PLATYPUS - ΠΛΑΤΥΠΟΔΑ

ΠΛΑΤΥΠΟΔΑΣ

Ο πλατύποδας (Ornithorhynchus anatinus - Ορνιθόρυγχος ο παπίσιος) είναι ένα ημιυδρόβιο θηλαστικό ενδημικό στην ανατολική Αυστραλία, συμπεριλαμβανομένης και της Τασμανίας.

Μαζί με τα τέσσερα υπάρχοντα είδη έχιδνας αποτελούν τα πέντε είδη μονοτρημάτων που είναι τα μόνα θηλαστικά που γεννούν αυγά αντί για νεογνά.

Είναι ο μοναδικός επιζών αντιπρόσωπος της οικογένειάς του (Ornithorhynchidae) και του γένους του (Ornithorhynchus).

Συγγενή είδη έχουν βρεθεί σε έναν αριθμό απολιθωμάτων. 

Η περίεργη εμφάνιση αυτού του ωοτόκου, δηλητηριώδους, θηλαστικού με ράμφος που θυμίζει αυτό της πάπιας, και ουρά σαν του κάστορα, και πόδια σαν αυτά της βίδρας ξάφνιασε τόσο του Ευρωπαίους φυσιοδίφες όταν το συνάντησαν για πρώτη φορά, ώστε κάποιοι το θεώρησαν ως μια περίτεχνη απάτη.

Είναι ένα από τα λίγα δηλητηριώδη θηλαστικά. 

Ο αρσενικός πλατύπους έχει ένα κεντρί στο πίσω πόδι του που μπορεί να διοχετεύσει δηλητήριο ικανό να προκαλέσει έντονο πόνο στους ανθρώπους


ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα ...

BROWN BEAR - ΚΑΦΕ ΑΡΚΟΥΔΑ

Καφέ αρκούδα

Η καφέ αρκούδα (Ursus arctos) είναι παμφάγοθηλαστικό ζώο, είδος αρκούδας(ίσως το γνωστότερο) που μπορεί να φτάσει σε μάζα από 170 μέχρι 300 κιλά. Υποείδος της είναι η Αρκούδα Γκριζλί, διάσημη στις Ηνωμένες Πολιτείες. ΣτηνΕλλάδα, η καφέ αρκούδα υπάρχει κυρίως στη δυτική και βορειοδυτική Ελλάδα ωστόσο ο πληθυσμός της είναι περιορισμένος. Γενικότερα, συναντάται στην Ασία, την Ευρώπη, την Βόρεια Αμερική και τα όρη της βόρειας Αφρικής.
Εξελικτική πορεία
Μέσα από μια πορεία εξέλιξης και επιβίωσης διάρκειας 35 εκατομμυρίων χρόνων, η καφέ αρκούδα, ζώο ιδιαίτερα προσαρμοστικό, εξαπλώθηκε από την τούνδρα της Αλάσκας και τις στέπες της Ασίας ως τα δρυοδάση των μεσογειακών χωρών. Η καφέ αρκούδα ως το 15ο αιώνα, ζούσε σε ολόκληρη τηνΕυρώπη. Η καταστροφή των βιοτόπων της και το κυνήγι της που έχει απαγορευτεί εδώ και δύο δεκαετίες περίπου, είναι οι κύριες αιτίες της σταδιακής εξαφάνισης της από τις περισσότερες χώρες. Σήμερα ζει σε μικρούς αποκομμένους πληθυσμούς και κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Στη Γαλλία έχουν απομείνει περίπου δέκα ενώ στην Ισπανία και την Ιταλία περίπου από πενήντα. Στην Ελλάδα εώς το 17ο αιώνα, η αρκούδα ζούσε ακόμη και στηνΠελοπόννησο, σήμερα έχει περιοριστεί στη βόρεια Πίνδο και την κεντρική Ροδόπη. Ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά τα 150 άτομα και αποτελεί το νοτιότερο τμήμα του Βαλκανικού πληθυσμού που δε ξεπερνά τα 2.500 άτομα. Παρόλα αυτά είναι από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η φυσική σύνδεση των πληθυσμών της καφέ αρκούδας στα Βαλκάνια θα αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσης του είδους και στην Ελλάδα.
Η Βιολογία της Καφέ Αρκούδας
Η αρκούδα είναι η συνέχεια μιας πανάρχαιης ζωής. Με τον πολιτισμό της Ελλάδας, τη συνδέουν μύθοι, παραδόσεις και ιστορίες. Είναι ζώο που δεν έχει φυσικούς εχθρούς. Ο μοναδικός εχθρός της είναι ο άνθρωπος.
Είναι το μεγαλύτερο χερσαίο θηλαστικό της Ευρώπης, με μεγάλη μυϊκή δύναμη, ιδιαίτερα στο λαιμό και στα άκρα. Έχει τριγωνικό κεφάλι, κυκλικά μικρά αυτιά και μικρά μάτια. Διαθέτει 40-42 δόντια με αναπτυγμένους τους κυνόδοντες και τους γομφίους. Η ουρά της είναι πολύ κοντή και κρύβεται από τη γούνα της, τα πόδια της καταλήγουν σε πέντε δάχτυλα εφοδιασμένα με καμπυλωτά νύχια. Έχει άριστη ακοή και όσφρηση όμως λιγότερο καλή όραση(βλέπει αρκετά καλά σε απόσταση 80 μέτρων αλλά δεν είναι ικανή να διακρίνει άνθρωπο στα 300 μέτρα).
Η αρκούδα βαδίζει πατώντας σε όλο το πέλμα των ποδιών της (ανήκει δηλαδή στα πελματοβάμονα ζώα) και μπορεί να τρέξει με ταχύτητα 40-50 χιλιόμετρα την ώρα. Το ύψος ενός ενήλικου ζώου στον τράχηλο μπορεί να φτάσει τα 1.10 μέτρα, ενώ το συνολικό μήκος κυμαίνεται μεταξύ 1.70 και 2.20 μέτρα. Το ενήλικο θηλυκό ζυγίζει από 60 ως 120 κιλά, ενώ το ενήλικο αρσενικό είναι συνήθως πιο μεγαλόσωμο και το βάρος του κυμαίνεται από 110 ως 250 κιλά. Γενικά το βάρος της αρκούδας δεν είναι ποτέ σταθερό. Το φθινόπωρο γίνεται μέγιστο εφόσον το ζώο αποθηκεύσει μεγάλες ποσότητες λίπους για να καλύψει τις ανάγκες του κατά την περίοδο του χειμέριου ύπνου, ενώ τηνάνοιξη έχει το ελάχιστο βάρος αφού όλο το λίπος έχει ήδη καταναλωθεί κατά τη διάρκεια του χειμέριου ύπνου.
Η αρκούδα ζει περίπου 20 με 25 χρόνια και δεν είναι εκ φύσεως επιθετικό ζώο. Μπορεί βέβαια όπως κάθε αμυνόμενο ζώο να εκδηλώσει επιθετική συμπεριφορά για εκφοβισμό. Όταν σηκώνεται στα πισινά της πόδια δεν εκδηλώνει επιθετική διάθεση, η κίνηση αυτή είναι ανιχνευτική και έχει απλά σκοπό να αυξήσει το οπτικό της πεδίο. Αμυντικό ρόλο έχει το δυνατό της μούγκρισμα. Χαρακτηριστικά της στοιχεία είναι η μεγάλη ταχύτητα της, η ευκινησία της, η ικανότητα της να ψαρεύει, η ικανότητα της στην αναρρίχηση, η χρήση του μπροστινού ποδιού ως "χέρι" κ.α.
Αναπαραγωγή
Η αρκούδα είναι ζώο μονήρες (μοναχικό) και κινείται κυρίως το ξημέρωμα, το σούρουπο και το βράδυ. Οι ώρες αυτές της ημέρας, της παρέχουν μεγαλύτερη ασφάλεια εφ'όσον δεν συμπίπτουν με τις ώρες της ανθρώπινης δραστηριότητας. Επίσης, το λιγοστό φως την κάνει να περνάει απαρατήρητη.
Το θηλυκό και το αρσενικό συναντιούνται μόνο την εποχή τουζευγαρώματος (από τέλη Μαΐου ως τέλη Ιουλιου). Το αρσενικό είναι ικανο να διανύσει μεγάλες αποστάσεις σε αναζήτηση θηλυκού συντρόφου. Το θηλυκό γεννάει κάθε 2-3 χρόνια, στα μέσα του χειμώνα (Ιανουάριο - Φεβρουάριο) στη φωλιά και ενώ βρίσκεται σε κατάσταση χειμέριου ύπνου, ένα- δύο και σπάνια τρία μικρά. Ένα θηλυκό είναι ικανό να αναπαραχθεί από την ηλικία των 4-5 ετών και πάνω, ενώ η γονιμοποίηση του ωαρίουγίνεται μεν την εποχή του ζευγαρώματος αλλά η πραγματική ανάπτυξη του εμβρύου αρχίζει από τα τέλη του φθινόπωρου όταν το θηλυκό έχει τη δυνατότητα, λόγω εποχής, να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες τροφής και έτσι να θρέψει το έμβρυο.
Τα νεογνά γεννιούνται τυφλά και γυμνά και ζυγίζουν μόλις 250-400 γραμμάρια. Σε αυτό το κρίσιμο στάδιο της ζωής τους και σε περίπτωση που εγκαταλειφθούν από τη μητέρα τους, τα αρκουδάκια πεθαίνουν σε διάστημα 15-20 λεπτών. Γενικότερα, οι πιθανότητες θανάτου των νεογνών από φυσικά αίτια κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους φτάνει το 50%. Η ανάπτυξη των νεογνών είναι ταχύτατη και αυτό χάρη στην πολύ υψηλή θρεπτική αξία του μητρικού γάλακτος. Τα μικρά είναι ικανά να ακολουθήσουν την μητέρα τους στο δάσος την άνοιξη, δηλαδή 4-5 μήνες μετά τη γέννα.
ΤροφήΗ αρκούδα είναι ζώο παμφάγο με προτίμηση στις τροφές φυτικής προέλευσης και έχει ανάγκη από μεγάλες ποσότητες τροφής. Τρέφεται με όλων των ειδών τους διαθέσιμους καρπούς του δάσους: Βατόμουρα, άγρια κορόμηλα, κεράσια, μήλα, αχλάδια, σμέουρα, καρπούς σορβιάς, αγριοφράουλες, βελανίδια, καρπούςοξιάς αλλά και βολβούς, ρίζες και χόρτα. Συμπληρώνει το διαιτολόγιο της με μέλι, μικρά και μεγάλα θηλαστικά, έντομα,μυρμήγκια, βατράχια, σαλιγκάρια, ψάρια και χελώνες. Μια πιο αναλυτική προσέγγιση της σύστασης του διαιτολογίου της, δείχνει τη σαφή επικράτηση των τροφών φυτικής προέλευσης (84%) έναντι των τροφών ζωικής προέλευσης (16%).
Χειμέριος ύπνος 
Μία από τις αξιοπερίεργες φάσεις του βιολογικού κύκλου της αρκούδας είναι ο χειμέριος ύπνος που διαφέρει ουσιαστικά από τη γνωστή χειμερία νάρκη που χαρακτηρίζει άλλα είδη θηλαστικών όπως ο σκαντζόχοιρος για παράδειγμα. Οι βασικότερες διαφορές είναι:
· Κατά τη χειμέρια νάρκη η θερμοκρασία του σώματος του ζώου πλησιάζει τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος (σχεδόν 0 °C), οι καρδιακοί παλμοί και ο αναπνευστικός ρυθμόςελαττώνονται δραματικά και το ζώο ξυπνά ανά διαστήματα για να αποβάλει.
· Κατά το χειμέριο ύπνο η θερμοκρασία του σώματος της αρκούδας ελαττώνεται κατά ένα βαθμό περίπου σε σχέση με την κανονική (38 °C), οι καρδιακοί παλμοί και ο αναπνευστικός ρυθμός δεν ελαττώνονται δραματικά και το επίπεδο εγρήγορσης είναι υψηλότερο από ότι στη χειμέρια νάρκη, γι' αυτό η αρκούδα ξυπνάει πολύ εύκολα όταν ενοχληθεί στη φωλιά της. Τέλος, πρέπει να προσθέσουμε ότι η αρκούδα δεν αποβάλλει ούρα ή κόπρανα γιατί τα ανακυκλώνει ο οργανισμός της.
Ο χειμέριος ύπνος είναι ένας ακόμα τρόπος προσαρμογής της αρκούδας στις αντίξοες συνθήκες του περιβάλλοντος όπου ζει. Είναι ουσιαστικά ο μόνος τρόπος επιβίωσης για ένα μεγαλόσωμο παμφάγο θηλαστικό κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Μια ακόμα βασική λειτουργία είναι η προστασία των ευάλωτων νεογνών, εφ' όσον γεννιούνται μέσα στη φωλιά υπό ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας σαν να είναι ένα είδος θερμοκοιτίδας.Κίνδυνοι - Απειλές
· Η φόνευση της καφέ αρκούδας, είτε λόγω πρόκλησης ζημιών σε παραγωγικές μονάδες (κτηνοτροφικά ζώα, μελίσσια, καλλιέργειες), είτε τυχαία φόνευση κατά το κυνήγι ή σκόπιμη φόνευση για τρόπαιο ή σύλληψη των μικρών κ.λ.π.
· Η υποβάθμιση ή η απώλεια των βιοτόπων της καφέ αρκούδας λόγω αλόγιστης διάνοιξης δασικών δρόμων, απρογραμμάτιστης και αλόγιστης υλοτομίας και πυρκαγιών.
· Ο κατακερματισμός της γεωγραφικής κατανομής του είδους και η συρρίκνωση των συνδετικών περιοχών της κατανομής της καφέ αρκούδας σε εθνική ή διασυνοριακή κλίμακα λόγω υλοποίησης μεγάλων τεχνικών έργων οι οποίες στερούνται τις αναγκαίες περιβαλλοντικές προδιαγραφές.
· Η ελλιπής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού που εκλαμβάνει την παρουσία του είδους ως απειλή στην περιουσία των παραγωγών και την ανθρώπινη ασφάλεια.
Το πρόβλημα της αιχμάλωτης αρκούδας
1. Οι χορεύτριες αρκούδες των Αρκουδιάρηδων. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό από πολλά χρόνια στην Ελλάδα και σε άλλες Βαλκανικές χώρες. Το ζώο συλλαμβάνεται μικρό για να μπορέσει να εκπαιδευτεί σωστά, αφού πρώτα φονευτεί η μητέρα του, που δε θα επέτρεπε σε κανέναν να πλησιάσει τα μικρά της. Έτσι κάθε σύλληψη και αιχμαλωσία αρκούδας σημαίνει ότι η φύση χάνει τουλάχιστον δύο άτομα. Η εκπαίδευση του ζώου αποτελεί διαδικασία μακρόχρονη και επώδυνη.
· Η μύτη τρυπιέται για να περαστεί ο χαλκάς που χρησιμεύει ως όργανο καθοδήγησης. Πολλές από τις αιχμάλωτες αρκούδες έχουν βαθιές πληγές στη μύτη και στα χείλη, καθώς οι χαλκάδες σκίζουν το δέρμα τους από το τράβηγμα και τα ζώα πρέπει να ξανατρυπηθούν σε άλλο σημείο.
· Οι κυνόδοντες καταστρέφονται με τυχαία μεταλλικά εργαλεία. το σπάσιμο αυτό, αποτελεί την αρχή για την καταστροφή της υγείας των δοντιών του ζώου, αφού το σάπισμα που προκαλείται μπορεί να μεταδοθεί στη γνάθο, οπότε η κατάσταση είναι ανίατη.
· Κατά την εκμάθηση του "χορού" το ζώο αναγκάζεται να πατάει σε πυρακτωμένες λαμαρίνες υπό τον ήχο του ντεφιού. Στην προσπάθεια του να αποφύγει το κάψιμο, το αρκουδάκι σηκώνεται στα πίσω του πόδια και βηματίζει επί τόπου. Η εκμάθηση συνεχίζεται για αρκετό διάστημα ώσπου να δημιουργηθεί στην πραγματικότητα ένας τύπος εξαρτημένου αντανακλαστικού. (τύπου σκυλιά του Παβλώφ)
· Η διατροφή των αρκούδων είναι άθλια και το γνωστό μας "νηστικό αρκούδι δε χορεύει" αποτελεί ένα μύθο. Η επιβράβευση για την παράσταση της "χορεύτριας αρκούδας" απλά ξεγελά την πείνα της αφού τα γεύματα της είναι αποφάγια και σκουπίδια καθώς οι συνθήκες διαβίωσης της είναι άθλιες.
2. Οι αρκούδες των ζωολογικών κήπων. Στο πρόβλημα της αιχμάλωτης αρκούδας υπάγονται και οι περιπτώσεις αυτών που κρατιούνται σε ζωολογικούς κήπους. Αρκετοί από αυτούς δεν λειτουργούν με τους όρους που θέτει η σύγχρονη και ιδίως η ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία τείνει να τους καταργήσει με τη σημερινή τους μορφή. Είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι από τους ζωολογικούς κήπους απέχουν πολύ από το να προσφέρουν ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης στις αρκούδες και τα άλλα ζώα. Οι χώροι, το προσωπικό, η κτηνιατρική περίθαλψη, η διατροφή, η υλικοτεχνική υποδομή και οι γενικότερες συνθήκες διαβίωσης χαρακτηρίζονται από ανεπάρκεια, συχνά επικίνδυνη και για την ίδια τη ζωή των ζώων.
Ελληνική νομοθεσία 
· Σύμφωνα με το άρθρο 258,παρ.2ε και 2ζ (Ν.Δ.86/69) του Δασικού κώδικα, απαγορεύεται ο φόνος, η αιχμαλωσία, η κατοχή και η έκθεση σε δημόσια θέα της καφέ αρκούδας. Το παραπάνω αποτελεί και το μοναδικό νομικό κείμενο της ελληνικής νομοθεσίας που αναφέρεται ρητά και σαφώς στο συγκεκριμένο είδος.
· Η καφέ αρκούδα χαρακτηρίζεται σαν σπάνιο και απειλούμενο είδος και συμπεριλαμβάνεται στο Κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων ειδών (Red Data Book) που εξέδωσε στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Διεθνούς Ενώσεως για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων (I.U.C.N.), ηΕλληνική Ζωολογική Εταιρία σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία. Παρά τα μέτρα από την Πολιτεία, η τελευταία αρκούδα που κατοικούσε στον Όλυμπο βρέθηκε νεκρή στις 27 Αυγούστου του 2008 σε ρέμα.

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα ...

DOBERMAN PINSCHER - ΝΤΟΠΕΡΜΑΝ

Ντόπερμαν

Ο Ντόπερμαν πρωτοεμφανίζεται στη Γερμανία, σχετικά πρόσφατα, γύρω στο 1860. Δημιουργός του, ο φοροεισπράκτορας Luis Dobermann, από τον οποίο πήρε και το όνομά του –κατά ένα n λιγότερο-. Σκοπός του Dobermann, ήταν να κατασκευάσει ένα σκύλο δυνατό και ατρόμητο, έναν σωματοφύλακα ικανό να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε πρόκληση. Και τα κατάφερε!
Σήμερα, χρησιμοποιείται ευρέως ως σκύλος προστασίας και φύλαξης λόγω της εξυπνάδας του, της αφοσίωσης, της δύναμης και τόλμης του. Συνάμα όμως, αυτός ο επιβλητικός και ρωμαλέος σκύλος, είναι γλυκύτατος και καλότροπος. Ένας πραγματικός...κύριος, ο Ντόπερμαν απολαμβάνει τη σπιτίσια ζωή και τρέφει βαθιά αισθήματα για την οικογένειά του την οποία είναι πρόθυμος να προστατέψει μέχρι θανάτου.
Η αναφορά επιθέσεων σε ανθρώπους και ζώα όπως επίσης και η προβολή του από τον κινηματογράφο και τα ΜΜΕ ως ένα αδίστακτο δολοφόνο, έχουν στιγματίσει την εικόνα του σκύλου αυτού. Η ελλιπής κοινωνικοποίηση, η μη εκπαίδευση ή η λανθασμένη εκπαίδευση και η κακή ανατροφή η οποία μπορεί να είναι λόγω άγνοιας αλλά και θελημένη πολλές φορές, οι ασυνείδητοι εκτροφείς, εκπαιδευτές και ιδιοκτήτες αποτελούν τους βασικούς λόγους για τους οποίους επικρατεί τρόμος και πανικός γύρω από το όνομα Ντόπερμαν.
Με τον κατάλληλο χειρισμό, ο Ντόπερμαν θα αναδείξει τον πανέμορφο χαρακτήρα που κρύβει κάτω από το μυώδες και επιβλητικό κορμί του και θα αποτελέσει ένα πιστό και αγαπημένο σύντροφο.ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Ο Ντόπερμαν είναι ένας κομψός σκύλος, μεσαίου μεγέθους, με καλές αναλογίες και λεπτές γραμμές, πολύ μυώδης και εξαιρετικά δυνατός. Το στήθος είναι πλατύ και το κορμί τετραγωνισμένο και γεροδεμένο. Τα μάτια είναι σκουρόχρωμα, με ζωντανή και έξυπνη έκφραση. Η παραδοσιακή εμφάνιση του Ντόπερμαν επιβάλλει κομμένη ουρά και στητά αυτιά μέσω δύο απλών επεμβάσεων με την ονομασία dockingκαι cropping αντίστοιχα. Όπως σε πολλές άλλες χώρες, έτσι και στην Κύπρο, η διαδικασία αυτή είναι παράνομη και έτσι η ουρά αφήνεται να μεγαλώσει στο φυσιολογικό της μήκος και τα αυτιά αφήνονται φυσικά.Ύψος: 66-71cm για τα αρσενικά και 61-66cm για τα θηλυκά.
Βάρος: 30-40kg.
Χρώμα και Τρίχωμα: Το τρίχωμα είναι κοντό, παχύ και σκληρό, «εφαρμοστό» στο σώμα. Το χρώμα μπορεί να είναι μαύρο με καστανό, καφεκόκκινο, κιτρινοκαφέ (fawn), άσπρο και γκρίζο.ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ 
Εδώ και αιώνες, ο Ντόπερμαν αναπαραγόταν για σκοπούς φύλαξης. Έτσι και σήμερα, ο σκύλος αυτός αποτελεί τον υπέρτατο φύλακα. Ενεργητικός, με φοβερή δύναμη και αντοχή και με έντονα χαραγμένο το ένστικτο της προστασίας στο DNA του. Αποφασιστικός, επιβλητικός και ατρόμητος, αλλά ποτέ κακός. Ο Ντόπερμαν δεν αρέσκεται να επιτίθεται χωρίς λόγο. Αν και το ταμπεραμέντο ποικίλει στα διαφορετικά σκυλιά της ράτσας αυτής, εντούτοις ο τυπικός Ντόπερμαν επιτίθεται μόνο όταν έχει τύχει κακομεταχείρισης ή όταν κρίνει ότι η οικογένεια ή το σπίτι του βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο.
Είναι ένας σκύλος ευπροσάρμοστος και πάρα πολύ έξυπνος και συνεπώς εκπαιδεύεται πολύ εύκολα. Χρειάζεται όμως έναν έμπειρο ιδιοκτήτη, με γνώσεις για θέματα εκπαίδευσης και χειρισμού της συγκεκριμένης ράτσας για να μπορεί ο καλύτερος εαυτός του Ντόπερμαν να βγει στην επιφάνεια. Μελλοντικοί ιδιοκτήτες είναι καλό να γνωρίζουν ότι στη ράτσα αυτή, υπάρχει μεγάλη «απόκλιση» από τον «τυπικό χαρακτήρα». Από κτητικούς και επιθετικούς, μέχρι ακόμα και υποτακτικούς. Υπάρχουν οι οικογενειακοί και αυτοί που συνδέονται με ένα μόνο άτομο. Ένας καλός εκτροφέας θα μπορεί να σας δώσει περισσότερες πληροφορίες για το θέμα αυτό. Το ιστορικό και μια επαφή με τους γονείς, μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να σχηματίσετε μια εικόνα για το υποψήφιο κουταβάκι.
Εκτός από το προφανές ταλέντο του στη φύλαξη ιδιοκτησίας και στην προστασία των δικών του ανθρώπων, ο Ντόπερμαν είναι προικισμένος και με άλλα γνωρίσματα, τα οποία τον καθιστούν πολύ καλό σκύλο σύντροφο για όλη την οικογένεια. Είναι καλότροπος και ευγενικός, πολύ πιστός και αφοσιωμένος και ιδιαίτερα στοργικός και τρυφερός. Είναι σχεδόν...αριστοκράτης στη συμπεριφορά του και όχι μόνο αγαπά τους ανθρώπους, αλλά θέλει να νιώθει μέρος της οικογένειας. Θέλει να βρίσκεται μαζί τους και να συμμετέχει στις δραστηριότητες της οικογένειάς του για να είναι πραγματικά ευτυχισμένος.
Ένας καλοαναθρεμμένος Ντόπερμαν, ο οποίος έχει λάβει σωστή εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση, αποτελεί έναν πολύ καλό σύντροφο για οικογένειες με παιδιά, με άλλους σκύλους, ακόμα και με γάτες. Αυτό αναφέρουν οι λάτρεις της ράτσας, οι οποίοι κατάφεραν αγνοήσουν τη στερεοτυπική εικόνα που υπάρχει για το Ντόπερμαν και η οποία δημιουργήθηκε μέσω των ταινιών, των video games, και των ΜΜΕ.
Φυσικά, ο Ντόπερμαν δεν αποτελεί την ιδανική επιλογή για οικογένειες οι οποίες δεν είναι διατεθειμένες να εκπαιδεύσουν το σκύλο ή για άπειρους και ανημέρωτους ιδιοκτήτες. Χρειάζεται καλή ανατροφή, σωστή, συνεπή αλλά και συνεχή εκπαίδευση ώστε να γίνει το ιδανικό οικογενειακό κατοικίδιο. Πρέπει από κουτάβι να έρθει σε επαφή με παιδιά, ζώα, ποικίλες καταστάσεις και βιώματα ώστε να προσαρμοστεί στην οικογενειακή ζωή. Είναι σημαντικό όλη η οικογένεια να γνωρίζει πως να χειρίζεται το σκύλο αυτό, καθώς αν ο Ντόπερμαν καταλάβει ότι μπορεί νακάνει ότι θέλει, τότε θα το κάνει και μάλιστα θα γίνει ιδιαίτερα απαιτητικός και πιεστικός.
Μπορεί να γίνει υπερπροστατευτικός και κατ’ επέκταση περισσότερο επιθετικός από ότι θα έπρεπε. Αυτό είναι αποτέλεσμα κυρίως της άγνοιας των ιδιοκτητών οι οποίοι πιστεύουν ότι χρειάζεται να επικεντρωθούν στο θέμα της προστασίας κατά την εκπαίδευση, για να επιτύχουν το μέγιστο των δυνατοτήτων του Ντόπερμαν ως φύλακα. Αυτό βέβαια είναι ανούσιο μια και ο Ντόπερμαν είναι εκ φύσεως ένας εξαίσιος σκύλος φύλακας. Αντίθετα μάλιστα, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα της κοινωνικοποίησης, ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστα φαινόμενα υπερπροστατευτικότητας.
Χρησιμοποιείται ως φύλακας και σκύλος προστασίας, στην αστυνομία και το στρατό και έχει λάβει ενεργό μέρος στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Λόγω της ευγενούς και γλυκιάς φύσης του, χρησιμοποιείται επίσης σε διασώσεις και ως σκύλος θεραπείας, όπου ρόλος του είναι να παρέχει ανακούφιση και συντροφιά σε άτομα άρρωστα ή άτομα που έχουν πληγεί από κάποια φυσική καταστροφή. Και φυσικά όλο και περισσότεροι Ντόπερμαν υιοθετούνται απλά ως σκύλοι συντροφιάς, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να απολαύσουν την οικογενειακή θαλπωρή, που τόσο πολύ λαχταρούν.ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Μαδάει σε μέτριο βαθμό και το τρίχωμά του χρειάζεται πολύ λίγη περιποίηση. Περιστασιακό βούρτσισμα είναι αρκετό για την καλή κατάσταση του τριχώματος και του δέρματος.
Είναι πολύ ενεργητικός και χρειάζεται πολύ άσκηση. Καθημερινός περίπατος ή τρέξιμο μεγάλης διάρκειας είναι απαραίτητος για τη φυσική και πνευματική του κατάσταση.
Είναι πολύ ευαίσθητος στο κρύο και δεν θα πρέπει να μένει έξω όταν η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή.
Λαχταρά την ανθρώπινη επαφή και δεν θα πρέπει να παραμελείται ή να αφήνεται στην αυλή μόνος συνέχεια. Ο σκύλος φύλακας, είναι πρώτα σκύλος και μετά φύλακας. Και σαν σκύλος, χρειάζεται να νιώθει μέρος της οικογένειας.
Χρειάζεται εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση για να αναδειχθούν τα μοναδικά γνωρίσματα του χαρακτήρα του και να αποφευχθούν επιθέσεις σε ζώα ή ανθρώπους. Δυστυχώς, υπάρχουν τα άτομα αυτά τα οποία θέλουν ένα Ντόπερμαν σε μια προσπάθεια να «πουλήσουν» δύναμη και κύρος, καλύπτοντας τις δικές τους ανασφάλειες. Τα άτομα αυτά τείνουν δυστυχώς να αμελούν για θέματα εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης και να δημιουργούν ηθελημένα «δολοφόνους», στιγματίζοντας ίσως ανεπανόρθωτα την εικόνα αυτού του τρυφερού, αξιαγάπητου και καλότροπου σκύλου.
ΥΓΕΙΑ
Σε γενικές γραμμές, θεωρείται υγιής ράτσα. Πιθανόν να παρουσιάσει πρόβλημα με το σπόνδυλο, παχυσαρκία και δυσπλασία του ισχίου. Υπάρχει πιθανότητα προσβολής από μια κληρονομική πάθηση με την ονομασία Von Willebrands disease. Η συγκεκριμένη πάθηση είναι μια ανωμαλία στη λειτουργία του αίματος, υπάρχει όμως διαγνωστικό, γενετικό τεστ το οποίο μπορεί να γίνει. Επιρρεπής σε εκ γενετής καρδιακές παθήσεις. Το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία των άσπρων Ντόπερμαν, πιθανόν να σχετίζεται με προβλήματα υγείας όπως κώφωση ή τύφλωση.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ
10-13 χρόνια.

 http://www.cypruspet.com/

Διαβάστε περισσότερα ...

Αντιδράσεις για μεγάλο πείραμα γεωμηχανικής

Παραβιάζει τη συνθήκη του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα

Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόρριψη, τον Ιούλιο, 100 τόνων θειικού σιδήρου στον Ειρηνικό Ωκεανό, ανοιχτά των ακτών του Καναδά, στο πλαίσιο ενός προγράμματος γεωμηχανικής που υλοποίησε Αμερικανός επιχειρηματίας.

Ειδικότερα, δικηγόροι, περιβαλλοντολόγοι και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις καταγγέλλουν κατάφωρη παραβίαση της Σύμβασης του ΟΗΕ για τη Βιολογική Ποικιλότητα και την Συνθήκη του Λονδίνου για την απόρριψη αποβλήτων στη θάλασσα.

Δορυφορικές εικόνες επιβεβαιώνουν την είδηση ότι ο ψεκασμός του ωκεανού με σίδηρο είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τεχνητού πλαγκτόν σε έκταση 10.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων με στόχο την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα και την αποθήκευσή του στον βυθό.

Ο ψεκασμός πραγματοποιήθηκε 200 ναυτικά μίλια δυτικά των νησιών Haida Gwai, τα οποία είναι εξαιρετικά πλούσια σε βιοποικιλότητα, όπου ο επιχειρηματίας Russ George έπεισε τους ιθαγενείς για τα περιβαλλοντικά οφέλη του εγχειρήματος.

«Φαίνεται πως πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση της Συνθήκης του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα και της Συνθήκης του Λονδίνου για την απόρριψη αποβλήτων στη θάλασσα», δήλωσε Kristina M Gjerde, νομική σύμβουλος της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης.

«Δεν πρέπει να απορρίπτονται σωματίδια του σιδήρου στον ωκεανό, είτε για την αποθήκευση του άνθρακα είτε για την αναπλήρωση των ιχθυοαποθεμάτων, μέχρι να αποδειχθεί ότι πρόκειται για νόμιμη επιστημονική έρευνα χωρίς εμπορικούς σκοπούς», προσέθεσε η κ. Gjerde.

Από την πλευρά του ο Αμερικανός επιχειρηματίας χαρακτήρισε τις δυο συνθήκες «μυθολογία» και τόνισε ότι οι προβλέψεις τους δεν αφορούν το project του.

Πηγή: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

SEA OTTER - ΕΝΥΔΡΙΔΑ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Ενυδρίδα θάλασσας
Τα lutris Enhydra, επίσης γνωστά ως ενυδρίδα θάλασσας, βρίσκονται στο βόρειο ειρηνικό ωκεανό στο Βορρά και την ανατολή. Αυτό το θαλάσσιο θηλαστικό είναι μέλος της οικογένειας νυφιτσών. Η ενυδρίδα θάλασσας ζυγίζει χαρακτηριστικά μεταξύ 30 και 100 λιβρών. Αυτός καθιστά την ενυδρίδα θάλασσας το βαρύτερο όλων των νυφιτσών ακόμα που είναι μερικά από το μικρότερο των θαλασσίων θηλαστικών. Η ενυδρίδα θάλασσας ζει στα πολύ κρύα κλίματα, αλλά τις παραμονές θερμές χάρι στο παχύ παλτό γουνών της. Η θάλασσα άλλη έχει το πυκνότερο παλτό γουνών όλων των ζώων, το οποίο σημαίνει ότι μένει αρκετά θερμή ακόμη και στις ψυχρές θερμοκρασίες. Η ενυδρίδα θάλασσας είναι απίστευτη επειδή μπορεί να ζήσει εξ ολοκλήρου στον ωκεανό εάν είναι απαραίτητο, αν και είναι σε θέση στο έδαφος και το χρόνο εξόδων εκεί, επίσης.Βιότοπος ενυδρίδων θάλασσαςΗ ενυδρίδα θάλασσας ζει στα περιβάλλοντα που είναι κοντά στην ακτή. Ο λόγος για αυτό είναι έτσι η ενυδρίδα θάλασσας μπορεί να βουτήξει στο ωκεάνιο πάτωμα για να βρεί γρήγορα τα τρόφιμα. Τα τρόφιμα τα θηράματα ενυδρίδων θάλασσας επάνω περιλαμβάνουν τα ψάρια, τα μαλάκια, τους αχινούς, και τα καρκινοειδή. Η ενυδρίδα θάλασσας είναι ένα ικανό forager επειδή χρησιμοποιεί τους βράχους για να αποσπάσει τα μαλάκια και τα καρκινοειδή καθώς επίσης και για να τα ανοίξει. Αυτό είναι αξιοσημείωτο επειδή πολύ λίγα θηλαστικά χρησιμοποιούν τα εργαλεία που τρώνε, και η ενυδρίδα θάλασσας είναι ένα από τα. Ένα άλλο γεγονός για την ενυδρίδα θάλασσας είναι ότι ελέγχει τονπληθυσμό αχινών. Να κάνει αυτό βοηθά να διατηρήσει το kelp δασικό οικοσύστημα. Η ενυδρίδα θάλασσας είναι σε άμεσο ανταγωνισμό με την αλιεία για τα ψάρια, τα καρκινοειδή, και άλλα μαλάκια.Υπόβαθρο ενυδρίδων θάλασσαςΗ ενυδρίδα θάλασσας ήταν σχεδόν εκλειψίδα στις αρχές των δεκαετιών του 20ου αιώνα μετά από να κυνηγηθεί για τις εκατοντάδες των ετών για τη γούνα της. Μια απαγόρευση τοποθετήθηκε στο κυνήγι της ενυδρίδας θάλασσας και ο πληθυσμός του έχει αναπηδήσει σημαντικά κατά συνέπεια. Ο αριθμός ενυδρίδων θάλασσας έφθασε σε μέχρι 300.000 συγχρόνως, αλλά μετά από τις προσπάθειες συντήρησης, έχει φθάσει στο περίπου 2/3 αυτού του αρχικού αριθμού. Η επανάκτηση του πληθυσμού ενυδρίδων θάλασσας είναι ένα σημαντικό σημάδι που η θαλάσσια συντήρηση ενυδρίδων θάλασσας λειτουργεί. Εντούτοις, η ενυδρίδα θάλασσας θεωρείται ακόμα απειλούμενο υπό εξαφάνιση είδος επειδή παραμένει σε καταθλιπτικά επίπεδα σε διάφορους πληθυσμούς ενυδρίδων θάλασσας να μην αναφέρει την ευπάθειά της στις διαρροές πετρελαίου.Η ενυδρίδα θάλασσας ονομάστηκε αρχικά τη μαρίνα Lutra και άλλαξε τα ονόματα αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των ετών. Η ενυδρίδα θάλασσας καταγράφηκε αρχικά στις σημειώσεις πεδίων του Georg Steller ’ s το 1751, έτσι η ενυδρίδα θάλασσας ήταν γύρω από αρκετά κάποιο χρόνο. Το 1922, μετά από τα διάφορα ονόματα, τα lutris Enhydra ονόματος συμφωνήθηκαν σχετικά με ως όνομα για την ενυδρίδα θάλασσας. Το enhydra ” λέξης “ προέρχεται από τα ελληνικά και σημαίνει EN “ στο ύδωρ ” ” και hydra “. Αυτό μεταφράζει σε “ στο ύδωρ ”. Τα lutris ” λέξης “ σημαίνουν απλά “ την ενυδρίδα ”.Η ενυδρίδα θάλασσας μπορεί να ζήσει στο ύδωρ σε οποιοδήποτε σημείο στη ζωή της από τη γέννηση μέχρι το θάνατο. Μέσα στη θάλασσα η οικογένεια Mustelidae ενυδρίδων  είναι άλλα θαλάσσια είδη ενυδρίδων και ζώων που ζουν στο έδαφος. Μερικοί από αυτούς περιλαμβάνουν τα βιζόν, τους ασβούς, και τις νυφίτσες. Αν και η ενυδρίδα θάλασσας είναι μια σχετικά νέα καταγωγή θαλασσίων θηλαστικών, η ενυδρίδα θάλασσας μπορεί να ζήσει στα ωκεάνια καθόλου στάδια της ζωής. Η ενυδρίδα θάλασσας προήλθε αρχικά από τη Ρωσία και έπειτα βαθμιαία κίνησε την ανατολή προς τα Aleutian νησιά, έπειτα προς την Αλάσκα, και τελικά στη Βόρεια Αμερική.

ΑΠΟ ΤΟ www.articlegarden.com

Διαβάστε περισσότερα ...

FINCH - ΣΠΙΝΟΣ

Σπίνοι

Ως σπίνοι είναι γνωστά ωδικά πτηνά, τα οποία είναι κυρίως διαδεδομένα σε όλο το Βόρειο ημισφαίριο και ανήκουν στην οικογένεια Σπιζίδες. 

Η οικογένεια περιλαμβάνει πολλά γένη και είδη που απαντούν σχεδόν σε όλο τον κόσμο εκτός από την Αυστραλία. 

Ένα από τα πιο διαδεδομένα είδη είναι ο Φρυγίλλος ο άγαμος (Fringillia coelebs) κοινώς σπίνος, γνωστός και με τα ονόματα σπιγγάρι και τσόνης. 

Το ράμφος του είναι κοντό, ισχυρό και χοντρό στη βάση του. 

Η διαμόρφωση αυτή του επιτρέπει να σπάζει τα σκληρά περιβλήματα των σπόρων που αποτελούν την τροφή του. 

Τα είδη της οικογένειας αυτής, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, παρουσιάζουν φυλετικό διμορφισμό. 

Ορισμένα είδη της οικογένειας, όπως το καναρίνι κελαηδούν πολύ ωραία. 

Λέγεται ότι με το επίμονο κελάηδημά του μας προειδοποιεί για τον ερχομό του χιονιού. 

Θεωρείται χρήσιμο πουλί επειδή τρώει διάφορα έντομα από τα οποία κινδυνεύουν οι καλλιέργειες. 

Το τραγούδι του διαφέρει από περιοχή σε περιοχή και μπορεί να ακουστεί από το Φεβρουάριο έως το Σεπτέμβριο. 

Ένα άλλο κοινό είδος είναι οορόσπιζος (Fringilla montifringillia).

Τα μεγέθη τους δεν ξεπερνούν τα 23 εκατοστά. 

Διαθέτει κομψό παράστημα και όμορφο φτέρωμα με λαμπερά, εντυπωσιακά χρώματα. 

Η διαμόρφωση του φύλου είναι εμφανής. 

Τρέφεται με σπόρους, έντομα αλλά προτιμά και τα φρούτα και τα λαχανικά. Συνήθως σχηματίζει σμήνη με πουλιά του είδους του αλλά και μικτά. Κινείται με ευκολία είτε στο έδαφος για τροφή, είτε πετώντας.

Αναπαράγεται συνήθως την άνοιξη και γεννά 2 φορές τον χρόνο 3 έως 5 αυγά. Χτίζει τη φωλιά του σε σημείο τέτοιο ώστε να μην είναι ορατή προς τους εχθρούς του. 

Οι φωλιές χτίζονται από τα μέσα Απριλίου έως και τον Ιούλιο. 

Δείχνει προτίμηση σε μέρη με φυλλοβόλα δένδρα, κωνοφόρα και μικτά δάση, σε πάρκα, σε χώρους στάθμευσης και σε κήπους για την αναπαραγωγή του.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα ...

AFGHAN HOUND - ΑΦΓΑΝΙΚΟ ΛΑΓΩΝΙΚΟ

Αφγανικό λαγωνικό
Το Αφγανικό λαγωνικό, ή αφγανικός σκύλος, αποτελεί ιδιαίτερη ράτσα σκύλων που ανήκει στα κυνηγόσκυλα ή θηρευτικά. Αν και ήταν πολύ γνωστό στην Αίγυπτο, από την αρχαιότητα, πολλοί μάλιστα το αναγνωρίζουν σε παραστάσεις της 3ης χιλιετίας π.Χ., σήμερα βρίσκεται να εξελίσσεται στο οροπέδιο του Αφγανιστάν, ειδικά στο κυνήγι της λεοπάρδαλης και της γκαζέλας.
Φέρεται να έχει προσαρμοστεί στη διαβίωση σε ερημικά μέρη λόγω των ανεπτυγμένων
λαγονίων οστών του. Έχει ύψος περίπου 60-70 εκατοστά και το βάρος του φθάνει τα 28 κιλά. Η ράχη του είναι ευθεία, τ΄ αυτιά του μακριά και πλαδαρά ενώ το τρίχωμά του είναι μακρύ και πυκνό μεταξένιο σε ομοιόμορφο χρωματισμό από ανοικτό καφεκίτρινο μέχρι καφεκόκκινο σκούρο. Η ουρά του είναι μικρή και κυρτή προς τ΄ απάνω. Το κεφάλι του είναι, σχετικά με το μέγεθός του μικρό, το δε ρύγχος του είναι πάντα περισσότερο σκουρόχρωμο.
Περί το 1800 Άγγλοι στρατιώτες μετέφεραν κάποια απ΄ αυτά στην Αγγλία και από εκεί περί το 1930 εισάχθηκαν στην Αμερική. Ο Αφγανικός σκύλος εκπαιδεύεται σχετικά εύκολα ως φύλακας οικίας και θεωρείται από τις καλλίτερες ράτσες σε άλματα.







ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα ...

Οι άγνωστοι κάτοικοι της ελληνικής φύσης

του Γιώργου Κόκουβα50.000 περίπου είδη πανίδας ζουν μαζί μας, έχοντας πιάσει τις πιο όμορφες γωνιές της χώρας μας: τα δάση, τους δρυμούς, τις πράσινες οάσεις των πόλεων και τις προστατευμένες περιοχές, κάνοντάς τις ακόμα πιο όμορφες και μοναδικές. 

Η 22η Μαΐου έχει οριστεί ως διεθνής ημέρα βιοποικιλότητας και γι’ αυτό επιχειρούμε να γνωρίσουμε οκτώ από τους παραπάνω ιδιαίτερους «συγκατοίκους» μας, που… σπανίζουν στις μέρες μας και μας υπενθυμίζουν ότι οφείλουμε να τους σεβόμαστε. 

Η «Σπάνια Τριάδα» Δεν θα μπορούσαμε παρά να ξεκινήσουμε με τα τρία είδη που τιμούν τις θάλασσες και τα βουνά μας και έχουν κερδίσει με το σπαθί τους την προστασία τους. 


*Η φώκια μονάχους-μονάχους αποτελεί ένα απειλούμενο μεσογειακό είδος που συναντάται πλέον μόνο σε τέσσερα μέρη του κόσμου: Στα νησιά Μαδέρα και την ακτή Κάβο Μπλάνκο της Μαυριτανίας στον Ατλαντικό, στις Μεσογειακές ακτές του Μαρόκου και της Αλγερίας, στα μεσογειακά παράλια της Τουρκίας και φυσικά στην ανατολική Μεσόγειο στο Ιόνιο και Αιγαίο Πέλαγος. Στις ακτές και τις θαλάσσιες σπηλιές της χώρας μας υπολογίζεται ότι ζει ο σημαντικότερος πληθυσμός του είδους (300-350 φώκιες), με κύρια «καταφύγιά» του τις Σποράδες, την Κίμωλο και την Κάρπαθο, ενώ η παρουσία τους είναι δείκτης του υγιούς περιβάλλοντος (περισσότερες πληροφορίες για την προστασία της μεσογειακής φώκιας από την ΜοΜ).  


*Η θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα βρίσκει επίσης το καλύτερο καταφύγιο για να φωλιάσει στις ακτές του Ιονίου. Την νύχτα, η καρέτα καρέτα βγαίνει στην αμμουδιά όπου αφήνει τα αβγά της. Για αυτό τον λόγο, οι αρχές της Ζακύνθου έχουν απαγορεύσει τις απογειώσεις και προσγειώσεις αεροπλάνων στο νησί κατά τις βραδινές ώρες, ώστε να μην ενοχληθεί το σπάνιο είδος που στήνει κατά προσέγγιση 3.000 φωλιές ετησίως στα ελληνικά παράλια. Μάθετε πώς μπορείτε να υιοθετήσετε τον… Νόντα, την Μίνα και άλλες θαλάσσιες χελώνες στο site του συλλόγου Αρχέλων.  


*Ο κρητικός αίγαγρος –γνωστός σε όλους μας ως κρι κρι- ζει αποκλειστικά στις ορεινές περιοχές της Κρήτης και σε τρία κοντινά νησάκια (την νήσο Δία, την Θοδωρού και στους Άγιους Πάντες). Το ντροπαλό αγριοκάτσικο εμφανίστηκε στην κρητική γη από τα μινωικά χρόνια και αποφεύγει την ανθρώπινη παρουσία καταφεύγοντας με μεγάλα πηδήματα σε περιοχές όπως το περίφημο φαράγγι της Σαμαριάς. Λίγο μετά την γερμανική κατοχή, ο πληθυσμός του αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτέλεσε το μόνο κρέας που ήταν διαθέσιμο στους αντάρτες των βουνών, κι έτσι ο αριθμός του βρέθηκε στα πρόθυρα του μονοψήφιου. Σήμερα τα κρι κρι υπολογίζονται περί τα 2.000, αλλά θεωρούνται απειλούμενο είδος, γι’ αυτό και το κυνήγι τους απαγορεύεται αυστηρά. 

Η πιο πρόσφατη «άφιξη» 
Η απόδειξη ότι η βιοποικιλότητα μας αφορά όλους και δεν βρίσκεται μόνο στους προστατευμένους δρυμούς και σε μακρινούς παραδείσους ήρθε μόλις πριν ένα μήνα. Στις αρχές του Απριλίου, τα μέλη της Ορνιθολογικής Εταιρίας δέχθηκαν το πιο όμορφο κάλεσμα, αυτό του «Νανοφυλλοσκόπου», ενός είδος πουλιού που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μάλιστα όχι πολύ μακριά από το κέντρο της Αθήνας, στην Καισαριανή. Το σπάνιο στα μέρη μας πτηνό «κατάγεται» από την Σιβηρία, είναι ένα από τα πιο μικρά σε μέγεθος πουλιά του είδους του –το μήκος του δεν ξεπερνά τα 9-10 εκατοστά- και βρίσκεται πάντα σε κίνηση, γεγονός που κάνει το έργο των birdwatchers αρκετά δύσκολο. 

Ο νανόκυκνος του Έβρου 
Από τα τρία είδη κύκνων που ξεχειμωνιάζουν στην ελληνική φύση, το σπανιότερο είναι ίσως αυτό του αγριόκυκνου, υποείδος του οποίου είναι το… μίνι πτηνό της φωτογραφίας. Ο νανόκυκνος, παρ’ ότι σπάνια συναντάται στην υπόλοιπη Μεσόγειο, καθώς ο κύριος πληθυσμός του βρίσκεται στην Αμερική, επιλέγει ωστόσο διάφορα μέρη της Ελλάδας για να μεταναστεύσει, πετώντας προς αυτά στο γνωστό σχήμα V. Αυξημένες είναι οι πιθανότητές σας να τον συναντήσετε στο δέλτα του Έβρου. Τον γνωρίσαμε καλύτερα όταν βρέθηκε ο πρώτος τραυματισμένος νανόκυκνος στην χώρα μας και μεταφέρθηκε από το ΕΚΠΑΖ Θεσσαλονίκης στο Κέντρο Περίθαλψης άγριων πουλιών της Αίγινας, αποδεικνύοντας πως αν και δεν είναι είδος υπό εξαφάνιση, πρέπει να προστατεύεται από τους ασυνείδητους. 

Ο «επικηρυγμένος» αργυροπελεκάνος Ιδιαίτερα απειλούμενο είδος, ο σπάνιος αργυροπελεκάνος συναντάται μόνο σε 19 μέρη του κόσμου, μεταξύ των οποίων η Μικρή Πρέσπα, ο Αμβρακικός και πρόσφατα η λίμνη Κερκίνη. Το πανέμορφο πτηνό αντιμετώπισε την απίστευτη απρονοησία της πολιτείας κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, οπότε και το είδος που τότε ζούσε σε όλη την Ελλάδα χαρακτηρίστηκε «ιδιαίτερα επιβλαβές θήραμα» και κυνηγήθηκε δεόντως έως αποδεκατισμό, όπως αναφέρει η WWF. Μετά από τις περιβαλλοντικές προσπάθειες της οργάνωσης, πλέον η Πρέσπα έχει μετατραπεί στο μεγαλύτερο καταφύγιο του είδους στον κόσμο, αριθμώντας περίπου 1.000 ζευγάρια, όταν παλιότερα υπήρχαν μέχρι και 20(!) Ευτυχώς, πλέον, ο νόμος τα προστατεύει. 

Ο πιο σπάνιος γλάρος της Ελλάδας 
Δεν είναι άλλος από τον Αιγαιόγλαρο, που δεν θα μπορούσε να έχει πιο «ελληνικό» όνομα, ωστόσο οι ψαράδες των ελληνικών νησιών, που είναι οι μόνοι οι οποίοι τον συναντούν, τον γνωρίζουν ως «κοκκινομύτη», εξαιτίας του κόκκινου ράμφους του. Αυτό είναι και το κύριο χαρακτηριστικό τους γνώρισμα που τους ξεχωρίζει από τους κοινούς ασημόγλαρους. Στην χώρα μας, ο πληθυσμός τους θεωρείται ότι φτάνει τα 750 ζευγάρια – θετική εξέλιξη αν αναλογιστούμε ότι το 1994 είχαν καταμετρηθεί μόλις 30. Αγαπημένη τους κρυψώνα, οι μικρές νησίδες του Αιγαίου αλλά και τα ποτάμια της Ισπανίας. 

Η περίπτωση της καφέ αρκούδας 
Παρ’ ότι την έχουμε στο μυαλό μας ως την «κοινή αρκούδα», ο καφέ αρκτούρος συγκαταλέγεται στο «κόκκινο βιβλίο» των σπάνιων ειδών υπό εξαφάνιση και απαντάται στην χώρα μας κυρίως στην Πίνδο και στην Ροδόπη. Οι πιο παλιοί θα θυμούνται την αποτροπιαστική συνήθεια άλλων εποχών να χρησιμοποιείται σαν διασκεδαστικό θέαμα, περιφερόμενη με αλυσίδες από τον αρκουδιάρη που την εξανάγκαζε σε… χορευτικά. Παρά την αυστηρή πλέον νομοθεσία, το τελευταίο αγέρωχο θηλαστικό του είδους που κατοικούσε στον Όλυμπο βρέθηκε νεκρό σε ένα ρέμα του «αθάνατου» βουνού στις 27 Αυγούστου του 2008. Στις ικανότητες της καφέ αρκούδας συγκαταλέγεται το «μαστόρικο» ψάρεμα, καθώς και η συνήθεια του αρσενικού να διανύει τεράστιες χιλιομετρικές αποστάσεις προς αναζήτηση συντρόφου.Μάθετε περισσότερα για την καφέ αρκούδα και την προστασία της στο site του Αρκτούρου.  



http://www.in2life.gr

Διαβάστε περισσότερα ...