Νοσοκομείο “θεραπεύει” τους ασθενείς μέσω της επαφής με τη φύση

Το νέο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Άαλμπρογκ στη Βόρεια Γιουτλάνδη της Δανίας είναι μια πρωτοποριακή μονάδα που περιλαμβάνεται στην πολιτική μεταρρύθμισης της υγείας στη χώρα.

Η νοσοκομειακή μονάδα που σχεδιάστηκε από το το αρχιτεκτονικό γραφείο Schmidt Hammer Lassen Architects εκτείνεται σε μια επιφάνεια 330,000 τ.μ, με τους εσωτερικούς χώρους των κτηρίων να έχουν επιφάνεια 134,500 τ.μ και ακόμα 17.000 τ.μ να προορίζονται για το τμήμα Ιατρικής του πανεπιστημίου του Άαλμποργκ.Η κατασκευή του νοσοκομείου θα ξεκινήσει το 2013 και θα διαρκέσει 17 χρόνια.

Αυτό που είναι εξαιρετικό με το εν λόγω νοσοκομείο είναι ότι ενσωματώνει τις αρχές της πράσινης δόμησης και βοηθά στην θεραπεία των ασθενών τόσο μέσω των εργαλείων της ιατρικής όσο και μέσω της επαφής τους με τη φύση.

Το μέγεθος και η κλίμακα των κτηρίων προσαρμόστηκαν έτσι ώστε να δώσουν την αίσθηση ενός καλαίσθητου αστικού περιβάλλοντος με δρόμους, μονοπάτια και χώρους πρασίνου που “αγκαλιάζουν” και υποδέχονται τον επισκέπτη.Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στον φυσικό φωτισμό των εσωτερικών χώρων ώστε αυτοί να ενταχθούν ομαλά στο φυσικό τοπίο.

Τα εξωτερικά ιατρεία με τα επείγοντα είναι διακριτά, αλλά επικοινωνούν μέσω ενός οριζόντιου άξονα. Ο ίδιος άξονας συνενώνει, λειτουργώντας ως κεντρική αρτηρία, όλες τις διαφορετικές υπηρεσίες και τμήματα που στεγάζονται στους εσωτερικούς χώρους επιτρέποντας με αυτό τον τρόπο την ομαλή συνεργασία τους και τη διάχυση της πληροφορίας.




econews.

Διαβάστε περισσότερα ...

ΑΓΡΟΔΑΣΟΠΟΝΙΑ:MIA ΑΕΙΦΟΡΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ!!

Αγροδασοπονία, η «σκόπιμη» μείξη δένδρων με καλλιέργειες ή ζώα,  είναι το συστατικό-κλειδί της διατροφικής και ενεργειακής ασφάλειας σε ένα απρόβλεπτο κόσμο που επηρεάζεται από την κλιματική αλλαγή και την έλλειψη ορυκτών καυσίμων. 

Η Αγροδασοπονία είναι ένα αειφόρο σύστημα διαχείρισης της γης που αυξάνει την ολική παραγωγή, συνδυάζει γεωργικά και δενδρώδη φυτά και ενδεχομένως ζώα, συγχρόνως ή διαδοχικά και εφαρμόζει πρακτικές διαχείρισης που είναι συμβατές με τις καλλιεργητικές παραδόσεις του τοπικού πληθυσμού.  

Η πιο δημοφιλής μορφή αγροδασοπονικού συστήματος είναι "ο κήπος της γιαγιάς", με τα διάφορα κηπευτικά και μια ποικιλία δέντρων όπως καρυδιές, κερασιές, φουντουκιές κ.ά.  Αποκλειστικό λίπασμα αποτελούσε η "κοπριά" από τα ζώα της οικογένειας.  

Ανάμεσα στα κηπευτικά φυτεύονταν αρωματικά φυτά όπως ο βασιλικός ή/και δυόσμος για να διώχνουν τα έντομα τα οποία καταπολεμούσαν με φυσικούς τρόπους.  

Ήταν η εποχή που δεν υπήρχε η έννοια "σκουπίδι" και όλα ήταν χρήσιμα και ανακυκλώσιμα.

Η αγροδασοπονία αποτελεί εξέλιξη μιας αρχαίας τέχνης καλλιέργειας της γης. 

Αν και αυτή η τέχνη δεν είχε ιδιαίτερο όνομα, περιγραφές της βρίσκουμε στο κεφάλαιο της Γένεσης (2:8-9) της Βίβλου, για κήπους όπου όλων των ειδών τα δέντρα φύτρωναν, προσφέροντας ομορφιά αλλά και τροφή. 

Σε άλλη πηγή, υπάρχει αναφορά σε ζωγραφιές και περιγραφές σε πάπυρο, κήπων με σαφή αγροδασοπονικά χαρακτηριστικά που βρέθηκαν στην Ανατολή και χρονολογούνται περίπου στο 3.000 π.Χ. Ανάλογα παραδείγματα συναντώνται στην αρχαία Ινδία, σε Ρωμαίους συγγραφείς, στη Νεολιθική εποχή, στο Μεσαίωνα, στην κεντρική Αμερική, στην Ασία, στην Αφρική και αλλού σε διάφορες χρονολογικές περιόδους και γεωγραφικές περιοχές .

Στη χώρα μας, όλα τα προηγούμενα συστήματα χρήσης γης μέχρι και τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο μπορούν να χαρακτηριστούν ως αγροδασοπονικά.  

Μετά την περίοδο αυτή άρχισε η εντατικοποίηση της γεωργίας με τη ευρεία χρήση χημικών λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων καθώς και γεωργικών μηχανημάτων.  

Τα δέντρα απομακρύνθηκαν από τα χωράφια καθώς εμπόδιζαν την κυκλοφορία των γεωργικών μηχανημάτων και καταλάμβαναν χώρο που θα μπορούσε να καλλιεργηθεί.   

Η οικονομική ενίσχυση των μονοκαλλιεργειών ήρθε να ενισχύσει την προηγούμενη τακτική με τελικό αποτέλεσμα τη μετατροπή πολλών οικοσυστημάτων σε απλά συστήματα.  

Τα πολλά οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα που συνοδεύουν τη λογική της "ποσότητας" και δευτερευόντως της ποιότητας, δημιούργησαν την ανάγκη μιας διαφορετικής προσέγγισης της επιθυμητής παραγωγής με σεβασμό στο περιβάλλον.  

Η ιδέα της αγροδασοπονίας ήταν η λογική συνέχεια αυτής της ανάγκης και ουσιαστικά μια επιστροφή σε παραδοσιακούς τρόπους καλλιέργειας.

Η αναγνώριση της αγροδασοπονίας ως ιδιαίτερης επιστήμης, έγινε προς το τέλος της δεκαετίας του `70 και τις αρχές της δεκαετίας του `80.  Το 1977 δημιουργήθηκε το Διεθνές Συμβούλιο Έρευνας για την Αγροδασοπονία (I.C.R.AF.) στο Ναϊρόμπι της Κένυας με σκοπό να αντισταθμίσει την αποδάσωση των τροπικών δασών, το χάσιμο γόνιμης γης και τη φτώχεια του αγροτικού πληθυσμού με την εφαρμογή βελτιωμένων αγροδασοπονικών συστημάτων. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, γνωστός ως F.A.O. , έχει αναγνωρίσει το ρόλο της Αγροδασοπονίας και βοηθά τα μέλη του στην επέκτασή της. Σε πολλά ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια υπάρχουν τμήματα σχολών με αντικείμενο την αγροδασοπονία.

Μέχρι 37% μπορούν να αυξήσουν τα εισοδήματά τους οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι που θα ασχοληθούν με τη σύγχρονη αγροδασοπονία.

Μέχρι 37% μπορούν να αυξήσουν τα εισοδήματά τους οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι που θα ασχοληθούν με τη σύγχρονη αγροδασοπονία. Αυτό είναι το κύριο συμπέρασμα της φετινής συνόδου του Θερινού Σχολείου που διοργανώνεται από το 2009 από το Κοινωφελές Ιδρυμα Ιωάννης Λ. Λάτσης. Φέτος το θέμα ήταν «Μεσογειακή Αγροδασοπονία και ο ρόλος της στις Σύγχρονες Περιβαλλοντικές Προκλήσεις».

Τα κύρια συμπεράσματα που προέκυψαν είναι ότι τα αγροδασικά συστήματα πρέπει να ενισχυθούν σε σχέση με τις μονοκαλλιέργειες καθώς μπορούν να αποτελέσουν μία καλή επαγγελματική απασχόληση για τους νέους. 

Τα οικοσυστήματα αυτά διατηρούν και ενισχύουν τη βιοποικιλότητα, είναι πιο σταθερά, κινδυνεύουν λιγότερο από επιδημίες και ασθένειες και ερευνητικές μελέτες έχουν καταδείξει πως μπορούν να αυξήσουν κατά 37% το εισόδημα γεωργών - κτηνοτρόφων. Συνδιοργανωτές του Θερινού Σχολείου ήταν το ΤΕΙ Λαμίας, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας στην Ιταλία και το Πανεπιστήμιο Extremadura στην Ισπανία. Πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 4-15 Ιουλίου στην Αθήνα και έλαβαν μέρος 34 μεταπτυχιακοί φοιτητές από 11 χώρες και 27 καθηγητές από 8 χώρες.

http://www.greenapple.gr

www.ethnos.gr

Διαβάστε περισσότερα ...

Τα πιο «ζόρικα» αβγά στον κόσμο

Επιστήμονες στην Πολωνία μελέτησαν τα αβγά ενός οστρακόδερμου και διαπίστωσαν ότι είναι τα πιο ανθεκτικά από οποιοδήποτε άλλο είδος αβγού στον πλανήτη. Μπορούν να αντέχουν και να μην παθαίνουν τίποτε απέναντι σχεδόν σε κάθε επιβλαβή παράγοντα. Τα αβγά υπέστησαν πλήθος «βασανιστηρίων» και άντεξαν προστατεύοντας τα έμβρυα που έκλειναν μέσα τους.

Πανίσχυρα!

Τα αβγά που μελετήθηκαν από ειδικούς του Πανεπιστημίου του Γκντάνσκ ανήκουν στο οστρακόδερμο Eucypris virens που ζει σε γλυκά νερά. Τα αβγά του E.virens προστατεύουν τα έμβρυα που φυλάσσουν εντός τους από το κρύο αφού δεν παθαίνουν τίποτε αν εκτεθούν σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Δεν παθαίνουν τίποτε αν εκτεθούν ακόμη και σε ακτινοβολία, αν ρίξουν πάνω τους αλατόνερο, αν στερηθούν το οξυγόνο ή εκτεθούν σε εντομοκτόνα!

Οι ερευνητές εξέθεσαν τα αβγά σε θερμοκρασία -72 βαθμών Κελσίου για 3 εβδομάδες. Τα ακτινοβόλησαν με υπεριώδη ακτινοβολία Β για δέκα ώρες, τους στέρησαν το οξυγόνο για μια εβδομάδα, τα έβαλαν να αναπτυχθούν σε συνθήκες απόλυτου σκότους χωρίς καθόλου νερό, τα έβαλαν σε νερό υψηλής αλατότητας και τα εξέθεσαν σε εντομοκτόνα. Τίποτε από όλα αυτά δεν κατάφερε να πειράξει έστω και στο ελάχιστο τα τρομερά αυτά αβγά.

Το μόνο που κάπως «ενόχλησε» τα αβγά του E.virens ήταν η υπεριώδης ακτινοβολία UV-B η οποία απλώς καθυστέρησε λίγο την εκκόλαψη τους. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Freshwater Biology».




tovima

Διαβάστε περισσότερα ...

Μια προβληματισμένη… ροζ ακρίδα!

Αυτή η ακρίδα δεν φαίνεται να μπορεί να κρύψει τη σύγχυσή της μόλις βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με τη φωτογραφική μηχανή.
 
Η ανεκτίμητη έκφραση του εντόμου καθώς έσπρωξε το κεφάλι του στα πλάι, μοιάζοντας να το στηρίζει με το πόδι της(!), συνελήφθη από τον Ινδονησίο φωτογράφο Lessy Sebastian. 

Ο… παρεμβατικός φωτογράφος δεν ενθουσίασε και τόσο το έντομο που πέρα από την αμηχανία που αισθάνεται, προβληματίζεται κιόλας με το αποτέλεσμα!

«Μοιάζει σαν να ξύνει το κεφάλι της, σαν να προσπαθεί να σκεφτεί κάτι, σαν να λέει από μέσα της «μα καλά ποιος είσαι;»», αναφέρει χαριτολογώντας ο φωτογράφος. 




perierga

Διαβάστε περισσότερα ...

Τα μεγάλα αιωνόβια δέντρα πεθαίνουν με αυξανόμενο ρυθμό

Οι μεγαλύτεροι ζωντανοί οργανισμοί της Γης, τα μεγάλα αιωνόβια δένδρα, που φιλοξενούν αμέτρητα πουλιά και άλλες μορφές ζωής, πεθαίνουν με αυξανόμενο ρυθμό. Μια νέα επιστημονική έρευνα από τρεις κορυφαίους ερευνητές οικολόγους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Science", χτυπάει «καμπανάκι κινδύνου» ότι δέντρα ηλικίας 100 έως 300 ετών εξαφανίζονται με ολοένα μεγαλύτερη συχνότητα στα δάση του πλανήτη, στις σαβάνες, στις καλλιεργούμενες περιοχές, ακόμη και στις πόλεις.

«Πρόκειται για ένα παγκόσμιο πρόβλημα και φαίνεται να συμβαίνει στα περισσότερα είδη δασών», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης καθηγητής Ντέιβιντ Λιντενμάγιερ του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου. «Οι μελέτες των οικοσυστημάτων σε όλο τον κόσμο δείχνουν ότι οι πληθυσμοί των μεγάλων γέρικων δέντρων μειώνονται με γοργό ρυθμό», πρόσθεσαν οι άλλοι δύο ερευνητές, ο καθηγητής Μπιλ Λόρανς του αυστραλιανού πανεπιστημίου Τζέημς Κουκ και ο καθηγητής Τζέρι Φράνκλιν του πανεπιστημίου Ουάσινγκτον στις ΗΠΑ, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Οι τρεις επιστήμονες τονίζουν ότι είναι επείγουσα ανάγκη να εντοπιστούν οι αιτίες που συμβαίνει αυτή η εξαφάνιση των αιωνόβιων δέντρων και να χαραχτούν στρατηγικές για την αντιμετώπισή της. Όπως επεσήμαναν, τα δέντρα αυτά δεν πεθαίνουν μαζικά μόνο κατά τις μεγάλες δασικές πυρκαγιές, που έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά και σε περιόδους ή σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν φωτιές. Ο ρυθμός θανάτου τους είναι δεκαπλάσιος από τον φυσιολογικό και η εξέλιξη αυτή αποδίδεται στην ξηρασία, τις υψηλές θερμοκρασίες, την υλοτομία, τις αγροτικές πρακτικές, τις επιθέσεις εντόμων κ.ά.

Η τάση εξαφάνισης είναι ορατή σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη του πλανήτη, από την Καλιφόρνια έως τις αφρικανικές σαβάνες και από τα βροχοδάση της Βραζιλίας έως τα εύκρατα και τα βορινά δάση της Ευρώπης. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα μεγάλα γέρικα δέντρα παίζουν ζωτικούς ρόλους ιδίως σε μερικά οικοσυστήματα, όπου παρέχουν τροφή και καταφύγιο μέχρι και στο 30% των πουλιών και ζώων. Επιπλέον, αφομοιώνουν τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα (αποτελώντας έτσι άμυνα κατά των «αερίων του θερμοκηπίου» και της κλιματικής αλλαγής), συγκρατούν το έδαφος και ανακυκλώνουν τις θρεπτικές ουσίες του, ενώ επηρεάζουν θετικά την κυκλοφορία των υδάτων και το κλίμα.

Οι ερευνητές παρομοιάζουν την παγκόσμια απώλεια των μεγάλων γέρικων δέντρων με την τραγωδία που πλήττει ήδη τα μεγαλύτερα θηλαστικά του πλανήτη, όπως ελέφαντες, ρινόκερους, τίγρεις και φάλαινες, οι πληθυσμοί των οποίων έχουν μειωθεί δραματικά σε πολλές περιοχές της Γης.



.real

Διαβάστε περισσότερα ...