ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ
«Καμήλα» του φυτικού βασιλείου» θεωρείται το σόργο, αφού μπορεί ν' αναπτυχθεί με ελάχιστο νερό, σε σύγκριση με άλλες καλλιέργειες. Αν και δεν θεωρείται τόσο ελκυστική τροφή για τα ζώα, όπως το καλαμπόκι, ωστόσο το μέλλον του ανοίγεται λαμπρό, διότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δεύτερη καλλιέργεια στο ίδιο χωράφι, προσφέροντας έτσι συμπληρωματικό εισόδημα στον γεωργό ή μειώνοντας τις ανάγκες των κτηνοτρόφων σε ζωοτροφές.
«"Καμήλα" του φυτικού βασιλείου» θεωρείται το σόργοΜε το νομοσχέδιο Σκανδαλίδη, κτηνοτρόφοι και γεωργοί, έστω και με συμβολικό τίμημα, 5 ευρώ , παίρνουν μεγαλύτερη βαθμολογία στην κατάταξη για απόκτηση ανεκμετάλλευτων χωραφιών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης αν καλλιεργήσουν ζωοτροφές. Διάφορα φυτά θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν ως ζωοτροφές: βίκος, μπιζέλι, κουκί, μικρόσπερμο ρεβίθι, κριθάρι, τριφύλλι κ.ά.
Στην Ελλάδα καλλιεργείται κατ' εξοχήν μηδική (πολυετές τριφύλλι) και καλαμπόκι. Οι κτηνοτρόφοι προτιμούν το καλαμπόκι, αν κι έχει υψηλότερο κόστος και χρειάζεται περισσότερο νερό. Ομως, όπως είναι φυσικό, δεν χρησιμοποιείται όλη η παραγωγή καλαμποκιού για ζωοτροφές.
Ο δρ Δημήτρης Βλαχοστέργιος, ερευνητής του Ινστιτούτου Κτηνοτροφικών Φυτών και Βοσκών του ΕΘΙΑΓΕ Λάρισας, εξηγεί ότι υπάρχει περιθώριο ανάπτυξης για το σόργο, ως συμπληρωματική ή κύρια καλλιέργεια, το οποίο μπορεί να αντικαταστήσει το καλαμπόκι, σε περιοχές που υπάρχει πρόβλημα επάρκειας ή κόστους νερού.
Σήμερα οι ζώνες καλλιέργειας σόργου εντοπίζονται κυρίως στις Κυκλάδες, την Πελοπόννησο και σε ημιορεινές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το σόργο θεωρείται από τις ανερχόμενες καλλιέργειες όσο μεγαλώνει το πρόβλημα επάρκειας νερού, εξ ου κι έχει ήδη αρχίσει να φυτεύεται και σε πεδινές περιοχές. Υπερτερεί έναντι του καλαμποκιού διότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερες περιποιήσεις (λίπανση, φάρμακα κ.ά.).
Καθώς οι Ευρωπαίοι ήδη προσανατολίζονται σε πράσινη γεωργία, πληροφορίες αναφέρουν ότι τα επόμενα χρόνια θα προτιμούν για επιδοτήσεις καλλιέργειες, που δεν υποβαθμίζουν την ποιότητα των προϊόντων και του φυσικού περιβάλλοντος.
Απαιτεί νερό
Αντίθετα με το σόργο, η σόγια είναι ποτιστική καλλιέργεια, με απαιτήσεις νερού 600-1.200 χιλιοστά, ανάλογα με τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, ενώ για να δώσει υψηλές αποδόσεις απαιτεί εκτός από φώσφορο και αζωτούχα λιπάσματα.
Οπως εξηγεί ο κ. Βλαχοστέργιος, η σόγια συμφέρει να καλλιεργηθεί κυρίως ως συμπληρωματική καλλιέργεια, δηλαδή ως δεύτερη καλλιέργεια το ίδιο έτος. Είτε όμως καλλιεργηθεί ως κύρια, όπως θέλουν οι βιομηχανίες, είτε ως συμπληρωματική καλλιέργεια, αυτό μπορεί να γίνει σε περιοχές όπου υπάρχει φτηνό και πολύ νερό, διότι αλλιώς το φυτό δεν μπορεί ν' αναπτυχθεί.
Η σόγια θα μπορούσε να συνδυαστεί με την παραγωγή βιοντίζελ και την καλλιέργεια αμειψισποράς, δηλαδή συστηματική εναλλαγή καλλιεργειών, λ.χ. με όσπρια ή ορισμένα είδη κτηνοτροφικών φυτών, τα οποία ουσιαστικά «ξεκουράζουν» τα χωράφια, ώστε ο παραγωγός να εισπράξει ένα επιπλέον εισόδημα.
Την τελευταία τετραετία σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας αρχίζει να καλλιεργείται σόγια, ως επίσπορη καλλιέργεια, τονίζει ο ερευνητής του ΕΘΙΑΓΕ. Αναπτύσσεται δηλαδή η σόγια ως δεύτερη καλλιέργεια, αφού οι αγρότες προτιμούν να καλλιεργούν σε δύο εποχές του ίδιου έτους το χωράφι τους. Αντίστοιχα, σε χώρες με αναπτυγμένη βιοτεχνολογία, όπως το Ισραήλ, και με μεγάλη ηλιοφάνεια έχουμε γεωργία 4 εποχών, δηλαδή οι αγρότες σπέρνουν, θερίζουν το ίδιο χωράφι τέσσερις φορές το χρόνο.
Συνήθως η σπορά σόγιας γίνεται μετά τη σπορά και τη συγκομιδή σιτηρών κι έχει απόδοση 200-400 κιλών ανά στρέμμα. Ο παραγωγός πληρώνεται περίπου 30 λεπτά/κιλό, δηλαδή εισπράττει καθαρό κέρδος 40-50 ευρώ /στρέμμα, που θεωρείται ικανοποιητικό συμπληρωματικό εισόδημα.
Η απόδοση της σόγιας ως κύρια καλλιέργεια, με σπορά τον Απρίλιο, μπορεί να φτάσει σε 500-550 κιλά ανά στρέμμα. Ως κύρια καλλιέργεια η σόγια έχει να ανταγωνιστεί το βαμβάκι, που ακόμη και σήμερα, όπου καλλιεργείται, αφήνει μεγαλύτερο κέρδος στους παραγωγούς. Σήμερα, σόγια καλλιεργείται κυρίως στο Νομό Σερρών, τη Θράκη και τη Δυτική Ελλάδα.
http://www.enet.gr
