7 Ιουλ 2013

Η δεκαετία που πέρασε ήταν η θερμότερη που έχουμε ζήσει

Σχεδόν 140.000 άνθρωποι εκτιμάται ότι πέθαναν από τους καύσωνες που έπληξαν την Ευρώπη το 2003 και τη Ρωσία το 2010 (Φωτογραφία: Associated Press)
Η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα ήταν η θερμότερη δεκαετία από τότε που άρχισαν οι επίσημες μετρήσεις της θερμοκρασίας στα τέλη του 19ου αιώνα, προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας (WMO).
Σε έκθεσή του που αφορά το διάστημα 2001-2010, ο WMO αναφέρει ότι η μέση επιφανειακή θερμοκρασία του πλανήτη έφτασε τους 14,47 βαθμούς Κελσίου, σημειώνοντας σημαντική άνοδο σε σχέση με το μέσο όρο των 14,00 βαθμών το διάστημα 1961-1990.
Όλα τα έτη της περασμένης δεκαετίας, με μόνη εξαίρεση το 2008, περιλαμβάνονται πλέον στις δέκα θερμότερες χρονιές όλων των εποχών.
Ο ρυθμός ανόδου της θερμοκρασίας είναι επίσης ο υψηλότερος που έχει καταγραφεί: Τη δεκαετία που ξεκίνησε το 2001, η άνοδος εκτινάχθηκε στους 0,21 βαθμούς, συγκριτικά με μόλις 0,14 βαθμούς από τη δεκαετία του 1980 μέχρι τη δεκαετία του 1990.
Όσον αφορά τις βροχοπτώσεις, η έκθεση δείχνει ότι η περασμένη δεκαετία ήταν η δεύτερη πιο υγρή μετά τη δεκαετία του 1900. Το 2010, μάλιστα, ήταν σε παγκόσμιο επίπεδο η πιο βροχερή χρονιά που έχει καταγραφεί ως σήμερα.
Αύξηση κατά 20%, σε σχέση με τη δεκαετία του 1990, καταγράφεται και στον αριθμό των θανάτων από ακραία καιρικά φαινόμενα.
Μεγάλο μέρος της αύξησης αντιστοιχεί στα κύματα καύσωνα που σάρωσαν την Ευρώπη το 2003 και τη Ρωσία το 2010 και σκότωσαν συνολικά 136.000 ανθρώπους.
«Στην ερώτηση του εάν ευθύνεται η κλιματική αλλαγή [για αυτά τα φαινόμενα], η απάντηση που δίνουμε παραδοσιακά είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Δεν μπορούμε να αποδώσουμε ένα συγκεκριμένο συμβάν στην κλιματική αλλαγή, δεδομένου ότι τα φαινόμενα αυτά προκύπτουν από περίπλοκες αλληλεπιδράσεις» σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μισέλ Ζαρό, επικεφαλής του WMO.
«Λόγω της κλιματικής αλλαγής, όμως, αναμένουμε αυτά τα φαινόμενα να γίνουν πιο συχνά ή πιο έντονα» προειδοποίησε.



Διαβάστε περισσότερα ...

3 Ιουν 2013

Γιατί η βροχή μυρίζει τόσο ωραία;

Spring Rain wallpaper
Βγείτε έξω μετά από μία καταιγίδα και αμέσως θα νιώσετε τη γλυκιά και ευχάριστη μυρωδιά της φρέσκιας βροχής. Αν παρατηρήσατε αυτό το μυστηριώδες άρωμα και αναρωτηθήκατε πως προκύπτει, δεν είστε οι μόνοι.
Το 1964, δύο Αυστραλοί επιστήμονες (Isabel Joy Bear και R. G. Thomas) ξεκίνησαν να μελετούν τη μυρωδιά της  βροχής, και δημοσίευσαν ένα άρθρο στο περιοδικό Nature, με τίτλο "Nature of argillaceous odor"Για να εξηγήσουν το φαινόμενο, επινόησαν και χρησιμοποίησαν τον όρο Petrichor Αυτή η λέξη έχει τις ρίζες της σε δυο αρχαιοελληνικές λέξεις: πέτρα  και ιχώρ (το αίμα των θεών, στον αρχαίο μύθο).
Σε αυτή την έρευνα και τη μετέπειτα μελέτη , διαπίστωσαν ότι μία από τις κύριες αιτίες αυτής της μυρωδιάς είναι ένα μίγμα από έλαια που εκκρίνονται από ορισμένα φυτά κατά τη διάρκεια των ξηρών περιόδων. Όταν μια καταιγίδα συμβαίνει μετά την ξηρασία, συστατικά από τα έλαια -που συσσωρεύονται την πάροδο του χρόνου στα ξηρά πετρώματα και στο έδαφος- αναμιγνύονται και απελευθερώνονται στον αέρα. Επιπλέον, οι δύο επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα έλαια επιβραδύνουν την βλάστηση των σπόρων, και υπέθεσαν ότι τα φυτά μπορεί να τα παράγουν για να περιορίσουν τον ανταγωνισμό για τις λιγοστές πηγές νερού κατά τη διάρκεια περιόδων ξηρασίας.
Αυτά τα αερομεταφερόμενα έλαια συνδυάζονται με άλλες ενώσεις για την παραγωγή της μυρωδιάς. Ιδίως σε δασώδεις περιοχές με εκτενή βλάστηση,  παράγεται  η ουσία με το όνομα γεωσμίνη (geosmin) από βακτήρια που  ζουν στο χώμα και είναι γνωστά ως ακτινομύκητες,. Τα βακτήρια εκκρίνουν την ουσία όταν παράγουν τους σπόρους, και η δύναμη της προσγείωσης της βροχής στο έδαφος στέλνει αυτά τους σπόρους επάνω στην ατμόσφαιρα, και ο υγρός αέρας μεταφέρει τη ουσία  στις μύτες μας.
rain
Επειδή αυτά τα βακτήρια αναπτύσσονται σε υγρές συνθήκες και παράγουν τους σπόρους κατά τη διάρκεια της ξηρασίας, η μυρωδιά της γεωσμίνης είναι συχνά πιο έντονη όταν βρέχει για πρώτη φορά μετά από καιρό, εξαιτίας της μεγαλύτερης συγκέντρωσης σπόρων στο έδαφος. Οι μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι η ανθρώπινη μύτη είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στη γεωσμίνη. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να την ανιχνεύσουν ακόμα και σε πάρα πολύ μικρές συγκεντρώσεις.
Το όζον- Ο3, το μόριο που αποτελείται από τρία άτομα οξυγόνου- παίζει επίσης ένα ρόλο στην οσμή, ειδικά μετά από καταιγίδες. Το ηλεκτρικό φορτίο ενός κεραυνού μπορεί να διαχωρίσει τα μόρια του οξυγόνου και του αζώτου στην ατμόσφαιρα, και συχνά μετασχηματίζονται σε μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ), το οποίο στη συνέχεια αλληλεπιδρά με άλλες χημικές ουσίες στην ατμόσφαιρα για την παραγωγή του όζοντος. Μερικές φορές, πριν ξεσπάσει μια καταιγίδα μπορείτε να μυρίσετε το όζον στον αέρα (έχει μια έντονη μυρωδιά που θυμίζει χλώριο), γιατί μπορεί να μεταφερθεί από μεγάλες αποστάσεις.
springrainlg
Εκτός όμως από την χημική εξήγηση για τη μυρωδιά της βροχής, υπάρχει και το ερώτημα γιατί βρίσκουμε αυτή τη μυρωδιά τόσο ευχάριστη. Μερικοί επιστήμονες εικάζουν ότι είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης.
Η ανθρωπολόγος Diana Young του Πανεπιστημίου του Queensland στην Αυστραλία, αναφέρει ότι υπάρχει κάτι που αποκαλεί “πολιτισμική συναισθησία”. Δηλαδή, οι άνθρωποι από τις απαρχές του είδους συνέδεσαν τη βροχή με το πράσινο χρώμα, δηλαδή συνδέουν τη βροχή με τη βλάστηση, με την ανθοφορία της φύσης και με την καρποφορία δένδρων και φυτών που τους θρέφουν. Έτσι, όσφρηση, όραση, ακοή,ένστικτο επιβίωσης, πείνα και άλλες αισθήσεις και ορμέμφυτα δημιουργούν στον εγκέφαλό μας ένα... χαρμάνι αισθητηριακών εμπειριών το οποίο μας ωθεί να αγαπάμε τη βροχή. Εάν αυτή η υπόθεση είναι σωστή, τότε την επόμενη φορά που θα απολαύσετε τη μυρωδιά της φρέσκιας βροχής, θεωρείστε το σαν ένα πολιτιστικό αποτύπωμα που προέρχεται από τους προγόνους σας.
images (21)

Διαβάστε περισσότερα ...

21 Απρ 2013

Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα δένδρα «κλαίνε» όταν διψούν


medium_6509976333
   Ήχους σαν… κλάμα φαίνεται πως παράγουν τα δένδρα – ιδιαίτερα δε, εκείνα που «κατοικούν» σε περιοχές με περιόδους μεγάλης ξηρασίας – όταν υποφέρουν από υπερβολική δίψα, σύμφωνα με τη μελέτη μιας ομάδας Γάλλων επιστημόνων.
    Όπως αναφέρεται στον ιστότοπο του National Geographic, οι επιστήμονες δύνανται πλέον να «ακούν» τις κραυγές βοήθειας των δένδρων που ταλανίζονται από την ξηρασία και να τις ξεχωρίζουν από άλλους ήχους που έτσι κι αλλιώς εκπέμπουν οι φυτικοί οργανισμοί.
   Συγκεκριμένα, η επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου Grenoble της Γαλλίας, κατάφερε να συλλάβει τον υπερηχητικό θόρυβο που εκπέμπεται από τα «στρεσαρισμένα» εξαιτίας της δίψας δένδρα, στα πλαίσια εργαστηριακού πειράματος. Οι ερευνητές τοποθέτησαν ένα λεπτό κομμάτι από ξύλο πεύκου σε μια κάψουλα υγρής ζελατίνης, ώστε να μιμηθούν τις συνθήκες που επικρατούν στο εσωτερικό ενός ζωντανού δένδρου. Στη συνέχεια, εξάτμισαν το νερό από τη ζελατίνη προκειμένου να δημιουργήσουν συνθήκες ξηρασίας στο ξύλο, το οποίο άρχισε τότε να σχηματίζει φυσαλίδες στο εσωτερικό του τις οποίες οι επιστήμονες ηχογράφησαν και ύστερα ανέλυσαν.
medium_118236452
    «Με αυτό το πείραμα, είμαστε πλέον σε θέση να κατανοούμε τα ακουστικά “μηνύματα” των δένδρων» αναφέρει ο φυσικός Alexandre Ponomarenko, του οποίου η ομάδα πραγματοποίησε την εν λόγω μελέτη. «Πλέον καταλαβαίνουμε πότε τα δένδρα “διψάνε” πολύ και ΄ζητούν βοήθεια’» προσθέτει.
   Η ανακάλυψη αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατασκευάσουν μια συσκευή με μικρόφωνα η οποία θα «λύσει τα χέρια» σε ανθρώπους που ασχολούνται με τη γεωργία ή τις αρχές περιοχών που αντιμετωπίζουν έντονη ξηρασία, αφού θα καταλαβαίνουν πότε τα δένδρα εκπέμπουν «SOS» ότι χρειάζονται νερό.



nationalgeographic
Διαβάστε περισσότερα ...

14 Μαρ 2013

Φύτεψε και καλλιέργησε πατάτες μόνος σου


Η πατάτα καλλιεργείται σε ελαφρά εδάφη καλά καλλιεργημένα και με καλή λίπανση.

Ανοίγονται αυλάκια ανά 70 εκατοστά και φυτεύονται ανά 25 εκατοστά σε βάθος 8-10 εκατοστά.

Φύτευση Ιανουάριο έως Απρίλιο, ανάλογα με τον καιρό, για παραγωγή Άνοιξη έως Καλοκαίρι.Φύτευση Ιούλιο έως Σεπτέμβρη για χειμωνιάτικη παραγωγή.

Καλό είναι να γίνεται προβλάστηση εκθέτοντας τους κονδύλους στο φως. Ανά 10 τετραγωνικά μέτρα θέλουμε 2 κιλά σπόρο (κονδύλους).

Η πατάτα που θα χρησιμοποιήσουμε για σπόρο, πρέπει να είναι σφιχτή και όχι μαλακή.Η ολόκληρη πατάτα σαν σπόρος είναι καλύτερη από την κομμένη.

Όταν τα φυτά αποκτήσουν ύψος 25-30 εκατοστά γίνεται το παράχωμα.Το φυσιολογικό κιτρίνισμα των φύλλων είναι σημάδι ότι ωρίμασαν οι κόνδυλοι.

Η παραγωγή μας θα είναι περίπου 30 κιλά πατάτα. Το πράσινο μέρος περιέχει δηλητήριο.Το λίπασμα δεν πρέπει να έρθει σε επαφή με τους κόνδυλους.

Δείτε το video εδώ.




:DIYTV
Διαβάστε περισσότερα ...

Μια έρημος στο κέντρο της Σιβηρίας!


Πραγματικά στα «μυστήρια» της φύσης δεν υπάρχει τέλος… και η έρημος Chara Sands στη Σιβηρία είναι ένα από αυτά. Βρίσκεται στην περιοχή Trans-Baikal, περίπου 25 μίλια από τους παγετώνες Kodar, και ακριβώς δίπλα στα χιονισμένα βουνά και στους πάγους το φωτεινό «κίτρινο» των αμμόλοφων ξεχωρίζει στον ορίζοντα.

Οι αμμόλοφοι έχουν διαφορετικά ύψη (ορισμένοι φτάνουν τα 15 έως και 30 μέτρα ύψος), ενώ εξαιτίας του μεγάλου όγκου τους ο τόπος μοιάζει πραγματικά σαν μια έρημος, αν και δεν είναι. Γιατί ένα ερημικό τοπίο μέσα στην τούνδρα της περιοχής είναι ένα «θαύμα» και μάλιστα αναγνωρισμένο σε ολόκληρο τον κόσμο!

Σύμφωνα με τη Ρωσική Γεωγραφική Εταιρεία: «Οι αντιθέσεις της περιοχής μοιάζουν πραγματικά απίστευτες. Σαν να βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παράδοξο… υπαίθριο μουσείο, όπου εμφανίζονται όλα τα παράξενα του Βορρά και του Νότου το ένα δίπλα στο άλλο!». Νομίζω δεν θα μπορούσαν να περιγράψουν το θέαμα καλύτερα…

Ο σχηματισμός της Chara Sands εκτιμάται ότι διαμορφώθηκε περίπου 55 με 100 χιλιάδες χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της περιόδου των παγετώνων Muruktin και των κλιματικών αλλαγών, δημιουργώντας μια έρημο «μινιατούρα» στο κέντρο της Σιβηρίας. Απίστευτο!






perierga.
Διαβάστε περισσότερα ...

Η κλιματική αλλαγή «πρασινίζει» τον Αρκτικό Κύκλο


Η υπερθέρμανση του πλανήτη και ιδίως οι αυξανόμενες θερμοκρασίες στο Βόρειο Ημισφαίριο έχουν συντελέσει σε σημαντικές αλλαγές στη βλάστηση.

Ειδικότερα, μελέτη με τίτλο Temperature and vegetation seasonality diminishment over northern lands που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Climate Change δείχνει με ποιο τρόπο η Αρκτική θερμαίνεται ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή στη Γη με αιτία την Κλιματική Αλλαγή.

Εκεί, καταγράφεται η παρουσία βλάστησης 800 χιλιόμετρα βορειότερα απ’ ότι μερικές δεκαετίες πριν, ακόμα και στα επονομαζόμενα “μόνιμα παγωμένα εδάφη” (permafrost) της Αρκτικής.

Το “πρασίνισμα” των παγωμένων περιοχών της Αρκτικής αποδίδεται στη μείωση της εποχικότητας των θερμοκρασιών, δηλαδή της διαφοράς μεταξύ των θερινών και χειμερινών θερμοκρασιών.

Εάν οι τάσεις αυτές συνεχιστούν, λέει ο Μπρους Φορμπς του Πανεπιστημίου της Λαπωνίας στη Φινλανδία, ο οποίος συμμετείχε στη μελέτη, η χαμηλή βλάστηση στην τούνδρα θα μετατραπεί σε δάσος, καθώς οι θάμνοι θα γίνουν δέντρα.

Για τους σκοπούς της έρευνας, η οποία διεξήχθη με την υποστήριξη της NASA, συλλέχθηκαν στοιχεία 30 ετών.

Η αύξηση της βλάστησης αποδίδεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου καθώς “οι βόρειοι παράλληλοι της Γης γίνονται θερμότεροι, οι πάγοι της Αρκτικής θάλασσας και η περιόδος κάλυψης από χιόνι συρρικνώνονται, η εποχή της βλάστησης επιμηκύνεται και τα φυτά μεγαλώνουν περισσότερο” επισημαίνει ο Ράνγκα Μινένι του Πανεπιστημίου της Βοστώνης.

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε δορυφορικά δεδομένα για να ποσοτικοποιήσει τις μεταβολές στη βλάστηση σε διαφορετικούς παραλλήλους από το 1982 ως το 2011.

Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι η τάση μπορεί να μην συνεχιστεί με αυτούς του ρυθμούς, καθώς οι υψηλότερες θερμοκρασίες δεν είναι αρκετές για την ανάπτυξη της βλάστησης.







econews
Διαβάστε περισσότερα ...

24 Φεβ 2013

Τα λουλούδια μιλάνε με τις μέλισσες… ηλεκτρικά


Τα έντομα προσελκύονται από τα λουλούδια για να τρυγήσουν το νέκταρ τους – και να μεταδώσουν τη γύρη τους, εξασφαλίζοντας έτσι αμοιβαία την πολυπόθητη διαιώνιση του κάθε είδους – με διάφορα «σήματα»: οπτικά, όπως τα χρώματα, τα σχήματα και τα μοτίβα των πετάλων τους ή οσφρητικά, όπως οι πτητικές ενώσεις που εκλύουν. Τώρα βρετανοί ερευνητές ανακάλυψαν ένα νέο «μέσο» σε αυτή την επικοινωνία. Διαπίστωσαν ότι τα άνθη στέλνουν μέσω ηλεκτρικών πεδίων στους βομβίνους λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το πόσο νέκταρ διαθέτουν προκειμένου να τους ενημερώσουν αν αξίζει τον κόπο να τα «επισκεφθούν» ή όχι για την εξασφάλιση του γεύματός τους.

Θετικά και αρνητικά φορτία
Η όλη ιδέα ξεκίνησε από μια «φυσική» διαπίστωση – το γεγονός ότι τα έντομα όταν πετούν στον αέρα έχουν θετικό φορτίο ενώ τα λουλούδια, τα οποία είναι «γειωμένα» στο έδαφος, έχουν αρνητικό φορτίο. Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ σκέφτηκαν να μελετήσουν αν τα έντομα αντιλαμβάνονται με κάποιον τρόπο αυτή τη διαφορά φορτίων και αν τη χρησιμοποιούν στην αναζήτηση της τροφής τους.

Για να το κάνουν επέλεξαν τους βομβίνους (Bombus terrestris), τριχωτά έντομα που συγγενεύουν με τις μέλισσες. Οι ερευνητές δημιούργησαν τεχνητά λουλούδια – συγκεκριμένα πετούνιες – «γεμίζοντας» κάποια από αυτά με ζάχαρη και άλλα με κινίνη, ουσία η οποία είναι διατροφικά αδιάφορη για τους βομβίνους. Όταν εξαπέλυσαν τα έντομα επάνω από τα ψεύτικα λουλούδια, είδαν ότι αυτά τα επισκέπτονταν για να βρουν τροφή επιλέγοντάς τα με τυχαία τρόπο.

Στη συνέχεια οι ερευνητές έδωσαν στα λουλούδια που περιείχαν ζάχαρη ένα αρνητικό φορτίο 30 Volt (όσο παρατηρείται ότι έχει συνήθως ένα αληθινό άνθος ύψους 30 εκατοστών). Διαπίστωσαν ότι οι βομβίνοι επισκέπτονταν τα φορτισμένα τεχνητά λουλούδια κατά 81% συχνότερα. Όταν η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος διακόπηκε τα έντομα επανήλθαν στην τυχαία επιλογή των λουλουδιών, γεγονός το οποίο σήμαινε ότι ήταν σε θέση να «αισθανθούν» τα ηλεκτρικά πεδία.

Σε επόμενο πείραμα, αλλάζοντας τα σχήματα των ηλεκτρικών πεδίων των τεχνητών λουλουδιών, οι ειδικοί είδαν ότι οι βομβίνοι έδειχναν μια προτίμηση κατά 70% προς τα πεδία που αποτελούνταν από ομόκεντρους κύκλους, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι και το σχήμα αποτελεί ένα είδος «σήματος» στην επικοινωνία μεταξύ εντόμων και ανθέων.

Οι ερευνητές διεξήγαγαν τα πειράματά τους με τεχνητές πετούνιες, παρόμοιες με αυτή της φωτογραφίας

Σύνθετα σήματα
Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη ποιες ακριβώς πληροφορίες μεταδίδει ένα λουλούδι σε ένα έντομο μέσω του ηλεκτρικού πεδίου του, θεωρούν όμως ότι τα ηλεκτρικά σήματα ενισχύουν, με έναν γρήγορο και πιο «εκλεπτυσμένο» τρόπο, τις πληροφορίες που μεταδίδονται μέσω των οπτικών (όπως το χρώμα ή το σχήμα) και των οσφρητικών (όπως οι πτητικές ενώσεις) ερεθισμάτων. Με άλλα λόγια, όπως τονίζουν, πιστεύουν ότι τα λουλούδια επιστρατεύουν μια μέθοδο παρόμοια με εκείνη των τηλεοπτικών διαφημιστικών σποτ, τα οποία χρησιμοποιούν ένα μείγμα οπτικών και ακουστικών σημάτων για να περάσουν καλύτερα το μήνυμά τους. «Ο ηλεκτρισμός αποτελεί για αυτά μια αίσθηση» επεσήμανε ο Ντάνιελ Ρόμπερτ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Science».

Σε αυτή τη «διαφημιστική καμπάνια» και τον πόλεμο του ανταγωνισμού, τα λουλούδια είναι πάντως απολύτως ειλικρινή – οι πληροφορίες που μεταδίδουν είναι σαφείς και αντιστοιχούν απόλυτα στην πραγματικότητα. Όταν ένα έντομο τρυγήσει το νέκταρ τους, το ηλεκτρικό φορτίο τους μειώνεται, στέλνοντας σήμα ότι η τροφή που διαθέτουν είναι – προς το παρόν – περιορισμένη. «Το τελευταίο πράγμα που θέλει ένα λουλούδι είναι να πει ψέματα σε ένα έντομο» λέει ο καθηγητής Ρόμπερτ. «Ο ηλεκτρισμός είναι ένας τρόπος να μεταδώσει σήματα πολύ γρήγορα: “Εχω τέλεια όψη, μυρίζω ωραία, τα ηλεκτρικά μου όμως δεν είναι όπως πρέπει, περάστε αργότερα”».

Όλα αυτά, υπογραμμίζει ο ειδικός, δεν γίνονται βεβαίως εσκεμμένα εφόσον, όπως τονίζει, «είναι απλώς ζήτημα ατμοσφαιρικής φυσικής». Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι βομβίνοι αισθάνονται τα ηλεκτρικά φορτία στις τρίχες τους κατά τον ίδιο τρόπο που εμείς νιώθουμε τα μαλλιά μας να «ηλεκτρίζονται» αν πλησιάσουμε πολύ μια οθόνη τηλεόρασης. Αν αποδειχθεί ότι διαθέτουν μια «πραγματική» ηλεκτρική αίσθηση πέραν της απλής ατμοσφαιρικής φυσικής, θα είναι τα πρώτα ζώα που ανακαλύπτουμε ότι μπορούν να ανιχνεύουν ηλεκτρικά σήματα στον αέρα – η ικανότητα αυτή έχει εντοπισθεί ως τώρα σε ζώα μόνο μέσα στο νερό ή σε υγρά περιβάλλοντα.

Ο καθηγητής Ρόμπερτ θεωρεί πάντως ότι οι βομβίνοι δεν είναι τα μόνα έντομα που επικοινωνούν με τα λουλούδια μέσω των ηλεκτρικών πεδίων και οι επόμενες έρευνές του θα εστιάσουν και σε αυτόν τον τομέα.





 tovima
Διαβάστε περισσότερα ...

23 Φεβ 2013

Τι είναι τα «Ημερομήνια»;



Τα Ημερομήνια είναι μια πανάρχαια μέθοδος πρόβλεψης του καιρού για όλο τον ερχόμενο χρόνο. Η διαδικασία είναι απλή. Παρατηρούμε τον καιρό του Αυγούστου για 12 ημέρες, εκ των οποίων κάθε μια αντιπροσωπεύει τον καιρό των επόμενων μηνών.
Δηλαδή, η πρώτη ημέρα θα μας πει για τον καιρό του Αυγούστου, η δεύτερη για του Σεπτεμβρίου, η τρίτη για του Οκτωβρίου κ.ο.κ.
Τα "ημερομήνια" αμφισβητούνται από την επίσημη μετεωρολογία, η οποία υποστηρίζει ότι μακροχρόνιες προβλέψεις δεν είναι δυνατόν να γίνουν. Έχει όμως πολυάριθμους υποστηρικτές ανάμεσα στους γεωργούς, τους κτηνοτρόφους και γενικά τους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται στην ύπαιθρο.
Συχνά, ακόμη και επιστήμονες δείχνουν ενδιαφέρον για τα αποτελέσματα που βγάζουν τα "ημερομήνια"
Για το πότε ξεκινάμε να παρατηρούμε τις ημέρες, οι γνώμες διίστανται. Κάποιοι ξεκινούν να παρατηρούν τα ημερομήνια από την 1η Αυγούστου έως και την 12η Αυγούστου, ενώ άλλοι ξεκινούν με το παλιό ημερολόγιο, ήτοι από τις 14 Αυγούστου έως και τις 25 Αυγούστου. Προσέχουν δε τις καιρικές συνθήκες ολόκληρου του εικοσιτετράωρου. Αν ας πούμε, στις 18 Αυγούστου, βρέχει το βράδυ, τότε τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη θα έχει άσχημο καιρό.
Λόγω αρχαιότητας της μεθόδου, η πιθανή σωστή παρατήρηση είναι η δεύτερη (δηλαδή από τις 14 Αυγούστου).
Πως ερμηνεύονται:
Όταν έχει αέρα, ο καιρός του αντίστοιχου μήνα θα είναι άστατος.
Όταν υπάρχουν άσπρα σταθερά σύννεφα, ο καιρός του αντίστοιχου μήνα θα έχει βροχές.
Όταν υπάρχουν άσπρα σύννεφα που τρέχουν ο καιρός του αντίστοιχου μήνα θα είναι χιονιάς.
Όταν υπάρχουν σκούρα σύννεφα ο καιρός του αντίστοιχου μήνα θα είναι κρύος.
Όταν ο ουρανός είναι καθαρός, ο καιρός του αντίστοιχου μήνα θα είναι καλός.


kozani.tv
Διαβάστε περισσότερα ...

17 Φεβ 2013

Tο μεγαλύτερο ψηφιακό αρχείο για την άγρια φύση


Ένα τεράστιο αρχείο με ένα εκατομμύριο εικόνες από την άγρια φύση δημιούργησε το Δίκτυο Παρακολούθησης και Αξιολόγησης Τροπικής Οικολογίας (TEAM).

Από το 2008, που ξεκίνησε να παρακολουθεί τις αλλαγές στην άγρια ζωή, τη βλάστηση και το κλίμα, η οργάνωση τοποθέτησε κάμερες σε 16 τροπικά δάση στην Αμερική, την Αφρική και την Ασία, φωτογραφίζοντας περισσότερα από 370 είδη, μεταξύ των οποίων ελέφαντες, γορίλες, χιμπατζήδες και τροπικά πτηνά.





econews
Διαβάστε περισσότερα ...

Το ένα πέμπτο των ερπετών κινδυνεύουν με εξαφάνιση


Περί το ένα πέμπτο (ποσοστό 19%) των διάφορων ειδών ερπετών του πλανήτη απειλούνται με εξαφάνιση, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των επιστημόνων.
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα βιοποικιλότητας «Biological Conservation», σύμφωνα με το BBC, εκτιμούν ότι σχεδόν τα μισά είδη ερπετών (ποσοστό 47%) είναι ευάλωτα. Ποσοστό 41% θεωρείται ότι αντιμετωπίζουν απειλές στο περιβάλλον τους και για 12% αυτοί οι κίνδυνοι είναι κρίσιμοι.

Οι εκτιμήσεις, για τις οποίες συνεργάστηκαν 200 ειδικοί, βασίζονται στη μελέτη ενός τυχαίου δείγματος 1.500 ειδών ερπετών σε διάφορες περιοχές της Γης. «Ήταν ένα είδος "γκάλοπ" για να δούμε πώς τα πάνε τα ερπετά ως σύνολο» ανέφερε η επικεφαλής της έρευνας. Τα ερπετά, που εμφανίστηκαν στη Γη πριν από περίπου 300 εκατ. χρόνια, είναι μια ομάδα που περιλαμβάνει τα φίδια, τις χελώνες, τις σαύρες, τους κροκόδειλους κ.ά.. Υπολογίζεται ότι στον πλανήτη υπάρχουν περίπου 9.500 διαφορετικά είδη ερπετών, τα οποία θεωρούνται σημαντικά για τα οικοσυστήματα και στις τροφικές αλυσίδες τόσο ως θηρευτές όσο και ως θηράματα, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο. 

Η απώλειά τους μπορεί να έχει «δραματικές συνέπειες» για άλλα είδη, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι θεωρούν ότι η κατάσταση των ερπετών μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «δείκτης υγείας» για πολλά οικοσυστήματα.

Τα ερπετά κινδυνεύουν περισσότερο στις τροπικές περιοχές λόγω πιέσεων από την εξάπλωση της γεωργίας και την επεκτεινόμενη υλοτόμηση. Οι χελώνες του γλυκού νερού επίσης, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, δέχονται μεγάλες απειλές σε ποσοστό 50%, ενώ γενικότερα περίπου ένα στα τρία ερπετά του γλυκού νερού (ποσοστό 30%) κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Οι κίνδυνοι είναι κάπως μικρότεροι για τα ερπετά που ζουν στην ξηρά σε σχέση με όσα ζουν στο νερό.






real.
Διαβάστε περισσότερα ...

Λειχήνες και φύκη οι πρώτοι «εξωγήινοι» που θα δούμε


Ειδικοί του Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλάνκ στη Γερμανία υποστηρίζουν ότι οι πρώτες μορφές ζωής που θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν σε εξωπλανήτες θα είναι πιθανώς λειχήνες και φύκη. Αυτό γιατί σύμφωνα με τους ειδικούς λειχήνες και φύκη αφήνουν τη χημική «υπογραφή» τους στο φως που εκπέμπει ο πλανήτης στον οποίο βρίσκονται.

Η αναζήτηση της ζωήςΤα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει εκατοντάδες πλανήτες σε άλλα ηλιακά συστήματα του γαλαξία μας, ορισμένοι εκ των οποίων είναι βραχώδεις και βρίσκονται εντός της λεγόμενης «κατοικήσιμης ζώνης». Βρίσκονται δηλαδή σε απόσταση από το μητρικό τους άστρο τέτοια ώστε να δημιουργούνται ευνοϊκές για την ανάπτυξη και συντήρηση της ζωής συνθήκες όπως, παραδείγματος χάριν, νερό σε υγρή μορφή. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί διάφορες τεχνικές μελέτης της σύστασης και των συνθηκών που επικρατούν στους εξωπλανήτες. Μια από αυτές είναι η ανάλυση του φωτός που εκπέμπει ο κάθε πλανήτης.

Μελετώντας τα χαρακτηριστικά (μήκος κύματος, ένταση) του ορατού και του εγγύς υπέρυθρου φωτός που ανακλάται από την επιφάνεια ενός πλανήτη στο Διάστημα οι επιστήμονες μπορούν να κάνουν διάφορες διαπιστώσεις, κυρίως για το φυτικό βασίλειο του πλανήτη αφού μια παράμετρος που «ενσωματώνεται» στο φως είναι η χλωροφύλλη.

Τα πολύχρωμα ίχνηΜε δεδομένο ότι βραχώδεις πλανήτες με συνθήκες τόσο φιλικές για τη ζωή όσο στη Γη είναι λιγότεροι από εκείνους που διαθέτουν πιο ακραίες συνθήκες (υψηλές θερμοκρασίες, ιδιαίτερα ξηρό ή όξινο περιβάλλον) οι ερευνητές αποφάσισαν να μελετήσουν ορισμένες από τις πιο «σκληροτράχηλες» και ανθεκτικές μορφές ζωής στη Γη. Μελέτησαν λειχήνες που ζουν σε άνυδρες περιοχές, βακτήρια που επιβιώνουν σε καυτό νερό και κόκκινα φύκη που επιβιώνουν σε όξινο περιβάλλον όπως, παραδείγματος χάριν, σε νερό που περιέχει υλικά και ουσίες που χρησιμοποιούνται ή παράγονται σε εξορύξεις.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάθε μια από αυτές τις μορφές ζωής παράγει μια ξεχωριστή χρωματική ακολουθία η οποία είναι ανιχνεύσιμη από έναν μακρινό παρατηρητή. Σύμφωνα με τους ειδικούς ο εντοπισμός αυτών των ακολουθιών στο φως των εξωπλανητών δεν σημαίνει αυτόματα ότι υπάρχει ζωή επάνω σε αυτούς. Αποτελεί όμως ένα σημαντικό στοιχείο που επιτρέπει στους επιστήμονες να ξεχωρίζουν τους πλανήτες που έχουν αυξημένες πιθανότητες να διαθέτουν ζωή και να επικεντρώνουν σε αυτούς την προσοχή τους. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrobiology».

«Είναι μια ιδιαίτερα ελκυστική ιδέα, από τη στιγμή μάλιστα που το πιθανότερο είναι ότι σε έναν πλανήτη μπορεί να υπάρχει μικροβιακή ζωή και όχι έντονη βλάστηση. Βέβαια η μέθοδος που προτείνεται έχει περιορισμούς αφού παραδείγματος χάριν, οι ατμοσφαιρικές συνθήκες ενός πλανήτη μπορεί να διαφέρουν τελείως από αυτές της Γης και να αλληλεπιδρά με το φως με τρόπους που δεν είναι αναμενόμενοι. Η φύση μπορεί να είναι πολύ πιο δημιουργική από όσο μας έχει επιτρέψει να πιστεύουμε σε αυτή τη μικρή γωνία του Σύμπαντος στην οποία βρισκόμαστε» σχολιάζει ο Νίκολας Κάουαν, του Πανεπιστημίου Northwestern στο Ιλλινόι των ΗΠΑ.

Οι δείκτες βλάστησης
Μετρώντας προσεκτικά το μήκος κύματος και την ένταση του ορατού και του εγγύς υπέρυθρου φωτός που ανακλάται από την επιφάνεια της Γης στο Διάστημα, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τον γνωστό «δείκτη βλάστησης» για την ποσοτικοποίηση των συγκεντρώσεων πράσινης βλάστησης παγκοσμίως. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έχει δώσει στη δημοσιότητα σχετικά δεδομένα.

Συνδυάζοντας τους ημερήσιους δείκτες βλάστησης σε σύνθετα 8, 16 ή 30 ημερών, οι επιστήμονες δημιουργούν λεπτομερείς χάρτες της πυκνότητας της πράσινης βλάστησης της Γης που προσδιορίζουν τις περιοχές όπου ευδοκιμούν τα φυτά και τις περιοχές όπου τα φυτά βρίσκονται υπό καταπόνηση (λόγω έλλειψης νερού).

Για να καθοριστεί η πυκνότητα του πράσινου σε ένα μικρό κομμάτι γης, οι ερευνητές πρέπει να παρατηρήσουν τα διακριτά χρώματα (μήκη κύματος) του ορατού και εγγύς υπέρυθρου ηλιακού φωτός που ανακλάται από τα φυτά. Όταν το ηλιακό φως προσπίπτει σε αντικείμενα ορισμένα μήκη κύματος αυτού του φάσματος απορροφώνται, ενώ άλλα μήκη κύματος ανακλώνται.

Η χρωστική των φύλλων των φυτών, η χλωροφύλλη, απορροφά σε υψηλά ποσοστά το ορατό φως (από 0,4 έως 0,7 µm) για χρήση κατά τη φωτοσύνθεση. Από την άλλη πλευρά, η κυτταρική δομή των φύλλων ανακλά σε μεγάλο βαθμό το εγγύς υπέρυθρο φως (από 0,7 έως 1,1 µm). Εάν η ανακλώμενη ακτινοβολία στο εγγύς υπέρυθρο μήκος κύματος είναι πολύ περισσότερη από ό,τι στο ορατό μήκος φωτός, τότε η βλάστηση στο συγκεκριμένο εικονοστοιχείο είναι πιθανό να είναι πυκνή και ενδέχεται να αποτελείται από κάποιο είδος δάσους. Εάν υπάρχει πολύ μικρή διαφορά στην ένταση του ανακλώμενου ορατού και εγγύς υπέρυθρου μήκους φωτός, τότε η βλάστηση είναι ενδεχομένως αραιή και ενδέχεται να αποτελείται από ποολίβαδα, τούνδρα ή έρημο.






tovima.
Διαβάστε περισσότερα ...

Απειλούμενα ζώα κλωνοποιούν Βραζιλιάνοι επιστήμονες


Απειλούμενα ζώα, μεταξύ των οποίων τζάγκουαρ, μυρμηγκοφάγους και ένα σπάνιο είδος λύκου με κόκκινη γούνα, θα επιχειρήσουν να κλωνοποιήσουν Βραζιλιάνοι επιστήμονες, σε μια προσπάθεια να εκτονώσουν τις πιέσεις που υφίστανται τα ζώα αυτά στην άγρια φύση.

Τα ζώα θα κλωνοποιηθούν για τον εφοδιασμό των ζωολογικών κήπων, στο πλαίσιο αμφιλεγόμενου προγράμματος που έχει ήδη προκαλέσει τις αντιδράσεις περιβαλλοντολόγων οι οποίοι υποστηρίζουν ότι στόχος μας πρέπει να είναι η προστασία των οικοτόπων και όχι η ικανοποίηση της ζήτησης για σπάνια ζώα.

Οι Βραζιλιάνοι επιστήμονες ξεκίνησαν τις εργασίες τους πριν δυο χρόνια συγκεντρώνοντας σωματικά κύτταρα και σπερματοζωάρια οκτώ απειλούμενων ειδών και σύντομα θα υποβάλλουν αίτηση στην κυβέρνηση για χορήγηση άδειας ώστε να μπορέσουν να διενεργήσουν πειράματα στα 420 δείγματα που συνέλεξαν, με απώτερο στόχο την κλωνοποίηση.

Τα κλωνοποιημένα, τα υβρίδια και τα ζώα που ζουν σε συνθήκες αιχμαλωσίας έχουν ελάχιστη ως και μηδαμινή γενετική αξία και θεωρητικά με την αναπαραγωγή θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν τους πληθυσμούς άγριων ζώων στη φύση.

Οι επιστήμονες πίσω από το ερευνητικό πρότζεκτ ωστόσο ξεκαθαρίζουν ότι στόχος τους είναι να αναθρέψουν ζώα που θα ζήσουν σε συνθήκες αιχμαλωσίας και θα συμμετάσχουν σε παραστάσεις και θεάματα και δεν επιδιώκουν μέσω της κλωνοποίησης να αυξήσουν τον πληθυσμό των απειλούμενων ζώων στην άγρια φύση.

Με άλλα λόγια οι επιστήμονες δηλώνουν ότι σκοπεύουν να τροφοδοτήσουν την αγορά με κλωνοποιημένα ζώα, μειώνοντας με αυτό τον τρόπο τις πιέσεις και τους κινδύνους για τα απειλούμενα ζώα που ζουν στην άγρια φύση.






econews.
Διαβάστε περισσότερα ...

Επιβεβαιώθηκε η πηγή της κοσμικής ακτινοβολίας


Αν και σε εμάς περνάει απαρατήρητο, καθημερινά και ανά πάσα στιγμή η Γη βομβαρδίζεται από φορτισμένα σωματίδια που φθάνουν ως εδώ από το Διάστημα. Αυτό είναι γνωστό εδώ και έναν αιώνα στους επιστήμονες, οι οποίοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η «κοσμική ακτινοβολία» - ή τουλάχιστον ένα μέρος της – προέρχεται από τις εκρήξεις των υπερκαινοφανών αστέρων. Αν και γενικώς αποδεκτή, αυτή ωστόσο δεν ήταν παρά μια θεωρία. Τώρα μια ομάδα επιστημόνων κατόρθωσε για πρώτη φορά να προσφέρει την απόδειξή της.

Σωματίδια με την ταχύτητα του φωτός
Η κοσμική ακτινοβολία που φθάνει ως εμάς συνίσταται σε διάφορα είδη σωματιδίων – στη συντριπτική πλειονότητά τους πρωτόνια, αλλά και μιόνια ή ποζιτρόνια – τα οποία συχνά αναπτύσσουν ασύλληπτες για τα ανθρώπινα μέτρα ταχύτητες, σχεδόν παρόμοιες με αυτή του φωτός. Για πρώτη φορά η ακτινοβολία αυτή ανιχνεύθηκε το 1912 και η πιο ευλογοφανής εξήγηση για την ύπαρξή της ήταν για τους επιστήμονες η έκρηξη των υπερκαινοφανών αστέρων – ή σουπερνόβα – η οποία παράγει εξαιρετικά υψηλές ενέργειες.

Αν και ευλογοφανής, η ερμηνεία αυτή δεν ήταν ωστόσο εύκολο να αποδειχθεί. Τα πρωτόνια είναι φορτισμένα σωματίδια και για τον λόγο αυτόν αλληλεπιδρούν με τα μαγνητικά πεδία που συναντούν στην πορεία τους. Ως αποτέλεσμα, όταν – και αν – φθάσουν τελικά στη Γη, είναι πλέον πολύ δύσκολο να προσδιορίσει κανείς την προέλευσή τους.

Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων αποφάσισε να διερευνήσει το ζήτημα έμμεσα, μέσω της ακτινοβολίας γ. Χρησιμοποιώντας το Large Area Telescope (LAT) του διαστημικού τηλεσκοπίου Φέρμι της NASA οι επιστήμονες προσπάθησαν να εντοπίσουν την «υπογραφή» που προκύπτει στο φάσμα της ακτινοβολίας γ από τη διάσπαση των πιονίων – υποσωματιδίων που παράγονται από τις συγκρούσεις των σωματιδίων της κοσμικής ακτινοβολίας με τα διαστρικά υλικά που περιβάλλουν τους υπερκαινοφανείς αστέρες.

«Στοχεύοντας» τους σουπερνόβα
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Στέφαν Φουνκ, αστροφυσικό του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια, επικεντρώθηκαν στα υπολείμματα δυο σουπερνόβα που βρίσκονται στον γαλαξία μας. Ο ένας, ο IC443. βρίσκεται στον αστερισμό των Διδύμων και απέχει 5.000 έτη φωτός από τη Γη. Ο δεύτερος, ο W44, βρίσκεται στον αστερισμό του Αετού, σε απόσταση 10.000 ετών φωτός από εμάς.

Όπως εξήγησαν οι επιστήμονες στο περιοδικό «New Scientist», η «υπογραφή» που αναζητούσαν αφορούσε τις τιμές της ενέργειας της ακτινοβολίας. Η ακτινοβολία γ που παράγεται από τις συγκρούσεις των πρωτονίων πρέπει να «κινείται» σε ενέργειες των 150 ως 200 μεγαηλεκτρονιοβόλτ (MeV) και πλέον – αν δηλαδή υπήρχε έντονη δραστηριότητα με συγκρούσεις πρωτονίων γύρω από τα υπολείμματα των σουπερνόβα, οι ερευνητές περίμεναν να δουν εκεί ακτινοβολία γ με ενέργειες κυρίως σε αυτές τις τιμές ή και μεγαλύτερες ενώ οι χαμηλότερες τιμές θα έπρεπε να είναι σχεδόν παντελώς απούσες.

«Και αυτό ακριβώς είδαμε» υπογράμμισε ο καθηγητής Φουνκ. «Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό σημάδι, σαν αυτό που αφήνει ένα όπλο που εκπυρσοκροτεί, και το οποίο μας λέει ότι αυτό που βλέπουμε είναι ακτινοβολία γ από πρωτόνια με μεγάλη επιτάχυνση».

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Science».





tovima
Διαβάστε περισσότερα ...

14 Φεβ 2013

Τέλος οι τίγρεις και τα λιοντάρια στα τσίρκο της Βρετανίας!



Τέλος οι τίγρεις και τα λιοντάρια στα τσίρκο της Βρετανίας από εδώ και στο εξής, με απόφαση της κυβέρνησης.
Οι φιλόζωοι αντιμετωπίζουν την απόφαση, που φέρνει μεγάλες αλλαγές σε έθιμα που χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή περίοδο, με μεγάλη ικανοποίηση καθώς θεωρούν ότι σηματοδοτεί την απαρχή για την απαγόρευση αιχμαλωσίας μεγάλων ζώων για εμπορικούς σκοπούς στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το τελευταίο τσίρκο που περιλάμβανε μεγάλα αιλουροειδή στις παραστάσεις του, το Μεγάλο Βρετανικό Τσίρκο, έστειλε τις τίγρεις του σε καταφύγιο στην Ιρλανδία στο πλαίσιο της εφαρμογής της νέας νομοθεσίας, τον περασμένο μήνα.
Τα τσίρκο με μεγάλα άγρια ζώα συνεχίζουν να προσελκύουν πλήθος κόσμου στην ηπειρωτική Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σύμφωνα με τη βρετανική φιλοζωική οργάνωση RSPCA, οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα τσίρκο που περιοδεύουν πλήττουν σοβαρά την υγεία των ζώων. Το 94% των Βρετανών τάχθηκε υπέρ της απαγόρευσης.


econews.gr
Διαβάστε περισσότερα ...

Μικροσκοπική αράχνη φτιάχνει το ομοίωμά της! Δείτε το video!




Έκπληξη έχει προκαλέσει μια μικροσκοπική αράχνη από τον Περουβιανό Αμαζόνιο, που φτιάχνει με μεγάλη επιτυχία το ομοίωμά της έτσι ώστε να ξεγελά τους θηρευτές.
Η αράχνη ανακαλύφθηκε από τον βιολόγο Phil Torres και την ερευνητική του ομάδα στο πλαίσιο αποστολής.
Οι ερευνητές συνάντησαν τυχαία μια αράχνη που παρουσίαζε ενδιαφέρον όταν όμως πλησίασαν διαπίστωσαν ότι επρόκειτο απλά για ένα πιστό ομοίωμα.
Το ομοίωμα το είχε φτιάξει και στερεώσει στον ιστό της η ίδια η αράχνη ώστε να ξεγελά τους θηρευτές της.
Όπως διαπίστωσε η ερευνητική ομάδα, η πραγματική αράχνη, μήκους πέντε χιλιοστών, στεκόταν πίσω από το ομοίωμα, το οποίο ήταν αρκετά μεγαλύτερο.
Το γεγονός ότι η «ρέπλικα» είχε οκτώ πόδια, κεφάλι και θώρακα έχει εκπλήξει τους επιστήμονες, οι οποίοι αναρωτιούνται πώς μια αράχνη κατάφερε να φτιάξει πιστό αντίγραφο του εαυτού της, σωστό και λεπτομερές σε ό,τι αφορά τα στοιχεία ανατομίας.




econews.gr
Διαβάστε περισσότερα ...

Γεωργία χωρίς... γη!

Με την απειλή της υπερθέρμανσης να επισείεται πάνω από το κεφάλι μας- και τις συνεπακόλουθες ξηρασίεςίσως ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσουμε το μέλλον της γεωργίας αλλιώς. Η αεροπονία προσφέρει μια εναλλακτική λύση και ορισμένες χώρες επενδύουν ήδη σ΄ αυτήν πυρετωδώς

Γεωργία χωρίς... γη!
Πρόταση ουρανοξύστη-αερόκηπου, στο Σικάγο, με αυτονομία αγροτικών προϊόντων


Από το 2006, το Πανεπιστήμιο Αγκ του Ανόι, στο Βιετνάμ, έχει ένα πρωτοποριακό μεταδιδακτορικό πρόγραμμα στην αεροπονία. Το προετοίμασε και το έστησε με τη βοήθεια ενός Αμερικανού, ονόματι Στόουνερ (R. Stoner). Από τότε, το Κέντρο Ερευνών Αγροβιοτεχνολογίας του πανεπιστημίου χρησιμοποιεί τα αεροπονικά του εργαστήρια για να μετατρέπει σπόρους πατάτας σε έτοιμα για μεταφύτευση φυτά, εντός μόλις τριών ημερών! Στην ιστορία της γεωπονίας καταγράφηκε ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που ένα έθνος επενδύει τόσο αποκλειστικά στην αεροπονία για να αναπτύξει έναν γεωργικό τομέα, να πιάσει τους οικονομικούς στόχους του για την ενίσχυση των αγροτών του, να βελτιώσει την ποιότητα των αγροτικών προϊόντων του και να αυξήσει την παραγωγή τους. Αλλά... τι είναι αυτή η αεροπονία και γιατί οι Βιετναμέζοι κάλεσαν σε βοήθεια έναν εκπρόσωπο των μεγαλύτερων εχθρών τους στην ιστορία του 20ού αιώνα; 

Για να βρούμε τις απαντήσεις θα πρέπει να γυρίσουμε επτά δεκαετίες πίσω, στο 1942. Τότε, ο βοτανολόγος W. Carter ήταν ο πρώτος που- μαγεμένος από τις «επιφυτικές» ορχιδέες που φύτρωναν ψηλά στα δένδρα των τροπικών δασών- μελέτησε το φαινόμενο και κατέγραψε μια μέθοδο καλλιέργειας φυτών σε ατμό. Δύο χρόνια μετά ανακαλύφθηκαν λεμόνια που φύτρωναν σε τέτοιο περιβάλλον και το 1952 ήταν ο G. F. Τrowel που πρωτοκαλλιέργησε μηλιές σε περιβάλλον ψεκασμού. Πέντε χρόνια μετά ο F. W. Went καλλιέργησε καφέ και ντομάτες με τις ρίζες τους κρεμασμένες στον αέρα και... πρωτοσυλλάβισε τον όρο «αεροπονία». 

Τι είναι η αεροπονία 

Απ΄ όπου ξεκίνησαν όλα: δενδρόβια ορχιδέα που ανθίζει δίχως χώμα
Η βασική αρχή της αεροπονίας είναι η ανάπτυξη φυτών που αιωρούνται σε κλειστό ή ημίκλειστο περιβάλλον ενώ οι ρίζες τους, όπως και το κατώτερο τμήμα των φυτών, ποτίζονται διά ψεκασμού από ένα υδατικό διάλειμμα πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά. Το περιβάλλον τους διατηρείται απαλλαγμένο από μικρόβια και φορείς ασθενειών, οπότε τα φυτά αναπτύσσονται υγιέστερα και ταχύτερα από ό,τι σε οποιοδήποτε χωμάτινο περιβάλλον. Οπως διαπιστώθηκε, οι ευνοϊκότατες αυτές συνθήκες ανάπτυξης ισχύουν για κάθε είδος φυτών, φρούτων, λουλουδιών ή άλλης φυτικής καλλιέργειας. Βέβαια, για να λέμε όλη την αλήθεια, η τροφοδοσία των ριζών γίνεται με υδατικό διάλυμα, άρα η αεροπονία παραμένει υποκλάδος της υδροπονίας - που πρωτογνωρίσαμε στους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας, 2.410 χρόνια πριν από σήμερα. Αλλά, συγκρινόμενη με την ευρύτερα γνωστή υδροπονία, η αεροπονία απαιτεί πολύ μικρότερη παροχή νερού και ενέργειας ανά τετραγωνικό μέτρο καλλιέργειας. Επίσης, ο ψεκασμός των θρεπτικών ιχνοστοιχείων στις ρίζες επιφέρει και μεγαλύτερη οξυγόνωση της «ριζόσφαιρας», με αποτέλεσμα την ταχύτερη ανάπτυξη των φυτών και την αποφυγή παθογενειών. 

Το αποτέλεσμα όλων αυτών συνοψίζεται στην άκρως εντυπωσιακή επίδοση επίτευξης σοδειών με 99% λιγότερο νερό, 50% λιγότερα θρεπτικά στοιχεία και σε 45% λιγότερο χρόνοόλα χωρίς λιπάσματα και φυτοφάρμακα! Οπότε η αεροπονία προκύπτει να είναι ταυτόχρονα η πιο οικολογική και η πιο αποδοτική οικονομικά μέθοδος καλλιέργειας. 

Ιδανική λύση για το Διάστημα... 
Η εξέλιξη των αεροπονικών συστημάτων: από το «φουσκωτό» του Στόουνερ για τη ΝΑSΑ και την πρώτη εμπορική συσκευή του 1983, στις «αεροζαρντινιέρες» της GΗΕ και στον «αερόκηπο» κουζίνας της ΑeroGrow
Τα προσόντα της «σπαρτιατικής» σε λιτότητα και επιδόσεις αεροπονίας τράβηξαν το ενδιαφέρον των επιστημόνων που έψαχναν τρόπους επιβίωσης εκτός του πλανήτη μας: Το 1960, τα πρώτα «αερόβια» φυτά μεταφέρθηκαν στο Διάστημα, μέσω της αποστολής Sputnik 4. Το 1996, η ΝΑSΑ χρηματοδότησε την έρευνα του πρωτοπόρου της αεροπονικής καλλιέργειας Στόουνερ, για ένα κλειστό βιοελεγχόμενο σύστημα αεροπονίας. Απόρροια της επιτυχίας του Στόουνερ στην έρευνα αυτή ήταν αφενός η ανανέωση των ελπίδων μας για αγροκαλλιέργειες στον Αρη και αφετέρου η... πρόσληψή του από το Βιετνάμ, για να δώσει ελπίδες στους αγρότες του. Εμμεσα, όμως, τα κατορθώματα του Στόουνερ οδήγησαν και σε δύο άλλες άκρως ενδιαφέρουσες εξελίξεις: Ενας ολόκληρος νέος κλάδος δημιουργήθηκε- η «αεροπονική βιοκαλλιέργεια» - με αντικείμενο την καλλιέργεια φαρμάκων ή... καυσίμων μέσα σε φυτά. Το πιο πρόσφατο (και ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τη χώρα μας) παράδειγμα ήταν η επίτευξη είδους καπνού που εμπεριέχει στα φύλλα του έλαια πολύ πιο αποδοτικά από τα ορυκτέλαια! 

... και για το σπίτι 
Η δεύτερη εντυπωσιακή εξέλιξη ήταν η εμπορικοποίηση μικρών συστημάτων αεροπονίας, κατάλληλων για αγροπαραγωγή ακόμη και στις κουζίνες των διαμερισμάτων πολυκατοικιών! Συσκευές όπως εκείνες της αμερικανικής Αerogrow ή της γαλλικής GΗΕ πωλούνται αντί 100- 300 ευρώ και μέσω Διαδικτύου, δημιουργώντας κυριολεκτικά μια νέα οικολογική μόδα στα νοικοκυριά. Τα ρεπορτάζ στα τηλεοπτικά δίκτυα έχουν ανάψει (βλ. π.χ. το www.youtube.com/ watch? v=m6o5LΤl6GJw) και πολλοί εθελοντές της οικολογίας προσφέρουν τεχνογνωσία για την κατασκευή τέτοιων φθηνών αεροπονικών συστημάτων από όλους μας (βλ. http://alternativeinnovation.com). Τέλος, η ευελιξία κάθετηςδιαμόρφωσης τέτοιων κατασκευών εμπνέει αρχιτέκτονες στη σχεδίαση ουρανοξυστών-κρεμαστών κήπων, όπου τα φυτά αναπτύσσονται στους τοίχους τους (βλ. www.verticalfarm.com/designshtml), αντλώνταςτην απαραίτητη ενέργεια από ανεμογεννήτριες στην ταράτσα τους. Η υλοποίησή τους ετοιμάζεται ήδη σε διάφορες μεγαλουπόλεις του κόσμου, αλλά τα πιο μεγαλεπήβολα σχέδια προβλέπεται να πραγματωθούν στην Κίνα, που έχει ήδη αποφασίσει την αναμόρφωση των πόλεών της με πολυκατοικίες-ορυζώνες! 

Δεν ξέρω πόσο θελκτικά ακούγονται όλα αυτά στους δικούς μας αγρότες ή στους χαράκτες της αγροτικής μας πολιτικής. Προσωπικά, πάντως, έχω ήδη εντοπίσει μέσω Διαδικτύου τα ελληνικά καταστήματα που εμπορεύονται τα απαραίτητα υλικά και θρεπτικές ουσίες, για να μετατρέψω τις ζαρντινιέρες μου σε αεροπονικούς μπαχτσέδες. Ισως, αν το κράτος «δει αλλιώς» το θέμα των ημιυπαίθριων χώρων, να με ακολουθήσει σύντομα και όλη η γειτονιά! 

a.kafantaris@gmail.com 





tovima.

Διαβάστε περισσότερα ...

9 Φεβ 2013

Αρχαιοελληνική ράτσα σκύλου «επιζεί αλλά κινδυνεύει»


Οι ερευνητές εντόπισαν σκύλους που ταιριάζουν με τα μορφολογικά χαρακτηριστικά της «αλωπεκής» (Φωτογραφία: ΑΠΕ)
Οι ερευνητές εντόπισαν σκύλους που ταιριάζουν με τα μορφολογικά χαρακτηριστικά της «αλωπεκής» (Φωτογραφία: ΑΠΕ)
Κτηνίατροι που μελέτησαν την «αλωπεκή» ή «αλεπουδίτσα», μια μικρόσωμη φυλή σκύλων που είναι γνωστή από απεικονίσεις της αρχαιότητας, υποστηρίζουν ότι αυτή η ράτσα των Πελασγών επιζεί ως σήμερα σε μικρούς πληθυσμούς, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα.
Η μελέτη για την αλωπεκή παρουσιάστηκε στο 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τεχνολογίας Ζωικής Παραγωγής στη Θεσσαλονίκη από τους κτηνίατρους Σ.Χλειουνάκη Α. Φούντα, Λ. Βαρούδη, Ζ. Αμπά και Α. Ράγκο.
Σκοπός της έρευνας ήταν η αναζήτηση σκύλους με φαινότυπους (χαρακτηριστικά) που ανταποκρίνονται στο μορφολογικό πρότυπο της «αλεπουδίτσας», στην περιοχή του Νομού Σερρών. Έτσι, κατεγράφησαν 58 σκύλοι που ανταποκρίνονταν στο πρότυπο της φυλής και επιδιώχθηκε η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση ιδιοκτητών και κυνόφιλων των περιοχών σε μια προσπάθεια διατήρησης των υπαρχόντων πληθυσμών.
\'Ενα άλλο από τα σκυλιά που βρέθηκαν να ταιριάζουν με τα χαρακτηριστικά της αλωπεκής (ΑΠΕ)
'Ενα άλλο από τα σκυλιά που βρέθηκαν να ταιριάζουν με τα χαρακτηριστικά της αλωπεκής (ΑΠΕ)

Η «αλωπεκίς» πιστεύεται ότι προέρχεται από ένα μικρόσωμο τύπο σκύλου, κοινό της Βαλκανικής χερσονήσου, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι προέρχεται από σκύλους-παρίες. Εμφανίζεται στον Ελλαδικό χώρο με την παρουσία των προ-ελληνικών φύλων και ειδικότερα με τους Πελασγούς.
Ευρήματα υπάρχουν ήδη από τη μετά-παλαιολιθική εποχή στη Θεσσαλία. Οι αρχαίοι Έλληνες την αποκαλούσαν έτσι επειδή έμοιαζε με αλεπού και στην αρχαία τέχνη διατηρούνται πολλές απεικονίσεις της.
Πέρα από τις απεικονίσεις που έχουν σχέση με το μύθους, ακόμα πιο δημοφιλή είναι τα θέματα από την καθημερινή ζωή των αρχαίων Ελλήνων, η συντροφιά στο σπίτι, η φύλαξη στην αγροικία, τα παιχνίδια με τα παιδιά (αναπαραστάσεις σε αγγεία, αγάλματα, ειδώλια και νομίσματα).
Όπως καταγράφεται στην μελέτη, η αλωπεκίς παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για το κυνήγι, ως φύλακας και θεωρούνταν πολύ καλό τσοπανόσκυλο.
«Αυτή η σημαντική φυλή αποτελούσε άριστο οικογενειακό σύντροφο στα αγροτικά και περιαστικά περιβάλλοντα. Οι κάτοικοι του νομού Σερρών γνωρίζουν ανέκαθεν την παρουσία των σκύλων αυτών από γενιά σε γενιά και αναφέρονται σε αυτήν με διάφορα τοπικά ονόματα (Αλεπουδίτσα, μπόμπης, μπουμπούδι κ.ά.). Οι σκύλοι αυτοί υπήρχαν πριν την εγκατάσταση των προσφύγων το 1922» ανέφερε ο κ.Χλειουνάκης.
«Ελλοχεύει ωστόσο ο κίνδυνος εξαφάνισης και των τελευταίων πληθυσμών της φυλής καθώς οι φιλοζωικοί σύλλογοι, με τις μαζικές στειρώσεις σκύλων που κάνουν, συλλαμβάνουν και στειρώνουν φαινοτύπους ελληνικών φυλών, αφαιρώντας πολύτιμο γενετικό υλικό από την τράπεζα της φύσης» προειδοποιεί τώρα ο κ. Χλειουνάκη.
«Γι΄ αυτό προκύπτει η αναγκαιότητα συστηματικής προσπάθειας για τη μελέτη, την καταγραφή, τη διάσωση και τη διάδοση των Ελληνικών φυλών σκύλων, κάτι που μπορεί να γίνει μόνο μετά την πιστοποίησή τους από την επιστημονική κοινότητα, τον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος (ΚΟΕ) και τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (FCI)» τονίζει.




Διαβάστε περισσότερα ...

8 Φεβ 2013

Μακελειό για τους σπάνιους δασόβιους ελέφαντες της Αφρικής


«Αν η κατάσταση δεν αντιστραφεί σύντομα ο αφρικανικός ελέφαντας είναι καταδικασμένος» (Φωτογραφία: Reuters)
«Αν η κατάσταση δεν αντιστραφεί σύντομα ο αφρικανικός ελέφαντας είναι καταδικασμένος» (Φωτογραφία: Reuters)
Οι λαθροθήρες της Γκαμπόν, της χώρας που φιλοξενεί τους μισούς από τους απειλούμενους δασόβιους ελέφαντες της Αφρικής, έχουν αποδεκατίσει έως και 7 στα 10 ζώα σε διάστημα οκτώ ετών, αποκαλύπτει μελέτη οργανώσεων σε συνεργασία με την κυβέρνηση.
«Περισσότεροι από 11.000 ελέφαντες έχουν σκοτωθεί από το 2004 έως σήμερα» δήλωσε η Φιόνα Μαιζέλς της Wildlife Conservation Society, η οποία πραγματοποίησε την έρευνα σε συνεργασία με τη WWF και τη διεύθυνση των εθνικών πάρκων της Γκαμπόν.
«Αν η κατάσταση δεν αντιστραφεί σύντομα το μέλλον του ελέφαντα στην Αφρική είναι καταδικασμένο» δήλωσε ο καθηγητής Λι Ουάιτ, διευθυντής του δικτύου εθνικών πάρκων.
Η Γκαμπόν, της οποίας το 85% καλύπτεται από τροπικό υγρό δάσος, φιλοξενεί περίπου τους μισούς από τους 100.000 δασόβιους ελέφαντες που απομένουν στον πλανήτη. Ο σχετικά μικρόσωμος δασόβιος ελέφαντας θεωρείται το δεύτερο σύγχρονο υποείδος του αφρικανικού ελέφαντα (Loxodonta africana cyclotis) αν και ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι πρέπει να ταξινομηθεί σε διαφορετικό είδος (Loxodonta cyclotis).
H σχετικά πλούσια χώρα της υποσαχάριας Αφρικής θεωρούνταν κάποτε ιδεώδες καταφύγιο για τους ελέφαντες, με το ενδιαφέρον των περιβαλλοντικών οργανώσεων να επικεντρώνεται στους λαθροθήρες της γειτονικής Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.
Φαίνεται όμως ότι η ζήτηση για το ελεφαντόδοντο του δασόβιου ελέφαντα, το οποίο έχει μια ροζ απόχρωση και είναι ιδιαίτερα σκληρό, έχει αυξήσει τη λαθροθηρία, η οποία τροφοδοτεί κυρίως τις αγορές της Ασίας και της Μέσης Ανατολής.
Στο εθνικό πάρκο του Μινκέμπε, το οποίο έχει την έκταση του Βελγίου, οι λαθροθήρες έχουν σκοτώσει από το 2004 ως σήμερα το 44 έως 77 τοις εκατό των ελεφάντων, δηλαδή τουλάχιστον 11.000 άτομα.
«Σε μια περιοχή σαν το Μινκέμπε, το οποίο έχει έκταση γύρω στα 30.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, χωρίς καθόλου δρόμους, είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς τους λαθροθήρες» επισήμανε ερευνητής της WWF.
Η μελέτη εκτιμά ότι από το 2011 έως σήμερα σκοτώνονται κάθε μέρα στην Γκαμπόν 50 με εκατό ελέφαντες.
Το ελεφαντόδοντο εκτιμάται ότι πωλείται σήμερα γύρω στα 1.500 ευρώ το κιλό στη μαύρη αγορά της Ασίας.


Διαβάστε περισσότερα ...

Έξι εκατομμύρια στρέμματα φυσικής έκτασης έχασε η Ελλάδα σε 20 χρόνια


Οι καλύψεις γης στην Ελλάδα το 2007 (Προσαρμογή από γράφημα της WWF Ελλάς)  
Οι καλύψεις γης στην Ελλάδα το 2007 
(Προσαρμογή από γράφημα της WWF Ελλάς)  
Την εικοσαετία 1987-2007, η Ελλάδα έχασε περισσότερα από έξι εκατομμύρια στρέμματα φυσικών εκτάσεων, έναντι μιας αντίστοιχης αύξησης κυρίως των γεωργικών και δευτερευόντως των αστικών καλύψεων. Η απώλεια αφορά κυρίως περιοχές χαμηλής βλάστησης, ωστόσο η καταπάτηση δασών έπειτα από πυρκαγιές δεν είναι σπάνιο φαινόμενο.
Η εκτίμηση προέρχεται από τη μελέτη «Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης 1987-2007» την οποία παρουσίασε σήμερα η WWF Ελλάς, αναδεικνύοντας παράλληλα την «απόλυτη έλλειψη τεκμηριωμένου και μακροχρόνιου εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού«. Δείτε την πλήρη έκδοση εδώ .
Η χαρτογράφηση των αλλαγών υλοποιήθηκε από τη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ.
Σε απόλυτους αριθμούς, οι μεταβολές στις καλύψεις γης ήταν:
  • Δάση: μείωση κατά 1,3 εκατ. στρέμματα
  • Εκτάσεις θαμνώδους και χαμηλής βλάστησης: μείωση κατά 4,9 εκατ. στρέμματα
  • Γεωργικές εκτάσεις: αύξηση κατά 5,7 εκατ. στρέμματα
  • Λοιπές καλύψεις (δόμηση, έργα υποδομής κλπ): αύξηση κατά 0,3 εκατ. στρέμματα
Οι ερευνητές της οργάνωσης επισημαίνουν ωστόσο ότι τα απόλυτα νούμερα των αλλαγών δεν διηγούνται τη συνολική ιστορία, καθώς εξίσου σημαντική είναι και η μετατόπιση των καλύψεων γης ανάμεσα σε διαφορετικές περιοχές.
Στα Ιόνια Νησιά, για παράδειγμα, το 12,6% της συνολικής έκτασης μετατράπηκε σε γεωργική, ενώ αντίθετα στα ορεινά της χώρας, και κυρίως στην Πελοπόννησο, η αγροτική παραγωγή φαίνεται να εγκαταλείπεται.
Οι πλέον θιγόμενες φυσικές εκτάσεις είναι οι περιοχές χαμηλής βλάστησης, καθώς η απευθείας μετατροπή ενός δάσους σε τεχνητή επιφάνεια είναι σπάνια και συνοδεύεται από πολλές νομικές περιπλοκές. Όμως η σταδιακή αλλαγή ενός δάσους μέσω επαναλαμβανόμενων πυρκαγιών και η μετέπειτα κατάληψή της από τεχνητές καλύψεις είναι μία συνήθης πρακτική.
Η μελέτη, υπογραμμίζει ο γενικός διευθυντής της WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας,«είναι η πρώτη που απεικονίζει τις καλύψεις γης για όλη την Ελλάδα σε βάθος εικοσαετίας, ανοίγοντας μια ουσιαστική συζήτηση για την εξέλιξη και διαχείριση του χώρου στην Ελλάδα».
"Η αποτυχία στην αποτελεσματική διαχείριση αυτών των αλλαγών, δεν θα λειτουργήσει μονάχα εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά εν τέλει, θα υποσκάψει και την ίδια την προοπτική ανάπτυξης της χώρας μας, ειδικά μάλιστα, σε ό, τι αφορά τους οικονομικούς κλάδους του τουρισμού και του πρωτογενούς τομέα". 



Μελέτη της WWF
SCIENCE.IN.GR

Διαβάστε περισσότερα ...

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΟ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΟ ΑΠΟ 7000€ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΟΤΙΔΑΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ