Το «χρυσό» Τσακάλι – Ένας θησαυρός της Σάμου

Η Σάμος είναι το μοναδικό νησί στη Μεσόγειο όπου εντοπίζεται το πιο σπάνιο σαρκοφάγο της Ελλάδας, το ευρωπαϊκό «χρυσό» τσακάλι. Αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της μοναδικής βιοποικιλότητας της Σάμου, καθώς κοσμεί με την παρουσία του το νησί για χιλιάδες χρόνια.

Το «χρυσό» τσακάλι μαζί με την ξεχωριστή χλωρίδα και πανίδα της Σάμου προσφέρουν ένα διαφορετικό συγκριτικό πλεονέκτημα, και ενισχύουν την αειφόρο ανάπτυξη του νησιού.

Οι μικροί και διάσπαρτοι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί του «χρυσού» τσακαλιού συναντώνται κυρίως στις ακτές της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας, στο ύψος της Βαλκανικής Χερσονήσου. Αν και αρχικά το είδος ήταν αρκετά διαδεδομένο στην ελληνική επικράτεια, το τσακάλι σημείωσε μια κατακόρυφη πληθυσμιακή πτώση στην Ελλάδα (μέχρι και 90%) τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Η Σάμος είναι το μοναδικό ελληνικό νησί στο οποίο ακόμα συναντάται το τσακάλι.

Το είδος πλέον έχει χαρακτηριστεί ως «προστατευόμενο» βάσει του Κόκκινου Βιβλίου των Απειλούμενων Ειδών Ζώων και είναι με διαφορά το πιο σπάνιο σαρκοφάγο της Ελλάδας. Οι ακριβείς λόγοι της εξαφάνισης του δεν είναι γνωστοί. Παρόλα αυτά, το «χρυσό» τσακάλι έχει ταλαιπωρηθεί πολύ στο παρελθόν καθώς θεωρείτο, εσφαλμένα, πληγή για την ποιμενική αιγοπροβατοτροφία, απειλή για τον άνθρωπο, τα οικόσιτα ή ακόμα και φορέας διάφορων νόσων. Τα τελευταία χρόνια δε, υπάρχουν πολλές πληροφορίες εσκεμμένης θανάτωσης τσακαλιών από ασυνείδητους κυνηγούς, οι οποίοι χρησιμοποιούν δηλητηριασμένα δολώματα.


ΠΗΓΗ: econews.gr 

Φτιάχνω σπιτικό κρασί

1. Διάσπαση της ρόγας του σταφυλιού.Τα παλιά τα χρόνια για να γίνει η διάσπαση της ρόγας του σταφυλιού, η διαδικασία γινόταν με το πάτημα των σταφυλιών. Την σημερινή εποχή που υπάρχουν τα μηχανικά μέσα, για εξοικονόμηση χρόνου, αυτό γίνεται με ένα μηχάνημα που λέγεται κόφτης. Άλλες φορές είναι χειροκίνητος και άλλες με μηχανή. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι ένας χειροκίνητος έχει περίπου 100 euro. Πάντα μου αρέσουν τα χειροκίνητα μηχανήματα για αυτό το αναφέρω.
 Στην δική μου περίπτωση υπήρχε από το θείο μου ένα με μηχανή οπότε χρησιμοποίησα αυτό.
Η διαδικασία ξεκινάει με τον διαχωρισμό των ρογών του σταφυλιού από το στέλεχός του, τα λεγόμενα τσάμπουρα. Αυτό γίνεται για να έχουμε καλύτερο ποιοτικός κρασί και κυρίως αν σκεφτόμαστε να φτιάξουμε και τσίπουρο. Η διαδικασία είναι λίγο χρονοβόρα για αυτό πολύ την αποφεύγουν. Βέβαια υπάρχει και το σχετικό μηχάνημα που το κάνει για μεγάλες ποσότητες αλλά αυτό θα μας ανέβαζε και άλλο το κόστος.
Εάν τα σταφύλια μας έχουν και πολλές σάπιες ρόγες καλό θα ήταν να τις αφαιρέσουμε και αυτές, προσοχή όμως ποτέ δεν πλένουμε τα σταφύλια. Δεν είναι τυχαίο ότι αν βρέξει πριν τρυγήσουμε, πρέπει να περιμένουμε το λιγότερο 3 μέρες πριν το κάνουμε για να προλάβουν τα σταφύλια μας να ξαναποκτήσουν τις ουσίες που είχαν οι ρόγες στην επιφάνειά τους. Οι ουσίες που υπάρχουν στις ρόγες του σταφυλιού (μύκητες και βακτήρια), είναι υπεύθυνες και απαραίτητες για την διαδικασία της ζύμωσης. Είναι σαν να λέμε η μαγιά που χρειάζεται για να αρχίσει η διαδικασία της ζύμωσης.
Να μην ξεχάσω να σας πω και κάτι πολύ σημαντικό, ότι τα σταφύλια μας δεν θα πρέπει να έχουν ραντιστεί με τίποτα, το λιγότερο 2 εβδομάδες πριν τα τρυγήσουμε.
Περνάμε λοιπόν τα σταφύλια μας από τον κόφτη που σπάει τις ρόγες και απελευθερώνει το υγρό τους που ονομάζεται γλεύκος και τα αποθηκεύουμε σε ένα μεγάλο δοχείο. Στη δική μου περίπτωση αγόρασα ένα μεγάλο πλαστικό κάδο ενός τόνου με κάνουλα στο κάτω μέρος, ειδικό για τρόφιμα. Το κόστος του ανέρχεται περίπου στα 120 euro.

Πριν ρίξουμε το σταφυλοπολτό φροντίζουμε να βάλουμε μια σήτα στο εσωτερική μεριά του δοχείου εκεί που υπάρχει η τρύπα για την κάνουλα μας για να μην βουλώσει από τα στέμφυλα όταν θα αδειάσουμε τον μούστο μας. Στη φωτογραφία θα δείτε μια αυτοσχέδια σήτα όπως έκαναν παλιά.




Μόλις τελειώσουμε την διαδικασία κοψίματος του σταφυλιού μπορούμε να κρατήσουμε μούστο για μέτρηση του γράδου αλλά και για να φτιάξουμε μουσταλευριά ή πετιμέζι.
Η μέτρηση των βαθμών του λεγόμενου γράδου ή πυκνότητας αν θέλετε, γίνεται με ένα μικρό όργανο σαν θερμόμετρο το οποίο επιπλέει στον μούστο μας και μας δείχνει τους βαθμούς στην κλίμακα μπωμέ. Το κόστος του ανέρχεται στα 20 euro περίπου.
Ο καταλληλότεροι βαθμοί που θα πρέπει να έχει ο μούστος μας πρέπει να είναι 11.5-12.5.
Σε περίπτωση κατώτερου βαθμού σε 100 λίτρα μούστου μπορούμε να προσθέσουμε 2 κιλά ζάχαρη για να ανεβάσουμε 1 αλκοολικό βαθμό. Σε περίπτωση αρκετά υψηλότερου αλκοολικού βαθμού προσθέτουμε 8 λίτρα νερού στα 100 λίτρα γλεύκους για να ελαττώσουμε τo βαθμό κατά 1 μονάδα.Αυτό γίνετε γιατί το κρασί που έχει μικρότερο βαθμό είναι πιο ευαίσθητο σε μικροοργανισμούς και μπορεί να μας χαλάσει ευκολότερα, ενώ αυτό που έχει μεγαλύτερο βαθμό μπορεί να έχει πρόβλημα στη διαδικασία της ζύμωσής του.




Σε αυτό το στάδιο θα πρέπει να ρίξουμε στον κάδο με τα στέμφυλα την πρώτη αποστείρωση, για να μην μας χαλάσει το κρασί από τυχόν μικροοργανισμούς και για να παρατείνουμε έτσι την συντήρησή του. Η λεγόμενη αποστείρωση γίνεται με μεταμπισουλφιτ (άλας του θειώδη ανυδρίτη) που είναι το μόνο συντηρητικό που χρησιμοποιείτε για τα κρασιά και επιτρέπει η νομοθεσία. Η ποσότητα που χρησιμοποιούμε είναι 10-15 γραμμάρια για κάθε 100 λίτρα γλεύκους. Το ρίχνουμε στο βαρέλι μας, αφού το διαλύσουμε καλά σε μισό κρασοπότηρο νερό. Στη δική μου περίπτωση δεν χρησιμοποίησα καθόλου αποστείρωση, γιατί η ποσότητα του κρασιού μου δεν θα ξεπεράσει τα 80 κιλά και σίγουρα θα καταναλωθεί μέχρι την άνοιξη, πριν η θερμοκρασία αρχίσει να ανεβαίνει και τότε θα υπήρχε πρόβλημα να μου χαλάσει.
Ποτέ δεν γεμίζουμε το δοχείο μας μέχρι επάνω, γιατί με την έναρξη της διαδικασίας της ζύμωσης, ο σταφυλοπολτός θα αφρίσει και θα αυξήσει τον όγκο του περίπου 20%, με αποτέλεσμα να μας χυθεί. Εκεί θα αφήσουμε τον σταφυλοπολτό, σκεπασμένο με ένα πανί για 2-3 μέρες, μέχρι να τον στύψουμε. Αυτές τις 2-3 μέρες, που αφήνουμε τα στέμφυλα με το γλεύκο, πρέπει να ανακατεύουμε αρκετά συχνά γιατί τα στέμφυλα μένουν στην επιφάνεια και το γλεύκος στον πυθμένα. Αυτό είναι απαραίτητο για να δώσουν τα στέμφυλα όλες τις ουσίες τους(χρωματικές, αρωματικές) στο τελικό προϊόν μας.
Εδώ και η ανάλογη διαδικασία σε φωτογραφίες.





2. Διαχωρισμός και πίεση του σταφυλοπολτού.Μετά από 2-3 μέρες όπως είπαμε παραπάνω περνάμε στην επόμενη φάση, την διαδικασία της παραλαβής όλου του υγρού των σταφυλιών. Ανοίγοντας την κάνουλα αδειάζουμε όλο το υγρό από το δοχείο μας μέχρι να μείνουν μόνο τα στέμφυλα.
Με ένα καθαρό σκεύος μεταφέρουμε τα στέμφυλα από τον κάδο μας στο πιεστήριο μας. Ένα χειροκίνητο πιεστήριο 120 λίτρων περίπου, στοιχίζει περίπου 350 euro. Στην αγορά υπάρχουν και υδραυλικά πιεστήρια που δεν απαιτούν πολλή δύναμη αλλά αυτά στοιχίζουν την διπλάσια τιμή.
Αφού γεμίσουμε το πιεστήριό μας με τα στέμφυλα τα στύβουμε μέχρι να πάρουμε όλα το χυμό που έχουν. Εδώ συναντήσαμε ένα μικρό προβληματάκι. Η ποσότητα των σταφυλιών μας δεν ήταν αρκετά μεγάλη και το πιεστήριό μας δεν θα μπορούσε να το πιέσει τόσο χαμηλά για αυτό προσθέσαμε μερικά ξύλα ακόμα όπως θα δείτε στις φωτογραφίες.



 
 



Τελειώσαμε πλέον με την παραλαβή του μούστου από τα σταφύλια, τον οποίο μεταφέρουμε στο βαρέλι μας σουρώνοντας τον. Το γέμισμα του βαρελιού δεν θα πρέπει να γίνει μέχρι το πάνω μέρος, γιατί με την ζύμωση θα δημιουργηθεί αφρισμός με αποτέλεσμα να μας χυθεί.

3.Βρασμός του κρασιού
Μεταφέρουμε τον μούστο μας στο τελικό βαρέλι, εκεί που θα αρχίσει η διαδικασία της ζύμωσης, κοινός βρασμού. Το βαρέλι μας σε αυτή την φάση, δεν το κλείνουμε αλλά το αφήνουμε να αναπνέει, για να φεύγει το διοξείδιο του άνθρακα. Ο χώρος αποθήκευσής του κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, δεν πρέπει να έχει μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας και θα πρέπει να αερίζεται καλά. Ανά διαστήματα ελέγχουμε αν το κρασί μας βράζει και το ανακατεύουμε μερικές φορές.

4.Απολάσπωση του κρασιού
Η βασική απολάσπωση γίνεται όταν έχει σταματήσει το βράσιμο του κρασιού μας πριν κλείσουμε το βαρέλι μας. Αυτό γίνεται για να καθαρίσει περισσότερο γιατί έτσι παράγουμε πιο ποιοτικό κρασί. Η λάσπη κάθεται στο κάτω μέρος του βαρελιού και έτσι μπορούμε να πάρουμε το καθαρό κρασί από την κάνουλα του βαρελιού μας που είναι ψηλότερα ή να το μεταγγίσουμε με άλλους τρόπους από πάνω σιγά σιγά.

5.Κλείσιμο του βαρελιού
Μετά από περίπου 40 ημέρες αναλόγως τις θερμοκρασίες και το σταφύλι μας, η διαδικασία του βρασμού θα σταματήσει και αφού κάνουμε την απολάσπωση θα πρέπει να κλείσουμε το βαρέλι μας για να μην παίρνει αέρα. Οι παλιοί συνήθιζαν να ρίχνουν στο βαρέλι λάδι, για να είναι απόλυτα σίγουροι ότι το κρασί τους δεν θα έρχεται καθόλου σε επαφή με τον αέρα. Το κρασί μας είναι σχεδόν έτοιμο πλέον. Θα το αφήσουμε να ηρεμήσει και να καθαρίσει και μετά από λίγο καιρό και θα είμαστε έτοιμοι να το απολαύσουμε.


http://www.ftiaxno.gr

Στην Κίνα ψαρεύουν… με κορμοράνους!

Οι κορμοράνοι, τα γνωστά θαλασσοπούλια, είναι άριστοι κολυμβητές και ακόμη καλύτεροι ψαράδες. Αυτή την δεύτερη ιδιότητά τους εκμεταλλέυονται οι Κινέζοι ψαράδες, προκειμένου να έχουν μια καλή και πλούσια ψαριά καθημερινά.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως τα σκυλιά και τα άλογα, οι κορμοράνοι μπορούν να φέρουν εις πέρας όποια εργασία τους ανατεθεί. Η σημαντική διαφορά τους είναι ότι δεν μπορούν να ζήσουν σε αιχμαλωσία και δελεάζονται μόνο με ψάρια, προκειμένου να εκπαιδευτούν στη συνέχεια για το ρόλο του «βοηθού ψαρά»!

Από τη στιγμή που συλλαμβάνονται, οι κορμοράνοι αντιμετωπίζονται με τη μέγιστη φροντίδα και προσοχή. Οι ψαράδες κρατούν στενή επαφή με τα πουλιά κατά τις πρώτες εβδομάδες, με σκοπό να αποκτήσουν μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους.

Τα πουλιά συνηθίζουν να ζουν με τους νέους τους φίλους εκπληκτικά γρήγορα και σύντομα είναι έτοιμα να χρησιμοποιηθούν στο νέο τρόπο ζωής τους. Μια λεπτή ξύλινη βέργα αποτελεί τη βάση στήριξης των πτηνών πάνω στη βάρκα, ενώ τα πόδια τους δένονται στις σχεδίες.

Πώς, όμως, οι ψαράδες εξασφαλίζουν ότι τα πουλιά δεν θα τρώνε τα ψάρια που πιάνουν; Το μυστικό βρίσκεται σε μια λεπτή κορδέλα που δένουν γύρω από τολαιμό των πτηνών, προκειμένου να δυσκολέψουν την κατάποση κυρίως των μεγάλων ψαριών.

Οι βάρκες βγαίνουν πριν από την αυγή με τους κορμοράνους στη θέση τους, ενώ μια λάμπα φωτίζει τα νερά και προσελκύει τα ψάρια. Τα πουλιά βουτούν το κεφάλι τους στο νερό και στη συνέχεια επανέρχονται με το ψάρι στο στόμα, το οποίο ο ψαράς απομακρύνει προσεκτικά.

Οι ψαράδες φροντίζουν να αφήνουν τους κορμοράνους να τρώνε μικρά ψαράκια, αλλά ποτέ πάρα πολλά έτσι ώστε να είναι σίγουροι ότι τους διατηρούν… πεινασμένους και έτοιμους για μια καλή ψαριά!

Το ψαρεμα με τους κορμοράνους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ασία και αρκετά κοινό στην Κίνα και την Ιαπωνία. Στις μέρες μας πάντως αποτελεί περισσότερο μια προσοδοφόρα τουριστική «ατραξιόν» και σε καμία περίπτωση αυτό το είδος της αλιείας δεν παρέχει τα προς το ζην.

Όσο για την εκμεταλλευτική σχέση πτηνών και ανθρώπων, ποτέ δεν έχει καταγραφεί βάναυση συμπεριφορά ή επίπονη εκπαίδευση, καθώς ο κορμοράνος από τη μία και ο ψαράς από την άλλη έχουν τους λόγους τους να συνεργάζονται άψογα!

Πηγή: perierga.gr

Η Αρκτική λιώνει με εφιαλτικούς ρυθμούς

Η παγωμένη Αρκτική σε μερικά χρόνια ίσως είναι απλώς μια εικόνα του παρελθόντος με σοβαρές συνέπειες για τον πλανήτη, προειδοποιούν οι επιστήμονες, μετά τις τελευταίες μετρήσεις της επιφάνειας του πάγου στην Αρκτική που καταδεικνύουν ότι φέτος μόλις 3,4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι καλυμμένα από πάγο.

Η παγωμένη Αρκτική σε μερικά χρόνια ίσως είναι απλώς μια εικόνα του παρελθόντος με σοβαρές συνέπειες για τον πλανήτη, προειδοποιούν οι επιστήμονες, μετά τις τελευταίες μετρήσεις της επιφάνειας του πάγου στην Αρκτική που καταδεικνύουν ότι φέτος μόλις 3,4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι καλυμμένα από πάγο. Αυτό αποτελεί αρνητικό ρεκόρ, καθώς η επιφάνεια του πάγου είναι μικρότερη από ποτέ, ακόμα και από το καλοκαίρι του 2007, που η επιφάνεια έφτανε τα 4,17 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Οι μετρήσεις έγιναν από το αμερικανικό Εθνικό Κέντρο για τα Χιόνια και τους Πάγους (NSIDC) και, όπως τόνισε ο διευθυντής του κέντρου Μαρκ Σερέζε, σε πρόσφατες δηλώσεις του: «Βρισκόμαστε πλέον σε άγνωστο έδαφος. Ενώ γνωρίζουμε εδώ και καιρό ότι ο πλανήτης υπερθερμαίνεται και πως οι πιο εμφανείς αλλαγές παρατηρούνται πρώτα στην Αρκτική, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που ανέμεναν ότι οι επιπτώσεις θα γινόντουσαν εμφανείς τόσο σύντομα».
Το κάλυμμα πάγου της Αρκτικής θεωρείται από τους επιστήμονες ως ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για το κλίμα, όμως, σύμφωνα με τις μετρήσεις του NSIDC, η θερμοκρασία στις αρκτικές περιοχές αυξάνεται κατά 10% τη δεκαετία. Παρότι οι πάγοι τον χειμώνα θα δημιουργηθούν ξανά, οι επιστήμονες ανησυχούν για το γεγονός ότι η Αρκτική απειλείται να μείνει χωρίς καθόλου πάγο το καλοκαίρι, κάτι που θα έχει σοβαρές συνέπειες στα ευαίσθητα οικοσυστήματα της περιοχής αλλά και στο κλίμα.

ΠΗΓΗ: ethnos.gr

Πύργος οικολογίας ο Πύργος του Αϊφελ

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΧΑΪΝΗ
ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟ ΛΙΦΤΙΝΓΚ σχεδιάζεται για τον Πύργο του Αϊφελ στο Παρίσι. Ηλιακοί συλλέκτες, ανεμογεννήτριες, συστήματα ανακύκλωσης νερού, λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας και άλλα οικολογικά εργαλεία έχουν επιστρατευτεί από το αρχιτεκτονικό γραφείο Μοατί - Ριβιέρ για τη βελτίωση της ενεργειακής συμπεριφοράς του κτιρίου. Το σχέδιο, το οποίο παρουσιάζεται στη φετινή Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, προβλέπει την ανακαίνιση των 4.586 τ.μ. από τα 5.420 τ.μ. του πρώτου ορόφου του Αϊφελ και τη δημιουργία ενός μικρού «αστικού κέντρου» που θα ίπταται 57 μέτρα πάνω από τη γη, προσφέροντας μοναδική οπτική εμπειρία στους επισκέπτες.

Είναι η πρώτη φορά, έπειτα από 30 χρόνια, που η «σιδηρά κυρία» ανακαινίζεται και το έργο έχει ήδη προκαλέσει πολλές συζητήσεις.

«Στόχος μας είναι να κατασκευάσουμε ένα έργο υποδειγματικό, στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης», αναφέρουν οι εμπνευστές του. Στο επίκεντρο έχουν βάλει την εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και τη δύναμη της βαρύτητας. «Ο άνεμος θα λειτουργεί 4 κάθετες ανεμογεννήτριες που θα τοποθετηθούν στον πρώτο όροφο αλλά δεν θα είναι εμφανείς», εξηγεί ο αρχιτέκτονας Αλέν Μοατί. «Αντίστοιχα, τα νερά από τις αποχετεύσεις, αντί να καταλήγουν στο έδαφος από 60 μέτρα ύψος, θα χρησιμοποιηθούν για να λειτουργήσουν τις ανεμογεννήτριες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας».

Ο κενός χώρος στο κέντρο της σιδερένιας κατασκευής θα περικυκλωθεί από μια πλατφόρμα για θέα που θα λειτουργήσει σαν αίθριο, το οποίο θα καλύπτεται με γυάλινα πάνελ. Για την προστασία από τον ήλιο θα τοποθετηθούν ειδικά τζάμια, τα οποία θα επιτρέπουν τη μείωση της θερμότητας κατά 25% κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και, άρα, θα περιορίζουν τη χρήση του κλιματισμού. Τα υφιστάμενα «περίπτερα» Γκουστάβ Αϊφελ και Φεριέ θα ανακατασκευαστούν, όπως και οι εκθεσιακοί και βοηθητικοί χώροι, το εστιατόριο και το εκθετήριο.

ΕνέργειαΣτόχος είναι η βελτίωση της ενεργειακής συμπεριφοράς του κτιρίου κατά 30%. Για να είναι κάτι τέτοιο εφικτό, οι αρχιτέκτονες θα εγκαταστήσουν νέα συστήματα μόνωσης και κλιματισμού. Σ’ αυτό το πλαίσιο, στη σκεπή του κτιρίου Φεριέ και σε έκταση 10 τετρ. μέτρων θα τοποθετηθούν τέσσερις ηλιακοί θερμοσυσσωρευτές, που υπολογίζεται ότι θα καλύπτουν κατά 50% τις ανάγκες των δύο κτιρίων σε ζεστό νερό.

Για τους ίδιους λόγους, κάτω από το κτίριο θα εγκατασταθούν 4 κάθετες ανεμογεννήτριες με έλικες, οι οποίες θα είναι αθόρυβες και θα παράγουν 8.000 κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας τον χρόνο. Υδραυλικές τουρμπίνες θα ενσωματωθούν στο δίκτυο παροχής νερού, επιτρέποντας την παραγωγή επιπλέον 4.000 κιλοβατώρων ενέργειας τον χρόνο. Θα υπάρξει επίσης δυνατότητα αποθήκευσης του βρόχινου νερού, το οποίο θα χρησιμοποιείται στις τουαλέτες του κτιρίου.

Ταυτόχρονα, το 95% του φωτισμού θα παρέχεται από λαμπτήρες τύπου LED, που εξοικονομούν ενέργεια και έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, ενώ αντλίες θερμότητας θα ρυθμίζουν τη θέρμανση και την ψύξη των κτιρίων.

Το όλο εγχείρημα θα κοστίσει 25 εκατομμύρια ευρώ και προγραμματίζεται ότι θα έχει ολοκληρωθεί στις αρχές του 2014. Οι προσπάθειες «πρασινίσματος» του Πύργου του Αϊφελ δεν είναι καινούργιες. Ούτως ή άλλως, ο δήμος της πόλης του Παρισιού είχε τοποθετήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος ψηλά στην ατζέντα του ήδη από το 2007. 

http://www.real.gr

Ξενικά είδη: Πληροφορίες για την αντιμετώπιση της απειλής

Πόσα φυτά συναντώνται στις Άλπεις που δεν είναι ιθαγενή της εν λόγω περιοχής; Ποια ζώα έχουν εισαχθεί στο Δούναβη σκόπιμα ή κατά λάθος; Πόσο σοβαρά θα απειλήσουν την τοπική άγρια πανίδα και χλωρίδα;

Με το EASIN (European Alien Species Information Network / Ευρωπαϊκό δίκτυο πληροφοριών για τα αλλόχθονα είδη), τη λειτουργία του οποίου ξεκίνησε πριν λίγες ημέρες το Κοινό Κέντρο Ερευνών (ΚΚΕρ), δηλαδή η εσωτερική επιστημονική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, γίνεται το πρώτο βήμα προς την παροχή απαντήσεων σε αυτά και σε άλλα ερωτήματα σχετικά με 16. 000 αλλόχθονα είδη τα οποία έχει αναφερθεί ότι διαβιούν σήμερα στην Ευρώπη.

Το συγκεκριμένο δίκτυο πληροφοριών – το πρώτο στο είδος του στην Ευρώπη – αποτελεί σημαντικό βήμα για την αντιμετώπιση της απειλής την οποία συνιστούν τα αλλόχθονα είδη που γίνονται χωροκατακτητικά. Τα χωροκατακτητικά είδη απειλούν σοβαρά τη βιοποικιλότητα και τους φυσικούς πόρους, με επιπτώσεις στην οικονομία εκτιμώμενες σε περίπου 12 δισ. ευρώ ετησίως.

Τα αλλόχθονα είδη – μη ιθαγενείς οργανισμοί που εγκαθίστανται σε νέο περιβάλλον – σημειώνουν παγκοσμίως αύξηση. Τα περισσότερα από αυτά δεν ενέχουν σημαντικούς κινδύνους για το νέο τους περιβάλλον.

Εντούτοις, μερικά προσαρμόζονται με τόση επιτυχία στο νέο περιβάλλον ώστε να γίνονταιχωροκατακτητικά: από απλά βιολογικά αξιοπερίεργα μετατρέπονται σε πραγματικές απειλές για τα τοπικά οικοσυστήματα, καλλιέργειες και ζωικό κεφάλαιο, απειλώντας την καλή κατάσταση του περιβάλλοντός μας και την κοινωνική ευημερία μας.

Τα χωροκατακτητικά αλλόχθονα είδη αποτελούν τη δεύτερη κύρια αιτία απώλειας βιοποικιλότητας, μετά την αλλοίωση των ενδιαιτημάτων.

Το EASIN διευκολύνει τη χαρτογράφηση και ταξινόμηση των αλλοχθόνων ειδών με την ευρετηρίαση των στοιχείων από διαβιβάζονται από περισσότερες από 40 ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων.

Οι χρήστες μπορούν, μέσω διαδικτυακών εφαρμογών που επικαιροποιούνται δυναμικά, να βλέπουν και να απεικονίζουν σε χάρτη την κατανομή των αλλοχθόνων ειδών στην Ευρώπη και να τα επιλέγουν χρησιμοποιώντας κριτήρια τα οποία κυμαίνονται από το περιβάλλον στο οποίο συναντώνται (ξηρά, θάλασσα ή γλυκά ύδατα) και τη βιολογική ταξινόμησή τους μέχρι και τις οδούς εισαγωγής τους.

Τον πυρήνα του EASIN αποτελεί ένας κατάλογος ο οποίος σήμερα περιέχει πάνω από 16 000 είδη. Αυτή η απογραφή όλων των αλλοχθόνων ειδών που έχουν αναφερθεί στην Ευρώπη εκπονήθηκε με τη συλλογή, τον έλεγχο και την τυποποίηση των πληροφοριών που διατίθενται στο Διαδίκτυο και στην επιστημονική βιβλιογραφία.

Οι χρήστες του EASIN μπορούν να αναζητούν και να απεικονίζουν σε χάρτη πληροφορίες με γεωαναφορά σχετικές με αλλόχθονα είδη, προερχόμενες από τις ακόλουθες ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων: Global Biodiversity Information Facility (GBIF), Global Invasive Species Information Network (GISIN) και Regional Euro-Asian Biological Invasions Centre (REABIC). Στη διάρκεια των προσεχών ετών πρόκειται να συμπεριληφθούν και άλλοι πάροχοι δεδομένων.

Τα εργαλεία και οι υπηρεσίες διαδικτύου του EASIN ακολουθούν τα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα και πρωτόκολλα. Η χρήση τους είναι δωρεάν, ενώ την κυριότητα των δεδομένων διατηρεί η πηγή τους• στο EASIN γίνεται κανονική αναφορά της πηγής και υπάρχει σύνδεσμος παραπομπής σ’ αυτήν.

ΠΗΓΗ: econews.gr

Κάηκαν 500.000 στρ. δασών και καλλιεργειών το καλοκαίρι

Περισσότερα από 500.000 στρέμματα δασικής και γεωργικής γης έγιναν στάχτη το φετινό καλοκαίρι, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS).

«Ο απολογισμός του φετινού καλοκαιριού έρχεται δυστυχώς να επιβεβαιώσει τα δεδομένα των τελευταίων 25 χρόνων και να μας υπενθυμίσει ότι ούτε τα αίτια αλλά ούτε και η ανάγκη κατάρτισης ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δασοπροστασίας έχουν εκλείψει», σημειώνει η υπεύθυνη δασικών προγραμμάτων στο WWF Ελλάς κυρία Εύη Κορακάκη.

Τη μερίδα του λέοντος στην φετινή καταστροφή κατέχουν 15 μεγάλες πυρκαγιές, οι οποίες ευθύνονται για 407.000 στρέμματα καμένων εκτάσεων, με εκείνη της Χίου να κατέχει τα θλιβερά πρωτεία με περίπου 152.000 στρέμματα.

Σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων και του WWF Ελλάς, το 47% των καμένων εκτάσεων στην Ελλάδα έχει προέλθει από πυρκαγιές άγνωστων αιτίων, ενώ το 11% των πυρκαγιών προκλήθηκαν από κακόβουλο εμπρησμό (εξακριβωμένο ή πιθανό).

Μάλιστα, η άγνοια των πολιτών σε θέματα πρόληψης και η αμέλεια ευθύνονται για το 42% των πυρκαγιών ετησίως.
Σύμφωνα με στοιχεία της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για το φετινό καλοκαίρι, έως τα τέλη Αυγούστου, σε σύνολο 250 δικογραφιών για πρόκληση εμπρησμού, οι 224 αφορούσαν σε αμέλεια και μόλις οι 26 σε πρόθεση.

«Το WWF Ελλάς έχει επανειλημμένως επισημάνει την ανάγκη κατάρτισης ενός αποτελεσματικού και ολοκληρωμένου συστήματος δασοπροστασίας της χώρας μας», αναφέρει ο διευθυντής του WWF Ελλάς κ. Δημήτρης Καραβέλλας.

Οι άξονες επί των οποίων σύμφωνα με τον κ. Καραβέλλα, πρέπει να κινηθεί η νέα κυβέρνηση, είναι:

- Προώθηση πανελλήνιας εκστρατείας ενημέρωσης του πληθυσμού για τις δασικές πυρκαγιές.

- Άμεση επιτάχυνση του ρυθμού κατάρτισης και κύρωσης δασικών χαρτών.

- Ορθή δασική διαχείριση που θα αποτρέψει τη συσσώρευση βιομάζας στα δάση, ενώ παράλληλα θα αποδώσει σημαντικά οφέλη για την προστασία του περιβάλλοντος, την ποιότητα ζωής και την ανάπτυξη τοπικών οικονομιών.

- Έμφαση στην πρόληψη και όχι στην καταστολή.

Επίσης, προκειμένου να μην δούμε και του χρόνου σε επανάληψη το ίδιο έργο, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση θα πρέπει να οργανωθεί το εθελοντικό δυναμικό της χώρας.

ΠΗΓΗ: tovima.gr

Τα βελανίδια και η εκμετάλλευση τους

Τρώγονται τα βελανίδια;

Μια περίπτωση ατομικής πρωτοβουλίας που ξεχωρίζει και επηρεάζει θετικά μια ολόκληρη κοινότητα, είναι η περίπτωση της Marcie Mayer στη Τζια. Η Marcie Mayer έπεισε τους Τζιώτες ότι τα βελανίδια και τα παράγωγά τους τρώγονται και προχώρησαν στη συγκομιδή και την αξιοποίηση τους, για να ενισχύσουν την τοπική οικονομία.

Τα τελευταία χρόνια πειραματιζόμαστε  με προϊόντα βελανιδιού και τώρα είμαστε έτοιμοι να δείξουμε στον κόσμο πως μπορούν να αξιοποιηθεί η βελανιδιά στη Τζιά. Η εξαγωγή ελαίου από το βελανίδι είναι εφικτή. Η ανακάλυψη απο μας μιας μεθόδου που ξεπικρίζει το βελανίδι δίχως σπατάλη νερού, ανοίγει το δρόμο για την παρασκευή υψηλά πρωτεινούχου άλευρου, ζωοτροφών καθώς και καλλυντικών.

Αν και κατά παρελθόν απαντώνταν εκτεταμένα δάση βασιλικής δρυός στην Αττική και στο νότιο Αιγαίο, στις μέρες μας οι βελανιδιές της Τζιάς αποτελούν μοναδικό φυσικό φαινόμενο. Μέχρι τη δεκαετία του '60, η βελανιδιά αποτελούσε για την Κέα μια σημαντική πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους του. Κατά τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο μάζευαν την βελανιδόκουπα, που ονομαζόταν «χαμάδα». Χιλιάδες τόνοι παράγονταν κάθε χρόνο και εξάγονταν στα διάφορα βυρσοδεψεία (Σάμου, Μυτιλήνης κ.ά.), μέχρι που αντικαταστάθηκε από άλλες χημικές δεψικές ουσίες και σταμάτησε το μάζεμά του, αλλά και η βυρσοδεψία στην Ελλάδα εγκαταλείφθηκε. Έτσι,  το  άλλοτε πολύτιμο και κραταιό δέντρο υπέστη κυριολεκτικά διωγμό στα μέρη όπου φύονταν, κυρίως στην Αττική, από την υλοτόμηση ή την πολεοδόμηση περιοχών. 

Ο δρυς έχει σημαδέψει τον χαρακτήρα της Τζιάς και των κατοίκων τις από τα αρχαία χρόνια. Από μεσαιωνικά κείμενα (Ακομινάτος), κείμενα περιηγητών (Tourenfort κ.α.) και απο ζωντανές πρόσφατες μνήμες, συνάγουμε ότι σε δύσκολους και μη καιρούς, το βελανίδι στη Τζιά  χρησίμευε και σαν ανθρώπινη τροφή. Ελπίζουμε ότι η πρωτοβουλία για τη βελανιδιά θα αναδείξει την μοναδική ταυτότητα του νησιού με πολλαπλά οφέλη (περιηγητικός τουρισμός κλπ) αλλά θα συμβάλλει στη διατήρηση του φυσικού τοπίου δίνοντας αξία στα ίδια τα δέντρα και κίνητρα στους αγρότες που έχουν εκτάσεις με βελανιδιές.

Αρχικά στοχεύουμε να παράξουμε λάδι για χρήση σε μπάνιο, μασάζ κλπ, απολεπιστικό σαπούνι, αλεύρι δίχως γλουτένη.Γνωρίζουμε επακριβώς τον μηχανολογικό εξοπλισμό που απαιτείται και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε ! Στο συνολικό ποσό των 23000 Ευρώ έχουμε υπολογίσει το κόστος για τη συλλογή και την αποθήκευση. Για να χρηματοδοτηθεί το εγχείρημά μας, θα χρησιμοποιήσουμε την πλατφόρμα www.kickstarter.com<http://www.kickstarter.com>.

Όσοι βοηθήσουν στην χρηματοδότηση, προαγοράζουν προϊόντα που αναλογούν στη χρηματική τους συμβολή. 

Ο μηχανολογικός μας εξοπλισμός θα επεξεργάζεται και τα βελανίδια οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου. Απώτερος μας στόχος είναι και η δημιουργία ενός καταστήματος. Βοηθείστε και σεις για να μπορέσουμε να δώσουμε το παράδειγμα για να διασωθούν οι βελανιδιές της Τζιάς. Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.iloveacorns.com  για να πληροφορηθείτε πότε θα ξεκινήσει η προσπάθειά μας.

http://www.ftiaxno.gr

Πράσινες ταράτσες – Μια λύση για τις μεγαλουπόλεις

Μπορούν ν’ απορροφήσουν τόνους βροχόνερο. Μετριάζουν την αφόρητη ζέστη. Είναι ανθεκτικές. Οι πράσινες στέγες είναι μια απλή αλλά ιδιοφυής ιδέα, και μπορεί να αποδειχτούν η σημαντικότερη ασπίδα προστασίας των πόλεων από το κλίμα της Γης που γίνεται όλο και θερμότερο.

Στις 23 Ιουλίου 2011 σκοτεινά σύννεφα μαζεύτηκαν ξαφνικά πάνω από το Σικάγο. Η εβδομάδα που είχε περάσει ήταν ασυνήθιστα ζεστή ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί και τεράστιες ποσότητες νερού έπεσαν πάνω στη βορειοαμερικανική πόλη. Το μετεωρολογικό κέντρο του Σικάγου διαπίστωσε ότι η καταιγιστική βροχή έριξε 17,5 εκατοστά νερό στην περιοχή – η μεγαλύτερη βροχόπτωση σε μία και μοναδική μέρα από τότε που ξεκίνησαν οι μετρήσεις, δηλαδή από το 1871. Τρία χρόνια νωρίτερα ηπόληείχε και πάλι χτυπηθεί από ισχυρή νεροποντή.

Οι μετεωρολόγοι προβλέπουν ότι η ισχυρή βροχόπτωση στο Σικάγο είναι απλώς η αρχή. Όσο προχωρά η υπερθέρμανση του πλανήτη, μεγαλώνει και ο κίνδυνος εμφάνισης ακραίων φυσικών φαινομένων – τα φαινόμενα αυτά θα είναι όλο και πιο έντονα και καταστροφικά. Απειλούνται ιδιαίτερα οι μεγάλες πόλεις της Γης που δεν έχουν φυτά ούτε χώμα που να απορροφά το νερό της βροχής.

Για το λόγο αυτό οι σχεδιαστές πόλεων ανά τον κόσμο χρησιμοποιούν τα μέσα της ίδιας της φύσης και κατασκευάζουν μικρά οικοσυστήματα στις στέγες των κτιρίων των πόλεων έτσι ώστε να ελαττώσουν την επίδραση της μανίας της φύσης.

Οι πράσινες ταράτσες «ιδρώνουν» και αποβάλλουν νερό

Μία από τις λύσεις που προκρίθηκαν μετά τις καταιγιστικές βροχές στο Σικάγο ήταν η εγκατάσταση φυτών σ’ ένα μεγάλο μέρος των ψηλών κτιρίων. Ακόμα και στη στέγη του δημαρχείου της πόλης υπάρχουν διάφορα φυτά που καλύπτουν κατά το ήμισυ την επιφάνειά της. Φυσικά τα φυτά στις στέγες δεν θα μπορούσαν να εμποδίσουν τις πλημμύρες στους δρόμους τηςπόληςκαι στο αποχετευτικό δίκτυο, αλλά είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Η πράσινη στέγη λειτουργεί σαν σφουγγάρι κατά τη διάρκεια των ισχυρών βροχοπτώσεων και ταυτόχρονα έχει και άλλες λειτουργίες. Βελτιώνει την ποιότητα του αέρα μετατρέποντας το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο. Επίσης, στη διάρκεια των θερμών καλοκαιριών τα φυτά δροσίζουν το δημαρχείο και τον περιβάλλοντα αέρα μέσω της διαφυγής υγρασίας. Αυτό σημαίνει ότι τα φυτά «ιδρώνουν» αποβάλλοντας νερό, κι έτσι καταναλώνεται θερμότητα και ψυχραίνει ο αέρας.

Τέλος, η πράσινη στέγη απορροφά πολύ λιγότερη θερμότητα απ’ όση απορροφά η στρωμένη με πίσσα μαύρη στέγη που υπήρχε παλιότερα και βοηθά στην ψύχρανση του κτιρίου στη διάρκεια των καλοκαιριών που όσο περνά ο καιρός είναι όλο και θερμότερα. Έτσι μειώνεται η ανάγκη χρήσης κλιματιστικών.

Οι πόλεις υποφέρουν από τη ζέστη

Παρ’ όλο που η ύπαρξή τους δεν αποτελεί πρόσφατο γεγονός, οι πράσινες στέγες αρχίζουν μόλις τώρα να κερδίζουν έδαφος στις μεγαλουπόλεις του κόσμου. Στο μέλλον, στο Τόκιο όλα τα δημόσια κτίρια με στέγη άνω των 1.000 τετραγωνικών μέτρων θα έχουν φυτά στο ένα πέμπτο τουλάχιστον της έκτασης αυτής. Το 2010 οι αρχές του Τορόντο στον Καναδά αποφάσισαν ότι όλα τα νέα κτίρια που έχουν μεγάλη επιφάνεια στέγης θα καλυφθούν από βλάστηση. Σήμερα στο Σικάγο, πρωτοπόρο στον τομέα αυτό στις ΗΠΑ, η βλάστηση καλύπτει πάνω από 185.000 τετραγωνικά μέτρα στις στέγες των κτιρίων της πόλης.

Είναι λογικό να κοιτούν προς τα πάνω οι ερευνητές, οι πολιτικοί και φυσικά οι σχεδιαστές πόλεων. Οι μεγαλουπόλεις του κόσμου μεγαλώνουν και καθίσταται όλο και δυσκολότερη η αποφυγή της ζέστης – και ειδικότερα τα καλοκαίρια όταν η θερμοκρασία είναι κατά πολλούς βαθμούς ανώτερη από εκείνη των περιοχών που περιβάλλουν τις πόλεις αυτές.

Πηγή: scienceillustrated.gr

Η ενεργειακή φτώχεια σκοτώνει τα δάση των Βαλκανίων!

Η ανικανότητα των κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ενεργειακής φτώχειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη αυξάνει τους ρυθμούς αποδάσωσης, καθώς η παράνομη υλοτομία ανθεί εκεί όπου οι άνθρωποι…

δεν δύνανται να διαθέσουν χρήματα για πετρέλαιο θέρμανσης και ηλεκτρισμό.

Τεράστιες χέρσες εκτάσεις και γυμνά βουνά στην Ελλάδα και την Τουρκία δίνουν μια εικόνα της κατάστασης που θα επικρατήσει και σε άλλες χώρες των Βαλκανίων, όπως η Βουλγαρία, εάν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

Την ώρα που οι τιμές της ενέργειας αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς και οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι, η χρήση του ξύλου για θέρμανση υποκαθιστά τον ηλεκτρισμό και το πετρέλαιο, όχι μόνο σε αγροτικές περιοχές, αλλά και στα αστικά κέντρα.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του EurActiv, η κατανάλωση ξυλείας στα Βαλκάνια και μάλιστα παράνομης είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που αναφέρεται στα επίσημα στατιστικά στοιχεία.

Μάλιστα, πίσω από την παράνομη υλοτομία συχνά κρύβονται οργανωμένα συμφέροντα, η αποκαλούμενη και “μαφία της ξυλείας”.

Στη Σερβία υπολογίζεται πως η κατανάλωση καυσόξυλων τα τελευταία χρόνια ανήλθε σε 12 εκατ. κυβικά μέτρα τη στιγμή που τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για 2 εκατ. κ.μ.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και σε άλλα κράτη της περιοχής όπως η Αλβανία, η ΠΓΔΜ, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Μαυροβούνιο.

Ωστόσο, η ανεξέλεγκτη και παράνομη υλοτομία σε πολύ φτωχές περιοχές όπως η ανατολική Ροδόπη οδηγεί σε οικολογική καταστροφή.

“Ολόκληροι λόφοι αποδασώνονται σε ένα ή δύο χρόνια” σημειώνει στο EurActiv o επικεφαλής του τομέα κλίματος και ενέργειας του WWF Βουλγαρίας Γκιόργκι Στεφάνοφ με την κατάσταση να είναι αντίστοιχη όπου κατοικούν συμπαγείς πληθυσμοί Ρομά.

Παράλληλα, η εκτεταμένη καύση ξυλείας για θέρμανση επιδεινώνει την ποιότητα του αέρα, με τις Βουλγαρία, Αρμενία και Ρουμανία να καταγράφουν τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από ρύπανση του ατμοσφαιρικού αέρα στις πόλεις (διαβάστε την είδηση στο econews).

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση της Βουλγαρίας, καταγγέλλει ο Στεφάνοφ, προσπαθεί να κοροϊδέψει τις Βρυξέλλες σχετικά με την επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων δηλώνοντας την καύση ξυλείας ως καύση βιομάζας.

real.gr

Ο ποταμός Γιανγκτσέ έγινε «κόκκινος»

Αντιμέτωποι με ένα παράξενο θέαμα βρέθηκαν πριν από λίγες ημέρες οι κάτοικοι της πόλης Τσονγκκίνγκ στην Κίνα.

Ο ποταμός Γιανγκτσέ έγινε «κόκκινος», με τους επιστήμονες να μην μπορούν να εξηγήσουν με ακρίβεια τον λόγο για τον οποίο συνέβη το συγκεκριμένο φαινόμενο. Το απίστευτο περιστατικό σημειώθηκε… στις 6 Σεπτεμβρίου, ημέρα Πέμπτη, με αρκετούς πάντως από τους ιδιοκτήτες αλιευτικών να μην ανησυχούν γι αυτή την ξαφνική αλλαγή στο χρώμα του ποταμού, ο οποίος βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της λίστας με τους πιο μολυσμένους ανά τον κόσμο.

Δεν αποτελεί πρόβλημα. Το “κόκκινο” εντάσσεται στο φυσιολογικό εύρος των χρωμάτων που παίρνει κατά καιρούς ο ποταμός. Ωστόσο, φέτος μοιάζει να είναι πιο κόκκινος σε σχέση με το παρελθόν», ανέφερε ένας από τους αλιείς.

Ο ποταμός Γιανγκτσέ είναι ο μεγαλύτερος ποταμός στην Κίνα και ο τρίτος παγκοσμίως. Η Τσονγκκίνγκ, γνωστή και ως «πόλη – βουνό», θεωρείται το μεγαλύτερο βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο της ασιατικής χώρας, με αρκετά εργοστάσια και κτήρια να έχουν οικοδομηθεί πάνω στους λόφους που βρίσκονται περιμετρικά της πόλης.

Η κρατική τηλεόραση μετέδωσε ότι οι Αρχές πραγματοποιούν έρευνες για τα αίτια του φαινομένου, αφήνοντας πάντως ανοικτό το ενδεχόμενο το έντονο «κόκκινο» χρώμα να οφείλεται στις μεγάλες ποσότητες λάσπης που «κατέβηκαν» από τα γύρω βουνά λόγω των πρόσφατων ισχυρών βροχοπτώσεων.

Aρκετοί ήταν οι κάτοικοι που σταμάτησαν σε διάφορα σημεία του ποταμού προκειμένου να παρατηρήσουν το παράξενο φαινόμενο.

zougla.gr