Διεθνής κοινοπραξία δημοσιεύει το γονιδίωμα του ρεβιθιού

Δεκάδες διαφορετικές ποικιλίες ρεβιθιού απειλούνται με εξαφάνιση (Πηγή: Sanjay Acharya / Wikimedia Commons)  

Ερευνητές από δέκα χώρες δημοσιεύουν αυτή την εβδομάδα τη σχεδόν πλήρη γενετική αλληλουχία της ρεβιθιάς, μια εξέλιξη που υπόσχεται πιο ανθεκτικές και παραγωγικές ποικιλίες.

Το ρεβίθι, επισημαίνουν οι ερευνητές , είναι σήμερα το δεύτερο σημαντικότερο όσπριο μετά τη σόγια όσον αφορά το μέγεθος της παραγωγής.

Είναι μάλιστα ιδιαίτερα σημαντικό στον αναπτυσσόμενο κόσμο λόγω της περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνη αλλά και της ικανότητάς του να απορροφά άζωτο από την ατμόσφαιρα, περιορίζοντας έτσι σημαντικά τις ανάγκες σε αζωτούχα λιπάσματα.

Οι καλλιέργειες ρεβιθιού καταλαμβάνουν έκταση 110 εκατομμυρίων στρεμμάτων, με μεγαλύτερο παραγωγό και καταναλωτή την Ινδία.

Όπως όμως συμβαίνει με τα περισσότερα καλλιεργούμενα φυτά, η σημερινή ρεβιθιά (Cicer arietinum) πάσχει από συρρίκνωση της γενετικής δεξαμενής της, αφού η αγορά κυριαρχείται από λίγες, συγκεκριμένες ποικιλίες.

Η γενετική ανάλυση της ρεβιθιάς πραγματοποιήθηκε σε 90 παραλλαγές της δημοφιλούς ποικιλίας «καμπούλι», άγριες και καλλιεργούμενες από όλο τον κόσμο.

Ο γενετικός χάρτης που προέκυψε περιλαμβάνει περίπου 28.300 γονίδια, περίπου όσα και το ανθρώπινο γονιδίωμα.

Η ανάλυση πραγματοποιήθηκε από την κοινοπραξία International Chickpea Genome Sequencing Consortium), επικεφαλής της οποίας ήταν το διεθνές ερευνητικό ινστιτούτο ICRISAT με έδρα την Ινδία. Στο έργο συμμετείχαν 49 επιστήμονες από 23 οργανισμούς δέκα χωρών.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα αποτελέσματα θα περιορίσουν στο μισό το χρόνο που απαιτείται για την ανάπτυξη νέων (μη γενετικά τροποποιημένων) ποικιλιών, ο οποίος φτάνει σήμερα τα τέσσερα με οκτώ χρόνια.

SCIENCE.IN

Ξεκινούν τα μαθήματα φιλοζωίας στα σχολεία της Αθήνας

Από σήμερα  ξεκινάει το πρόγραμμα ενημέρωσης των μαθητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σχετικά με τα ζώα της πόλης, με σκοπό την ανάπτυξη σωστής ζωοφιλίας που προωθεί ο Δήμος Αθηναίων σε συνεργασία με την Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρεία (Ε.Κ.Ε.). Θυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο μάθημα φιλοζωίας έχει λάβει την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.



Μάλιστα στις 17 Ιανουαρίου εθελοντές κτηνίατροι – μέλη της Ε.Κ.Ε. –  σε συνεργασία με τον αντιδήμαρχο Αθηναίων, Άγγελο Αντωνόπουλο, και με υπαλλήλους του δήμου, παρουσίασαν το ενημερωτικό υλικό που θα χρησιμοποιηθεί για την ευαισθητοποίηση των παιδιών.
Το πρόγραμμα ξεκινάει σήμερα και οι μαθητές 165 σχολείων της πρωτεύουσας θα το παρακολουθήσουν.
Αυτός άλλωστε είναι ο μόνος τρόπος, ώστε η επόμενη γενιά να βάλει τέλος στα εγκλήματα εις βάρος των ζώων, που γίνονται παντού στον τόπο μας. Να διδαχτούν οι νέοι άνθρωποι να τα αγαπούν από την παιδική τους ηλικία, να αντιληφθούν νωρίς το μεγαλείο των άλλων ειδών, τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους. Να καταλάβουν ότι δεν είναι όντα κατώτερα από τους ανθρώπους αλλά διαφορετικά, με ανάγκες, αισθήσεις και δικαιώματα.
Ο ρόλος του σχολείου στην εκπαίδευση και στην καλλιέργεια του ανθρώπου είναι εξαιρετικά σημαντικός ειδικά αν η οικογένεια στην οποία μεγαλώνει ένα παιδί αδυνατεί – για ποικίλους λόγους – να το καθοδηγήσει.




protothema

Περιμένοντας το ροζ θαύμα της φύσης

Η ανθοφορία των κερασιών γιορτάζεται κάθε χρόνο στην Ιαπωνία

Στην Ιαπωνία, η ανθοφορία των κερασιών γίνονται κάθε χρόνο αφορμή για μια γιορτή σαν ζωγραφιά: το hanemi. Σύμβολο της άνοιξης, οι κερασιές έχουν μία περίοδο ανθοφορίας που διαρκεί μόλις μία εβδομάδα. 

Στο διάστημα αυτό οι κάτοικοι της χώρας γιορτάζουν το μεγαλείο της φύσης και οργανώνουν περιπάτους σε μέρη που κατακλύζονται από χρώματα και μυρωδιές.

Στην περιοχή Ubuyagasaki της Ιαπωνίας υπάρχει ένας μικρός επίγειος παράδεισος που προσφέρει ένα μαγευτικό θέαμα αρμονίας και γαλήνης. Η λίμνη Sacura -ή αλλιώς «λίμνη με τις κερασιές» - κάθε άνοιξη ντύνεται σε όλες του αποχρώσεις του ροζ και περιμένει χιλιάδες επισκέπτες να θαυμάσουν από κοντά το μοναδικό τοπίο. 

Δεκάδες κερασιές ανθίζουν «χρωματίζοντας» ολόκληρη την περιοχή με μια έντονη ροζ απόχρωση. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με το γαλάζιο της λίμνης το τοπίο μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από καβαλέτο διάσημου ζωγράφου.

Τα χρώματα διαδέχονται με μεγάλη ταχύτητα το ένα το άλλο, ανάλογα με την εποχή, με αποκορύφωμα τα μέσα Απριλίου όταν οι επισκέπτες βλέπουν μπροστά τους ένα απίθανο θέαμα.

newsbeast.

Πανάρχαια η «φιλία» ανθρώπων και αλεπούδων

Ενα ακόμη εντυπωσιακό εύρημα εντοπίστηκε στο σπήλαιο Μαλάπα στη Νότιο Αφρική, το επονομαζόμενο «Λίκνο της Ανθρωπότητας» εξαιτίας των πολλών σημαντικών ανθρωπολογικών ευρημάτων που βρίσκονται εκεί. Εντοπίστηκαν τα απολιθώματα ενός μακρινού προγόνου της αλεπούς που όπως φαίνεται ζούσε μαζί με τους μακρινούς προγόνους του ανθρώπου.

Ανθρωπος και αλεπού

Πριν από πέντε χρόνια είχε εντοπιστεί στο Μαλάπα σχεδόν ολόκληρος και καλοδιατηρημένος o σκελετός ενός αγνώστου μέχρι εκείνη τη στιγμή είδους ανθρωποειδούς. Ο Australopithecus sediba σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών ήταν ένα ενδιάμεσο είδος ανάμεσα στους διαφόρους ανθρωποειδείς πιθήκους και στους πρώιμους ανθρώπους. Μια από τις ερευνητικές ομάδες που βρίσκονται μόνιμα στη περιοχή και την εξερευνούν εντόπισε τώρα τα απολιθώματα ενός αρχαίου είδους αλεπούς που ονομάστηκε Vulpes skinneri.

Οι πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών αναφέρουν ότι η αλεπού ζούσε στην περιοχή πριν από δύο εκατομμύρια έτη μαζί με τον Α.sediba. H ανακάλυψη είναι σημαντική επειδή ρίχνει φως στην εξελικτική πορεία των αλεπούδων για την οποία οι επιστήμονες δεν έχουν πολλά στοιχεία στη διάθεση τους.

«Η γενεαλογία των αλεπούδων είναι πιθανότατα η λιγότερη γνωστή ανάμεσα στα αφρικανικά σαρκοβόρα ζώα και για αυτό η ανακάλυψη ευρημάτων από μακρινούς προγόνους τους είναι ένα θαυμάσιο γεγονός» αναφέρει ο καθηγητής Μπράιαν Κουν, του Πανεπιστημίου Witwatersarand στο Γιοχάνεσμπουργκ που είναι ο επικεφαλής της ομάδας των ειδικών που ασχολούνται με τα ευρήματα σαρκοβόρων ζώων από το «Λίκνο της Ανθρωπότητας».

tovima

Ένα σκαθάρι μετράει τ’ άστρα!

Έμπειροι «αστρονόμοι» αποδεικνύονται τα ταπεινά σκαθάρια, καθώς, σύμφωνα με μελέτη σουηδών επιστημόνων, βρίσκουν τον προσανατολισμό τους κοιτάζοντας τα αστέρια.

Ο άνθρωπος, τα πουλιά και οι φώκιες ήταν γνωστό ότι χρησιμοποιούσαν τον νυχτερινό ουρανό για τον προσανατολισμό τους. Τώρα όμως, στη λίστα έρχονται να προστεθούν και τα σκαθάρια.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Λουντ με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Current Biology», τα «σκληροτράχηλα» έντομα χρησιμοποιούν τον Γαλαξία ώστε να προσανατολίζονται τη στιγμή που σπρώχνουν το ασυνήθιστο γεύμα τους που δεν είναι άλλο από ένα μπαλάκι κοπριάς.

«Τα σκαθάρια κοπριάς κινούνται πάντα με άξονα τον Γαλαξία αλλά σε οποιαδήποτε γωνία σε σχέση με τον προσανατολισμό τους. Τον χρησιμοποιούν ως σημείο αναφοράς» εξηγούν οι επιστήμονες.

Το τελετουργικό της… μπάλας
Τα σκαθάρια κοπριάς κινούνται κυρίως ακολουθώντας μια ευθεία πορεία. Όταν εντοπίσουν ένα βουναλάκι από ακαθαρσίες, δημιουργούν με αυτές μια μικρή μπαλίτσα την οποία στη συνέχεια ξεκινούν να σπρώχνουν για να τη μεταφέρουν σε ένα ασφαλές σημείο ώστε να την απολαύσουν με την ησυχία τους.

Η ευθεία πορεία που ακολουθούν στη συνέχεια είναι πολύ σημαντική, ώστε να μην επιστρέψουν και πάλι στο βουναλάκι και έρθουν αντιμέτωπα με τον λήσταρχο «Σκατέλη» ή αλλιώς με ένα άλλο σκαθάρι το οποίο θα επιχειρήσει να τους κλέψει τον πολύτιμο «θησαυρό».

«Αστρική» όρασηΗ επικεφαλής της μελέτης δρ Μαρί Ντάκε, είχε παλαιότερα παρατηρήσει ότι τα σκαθάρια κοπριάς κινούνταν με σημείο αναφοράς τους τον Ήλιο και τη Σελήνη. Ωστόσο, η ικανότητά τους να κινούνται με ακρίβεια ακόμη και τις νύχτες χωρίς φεγγάρι, προκάλεσε στην ερευνήτρια την περιέργεια να προχωρήσει σε νέα μελέτη του συγκεκριμένου είδους.

«Τα συγκεκριμένα σκαθάρια διαθέτουν σύνθετους οφθαλμούς» εξηγεί η δρ Ντάκε.

«Ως γνωστόν, οι κάβουρες οι οποίοι επίσης έχουν σύνθετους οφθαλμούς μπορούν να διακρίνουν μερικούς από τους πιο λαμπρούς αστερισμούς στον νυχτερινό ουρανό. Ενδεχομένως τα σκαθάρια να μπορούν να κάνουν το ίδιο, δεν το γνωρίζουμε για την ώρα. Είναι κάτι το οποίο μελετάμε στην παρούσα φάση. Όταν όμως τους δείχνουμε μόνο τα λαμπρά αστέρια, εκείνα τείνουν να χάνονται. Αρα τα σκαθάρια δεν χρησιμοποιούν μόνο αυτά για να βρίσκουν τον προσανατολισμό τους» καταλήγει η επιστήμονας.

tovima

Στο κόκκινο ο... πυρετός της Γης

Σε κόλαση έχει αρχίσει να μετατρέπεται ο πλανήτης καθώς, σύμφωνα με έρευνα διεθνούς ομάδας επιστημόνων, τα ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που έχει προκληθεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα έχουν πενταπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια και αναμένεται να πολλαπλασιαστούν τις δεκαετίες που έρχονται.Οπως αναφέρεται στην έρευνα που υπογράφουν από κοινού ερευνητές του Ινστιτούτου Πότσδαμ για τον Κλιματικό Αντίκτυπο και του Πανεπιστημίου Κομπλουτένσε της Μαδρίτης, κατά μέσον όρο οι μήνες στους οποίους καταγράφεται ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών είναι πενταπλάσιοι από ό,τι θα ήταν εάν δεν υπήρχε το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Συγκεκριμένα, το στατιστικό υπολογιστικό μοντέλο που δημιούργησαν οι ερευνητές χρησιμοποιώντας τις μηνιαίες καταγραφές θερμοκρασιών των τελευταίων 131 ετών σε περισσότερα από 12.000 μέρη του κόσμου, τις οποίες παρέχει η NASA, καταδεικνύει ότι η συχνότητα των ρεκόρ έχει αυξηθεί ιδιαίτερα τα τελευταία 40 χρόνια. Μάλιστα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, το 80% των θερμοκρασιών-ρεκόρ δεν θα είχε καταγραφεί χωρίς την επιρροή του κλίματος από τη δραστηριότητα του ανθρώπου στον πλανήτη.

Οι επιστήμονες, όπως ανέφερε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης ένας εκ των συνυπογραφόντων της έρευνας, ο Ντιμ Κούμου, χαρακτηρίζουν ως πιο τρανταχτά παραδείγματα της ανησυχητικής τροπής που έχει πάρει το κλίμα τις περιπτώσεις του κύματος καύσωνα στις ΗΠΑ το 2012, στη Ρωσία το 2010, στην Αυστραλία το 2009 και στην Ευρώπη το 2003.

Σύμφωνα με τον Ντιμ Κούμου: «Τα ρεκόρ θερμοκρασίας προκαλούν πολλούς θανάτους, καταστροφικότατες πυρκαγιές και σημαντικές ζημιές στις σοδειές. Οι κοινωνίες και τα οικοσυστήματα δεν έχουν προσαρμοστεί σε τέτοιες θερμοκρασίες-ρεκόρ». Πέρα όμως από αυτήν τη μακροχρόνια αύξηση, τα στοιχεία δείχνουν την επίδραση που έχει η φυσική ποικιλομορφία, με ιδιαίτερα πολλά ρεκόρ θερμοκρασιών σε έτη που παρατηρείται το φαινόμενο Ελ Νίνιο. Οπως τονίζουν βέβαια, η φυσική ποικιλομορφία δεν επεξηγεί τη συνολική εξέλιξη των θερμοκρασιών-ρεκόρ που εντόπισαν οι επιστήμονες.
Σε περίπτωση που η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, οι προβολές των στοιχείων της έρευνας καταλήγουν ότι σε περίπου 30 χρόνια οι μήνες στους οποίους θα σημειώνονται θερμοκρασίες-ρεκόρ, θα είναι 12 φορές περισσότεροι.

Οπως σημειώνει ο Κούμου, «αυτό δεν σημαίνει ότι θα υπάρχουν 12 φορές περισσότερα καλοκαίρια στην Ευρώπη απ' ό,τι σήμερα. Σημαίνει κάτι χειρότερο». Για να θεωρούνται το 2040 ρεκόρ οι θερμοκρασίες, σημαίνει ότι θα είναι υψηλότερες από αυτές που θα παρατηρηθούν τις δεκαετίες του 2020 και του 2030, οι οποίες, όπως δείχνουν τα στοιχεία, θα είναι ό,τι πιο θερμό έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα».

ethnos.

Ο λύκος εξελίχθηκε σε σκύλο “από τα σκουπίδια”

Οι ιδιοκτήτες σκύλων γνωρίζουμε καλά πόσο οι τετράποδοι φίλοι μας αγαπούν να χώνουν τη μουσούδα τους στον οικιακό κάδο σκουπιδιών όταν μείνουν ανεπιτήρητοι.

Ωστόσο, αυτή η ενοχλητική συνήθεια του σκύλου πιθανότατα χάνεται στα βάθη του χρόνου, από τότε που ο άνθρωπος εξημέρωσε το λύκο και τον μετέτρεψε σε οικόσιτο ζώο.

Νέα έρευνα επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Ουψάλα στη Σουηδία υποστηρίζει ότι οι λύκοι που μετεξελίχθηκαν σε σκύλους έτρωγαν και χώνευαν τα πλούσια σε άμυλο σκουπίδια των κατοίκων των πρώτων αγροτικών κοινοτήτων.

Κανείς δεν γνωρίζει πότε ο άνθρωπος εξημέρωσε το σκύλο, ωστόσο τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι αυτό συνέβη πριν από εκατομμύρια χρόνια.

Ένα διαφορετικό σενάριο προτείνει ότι οι σύγχρονοι “κοπρίτες” -τα κανονικά δηλαδή σκυλιά που δεν αποτελούν αποτέλεσμα επί μακρόν κατευθυνόμενων διασταυρώσεων για την παραγωγή ζώων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά- προέρχονται από λύκους που έπαιζαν το ρόλο του βοηθού ή του φύλακα κατά την αναζήτηση θηραμάτων από τους αρχαίους κυνηγούς.

Αντίθετα, η μελέτη των Σουηδών που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature υποστηρίζει ότι η εξημέρωση ξεκίνησε από τη συνήθεια των λύκων να κλέβουν τα απομεινάρια τροφίμων του ανθρώπου.

“Τα απορρίμματα από τρόφιμα στις πρώτες αγροτικές κοινότητες αποτέλεσε μια νέα πηγή τροφής για τους λύκους. Οι λύκοι εκείνοι που μπόρεσαν να χωνέψουν την αμυλούχα τροφή του ανθρώπου έγιναν οι πρόγονοι του σημερινού σκύλου” εξηγεί ο Έρικ Άξελσον.

Στην έρευνα συμμετείχαν 50 σύγχρονα σκυλιά από ράτσες διαφορετικές μεταξύ τους, από κόκερ μέχρι γερμανικούς ποιμενικούς. Το DNA αυτών των σκυλιών τέθηκε σε σύγκριση με εκείνο 12 λύκων από όλο τον κόσμο.

Οι μεγάλες διαφορές στην αλυσίδα του DNA σκύλου και λύκου αφορούσαν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και στη δυνατότητα μεταβολισμού του αμύλου.

Το γονίδιο για το μεταβολισμό του αμύλου υπάρχει και στο λύκο αλλά δεν είναι τόσο ισχυρό.

Όσο για τα γονίδια εκείνα που επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, αυτά αντανακλούν τη διαφορά στη συμπεριφορά ανάμεσα στα δύο είδη, καθώς ο σκύλος είναι πολύ πιο υπάκουος.

Econews

Σπουδαία διάκριση από Έλληνες στο εξωτερικό

Ένα πρωτότυπο δίκτυο κομποστοποίησης που σχεδίασαν δύο νέοι Έλληνες βρίσκεται μεταξύ των 16 σχεδίων που επελέγησαν στον διαγωνισμό Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Οι δύο νέοι με καταγωγή από την Καλαμάτα, ο 23χρονος Γιάννης Μουργής, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ, και ο 24χρονος συντοπίτης του Κωνσταντίνος Κουλοχέρης, φοιτητής Δημοσιογραφίας στο Λονδίνο, σχεδίασαν ένα σύστημα κομποστοποίησης το οποίο λειτουργεί σε επίπεδο γειτονιάς και που στόχο έχει να μετατρέψει τον κοινό παραγωγό σκουπιδιών σε οικιακό παραγωγό κομπόστ και να τον συνδέσει με την αγορά, όπως πχ με τους αγρότες που έχουν ανάγκη από -ακριβό μάλιστα- λίπασμα.

Όπως αναφέρει ο κ. Μουργής στην “Καθημερινή” το οικονομικό όφελος είναι συνολικό, «αφού θα εξοικονομούμε πόρους τόσο από τη διαχείριση των σκουπιδιών όσο και από την αποφυγή των σχετικών προστίμων από την Ε.Ε.».

Ο ξύλινος κομποστοποιητής που προβλέπει το σχέδιό τους έχει κόστος που δεν ξεπερνά τα 60 Ευρώ.

Το σύστημα που προτείνουν λειτουργεί μέσα από την εγγραφή των ενδιαφερομένων σε μια πλατφόρμα και την απόκτηση πόντων ανάλογα με τη δραστηριότητά τους.

Απώτερος στόχος τους είναι η δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου φορέα, που θα λειτουργεί αυτόνομα από την επίσημη Πολιτεία.

Ρύπανση στον Ταΰγετο

Όπως επιβεβαιώνει η Καθημερινή, τα απορρίμματα αποτελούν μείζον πρόβλημα στην Καλαμάτα, καθώς μεταφέρονταν στην περίφημη τοποθεσία Μαραθόλακκα στον Tαΰγετο, επί πολλά έτη.

Σύμφωνα με γεωλογικές μελέτες, ο Ταΰγετος είναι η πλέον ακατάλληλη επιλογή για εγκατάσταση ΧΑΔΑ, αφού το υπέδαφος είναι πορώδες και οτιδήποτε απορρίπτεται στο βουνό περνάει άμεσα στον υδροφόρο ορίζοντα, θέτοντας σε κίνδυνο τόσο το σύστημα υδροδότησης της πόλης όσο και τον ποταμό Νέδωνα.

Για τους παραπάνω λόγους σχηματίστηκαν κινήσεις πολιτών που διεκδίκησαν το κλείσιμο της χωματερής και την εξεύρεση λύσης στο χρόνιο πρόβλημα.







 econews.

«Καμπανάκι» για τους πάγους των Άνδεων

Τα τελευταία 40 χρόνια, οι παγετώνες των τροπικών Άνδεων έχουν συρρικνωθεί κατά 30-50%, αποκαλύπτουν τα αποτελέσματα της πιο λεπτομερούς αξιολόγησης δεδομένων, σύμφωνα με τους ερευνητές που την πραγματοποίησαν.

Όπως εξηγούν, οι ρυθμοί της συρρίκνωσης που παρατηρούνται από τη δεκαετία του 1970 είναι ταχύτεροι από κάθε άλλη φορά εδώ και 300 χρόνια. Προειδοποιούν ότι αυτό θα μπορούσε μελλοντικά να επηρεάσει την πρόσβαση των πληθυσμών των Άνδεων σε πόσιμο νερό. «Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό γιατί μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ζει σε ξηρές περιοχές, στα δυτικά των Άνδεων», αναφέρουν.

Οι ερευνητές από πανεπιστήμια και οργανισμούς της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Νότιας Αμερικής αποδίδουν το ανησυχητικό φαινόμενο στο γεγονός ότι οι θερμοκρασίες στην περιοχή κατέγραψαν άνοδο της τάξης των 0,7 βαθμών Κελσίου, την περίοδο 1950-1994. Διευκρινίζουν ότι η βροχόπτωση δεν έχει σημειώσει αξιόλογη μεταβολή το διάστημα αυτό, συνεπώς δεν μπορεί να ευθύνεται για την υποχώρηση των πάγων.

«Οι παγετώνες των τροπικών Άνδεων έχουν χάσει κατά μέσο όρο το 30 έως 50% (ανάλογα με την οροσειρά) της επιφάνειάς τους από τα τέλη της δεκαετίας του 1970», δήλωσε στο LiveScience ο Αντουάν Ραμπατέλ από το Εργαστήριο Παγετωνολογίας και Γεωφυσικής του Περιβάλλοντος, στην Γκρενόμπλ της Γαλλίας.

Η μελέτη βασίστηκε σε επιτόπιες παρατηρήσεις, δορυφορικές εικόνες και αεροφωτογραφίες, ιστορικά αρχεία και αναλύσεις πυρήνων πάγου από τους παγετώνες. Σύμφωνα με την έκθεση, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cryosphere της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών (EGU), η απώλεια στις Άνδεις είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τη μέση συρρίκνωση παγετώνων, παγκοσμίως.

Το πρόβλημα είναι εντονότερο για τους μικρούς παγετώνες σε χαμηλότερα υψόμετρα, οι οποίοι τα τελευταία 40 χρόνια χάνουν πάγο πάχους 1,35 μέτρων το χρόνο – συρρίκνωση διπλάσια σε σχέση με τους μεγαλύτερους παγετώνες. «Καθώς το ανώτατο πάχος για αυτούς τους μικρούς παγετώνες, που βρίσκονται σε χαμηλότερα υψόμετρα, σπάνια ξεπερνά τα 40 μέτρα, αυτή η ετήσια απώλεια σημαίνει ότι είναι πολύ πιθανό να εξαφανιστούν εντελώς μέσα στις επόμενες δεκαετίες», εξηγεί ο Ραμπατέλ.






naftemporiki.

Συμφωνία 140 χωρών κατά της ρύπανσης με υδράργυρο

Οι υψηλότερες εκπομπές υδραργύρου προέρχονται από την εξόρυξη χρυσού  

Γενεύη — 'Έπειτα από τέσσερα χρόνια δύσκολων διαπραγματεύσεων, 140 χώρες υπέγραψαν τη Σύμβαση της Μιναμάτα, μια δεσμευτική συμφωνία κατά της ρύπανσης του περιβάλλοντος με υδράργυρο, η οποία όμως δεν υιοθετεί ορισμένα από τα δραστικά μέτρα που ζητούσαν οι εμπνευστές της.

Η ιστορική συμφωνία προβλέπει την απαγόρευση της εισαγωγής και εξαγωγής υδραργύρου από το 2020 και τη σταδιακή κατάργηση της χρήσης του τοξικού μετάλλου σε προϊόντα όπως τα , οι μπαταρίες και ορισμένες μπογιές.

Απαιτεί επίσης τη χρήση ειδικών φίλτρων στα φουγάρα ηλεκτροπαραγωγικών σταθμών που καίνε λιθάνθρακα, και προβλέπει τη μείωση της χρήσης υδραργύρου σε μικρά ορυχεία χρυσού -δεν απαγορεύει ωστόσο πλήρως τον υδράργυρο στα ορυχεία.

Ο υδράργυρος χρησιμοποιείται ως καταλύτης για την απομόνωση του χρυσού από το μετάλλευμα. Με την τιμή του χρυσού να ανεβαίνει, η χρήση υδραργύρου σε νόμιμα και παράνομα χρυσωρυχεία διπλασιάστηκε το διάστημα 2005-2010 στους 727 μετρικούς τόνους, καθιστώντας τα ορυχεία την μεγαλύτερη πηγή ρύπανσης υδραργύρου.

Προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή η σύμβαση που υπογράφηκε το Σάββατο στη Γενεύη το κείμενο πρέπει να επικυρωθεί από τουλάχιστον 50 κυβερνήσεις.

Η σύμβαση παίρνει το όνομα της μαρτυρικής πόλης Μιναμάτα στην Ιαπωνία, στην οποία χιλιάδες άνθρωποι εμφάνισαν ένα σοβαρό και συχνά θανατηφόρο νευρολογικό σύνδρομο στα μέσα του περασμένου αιώνα, λόγω του υδραργύρου που υπήρχε στα βιομηχανικά απόβλητα της πόλης.

Ο υδράργυρος, ένα βαρύ, ασημί μέταλλο που παραμένει υγρό σε θερμοκρασία δωματίου, απελευθερώνεται κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων και ορισμένες βιομηχανίες. Μολύνει το νερό, το έδαφος και τον αέρα και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος επειδή συσσωρεύεται στους ζωντανούς οργανισμούς.

Οι μέγιστες συγκεντρώσεις του καταγράφονται σε μεγάλα, αρπακτικά ψάρια όπως οι τόνοι, τα οποία οι έγκυες γυναίκες πρέπει να αποφεύγουν να καταναλώνουν υπερβολικά συχνά, λόγω του κινδύνου για το νευρικό σύστημα του αναπτυσσόμενου εμβρύου.

«Η εισπνοή υδραργύρου μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενείς επιδράσεις στο νευρικό, πεπτικό και ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και τους πνεύμονες και τους νεφρούς, και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι θανατηφόρος» αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

«Τα ανόργανα άλατα υδραργύρου είναι επίσης διαβρωτικά για το δέρμα, τα μάτια και το πεπτικό σύστημα, και ενδέχεται να είναι τοξικά στους νεφρούς όταν καταποθούν.

Παρά το μεγάλο αριθμό των χωρών που υπέγραψαν τη Σύμβαση της Μιναμάτα, ορισμένες περιβαλλοντικές οργανώσεις δεν δήλωσαν ικανοποιημένες. «Η συμφωνία δεν θα οδηγήσει σε άμεση μείωση των εκπομπών. Θα πρέπει να βελτιωθεί και να ισχυροποιηθεί ώστε τα ψάρια που τρώμε να είναι ασφαλή» δήλωσε στο Reuters ο Ντέιβιντ Λένετ της διεθνούς οργάνωσης Natural Resources Defense Council.

«Χαλαρή» και «κάπως εθελοντική» χαρακτήρισε τη συμφωνία η IPEN, μια οργάνωση κατά των επιβλαβών χημικών. Εκτίμησε ότι είναι απίθανο να οδηγήσει σε πραγματική μείωση των εκπομπών καθώς «οι χώρες που δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο θα μπορούν να ξεφεύγουν εύκολα».

SCIENCE.IN.GR

Σύσταση για τερματισμό πειραμάτων με χιμπατζήδες στις ΗΠΑ

Καλά νέα για εκατοντάδες χιμπατζήδες που ζουν σε αμερικανικά εργαστήρια 

Έπειτα από πρόσφατη γνωμοδότηση που έκρινε ότι οι περισσότερες έρευνες σε χιμπατζήδες δεν είναι απολύτως απαραίτητες, τα αμερικανικά Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, ένας από τους μεγαλύτερους δημόσιους οργανισμούς έρευνας στις ΗΠΑ, καλούνται να «συνταξιοδοτήσουν» τα περισσότερα από τα περίπου 700 ζώα που χρησιμοποιούν.

Η συζήτηση για την ηθική διάσταση της χρήσης χιμπατζήδων και άλλων πρωτευόντων θηλαστικών στην έρευνα συνεχίζεται εδώ και καιρό, αναζωπυρώνεται όμως από πρόσφατα γενετικά δεδομένα, τα οποία δείχνουν ότι ο άνθρωπος και ο στενότερος συγγενής του είναι μοιάζουν γενετικά κατά τουλάχιστον 95%. Επιπλέον, συμπεριφορικές μελέτες δείχνουν ότι ο συναισθηματικός κόσμος, η κοινωνική ζωή και η ευφυΐα του χιμπατζή δεν απέχουν από τον άνθρωπο όσο πιστεύαμε.

Στη νέα , ανεξάρτητη επιτροπή που εξέτασε το θέμα για λογαριασμό των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας συνιστά στον οργανισμό να κρατήσει μόνο 50 χιμπατζήδες για έρευνα, να τερματίσει τα περισσότερα από τα πειράματα που τρέχουν, και να δημιουργήσει «αμέσως» καταφύγια για τη συνταξιοδότηση των υπόλοιπων ζώων.

Επιπλέον, συνιστά την καθιέρωση αυστηρότερων κριτηρίων για την έγκριση ανάλογων ερευνών στο μέλλον. Για παράδειγμα, στις περιπτώσεις που είναι σοβαρές οι επιπτώσεις των πειραμάτων στους χιμπατζήδων, το προσδοκώμενο όφελος της έρευνας για τον άνθρωπο θα πρέπει να είναι «πολύ υψηλό».

Η επιτροπή που συνέταξε την έκθεση διορίστηκε από τα NIΗ προκειμένου να δώσει οδηγίες για την εφαρμογή μιας προηγούμενης το 2011. Το αμερικανικό Ινστιτούτο Ιατρικής έκρινε τότε ότι τα περισσότερα από τα πειράματα σε χιμπατζήδες δεν είναι απολύτως απαραίτητα.

Το ινστιτούτο έθεσε επίσης κριτήρια για την έγκριση ερευνών αυτού του είδους:
Οι μελέτες πρέπει να είναι απαραίτητες για τη δημόσια υγεία· δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στον άνθρωπο για ηθικούς λόγους· δεν υπάρχει εναλλακτικό ζωικό μοντέλο· τα ζώα πρέπει να ζουν με ικανοποιητικές συνθήκες και κοινωνική ζωή.

Εφόσον οι συστάσεις της νέας έκθεσης υλοποιηθούν «σίγουρα θα υπάρξει μείωση στη χρήση χιμπατζήδων στην έρευνα» σχολίασε ο Κεντ Λόιντ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις, συνπροεδρεύων της επιτροπής.

Οι συστάσεις δεν είναι δεσμευτικές, ωστόσο το πιθανότερο είναι ότι τα NIH θα τις υιοθετήσουν, δεδομένου ότι η έκθεση συντάχθηκε με δικό τους αίτημα.

Η έκθεση θα τεθεί τώρα σε δημόσιο διάλογο για 60 μέρες και τα NIH αναμένεται να ανακοινώσουν την τελική απόφασή τους το Μάρτιο.

SCIENCE.IN.GR

Φωτεινές στήλες: ένα ασυνήθιστο φυσικό φαινόμενο

Μερικές φορές κατά τη διάρκεια ψυχρού καιρού εμφανίζονται κάθετες στήλες φωτός που φαίνονται σαν ακτίνες προς τον ουρανό. Αυτές οι παράξενες στήλες ονομάζονται «Light Pillars» και δημιουργούνται από την αντανάκλαση του φωτός σε κρυστάλλους πάγου. Το φως μπορεί να προέλθει από τον Ήλιο (συνήθως σε χαμηλή προς τον ορίζοντα θέση), από τη Σελήνη ή από γήινες πηγές φωτός όπως τα φώτα του δρόμου. Το φαινόμενο συμβαίνει κυρίως σε πολικές περιοχές.

Δείτε παρακάτω μερικές φωτογραφίες από αυτό το φαινόμενο…

Δείτε πόσο θα ήταν το νερό όλης της Γης αν το συγκεντρώναμε σε μία σφαίρα!

Μια ενδιαφέρουσα εκτίμηση έκαναν ειδικοί της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ για τον όγκο του νερού στη Γη. Υποστηρίζουν ότι ολο το νερό του πλανήτη θα μπορούσε να χωρέσει σε μια σχετικά μικρή φούσκα. Σύμφωνα με αυτή την εκτίμηση η φούσκα αυτή θα είχε διάμετρο 1384 χλμ.

Η εκτίμηση αφορά το νερό των ωκεανών, των ποταμών των λιμνών αλλά και των υπόγειων αποθεμάτων νερού. Στον υπολογισμό συμπεριλήφθηκε και η ποσότητα του νερού που εκτιμάται ότι υπάρχει σε κάθε μορφή στον πλανήτη: στους παγετώνες, στην ατμόσφαιρα (νέφη, υδρατμοί κλπ) ακόμη και στους ζωντανούς οργανισμούς. Η εκτίμηση δείχνει ότι αν και το νερό καλύπτει το 70% της επιφάνειας της Γης, η μάζα του είναι δυσανάλογα μικρή.

endiaferonta

Ο βόρειος μαγνητικός πόλος της Γης μετακινείται προς Σιβηρία

Ταξιδεύει" 55 χιλιόμετρα το χρόνο

Είναι πιο εύκολο να εντοπίσει κανείς τον Άη Βασίλη, ο οποίος συνήθως βρίσκεται στο βόρειο γεωγραφικό πόλο, παρά να βρει το ακριβές σημείο του βόρειου μαγνητικού πόλου του πλανήτη μας, το οποίο μετακινείται συνεχώς, εσχάτως όλο και πιο γρήγορα με κατεύθυνση προς τα νησιά της Σιβηρίας, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των επιστημόνων, που προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο.

Ο μαγνητικός βόρειος πόλος, που διαφέρει από τον γεωγραφικό βόρειο πόλο ή σκέτα βόρειο πόλο (δηλαδή το βορειότερο σημείο της Γης, όπου ο άξονας περιστροφής της τέμνει τον πλανήτη), είναι το σημείο στην επιφάνεια της Γης προς το οποίο “δείχνουν” όλες οι μαγνητικές πυξίδες.

Ο μαγνητικός βόρειος πόλος εντοπίστηκε για πρώτη φορά στο βόρειο Καναδά, το 1831, από τον σκωτσέζο εξερευνητή Τζέημς Κλαρκ Ρος, ο οποίος μάλιστα δεν δίστασε να τοποθετήσει μια βρετανική σημαία στο σημείο, ώστε να το “κατοχυρώσει” για λογαριασμό της Βρετανίας. Δυστυχώς γι’ αυτόν, ο πόλος έκτοτε…έφυγε από εκείνο το σημείο.

Καθώς οι γεωφυσικές συνθήκες στο εσωτερικό της Γης συνεχώς μεταβάλλονται, ο βόρειος μαγνητικός πόλος μετακινείται κάθε χρόνο. Οι μετρήσεις έχουν δείξει ότι αυτά τα 180 χρόνια μετά την ανακάλυψή του, ο πόλος μετακινείται βαθμιαία με ρυθμό σχεδόν 15 χιλιομέτρων ετησίως. Όμως στη δεκαετία του ΄90, για άγνωστο λόγο, η μετακίνηση αυτή επιταχύνθηκε σημαντικά, φθάνοντας τα 60 χιλιόμετρα το 2002 και έκτοτε έχει ελαφρά μειωθεί στα 55 χλμ., με κατεύθυνση βόρεια-βορειοδυτική στον Αρκτικό Ωκεανό. Αν συνεχίσει έτσι, σε μια δεκαετία περίπου ο βόρειος μαγνητικός πόλος θα βρεθεί στη Σιβηρία.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Μια εξήγηση, σύμφωνα με το αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό “Scientific American”, δίνει μια ομάδα γάλλων γεωφυσικών με επικεφαλής τον Arnaud Chulliat του Ινστιτούτου Φυσικής της Γης στο Παρίσι, οι οποίοι δημοσίευσαν σχετικές μελέτες στα περιοδικά “Eos” και “Journal of Geophysical Research-Solid Earth” της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης.

Οι ερευνητές αποδίδουν την μετακίνηση σε μια ελικοειδή στήλη λιωμένων υλικών που ανεβαίνει από τα έγκατα του πλανήτη. Όπως αναφέρουν, τέτοιες στήλες λιγότερο πυκνών υγρών σχηματίζονται στα σύνορα του εσωτερικού πυρήνα της Γης και στη συνέχεια βρίσκουν διέξοδο προς την επιφάνεια μέσω ενός “κυλίνδρου”, ο κεντρικός άξονας του οποίου είναι ο άξονας περιστροφής του πλανήτη μας.

Η γρήγορη περιστροφή της Γης προκαλεί ισχυρή ελικοειδή κίνηση στα λιωμένα υλικά που περιέχονται μέσα σε αυτή τη στήλη. Οι κινήσεις αυτές, που επιδρούν στον μανδύα κάτω από την Αρκτική, έχουν ως συνέπεια την μετακίνηση του βορείου μαγνητικού πόλου, μέσω μιας διαδικασίας που κάπως μοιάζει με την μεταβαλλόμενη μαγνητική δραστηριότητα, η oποία παράγει τις πιο σκούρες “κηλίδες” στον ήλιο.

Οι νέες μετρήσεις του μαγνητικού πεδίου στα Νέα Σιβηριανά Νησιά δείχνουν ότι μια τέτοια διαδικασία πρέπει να βρίσκεται σε εξέλιξη από κάτω τους, αν και απόδειξη προς το παρόν δεν μπορεί να υπάρξει, όπως παραδέχτηκαν οι γάλλοι επιστήμονες. Η λύση του μυστηρίου, που βρίσκεται “θαμμένο” στο εσωτερικό της Γης, θα απαιτήσει νέες επιστημονικές γνώσεις και μεθόδους, καθώς και περισσότερα στοιχεία από τους δορυφόρους που μελετούν το Αρκτικό μαγνητικό περιβάλλον.

Links: http://blogs.scientificamerican.com/observations/2010/12/24/why-is-the-north-magnetic-pole-racing-toward-siberia/

Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:http://europa.agu.org/?view=article&uri=/journals/jb/jb1007/2009JB007143/2009JB007143.xml&t=jb,Chulliat

greekphysics

Το πιο ευτυχισμένο ζώο στον κόσμο

Πρόκειται ουσιαστικά για το πιο ευτυχισμένο είδος ζώου στον κόσμο, αφού είναι πάντα χαμογελαστά!

Ακόμα και όταν κοιμούνται!

Παρόλα αυτά μη σας ξεγελάει το… αγγελικό πρόσωπο. Ίσως δεν είναι καλή ιδέα να δοκιμάσετε να τα ταΐσετε…

otherside

Η μαμά Panda και το μικροσκοπικό νεογέννητο…

Η φωτογράφος και κτηνίατρος Katherine Feng συνέλαβε πρόσφατα μερικές απίστευτες στιγμές στο κέντρο προστασίας για το Γιγάντιο Πάντα στο Wolong Nature Reserve του Σιτσουάν στην Κίνα. Σε μια ιδιαίτερα γλαφυρή περιγραφή της μάλιστα, η ο Dr. Feng περιέγραψε το νεογέννητο panda ως «στο μέγεθος ενός χοντρού hotdog».

Μη χάσετε την τελευταία φωτογραφία…

otherside

Τα μαλακόστρακα νιώθουν πόνο

Όσοι ρίχνουν ένα καβούρι ή ένα αστακό ζωντανό στη φωτιά, θα πρέπει να το ξανασκεφτούν, καθώς μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα παρέχει νέες ενδείξεις ότι τα μαλακόστρακα (καβούρια, γαρίδες, αστακοί, καραβίδες) νιώθουν πόνο. Οι επιστήμονες ζητούν το θέμα να αντιμετωπισθεί πλέον πιο σοβαρά και να τεθούν από τις αρμόδιες Αρχές κανονισμοί προστασίας κατά τη μεταχείριση αυτών των ζώων, που έχουν την ατυχία να αποτελούν εκλεκτά εδέσματα για τους ανθρώπους.

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό πειραματικής βιολογίας "Journal of Experimental Biology", σύμφωνα με το BBC, έκαναν πειράματα με καβούρια, τα οποία υπέβαλαν σε μικρά ηλεκτρικά σοκ. Τα καβούρια αντιδρούσαν στις ηλεκτρικές εκκενώσεις και, επιπλέον, στη συνέχεια προσπαθούσαν να τις αποφύγουν, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Προηγούμενες μελέτες με γαρίδες από τους ίδιους ερευνητές έχουν καταλήξει σε παρόμοιο συμπέρασμα, όσον αφορά το κατά πόσο αυτά τα ζώα αισθάνονται τον πόνο. Οι Βρετανοί επιστήμονες, για μια ακόμη φορά, καλούν την αλιευτική βιομηχανία, τον κλάδο εστίασης και τους καταναλωτές να αναθεωρήσουν τη συμπεριφορά τους απέναντι σε αυτά τα θαλάσσια είδη.

Ο πόνος είναι υποκειμενική εμπειρία και η μελέτη του στα ζώα, ειδικά στα ασπόνδυλα όπως τα καβούρια, ανέκαθεν δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Όμως το νέο ειδικά σχεδιασμένο πείραμα φαίνεται να δείχνει ότι τα μαλακόστρακα όντως πονάνε. Τα ζώα μάθαιναν από το δυσάρεστο ηλεκτρικό ερέθισμα και μετά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το αποφύγουν, αναζητώντας καταφύγιο σε απόμερα μέρη.

Οι Βρετανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι όλα τα δεκάποδα μαλακόστρακα (συμπεριλαμβανομένων των αστακών και των καραβίδων) πονάνε, γι’ αυτό, όπως είπαν, πρέπει να υπάρξουν κανονισμοί προστασίας αυτών των ζώων από απαράδεκτες και επώδυνες πρακτικές, όπως π.χ. να κόβονται οι δαγκάνες από τα ζωντανά καβούρια και μετά αυτά να πετάγονται πάλι στο νερό.

Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) δήλωσε ότι ενώ ο Οργανισμός αναγνωρίζει πως τα ψάρια μπορούν να νιώσουν πόνο, στην περίπτωση των μαλακόστρακων δεν υπάρχει ανάλογη παραδοχή, καθώς, όπως είπε, το ζήτημα παραμένει υπό αμφισβήτηση και εξαρτάται από την ερμηνεία που δίνει κανείς στα στοιχεία των επιστημονικών ερευνών.

«Από φιλοσοφική άποψη είναι αδύνατο να αποδείξει κανείς με απόλυτο τρόπο ότι ένα ζώο νιώθει πόνο. Όμως υπάρχουν διάφορα κριτήρια που δείχνουν αν βιώνεται ή όχι πόνος. Δεν ξέρω τι γίνεται στο μυαλό ενός καβουριού. Όμως αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η όλη συμπεριφορά του ξεπερνά το απλό αντανακλαστικό και ταιριάζει με όλα τα κριτήρια του πόνου», σχολίασε ο καθηγητής Έλγουντ. Όπως είπε, η μελλοντική έρευνα θα αναζητήσει νέες αποδείξεις για το αίσθημα του πόνου, ψάχνοντας για ορμονικές και άλλες βιοχημικές αλλαγές στα μαλακόστρακα εξαιτίας του στρες που βιώνουν, όταν πονάνε.




real.

Χωρίς λιοντάρια κινδυνεύει να μείνει η Αφρική

Ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα της Αφρικής, το λιοντάρι, κινδυνεύει να σβήσει οριστικά από τον χάρτη, όπως τουλάχιστον αναφέρεται στην έρευνα της βρετανικής ΜΚΟ Lionaid. 

Τα νούμερα που έδωσε στη δημοσιότητα η οργάνωση είναι σοκαριστικά: σήμερα υπάρχουν ελεύθερα 15.000 λιοντάρια, έναντι 200.000 πριν από μόλις 30 χρόνια. Σε 25 χώρες το ζώο έχει εξαφανιστεί τελείως, ενώ σε άλλες 10 τελεί υπό εξαφάνιση.

Χειρότερη είναι η κατάσταση στις δυτικές και κεντρικές περιοχές της Αφρικής, όπου μόλις μετά βίας επιβιώνουν 615 λιοντάρια.

«Στις δυτικές περιοχές της Αφρικής το είδος είναι εντελώς απροστάτευτο» λέει ο Πίτερ Κατ, βιολόγος και διευθυντής της Lionaid. 

Ο ίδιος εξηγεί ότι στις περιοχές αυτές υπάρχει τρομερή φτώχεια, αλλά και έλλειψη πολιτικής βούλησης για την προστασία του είδους. Επιπλέον στις περιοχές αυτές δεν έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα ο τουρισμός.

Αντίθετα σε χώρες όπως η Ζάμπια, στη δυτική Αφρική, τα πράγματα είναι ασφαλώς καλύτερα: «Έχουν συνειδητοποιήσει ότι ένα λιοντάρι αξίζει περισσότερο ζωντανό, παρά νεκρό. Ο τουρισμός που φέρνει στη χώρα η παρουσία του συγκεκριμένου ζώου δημιουργεί έσοδα 2 εκατ. ευρώ» εξηγεί ο Κατ.

Η ίδια οργάνωση κρούει το καμπανάκι του κινδύνου, λέγοντας ότι η εξαφάνιση του λιονταριού θα σημάνει την εξαφάνιση ενός κομματιού από την κουλτούρα της Αφρικής. «Αν χαθεί αυτό το ζώο, θα χαθεί ένα κομμάτι από την ίδια την καρδιά της» καταλήγει ο Πίτερ Κατ.






in.

Έχει ο καιρός γυρίσματα

Πλημμύρες, ξηρασίες και θερμοκρασίες σε τιμές – ρεκόρ συνθέτουν σύμφωνα με πολλούς ειδικούς την εικόνα της κλιματικής αλλαγής παγκοσμίως. Στην κλιματική αλλαγή αποδίδουν και κάποιοι ειδικοί το ελληνικό καλοκαίρι του 2012, το πιο θερμό τα τελευταία 115 χρόνια. Επικίνδυνα φαινόμενα όμως επικρατούν και τα τελευταία 24ωρα στη χώρα μας με έντονες βροχές, καταιγίδες και χιονοπτώσεις στον ηπειρωτικό κορμό. Η κακοκαιρία, που συνοδεύεται από θυελλώδεις ανέμους έως 9 μποφόρ, θα κορυφωθεί σήμερα στη Θράκη, στην Ανατολική Στερεά και την Αττική, την Εύβοια, την Ανατολική και Νότια Πελοπόννησο, την Κρήτη, τις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα. 

Τις μεγάλες επιπτώσεις από την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας βιώνει ήδη η Αμερική. Αυτές οι επιπτώσεις, που στο άμεσο μέλλον αναμένεται να λάβουν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, οφείλονται κατά κύριο λόγο στην κλιματική αλλαγή που προκαλεί η ανθρωπογενής δραστηριότητα και ιδίως η καύση ορυκτών πόρων, σύμφωνα με το προσχέδιο της έκθεσης που συνέταξαν 240 επιστήμονες για λογαριασμό της αμερικανικής κυβέρνησης. Η έκθεση με τον τίτλο «Αποτίμηση του κλίματος των ΗΠΑ» συντάσσεται βάσει νόμου κάθε τέσσερα χρόνια, και σύμφωνα με το προσχέδιο που ανακοινώθηκε την περασμένη Παρασκευή, η αυξημένη εκδήλωση τυφώνων και πλημμυρών, οι παρατεταμένες ξηρασίες, και το λιώσιμο των πάγων έχουν ήδη μεγάλο αντίκτυπο στη ζωή των κατοίκων της Αμερικής. 

«Αν η μεγαλύτερη οικονομία στη Γη βιώνει ήδη την πίεση της κλιματικής αλλαγής και φοβάται για τις επιπτώσεις στο άμεσο μέλλον, τότε άλλα έθνη βρίσκονται αντιμέτωπα με ένα ζοφερό μέλλον αφού οι θερμοκρασίες συνεχίζουν να ανεβαίνουν χάρη στα αέρια του θερμοκηπίου που εξακολουθούν να συσσωρεύονται στην ατμόσφαιρα», παρατηρούν ειδικοί.

Η έκθεση μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι 13 αμερικανικά αεροδρόμια μπορεί να πλημμυρίσουν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και ότι δισεκατομμύρια δολάρια θα απαιτηθούν για την αποκατάσταση ζημιών στο οδικό δίκτυο της Αλάσκας, σε αγωγούς νερού και αποχετευτικά συστήματα, σε κτίρια και αεροδρόμια όπου το λιώσιμο πάγων διαβρώνει το έδαφος. Πρόκειται για φαινόμενα που δεν αφορούν μόνο τις ΗΠΑ, αλλά θα κληθούν να τα αντιμετωπίσουν όλα τα κράτη. 

Πατήστε πάνω στην εικόνα και διαβάστε το δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ»

 ΤΑ ΝΕΑ

Έντομα: Οι κατάσκοποι του μέλλοντος

Τα έντομα κινούνται παντού και μπορούν να είναι τα μάτια και τα αυτιά του ανθρώπου σε επικίνδυνες καταστάσεις και περιβάλλοντα.

Αυτή είναι η σκέψη πίσω από τα έντομα cyborg, η δημιουργία των οποίων έχει δρομολογηθεί σε εργαστήριο από ερευνητές του πανεπιστημίου του Michigan.

Τα έντομα αυτά θα είναι εφοδιασμένα με εμφυτευμένα ηλιακά κύτταρα και μπαταρίες λεπτού φιλμ καθώς και με ειδικά πιεζοηλεκτρικά και θερμοηλεκτρικά στοιχεία τα οποία παίρνουν ενέργεια από την κίνηση των φτερών και την ανάπτυξη θερμότητας.

Όλα αυτά τα στοιχεία μαζί παράγουν αρκετό ηλεκτρικό ρεύμα ώστε να λειτουργήσουν οι κάμερες, τα μικρόφωνα, οι αισθητήρες και ο υπόλοιπος εξοπλισμός παρακολούθησης που μοντάρεται πάνω στα έντομα.

Η επόμενη πρόκληση είναι πώς θα κατευθύνει και θα ελέγχει κανείς τα έντομα. Πάνω σ’ αυτό εργάζεται ο αμερικανικός στρατιωτικός τομέας έρευνας DARPA με μια τεχνολογία που ονομάζεται HI-MEMS (Hybrid Micro Electromechanical System), με την οποία διεγείρονται τα νεύρα, οι μύες και τα αισθητήρια όργανα του ζώου.

Οι ερευνητές προσδοκούν ότι ένας συνδυασμός των τεχνικών αυτών, σ’ ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα δημιουργήσει τηλεκατευθυνόμενα έντομα που, εκτός των άλλων, θα παρακολουθούν και θα εξερευνούν περιοχές που έχουν υποστεί καταστροφές. Σε καιρό πολέμου τα ζωντανά ρομπότ θα είναι ιδανικά για αναγνωρίσεις και για κατασκοπεία πίσω από τις γραμμές του εχθρού.






scienceillustrated.

Πως φροντίζουν οι ιππόκαμποι τα μικρά τους

Ο αρσενικός ιππόκαμπος προστατεύει τα αυγά μέχρι να ολοκληρωθεί η εκκόλαψη. Έπειτα από ένα προχωρημένο χορό ζευγαρώματος το θηλυκό βάζει τα αυγά του σε μια υποδοχή που έχει το αρσενικό στην κοιλιά του.

Η μεταφορά των αυγών γίνεται όταν και οι δύο ιππόκαμποι ενώνουν τις ουρές τους τυλίγοντας τη μία γύρω από την άλλη. Το εσωτερικό της υποδοχής στο σώμα του αρσενικού είναι από μαλακό ιστό ο οποίος διογκώνεται και μετατρέπεται σ’ ένα είδος μήτρας αφού εισέλθουν τα αυγά. Στη συνέχεια εκκολάπτονται από τον αρσενικό ιππόκαμπο.

Ο «χρόνος επώασης» ποικίλλει γιατί εξαρτάται από το είδος του ιππόκαμπου. Κρατάει από 9 μέχρι και 45 μέρες. Όταν πια τα αυγά έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους, σκληρή δουλειά περιμένει τον αρσενικό ιππόκαμπο. Κάνει μια τρύπα στην υποδοχή και μαζεύει με δύναμη τους μυς της κοιλιάς του ώστε λόγω της πίεσης να πεταχτούν προς τα έξω τα μικρά τα οποία είναι μικρά αντίγραφα των ενήλικων ιππόκαμπων.

Συνήθως ένας αρσενικός ιππόκαμπος «γεννάει» 100 με 300 μικρά, αλλά στα μικρότερα σε μέγεθος είδη γεννιούνται μόλις πέντε μικρά. Στα μεγαλύτερα είδη μπορεί να γεννηθούν μέχρι και 2.000 μικρά. Το μήκος των μικρών όταν εξέρχονται από το θύλακα είναι μεταξύ 2 και 20 χιλιοστών. Στη συνέχεια αφήνονται να τα καταφέρουν μόνα τους καθώς ο αρσενικός ιππόκαμπος δεν τους παρέχει περαιτέρω φροντίδα.






 scienceillustrated.

Γιατί τα ζώα βλέπουν καλύτερα στο σκοτάδι;

Η οπτική ικανότητα των ζώων εξαρτάται από το αν είναι δραστήρια την ημέρα ή τη νύχτα. Γι’ αυτό ορισμένα ζώα βλέπουν καλύτερα την ημέρα, ενώ άλλα βλέπουν καλύτερα τη νύχτα.

Τα νυκτόβια ζώα έχουν συνήθως μεγάλα μάτια σε σχέση με το σωματικό τους μέγεθος. Ήδη πρόκειται για πλεονέκτημα γιατί τα μεγάλα μάτια συλλαμβάνουν περισσότερο από το ασθενικό φως της νύχτας. Η καλή νυχτερινή όραση ενισχύεται από το γεγονός ότι ο αμφιβληστροειδής των νυκτόβιων ζώων περιέχει σχετικώς πολλά ραβδία που καταγράφουν φωτόνια σε χαμηλές φωτεινές εντάσεις.
 
Τέλος, τα περισσότερα νυκτόβια έχουν πίσω από τον αμφιβληστροειδή τους μια κρυσταλλική στιβάδα που αντανακλά μη καταγεγραμμένα φωτόνια προς τον αμφιβληστροειδή.







scienceillustrated

Φώκια monachus monachus εντοπίστηκε στο Γύθειο

Μία μικρή φώκια monachus- monachus εντοπίστηκε σήμερα το πρωί στην παραλία του Γυθείου, από κατοίκους της πόλης. Για το περιστατικό ενημερώθηκε αμέσως τόσο ο δήμος, όσο και το λιμεναρχείο Γυθείου, στελέχη του οποίου έσπευσαν στο σημείο και διαπίστωσαν ότι το θηλαστικό ήταν καλά.

Η φώκια περιπλανήθηκε για λίγη ώρα στην παραλία και στη συνέχεια απομακρύνθηκε, παίρνοντας ξανά τον δρόμο του γυρισμού για την ανοικτή θάλασσα. 

Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που εμφανίζεται το συγκεκριμένο θηλαστικό στην ευρύτερη περιοχή, αν και υπάρχουν ερημικές παραλίες που ενδεχομένως ευνοούν την επιβίωσή του.

Η μεσογειακή φώκια monachus- monachus, είναι το ένα από τα δύο εναπομείναντα είδη φώκιας «μονάχους» της οποίας ο μισός πληθυσμός ζει στον θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας, ενώ αποτελεί ένα από τα έξι περισσότερο απειλούμενα με εξαφάνιση θηλαστικά του πλανήτη.





ΑΠΕ - ΜΠΕ

USA: Ψηφίστηκε νόμος που απαγορεύει την οικιακή κηπουρική

Οι πολυεθνικές, με τις ευλογίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ, περνούν νόμο απαγόρευσης και ωθούν στην πείνα μικροκαλλιεργητές και ιδιώτες, απαγορεύοντας τη διατήρηση και φύτευση σπόρων σε λαχανόκηπους στα σπίτια.

Αν κρίνουμε από τη στροφή που έκαναν χιλιάδες νοικοκυριά και εδώ στην Ελλάδα, που λόγω της κρίσης άρχισαν να φυτεύουν είδη πρώτης ανάγκης και λαχανικά ώστε να μπορούν να επιβιώσουν, κατανοούμε και το μέγεθος της απανθρωπιάς των πολυεθνικών που προκειμένου να ελέγξουν την ανθρωπότητα μέσω του ελέγχου της τροφής, προωθούν τέτοιες απαγορευτικές νομοθεσίες...

Ο νόμος S510 είναι μόνο ένα μέρος από την προώθηση του λεγόμενου κώδικα αλιμεντάριους...

Σχετικά κείμενα:

(1) Υπερψηφίστηκε ο αμφιλεγόμενος νόμος S510 για τα τρόφιμα στις ΗΠΑ

Ύστερα από καθυστέρηση ενός έτους η γερουσία ψήφισε σήμερα το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο «S 510» για την προστασία του καταναλωτικού κοινού και που αφορά στη βιομηχανία τροφίμων στις ΗΠΑ. Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε με ψήφους 73 ψήφους έναντι 25 και συγκέντρωσε τις θετικές ψήφους τόσο των δημοκρατικών όσο και των ρεπουμπλικάνων.

Αν και το νομοσχέδιο πρέπει να συνδιαμορφωθεί με το αντίστοιχο που ψηφίστηκε από τη βουλή των αντιπροσώπων τον Ιούλιο του 2009 –καθώς στο τελευταίο περιλαμβάνονται αρκετές τελικές διαφοροποιήσεις- εντούτοις η βουλή των αντιπροσώπων πρόκειται μάλλον να δεχθεί το κείμενο του Κογκρέσου. Ο νέος νόμος ουσιαστικά παρέχει πλήρη εξουσία στην αμερικανική υπηρεσία φαρμάκων και τροφίμων (FDA) στις διαδικασίες παραγωγής και διάθεσης τροφίμων στις ΗΠΑ στο περίπου 80% της παραγωγής. Ο νέος νόμος πρόκειται να εστιάσει στην πρόληψη πάσης φύσεως επιδημιών που μπορεί να προκύπτουν στην διαδικασία παραγωγής τροφίμων, στον εντοπισμό τους και την αντιμετώπισή τους.

Κάτω από τις ίδιες προδιαγραφές πρόκειται να ελέγχονται και τα εισαγόμενα τρόφιμα και η FDA θα αποφασίζει εάν αυτά ανταποκρίνονται στις διαδικασίες ασφαλείας παραγωγής που υπόκεινται και τα τρόφιμα που παράγονται στις ΗΠΑ αναγκάζοντας τον οποιοδήποτε προμηθευτή εξωτερικού να υιοθετεί τις ίδιες αυτές προδιαγραφές ασφαλείας. Ο προϋπολογισμός του νέου νόμου πρόκειται να ανέλθει στα 1,4 δις. $.

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το νομοσχέδιο αφορούσαν στα τρόφιμα που παράγονται από μικρούς παραγωγούς τόσο για εμπόριο όσο και για ιδία κατανάλωση, μιλώντας για σενάρια όπου αποσπάσματα της FDA θα συλλάμβαναν τον οποιοδήποτε επιχειρούσε να καλλιεργήσει τα δικά του λαχανικά στον κήπό του. Στο τροποποιημένο κείμενο που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο εξαιρέθηκαν από τους νέους κανονισμούς οι παραγωγοί που παράγουν προϊόντα τα οποία τους αποφέρουν μέχρι 500.000 $ ετησίως και τα διαθέτουν σε αποστάσεις όχι μεγαλύτερες των 275 μιλίων από τον τόπο παραγωγής τους.

Παρόλα αυτά στο νόμο περιέχονται συγκεκριμένες δικλείδες ασφαλείας ακόμη και για τους μικρούς παραγωγούς κάτι που ουσιαστικά οδηγεί σε αναίρεση της εξαίρεσης...Αυτό γιατί όσοι θέλουν να εξαιρεθούν πρέπει να εγγραφούν στα μητρώα της FDA, -αλλιώς θα υποστούν νομικές κυρώσεις- ενώ –και κυριότερα- οι μικροί παραγωγοί θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να δέχονται τον έλεγχο της FDA εάν η υπηρεσία διαπιστώσει πως κατά τη διάρκεια παραγωγής των τροφίμων δεν τηρούνται οι διατάξεις του S-510 από τον οποίο υποτίθεται έχουν εξαιρεθεί!

Η FDA έτσι εκτός του ότι καθίσταται το κύριο όργανο στην παραγωγή τροφίμων μπορεί να υπαγορεύει οποιαδήποτε στιγμή το πως παράγονται τα τρόφιμα με ποιες διαδικασίες και με ποια φάρμακα πιθανόν κρίνει ότι πρέπει να εντάσσονται στην διαδικασία της παραγωγής. Ένας νόμοςαναμφισβήτητα που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής, καθώς είναι πολύ πιθανό να δούμε σύντομα και την ευρωπαϊκή εκδοχή του.

(2) Παγκόσμια Διατροφική Συνωμοσία: Σχέδιο Monsanto - Νόμος S510 

Πρόκειται για μία Παγκόσμια Διατροφική Συνωμοσία που έχει βαθειά τις ρίζες της μέσα στην ιστορία δημιουργώντας -με πρόσχημα την καλύτερη υγεία και τη μείωση του κόστους γεωργικής παραγωγής- ένα αποκύημα οικονομικών συμφερόντων με απώτερο σκοπό τον αποδεκατισμό του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η πολυεθνική εταιρία γεωργικής βιοτεχνολογίας Mosanto με έδρα στο Creve Coeur στο Missouri της Αμερικής είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός του ζιζανιοκτόνου "glyphosate" γνωστό κι ως "Roundup" και ο μεγαλύτερος παραγωγός γενετικά τροποποιημένων σπόρων στον κόσμο. Η συγκεκριμένη εταιρία παρέχει στο 90% του παγκόσμιου χάρτη την τεχνολογία των γενετικά τροποποιημένων σπόρων προς σπορά δηλαδή των μεταλλαγμένων μετέπειτα τροφών που καταλήγουν στο τραπέζι μας.

Μέχρι το 1999 η περί ου ο λόγος εταιρία χρησιμοποιούσε την ονομαζόμενη "Τεχνολογία Εξολοθρευτής" (δηλαδή φυτά που τροποποιούνται γενετικά για να παράγουν στείρους σπόρους) όπου και... υποσχέθηκε δημόσια να μην την ξαναχρησιμοποιήσει για εμπορικούς σκοπούς. Μετά από αυτό όμως η Mosanto προώθησε ένα νέο ισχυρισμό όπου τώρα πλέον υποστηρίζει πως μπορεί να αναπτύξει με σκοπό να χρησιμοποιήσει τους ονομαζόμενους "αυτοκαταστροφικούς σπόρους".

preveza-info