«Καμπανάκι» για τους πάγους των Άνδεων

Τα τελευταία 40 χρόνια, οι παγετώνες των τροπικών Άνδεων έχουν συρρικνωθεί κατά 30-50%, αποκαλύπτουν τα αποτελέσματα της πιο λεπτομερούς αξιολόγησης δεδομένων, σύμφωνα με τους ερευνητές που την πραγματοποίησαν.

Όπως εξηγούν, οι ρυθμοί της συρρίκνωσης που παρατηρούνται από τη δεκαετία του 1970 είναι ταχύτεροι από κάθε άλλη φορά εδώ και 300 χρόνια. Προειδοποιούν ότι αυτό θα μπορούσε μελλοντικά να επηρεάσει την πρόσβαση των πληθυσμών των Άνδεων σε πόσιμο νερό. «Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό γιατί μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ζει σε ξηρές περιοχές, στα δυτικά των Άνδεων», αναφέρουν.

Οι ερευνητές από πανεπιστήμια και οργανισμούς της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Νότιας Αμερικής αποδίδουν το ανησυχητικό φαινόμενο στο γεγονός ότι οι θερμοκρασίες στην περιοχή κατέγραψαν άνοδο της τάξης των 0,7 βαθμών Κελσίου, την περίοδο 1950-1994. Διευκρινίζουν ότι η βροχόπτωση δεν έχει σημειώσει αξιόλογη μεταβολή το διάστημα αυτό, συνεπώς δεν μπορεί να ευθύνεται για την υποχώρηση των πάγων.

«Οι παγετώνες των τροπικών Άνδεων έχουν χάσει κατά μέσο όρο το 30 έως 50% (ανάλογα με την οροσειρά) της επιφάνειάς τους από τα τέλη της δεκαετίας του 1970», δήλωσε στο LiveScience ο Αντουάν Ραμπατέλ από το Εργαστήριο Παγετωνολογίας και Γεωφυσικής του Περιβάλλοντος, στην Γκρενόμπλ της Γαλλίας.

Η μελέτη βασίστηκε σε επιτόπιες παρατηρήσεις, δορυφορικές εικόνες και αεροφωτογραφίες, ιστορικά αρχεία και αναλύσεις πυρήνων πάγου από τους παγετώνες. Σύμφωνα με την έκθεση, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cryosphere της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών (EGU), η απώλεια στις Άνδεις είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τη μέση συρρίκνωση παγετώνων, παγκοσμίως.

Το πρόβλημα είναι εντονότερο για τους μικρούς παγετώνες σε χαμηλότερα υψόμετρα, οι οποίοι τα τελευταία 40 χρόνια χάνουν πάγο πάχους 1,35 μέτρων το χρόνο – συρρίκνωση διπλάσια σε σχέση με τους μεγαλύτερους παγετώνες. «Καθώς το ανώτατο πάχος για αυτούς τους μικρούς παγετώνες, που βρίσκονται σε χαμηλότερα υψόμετρα, σπάνια ξεπερνά τα 40 μέτρα, αυτή η ετήσια απώλεια σημαίνει ότι είναι πολύ πιθανό να εξαφανιστούν εντελώς μέσα στις επόμενες δεκαετίες», εξηγεί ο Ραμπατέλ.






naftemporiki.

Συμφωνία 140 χωρών κατά της ρύπανσης με υδράργυρο

Οι υψηλότερες εκπομπές υδραργύρου προέρχονται από την εξόρυξη χρυσού  

Γενεύη — 'Έπειτα από τέσσερα χρόνια δύσκολων διαπραγματεύσεων, 140 χώρες υπέγραψαν τη Σύμβαση της Μιναμάτα, μια δεσμευτική συμφωνία κατά της ρύπανσης του περιβάλλοντος με υδράργυρο, η οποία όμως δεν υιοθετεί ορισμένα από τα δραστικά μέτρα που ζητούσαν οι εμπνευστές της.

Η ιστορική συμφωνία προβλέπει την απαγόρευση της εισαγωγής και εξαγωγής υδραργύρου από το 2020 και τη σταδιακή κατάργηση της χρήσης του τοξικού μετάλλου σε προϊόντα όπως τα , οι μπαταρίες και ορισμένες μπογιές.

Απαιτεί επίσης τη χρήση ειδικών φίλτρων στα φουγάρα ηλεκτροπαραγωγικών σταθμών που καίνε λιθάνθρακα, και προβλέπει τη μείωση της χρήσης υδραργύρου σε μικρά ορυχεία χρυσού -δεν απαγορεύει ωστόσο πλήρως τον υδράργυρο στα ορυχεία.

Ο υδράργυρος χρησιμοποιείται ως καταλύτης για την απομόνωση του χρυσού από το μετάλλευμα. Με την τιμή του χρυσού να ανεβαίνει, η χρήση υδραργύρου σε νόμιμα και παράνομα χρυσωρυχεία διπλασιάστηκε το διάστημα 2005-2010 στους 727 μετρικούς τόνους, καθιστώντας τα ορυχεία την μεγαλύτερη πηγή ρύπανσης υδραργύρου.

Προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή η σύμβαση που υπογράφηκε το Σάββατο στη Γενεύη το κείμενο πρέπει να επικυρωθεί από τουλάχιστον 50 κυβερνήσεις.

Η σύμβαση παίρνει το όνομα της μαρτυρικής πόλης Μιναμάτα στην Ιαπωνία, στην οποία χιλιάδες άνθρωποι εμφάνισαν ένα σοβαρό και συχνά θανατηφόρο νευρολογικό σύνδρομο στα μέσα του περασμένου αιώνα, λόγω του υδραργύρου που υπήρχε στα βιομηχανικά απόβλητα της πόλης.

Ο υδράργυρος, ένα βαρύ, ασημί μέταλλο που παραμένει υγρό σε θερμοκρασία δωματίου, απελευθερώνεται κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων και ορισμένες βιομηχανίες. Μολύνει το νερό, το έδαφος και τον αέρα και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος επειδή συσσωρεύεται στους ζωντανούς οργανισμούς.

Οι μέγιστες συγκεντρώσεις του καταγράφονται σε μεγάλα, αρπακτικά ψάρια όπως οι τόνοι, τα οποία οι έγκυες γυναίκες πρέπει να αποφεύγουν να καταναλώνουν υπερβολικά συχνά, λόγω του κινδύνου για το νευρικό σύστημα του αναπτυσσόμενου εμβρύου.

«Η εισπνοή υδραργύρου μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενείς επιδράσεις στο νευρικό, πεπτικό και ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και τους πνεύμονες και τους νεφρούς, και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι θανατηφόρος» αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

«Τα ανόργανα άλατα υδραργύρου είναι επίσης διαβρωτικά για το δέρμα, τα μάτια και το πεπτικό σύστημα, και ενδέχεται να είναι τοξικά στους νεφρούς όταν καταποθούν.

Παρά το μεγάλο αριθμό των χωρών που υπέγραψαν τη Σύμβαση της Μιναμάτα, ορισμένες περιβαλλοντικές οργανώσεις δεν δήλωσαν ικανοποιημένες. «Η συμφωνία δεν θα οδηγήσει σε άμεση μείωση των εκπομπών. Θα πρέπει να βελτιωθεί και να ισχυροποιηθεί ώστε τα ψάρια που τρώμε να είναι ασφαλή» δήλωσε στο Reuters ο Ντέιβιντ Λένετ της διεθνούς οργάνωσης Natural Resources Defense Council.

«Χαλαρή» και «κάπως εθελοντική» χαρακτήρισε τη συμφωνία η IPEN, μια οργάνωση κατά των επιβλαβών χημικών. Εκτίμησε ότι είναι απίθανο να οδηγήσει σε πραγματική μείωση των εκπομπών καθώς «οι χώρες που δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο θα μπορούν να ξεφεύγουν εύκολα».

SCIENCE.IN.GR

Σύσταση για τερματισμό πειραμάτων με χιμπατζήδες στις ΗΠΑ

Καλά νέα για εκατοντάδες χιμπατζήδες που ζουν σε αμερικανικά εργαστήρια 

Έπειτα από πρόσφατη γνωμοδότηση που έκρινε ότι οι περισσότερες έρευνες σε χιμπατζήδες δεν είναι απολύτως απαραίτητες, τα αμερικανικά Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, ένας από τους μεγαλύτερους δημόσιους οργανισμούς έρευνας στις ΗΠΑ, καλούνται να «συνταξιοδοτήσουν» τα περισσότερα από τα περίπου 700 ζώα που χρησιμοποιούν.

Η συζήτηση για την ηθική διάσταση της χρήσης χιμπατζήδων και άλλων πρωτευόντων θηλαστικών στην έρευνα συνεχίζεται εδώ και καιρό, αναζωπυρώνεται όμως από πρόσφατα γενετικά δεδομένα, τα οποία δείχνουν ότι ο άνθρωπος και ο στενότερος συγγενής του είναι μοιάζουν γενετικά κατά τουλάχιστον 95%. Επιπλέον, συμπεριφορικές μελέτες δείχνουν ότι ο συναισθηματικός κόσμος, η κοινωνική ζωή και η ευφυΐα του χιμπατζή δεν απέχουν από τον άνθρωπο όσο πιστεύαμε.

Στη νέα , ανεξάρτητη επιτροπή που εξέτασε το θέμα για λογαριασμό των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας συνιστά στον οργανισμό να κρατήσει μόνο 50 χιμπατζήδες για έρευνα, να τερματίσει τα περισσότερα από τα πειράματα που τρέχουν, και να δημιουργήσει «αμέσως» καταφύγια για τη συνταξιοδότηση των υπόλοιπων ζώων.

Επιπλέον, συνιστά την καθιέρωση αυστηρότερων κριτηρίων για την έγκριση ανάλογων ερευνών στο μέλλον. Για παράδειγμα, στις περιπτώσεις που είναι σοβαρές οι επιπτώσεις των πειραμάτων στους χιμπατζήδων, το προσδοκώμενο όφελος της έρευνας για τον άνθρωπο θα πρέπει να είναι «πολύ υψηλό».

Η επιτροπή που συνέταξε την έκθεση διορίστηκε από τα NIΗ προκειμένου να δώσει οδηγίες για την εφαρμογή μιας προηγούμενης το 2011. Το αμερικανικό Ινστιτούτο Ιατρικής έκρινε τότε ότι τα περισσότερα από τα πειράματα σε χιμπατζήδες δεν είναι απολύτως απαραίτητα.

Το ινστιτούτο έθεσε επίσης κριτήρια για την έγκριση ερευνών αυτού του είδους:
Οι μελέτες πρέπει να είναι απαραίτητες για τη δημόσια υγεία· δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στον άνθρωπο για ηθικούς λόγους· δεν υπάρχει εναλλακτικό ζωικό μοντέλο· τα ζώα πρέπει να ζουν με ικανοποιητικές συνθήκες και κοινωνική ζωή.

Εφόσον οι συστάσεις της νέας έκθεσης υλοποιηθούν «σίγουρα θα υπάρξει μείωση στη χρήση χιμπατζήδων στην έρευνα» σχολίασε ο Κεντ Λόιντ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις, συνπροεδρεύων της επιτροπής.

Οι συστάσεις δεν είναι δεσμευτικές, ωστόσο το πιθανότερο είναι ότι τα NIH θα τις υιοθετήσουν, δεδομένου ότι η έκθεση συντάχθηκε με δικό τους αίτημα.

Η έκθεση θα τεθεί τώρα σε δημόσιο διάλογο για 60 μέρες και τα NIH αναμένεται να ανακοινώσουν την τελική απόφασή τους το Μάρτιο.

SCIENCE.IN.GR