Lycopodium clavatum γνωστό (Μούσκλια ή Λυκοπόδιο, ή Νύχι Λύκου)

Το Lycopodium ανήκει στην οικογένεια φυτών Lycopodiaceae, μια οικογένεια με Πτεριδόφυτά (φτέρες). Το φυτό δεν έχει λουλούδια  και η αναπαραγωγή γίνεται με τα σπόρια. Υπάρχουν περίπου 950 είδη και αναπτύσσονται  ευρέως σε εύκρατα και τροπικά κλίματα.

Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται η σκόνη από το φυτό Lycopodium clavatum (Λυκοπόδιον το κορυνώδες), γνωστό και ως wolf's claw, lamb's tail, (Μούσκλια ή Λυκοπόδιο, ή Νύχι Λύκου) που είναι ένα φυτό που ανευρίσκεται σε ορεινά μέρη.

Χρήσεις του Lycopodium clavatum

-Δρα σε γαστρεντερικά προβλήματα. Δρα στον τυμπανισμό, στην δυσκοιλιότητα, στους σπασμούς του πρωκτού.και στην αϋπνία. Το Lycopodium δρα κυρίως στο ήπαρ, τη χολή και το πεπτικό σύστημα γενικότερα. Πρόκειται για ένα ισχυρό ηπατικό ιατρικό

-Δρα στην αϋπνία.

-Έχει βαθειά δράση στον μεταβολισμό και στο λεμφικό σύστημα.

-Επίσης είναι αποτελεσματικό σε ασθένειες με γενική αδυναμία και έλλειψη ζωτικότητας, όπως ο καρκίνος.

-Επίσης είναι δραστικό σε σεξουαλικές διαταραχές (προβλήματα ανικανότητας, στύσης, κλπ).

-Στην ψυχολογία και ψυχιατρική το lycopodium χρησιμοποιείται κυρίως σε άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση και σε αυταρχικά άτομα.

http://www.emedi.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Κυριότερα είδη μπαχαρικών και Χρήσεις

Οι χρήσεις των μπαχαρικών είναι πολλές. Στη μαγειρική είναι απαραίτητο συστατικό σχεδόν κάθε συνταγής. Τα αιθέρια έλαια που εξάγονται από τα μπαχαρικά χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία, στην παρασκευή σαπουνιών, καλλυντικών και πολλών άλλων. Τα φυτά από τα οποία προέρχονται τα μπαχαρικά είναι αυτοφυή ή καλλιεργούνται. Τα κυριότερα μπαχαρικά είναι :

1.-Πιπέρι. Το γνωστότερο από τα μπαχαρικά, προέρχεται από το φυτό πέπερι. Έχει ιδιαίτερα καυστική γεύση και σχεδόν σε όλες τις συνταγές είναι απαραίτητη η προσθήκη του. Αρωματίζει και δίνει νόστιμη γεύση στα φαγητά. Υπάρχουν 2 είδη: το μαύρο και το λευκό. 

2.-Τσίλι-Καγιέν. Προέρχονται από νωπούς ή αποξηραμένους καρπούς των ειδών πιπεριάς άνουμ και φρούτεσκενς. Δίνουν καυτερή, πικάντικη γεύση σε διάφορα φαγητά, σούπες και σάλτσες. 

3.-Καυτερή- γλυκιά πάπρικα-μπούκοβο. Από ποικιλίες πιπεριάς, μπαχαρικά χρήσιμα σε αρωματισμό φαγητών, στην παρασκευή λουκάνικων, σαλτσών κ.λ.π. 

4.-Ρίγανη. Σημαντικό μπαχαρικό προέρχεται από αποξηραμένα φύλλα και άνθη του ομώνυμου φυτού. Χρησιμοποιείται κυρίως στην μαγειρική αλλά και ως αφέψημα, το οποίο αναφέρεται ως εξαιρετικό κατά του βήχα. 

5.-Σκόρδο. Αποξηραμένο και τριμμένο σε σκόνη χρησιμοποιείται σαν μπαχαρικό και δίνει ωραία γεύση σε πολλά φαγητά. 

6.-Άνηθος. Οι χλωροί βλαστοί του φυτού χρησιμοποιούνται στον αρωματισμό διαφόρων φαγητών. 

7-Δάφνη. Τα φύλλα του δέντρου σαν φρέσκα ή αποξηραμένα χρησιμοποιούνται στον αρωματισμό κοκκινιστών, σε σούπες κ.λ.π. 

8.Κύμινο. Οι αποξηραμένοι καρποί του φυτού χρησιμοποιούνται στον αρωματισμό φαγητών, κυρίως πιάτων ανατολίτικης κουζίνας. 

9.-Σουσάμι ή σησάμι. Τα σπόρια του φυτού έχουν μεγάλη οικονομική σημασία. Έχουν πολλές χρήσεις στη μαγειρική, αρτοποιία, ζαχαροπλαστική και στην παρασκευή ελαίου, χαλβά, ταχινιού κ.λ.π. 

10.-Γαρίφαλο. Σημαντικό καρύκευμα, προϊόν του δέντρου γαριφαλόδενδρο, χρήσιμο για τον αρωματισμό πολλών τροφών και με πολλές χρήσεις στη ζαχαροπλαστική, αρτοποιία. 

11.-Βασιλικός. Στη μαγειρική χρησιμοποιούνται κυρίως αποξηραμένα φύλλα της πλατύφυλλης ποικιλίας το άρωμα των οποίων μοιάζει λίγο με αυτό του γλυκάνισου. Αρωματίζει διάφορα ψητά, σαλάτες, βραστά, κοκκινιστά, σούπες κ.τ.λ. 

12.-Δυόσμος. Τα αποξηραμένα ή χλωρά φύλλα του φυτού έχουν χρήσεις στη μαγειρική και στην παρασκευή αφεψήματος. 

13.-Γλυκάνισο. Τα σπόρια του φυτού χρησιμοποιούνται στην αρτοποιία, έχουν δε εξαιρετικές χωνευτικές ιδιότητες. Ακόμα έχουν χρήσεις στην παρασκευή αλκοολούχων ποτών, απαραίτητα στην παρασκευή ούζου και τσίπουρου. 

14.-Δενδρολίβανο. Οι τρυφεροί βλαστοί και τα φύλλα του δενδρολίβανου χρησιμοποιούνται σαν αρωματικό σε πολλά φαγητά. Στα ψητά δίνει μία ιδιαίτερη γεύση. Στη ζαχαροπλαστική το χρησιμοποιούν κυρίως στα γλυκά του κουταλιού. Έχουν ένα ευχάριστο άρωμα που μοιάζει με αυτό του τσαγιού και η γεύση του είναι ελαφρώς πικρή και λίγο καυτερή. 

15.-Κανέλα. Από τα πιο γνωστά και κοινά μπαχαρικά, βγαίνει από το φλοιό του κανελόδενδρου και χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική, στα λικέρ στη μαγειρική για τον αρωματισμό των φαγητών και στην αρωματοποιία. 

16.-Σινάπι. Οι σπόροι του φυτού χρησιμοποιούνται στην παρασκευή της μουστάρδας. 

17.-Μοσχοκάρυδο. Οι σπόροι του δέντρου της μοσχοκαρυδιάς, με έντονο άρωμα και χρήσεις στην αρτοποιία, ζαχαροπλαστική, στην παρασκευή λουκάνικων, αρωματισμό κρεατικών και άλλες. 

http://www.agrofasma.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Διαγωνισμός ομορφιάς για… χρυσόψαρα!

Για τους ιδιοκτήτες χρυσόψαρων σε όλο τον κόσμο η αναμονή έφτασε επιτέλους στο τέλος της, καθώς o Πρώτος Διεθνής Διαγωνισμός Ομορφιάς Χρυσόψαρων μόλις ξεκίνησε σην πόλη Fuzhou της επαρχίας Fujian στην Κίνα!

Πάνω από 3.000 χρυσόψαρα θα διαγωνιστούν για τα βραβεία σε 12 διαφορετικές κατηγορίες, με βάση τη ράτσα, το σχήμα και το μέγεθος του σώματος, το στιλ κολύμβησης αλλά και το χρώμα.

Λάτρεις των χρυσόψαρων από όλη την Κίνα αλλά και υπερήφανοι ιδιοκτήτες των συγκεριμένων ψαριών παρακολουθούν με αγωνία τις προσπάθειες των «πρωταθλητών» προκειμένου να κερδίσουν μια θέση στο… βάθρο!τη ράτσα, κοιτάμε το σχήμα σώματος, το στυλ κολύμβησης, το χρώμα είναι πολύ σημαντικό και τη γενική εντύπωση

Η προετοιμασία είναι δύσκολη καθώς απαιτείται ειδική διατροφή και καθημερινή «προπόνηση» στο κολύμπι, έτσι ώστε τα χρυσόψαρα να είναι πανέτοιμα όταν βρεθούν μπροστά στους κριτές.

Το θέαμα είναι εντυπωσιακό, καθώς τα περισσότερα χρυσόψαρα δεν μοιάζουν σε τίποτα με αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε να απολαμβάνουν μια ήσυχη ζωή μέσα σε ένα γυάλινο μπολ!

Πηγή: http://www.real.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Λωτός: Μεγάλες προοπτικές από το «μήλο της Ανατολής»

Μια νέα εναλλακτική λύση για την ενασχόληση με τον πρωτογενή τομέα αποτελεί η εγκατάσταση καλλιεργειών λωτού, ενός εξωτικού φρούτου, με μικρή εξάπλωση στην Ελλάδα, αλλά μεγάλη ζήτηση στις αγορές του εξωτερικού

Μια νέα εναλλακτική λύση για την ενασχόληση με τον πρωτογενή τομέα αποτελεί η εγκατάσταση καλλιεργειών λωτού, ενός εξωτικού φρούτου, με μικρή εξάπλωση στην Ελλάδα, αλλά μεγάλη ζήτηση στις αγορές του εξωτερικού.

Σήμερα στην Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου 700-1.000 στρέμματα ως συστηματικές καλλιέργειες λωτού
 

Η καλλιέργεια του συγκεκριμένου οπωροφόρου δένδρου μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση του αγροτικού εισοδήματος, καθώς δίνεται η δυνατότητα για συμβολαιακή παραγωγή και το προϊόν κατευθύνεται κυρίως στην εξωτερική αγορά, χωρίς να στερείται της δυνατότητας να «ανοίξει» και η εσωτερική αγορά με τη χρησιμοποίηση νέων ποικιλιών με άριστα χαρακτηριστικά. Μάλιστα ανήκει και στις προωθούμενες από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης εναλλακτικές καλλιέργειες.

Προκειμένου όμως να γίνει σωστά η καλλιέργεια αυτή θα πρέπει να εξασφαλιστεί το αναγκαίο πιστοποιημένο φυτικό πολλαπλασιαστικό υλικό. Σήμερα στην Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου 700-1.000 στρέμματα ως συστηματικές καλλιέργειες με λωτό.

Μπορεί οι οργανωμένες καλλιέργειες λωτού στην Ελλάδα να είναι πολύ λίγες, ωστόσο η όχι τόσο μεγάλη εξάπλωση του φρούτου αυτού στην Ελλάδα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι οι πρώτες καλλιέργειες λωτού στη χώρα μας προέρχονταν από φρούτα που ανήκαν στις στυφές ποικιλίες, εκείνες δηλαδή που τρώγονται μόνο όταν ωριμάζουν πολύ καλά, ενώ μετά την πλήρη ωρίμανση συντηρούνταν για πολύ λίγο χρονικό διάστημα.

Πλούσιος σε φυτικές ίνες είναι ο καρπός του λωτού

Η εισαγωγή όμως στη χώρα μας από μεγάλες αλυσίδες πολυκαταστημάτων νέων ποικιλιών που έχουν γλυκιά γεύση, έκανε αποδεκτό τον λωτό από τους καταναλωτές, με τις εισαγωγές μάλιστα λωτών στη χώρα μας να εμφανίζουν αύξηση, παρά μάλιστα τις πολύ υψηλές τιμές λιανικής.

Ετσι, τα προβλήματα διάθεσης της παραγωγής που προκαλούσαν οι ποικιλίες στυφών καρπών που καλλιεργούνταν στη χώρα μας, μοιάζουν να δίνουν τη θέση τους σε μια νέα δυναμική ανάπτυξης αυτού του φρούτου που δημιουργούν οι νέες ποικιλίες.

Στις ευρωπαϊκές αγορές κυριαρχούσε μέχρι πρότινος η Ιταλία με 51.000 τόνους, αλλά η Ισπανία, κάνοντας δυναμική είσοδο στην αγορά λωτού τα τελευταία χρόνια, είναι η ανερχόμενη δύναμη, που τα τελευταία τρία χρόνια έφτασε να παράγει 70.000 τόνους, από τους οποίους εξάγει το 62%.

Η καλλιέργεια του λωτού καταλαμβάνει σημαντική θέση σε χώρες της Απω Ανατολής, που παραδοσιακά χρησιμοποιούν τον λωτό σαν ένα καθημερινό φρούτο.

Η μεγάλη χώρα παραγωγής λωτού στην παγκόσμια αγορά είναι η Κίνα. Ακολουθούν Κορέα, Ιαπωνία και Βραζιλία, ενώ τα τελευταία χρόνια η καλλιέργεια αυτή έχει ικανοποιητική ανάπτυξη τόσο στο Ισραήλ, όσο και στη Νότιο Αφρική, την Αυστραλία, την Τουρκία και την Ινδία.

Η εμπορική καλλιέργεια του λωτού στην Ελλάδα έχει μεγάλες προοπτικές παρά την άποψη ορισμένων πως δύσκολα μπορεί να γίνει προϊόν ευρείας κατανάλωσης στη χώρα μας. Η Ελλάδα διαθέτει ιδανικές συνθήκες όσον αφορά το κλίμα και το έδαφος για την επιτυχή εμπορική καλλιέργεια του λωτού.

Ο λωτός κατάγεται από την Κίνα, στα δάση της οποίας έχει παρατηρηθεί η παρουσία άγριων ειδών του είδους. Από την Κίνα διαδόθηκε στην Ιαπωνία και την Κορέα. Στις χώρες αυτές, έχει μακρόχρονη παράδοση και καταναλώνεται σαν φρέσκος καρπός, σαν αποξηραμένος, αλλά και σαν μεταποιημένος.

Τεχικές καλλιέργειας
Εισόδημα 1.000€ ανά στρέμμα για τους παραγωγούς

Με την καλλιέργεια του λωτού να αποδίδει έως 2 τόνους ανά στρέμμα και τις τιμές παραγωγού να κυμαίνονται από 1,5 έως 2 ευρώ το κιλό, το εξωτικό αυτό φρούτο μπορεί να δώσει υπό προϋποθέσεις ένα εισόδημα της τάξεως των 1.000 ευρώ ανά στρέμμα. Για την καλλιέργειά του -όπως αναφέρει ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος στις «Επαγγελματικές Ευκαιρίες»- απαιτούνται μέσης σύστασης εδάφη με καλή στράγγιση και αερισμό.

Για την καλή παραγωγή καρπών δεν πρέπει η μέση καλοκαιρινή θερμοκρασία να υπερβαίνει τους 35 βαθμούς Κελσίου, ενώ ο καρπός μπορεί να συντηρηθεί για 2-4 μήνες σε 0-2 °C με 90% σχετική υγρασία ή σε ελεγχόμενη ατμόσφαιρα.

Οι τεχνικές πολλαπλασιασμού για τον λωτό είναι ίδιες με τις αντίστοιχες που χρησιμοποιούνται και στα άλλα καρποφόρα δέντρα. Αυτές είναι: με σπόρους, με εμβολιασμό, με μοσχεύματα, με καταβολάδες και με μικροπολλαπλασιασμό.

Επιλογή του αγρού
Ο λωτός είναι καρποφόρο δένδρο μεγάλης προσαρμοστικότητας στα διάφορα εδαφοκλιματικά και καλλιεργητικά περιβάλλοντα.

Σε ό,τι αφορά το κλίμα, βρίσκει ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης τόσο στις νότιες και νησιωτικές περιοχές όσο και στις κεντρικές και βόρειες. Κατά τη χειμερινή περίοδο διάφορες ποικιλίες του αντέχουν σε ελάχιστες θερμοκρασίες ακόμα και -18 °C.

Ο λωτός δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες απαιτήσεις αναφορικά με το κρύο, άλλωστε αρχίζει τον σχηματισμό των φύλλων σχετικά αργά, όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος το επιτρέπει.

Στην καλλιέργεια του λωτού οι κλιματικές συνθήκες που θα μπορούσαν να αποβούν ζημιογόνες είναι η εμφάνιση θερμοκρασιών μικρότερων των -18 °C κατά τη χειμερινή περίοδο ή στους -3 °C πριν από το άνοιγμα των οφθαλμών.

Οι δυνατοί άνεμοι μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές ζημιές στα δένδρα όταν είναι φορτωμένα καρπούς, προκαλώντας σπασίματα του κορμού και των κλαδιών, σκίσιμο των φύλλων και ελαττώματα στους καρπούς.

Ο λωτός μπορεί να καλλιεργηθεί σε διάφορους τύπους εδαφών, ακόμη και σε αργιλώδη.

Τα καλύτερα αποτελέσματα όμως τα δίνει όταν καλλιεργείται σε βαθιά, γόνιμα ή και μέσης σύστασης εδάφη, ουδέτερου pH.

Προετοιμασία εδάφους
Γίνεται ένα όργωμα σε όλη την επιφάνεια του αγρού και σε βάθος 25-30 cm. Ακολουθούν η λίπανση του εδάφους, ένα φρεζάρισμα, και τέλος η σχεδίαση της φυτεύσεως και η φύτευση των δενδρυλλίων.

Σε αβαθή και άγονα εδάφη και σε ποικιλίες μέσης ή και ανεπαρκούς ζωηρότητας, τα δενδρύλλια φυτεύονται σε αποστάσεις 4,5 x 4 m.

Οταν αντίθετα η εγκατάσταση αφορά φυτά μιας ποικιλίας με μεγάλη ζωηρότητα, σε εδάφη βαθιά, γόνιμα και καλά αποστραγγισμένα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λιγότερο πυκνά σχήματα εγκατάστασης, όπως είναι 5 x 5,5 m ή 6 x 6 m.

Απόδοση
Μεγάλες οι ανάγκες του φυτού σε νερό για ικανοποιητική σοδειά

Παρά τη σχετική αντοχή του λωτού στην έλλειψη άρδευσης, το μέγεθος των καρπών του αλλά και το ύψος της παραγωγής δεν είναι ικανοποιητικά όταν η διαθεσιμότητα του νερού κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του φυτού είναι ανεπαρκής και για αυτό θα πρέπει να αρδεύεται.

Ανάμεσα στα διάφορα καρποφόρα δενδροκομικά είδη ο λωτός θεωρείται σαν ένα από τα πλέον μη απαιτητικά σε επεμβάσεις αναφορικές με το κλάδεμα. Τα πλεονεκτήματα όμως που συνεπάγεται ένα ορθολογικό κλάδεμα είναι πολυάριθμα και με αντίκτυπο τόσο στη φάση της ανάπτυξης όσο και σε αυτή της παραγωγής του. Το κύπελλο είναι η πιο διαδεδομένη μορφή κλαδέματος σχηματισμού αλλά και η διαμόρφωση των φυτών σε σχήμα πυραμίδας ή παλμέτας. Επίσης γίνεται και ένα ετήσιο κλάδεμα καρποφορίας την περίοδο του χειμώνα. Ο λωτός δεν απαιτεί ιδιαίτερα αυστηρό κλάδεμα.

Με στυφή και γλυκιά γεύση
Δύο κατηγορίες καρπών στο εμπόριο

Στο εμπόριο, σε παγκόσμια κλίμακα, συναντάμε δύο κατηγορίες καρπών: λωτούς με γλυκιά και λωτούς με στυφή γεύση. Οι καρποί των στυφών ποικιλιών περιέχουν πολύ υψηλά ποσοστά σε διαλυτές τανίνες και δεν είναι δυνατόν να καταναλωθούν πριν από την υπερωρίμανσή τους λόγω τις δυσάρεστης γεύσης τους.

Η στυφάδα της κατηγορίας αυτής μπορεί να απομακρυνθεί με φυσικούς και χημικούς τρόπους κατεργασίας των καρπών. Οι καρποί των μη στυφών ποικιλιών έχουν σχήμα που μοιάζει με ντομάτα και εμφανίζονται στην παγκόσμια αγορά με το όνομα της πιο κοινής ποικιλίας της κατηγορίας αυτής της «Fuyu». Οι καρποί της κατηγορίας αυτής δεν στερούνται πλήρως από τανίνες, όπως υποδηλώνει η ονομασία τους, απλώς έχουν μικρότερη στυφάδα κατά την ωρίμανσή τους σε σχέση με της προηγούμενης κατηγορίας, ενώ χάνουν και τη στυφάδα αυτή με τα κατάλληλα μέσα σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Οι καρποί αυτής της κατηγορίας είναι δυνατόν να καταναλωθούν είτε με σκληρή, είτε με μαλακή σάρκα.

Ο λωτός είναι συγγενές είδος με το δέντρο που δίνει το ξύλο του εβένου.

Το δέντρο αυτό μπορεί να φτάσει το ύψος των 10 μέτρων, αλλά χαρακτηρίζεται από βραδεία ανάπτυξη και είναι μακρόβιο. Ο φλοιός του είναι ανοιχτόχρωμος, ενώ έχει ξύλο σκληρό και βαρύ που διακρίνεται από το ανοιχτόχρωμο χρώμα του, σε αντίθεση με τα είδη του εβένου που το εσωτερικό ξύλο έχει χαρακτηριστικό μαύρο χρώμα. Οι βραχίονες του φυτού είναι σχετικά ευαίσθητοι και σπάζουν εύκολα από τον άνεμο και το βάρος των καρπών τους. Ο λωτός καρποφορεί επάνω στους ετήσιους βλαστούς. Τα δένδρα του λωτού μπορεί να φέρουν θηλυκά άνθη, αρσενικά και ερμαφρόδιτα.

Ο λωτός ανήκει στα φυλλοβόλα δέντρα και τα φύλλα του διαφοροποιούνται πολύ στο σχήμα και στις διαστάσεις ανάλογα με την ηλικία του δέντρου, του τύπου του κλαδιού και της θέσης στην οποία έχουν εμφανιστεί.

Τα οφέλη στην υγεία

Ο λωτός περιέχει βιταμίνη C, όπως και πολλά χημικά στοιχεία όπως κάλιο, ενώ φτάνοντας στην πλήρη ωρίμανσή του γίνεται ένας καρπός που αποδίδει μεγάλα ποσοστά ενέργειας δεδομένου του υψηλού περιεχομένου σε θερμίδες που περιέχει και της μεγάλης ποσότητας σακχάρων. Επίσης είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες και εμφανίζει αποτελεσματική διουρητική δράση επειδή έχει άφθονο ασβέστιο και κάλιο που βοηθούν στο να απελευθερωθούν τα πλεονάσματα των υγρών. Είναι γνωστό επίσης εδώ και χρόνια ότι βοηθάει τη λειτουργία του ήπατος. Ο λωτός είναι μια ισχυρή πηγή θρεπτικών αντιοξειδωτικών στοιχείων, όπως είναι τα καροτινοειδή και οι πολυφαινόλες.

Οι προαντοκυανιδίνες που περιέχονται στον λωτό μπορούν να ελαττώσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ασθενειών περιορίζοντας την αρτηριακή πίεση, τον κίνδυνο θρομβώσεων καθώς και το ποσοστό της κακής χοληστερόλης LDL και των τριγλυκεριδίων.

Η πρόσληψη του λωτού φαίνεται να έχει και μια σημαντική αντιδιαβητική και αντικαρκινική δράση, εκτός από μια σημαντική ικανότητα να μειώνει το ποσοστό της τοξικότητας του αλκοόλ στο αίμα.

http://www.agrotikabook.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

«Γλυκό» εισόδημα από τη σπιτική μαρμελάδα

Μεικτό περιθώριο κέρδους ακόμη και 100% μπορεί να αφήσει η δημιουργία μιας μικρής μονάδας παραγωγής μαρμελάδων. Πρόκειται για χαμηλού κόστους επένδυση, η οποία ταυτόχρονα μπορεί και να συνδυαστεί και για την παραγωγή σάλτσας.Ταυτόχρονα με δεδομένη και την έναρξη του αναπτυξιακού νόμου από τον Οκτώβριο, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τύχουν και επιδότησης από 45% έως 60%.

Εντυπωσιακές διαφαίνονται και οι εξαγωγικές προοπτικές των μεταποιημένων φρούτων. Μόνο στη Ρωσία η αύξηση των ελληνικών εξαγωγών μεταποιημένων φρούτων (κονσέρβες, μαρμελάδες) ανήλθε το πρώτο εξάμηνο του 2012 στο απίστευτο ποσοστό της τάξης των 220,54%.

Οι «Επαγγελματικές Ευκαιρίες» με τη βοήθεια του γεωπόνου Δημοσθένη Τριανταφυλλίδη παρουσιάζουν τα βήματα και τα μυστικά για την έναρξη μιας τέτοιας δραστηριότητας. Η παραγωγή μαρμελάδων και η αξιοποίηση των φρούτων είναι μία εναλλακτική λύση, για τη δημιουργία μικρών οικοτεχνικών μονάδων παραγωγής από οικογένειες καθώς και από οικογένειες οι οποίες παράγουν φρούτα. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να εξασφαλισθούν θέσεις εργασίας για όλα τα μέλη της οικογένειας, και παράλληλα να δοθεί υπεραξία στο παραγόμενο φρούτο.

Ως μαρμελάδα ορίζεται το μείγμα, με την κατάλληλη πηκτωματώδη υφή, σακχάρων, πούλπας ή και πολτού από ένα ή περισσότερα είδη φρούτων και νερού, ωστόσο η μαρμελάδα από εσπεριδοειδή μπορεί να παρασκευάζεται από ολόκληρα φρούτα κομμένα σε λωρίδες ή και σε φέτες.Για την παρασκευή των μαρμελάδων απαιτούνται τέσσερα βασικά συστατικά:

• Το φρούτο
• Η ζάχαρη
• Το οξύ
• Η πηκτίνη

Η προσθήκη της πηκτίνης είναι απαραίτητη για τη παρασκευή πιο συνεκτικής μαρμελάδας, όταν τα φρούτα και οι χυμοί φρούτων περιέχουν μικρά ποσοστά φυσικών πηκτινικών ουσιών που δεν επαρκούν για να σχηματισθεί πήκτωμα με ικανοποιητική συνεκτικότητα. Προσθήκη πηκτίνης γίνεται επίσης σε μαρμελάδες από υπερώριμα φρούτα, στα οποία οι περιεχόμενες φυσικές πηκτίνες έχουν υποστεί εκτεταμένο αποπολυμερισμό και δεν μπορούν να σχηματίσουν πηκτώματα. Η προσθήκη πηκτίνης έχει τα παρακάτω πλεονεκτήματα:

• Ελαττώνει σημαντικά τη διάρκεια θερμάνσεως σε θερμοκρασία βρασμού του μείγματος της μαρμελάδας, η οποία απαιτείται για την εξάτμιση του νερού
• Περιορίζεται η ποσότητα του νερού που εξατμίζεται και επιτυγχάνεται αυξημένη απόδοση σε μαρμελάδα
• Βελτιώνεται η ποιότητα και η θρεπτική αξία της μαρμελάδας
• Περιορίζεται η αλλοίωση της γεύσεως και του αρώματος.

Οσον αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις, αυτές πρώτα θα πρέπει να σχεδιαστούν βάσει των απαιτήσεων των παραγόμενων προϊόντων της κοινοτικής/εθνικής νομοθεσίας, των κανόνων ορθής υγιεινής και βιομηχανικής πρακτικής, και εν συνεχεία τα σχέδια να παραδοθούν στην οικεία Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης μαζί με μια αίτηση για άδεια ίδρυσης εγκατάστασης, με σκοπό την προέγκρισή τους.

Η παραγωγή μαρμελάδων είναι μία εναλλακτική λύση για τη δημιουργία οικοτεχνικών μονάδων παραγωγής από οικογένειες, καθώς και από οικογένειες οι οποίες παράγουν φρούτα. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να δοθεί υπεραξία στο παραγόμενο φρούτο

Στα συγκεκριμένα σχέδια θα πρέπει να φαίνονται οι χώροι της εγκατάστασης, ο εξοπλισμός παραλαβής, επεξεργασίας, αποθήκευσης & εμπορίας, ο βοηθητικός εξοπλισμός παραγωγής, τα δίκτυα εξυπηρέτησης του εξοπλισμού παραγωγής και ο μη παραγωγικός σταθερός εξοπλισμός.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να παραδοθεί και μία έκθεση στην οποία θα περιγράφονται οι τεχνικές προδιαγραφές των υλικών κατασκευής της εγκατάστασης, ο βασικός εξοπλισμός, η τεχνική περιγραφή της παραγωγικής λειτουργίας και των προϊόντων της εγκατάστασης.

Αφού γίνουν όλα τα παραπάνω, η αδειοδοτούσα αρχή θα κάνει προέγκριση, και ο ενδιαφερόμενος θα παραλάβει από την αδειοδοτούσα αρχή την άδεια ίδρυσης εγκατάστασης.

Μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης και την τοποθέτηση των μηχανημάτων, ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να καταθέσει δεύτερη αίτηση για χορήγηση άδειας λειτουργίας στην αδειοδοτούσα αρχή.

Τι προβλέπεται

Οι υποχρεώσεις του Κώδικα Τροφίμων

Η επιτυχία μιας καλής μαρμελάδας, η οποία συντηρείται καλά, διατηρεί την ελαστικότητά της και δεν ζαχαρώνει, εξαρτάται από τρεις βασικούς παράγοντες:

• Την οξύτητα (ή το pH) του πολτού του φρούτου που προετοιμάστηκε και χρησιμοποιήθηκε.
• Την περιεκτικότητα του πολτού των φρούτων σε πηκτίνη.
• Την τελική περιεκτικότητα της μαρμελάδας σε σάκχαρα.

Ο Κώδικας Τροφίμων και Ποτών ορίζει ότι πρέπει να αναγράφεται η περιεκτικότητα σε φρούτα ανά 100 γρ. τελικού προϊόντος ύστερα από αφαίρεση κατά περίπτωση του βάρος του νερού που είχε χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή των υδατικών εκχυλισμάτων, καθώς και η ολική περιεκτικότητα σε σάκχαρα ανά 100 γρ.

Επίσης ο Κώδικας Τροφίμων και Ποτών ορίζει ότι η ποσότητα πολτού που χρησιμοποιείται για την παρασκευή 1.000 γρ. τελικού προϊόντος δεν πρέπει να είναι μικρότερη από:

• 350 γρ. γενικά.
• 250 γρ. προκειμένου για κόκκινα φραγκοστάφυλα, καρπούς σορβιάς, ιπποφαές, μαύρα φραγκοστάφυλα, κυνόρροδα και κυδώνια.
• 150 γρ. προκειμένου για πιπερόριζα.
• 60 γρ. προκειμένου για καρπούς ρολογιάς.

Ο εξοπλισμός, τα κέρδη και οι ενισχύσεις

Το κόστος του εξοπλισμού παραγωγής μόνο μιας μικρής μονάδας ανέρχεται περίπου στις 30.000 € και ενδεικτικά περιλαμβάνει βραστήρα με αναδευτήρα, αντλία, γεμιστικό περιεκτών, κλειστικό περιεκτών, ψυγείο ή καταψύκτη για τα χρησιμοποιούμενα φρούτα, όργανα μέτρησης (Brix).

Το πλεονέκτημα μιας τέτοιας μονάδας, με μικρές προσθήκες στον εξοπλισμό, είναι ότι επιπλέον μπορεί να παράγει και σάλτσες και με αυτό τον τρόπο να αυξηθεί ο αριθμός των παραγόμενων προϊόντων.

Το ποσοστό κέρδους προκύπτει αν υπολογίσει κανείς πως μια γυάλινη συσκευασία των 450 γρ. έχει κόστος υλικών και συσκευασίας στα 0,8 ευρώ και πωλείται στα σούπερ μάρκετ γύρω στα 2,25 ευρώ. Αν συνεκτιμηθεί και το κόστος ενέργειας και εργασίας, τότε αφήνει περιθώριο κέρδους ακόμη και 100%.

Για τη χρηματοδότηση μιας τέτοιας επένδυσης υπάρχουν προγράμματα τα οποία επιδοτούν δαπάνες όπως:

• Διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
• Κατασκευή ή βελτίωση ακινήτων.
• Προμήθεια και εγκατάσταση νέου μηχανολογικού εξοπλισμού συμπεριλαμβανομένου και του λογισμικού πληροφορικής και του εξοπλισμού των εργαστηρίων, στον βαθμό που εξυπηρετεί τη λειτουργία της μονάδας.
• Εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού όχι ως μεμονωμένη δράση, αλλά ως τμήμα της συνολικής επένδυσης.
• Αγορά καινούργιων οχημάτων: α) της εσωτερικής διακίνησης για τις ανάγκες της επένδυσης (περονοφόρα, ανυψωτικά κ.λπ.), β) ισοθερμικών βυτίων, αναγκαίων για τη μεταφορά του γάλακτος προς τον χώρο τυποποίησης , μεταποίησης και γ) αγορά καινούργιων οχημάτων ψυγείων μόνο για τα νησιά του Αιγαίου.
• Γενικά έξοδα μέχρι 10% του συνόλου του προϋπολογισμού, όπως αμοιβές μηχανικών, και συμβούλων και άδειες πέραν των παραπάνω δαπανών.
• Δαπάνες για μελέτες σκοπιμότητας, δαπάνες για τη δημιουργία αναγνωρίσιμου σήματος (ετικέτας) του προϊόντος, απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, έρευνα αγοράς για τη διαμόρφωση της εικόνας του προϊόντος (συσκευασία, επισήμανση).
• Απόκτηση πιστοποιητικών ποιότητας από αρμόδιους οργανισμούς (ISO, HACCP κ.λπ.).
• Αγορά fax, τηλεφωνικών εγκαταστάσεων, δικτύων ενδοεπικοινωνίας και ηλεκτρονικών υπολογιστών, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας κειμένων, software telescripteurs, φωτοτυπικών και συστημάτων ασφαλείας των εγκαταστάσεων.
• Κατασκευή της κατοικίας φύλαξης των εγκαταστάσεων μέχρι των 50.000 ευρώ.

Με τα ποσοστά των επιδοτήσεων να κυμαίνονται για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις από 40-65 %, ενώ το ποσοστό της ατομικής συμμετοχής συνήθως κυμαίνεται στο 25 % του επιλέξιμου κόστους πραγματοποίησης της επένδυσης.

Η διαδικασία παρασκευής

Τα φρούτα πρέπει να είναι φρέσκα και προτιμότερο ελαφρώς άγουρα παρά υπερώριμα. Αφού καθαριστούν και απομακρυνθούν οι μίσχοι, τα φύλλα και τα προσβεβλημένα τμήματα του φρούτου, πλένονται καλά σε κρύο νερό, και απομακρύνονται τα σπέρματα, ο φλοιός και οι ίνες των φρούτων, αν υπάρχουν. Εν συνεχεία γίνεται ο προβρασμός του φρούτου και παραλαμβάνεται ο πολτός του φρούτου. Εάν η ποσότητα του νερού που έχει το φρούτο είναι μεγάλη, τότε πρέπει να συμπυκνώσουμε τον πολτό με εξάτμιση του νερού (περισσότερο βρασμό) πριν προσθέσουμε τη ζάχαρη. Η προσθήκη της ζάχαρης εμποδίζει την ανάπτυξη των μικροοργανισμών, οι οποίοι είναι δυνατόν να προκαλέσουν αλλοιώσεις στο προϊόν.

Πριν την προσθήκη της ζάχαρης ο βρασμός πρέπει να είναι σιγανός και γρήγορος αφού προστεθεί η ζάχαρη. Αν η ζάχαρη και ο πολτός του φρούτου βράσουν μαζί για μακρό χρονικό διάστημα, τότε το χρώμα, η γεύση και το άρωμα καταστρέφονται. Σε γενικές γραμμές για να είναι καλό το τελικό προϊόν ο χρόνος βρασμού του μείγματος πολτού φρούτου και ζάχαρης δεν πρέπει να είναι μικρότερος ή μεγαλύτερος από τα 10 λεπτά. Η παρουσία των οξέων είναι βασική στη μαρμελάδα γιατί:

• Βοηθούν στη διάσπαση της πηκτίνης και στο δέσιμο της μαρμελάδας.
• Βελτιώνουν τη γεύση και το άρωμα.
• Βοηθούν στο να προστατεύσουν την κρυστάλλωση της ζάχαρης.
• Δίνουν ανοικτό χρώμα στο προϊόν.
• Συμβάλλουν στη δημιουργία του κατάλληλου pH.

Η προσθήκη του οξέος γίνεται στο τέλος της επεξεργασίας με προσθήκη χυμού λεμονιού ή κιτρικού οξέος του εμπορίου, με σκοπό να φέρει το pH στο κατάλληλο σημείο, δηλαδή μεταξύ 3 - 3,3.

Αφού ολοκληρωθεί η συμπύκνωση του μείγματος και το μείγμα αποκτήσει την επιθυμητή σύσταση, τότε ρυθμίζουμε και το pH με την προσθήκη του οξέος.

Αφού ρυθμισθεί και το pH, γίνεται η πλήρωση των περιεκτών με το καυτό μείγμα, και εν συνεχεία τοποθετείται το καπάκι του περιέκτη, και αφήνεται ανάποδα ο περιέκτης.

Πού θα απευθυνθώ

FOODTEC - ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ.
Δημοσθένης Μ. Τριανταφυλλίδης, Γεωπόνος ΑΠΘ,ΜΒΑ
Μυτιλήνης 67, Πολίχνη - Θεσσαλονίκη.

http://www.agrotikabook.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Αλλα «φρούτα» στον Αρη

Εδώ και ενάμιση μήνα το Curiosity έχει τραβήξει επάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας, αυτός όμως δεν είναι ο μόνος ρομποτικός εξερευνητής που περιδιαβαίνει τον Αρη.

Το «ξεχασμένο» Opportunity, το οποίο συνεχίζει ακαταπόνητο το έργο του, έστειλε πίσω εικόνες από έναν σχηματισμό διαφορετικά από όσους έχουν δει ως τώρα οι επιστήμονες στο έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη.

Μύρτιλλα, νερό και περιβαλλοντική ιστορίαΠρόκειται για ένα «μωσαϊκό» από παράξενα σφαιρίδια που το Opportunity εντόπισε στο σημείο Κέρκγουντ, στο δυτικό τμήμα του χείλους του κρατήρα Εντέβορ.

Το ρομποτικό όχημα είχε ανακαλύψει παρόμοιους σχηματισμούς στο έδαφος του Αρη στο σημείο της προσεδάφισής του, πριν από περισσότερο από οκτώμισι χρόνια.

Τα σφαιρίδια εκείνα, τα οποία οι επιστήμονες είχαν ονομάσει «blueberries» (μύρτιλλα), είχαν αποδειχθεί πλούσια σε αιματίτη, παρέχοντας ενδείξεις υπέρ της παρουσίας νερού στο παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη.

Τα σφαιρίδια που εντόπισε όμως τώρα το ρόβερ της NASA στο σημείο Κέρκγουντ είναι άλλα… φρούτα. Εκτός του ότι η κατανομή τους, η συγκέντρωσή τους και η δομή τους είναι διαφορετική, δεν διαθέτουν χημική σύσταση πλούσια σε σίδηρο όπως τα «blueberries».

Κάποια από αυτά, όπως φαίνεται στην εικόνα, έχουν διαβρωθεί με αποτέλεσμα να αποκαλύπτονται τα εσωτερικά «δομικά» χαρακτηριστικά τους. Η μελέτη τους, όπως ανακοίνωσε η επιστημονική ομάδα του Opportunity, ενδέχεται να προσφέρει πληροφορίες για τις περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούσαν στο παρελθόν στον Αρη.

Πηγή: tovima

Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!

Αν σας αρέσει η σελίδα μας.Πατήστε μου αρέσει για την σελίδα μας στο facebook.

Διαβάστε περισσότερα ...

Επικίνδυνα τρόφιμα στο τραπέζι μας

Επικίνδυνα τρόφιμα πλούσια σε νικέλιο και χρώμιο φαίνεται ότι καταναλώνουν, μεταξύ άλλων οι έλληνες. Τρόφιμα βολβοί, όπως πατάτες, κρεμμύδια και καρότα που καλλιεργούνται σε περιοχές με ρυπασμένο υδροφόρο ορίζοντα, μολύνονται με υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου και χρωμίου που καταλήγουν στο στομάχι μας.

Μια τέτοια περιοχή, είναι η ευρύτερη κοιλάδα του Ασωπού όπου καλλιεργούνται μεγάλες ποσότητες από τα τρόφιμα αυτά άλλα κι άλλες περιοχές όπου έχει εντοπιστεί βιομηχανική ρύπανση κι έχει επιβεβαιωθεί η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα από τις αρμόδιες αρχές

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει ειδική μελέτη του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Αθηνών που ανακοινώθηκε στα πλαίσια του 3^ου Διεθνούς Συνεδρίου για την διαχείριση των επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων που έγινε τις προηγούμενες ημέρες στα Χανιά.

Σε προηγούμενες μελέτες της ίδιας ομάδας, είχε αποδειχθεί ότι τα βαρέα μέταλλα μπορούν να περάσουν από το ρυπασμένο νερό άρδευσης στα τρόφιμα – βολβοί. Είναι όμως η πρώτη φορά που το φαινόμενο ποσοτικοποιήθηκε. Μάλιστα, η ίδια ομάδα είχε συγκρίνει τρόφιμα από την Βοιωτία κι άλλες περιοχές της χώρας, εντοπίζοντας πολύ υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου και χρωμίου σε αυτά που καλλιεργούνταν στην πρώτη περιοχή.

Η Πολιτεία αν και διαπίστωσε την μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα θέτοντας αυστηρά μέτρα στις βιομηχανίες του Ασωπού και δίνοντας καθαρό νερό μέσω της ΕΥΔΑΠ για ύδρευση, ωστόσο άφησε στην τύχη τους, τους αγρότες της περιοχής που συνεχίζουν, χωρίς να έχουν φυσικά και την παραμικρή ευθύνη για αυτό, να καλλιεργούν τρόφιμα με νερό που έχει μολυνθεί από την χρόνια βιομηχανική ρύπανση της περιοχής.

Κι αν ορισμένοι επιχείρησαν να πείσουν ότι η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα δεν επηρεάζει την καλλιέργεια των τροφίμων, έρχεται τώρα το Πανεπιστήμιο Αθηνών για να τους διαψεύσει.

Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, τα κρεμμύδια που καλλιεργούνται με ρυπασμένο νερό εμφανίζουν έως και 99% αύξηση στις συγκεντρώσεις νικελίου και χρωμίου και κατά 26% στις πατάτες.

Οι μελετητές του Πανεπιστημίου σχεδίασαν ένα πειραματικό θερμοκήπιο στο οποίο προσομοίασαν τις πραγματικές καλλιεργητικές συνθήκες που επικρατούν σε περιοχές με ρυπασμένο υδροφόρο ορίζοντα.

Χρησιμοποίησαν έξι πειραματικές σειρές όπου το αρδευτικό νερό περιείχε νικέλιο και χρώμιο σε έξι διαφορετικές συγκεντρώσεις, από 0 έως και 250 μg/l.

Συγκεκριμένα, καλλιέργησαν σε θερμοκήπιο καρότα, πατάτες και φρέσκα κρεμμύδια για 4 μηνες. Η καλλιέργεια των φυτών έγινε σε χώμα μη ρυπασμένο στο παρελθόν από βαρέα μέταλλα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα φρέσκα (πράσινα) κρεμμύδια τα οποία ποτίστηκαν με διάλυμα 250 μg/l χρωμίου και νικελίου είχαν στατιστικά σημαντική αύξηση στο νικέλιο κατά 99% (p=0.021) στα φύλλα και 64% (p=0.047) στον κορμό. Επίσης, παρατηρήθηκεστατιστικά σημαντική αύξηση κατά 26% (p=0.023) στα επίπεδα νικελίου στις πατάτες που είχαν ποτιστεί με διάλυμα 20 μg/l χρωμίου και νικελίου.

Στα συμπεράσματα της μελέτης αναφέρεται ότι «το εν λόγω βαρύ μέταλλο (νικέλιο) μπορεί να περάσει σε στατιστικά σημαντικό βαθμό από το νερό άρδευσης στο παραγόμενο τρόφιμο-βολβό και άρα να επιμολύνει στατιστικώς σημαντικά την διατροφική μας αλυσίδα.»

Οι μελετητές εκφράζουν την ελπίδα ότι τα αποτελέσματα των ερευνών τους θα αποτελέσουν χρήσιμο υλικό για τα όργανα της Πολιτείας ώστε να προχωρήσουν άμεσα σε πλήρη μελέτη-αξιολόγηση της διατροφικής επικινδυνότητας των εν λόγω τροφίμων και όπου κριθεί αναγκαίο, σε άμεσα μέτρα παροχής καθαρού αρδευτικού νερού ώστε να σταματήσει περαιτέρω επιμόλυνση της διατροφικής αλυσίδας.

Κασσιανός Τζέλης

imerisia.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Βρώμη

Η βρώμη είναι ένα δημητριακό πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνες συμπλέγματος Β,  βιταμίνη Ε και Κ, φυλλικό οξύ, καθώς και μέταλλα, όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο, ψευδάργυρο, πρωτεΐνες και αντιοξειδωτικά.

Η βρώμη περιέχει πολλές φυτικές ίνες.

Γενικά οι φυτικές ίνες χωρίζονται σε δύο τύπους: τις αδιάλυτες και τις διαλυτές.

Οι αδιάλυτες ίνες είναι σκληρές και δεν διαλύονται στο νερό. Περνούν από το έντερο και βγαίνουν με τα κόπρανα.

Οι διαλυτές ίνες διαλύονται στο νερό, διασπώνται και ενώνονται με διάφορα άλλα συστατικά βγάζοντας έξω από το σώμα διάφορες ουσίες που υπάρχουν στη διατροφή, οι οποίες μπορεί να βλάπτουν το σώμα, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση που είναι καρκινογόνες.

Οι φυτικές ίνες, όπως δείχνουν οι έρευνες,  συμβάλλουν  κατά της παχυσαρκίας, κατά του διαβήτη τύπου 2 και κατά του καρκίνου του πεπτικού συστήματος. Ορισμένες δίαιτες προτείνουν τουλάχιστον μία κουταλιά της σούπας πίτουρο βρώμης την ημέρα. Το πίτουρο της βρώμης, περιέχει υψηλά επίπεδα διαλυτών φυτικών ινών οι οποίες απορροφούν νερό στο έντερο, αποκτούν μέγεθος ίσο με το 20πλάσιο που έχουν δίχως νερό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να νιώθει κανείς χορτάτος, δημιουργούν δηλαδή αίσθηση κορεσμού.

Οι φυτικές ίνες της βρώμης μειώνουν την απορρόφηση της διατροφικής χοληστερίνης, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τις φυτικές ίνες του σιταριού. Ειδικά στο πίτουρο βρώμης, η μισή ποσότητα από τις ίνες που περιέχει είναι διαλυτές. Τρώγοντας μαζί με το φαγητό 100 γρ. πίτουρο βρώμης, είτε σε μορφή δημητριακών στο γάλα είτε σε μορφή μπισκότων, μειώνεται το επίπεδο της χοληστερίνης.

Το πίτουρο βρώμης βρίσκεται στα εξωτερικά στρώματα του σπόρου βρώμης και χρησιμοποιείται ως συστατικό για μούσλι ή στο ψωμί κατά την διάρκεια του ψησίματος. Περιέχει πολλά μέταλλα και βιταμίνες καθώς και φυτικές ίνες οι οποίες βοηθούν στην πέψη και κατ’ επέκταση στην δυσκοιλιότητα. Η επεξεργασία των τροφών στη σύγχρονη διατροφή αφαιρεί ένα μεγάλο μέρος των φυτικών ινών κι έτσι στις αναπτυγμένες χώρες η πρόσληψή τους είναι μικρή. Ένας δυτικός άνθρωπος παίρνει κατά μέσο όρο 12 γρ. φυτικές ίνες την ημέρα ενώ ένας Αφρικανός πάνω από 40 γρ.

Τα θετικά αποτελέσματα της βρώμης στην υγεία είναι:

• Πεπτικό σύστημα: Οι φυτικές αυτές ίνες που περιέχονται στη βρώμη έχουν μια ιδιαίτερα προστατευτική δράση για το πεπτικό σύστημα, καθώς έχουν την ικανότητα να δεσμεύουν τα χολικά οξέα, η μεγάλη συγκέντρωση των οποίων στις εκκρίσεις οδηγεί σε αυξημένο ρίσκο καρκινογένεσης.
• Ανοσοποιητικό σύστημα: Μια άλλη θετική επίδραση των β-γλυκανών που περιέχονται στη βρώμη είναι η ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, καθώς προάγουν τη δράση σημαντικών κυττάρων της άμυνας, όπως τα μακροφάγα και τα ουδετερόφιλα έναντι βακτηρίων, ιών και παρασίτων.
• Έλεγχος επιπέδων σακχάρου: Οι β-γλυκάνες που περιέχονται στη βρώμη διαδραματίζουν ευεργετικό ρόλο στο γλυκαιμικό έλεγχο, συμβάλλοντας στη διατήρηση των επιπέδων σακχάρου σε επιθυμητά πλαίσια.
• Έλεγχος σωματικού βάρους: Η κατανάλωση βρώμης συμβάλει επίσης σημαντική στον έλεγχο του σωματικού βάρους. Το πλούσιο περιεχόμενο της βρώμης σε φυτικές ίνες και πρωτεΐνες ενισχύει την ικανοποίηση της όρεξης και του αισθήματος κορεσμού και με αυτό τον τρόπο βοηθά σημαντικά στην επίτευξη του επιθυμητού σωματικού βάρους.
• Οφέλη σε επίπεδο ομορφιάς και ευεξίας: Πέρα από τα ουσιαστικά οφέλη της βρώμης στην υγεία του οργανισμού, επιστημονικές έρευνες πιστοποιούν την ύπαρξη θετικής επίδρασης ακόμα και όσον αφορά την ομορφιά και την ευεξία, κυρίως στη βάση της αντιοξειδωτικής της δράσης. Μάλιστα οι πολυφαινόλες της βρώμης, οι αβενανθραμίδες, φαίνεται να κατέχουν τόσο αντιοξειδωτική, όσο και αντιφλεγμονώδη και αντιαλλεργική δράση, ενώ σε σύγκριση με τα δημητριακά ολικής άλεσης, η αντιοξειδωτική δυνατότητα της βρώμης υπερτερεί έναντι άλλων, όπως το καλαμπόκι και το σιτάρι.
• Ρίχνει τη χοληστερίνη. H ιδιότητα της βρώμης να μειώνει την χοληστερίνη οφείλεται στο γεγονός ότι είναι πλούσια σε διαλυτές φυτικές ίνα β- γλυκάνες. Οι μελέτες έδειξαν ότι παίρνοντας 15 έως 25 γραμμάρια τη μέρα διαλυτές ίνες, χαμηλώνει το γενικό σύνολο της χοληστερίνης κατά 5% έως 15%.  Η βρώμη είναι μια εξαιρετική πηγή β–γλυκανών, φυτικές ίνες που βρίσκονται κυρίως στον φλοιό των δημητριακών.Περισσότερα γι’ αυτή τη δράση της βρώμης
• Ευνοεί την παραγωγή σεροτονίνης, που βοηθά να ρυθμιστεί η καλή διάθεση. 
• Ευνοεί την παραγωγή μελατονίνης, που ρυθμίζει τον ύπνο.
• Προστατεύει την καρδιά και τους πνεύμονες.

Παρενέργειες

-Η ποσότητα που πρέπει να καταναλώνονται από διαλυτές ίνες, δεν πρέπει να είναι περισσότερο από 50 γρ. τη μέρα, γιατί υπάρχουν και μερικά ανεπιθύμητα αποτέλεσμα που παρατηρούνται με την υπερβολική κατανάλωση ινών (πολλά αέρια, διάρροια και φούσκωμα).

-Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο, ότι υπερβολικά μεγάλες ποσότητες από φυτικές ίνες να παρασύρουν μερικά ουσιώδη μέταλλα, όπως μαγνήσιο, σίδηρο, σελήνιο, ασβέστιο και χαλκό, έξω από το σώμα. 

http://www.emedi.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Ο Κρόκος Κοζάνης ως αφροδισιακό

Την αφροδισιακή ιδιότητα του Κρόκου Κοζάνης αποκάλυψε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Food Research International, από μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο Guelph, στο Οντάριο του Καναδά.

Το Saffron, το οποίο παράγεται από τα ξηρά στίγματα του Crocus sativus, είναι ένα καρύκευμα που χρησιμοποιείται ευρέως στην ισπανική, ιταλική και ινδική κουζίνα.

Gingseng είναι μια ρίζα η οποία χρησιμοποιείται για την ενίσχυση της μνήμης και την αντοχή.

Η μελέτη από μια ομάδα στο Πανεπιστήμιο του Guelph στο Οντάριο του Καναδά, επίσης, διαπίστωσε ότι το κρασί και η σοκολάτα έχουν επίσης αφροδισιακές ιδιότητες, αλλά στην περίπτωση αυτή η επίδραση είναι λόγω της επίδρασης των ενδορφινών και της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, από τις φαινυλαιθυλαμίνες.

Το δε αλκοόλ, επιβεβαιώθηκε ότι αυξάνει τη σεξουαλική διέγερση, αλλά μειώνει την σεξουαλική απόδοση...

Βιβλιογραφία

1. Assimopoulou, AN; VP Papageorgiou Z Sinakos (2005), "Radical scavenging activity of Crocus sativus L. extract and its bioactive constituents", Phytotherapy Research 19 (11). 
2. Darling Biomedical Library (2002), "Saffron", Darling Biomedical Library (UCLA).
3. Deo, B (2003), "Growing Saffron—The World's Most Expensive Spice", Crop Food Research (New Zealand Institute for Crop Food Research) (no. 20).
4. Ferrence, SC (2004), "Therapy with saffron and the Goddess at Thera", Perspectives in Biology and Medicine 47 (2).
5. Willard, P (2001), Secrets of Saffron: The Vagabond Life of the World's Most Seductive Spice, Beacon Press.
6. John P. Melnyk, Sunan Wang and Massimo F. Marconelow asteriskChemical and biological properties of the world's most expensive spice: Saffron, Food Research International Volume 43, Issue 8, October 2010, Pages 1981-1989

http://www.emedi.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Φυσικό αλάτι της θάλασσας..... O χρυσός της θάλασσας

Το φυσικό αλάτι της θάλασσας 
που στην ετικέτα του γράφει 
ΜΗ ΡΑΦΙΝΑΡΙΣΜΕΝΟ , δηλαδή όχι βιομηχανικά επεξεργασμένο, είναι το καλύτερο.

Δυστυχώς, μόνο οι καλοί σεφ γνωρίζουν και το χρησιμοποιούν.

Το γνήσιο θαλασσινό αλάτι περιέχει 92 μέταλλα και ιχνοστοιχεία που είναι  απαραίτητα για την υγεία των κυττάρων μας.

Βοηθάει σημαντικά στην απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων από τον βλεννογόνο του λεπτού εντέρου, ισορροπεί τα επίπεδα σακχάρου, προστατεύει τα εγκεφαλικά κύτταρα, έχει αντιαλλεργική δράση, προστατεύει από κράμπες το μυϊκό σύστημα, δυναμώνει τα οστά κι ενισχύει την καλή ερωτική διάθεση κααι το σημαντικότερο, ρυθμίζει την πίεση του αίματος και δεν προκαλεί κατακράτηση υγρών.

Η βασικότερη αιτία της υπέρτασης και της κατακράτησης υγρών είναι η υψηλή λήψη νατρίου.

Το ραφιναρισμένο αλάτι είναι εμπλουτισμένο σε νάτριο κατά 40% περίπου περισσότερο από την αρχική του φυσική μορφή. Λόγω της επεξεργασίας, του έχουν απομείνει μόνο 2 από τα 92 στοιχεία, δηλαδή το νάτριο και το χλώριο (χλωριούχο νάτριο είναι η χημική ονομασία του ραφιναρισμένου αλατιού-NaCl). Σε κάποιες περιπτώσεις είναι εμπλουτισμένο με ιώδιο και κάλιο αλλά ακόμα κι έτσι δεν έχει τίποτα από την αρχική του θρεπτική αξία.

Το αποτέλεσμα της συνεχούς κατανάλωσης ραφιναρισμένου αλατιού είναι η διαταραχή της ηλεκτρολυτικής ισορροπίας των κυττάρων. Η ηλεκτρολυτική ισορροπία του κυττάρου είναι η ικανότητα του κυττάρου να διατηρεί ισορροπία στα υγρά του μέσα και έξω από αυτό και η οποία προάγει την ομοιόστασή του, δηλαδή την μόνιμη ομοιογένειά του.

Η αυξημένη συγκέντρωση νατρίου επομένως, προκαλεί κακή υγεία στα κύτταρα που μεταφράζεται σε κατακρατήσεις, υπέρταση, αθηροσκλήρωση, καρδιακά νοσήματα, εγκεφαλικά επεισόδια, ενώ φαίνεται πως πυροδοτεί ακόμα και τη νόσο Alzheimer.

Άρα προτιμάται η χρήση του θαλασσινού μη ραφιναρισμένου αλατιού που σε συνδυασμό με μια πληθώρα άλλων ανεπεξέργαστων τροφών  στην καθημερινή διατροφή αποτελεί το μέσον για μια άριστη σωματική και ψυχική υγεία.

Δεδομένου ότι έχει φυσική, έντονη γεύση, μισό κουταλάκι του γλυκού αρκεί για το φαγητό. Συστήνεται και σε υπερτασικούς.

Επειδή είναι σε χοντρές νιφάδες, χρησιμοποιείστε έναν μύλο πιπεριού. Κυκλοφορεί επίσης και σε υγρή μορφή που είναι αρκετά εύχρηστη.

Μπορείτε να το μαζέψετε μόνοι σας ή να το πάρετε από καταστήματα με βιολογικά προϊόντα ή και από supermarkets.

http://www.emedi.gr

Διαβάστε περισσότερα ...