Τα μεγαλύτερα νούφαρα στον κόσμο

Tα μεγαλύτερα νούφαρα του κόσμου,είναι αυτά του είδους Victoria amazonica και επιπλέουν σε λεκάνες με ρηχά νερά που σχηματίζει ο ποταμός Αμαζόνιος. Τα φύλλα τους φτάνουν εώς και τρία μέτρα σε διάμετρο και μπορούν να αντέξουν βάρος έως 30 κιλά!

Τα άνθη τους φτάνουν σε διάμετρο τα 40 εκατοστά και έχουν ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Την πρώτη νύχτα που θα ανοίξουν είναι λευκά ενώ από τη δεύτερη κιόλας νύχτα αποκτούν ροζ χρώμα.



Πηγή:perierga.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Οι «πράσινες» ελπίδες πεθαίνουν τελευταίες

Το γεγονός ότι εκατομμύρια περιβαλλοντολόγοι παγκοσμίως χτυπούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα «καμπανάκια» κινδύνου για τον πλανήτη είναι δικαιολογημένο. Ολόκληρα στρέμματα δασών εξαφανίζονται μέχρι να πεις «πράσινο», πόλεις όπως το Πεκίνο ή το Νέο Δελχί πνίγονται στο νέφος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου αποτελεί καθημερινότητα και δεκάδες σπάνια είδη ζώων απειλούνται με εξαφάνιση. Σας… μαυρίσαμε την ψυχή; Και όμως, υπάρχει ελπίδα. Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά την κορύφωση του περιβαλλοντικού κινήματος, ο κόσμος (και η Ελλάδα) έχει να διηγηθεί ουκ ολίγες «ιστορίες επιτυχίας» στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος.
Είτε πρόκειται για διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις, είτε για «πράσινες» πρωτοβουλίες πολιτών που απέδωσαν καρπούς, είτε για ακτιβιστικές δράσεις που στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία, έχουμε μπόλικους λόγους για να σκεφτόμαστε θετικά όσον αφορά την μοίρα του περιβάλλοντος ή – όπως λέει ένα γνωστό meme- να «επανακτήσουμε την πίστη μας στην ανθρωπότητα».

«Πράσινες» Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις: Μπορεί η υιοθέτησή τους από τις χώρες του πλανήτη να μην είναι πάντα η αναμενόμενη (βλ. Συνθήκη Κιότο και ΗΠΑ), όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι αποτελούν συμφωνίες – σταθμούς στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και κάθε άλλο παρά «διακοσμητικές» είναι.

Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ: Αυτήν την περίοδο διανύουμε την 25η επέτειο της υπογραφής της πιο σημαντικής συμφωνίας για την προστασία του στρώματος του όζοντος. Διεθνής επιτυχία, κατά πολλούς, το Πρωτόκολλο επέτρεψε να περιορισθεί η χρήση του 95% των προϊόντων των οποίων προέβλεπε τον περιορισμό έως το 2010 ώστε να προστατευθεί το στρώμα του όζοντος. Δεσμεύει τις 186 χώρες που την έχουν επικυρώσει σήμερα στον περιορισμό και την αντικατάσταση σταδιακά έως το 2040 (το αργότερο) της παραγωγής και χρήσης ουσιών SAO (χημικά αέρια) τα οποία αποδυναμώνουν το στρώμα του όζοντος, υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών.

Σύμβαση του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα (UΝ Convention on Biological Diversity) : Από τις πιο σημαντικές συμβάσεις για την προστασία της βιοποικιλότητας στην Γη, η Σύμβαση αυτή του ΟΗΕ ξεκίνησε την «πορεία» της προς επικύρωση το Νοέμβριο του 1988, όταν το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ (UNEP) δημιούργησε ένα ειδικό σώμα, το “Ad Hoc Working Group of Experts on Biological Diversity”, για την επιστημονική μελέτη του προβλήματος της απώλειας της βιοποικιλότητας. Το Μάιο του 1989 ιδρύθηκε ένα “Ad Hoc Working Group of Technical and Legal Experts”, με σκοπό τη δημιουργία ενός διεθνούς νομικού οργάνου για την προστασία της βιοποικιλότητας, ενώ τον Φεβρουάριο του 1991 δημιουργήθηκε η Διακυβερνητική Διαπραγματευτική Επιτροπή, η οποία οδήγησε σε Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στις 22 Μαΐου 1992, στο Ναϊρόμπι της Κένυας, για την Υιοθέτηση του Κειμένου Συμφωνίας για τη Σύμβαση της Βιοποικιλότητας. Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα υπογράφηκε εν τέλει στις 5 Ιουνίου 1992, στη Παγκόσμια Διάσκεψη του Ρίο για το Περιβάλλον και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.

Σύμβαση Ραμσάρ: Ο Φεβρουάριος του 1971 αποτέλεσε μήνα – σταθμό στην προστασία των υγροτόπων. Στις 2 Φεβρουαρίου 1971 στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν, υπογράφηκε η ομώνυμη Σύμβαση, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 21 Δεκεμβρίου του 1975. Η Ελλάδα υπέγραψε την Σύμβαση και την επικύρωσε το ’74 ανακηρύσσοντας 11 υγροτοπικές περιοχές, οι οποίες περιλαμβάνονται στον κατάλογο Υγροτόπων Διεθνούς Σημασίας.

Σύμβαση CITES: Υπεγράφη στις 3 Μαρτίου του 1973 στην Ουάσιγκτον και αφορά στο διεθνές εμπόριο άγριων ειδών πανίδας και χλωρίδας τα οποία απειλούνται με εξαφάνιση. Εν ολίγοις, ρυθμίζει και ελέγχει το διεθνές εμπόριο των δειγμάτων, των μερών ή και των προϊόντων των ειδών, τα οποία προέρχονται από την άγρια πανίδα και την αυτοφυή χλωρίδα και τα οποία κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Η Ελλάδα υπέγραψε την Σύμβαση και την επικύρωσε το 1992.

Σύμβαση της Βόννης: Πετάνε τα… σπάνια αποδημητικά πουλιά; Σίγουρα πετάνε και από την 1η Νοεμβρίου 1983 προστατεύονται κιόλας χάρη στην Σύμβαση της Βόννης. Σκοπός της; Η προστασία και διατήρηση των αποδημητικών ειδών της άγριας πανίδας, τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε κινδύνους, όπως η συρρίκνωση των βιοτόπων αναπαραγωγής, το υπερβολικό κυνήγι κατά τις μεταναστευτικές διαδρομές και η υποβίβαση των περιοχών διατροφής. Η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση και την επικύρωσε το 1999.

Δίκτυο Natura 2000: Το πιο «διάσημο» δίκτυο στον τομέα του περιβάλλοντος, αποτελεί ένα Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο περιοχών, οι οποίες φιλοξενούν φυσικούς τύπους οικοτόπων και οικοτόπους ειδών που είναι σημαντικοί σε ευρωπαϊκο επίπεδο. Οι περιοχές που εντάσσονται στο δίκτυο αυτό, ακολουθούν υποχρεωτικά τις διατάξεις – μέτρα της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, τα οποία με την σειρά τους αποσκοπούν στη διασφάλιση της διατήρησης ή της αποκατάστασης σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης, των φυσικών οικοτόπων και των άγριων ειδών χλωρίδας και πανίδας κοινοτικού ενδιαφέροντος. Στην Ελλάδα, έχουν ενταχθεί στο Δίκτυο Natura μεταξύ άλλων οι Εθνικοί Δρυμοί της Πάρνηθας, της Πίνδου, της Οίτης και του Βίκου – Αωού.



του Νικόλα Γεωργιακώδη

http://www.rizaonline.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Η Σημασία της Ανακύκλωσης

από τόν Γιώργος Βλοντάκης
Γεωπόνος-Περιβ/λόγος

Δεν ξέρω πόσοι από τους συμπολίτες μου στο Ηράκλειο έχουν μάθει για τη συνεχιζόμενη απεργία (εδώ και 50 μέρες) στη μονάδα ανακύκλωσης των στερεών απορριμμάτων που βρίσκεται στην περιοχή της νέας λαχαναγοράς, κοντά στη Ν. Αλικαρνασσό. Σίγουρο  είναι πάντως το γεγονός  πως κανείς δεν νοιώθει κάποια πίεση στην καθημερινότητά του από το γεγονός αυτό, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με μια απεργία των εργαζομένων στην αποκομιδή των απορριμμάτων.
Όμως, το κοινωνικό κόστος από την απεργία αυτή υπάρχει, κι ας μη φαίνεται. Είναι το περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος από τις ποσότητες των απορριμμάτων των μπλέ κάδων που ΔΕΝ ανακυκλώνονται, αλλα όλες αυτές τις 50  μέρες πηγαίνουν (κατά το μεγαλύτερο μέρος)  στους Πέρα Γαλήνους και θάβονται,  μειώνοντας με τον τρόπο αυτό  το χρόνο ζωής του χώρου ταφής. Μιλάμε για μια πολύ μεγάλη ποσότητα υλικών, δεδομένου ότι  ανα 24ωρο περνούν 45-60 τόννοι από τη διαλογή του εργοστασίου και το 65-70% ξεχωρίζεται και αξιοποιείται στην ανακύκλωση. Αυτή τη στιγμή το τμήμα καθαριότητας του  Δήμου Ηρακλείου στέλνει τα απορριμματοφόρα   σε επιλεγμένες  περιοχές, όπου  μαζεύονται  στους μπλέ κάδους μεγάλες ποσότητες από  καθαρά υλικά συσκευασίας, κυρίως πλαστικά, χαρτόνια και γυάλινα μπουκάλια και προσπαθεί, με διαλογή στο σταθμό μεταφόρτωσης να σώσει κάποια από αυτά  τα υλικά από την ταφή. Τα αποθηκεύουν  –συμπιεσμένα- στα 11 κονταίινερς των 40 τόννων που διαθέτουν.  Οπου να ναι, όμως, η δυνατότητα αυτή εξαντλείται….
Η ανακύκλωση είναι απαραίτητο στάδιο στα σύγχρονα συστήματα διαχείρισης των στερεών απορριμμάτων –με πρώτο, φυσικά, τη μείωση παραγωγής απορριμμάτων- γιατί, σε μια εποχή εξάντλησης των φυσικών πόρων του πλανήτη,  γλυτώνει υλικά και ενέργεια που αλλιώς θα πήγαιναν χαμένα και εξοικονομεί χώρους ταφής,  που και  δύσκολα χωροθετούνται και κοστίζει η δημιουργία και η λειτουργία τους.
Και γιατί αυτή η ζημιά σε όλους μας; Γιατί η εταιρεία που διαχειρίζεται το εργοστάσιο, αποφάσισε πως θα κέρδιζε περισσότερα αν συμπίεζε τους μισθούς των εργαζομένων, δεδομένου του εργασιακού κλίματος και των νόμων που έχουν ψηφιστεί κατ απαίτηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.  Συγκεκριμένα, οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου ανήκουν στην Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (το βασικό σχήμα που καλύπτει στην Ελλάδα την ανακύκλωση υλικών-κυρίως από συσκευασίες), αλλα η δουλειά στο εργοστάσιο έχει ανατεθεί σε υπεργολάβο, την εταιρεία ΕΠΑΝΑ Α.Ε. (Εδώ μπαίνει ένα ερώτημα: γιατί όλο αυτό το μπέρδεμα; Δεν θα μπορούσε η δημοτική υπηρεσία – που έτσι κι αλλοιώς συνεργάζεται με την Ε.Ε.Α.Α.,-  να δημιουργήσει έναν τομέα για να αναλάβει το κομμάτι αυτό της λειτουργίας του εργοστασίου; ).  Η ΕΠΑΝΑ Α.Ε., λοιπόν, θέλησε να επιβάλει μείωση κατά 22% στους μισθούς των εργαζομένων, οι οποίοι αντέδρασαν με την απεργία. Να σημειωθεί πως η συγκεκριμένη εταιρεία είναι οικονομικά εύρωστη και η προσπάθεια μείωσης των μισθών των εργαζομένων της δεν έχει καμμιά δικαιολογία. Η διαμάχη έχει, φυσικά,  και νομική διάσταση, και ως τώρα το δικαστήριο έχει δικαιώσει το συνδικάτο των εργαζομένων.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως η συγκεκριμένη δουλειά στη μονάδα ανακύκλωσης είναι δύσκολη και ανθυγιεινή – γίνεται χειροδιαλογή του περιεχομένου που έρχεται από τους μπλέ κάδους πάνω σε ιμάντα μεταφοράς.
Η ελληνική -και όχι μόνο η τοπική- κοινωνία πρέπει να μάθει την προσφορά του συγκεκριμένου κλάδου εργαζομένων. Και ως δείγμα εκτίμησης, αλλα και πνεύματος στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης, να τους υποστηρίξει στον αγώνα τους απέναντι σε μια άπληστη εργοδοσία. Επι πλέον, ο Δήμος Ηρακλείου-πέρα από την ηθική συμπαράσταση στους εργαζομένους που έχει ήδη εκφράσει-, θα πρέπει να αναλάβει μια ουσιαστική πρωτοβουλία υποστήριξης, για να δικαιωθούν οι εργαζόμενοι και να λειτουργήσει ξανά η ανακύκλωση.



http://www.rizaonline.gr/

Διαβάστε περισσότερα ...

Θησαυροί της φύσης

Πολλά πράγματα είναι μπροστά στα μάτια μας αλλά πρέπει κάποιος άλλος να μας κάνει να τα δούμε. Κάποτε, σε μια ανάλυση της στρατηγικής σημασίας τους, γράφτηκε για τα νησιά του Αιγαίου ότι, σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης, ήταν όλα μαζί ένα αεροπλανοφόρο που μας είχε κάνει δώρο η Φύση και δεν είχαμε πληρώσει δραχμή για να το αποκτήσουμε.
Σήμερα, όπως και πριν από πολλά χρόνια, μια ερευνητική ομάδα από το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Πάτρας μάς λέει ότι τα ίδια αυτά νησιά, μαζί και με τις πιο ταπεινές βραχονησίδες, που εμείς απλά τους έχουμε κρεμάσει πωλητήρια, είναι φυσικά βιολογικά εργαστήρια που προσφέρονται για την παρατήρηση και τη μελέτη βασικών βιολογικών διεργασιών. Αλλά όχι μόνον αυτό. Αρκετοί άνθρωποι από το εξωτερικό θα ήθελαν να έλθουν την άνοιξη, στο πλαίσιο ενός πρωτότυπου και με πολλές προοπτικές οικοτουρισμού, πριν από τα μελτέμια, προτού ακόμη ζεσταθεί το νερό στη θάλασσα, εδώ στο Αιγαίο πέλαγος και να βρεθούν μέσα σε ένα πράσινο, πολύχρωμο, λιτό αλλά πανέμορφο βοτανικό μουσείο, με είδη φυτών που εγκαταστάθηκαν και ζουν στον τόπο αυτόν τουλάχιστον για μερικά εκατομμύρια χρόνια.
«Flora Aegaea»
Η ομάδα της Πάτρας, ύστερα από 25 και πλέον χρόνια ερευνών στο Αιγαίο, θεωρεί ότι ήλθε η ώρα να συγκεντρώσει το διαθέσιμο ερευνητικό υλικό σε έναν τόμο που θα πληροφορεί κάθε ενδιαφερόμενο για το πού, πόσα και ποια είδη φυτών απαντούν στον χώρο του Αιγαίου. Θα μπορούσαμε μάλιστα να ισχυριστούμε ότι κάτι τέτοιο είναι υποχρέωση και των ελλήνων βοτανικών επιστημόνων, αλλά και της ελληνικής Πολιτείας, μια και το πιο πρόσφατο σχετικό έργο είναι η «Χλωρίδα του Αιγαίου, Flora Aegaea» του αυστριακού βοτανικού K. H. Rechinger που εκδόθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1940!.. Σημειώνεται επίσης ότι μια επιστημονικά τεκμηριωμένη και καλαίσθητη σχετική έκδοση ευρείας κυκλοφορίας θα μπορούσε να εξυπηρετήσει και κάποιους εθνικούς στόχους και να βάζει κάποια άλλα πράγματα στη θέση τους. Ποια είναι αυτά; Θέματα σχετικά και με τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο! Διότι υπάρχουν στη διεθνή βιβλιογραφία, χωρίς αυτό να είναι γνωστό έξω από τον κύκλο των ειδικών, σημαντικά συγγράμματα που αναφέρονται στη χλωρίδα του Αιγαίου. Εκεί όμως περιλαμβάνονται και χάρτες που παρουσιάζουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ως τμήμα της Μικράς Ασίας και ως επαρχίες της Τουρκίας. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της κρίσης γύρω από τα Ιμια η πολιτική ηγεσία είχε έλθει σε επαφή με την ερευνητική ομάδα της Πάτρας και προμηθεύθηκε φωτογραφικό υλικό που απεδείκνυε ότι ως και το 1995 τα νησιά αυτά δεν τα θεωρούσαν γκρίζες ζώνες ούτε και αυτοί οι Τούρκοι, αφού μέλη της ομάδας προσέγγιζαν την ξηρά με τη βοήθεια πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού μας χωρίς οι γείτονες απέναντι να ενοχλούνται!
Με την έκδοση λοιπόν μιας νέας «Flora Aegaea» τώρα, εντελώς ειρηνικά, θα μπορούσε μέσα από τους σχετικούς χάρτες να αποκατασταθεί η αλήθεια. Διότι από την άλλη πλευρά του Αιγαίου έχει εκδοθεί «Η χλωρίδα της Τουρκίας και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου» με έτος ολοκλήρωσης το 1980, αλλά (συνεχίζει να) επικαιροποιείται μεγαλώνοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αφού τα όποια καινούργια ευρήματα συγκεντρώνονται και εκδίδονται, με την αμέριστη στήριξη του Ιδρύματος Ερευνών της Τουρκίας, χωρίς όμως να αλλάζουν οι παλιοί εκείνοι χάρτες.
Παλαιο-γέφυρες ξηράς
Οι ειδικοί, μελετώντας την παλαιογεωγραφία του Αιγαίου, αλλά και τα πρότυπα εξάπλωσης των ειδών της χλωρίδας στην περιοχή, μπορούν εύκολα να διακρίνουν δύο γέφυρες ξηράς, τη μία στον χώρο του Κεντρικού Αιγαίου (Κυκλάδες) και την άλλη στον χώρο του Νότιου Αιγαίου (Κάρπαθος, Κάσος, Κρήτη, Κύθηρα, Πελοπόννησος) που συνέδεαν ως πριν από 5 εκατομμύρια χρόνια περίπου την ελληνική με τη μικρασιατική χερσόνησο. Τότε που άρχισε η τελευταία φάση σχηματισμού του νησιωτικού χώρου του Αιγαίου, στη σημερινή του μορφή, με αρχή την απομόνωση της Κρήτης. Η σημερινή γεωγραφία του αιγαιακού χώρου είναι αποτέλεσμα μιας σειράς γεωτεκτονικών και κλιματικών διεργασιών που είχαν αποτέλεσμα την εμφάνιση και εξαφάνιση νησιών, την αύξηση και μείωση του μεγέθους τους και την αυξομείωση του βαθμού γεωγραφικής απομόνωσης των χερσαίων τμημάτων (νησιών). Με τα υπάρχοντα στοιχεία κατά την περίοδο του Πλειστοκαίνου (τελευταία 900.000 χρόνια) η στάθμη της θάλασσας στο Αιγαίο ανεβοκατέβαινε κατά 150-200 μέτρα και αυτό συνέβη για περισσότερες από μία φορές.
Ολα τα παραπάνω είχαν σημαντικές συνέπειες για τους κατοίκους των νησιών, τα μεγέθη των πληθυσμών τους, τις επαφές και τις απομονώσεις αυτών. Ετσι δεν είναι περίεργο ότι ακόμη και σήμερα το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου θεωρείται ένα εξελικτικό εργαστήρι για τη μελέτη πολλών βιολογικών φαινομένων (ειδογένεση, πρότυπα γεωγραφικής εξάπλωσης ειδών, γενετική διαφοροποίηση).
Μετανάστευση προς δυσμάς
Οπως εξηγεί στο «ΒΗΜΑScience» ο επικεφαλής της ομάδας, καθηγητής Δ. Τζανουδάκης: «Τα παραπάνω γεωγραφικά χαρακτηριστικά είναι σημαντικά, με δεδομένο ότι ισχύουν δύο άλλες παραδοχές: Οτι όλα τα είδη (ζώων και φυτών) έχουν έμφυτη την τάση να διευρύνουν την περιοχή εξάπλωσής τους και ότι η διεύρυνση αυτή στην περιοχή του Αιγαίου ήταν κυρίως από ανατολικά προς δυτικά, αφού οι τροπικές περιοχές της Κεντρικής Ασίας ευνοούσαν περισσότερο την εμφάνιση των φυτών. Με αυτό ως δεδομένο οι γέφυρες ξηράς που συνέδεαν τη Μικρά Ασία με περιοχές του ελληνικού χώρου ήταν ιδιαίτερα σημαντικές για τη μετανάστευση ειδών χλωρίδας και πανίδας από τα ανατολικά προς τα δυτικά. Ο ελληνικός χώρος δέχθηκε και άλλα μεταναστευτικά κύματα, ιδιαίτερα κατά την περίοδο των παγετωδών περιόδων με κατεύθυνση από Βορρά προς Νότο, αλλά αυτά επηρέασαν κυρίως τις περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας, γιατί την περίοδο του Πλειστοκαίνου τα νησιά του Κεντρικού και Νότιου Αιγαίου είχαν ήδη αποκοπεί και απομονωθεί από τις ηπειρωτικές περιοχές.
Το ότι τα νησιά ήταν ενωμένα μεταξύ τους αλλά και με τις παρακείμενες ηπειρωτικές ξηρές βοήθησε στον εποικισμό τους από πολλά είδη. Τα υπόλοιπα γεγονότα (κατακερματισμός, απομονώσεις, άνοδος και κάθοδος της θαλάσσιας στάθμης) βοήθησαν στη διαμόρφωση των ιδιαιτεροτήτων και της μοναδικότητας ως προς την παρουσία διαφόρων φυτών στο Αιγαίο. Η αξία της βιοποικιλότητας μιας περιοχής δεν κρίνεται μόνο από τον πλούτο της (υψηλός αριθμός ειδών) αλλά και από άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά της (ενδημισμός, σπανιότητα, ηλικία ή/και εξελικτική διαδρομή των στοιχείων της). Για παράδειγμα,η χλωρίδα περιοχών όπως η Κρήτη και οι Κυκλάδες δεν είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αριθμό ειδών, είναι όμως ιδιαίτερα σημαντική για τη μοναδικότητα των ειδών της (ενδημικά), τα πρότυπα εξάπλωσής τους (υπολειμματικά), την καταγωγή τους κ.λπ».
Συνεχίζοντας το έργο του Θεόφραστου
Θεόφραστος, πατέρας της Βοτανικής (3ος αιώνας π.Χ.), και ο Διοσκουρίδης, πατέρας της φαρμακογνωσίας (1ος αιώνας μ.Χ.), ήταν μεταξύ των πρώτων που μελέτησαν και κάνουν αναφορά στα φυτά του Αιγαίου. Βέβαια, το κύμα των μελετητών αρχίζει με εξερευνητικές αποστολές από τον 18ο αιώνα που εντείνονται ακόμη περισσότερο μετά τη δημοσίευση από τον Δαρβίνο των παρατηρήσεών του για τα νησιά Γκαλάπαγκος. Μάλιστα μια από τις εξέχουσες ιστορικές εξερευνητικές αποστολές ήταν αυτή του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης John Sibthorp (1786-1795), που είχε βασικούς στόχους της από τη μια να επιβεβαιώσει τη δουλειά των Ελλήνων Θεόφραστου και Διοσκουρίδη αναφορικά με τα φαρμακευτικά φυτά και από την άλλη να εντοπίσει την καταγωγή των καλλωπιστικών φυτών που στόλιζαν τους ευρωπαϊκούς κήπους αλλά δεν τα είχε συναντήσει κανείς στη φύση. Το υλικό των εξερευνητικών αποστολών του John Sibthorp απετέλεσε τη βάση για τη δημοσίευση αργότερα του περίφημου πολύτομου και εικονογραφημένου έργου «Flora Graeca Sibthorpiana». Και εδώ μπορεί να δημιουργηθεί η εξής απορία: Αφού τη χλωρίδα των νησιών μας οι διάφορες αποστολές τη μελετούν από τόσο παλιά, υπάρχουν ακόμη θέματα που να παρουσιάζουν ενδιαφέρον; Στο σημείο αυτό ο καθηγητής Τζανουδάκης απαντά καταφατικά και χωρίς δισταγμό με δύο επιχειρήματα:
«1. Μια έρευνα ποτέ δεν ολοκληρώνεται. Πάντα υπάρχουν νέα ευρήματα και νέες προσεγγίσεις. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρεται ότι στο εργαστήριο Βοτανικής του Πανεπιστημίου της Πάτρας τα τελευταία 25 χρόνια μέσα από τη δραστηριότητα του που σχετίζεται με την εξερεύνηση και μελέτη της ελληνικής χλωρίδας έχουν μελετηθεί πάρα πολλές περιοχές, ορεινές και νησιωτικές, και έχουν εντοπισθεί και περιγραφεί δεκάδες είδη φυτών ως νέα, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την επιστήμη.
2. Ο ελληνικός χώρος λόγω της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας του και του έντονου κατακερματισμού του (νησιά, βουνά,χαράδρες, ποικιλία μικροβιοτόπων κ.λπ.) δεν είναι τόσο εύκολο να εξερευνηθεί».
Εξερευνητικές αποστολές, ελλήνων και ξένων, έχουν ξεκινήσει από πολύ παλιά αλλά δεν είχαν πάντοτε συνέχεια, καθώς οργανώνονταν από ανεξάρτητες ομάδες που συχνά δεν είχαν επαφή μεταξύ τους. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μπορεί μια περιοχή να έχει εξερευνηθεί από κάποιους συλλέκτες αλλά το υλικό να μένει κάπου φυλαγμένο χωρίς να έχει μελετηθεί επισταμένως και να έχουν δημοσιευθεί τα σχετικά δεδομένα. Περιπτώσεις όχι και λίγες στην Ελλάδα...
Ξεφεύγουν τα είδη που ανθίζουν φθινόπωρο
Κάτι που δεν είναι και πολύ γνωστό έχει σχέση με τον χρόνο επίσκεψης στην Ελλάδα των διαφόρων ξένων αποστολών. Πήγαιναν συνήθως κατά την περίοδο της άνοιξης, επειδή τότε ανθίζουν τα περισσότερα είδη φυτών, αλλά, όπως αποδείχθηκε με πρόσφατες εξερευνητικές αποστολές και μελέτες, πολλά είδη ανθίζουν άλλες εποχές, κυρίως το φθινόπωρο, και έτσι παρέμεναν ως πρόσφατα εντελώς άγνωστα.
Τα ως τώρα στοιχεία πάντως πρέπει επιπλέον να επικαιροποιηθούν και γι' αυτό συχνά απαιτούνται όχι μόνο εξερευνήσεις στο πεδίο αλλά και στη βιβλιογραφία και στα βοτανικά μουσεία όπου φυλάσσονται παλιές συλλογές προκειμένου να καταλήξουμε στο αν κάποιο είδος υπάρχει ή όχι σε μια περιοχή, για να μάθουμε και πόσα και ποια είδη τελικά υπάρχουν στην Ελλάδα συνολικά αλλά και σε κάθε περιοχή της ειδικά. Ευτυχώς, εδώ και έναν χρόνο, με πρωτοβουλία του ΔΣ της Ελληνικής Βοτανικής Εταιρείας, έχει συγκροτηθεί μια 8μελής διεθνής επιτροπή (Ελλήνων, Γερμανών, Σκανδιναβών) προκειμένου του χρόνου τέτοια εποχή να έχει συντάξει έναν πλήρη και επικαιροποιημένο κατάλογο των φυτικών ειδών που απαντούν στον ελληνικό χώρο. Η ερευνητική αυτή ομάδα εργάζεται, εθελοντικά, χωρίς καμία χρηματοδότηση, για να ολοκληρώσει το σχετικό έργο. Η πρωτοβουλία μάλιστα θεωρήθηκε αρκετά σημαντική και πριν από περίπου έναν μήνα στις Πρέσπες υπογράφηκε ένα μνημόνιο συνεργασίας (να και ένα καλό μνημόνιο!..) μεταξύ των οκτώ ερευνητών, του προέδρου της Βοτανικής Εταιρείας και του διευθυντή του Βοτανικού Μουσείου και του Βοτανικού Κήπου του Βερολίνου (ερευνητικό κέντρο με παράδοση στη μελέτη της ελληνικής χλωρίδας) προκειμένου το τελευταίο να αναλάβει τη χρηματοδότηση της σχετικής έκδοσης στα αγγλικά. Και μάλιστα όχι απλά ενός καταλόγου αλλά μιας έκδοσης με σχόλια και φωτογραφικό υλικό.
Κάν' το όπως οι Ολλανδοί
Τέλος, ο καθηγητής Τζανουδάκης υπενθυμίζει κάτι που είχε ειπωθεί από κάποιους παλαιότερους βοτανικούς: «Η δουλειά ενός βοτανικού δεν τελειώνει με τη δημοσίευση του καταλόγου των φυτών μιας περιοχής _ αντίθετα, τότε αρχίζει...».
Στο πλαίσιο της παραπάνω ρήσης τα φυτικά είδη είναι ένας φυσικός πόρος που μπορεί να διαχειριστεί ανάλογα ο άνθρωπος, πέραν των άλλων (τροφή, πρώτη ύλη, θεραπευτική), και στην εφηρμοσμένη γεωργία και ανθοκομία. Πολλά είδη της ελληνικής χλωρίδας έχουν συγγένειες με τα καλλιεργούμενα και θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για τη γενετική βελτίωσή τους! Μεγάλα ερευνητικά ιδρύματα, όπως για παράδειγμα αυτά από την Ολλανδία, δραστηριοποιούνται στον τομέα έντονα συλλέγοντας άγριες ποικιλίες, τις μελετούν και τις διατηρούν σε τράπεζες γενετικού υλικού για μελλοντικές έρευνες και εφαρμογές. Υπενθυμίζεται ότι το μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, δηλαδή η απώλεια βιοποικιλότητας, δεν αφορά μόνο τα άγρια και αυτοφυή είδη. Περισσότερο έντονο είναι το πρόβλημα αναφορικά με τις καλλιεργούμενες ποικιλίες. Τοπικές ποικιλίες προσαρμοσμένες στα κλιματικά δεδομένα κάποιων περιοχών χάνονται είτε λόγω οριστικής εγκατάλειψης του τομέα της γεωργικής παραγωγής (βλ. τουριστικά νησιά) είτε λόγω της επικράτησης μονοκαλλιεργειών με ποικιλίες αυξημένης απόδοσης, αλλά με περισσότερες ανάγκες σε λίπανση και φυτοφάρμακα. Η διατήρηση επομένως των παλαιών καλλιεργούμενων ποικιλιών, καθώς και αυτοφυών ειδών που έχουν συγγένειες με τα καλλιεργούμενα είδη, θα μπορούσαν να φανούν ιδιαίτερα πολύτιμες για το μέλλον της γεωργίας. Και όχι μόνο. Οταν μάθουμε ποια είδη έχουμε, τότε αρχίζουμε τη μελέτη τους προκειμένου να μάθουμε τη βιολογική πληροφορία που φέρουν και πώς η πληροφορία αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί στο πλαίσιο των εφηρμοσμένων επιστημών, όπως η ιατρική, η φαρμακογνωσία, η αρωματοποιία, η γεωργία κ.ά.
Στο Αιγαίο υπάρχει ένας θησαυρός που ούτε ο Ιούλιος Βερν δεν είχε φανταστεί.
ΒΟΤΑΝΙΚΗ… ΟΡΘΟΦΩΝΙΑ
Οσοι ασχολούνται με τα φυτά έχουν βέβαια τους δικούς τους κώδικες συνεννόησης που προσδίδουν ακρίβεια στις επικοινωνίες τους. Ενα μικρό γλωσσάριο μπορεί να διευκολύνει και τον μη ειδικό αναγνώστη:
Βοτανική: Η επιστήμη που μελετά τη Βιολογία των φυτικών οργανισμών. Συγκεκριμένα μελετά τη μορφή, τη δομή, τις λειτουργίες, την εξελικτική πορεία και τις αλληλεπιδράσεις με τα άλλα έμβια όντα και το υπόλοιπο περιβάλλον.
Πρωτογενείς παραγωγοί: Ανάμεσα στα βασικά και κοινά χαρακτηριστικά των έμβιων όντων είναι η ανάγκη τους να προσλαμβάνουν ενέργεια από το περιβάλλον προκειμένου να λειτουργήσουν (δηλαδή να εμφανίσουν τις εκδηλώσεις της ζωής). Με αυτό ως κοινή ομοιότητα, τα έμβια όντα διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:
· Αυτότροφοι (παραγωγοί/φωτοσυνθετικοί οργανισμοί)
· Ετερότροφοι (καταναλωτές/ζώα)
· Αποικοδομητές (μύκητες και κάποια βακτήρια).
Οι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί (τα φυτά δηλαδή) λέγονται πρωτογενείς παραγωγοί γιατί μέσα από τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης και χρησιμοποιώντας ανόργανα συστατικά (διοξείδιο άνθρακα, νερό) και ηλιακή ενέργεια παράγουν οργανικά μόρια. Οι άλλες δύο κατηγορίες μέσα από την τροφή τα παίρνουν έτοιμα και μέσα από τον μεταβολισμό τους παράγουν άλλα και λειτουργούν ή τα διασπούν (αποικοδομητές), βρίσκονται δηλαδή σε άμεση εξάρτηση από τους πρωτογενείς παραγωγούς. Ενας τρόπος μέτρησης της παραγωγικότητας ενός οικοσυστήματος είναι η παραγόμενη φυτική βιομάζα ανά μονάδα επιφάνειας.
Χλωρίδα: Με τον όρο αυτόν εννοούμε το σύνολο των διαφορετικών φυτικών ειδών που ζουν σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.
Βλάστηση: Ο όρος παραπέμπει στο είδος της φυτοκάλυψης που συγκροτούν τα φυτικά είδη στην περιοχή (π.χ. δάσος, λιβάδι, θαμνώνας κ.λπ.).
Υπολειμματικά στοιχεία - υπολειμματική εξάπλωση: Σε περίπτωση που κάποιο είδος εμφανίζει διακεκομμένη (μη συνεχή) περιοχή εξάπλωσης. Απαντά, για παράδειγμα, σε δύο νησιά απομακρυσμένα και απομονωμένα μεταξύ τους (βλ. Αμοργό και Κρήτη) και πουθενά αλλού και ταυτόχρονα δεν έχει στενά συγγενικά είδη σε παρακείμενες περιοχές. Τέτοια είδη έχουν ιδιαίτερη επιστημονική αξία όχι μόνο επειδή είναι ενδημικά (δεν απαντούν πουθενά αλλού) αλλά και επειδή θεωρούνται ότι είναι «λείψανα» μιας χλωρίδας που υπήρχε στην περιοχή του Αιγαίου πριν από τον κατακερματισμό των δύο γεφυρών ξηράς που συνέδεαν την ελληνική με τη μικρασιατική χερσόνησο. Αν θωρήσουμε ότι στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς μας (βλ. Παρθενώνας, Ολυμπία, Κνωσός) έχουν μια ηλικία ολίγων χιλιάδων ετών, στοιχεία της φυσικής κληρονομιάς μας όπως τα παραπάνω είδη κατοικούν αδιάκοπα στο Αιγαίο για τουλάχιστον μερικά εκατομμύρια χρόνια.
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΞΕΡΟΛΙΘΙΑΣ
Κάποια μικρά νησιά του Αιγαίου αντιμετωπίζονται ως στάνες απ' όπου τα ζώα δεν μπορούν να φύγουν και φυσικά δεν χρειάζονται φύλαξη. Αυτό είναι καταστροφικό γιατί ουσιαστικά στα νησιά αυτά η βλάστησή τους κατατρώγεται. Και ουσιαστικά έχουμε πλήρη ερημοποίηση του νησιού. Επίσης με την εξαφάνιση της υπάρχουσας βλάστησης με τη βόσκηση μειώνεται ο ανταγωνισμός και κάποιοι νέοι έποικοι έχουν περισσότερες ευκαιρίες για εγκατάσταση.
Μια συχνή διαχειριστική πρακτική που χρησιμοποιούν εκεί οι βοσκοί ήταν από παλιά το κάψιμο της ξυλώδους βλάστησης για την επικράτηση άλλων ποωδών ειδών (γρασίδια) που τα προτιμούν τα ζώα. Δηλαδή ακόμη μία διαταραχή στο οικοσύστημα.
Πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι στο παρελθόν σε μεγαλύτερα μικρά νησιά (π.χ. Λειψοί, Αρκοί) χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους ορθές διαχειριστικές πρακτικές για αειφορική διαχείριση. Π.χ. χώριζαν το νησί σε ζώνες και γινόταν εκ περιτροπής βόσκηση ανά έτος. Από τις μελέτες σε 75 βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου η ομάδα της Πάτρας διεπίστωσε ότι, παρ' όλο που μπορεί να αλλάζει η σύνθεση της χλωρίδας από νησί σε νησί, η Φύση (αν αφεθεί βέβαια) έχει την ικανότητα να κρατάει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της χλωρίδας σε κάθε νησί σχεδόν σταθερά.
* Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Εργαστηρίου Βοτανικής του Πανεπιστημίου Πατρών και συγκεκριμένα των καθηγητών του Τομέα Βιολογίας Φυτών Δ. Τζανουδάκη, Γ. Ιατρού και του διδάκτορα Η. Πολέμη.



Υγεία + fitness

Διαβάστε περισσότερα ...

Το ΚΤΗΜΑ ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ κατέκτησε τις ΗΠΑ

Η κυρία Υλιάνα Στέγγου, οινοποιός του Κτήματος μιλά στο Travel Times

Η κυρία Υλιάνα Στέγγου, οινοποιός του Κτήματος Πόρτο Καρράς μιλά στο Travel Times Απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πολιτικός μηχανικός, όπως άλλωστε ο πατέρας και η μητέρα της, ζυμώθηκε με τα μεγάλα έργα που υλοποιούσε η Τεχνική Ολυμπιακή. Δίπλα σε σημαντικούς μηχανικούς εργάστηκε σε σήραγγες, δρόμους, γέφυρες αποκτώντας πλούσια κατασκευαστική εμπειρία. Πριν 11 χρόνια ανέλαβε το Κτήμα Πόρτο Καρράς στη δυτική πλευρά της χερσονήσου Σιθωνίας στη Χαλκιδική. Εκεί όπου ο κατάφυτος Μελίτωνας χαμηλώνει τις πλαγιές του για να σμίξει με τα εκπληκτικά νερά του Τορωναίου κόλπου, η ίδια φροντίζει τον μεγαλύτερο βιολογικό αμπελώνα της χώρας και έναν εκ των μεγαλύτερων της Ευρώπης. Γνωρίζει σπιθαμή  προς σπιθαμή τα 4.800 στρέμματα του αμπελώνα, φροντίζοντας κάθε χρόνο να προσθέτει νέες εκτάσεις σε αυτόν. «Αν και μηχανικός μπορώ πλέον να σας πω με βεβαιότητα ότι με έχει κερδίσει η ελληνική γη, ο αμπελώνας, τα εκπληκτικά κρασιά του, η οινοποιία και οι άνθρωποι που δίνουν καθημερινά ζωή στο μοναδικό αυτό κτήμα» λέει η κυρία  Υλιάνα Στέγγου. Το κτήμα απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς της αν και η ίδια έχει εικόνα για όλο το φάσμα του ομίλου επιχειρήσεων Porto Carras Grand Resort : το συγκρότημα, τα ξενοδοχεία, τους συνεδριακούς χώρους, τα spa, το γκολφ, τη μαρίνα, τη Βίλλα Γαλήνη και το καζίνο. Ας παρακολουθήσουμε, όμως, την ενδιαφέρουσα συνομιλία μας με την κυρία Στέγγου, που έγινε λίγο μετά την επίσκεψή της στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου η ίδια υπέγραψε σημαντικές συμφωνίες εξαγωγής οίνων – κυρίως του πασίγνωστου «Λημνιού» και της «Μαλαγουζιάς» – τόσο στην Δυτική όσο και στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ. -    Λίγοι γνωρίζουν ότι το Κτήμα Πόρτο Καρράς είναι ο μεγαλύτερος βιολογικός αμπελώνας της χώρας Πράγματι  είναι ο μεγαλύτερος ενιαίος αμπελώνας στην χώρα. Συνολικά είναι 4.800 στρέμματα από τα οποία καλλιεργήσιμα είναι τa 4.500.  Κάθε χρόνο όμως, δίνονται κάποιες εκτάσεις προς καλλιέργεια στον νομό . Στα πλαίσια αυτά φέτος αναμπελώνουμε μια καινούργια έκταση120 στρεμμάτων. Θέλουμε πάντα να έχουμε και νεαρά φυτά στους αμπελώνες διότι σε 3-4 χρόνια μας δίνουν νέο οίνο.  Έτσι, έχουμε τους παλιούς αμπελώνες του Πόρτο Καρράς που είναι 40 χρόνων, αυτούς που είναι 36 χρόνων και τους πολύ νεότερους.  Έχουμε δηλαδή μια διαβάθμιση. Είναι ο μοναδικός τρόπος να διατηρήσουμε ζωντανό αυτόν τον μοναδικό Αμπελώνα. -    Οι νέοι αμπελώνες τι ποικιλίες έχουν; Από το 2004 στηρίζουμε βεβαίως τις ελληνικές ποικιλίες. Κι αυτό συνδέεται με την απόφασή μας να τονώσουμε την εξαγωγική μας προσπάθεια η οποία μπορεί να στηριχθεί κυρίως σε αυτές.  Όταν πριν 40 χρόνια σχεδιάστηκε ο αμπελώνας, άνθισε με γαλλικές ποικιλίες. Ήταν η πρώτη φορά που ολοκληρώθηκε συστηματική μελέτη καταλληλότητας ξενικών ποικιλιών στην Ελλάδα.   Σήμερα εστιάζουμε στις ελληνικές ποικιλίες και κυρίως το Λημνιό, τη Μαλαγουζιά και το Ασύρτικο.  -    Πως θα κρίνατε τις τιμές των προϊόντων σας; Είναι σαφής η στροφή των οινοκαταναλωτών στα φθηνότερα κρασιά ή και στο χύμα. Τα φθηνά κρασιά, υπήρχαν πάντα στην αγορά και πριν από την οικονομική κρίση, απλά, οι καταναλωτές δεν τα προτιμούσαν καθώς είχαν την δυνατότητα να επιλέξουν ανώτερης ποιότητας κρασιά και πιο ακριβά.  Βεβαίως σαν κτήμα, δεν έχουμε την φιλοσοφία μαζικού προϊόντος. Ξέρετε στο κτήμα τα πάντα γίνονται χειρωνακτικά και αυτό έχει την απήχησή του στο κόστος του προϊόντος Αν και ακόμα τα λειτουργικά μας κόστη παραμένουν πολύ υψηλά, σήμερα ακολουθούμε τα νέα δεδομένα για φιλικότερες τιμές παντού, προσφέροντας με παροχές στον τελικό καταναλωτή υψηλής ποιότητας κρασιά σε προσιτή τιμή, όπως είναι το «Λημνιό» αλλά και το «Blanc de Blancs» από Αθήρι και Ασύρτικο, κρασιά που φέρουν τον τίτλο «Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης Πλαγιές Μελίτωνα». Ο σεβασμός μας προς τον καταναλωτή φαίνεται και από την εξαιρετική σχέση ποιότητας-τιμής που έχει το νέο μας πολυβραβευμένο ερυθρό «Magnus Bacatta» , το διαχρονικό Chateau αλλά και η Μαλαγουζιά. -    Ποια είναι η δυναμικότητα του οινοποιείου σας; Εξαρτάται από την χρονιά: από 800.000 έως 1.000.000 φιάλες. Αν είναι καλή η χρονιά και δεν έχουμε ξηρασία. Φέτος είχαμε πολύ ποιοτικά κρασιά λόγω του καιρού. -    Πως εμφανίζονται οι εξαγωγικές σας επιδόσεις; Oι εξαγωγές είναι το μεγάλο στοίχημα. Μόνο μέσω αυτών μπορούμε να ανακτήσουμε τις απώλειες από την εγχώρια αγορά.  Οι εξαγωγές μας βρίσκονται σε άνοδο από την αρχή της ελληνικής κρίσης καθώς λόγω της ύφεσης στην εγχώρια αγορά επικεντρωθήκαμε στις εξαγωγές. Η στρατηγική αυτή έχει αποδώσει καρπούς καθώς πριν μερικά χρόνια οι εξαγωγές μας αντιπροσώπευαν το 15% του κύκλου εργασιών της εταιρείας. Αυτή τη στιγμή έχουμε φτάσει στο 30%. Ο στόχος μας είναι να φτάσουμε στο 60% των πωλήσεών μας. -    Ποιες αγορές εμφανίζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον; Είμαστε πολύ καλά στην Αμερική, τόσο στην Ανατολική όσο και στην Δυτική Ακτή. Μας  βρίσκει κανείς από τη Νέα Υόρκη ως την Καλιφόρνια. Το «Λημνιό» στην κυριολεξία σαρώνει στην Αμερική. Θα το βρείτε στα καλύτερα εστιατόρια και στα σημαντικότερα εξειδικευμένα περιοδικά. Δεν έχουμε αλλάξει την ονομασία του. Στο Σαν Φρανσίσκο, στο «Kokkari» που είναι από τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης – το επισκέπτονται οι πιο διάσημοι ηθοποιοί -  το «Λημνιό» είναι πρώτο στη λίστα. Στόχος μας δεν είναι μόνον η ελληνική κοινότητα αλλά και η μεγάλη δεξαμενή των Αμερικανών καταναλωτών. Στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλες χώρες που έχουν αποκτήσει οινική κουλτούρα, οι άνθρωποι αναζητούν νέα κρασιά από άλλες χώρες.  Και πρέπει να σας πω ότι την αγορά των ΗΠΑ προσπαθούμε να την ανοίξουμε από το 2001. Πάντα  πίστευα ότι η Αμερική είναι μια τεράστια χώρα που μπορεί και έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες κρασιών από την Ελλάδα. Σε αυτή λοιπόν την αγορά εστιάζουμε αρκετά.  Προσπάθειες βέβαια γίνονται και στις αναδυόμενες αγορές, όπως αυτές της Κίνας και της Ινδίας. -    Την ρώσικη αγορά πως την βλέπετε; Πολύ δύσκολη. Η Ρωσία είναι μια τεράστια αγορά και ταυτόχρονα εξαιρετικά δαπανηρή. Πρέπει κανείς να επενδύσει απίστευτα ποσά για να διεισδύσει σε αυτή την αγορά. -    Η γερμανική; Η Γερμανία αποτελεί το 43% των ελληνικών εξαγωγών κρασιού διεθνώς, γεγονός που σημαίνει ότι η Γερμανία είναι με διαφορά η πρώτη εξαγωγική αγορά. Η συντριπτική πλειοψηφία δυστυχώς αποτελείται από Ημίγλυκο και Ρετσίνα.  Χρειάζεται και εδώ σωστή τιμολογιακή πολιτική, «έντιμα» προϊόντα, ορθολογική διανομή, επαγγελματική και καταναλωτική ενημερωτική διαφήμιση και πάνω από όλα ενιαία εθνική παρουσία για να γνωστοποιήσουμε την ποιότητα του ελληνικού οίνου. -    Στην εξαγωγική σας προσπάθεια έχετε συνοδοιπόρους; Καταβάλλεται στοχευμένη και σημαντική προσπάθεια για την προώθηση και προβολή του ελληνικού κρασιού.   Η Κοινή Οργάνωση Αγοράς – η ΚΟΑ - έδωσε τη δυνατότητα σε πολλούς έλληνες οινοπαραγωγούς που είχαν εξαγωγική δραστηριότητα να συνεργαστούν με σκοπό να διευρύνουν την παρουσία τους σε ξένες αγορές σε αγορές τρίτων χωρών, με ένα εθνικό πρόγραμμα μάρκετινγκ του κρασιού, ύψους € 7 εκατομμυρίων που χρηματοδοτείται από την ΕΕ που εφαρμόζεται για τέταρτη χρονιά στη χώρα μας. Αυτή είναι ίσως η πρώτη φορά που το σύνολο του κλάδου έχει συνεργαστεί τόσο αποτελεσματικά – και όχι μόνο με τη χρηματοδότηση της ΕΕ, αλλά και με ίδια κεφάλαια των οινοποιείων. Και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ήδη μετά την έκδοση υπουργικών αποφάσεων ένταξης στο πρόγραμμα Ιδιωτικών και Συνεταιριστικών Οινοποιητικών Επιχειρήσεων καθώς και Ομάδες αυτών, προχωρά στην υπογραφή συμβάσεων με τους δικαιούχους, προκειμένου να ξεκινήσει η υλοποίηση νέων δράσεων στις τρίτες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, ο Καναδάς και η Ελβετία. -    Ποιους θεωρείτε τους καλύτερους πρεσβευτές του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό; Αναμφισβήτητα το Ασύρτικο θεωρείται ένας από τους καλύτερους πρεσβευτές. Καλλιεργείται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος με διαφορετικές εκφάνσεις. Το Ασύρτικο στο Πόρτο Καρράς έχει πιο ευχάριστο και φρουτώδη χαρακτήρα.  Ένας άλλος σημαντικός πρεσβευτής είναι η Μαλαγουζιά, με προοπτικές διεθνούς καριέρας που μας δίνει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στην αγορά. Η Μαλαγουζιά του Πόρτο Καρράς είναι ένα κρασί που εκπροσωπεί επάξια την Ελλάδα στο εξωτερικό. Μια ποικιλία  σχεδόν εξαφανισμένη, που αναβίωσε στο Κτήμα Πόρτο Καρράς όπου αναγνωρίστηκαν μετά από πειραματικές φυτεύσεις και μικροοινοποιήσεις οι δυνατότητες της για την παραγωγή εξαιρετικά ποιοτικών και ισορροπημένων οίνων με υψηλό αρωματικό δυναμικό.  Ουσιαστικός στόχος θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση και η ανάδειξη των γηγενών ποικιλιών και η δημιουργία κρασιών με χαρακτήρα Ελληνικό. Με αυτό τον τρόπο θα ξεχωρίσουν τα Ελληνικά κρασιά στην παγκόσμια αγορά. Ένα όνομα όμως που έχει μεγαλύτερη ιστορική σημασία είναι το «Λημνιό» το οποίο αναφέρεται και από τον Αριστοτέλη… Πράγματι το «Λημνιό» θα μπορούσε να γίνει ο καλύτερος πρεσβευτής των κρασιών της Βορείου Ελλάδος και όχι μόνο. Είναι μια ιδιαίτερη ποικιλία που προέρχεται από τη Λήμνο και απαντάται στη Βορειοανατολική Ελλάδα και κυρίως στην Χαλκιδική. Το Λημνιό αναφέρεται από τον Ησίοδο και τον Αριστοτέλη ότι καλλιεργείτο στην αρχαία Ελλάδα  ως «λημνία ἄμπελος» τον 4ο αιώνα π.χ. αλλά και από τον από τον Αριστοφάνη στην κωμωδία του «Ειρήνη».  Το Λημνιό του Κτήματος αποτελεί μία από τις καλύτερες εκφράσεις αυτή της ποικιλίας, συμμετέχει δε στο εξαιρετικό χαρμάνι του μεγάλου ερυθρού μας, Château Porto Carras, με τις μπορντωλέζικες ποικιλίες, δίνοντάς τη δική μας εκδοχή στα ποιοτικά ερυθρά παλαίωσης. -    Στη πραγματικότητα, οι εξαγωγικές προσπάθειες βοηθούν στην προβολή του brand name Greece.… Βεβαίως. Στο  rebranding της Ελλάδας οφείλουν να λάβουν μέρος όλοι: εξαγωγείς, τουριστικές επιχειρήσεις, πολιτεία, απλοί πολίτες. Όλοι αυτοί όμως πρέπει να κινούνται σε μία ενιαία λογική όχι διασπασμένα. Και μπορούμε να επανασυνδέσουμε την λέξη Greece  με την ποιότητα, την ασφάλεια, την τάξη, την φιλοξενία και όλα τα ευγενή στοιχεία που χαρακτήριζαν την πορεία μας ως έθνος. -    Σε ποιους άλλους τομείς – πέραν των οίνων εστιάζεται η παραγωγική και η εξαγωγική σας δραστηριότητα; Το Κτήμα Πόρτο Καρράς διαθέτει 4.500 στρέμματα βιολογικού ελαιώνα. Ως πρόσφατα το ελαιόλαδο που παράγονταν στον ελαιώνα καταναλώνονταν  στο ξενοδοχειακό συγκρότημα. Αποφασίσαμε όμως να το εμφιαλώσουμε και να το εξάγουμε με την επωνυμία «Κτήμα Πόρτο Καρράς». Μέσα στο ξενοδοχείο διαθέτουμε κάποια προϊόντα όπως βιολογικές ελιές, μαρμελάδες, σαπούνι, ξύδι. Ταυτοχρόνως είμαστε και αποσταγματοποιοί παράγοντας το δικό μας τσίπουρο ενώ υλοποιούμε και άλλα σχέδια δραστηριοποίησης σε παρεμφερείς τομείς. Επίσης είμαστε οξοποιοί ενώ ταυτόχρονα παράγουμε και άλλα τοπικά προϊόντα τα οποία και προωθούμε σε καταστήματα  delicatessen τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. -    Δώστε  μας μια εικόνα από την πορεία του ξενοδοχειακού συγκροτήματος Porto Carras Grand Resort Οι δραστηριότητές μας στον ξενοδοχειακό τομέα αποτελούν επίσης μια πηγή αισιοδοξίας. Και γι αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε επενδύσεις σε αυτό τον τομέα. Στην κατεύθυνση αυτή συνεχίζουμε να εκσυγχρονίζουμε το ξενοδοχείο, ασχολούμαστε συνέχεια με την πράσινη ενέργεια και τον πράσινο τουρισμό. Ιδιαίτερη προσοχή δείχνουμε επίσης στο village club όπου υπάρχουν μικρά διαμερίσματα της τάξεως των 40,50,60 κ.λ.π.  τετραγωνικών μέτρων. Τα διαμερίσματα αυτά  πωλούνται . Έτσι, κάποιος μπορεί να έχει ένα μικρό εξοχικό μέσα στο Πόρτο Καρράς του οποίου μάλιστα την φροντίδα μπορεί να την αναθέσει σε εμάς. Ανοίγουμε  επίσης το κεφάλαιο που λέγεται οινο-τουρισμός. Ξέρετε υπάρχει μια κατηγορία  επισκεπτών που θέλει να έρθει μόνο για αυτό το πράγμα. Θέλει να δει τον τρύγο, να πιει, να δει τους γειτονικούς αμπελώνες. Είναι τουρίστες που επισκέπτονται διάφορες οινοπαραγωγικές περιοχές στη Γαλλία, την Ιταλία. Αυτή την κατηγορία των τουριστών επιχειρούμε να προσελκύσουμε και στη Χαλκιδική. Παράλληλα ανοίγουμε τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, όπως ο θρησκευτικός τουρισμός. Ας μην ξεχνάμε ότι δίπλα μας – μία ώρα απόσταση - είναι το Άγιο Όρος. Ανοίγουμε τον περιπατητικό τουρισμό μέσω εκπληκτικών διαδρομών με πολύ ενδιαφέροντα μονοπάτια μοναδικά. Θα ήταν ευχής έργο εάν η Πολιτεία μας έδινε το πράσινο φως για την υλοποίηση ενός επενδυτικού σχεδίου που τόσο έχει ανάγκη η περιοχή και που θα έκανε ελκυστικότερο το τουριστικό προϊόν της Χαλκιδικής. Γίνεται λόγος για τα δύο ορεινά γκολφ που από πλευράς μας είμαστε έτοιμοι να υλοποιήσουμε. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι το Porto Carras Grand Resort διαθέτει 26 αυτόνομες ανεξάρτητες ιδιωτικές παραλίες όπου κανείς μπορεί να είναι μόνος του όπως στον πιο εξωτικό προορισμό της ανατολής. -    Κάτι που είναι ελάχιστα γνωστό είναι η παρουσία της Villa Galini  όπου έχουν φιλοξενηθεί ορισμένες από τις σημαντικότερες διεθνείς προσωπικότητες; Πρόκειται για ένα πραγματικό κόσμημα. Είναι σε μια μοναδική τοποθεσία. Με θέα στον κατάφυτο Μελίτωνα από τη μια μεριά και το Αιγαίο από την άλλη όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν ο επισκέπτης ατενίζει όλη την Κασσάνδρα και τη Σιθωνία ενώ στο βάθος μπορεί να διακρίνει ακόμα και τις Βόρειες Σποράδες.  Η Βίλα χτίστηκε στο διάστημα 1970-1974 σε σχέδια του γνωστού αρχιτέκτονα της μεταπολεμικής περιόδου Κώστα Καψαμπέλη και αποτελεί ένα θαυμάσιο δείγμα μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Στη Βίλα Γαλήνη έχουν φιλοξενηθεί διάσημες προσωπικότητες της τέχνης, των γραμμάτων και της πολιτικής απ΄ όλο τον κόσμο. Η Μελίνα Μερκούρη, ο Σαλβατόρ Νταλί, ο Ζισκάρ ντ΄Εστέν, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Χανς Ντήντριχ Γκένσερ και πολλοί άλλοι έχουν μείνει σ΄αυτό το στολίδι της Χαλκιδικής και φυσικά όλοι τους δοκίμασαν και έγιναν φανατικοί φίλοι των υπέροχων κρασιών του Κτήματος.  http://www.traveltimes.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...

Το λεμόνι είναι ο καρπός του υβριδικού δέντρου που ονομάζεται λεμονιά (επιστ. Κιτρέα η λεμονέα) και ανήκει στην οικογένεια των Ρυτοειδών (εσπεριδοειδών).Η λεμονιά είναι μικρό αειθαλές δέντρο που ανήκει στα εσπεριδοειδή και το ύψος του φτάνει τα 5-6 μέτρα. Η λεμονιά προέρχεται από την περιοχή της Κίνας ή των Ινδιών. Τα φύλλα της είναι ωοειδή. Τα λουλούδια της είναι άσπρα και μυρίζουν αρκετά έντονα. Οι καρποί, τα λεμόνια (που είναι ρόγα), όταν ωριμάζουν έχουν χρώμα κίτρινο, ενώ το σχήμα τους είναι ωοειδές ή μακρουλό και το μέγεθός τους εξαρτάται από την ποικιλία. Όλα όμως καταλήγουν σε μικρότερη ή μεγαλύτερη θηλή.Ο καρπός αποτελείται από το περικάρπιο, που είναι κίτρινο και περιέχει αρωματικό αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Αιθέριο έλαιο περιέχουν και τα φύλλα. Η σάρκα του καρπού είναι ξινή κι αρωματική.

Πολύτιμο σε θρεπτικά συστατικάΟ χυμός του λεμονιού περιέχει μεγάλη ποσότητα από Βιταμίνες και κυρίως βιταμίνη C. Παλιότερα τον χυμό του λεμονιού τον χρησιμοποιούσαν σαν αντισκορβουτικό.Πέρα από την βιταμίνη C περιέχει σε βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β6, το λεμόνι αποτελεί μια μικρή διατροφική έκπληξη, πλούσια σε πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Αρκεί να αναφέρουμε, πως κάθε λεμόνι πέρα από τις σημαντικές βιταμίνες, που περιέχει, είναι πλούσιο και σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, κάλιο, και ανόργανα άλατα όπως το ασβέστιο , φώσφορο, μαγνήσιο, πυρίτιο, ασβέστιο καθώς και σε μεταλλικά άλατα.Ο χυμός του, αποτελεί μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη για τον οργανισμό, καθώς πέρα από την απαραίτητη νοστιμιά, που χαρίζει σε ορισμένα «αδιάφορα» φαγητά, κυρίως θωρακίζει τον οργανισμό απέναντι σε μια σειρά ασθενειών και λοιμώξεων.Χρειάζεται αρκετό νερό, αλλά ανάμεσα στα ποτίσματα το έδαφος να στεγνώνει. Δένδρο το οποίο μπορεί να φτάσει πέντε μέτρα ίσως και περισσότερο.Το κλάδεμα στα υγιή δένδρα γίνεται μετά την συλλογή των καρπών , περίπου στο τέλος του χειμώνα και ακολουθεί απολύμανση των τομών.Το κλάδεμα πρέπει να γίνεται σε πολλά στάδια , κλαδεύοντας κάθε φορά από λίγη επιφάνεια , να μην αφαιρούνται όλοι οι λαίμαργοι βλαστοί , διότι μερικοί από αυτούς θα γίνουν παραγωγικοί.

Ο καρπός αυτός χρησιμοποιείται κυρίως για τον χυμό του, παρόλο που χρησιμοποιούνται επίσης το πιο σαρκώδες μέρος του καρπού και ο φλοιός του, ιδιαίτερα στη μαγειρική. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει περίπου 5% κιτρικό οξύ, το οποίο δίνει στα λεμόνια τη χαρακτηριστική ξινή τους γεύση και pH από 2 μέχρι 3.

Τα λεμόνια σερβίρονται συχνά ως λεμονάδα ή ως διακόσμηση σε ποτά όπως το παγωμένο τσάι ή αεριούχα αναψυκτικά, με μια φέτα είτε μέσα στο ποτήρι είτε στηριγμένη στο χείλος.Ο χυμός του λεμονιού περιέχει κάλιο. Το κάλιο είναι αποτελεσματικό για τη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Για την επάνοδο της υψηλής αρτηριακής πίεσης σε κανονικά επίπεδα είναι ακόμη αποτελεσματικότερος ο συνδυασμός πρόσληψης περισσότερου καλίου και λιγότερου νατρίου (αλατιού).Έχει αντιπυρετική δράση ενώ θεωρείται και ένα από τα αποτελεσματικότερα φυσικά αντιμικροβιακά για την καταπολέμηση διαφόρων ιών, λοιμώξεων και φλεγμονών.

Εξωτερική χρήση και ομορφιά.Ο χυμός του λεμονιού, χρησιμοποιείται αποτελεσματικά σε εγκαύματα από τον ήλιο, σε χιονίστρες, σε κάλους, σε ψωρίαση, στο ξέβγαλμα των μαλλιών (για την πιτυρίδα και την τριχόπτωση) ως καλλυντικό αλλά και για να εξαφανίσει τις φακίδες από το πρόσωποΑπομακρύνετε τα έντομα από την κουζίνα.Δεν χρειάζεστε εντομοκτόνα για να ξεμπερδέψετε με τα οικιακά μυρμήγκια. Ψεκάστε με χυμό λεμονιού τις γωνίες και τις πόρτες. Σκορπίστε επίσης λίγες φλούδες λεμονιού έξω από την είσοδο: τα μυρμήγκια θα καταλάβουν ότι είναι ανεπιθύμητα, όπως επίσης ψύλλοι και κατσαρίδες.

Καθαρίστε το φούρνο μικροκυμάτων.Ο φούρνος μικροκυμάτων έχει γεμίσει με καρβουνιασμένες τροφές; Μπορείτε να τον καθαρίσετε δίχως να χαράξετε την επιφάνεια αναμειγνύοντας τρεις κουταλιές της σούπας χυμού λεμονιού σε ενάμιση ποτήρια νερό και βάλτε τα σε ένα βαθύ σκεύος. Ανάψτε το φούρνο σας σε υψηλή θερμοκρασία για 5 ως 10 λεπτά και οι υδρατατμοί θα μαλακώσουν τα ξεραμένα υπολείμματα. Καθαρίστε με ένα μαλακό πανί.

Προσοχή στην υπερκατανάλωση

Όπως κάθε τι εξαιρετικά θρεπτικό για τον οργανισμό, έτσι και η υπερκατανάλωση λεμονιού κρύβει μικρές «παγίδες». Πιο συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στη δημιουργία τερηδόνας και αποχρωματισμού των δοντιών, που μπορεί να προκαλέσουν οι μεγάλες ποσότητες λεμονιού καθώς και στις ενοχλήσεις στο στομάχι και τις γαστρεντερικές διαταραχές.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

ΣΧΙΖΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΣΟΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΟΣ ΑΠΘ
ΠΗΓΕΣ

Γιώργος Καλτσίδης Ρούσος

econews.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Γιατί υπάρχει η παλίρροια;

Η κατάσταση των υδάτων στις ακτές του πλανήτη μας αλλάζει, προκαλώντας άμπωτη και πλημμυρίδα με διαφορά 6 ωρών κι ενός τετάρτου. Η διαφορά μεταξύ των δύο ποικίλλει.
 
Σε ανοιχτές περιοχές είναι σχεδόν ανεπαίσθητη, ενώ μπορεί να φτάσει και τα 12-15 μέτρα εκεί που το νερό εισχωρεί σε στενούς κόλπους ή κανάλια. Αυτές οι αλλαγές στο επίπεδο της θάλασσας αποκαλούνται «παλίρροια» και αποδίδονται στην επίδραση της Σελήνης πάνω στη Γη.

Εξαιτίας της περιστροφής τόσο της Γης όσο και της Σελήνης τα νερά φεύγουν και επανέρχονται κάθε 12,5 ώρες.Η βαρυτική δύναμη της Σελήνης έλκει όλα τα συστατικά μέρη της Γης. Ωστόσο, η συμπεριφορά της διαφοροποιείται με την απόσταση. 

Η ελκτική δύναμη της Σελήνης είναι ισχυρότερη στα μέρη της Γης που βρίσκονται προς την πλευρά της, ενώ τα απομακρυσμένα μέρη έλκονται σαφώς λιγότερο. Έτσι, η μάζα της Σελήνης δεν έλκει μόνο τη Γη, αλλά τη συμπιέζει κιόλας, προσδίδοντάς της το ελλειπτικό της σχήμα. Ο συμπαγής φλοιός της Γης επηρεάζεται λιγότερο απ’ ό,τι οι θάλασσες, με αποτέλεσμα το φεγγάρι να ενεργοποιεί τις υδάτινες μάζες.
 
Η περιστροφή της Γης μεταβάλλει, περίπου μια φορά κατά τη διάρκεια του 24ωρου, τη μέγιστη και ελάχιστη απόσταση των διαφόρων σημείων της από τη Σελήνη. 

Η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από τη Γη προς την ίδια κατεύθυνση αλλά ελαφρώς πιο γρήγορα, οπότε βρίσκεται στο ίδιο σημείο του ουρανού σε σχέση με την επιφάνεια της Γης κάθε 24 ώρες και 50 λεπτά. Έτσι ανάμεσα σε δυο πλημμυρίδες μεσολαβούν 12,5 ώρες.

Ο Ήλιος επίσης ασκεί στη Γη ελκτική δύναμη, η οποία συναρτάται από την απόσταση των δύο σωμάτων. Πάντως η επίδρασή του θεωρείται ασθενέστερη από αυτή της Σελήνης, καθώς η δύναμη της παλίρροιας πηγάζει από τις φάσεις του δορυφόρου μας. 

Κατά τη νέα σελήνη και την πανσέληνο, οι ελκτικές δυνάμεις του Ήλιου και της Σελήνης αλληλοενισχύονται, με αποτέλεσμα, σε αυτή τη φάση, η παλίρροια να καθίσταται ισχυρότερη. 

Κατά τη φθίνουσα και την αύξουσα φάση της Σελήνης, που αποκαλούνται «υψηλή παλίρροια» και «χαμηλή παλίρροια» αντίστοιχα, αλληλοεξουδετερώνονται οι ελκτικές δυνάμεις της Σελήνης και του Ήλιου, εξασθενώντας, κατά συνέπεια, το φαινόμενο.

Βεβαίως, η κατάσταση των υδάτων συναρτάται όχι μόνο από τις παλίρροιες αλλά και από τον καιρό και τους ανέμους. Ένας διαρκής και δυνατός αέρας μπορεί να ωθήσει μεγάλες μάζες νερού προς τις ακτές. Αν η ένταση του ανέμου κορυφωθεί, συμπίπτοντας παράλληλα με το φαινόμενο της παλίρροιας, μπορεί να προκληθούν ισχυρές πλημμύρες, γνωστές ως «κύματα θύελλας».



Πηγή:scienceillustrated.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Δίχρωμο μήλο

Όταν ο 72χρονος Βρετανός Ken Morrish αντίκρισε το δίχρωμο μήλο να κρέμεται στο δέντρο του κήπο του, νόμιζε πως κάποιος ήθελε να του κάνει… πλάκα! Εξετάζοντας, όμως τον καρπό πιο προσεκτικά, κατάλαβε ότι δεν επρόκειτο για φάρσα, αλλά η μία πλευρά του μήλου ήταν κόκκινη και η άλλη πράσινη.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η ασυνήθιστη αυτή εμφάνιση του μήλου οφείλεται σε κάποια γενετική μετάλλαξη, γεγονός που είναι ιδιαίτερα σπάνιο και μπορεί να συμβεί μόλις μία φορά στο εκατομμύριο.

«Καλλιεργώ μήλα εδώ και 45 χρόνια και πρώτη φορά είδα κάτι τέτοιο. Δεν είναι μόνο η διαφορά στο χρώμα αλλά και η τέλεια διαχωριστική γραμμή που υπάρχει μεταξύ πράσινου και κόκκινου χρώματος», αναφέρει ο Ken.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η κόκκινη πλευρά του μήλου ήταν πιο γλυκιά στη γεύση σε σχέση με την πράσινη. «Αυτό οφείλεται στη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια που είχε ο καρπός σε εκείνη την πλευρά», λένε οι επιστήμονες.



Πηγή: perierga.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Ενέργεια από φύκια για πρώτη φορά στα σπίτια

Τα «πράσινα» σπίτια που τροφοδοτούνται από καθαρές πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή, είναι πλέον πραγματικότητα και οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ενήμεροι για τα πλεονεκτήματα που προσφέρουν.

Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τα κτίρια που τροφοδοτούνται από φύκια, καθώς πρόκειται για τελευταία τεχνολογία που ακόμα εφαρμόζεται πιλοτικά.

Ένα τέτοιο κτίριο, που καταναλώνει καθαρή ενέργεια παραγόμενη από φύκια, ανέπτυξε η αυστριακή αρχιτεκτονική εταιρεία Splitterwerk Architects, στο πλαίσιο της συμμετοχής της στη Διεθνή Έκθεση Κατοικίας που θα πραγματοποιηθεί το 2013 στο Αμβούργο της Γερμανίας.

Το μυστικό κρύβεται στις ειδικές επιφάνειες που εγκαθίστανται περιμετρικά του κτιρίου, οι οποίες παράγουν ενέργεια από ζωντανά φύκια, ενώ παράλληλα προσφέρουν σκιά.

Οι επιφάνειες, που λειτουργούν όπως οι περσίδες, περικλείουν τα φύκια και τους επιτρέπουν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν ταχύτατα.
Το σημαντικότερο ωστόσο είναι ότι οι επιφάνειες αυτές στην ουσία αποτελούν βιοαντιδραστήρες που εκμεταλλεύονται τα φύκια και τροφοδοτούν το κτίριο με ενέργεια.

Το project θεωρείται εξαιρετικά «πράσινο» και προχωρημένο ακόμα και για τη Γερμανία, όπου θα παρουσιαστεί η πρωτοποριακή τεχνολογία. Η Γερμανία καλύπτει μεγάλο μέρος των ενεργειακών της αναγκών από ΑΠΕ ενώ θεωρείται πρωτοπόρος στα παθητικά σπίτια.


ΠΗΓΗ: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Η αγροτική ακαδημία των Ίνκας

Έξω από την πόλη Maras, στην ιερή κοιλάδα των Ίνκας, βρίσκεται μια κατασκευή που προσομειώνει ένα τεράστιο αμφιθέατρο τεσσάρων επιπέδων. Αντίθετα με ότι φαίνεται με την πρώτη ματιά δεν ήταν ένας χώρος θεάματος ή συγκέντρωσης κοινού αλλά ένα είδος αγροτικής ακαδημίας της αυτοκρατορίας των Ίνκας. 

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι εδώ καλλιεργούνταν διάφορα είδη σπόρων που στη συνέχεια αποστέλλονταν στην περιφέρεια για τη βελτίωση των καλλιεργειών.

Η κεντρική επιφάνεια που είναι η μεγαλύτερη βρίσκεται σε βάθος 40-45 μέτρων και κάθε επίπεδο βρίσκεται 2 μέτρα ψηλότερα από το πρηγούμενο. Με τον απλό αυτό τρόπο οι Ίνκας κατάφεραν να κλιμακώνουν τη θερμοκρασία σε κάθε επίπεδο. 

Έτσι ενώ στην υψηλότερη βαθμίδα η θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλή (περίπου 15 oC), την ίδια στιγμή στο χαμηλότερο σημείο πλησιάζει τους 30oC!


Πηγή: perierga.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Γερακίνες επιστρέφουν στο φυσικό τους περιβάλλον

Την ερχόμενη Κυριακή το πρωί θα πραγματοποιηθεί απελευθέρωση γερακίνων (buteo buteo) στη Γεργερη (πλησίον γηπέδου ποδοσφαίρου 2ο χιλιόμετρο της διαδρομής Γεργερη – Δάσος Ρουβα).

Τα πουλιά είχαν βρεθεί στη ευρύτερη περιοχή του νομού Ηρακλείου σε αδύναμη κατάσταση φέτος και μετά από τις διαδικασίες αποθεραπείας στο κέντρο, ήλθε η ημέρα επανένταξης τους.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, τα Κέντρα Περίθαλψης Αγρίων Ζώων <<Η Αλκυόνη>> και <<Ανιμα>> σε συνεργασία με το <<Σχολείο Ανεβος>>, το Δασαρχείο και την θηροφυλακη.


ΠΗΓΗ: cretalive.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

To μανιτάρι Στρουμφ

Ένα πραγματικά σπάνιο μανιτάρι...

Η ομορφιά και η μαγεία τη φύσης αποδεικνύεται για άλλη μία φορά με το σπάνιο αυτό μπλε μανιτάρι.

Στην ουσία πρόκειται για έναν σπάνιο μύκητα που φύεται στη Νέα Ζηλανδία και σε αρκετά μέρη της Ινδίας, γνωστός με την επιστημονική ονομασία Entoloma hochstetteri. Βασικό χαρακτηριστικό του εν λόγω μανιταριού είναι το βαθύ μπλε χρώμα του, το οποίο, βέβαια, δεν είναι προϊόν φαντασίας αλλά οφείλεται στη χρωστική ουσία αζουλένιο που περιέχεται στον καρπό.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι απεικονίστηκε το 2002 σε μια σειρά γραμματοσήμων καθώς και στην πίσω όψη των χαρτονομισμάτων των 50 δολαρίων της Νέας Ζηλανδίας.

http://news.youropia.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Η πρώτη «πράσινη» πόλη στον κόσμο

Επειδή οι περισσότεροι γνωρίζουμε την Κίνα ως μία από τις πλέον μολυσμένες και πυκνοκατοικημένες χώρες του κόσμου, το γεγονός ότι η πρώτη «πράσινη» πόλη προετοιμάζεται στη χώρα δεν μπορεί παρά να προκαλεί ευχάριστη εντύπωση.

Η Chengdu Tianfu District Great City αποτελεί το όραμα του σχεδιαστικού γραφείου Adrian Smith + Gordon Gill Architecture και αναμένεται να αλλάξει το αρχιτεκτονικό… τοπίο της χώρας προς το καλύτερο.

Αποτελώντας μια εξ ολοκλήρου αυτοσυντηρούμενη πόλη, που θα προσφέρει λύση στα προβλήματα της υπερφορτωμένης αστικής υποδομής αλλά και στα υψηλά επίπεδα ρύπανσης, η «Μεγάλη Πόλη» όπως ονομάζεται θα αναπτυχθεί μέσα στα επόμενα 8 χρόνια και με την ολοκλήρωσή της θα προσφέρει κατοικία σε 80.000 και πλέον ανθρώπους.

Μια ματιά στο μεγαλεπήβολο σχέδιο της πόλης αποκαλύπτει το μυστικό για τη μείωση της ρύπανσης: η απόσταση από οποιοδήποτε σημείο της πόλης δεν θα ξεπερνά τα 15 λεπτά με τα πόδια, εξαλείφοντας την ανάγκη για τη χρήση αυτοκινήτου, ενώ οι περισσότεροι κάτοικοι θα μπορούν να δουλεύουν εντός, χωρίς να χρειάζεται να μετακινούνται μακριά.

Επιπλέον, χάρη στη δημιουργία «πράσινων» κτιρίων και στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι σχεδιαστές περιμένουν ότι η πόλη θα χρησιμοποιεί 48% λιγότερη ενέργεια και 58% λιγότερο νερό από ό,τι μια αντίστοιχου πληθυσμού συμβατική πόλη.

Μέσα στην πόλη, το 15% της γης θα γίνει πάρκο, σε διαφορετικές μορφές κάθε φορά, ενώ το 60% θα διατεθεί για την κατασκευή των κατοικιών και των λοιπών κτιρίων. Το υπόλοιπο 25% θα είναι οι δρόμοι και οι πεζόδρομοι.

«Έχουμε σχεδιάσει αυτό το έργο ως μια πυκνοκατοικημένη πράσινη πόλη που στην πραγματικότητα θα αγκαλιάζει το γύρω τοπίο, μια πόλη της οποίας οι κάτοικοι θα ζουν σε αρμονία με τη φύση και όχι σε αντίθεση με αυτήν», τόνισε ο Gordon Gill.



Πηγή: perierga.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Σόδα: Ένα παλιό φυσικό φάρμακο για χίλιες χρήσεις

Τι είναι ακριβώς η Σόδα; Πρόκειται για ορυκτά άλατα που βρίσκονται στη στάχτη των φυκιών και των φυτών, καθώς και στο νερό που αναβλύζει σε πετρώδεις περιοχές, πλούσιες σε ασβέστιο, νάτριο και κάλιο.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ: Η σόδα δεν χρησιμεύει μόνο σαν χωνευτικό, αλλά μπορεί να τη χρησιμοποιήσετε για να καλμάρετε ερεθισμούς του δέρματος, τσουξίματα στα μάτια και μυϊκές κράμπες.

Για το στομάχι: Μισό κουτάλι σόδας σε μισό ποτήρι νερό ή χυμό πορτοκαλιού ή λεμονιού καταπολεμά τις ξινίλες και τις καούρες, χωρίς να εμποδίζει την πέψη.

Κολλύριο για τα μάτια: Συχνές πλύσεις με νερό και σόδα είναι χρήσιμο γι τις φλεγμονές στα βλέφαρα και την επιπεφυκίτιδα. Επίσης χρησιμεύει σαν αντισηπτικό, αντιφλεγμονώδες και αντιμικροβιακό. Για το κριθαράκι στα βλέφαρα, η σόδα μπορεί να λύσει το πρόβλημα.

Καταπολεμά την τερηδόνα, λευκαίνει τα δόντια: Πλύσεις με νερό και σόδα,(ένα κουταλάκι σόδα σε δύο φλιτζάνια νερό), καταπολεμούν τα μικρόβια που προκαλούν την τερηδόνα. Κάνει τα δόντια δυνατά, υγιή και καταπολεμά την ουλίτιδα. Αν μία φορά την εβδομάδα βουρτσίζουμε τα δόντια μόνο με σόδα, θα γίνουν κάτασπρα.

Για τις ευαίσθητες περιοχές: Η σόδα έχει αντισηπτική δράση. Εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων. Κάνοντας εξωτερικές πλύσεις με χλιαρό νερό, που έχετε διαλύσει ένα κουταλάκι σόδα σε ένα λίτρο νερό κατά την διάρκεια της περιόδου, 2-4 φορές την ημέρα. Το ίδιο ισχύει και για τις ελαφρώς κολπίτιδες ή σε περίπτωση που κάνετε χρήση ταμπόν.

Για μυϊκούς πόνους και κράμπες: Αρκεί ένα κουταλάκι του γλυκού σε ένα ποτήρι νερό για να ανακουφιστείτε.

Για τις μυκητιάσεις: Για τις μυκητιάσεις των ποδιών ανάμεσα στα δάκτυλα, φουσκάλες και φαγούρα από τσιμπήματα εντόμων, διαλύουμε σόδα σε νερό και κάνουμε ποδόλουτρα, ή επαλείψεις στα σημεία του τσιμπήματος.

ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ: Σκόνη, βρωμιά και πουρί; Θέλετε να αστράφτουν κατσαρόλες, δάπεδα, ασημικά χωρίς κούραση και έξοδα. Υπάρχει η σόδα.

Για τα σκεύη στην κουζίνα: Για τις κατσαρόλες ή οποιοδήποτε άλλο σκεύος που έχει καεί, ρίχνουμε μέσα ένα δάχτυλο νερό και τρία κουτάλια σούπας σόδας. Το σιγοβράζετε για 5 λεπτά και ξεπλένετε. Για να καθαρίσετε το ψυγείο και τον καταψύκτη αρκούν τρεις κουταλιές σούπας σόδας σε ½ λίτρο νερό.

Για το πλύσιμο των ρούχων και των πιάτων: Για μαλακά ρούχα και αστραφτερά πιάτα και ποτήρια, ρίξτε στο πλυντήριο μαζί με το απορρυπαντικό ένα κουτάλι της σούπας σόδα. Επίσης θα προστατέψει το πλυντήριο από τα άλατα.

Για όσπρια και λαχανικά: Για να μαλακώσουν τα όσπρια προσθέστε μια κουταλιά σούπας σόδα ανά λίτρο νερό και αφήστε τα να μουλιάσουν για μια νύχτα. Επίσης μπορείτε να μαλακώσετε το βραστό κρέας αν προσθέσετε μισό κουταλάκι στο νερό που βράζει. Αν την προσθέσουμε στο νερό που πλένουμε τα λαχανικά θα απομακρύνει και θα σκοτώσει τα παράσιτα. Αν προσθέσουμε μισό κουταλάκι στο νερό που βράζουμε τα χόρτα, θα κρατήσουν το πράσινο χρώμα τους.

Για χαλιά και μοκέτες: Για να καθαρίσετε και να ζωντανέψετε τα χρώματα. Ρίχνετε και σκεπάζετε όλη την επιφάνεια του χαλιού ή της μοκέτας με σόδα και την αφήνετε να δράσει 24 ώρες. Έπειτα κτυπάτε καλά το χαλί ή την μοκέτα και σκουπίζετε με την ηλεκτρική σκούπα. Για πολύ βρωμιά, διαλύστε σόδα σε νερό, ρίχνετε στη βρωμιά και τρίβετε με βούρτσα.

Για τα ασημικά : Βρέχοντας ένα πανί λίνό ή βαμβακερό με λίγη σόδα μπορείτε να έχετε γρήγορα και εύκολα αστραφτερά ασημικά. Προσοχή αν δεν είναι καθαρό ασήμι, θα καταστραφούν.

Σβήνει φωτιές: Αν στην κουζίνα έχετε μια μικρή εστία φωτιάς, απλά ρίξτε αμέσως πάνω στη φωτιά σόδα, σκεπάζοντας όλη την εστία. Λειτουργεί σαν πυροσβεστήρας.



http://www.rizaonline.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Εξοικονόμηση νερού στο σπίτι με επτά απλούς τρόπους

Γνωρίζατε ότι με ένα πεντάλεπτο ντους έχει καταναλώσει περισσότερο νερό απ’ ότι ο μέσος άνθρωπος ημερησίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο;

Η εύκολη πρόσβαση σε καθαρό και πόσιμο νερό δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι το πολύτιμο στοιχεία τελεί εν αφθονία. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς όπως έχουν δείξει πρόσφατες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στη χώρα μας.

Διαβάστε επτά εύκολους τρόπους εξοικονόμησης νερού στο σπίτικαι επιδείξτε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη συμπεριφορά.

1. Μουλιάστε τα άπλυτα πιάτα και κατσαρολικά

Το μούλιασμα των πιάτων κάνει το καθάρισμά τους ευκολότερο και μειώνει την κατανάλωση νερού στο ξέπλυμα.

2.Εγκαταστήστε αισθητήρες ή πεντάλ στις βρύσες

Μια βρύση που τρέχει καταναλώνει πάνω από 3,5 λίτρα νερού ανά λεπτό. Σκεφθείτε το νερό που σπαταλάτε όταν πλένετε το πρόσωπο ή τα δόντια σας με τη βρύση ανοιχτή. Ένας τρόπος να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα είναι η εγκατάσταση συστήματος που επιτρέπει τη ροή νερού στο νιπτήρα ή το νεροχύτη με τη χρήση αισθητήρα. Την ίδια δουλειά κάνει και το πεντάλ, ενώ παράλληλα διατηρείτε τις βρύσες σας καθαρές.

3. Καταναλώστε ένα τουλάχιστον χορτοφαγικό γεύμα ανά βδομάδα

Αν αναρρωτιέστε τι σχέση έχει η χορτοφαγία με την κατανάλωση νερού, η σύνδεση είναι απλή: απαιτείται πολύ μεγαλύτερη ποσότητα νερού στην κτηνοτροφία απ’ ότι στην καλλιέργεια λαχανικών. Η αντικατάσταση μόλις 120 γραμμαρίων μοσχαρίσου κρέατος με ζυμαρικά, ρύζι ή κάποια άλλη επιλογή μεταφράζεται στην εξοικονόμηση 15.000 λίτρων νερού.

4. Συντομέψτε την παραμονή σας στο ντους

Κάνοντας μπάνιο, καταναλώνετε 18 με 25 λίτρα νερού ανά λεπτό. Μείνετε ένα ή δυό λεπτά λιγότερο στο ντους και κάντε τους υπολογισμούς.

5. Εκμεταλλευτείτε το χρησιμοποιημένο νερό

Παρότι δεν πίνεται, το χρησιμοποιημένο νερό από το μπάνιο ή από το ξέπλυμα λαχανικών μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί για το πότισμα των φυτών σας.

6. Εγκαταστήστε ένα καζανάκι χαμηλής κατανάλωσης νερού

Οι τουαλέτες καταναλώνουν περίπου το 27% του νερού στο σπίτι, περισσότερο από τα πλυντήρια ρούχων και πιάτων. Σύγχρονα καζανάκια απελευθερώνουν ικανή ποσότητα νερού για να απομακρύνει τις ακαθαρσίες, χωρίς να σπαταλούν πόρους όπως τα παλαιότερα.

Συχνά έχουν δύο κομβία, ανάλογα με την ποσότητα νερού, μικρή ή μεγάλη που θέλουμε να απελευθερώσουμε.

Εναλλακτικά, αν δεν μπορούμε να αγοράσουμε καινούργιο καζανάκι μπορούμε να βάλουμε μια φιάλη αναψυκτικού γεμάτη άμμο ή χαλίκια στη δεξαμενή νερού ώστε να μειώσουμε τον αντλούμενο όγκο νερού.

7. Σφραγίστε τις διαρροές

Αν ο νεροχύτης σας “τρέχει” μπορεί να σπαταλάτε έως 10 λίτρα ημερησίως, πέρα από το οικονομικό κόστος. Η λύση είναι απλή: φωνάξτε τον υδραυλικό ή φτιάξτε το μόνος σας.

econews

Διαβάστε περισσότερα ...