάγνωση των μεταστάσεων σε ορισμένες περιπτώσεις καρκίνου, όπως ο καρκίνος του μαστού, των ωοθηκών, του οισοφάγου, του εντέρου και του προστάτη.



.mednutrition.gr



Διαβάστε περισσότερα ...

ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΟ...ΛΑΔΙ ΣΑΣ!




 
Ενώ το ελαιόλαδο είναι αναπόσπαστο στοιχείο σε όλες σχεδόν τις μαγειρικές απόπειρές μας, ελάχιστοι έχουν δοκιμάσει να το γευτούν μόνο του.
Να προσπαθήσουν να νιώσουν τα χαρακτηριστικά του και να έλθουν για λίγες στιγμές στη θέση ενός από τα πιο ιδιαίτερα επαγγέλματα, όπως του γευσιγνώστη.

Το ελαιόλαδο, όπως και ο χαρακτήρας του ανθρώπου, είναι πολύ ευαίσθητο στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος.

Μία μικρή λεπτομέρεια, μία διαφορετική εμπειρία μπορεί να αλλάξει εντελώς τον χαρακτήρα του ατόμου και κατά συνέπεια την συμπεριφορά του. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το ελαιόλαδο.
Τα οργανοληπτικά του χαρακτηριστικά, δηλαδή το άρωμα, η γεύση και το χρώμα του, μπορούν να διαφοροποιηθούν από πολλούς παράγοντες. Ο βαθμός ωριμότητάς του, το μικροκλίμα της περιοχής, το χώμα, το πότισμα και ο τρόπος διαχείρισης του καρπού στο ελαιοτριβείο είναι μερικές από τις ''εμπειρίες'' του ελαιολάδου που διαμορφώνουν το χαρακτήρα του.


Η γευσιγνωσία χρειάζεται επαγγελματίες με εκπαίδευση, εμπειρία και πολύ ευαίσθητο ουρανίσκο που θα μπορέσει να εντοπίσει με ακρίβεια όλα τα χαρακτηριστικά των υπό δοκιμή ελαιολάδων. Ο κανονισμός 2568/91 της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει τη μεθοδολογία, την ορολογία και τον τρόπο βαθμολόγησης.

Στόχος της γευσιγνωσίας είναι ο εντοπισμός της ύπαρξης ενός χαρακτηριστικού, καθώς και ο βαθμός ύπαρξής του. Πώς θα γίνει αυτό; Μα φυσικά με τα αισθητήρια όργανα μας που χρειάζεται να βρίσκονται σε εγρήγορση για τον εντοπισμό κάθε λεπτομέρειας.

Για τους ερασιτέχνες γευσιγνώστες, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να ξεκινήσετε αυτή την ιεροτελεστία και εξαρτάται σε ποιο επίπεδο δυσκολίας θέλετε να φτάσετε. Για αρχή θα πρέπει να βρείτε τουλάχιστον δύο διαφορετικά ελαιόλαδα, ώστε να έχετε μέτρο σύγκρισης μεταξύ τους.

Τα ποτήρια που χρησιμοποιούνται από τους επαγγελματίες είναι μικρά και στρογγυλά, χωρίς πόδι και έχουν χρώμα μπλε. Στόχος είναι να χωράνε στην παλάμη, ώστε να αυξάνεται η θερμοκρασία του περιεχομένου και να απελευθερώνονται οι πτητικές ενώσεις. Επίσης έχει μπλε χρώμα ώστε ο δοκιμαστής να μην επηρεαστεί από το χρώμα του ελαιολάδου – το χρώμα δεν αποτελεί αξιόπιστο κριτήριο για την ποιότητά του. Εσείς για ευκολία επιλέξτε τα ποτήρια του κονιάκ που έχουν παρόμοιο σχήμα και μέγεθος.

Καλό θα ήταν να περιμένετε τουλάχιστον μία ώρα μετά από την κατανάλωση οποιαδήποτε τροφής, ώστε η γευστική παλέτα σας να είναι καθαρή.
Όταν είστε έτοιμοι, προσθέστε μικρή ποσότητα (1-2 κουταλιές) ελαιολάδου στο ποτήρι και τρίψτε το ανάμεσα στις παλάμες σας για να ζεσταθεί.
Έπειτα, με σκεπασμένο το ποτήρι με ένα γυαλί ή με την παλάμη σας, αναδεύστε ούτως ώστε να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος από τα τοιχώματα που ποτηριού.
Φέρτε το ποτήρι κοντά στην μύτη σας και πάρτε μια βαθιά αναπνοή.

Στη συνέχεια ρουφήξτε μια μικρή γουλιά, μαζί με λίγο αέρα και κρατήστε την λίγη ώρα στο μπροστινό μέρος της γλώσσας σας και μετά στο πίσω. Αφήστε το να καταλάβει όλα τα σημεία της γλώσσας σας ώστε οι γευστικοί σας κάλυκες να καταφέρουν να ανακαλύψουν κάθε μία από τις αρετές ή τα ελαττώματα του ελαιολάδου και τελικά καταπιείτε.

Προσπαθήστε να μετατρέψετε σε εικόνα τις γεύσεις και τα αρώματα που εντοπίσατε. Αφήστε χρόνο να το οραματιστείτε και έπειτα καταγράψτε τις εντυπώσεις σας. Ερωτήσεις όπως πόσο έντονο είναι το χαρακτηριστικό ή ποιο λαχανικό μου θυμίζει, ίσως σας βοηθήσουν.

Μπορείτε να ξαναδοκιμάσετε μετά από 5-10 λεπτά και αφού έχετε ξεπλύνει το στόμα σας με νερό κι έχετε φάει λίγο ψωμί ή μία φέτα μήλου.

Για να διασταυρώσετε την επιτυχία της προσπάθειάς σας, μπορείτε να επιλέξετε γνωστά τυποποιημέναελαιόλαδα τα χαρακτηριστικά των οποίων μπορείτε να τα βρείτε δημοσιευμένα στον τύπο ή σε ιστοσελίδες.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι το χρώμα, παρ' όλο που είναι σχεδόν αποκλεισμένο σαν υπό εξέταση χαρακτηριστικό στις επαγγελματικές γευσιγνωσίες, λόγω της αναξιοπιστίας του ως κριτηρίου, θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ χρυσοπράσινου και χρυσοκίτρινου, ανάλογα με την περιεκτικότητα του καρπού σε χλωροφύλλη και καροτίνες. Το σκούρο χρώμα μπορεί να προέρχεται από πολύ ώριμεςελιές και το ξεθωριασμένο από την έκθεση του λαδιού στο φως. Οι ειδικοί πάντως, προτιμούν ένα ελαφρά θολό ελαιόλαδο, απ' ό,τι ένα διαυγές.

Τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά που συναντώνται, χωρίζονται σε θετικά και αρνητικά, ανάλογα με την επιθυμία μας ή όχι να εμφανίζονται σε ένα ελαιόλαδο. Παρακάτω παρατίθενται ορισμένα από τα πιο εύκολα στον εντοπισμό τους για τις πρώτες ερασιτεχνικές σας προσπάθειες.

Στα θετικά ανήκουν:
  • Το φρουτώδες μπουκέ (μπουκέ= το πακέτο της γεύσης και του αρώματος): Χαρακτηρίζει τον χυμό του υγιούς πράσινου ή ώριμου ελαιοκάρπου, που μαζεύτηκε στη κατάλληλη στιγμή και είναι απαραίτητος ο εντοπισμός του για να ταξινομηθεί ένα ελαιόλαδο ως παρθένο ή έξτραπαρθένο.
  • Η πικρή γεύση: μοιάζει με τη γεύση που έχεις αν μασήσεις φρέσκα πικρά χόρτα. Εντοπίζεται σε πράσινες ελιές ή σε ελιές που βρίσκονται στη φάση αλλαγής χρώματος. Ίσως είναι έντονη γεύση και ίσως λίγο δυσάρεστη, αποτελεί ωστόσο βασικό χαρακτηριστικό του παρθένουελαιολάδου.
  • Η πικάντικη γεύση: που θυμίζει κόκκους φρεσκοκομμένου πιπεριού. Χαρακτηρίζει ταελαιόλαδα που προέκυψαν από πράσινες ελιές στην αρχή της συγκομιδής. Εντοπίζεται συχνά στα ελαιόλαδα κρητικής προέλευσης.
  • Μπουκέ αμυγδάλου: μοιάζει με την ψίχα αμυγδάλου και μερικές φορές δίνει την εντύπωση ότι ταγγίζει.
  • Μπουκέ φρουτώδες ώριμου: από ώριμες ελιές, με μη έντονη οσμή και ημίγλυκη γεύση.
  • Μπουκέ μήλο: ανάλογο ενός φρέσκου μήλου τη στιγμή που το δαγκώνεις.
  • Μπουκέ γλυκό: αυτό που δεν δίνει ίχνη πικράδας.
  • Μπουκέ χόρτου

Η στυφάδα
Επίσης, μπορεί να εντοπίσετε γεύσεις και αρώματα που να σας θυμίζουν εσπεριδοειδή ή άλλα φρούτα της Ελληνικής υπαίθρου, καθώς και βότανα όπως το χαμομήλι, ο δυόσμος και το θυμάρι, αφού όπως προαναφέραμε ο καρπός της ελιάς επηρεάζεται από το περιβάλλον του.
Πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν και να υποβαθμίσουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τουελαιολάδου. Μερικά αρνητικά χαρακτηριστικά που μπορεί να εντοπίσετε είναι:
  • Μεταλλικό μπουκέ: προκύπτει από την παρατεταμένη αποθήκευση ή επαφή του λαδιού με μεταλλικές επιφάνειες όπως αυτές στο ελαιοτριβείο.
  • Οσμή μούχλας: παρατηρείται σε ελιές που αποθηκεύτηκαν σε κλειστό χώρο ή με πολλή υγρασία, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ζυμομηκύτων.
  • Ταγγή μπουκέ: Είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη και προκύπτει από την οξείδωση του ελαιολάδου.
  • Μπουκέ άχυρου ή ξύλου: σε λάδι που έχει φτιαχτεί από αφυδατωμένες ελιές.
  • Μπουκέ λυπαντικών, απόνερων, χωματίλας ή ψημένου: Οφείλεται σε κακή διαχείριση του καρπού στο ελαιοτριβείο.
Καλή σας επιτυχία στην προσπάθειά σας! Και μην ξεχνάτε: "Μια κουταλιά" παρθένο ελαιόλαδο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα!

Πηγή mednutrition



Διαβάστε περισσότερα ...

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΟ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΟ ΑΠΟ 7000€ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΟΤΙΔΑΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ