Η Αλόη Βέρα (Aloe Vera) συχνά αποκαλείται φυσικό θεραπευτικό. Στοιχεία από την αρχαιότητα αποδεικνύουν ότι τα οφέλη της Aloe Vera ήταν γνωστά από τότε. Ανήκει στην οικογένεια των Liliaceae (κρινοειδών) παρόλο που πολλοί θεωρούν ότι το φυτό είναι κάκτος.
Είναι αυτοφυής στη Κούβα, στο Μεξικό, στη Βραζιλία, την Αφρική και στα κανάρια νησιά, χώρες με εξαιρετικά ζεστά καλοκαίρια στις οποίες συχνά δεν βρέχει αρκετούς μήνες.
Έχει χυμώδη,σαρκώδη και χοντρά φύλλα και από το κέντρο του φυτού βγαίνει η ταξιανθία το χρώμα της οποίας είναι χαρακτηριστικό της κάθε ποικιλίας. Το χρώμα των φύλλων της, μπορεί να ποικίλλει από ένα ελαφρύ πράσινο όταν είναι μικρό το φυτό και αλλάζει σε ένα βαθύτερο πράσινο όταν γίνεται ώριμη. Τα φύλλα της'εχουν αγκάθια και στις δύο πλευρές. Το εσωτερικό των φύλλων εμπεριέχει ένα υγρό το οποίο συμβάλλει στην αποθήκευση νερού και θρεπτικών συστατικών για περιόδους ξηρασίας. Υπάρχουν πάνω από 250 ποικιλίες αλόης.Οι σημαντικότερες είναι οι Aloe Barbadensis Miller, Aloe Saponaria, Aloe Chine sis, Aloe Variegate, Aloe Forex, Aloe Lalifolia, Curacao Aloe.
Η Aloe Barbadensis Miller έχει τη μεγαλύτερη θεραπευτική αξία και είναι γνωστή ως Αλόη Βέρα ή Αλόη η γνήσια.
Έδαφος-Κλίμα
Μπορεί να αναπτυχθεί σε φτωχά εδάφη αλλα αποδίδει μέγιστα σε ελαφρά αμμωδη εδάφη ελαφρώς αλκαλικά (εώς pH 8.5). Σε πολύ όξινα εδάφη το φυτό αναπτύσσεται πολύ αργά. Δεν αντέχει τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και την υπερβολική υγρασία. Σε περιοχές που η θερμοκρασία πέφτει στο μηδέν θα πρέπει να καλλιεργείται σε εσωτερικούς χώρους. Ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξή του είναι 20-25 C.
Όταν καλλιεργείται σε γλάστρες τότε αυτές θα πρέπει να τοποθετούνται έξω σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος, ενώ το χειμώνα να μπαίνουν μέσα στο σπίτι αλλά σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος.
Όταν καλλιεργείται σε γλάστρες τότε αυτές θα πρέπει να τοποθετούνται έξω σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος, ενώ το χειμώνα να μπαίνουν μέσα στο σπίτι αλλά σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος.
Φύτευση
Η φύτευση μπορεί να γίνει όλες τις εποχές εκτός από το χειμώνα. Η καλύτερη εποχή είναι Απρίλιος - Αύγουστος. Στο στάδιο προετοιμασίας του εδάφους συνίσταται η προσθήκη 1-1,5 τόνου κοπριάς ή κομπόστ στο στρέμμα.
Τα φυτά τοποθετούνται σε σειρές σε απόσταση μεταξύ τους 60 εκατοστά πάνω στη σειρά και μεταξύ των γραμμών.
Άρδευση
Αντέχει στην ξηρασία και παραμένει ελαφρά υγρό σε συνθήκες που άλλα φυτά θα ξεραίνονταν, κλείνοντας τους πόρους του για να αποτρέψει την απώλεια υγρασίας. Για μια επιτυχημένη καλλιέργεια η άρδευση στις κρίσιμες φάσεις ανάπτυξης του φυτού αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα. Συμπτώματα όπως καφέ ή μαύρες κηλίδες στα φύλλα είναι αποτέλεσμα υπερβολικού ποτίσματος το οποίο και αν συνεχιστεί θα προκαλέσει κιτρίνισμα και πτώση των φύλλων του φυτού. Σε μια καλλιέργεια συνίσταται να γίνεται το πρώτο πότισμα μετά τη φύτευση και να ακολουθήσουν άλλες δυο ως που να ''πιάσει'' το φυτό. Στη συνέχεια χρειάζεται περίπου 5-6 αρδεύσεις το έτος.
Συγκομιδή φύλλων
Η συγκομιδή των φύλλων ξεκινάει από το δεύτερο έτος και συνεχίζεται μέχρι το πέμπτο. Γίνεται 4 φορές το χρόνο και σε κάθε συγκομιδή λαμβάνονται 3 φύλλα από κάθε φυτό.
Συστατικά Αλόης
Η Αλόη Βέρα καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο λόγω της σημασίας των θεραπευτικών ιδιοτήτων της. Έχουν ανιχνευτεί τα παρακάτω συστατικά
Βιταμίνες(Βιταμίνη Α, Βιταμίνη Β1, Βιταμίνη Β2, Βιταμίνη Β6, Βιταμίνη Β12, Βιταμίνη C, Βιταμίνη Ε, φυλλικό οξύ)Μέταλλα (Ασβέστιο, Κάλιο, Μαγνήσιο, Νάτριο, Χαλκός, Σίδηρος, Ψευδάργυρος, Μαγγάνιο), ΑμινοξέαΛυσίνη, Θρεονίνη, Βαλίνη, Μεθιονίνη, Ισολευκίνη, Φαινυλαλανίνη, Ασπαραγγινικό Οξύ, Σερίνη, Γλουταμινικό Οξύ, Γλυκίνη, Αλανίνη, Τυροσίνη, Υδροξυπρολίνη, Κυστίνη, Λευκίνη), Ένζυμα(Οξειδάση, Καταλάση, Αμυλάση, Βραδυκινάση, Κελλουλάση, Λιπάση, Αλανινάση, Φωσφατάση, Κρεατινική Φωσφοκινάση, Υδρογονάση) Μόνοσακχαρίτες και Πολυσακχαρίτες (Accumannan, Αραβινόζη, Γαλακτόζη, Γλυκόζη, Μαννόζη, Ραμνόζη, Ξυλόζη, Γλουκορανικό Οξύ, Γαλακτουρονικό Οξύ, Κυταρρίνη), Στερόλες (Καμπεστερόλη, Lupeol, Βήτα-Σιτοστερόλη), Αμινοσάκχαρα (Γλυκοζαμίνη, Γαλακτοζαμίνη), Λιπαρά Οξέα (Χοληστερόλη, Καμπεστερόλη, β-Σιτοστερόλη, Lupeol) Ιχνοστοιχεία(Αλουμίνιο, Χλώριο, Νάτριο, Χρώμιο, Ασβέστιο, Σίδηρος, Μαγγάνιο, Μαγνήσιο, Θείο, Χαλκός, Κάλιο, Φώσφορος, Ψευδάργυρος)
Χαρακτηριστικά χυμού Αλόης
Ο χυμός της Αλόης έχει παυσίπονο δράση, αντιφλεγμονώδες δράση, επουλωτική δράση, κερατολυτική δράση, αντιβιοτική δράση, συμβάλλει στη ανανέωση των κυττάρων, δυναμώνει το αμυντικό σύστημα, παρέχει ενέργεια, είναι εξαιρετικό χωνευτικό, βοηθάει στη αποτοξίνωση, αυξάνει το μεταβολισμό, είναι θρεπτικό, αποτελεί φυσικό καθαρτικό, καταπολεμά ερεθισμούς και ανανεώνει τα κύτταρα.agrologio