Christian Bobin, 1951-, Γάλλος συγγραφέας

Η Φύση είναι ένα βιβλίο που είναι μονίμως ανοιχτό, και ο άνεμος γυρίζει τις σελίδες του. Christian Bobin, 1951-, Γάλλος συγγραφέας

http://www.gnomikologikon.gr

16 ευεργετικές επιδράσεις του λεμονιού !

Δεν υπάρχει κουζίνα στον... κόσμο, στην οποία το λεμόνι να μην αποτελεί βασικό συστατικό, το οικείο σε όλους μας κίτρινο εσπεριδοειδές, που... είναι δημοφιλές σε όλο τον πλανήτη. Ποια είναι όμως η επίδραση της κατανάλωσης λεμονιού στον ανθρώπινο οργανισμό;

Τα λεμόνια είναι όξινα στη γεύση, αλλά δημιουργούν αλκαλικές βάσεις στον οργανισμό μας. Στην πραγματικότητα, είναι από τα τρόφιμα με τη μεγαλύτερη αλκαλική επίδραση, που βοηθούν πολύ στη δημιουργία ισορροπίας σε καταστάσεις αύξησης της ποσότητας οξέων στο σώμα.

Με άφθονη βιταμίνη C, είναι ιδανικό «φάρμακο» για την αντιμετώπιση λοιμώξεων και άλλων προβλημάτων υγείας, ενώ συστήνεται και για την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος και την αντιμετώπιση της δυσπεψίας.

16 ευεργετικές επιδράσεις του λεμονιού στον ανθρώπινο οργανισμό:

1. Τα λεμόνια, μπορεί να είναι όξινα αλλά δημιουργούν αλκαλικές βάσεις στα υγρά του σώματος και βοηθούν στην αποκατάσταση της ισορροπίας του pH.

2. Τα λεμόνια είναι πλούσια σε βιταμίνη C και σε φλαβονοειδή, που λειτουργούν ενάντια σε μολύνσεις από ιούς όπως η γρίπη και το κρύωμα.

3. Το συκώτι λατρεύει το λεμόνι: είναι εκπληκτικό τονωτικό για το συγκεκριμένο όργανο, διαλύει το ουρικό οξύ και άλλα δηλητήρια και υγροποιεί τη χολή. Ο φρέσκος χυμός λεμόνι που προστίθεται σε ένα μεγάλο ποτήρι νερό είναι τρομερό πρωινό αντιοξειδωτικό για το στομάχι.

4. Καθαρίζει το έντερο: Το λεμόνι αυξάνει την περίσταλση του εντέρου, βοηθώντας την κίνησή του, άρα βοηθώντας στην κανονική του λειτουργία. Ρίξτε το χυμό ενός λεμονιού σε ζεστό νερό και πιείτε το νωρίς το πρωί, αν έχετε σχετικό πρόβλημα.

5. Το σκορβούτο γιατρεύεται με τη χορήγηση μερικών γραμμαρίων χυμού από λεμόνι στον ασθενή, διαλυμένου σε νερό, κάθε δύο ή τέσσερις ώρες. Ακόμα και σήμερα, το Βρετανικό Ναυτικό απαιτεί να υπάρχουν στα πλοία του αρκετά λεμόνια ώστε κάθε ναύτης να μπορεί να καταναλώνει λίγο χυμό λεμονιού ημερησίως. Στο παρελθόν, τα λεμόνια αντικαθίσταντο με limes, εξ ου και το προσωνύμιο των Άγγλων ως «limeys».

6. Το κιτρικό οξύ του χυμού λεμόνι βοηθά στη διάλυση του χολόλιθου, των εναποθέσεων ασβεστίου και της πέτρας στα νεφρά.

7. Η βιταμίνη C στα λεμόνια βοηθά στην ουδετεροποίηση των ελεύθερων ριζών που ευθύνονται για το γήρας και για τις περισσότερες ασθένειες.

8. Η φλούδα του λεμονιού περιέχει το σημαντικότατο συστατικό tangeretin, που έχει αποδειχτεί τρομερά αποδοτικό για δυσλειτουργίες του εγκεφάλου, όπως η νόσος Parkinson.

9. Στην Ινδία, η Ayurveda αξιολογεί το λεμόνι τόσο ως φρούτο, όσο και για τις ιδιότητές του. Είναι ξινό, ζεστό, βοηθά στη γαστρική φωτιά, είναι καλό για την ενίσχυση της όρασης, πικάντικο και στυπτικό.

10. Διαλύει τους εντερικούς σκώληκες.

11. Όταν δεν υπάρχει αρκετό οξυγόνο και δυσκολία στην αναπνοή (όπως στην ορειβασία) τα λεμόνια μπορούν να βοηθήσουν ιδιαιτέρως. Ο πρώτος άνδρας που έφτασε ποτέ στην κορυφή του Έβερεστ, ο Edmund Hillary, σημείωνε πάντα ότι η επιτυχία του οφειλόταν και στα λεμόνια.

12. Τα λεμόνια έχουν αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Σύμφωνα, με έρευνες, ο χυμός λεμονιού μπορεί να σκοτώσει τα βακτήρια της μαλάριας, της χολέρας, του τύφου, της διφθερίτιδας και άλλων ασθενειών.

13. Τα αγγεία του αίματος ενισχύονται από τη βιταμίνη P (βιοφλαβονοειδή), οπότε γίνεται σαφώς πιο δύσκολη μια οποιαδήποτε εσωτερική αιμορραγία. Επίσης, βοηθά πολύ ενάντια στην αρτηριακή πίεση.

14. Τα συμπτώματα των διαταραχών στην όραση, όπως της διαβητικής ρετινοπάθειας, φαίνεται πως βοηθούνται σημαντικά από το στοιχείο ρουτίνη, που βρίσκεται στα λεμόνια.

15. Τα λεμόνια περιέχουν 22 αντικαρκινικές χημικές ενώσεις, μεταξύ αυτών και η λεμονίνη. Πρόκειται για έλαιο, που καταπολεμά ή και σταματά τη μεγέθυνση των καρκινικών όγκων στα ζώα και το φλαβονειδές γλυκοσίδη, που σταματά τη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων.

16. Σύμφωνα με τη θεωρία του Reams Biological Ionization (RBTI), το λεμόνι είναι το μόνο τρόφιμο στον κόσμο που είναι ανιονικό (ιόν με αρνητική φόρτιση). Όλα τα υπόλοιπα τρόφιμα είναι κατιονικά. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς η αλληλεπίδραση ανάμεσα σε ανιόντα και κατιόντα, είναι που τελικά δίνει όλη την κυτταρική ενέργεια.
 

clickatlife.gr

Η καλλιέργεια και η θρεπτική αξία του καρότου

Λίγα λόγια για το καρότο
Το καρότο είναι φυτό μονοετές ή διετές και ανήκει στο γένος Δαύκος της οικογένειας των Σελινοειδών.Προέρχεται από το Αφγανιστάν και τις γύρω περιοχές, ενώ ήταν γνωστό φαρμακευτικό φυτό στην Αρχαία Ελλάδα με το όνομα Σταφλίνος.
Στην Ευρώπη η καλλιέργεια του ξεκίνησε το 13ο αιώνα και ήταν χρώματος μοβ, εξαιτίας κάποιων χρωστικών που περιείχε.

Η καλλιέργεια του
Η σπορά του καρότου ξεκινά στις αρχές του φθινοπώρου (όταν οι θερμοκρασίες έχουν πέσει κάτω από τους 25 βαθμούς) και μπορεί να φτάσει μέχρι την άνοιξη (σε περιοχές με βαρύ χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι).
Βασική προϋπόθεση για μια καλή παραγωγή είναι το πλούσιο και ελαφρύ χώμα. Μιας και το καρότο αναπτύσσει υπόγεια το εδώδιμο μέρος του, είναι σημαντικό να του εξασφαλίσετε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για να παράξει τρυφερές και καλοσχηματισμένες σαρκώδεις ρίζες.
Το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρύ, ψιλόκοκκο, καλοδουλεμένο και πλούσιο σε οργανική ουσία (ούτε ένα πετραδάκι).Η ιδανική θερμοκρασία ανάπτυξης είναι στους 16-18 βαθμούς.
Η σπορά του γίνεται απευθείας στο έδαφος, σε παρτέρια πλάτους περίπου 30 εκ. Όταν φυτρώσουν οι σπόροι και τα φύτρα φτάσουν σε ύψος περίπου τα 7-8 εκ., αραιώστε τα, αφήνοντας απόσταση μεταξύ τους γύρω στα 5 εκ. Σπέρνετε ένα καινούριο παρτέρι κάθε 2-3 εβδομάδες για να έχετε κλιμακωτή συγκομιδή.
 
Στο πότισμα διατηρείτε το χώμα νωπό και όχι πολύ υγρό. Το καρότο αναπτύσσεται καλύτερα όταν η υγρασία του χώματος παραμένει σταθερή, χωρίς ακραίες διακυμάνσεις. Για αυτό ποτίζετε σε τακτά χρονικά διαστήματα.
 
Στη λίπανση, δεν συμπαθεί την παρουσία υπερβολικής ποσότητας αζώτου στο χώμα, για αυτό να είστε προσεκτικοί όταν προσθέτετε κοπριά. Χρειάζεται αρκετές ποσότητες καλίου.

Η θρεπτική αξία του καρότου 
 

Η ρίζα του καρότου, δηλαδή το πορτοκαλί μέρος του, είναι πλούσιο σε βήτα καροτίνη, μία ουσία η οποία όταν λαμβάνεται...από τον ανθρώπινο οργανισμό μετατρέπεται σε βιταμίνη Α. Η βήτα καροτίνη είναι επίσης ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, εξαιρετικά αποτελεσματικό στην άμυνα του οργανισμού απέναντι στον καρκίνο, ιδιαίτερα μάλιστα απέναντι στον καρκίνο του πνεύμονα.

Πρόσφατες έρευνες κάνουν λόγο για ευεργετικές επιδράσεις της βήτα καροτίνης στην πρόληψη εγκεφαλικών επεισοδίων και καρδιακών νοσημάτων. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι τα καρότα παρέχουν στον οργανισμό μας ικανοποιητικές ποσότητες βιταμίνης Κ, C και Β6 καθώς επίσης και σιδήρου, μαγγανίου, καλίου και χαλκού.

Παραδοσιακά πιστεύεται ότι το καρότο κάνει πολύ καλό στην όραση, γεγονός που επιβεβαιώνει και η επιστημονική κοινότητα, ενώ πρόσφατες έρευνες έχουν αποδείξει ότι βοηθά τον οργανισμό να απορροφά ευκολότερα ασβέστιο.

Στη μαγειρική χρησιμοποιείται συνήθως ωμό, οπότε και μας προμηθεύει με τις περισσότερες θρεπτικές ουσίες, αλλά και βρασμένο. Αποτελεί ένα πολύ καλό συνοδευτικό για σαλάτες και σούπες, ενώ πολλοί το προτιμούν και σαν τουρσί. Η γεύση του δένει όμορφα σε συνδυασμό με τα φασολάκια, τον αρακά και τις βραστές πατάτες. Μπορείτε, επίσης, να το δοκιμάσετε και σα γλυκό κουταλιού, ενώ πολύ δημοφιλές είναι και το κέικ καρότο.


Πηγές : livingreen.gr 

Μηχανισμός φωτοσύνθεσης ανακαλύφθηκε στη μελίγκρα

Η μελίγκρα είναι το πρώτο ζώο στο οποίο ανακαλύπτεται υποτυπώδης μηχανισμός φωτοσύνθεσης.

Σύμφωνα με την ανακάλυψη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Scientific Reports, η μελίγκρα όπως φαίνεται δεν τρέφεται μόνο με τους χυμούς μιας τριανταφυλλιάς, αλλά και από τη λιακάδα.

Η φωτοσύνθεση, η διαδικασία που αξιοποιεί την ενέργεια του ήλιου για την παραγωγή σακχάρων από διοξείδιο του άνθρακα και νερό, είναι χαρακτηριστικό των φυτών, των κυανοβακτηρίων και λίγων ειδών μυκήτων.

Όλοι αυτοί οι οργανισμοί παράγουν καροτενοειδή, ουσίες με έντονα χρώματα που αποτελούν εξαρτήματα του φωτοσυνθετικού μηχανισμού. Μάλιστα πολλά ζώα, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, προσλαμβάνουν φυτικά καροτενοειδή μέσω της διατροφής και τα χρησιμοποιούν για τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη σύνθεση ορισμένων βιταμινών.

Η πρώτη έκπληξη ήρθε το 2010, όταν ανακαλύφθηκε ότι οι αφίδες, όπως λέγονται επιστημονικά τα διάφορα είδη μελίγκρας, μπορούν να συνθέτουν καροτενοειδή από μόνες τους, αντί να τα προσλαμβάνουν με τη διατροφή τους.

Στο Αντίμπ της Γαλλία, ο εντομολόγος Αλέν Ρομπισόν του Ινστιτούτου Αγροβιοτεχνολογίας θέλησε να διερευνήσει γιατί αυτά τα μικροσκοπικά έντομα χρειάζονται να δαπανούν τόση ενέργεια για να παράγουν τα δικά τους καροτενοειδή.

Ο ερευνητής μελέτησε τη μελίγκρα του μπιζελιού Acyrthosiphon pisum, της οποίας το χρώμα οφείλεται σε καροτενοειδή μόρια και αλλάζει ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες.

Τα πειράματα έδειξαν ότι οι πράσινες μελίγκρες, οι οποίες συνθέτουν περισσότερα καροτενοειδή, παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα ATP (τριφωσφορική αδενοσίνη), ενός μορίου που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά και αποθήκευση ενέργειας σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς.

Αντίθετα, οι άσπρες μελίγκρες, οι οποίες δεν παράγουν σχεδόν καθόλου καροτενοειδή, παρουσίαζαν τα ελάχιστα επίπεδα ATP, ένδειξη μειωμένης παραγωγής ενέργειας.

Ενδιάμεσα επίπεδα ATP παρουσίαζαν οι πορτοκαλί μελίγκρες, οι οποίες παρουσίαζαν και ενδιάμεσα επίπεδα καροτενοειδών. Το εντυπωσιακό όμως ήταν ότι, οι συγκεντρώσεις του ATP στις πορτοκαλί μελίγκρες αυξάνονταν όταν τα έντομα τοποθετήθηκαν κάτω από φως, και μειώθηκαν όταν τα έντομα επιστράφηκαν στο σκοτάδι.

Περαιτέρω εργαστηριακές μετρήσεις έδειξαν αργότερα ότι η ενέργεια που χρειαζόταν για τη σύνθεση επιπλέον ATP προερχόταν από τη φωτεινή ακτινοβολία που απορροφούσαν τα καροτενοειδή κοντά στην επιφάνεια του σώματος των εντόμων.

Παρ’ όλα αυτά, ο μοριακός μηχανισμός που επιτρέπει στις αφίδες να φωτοσυνθέτουν παραμένει εντελώς άγνωστος, και οι ερευνητές παραδέχονται ότι τα ευρήματά τους θα πρέπει να επιβεβαιωθούν και να επεκταθούν με νέες έρευνες.

Παραμένει εξάλλου ασαφές γιατί οι αφίδες χρειάζονται τη φωτοσύνθεση, δεδομένου ότι μπορούν να βρουν στα φυτά όλα τα σάκχαρα που χρειάζονται. Μια πιθανή εξήγηση που προτείνουν οι ερευνητές είναι ότι η μελίγκρα παράγει σάκχαρα με τη βοήθεια του ήλιου σε περιόδους στρες, όπως για παράδειγμα όταν μεταναστεύει από το ένα φυτό στο άλλο

http://www.agronews.gr

Το Σκυριανό Αλογάκι

Η μικρόσωμη φυλή αλόγων Σκύρου είναι σήμερα μία από τις σπάνιες φυλές αλόγων που υπάρχουν στον κόσμο. 

Πρόκειται για μία από τις αυτόχθονες φυλές αλόγων της Ελλάδας που υπήρχε στην αρχαιότητα σε όλη την Ελλάδα. Κατάφερε να επιβιώσει στη νήσο Σκύρο εξ’ου και η ονομασία. 

Σήμερα σκυριανά αλογάκια υπάρχουν 260σε όλη την Ελλάδα, εκ των οποίων τα 187 ζουν στη Σκύρο. Είναι προστατευόμενο είδος.

Τα σκυριανά αλογάκια είναι ζώα συντροφικά, κοινωνικά, εύρωστα, έξυπνα, με ιδιαίτερα προσηνή συμπεριφορά προς τα παιδιά. 

Το ύψος τους φτάνει τα 116 εκατοστά. 

Ο σωματέτυπος τους ομοιάζει με αυτόν του μεγαλόσωμου αλόγου.

Το κεφάλι του είναι ιδιαίτερα όμορφο.

Η χαίτη του είναι μακριά και πλούσια με ένα χρώμα συνήθως πιο σκούρο από το δέρμα. 

Συγκριτικά με άλλα είδη αλόγων έχουν μεγάλη κοιλίτσα.

Τα πόδια τους είναι λεπτά, γερά και νευρώδη με δυνατές κλειδώσεις. 

Η ουρά είναι τοποθετημένη χαμηλά, θυσανωτή και μακριά. 

Συχνά φθάνει ως τις οπλές οι οποίες είναι μικρές, σκληρές, συνήθως μαύρες και δεν χρειάζονται πετάλωμα. Χαρακτηριστικό τους οι τρίχες στις οπλές, τα λεγόμενα «φτερά». 

Το χρώμα των αλόγων είναι συνήθως στις αποχρώσεις του καφεκόκκινου και του καστανού (ορφνό) πιο σπάνια του λευκού ή γκριζόφαιου (φαιά) και σπανιότερα του ξανθού. 

Κάποια έχουν λευκό σημάδι στο πρόσωπο (αστεράτα ή ρεμπά). 

Το σκυριανό αλογάκι ανήκει στο είδος Equus Cabalus αλλά λόγω του μικρού του μεγέθους θεωρείται ως  ξεχωριστή φυλή η οποία ονομάζεται Equus Cabalus Skyros Poni ή Equus Cabalus Skyriano, στην ελληνική: σκυριανό αλογάκι.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το σκυριανό αλογάκι χαρακτηρίζεται επιστημονικά ως poni λόγω της μικροσωμίας του (poni=μικρόσωμο άλογο), όμως η όποια ομοιότητα του με τα γνωστά μας poni της Βόρειας Ευρώπης σταματάει εκεί γι’ αυτό και η ακριβής αναφορά σε αυτό δεν είναι παρά «σκυριανό αλογάκι».

http://www.skyrianhorsesociety.gr

Το νερό είναι η ζωή μας

Μαρία Χριστοπούλου 

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα εξαιρετικά δυσάρεστο φαινόμενο που υπονομεύει την διαβίωση μας και την πορεία μας σε αυτό τον πλανήτη. Και αυτό είναι η υπερκατανάλωση του πόσιμου νερού, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι σε πολλές περιοχές η χρήση του νερού ξεπερνά τα λογικά όρια. Προκαλείται έτσι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα που πρόκειται σύμφωνα με τους μελετητές να μας ταλαιπωρήσει πολύ. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνες την τελευταία εικοσαετία, η αύξηση της ζήτησης του νερού είναι κατά τρείς φορές μεγαλύτερη από την αύξηση του πληθυσμού *. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια οι αρδευόμενες εκτάσεις έχουν αυξηθεί κατά 40% και μάλιστα το 70% του γλυκού νερού φαίνεται να καταναλώνεται για την άρδευση.

Επειδή όμως αυτή η χώρα έχει ανάγκη από ακόμα περισσότερα σκεπτόμενα άτομα, επιβάλλεται να καταλάβουμε όλοι μας, ότι το νερό δεν είναι ανεξάντλητο. Η κατάσταση βέβαια επιδεινώνεται και από την υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλά και από τις επιβαρύνουσες για τον πλανήτη, κλιματικές αλλαγές, λόγω κυρίως των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης αυτού του φαινομένου το έχουμε εμείς, γι’ αυτό κι εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να πάρουμε κάποια μέτρα για να εξασφαλίσουμε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.

Έτσι, αφού το κράτος μας βρίσκεται υπο… ανακατασκευή, είναι στο χέρι μας να προστατέψουμε ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά που μας έχει χαρίσει η φύση και να μην το υποτιμάμε με αυτόν τον τρόπο. Δυστυχώς, το νερό, που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, έχει καταλήξει να θεωρείται πολυτέλεια σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, όπως είναι η Χαλκιδική, η Αχαΐα και αρκετά νησιά. Ενέργειες όπως το πότισμα του κήπου ή του μπαξέ μας δεν θα μας βοηθήσουν να το διασφαλίσουμε.

Χρήσιμες Συμβουλές:

Θα εξυπηρετούσε κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό να μην αφήνουμε την βρύση ανοιχτή όταν για παράδειγμα πλένουμε τα δόντια μας, ή ακόμα και τα πιάτα. Εξίσου σημαντικό είναι επίσης να μην αφήνουμε την βρύση της ντουζιέρας ανοιχτή όταν δεν είναι απαραίτητο. Όμως το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να μη κατασπαταλούμε το νερό της ύδρευσης για αρδευτικούς σκοπούς (περιβόλια, μπαξέδες, χωράφια), ή αν γίνεται, να περιορίζεται η χρήση του.

Γιατί τελικά, τί πραγματικά έχει περισσότερη σημασία να ζήσουν οι απόγονοί μας σε ένα πιο ευχάριστο και ικανοποιητικό περιβάλλον, ή να ποτίζουμε τα κηπευτικά μας που με την υπερβολική ζέστη ίσως και να ξεραθούν πολύ σύντομα;

Καταναλώνουμε το νερό με φειδώ και οικονομία… ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ για να ΕΧΟΥΜΕ!

( * από 600x109 m3 σε 5000x109 m3 )

http://www.e-charity.gr

Καινοτομία στη Φλώρινα για διαδικτυακό πότισμα

Πότισμα με απλά βήματα υπόσχεται στους αγρότες της Φλώρινας καινοτόμο διαδικτυακό εργαλείο.

Μια ηλεκτρονική εφαρμογή που θα αναλύει τα δεδομένα από τους μετεωρολογικούς σταθμούς της περιοχής της Φλώρινας και με ένα κλικ στο διαδίκτυο θα ενημερώνει τους αγρότες πότε θα πρέπει να ποτίσουν τα χωράφια τους θα είναι έτοιμο σε περίπου ένα μήνα.
Η καινοτομία του συστήματος έγκειται στο γεγονός ότι εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε ευρεία κλίμακα καθώς, όπως αναφέρει σε δημοσιογράφους ο γεωπόνος του τμήματος Φυτικής και Ζωικής Παραγωγής της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας, Βασίλης Άμπας, κάτι αντίστοιχο έχει γίνει μέχρι τώρα σε περιοχή του αρδευτικού δικτύου Στρυμόνα για πέντε μόνο καλλιεργητές.
Το πρωτοποριακό αυτό σύστημα αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία τον Αύγουστο, ενώ οι χρήστες θα έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν εξειδικευμένες οδηγίες μέσω Ίντερνετ, πληκτρολογώντας απλώς το είδος της καλλιέργειάς τους (π.χ. καλαμπόκι, βαμβάκι, αμπέλι κ.α.), το χρόνο φύτευσης και το πότε έκαναν την τελευταία άρδευση. Με βάση αυτές τις πληροφορίες και τα δεδομένα από τους δέκα μετεωρολογικούς σταθμούς που λειτουργούν εδώ και χρόνια στη Φλώρινα, το «έξυπνο σύστημα» θα μπορεί να ενημερώνει τους αγρότες για το πόσα χιλιοστά νερού υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο χωράφι, για πόσες μέρες επαρκούν και πότε πρέπει να γίνει το επόμενο πότισμα. Τα οφέλη που αναμένονται είναι αποδοτικότερες καλλιέργειες, εξοικονόμηση νερού και οικονομία πόρων.
 «Οι πληροφορίες αυτές είναι πολύτιμες για τους αγρότες όχι μόνο για τα ποτίσματα αλλά και για τον προγραμματισμό μιας καλλιέργειας σε βάθος χρόνου. Έτσι μπορεί κανείς να υπολογίσει πότε πρέπει να σπείρει, να θερίσει, να λιπάνει το χωράφι του» τονίζει από την πλευρά του ο αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας, Δημήτρης Ηλιάδης, με αφορμή την αποψινή συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας για την σχετική προγραμματική σύμβαση με το Διαβαλκανικό κέντρο Περιβάλλοντος. Ο ίδιος τονίζει ότι το όλο εγχείρημα δεν αποτελεί απλώς ένα παράδειγμα στήριξης στον αγρότη αλλά μια ουσιαστική δράση εκσυγχρονισμού της γεωργίας στην περιοχή.
Επόμενο βήμα, σύμφωνα με τον κ. Άμπα, είναι η μετεξέλιξη του συστήματος ώστε οι πληροφορίες του να είναι διαθέσιμες στα κινητά τηλέφωνα των αγροτών, με μια απλή εφαρμογή. Με τον τρόπο αυτό δεν θα χρειάζεται καν η φυσική παρουσία του χρήση μπροστά σε κάποιον υπολογιστή καθώς θα μπορεί να λαμβάνει την καθημερινή ενημέρωση από οπουδήποτε και αν βρίσκεται.
Μετά τη σύναψη της προγραμματικής σύμβασης, το σύστημα θα τεθεί τον Αύγουστο σε πιλοτική λειτουργία, η οποία θα διαρκέσει περίπου έναν χρόνο. Μέσα σε αυτό το διάστημα θα αξιολογηθούν τα αποτελέσματά της και στη συνέχεια η εφαρμογή θα παραδοθεί στην Περιφέρεια τον Οκτώβριο του 2013.

http://www.agronews.gr

Ετσι σκαρφαλώνει η αγγουριά-Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο

Μελέτη αποκαλύπτει τον μηχανισμό αναρρίχησης του φυτού με τη βοήθεια των «πλοκαμιών» του

Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο με τις «λαβές» της αγγουριάς

 

Ο Δαρβίνος ήταν ίσως ο πρώτος που παρατήρησε ότι τα ελικοειδή «πλοκάμια» που χρησιμοποιεί η αγγουριά για να πιαστεί σε άλλα φυτά ή σε πέργκολες κινούνται με τρόπο που θυμίζει ζώο. Μέχρι σήμερα, όμως, ο μηχανισμός με τον οποίο τα πλοκάμια τυλίγονται και σχηματίζουν ανθεκτικά ελατήρια παρέμενε εντελώς άγνωστος.

Φυτά με... χεράκια

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ με δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Science» υποστηρίζουν ότι έλυσαν το μυστήριο. Τα πλοκάμια τυλίγονται και σχηματίζουν έλικες χάρη σε εξειδικευμένα κύτταρα που συρρικνώνονται καθώς χάνουν υγρασία.

Τα κύτταρα αυτά σχηματίζουν μια ελαστική κορδέλα κατά μήκος του πλοκαμιού, η οποία όμως χωρίζεται σε δύο διαφορετικά στρώματα. Καθώς το στρώμα στην πάνω πλευρά χάνει υγρασία και συστέλλεται, η ασύμμετρη αυτή συστολή αναγκάζει την κορδέλα να τυλιχτεί και να σχηματίσει ένα ελατήριο. 

Ο Δαρβίνος είχε παρατηρήσει ωστόσο ότι το ελατήριο αυτό παρουσιάζει ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό: η μία άκρη του περιστρέφεται δεξιόστροφα και η άλλη αριστερόστροφα, σχηματίζοντας ουσιαστικά δύο επιμέρους ελατήρια που ενώνονται στη μέση. Η διάταξη αυτή θυμίζει ένα ελικοειδές καλώδιο τηλεφώνου που μπλέκεται και σχηματίζει «κόμπους» αν κανείς περιστρέψει την άκρη του.

Εξετάζοντας το φαινόμενο με μαθηματικά μοντέλα και μηχανικά μοντέλα από σιλικόνη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο σχηματισμός του διπλού ελατηρίου εξαρτάται από τις περίπλοκες μηχανικές ιδιότητες των κυττάρων που σχηματίζουν το πλοκάμι, τις οποίες ρύθμισε προσεκτικά η εξέλιξη εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Ακόμα πιο περίεργο είναι το γεγονός ότι τα ώριμα πλοκάμια που έχουν σταθεροποιηθεί στη θέση τους δεν ξετυλίγονται αν κανείς τραβήξει τις δύο άκρες τους. Αντίθετα, τυλίγονται ακόμα πιο σφιχτά, φροντίζοντας ότι η κολοκυθιά θα παραμείνει στερεωμένη.

Ουσιαστικά, επισημαίνουν οι ερευνητές, τα πλοκάμια της αγγουριάς είναι τα μόνα ελατήρια που γίνονται μαλακά αν κανείς τα τραβήξει απαλά και σκληραίνουν αν κάποιος τα τραβήξει απότομα.

tovima.gr

Καινοτομία με λέιζερ για εξόντωση των ζιζανίων

Μια εναλλακτική μέθοδο εξόντωσης των ζιζανίων στα χωράφια, όχι με φυτοφάρμακα αλλά με ακτίνες λέιζερ ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου Leipniz στο Ανόβερο σε συνεργασία με το Κέντρο Λέιζερ του Ανόβερου.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, αυτό θα συμβεί με την κατασκευή μικρών σε μέγεθος ρομπότ καθώς και με την κατασκευή ιπτάμενων συσκευών που δε θα έχουν όμως επιβάτες. Για την ώρα το όλο εγχείρημα βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο και γίνονται δοκιμές σε περιορισμένες εκτάσεις θερμοκηπίων. Πάντως, η μέθοδος με τα λέιζερ θα μπορεί να διευρυνθεί σε θερμοκήπια και σε γεωργικές σχολές αργότερα, αλλά και σε υγροβιότοπους αφού εκεί η χρήση ζιζανιοκτόνων δεν επιτρέπεται. Αυτό που θα κάνουν τα μικρά ρομπότ και οι ιπτάμενες συσκευές θα είναι να εξοντώνουν τα ζιζάνια στοχεύοντάς τα από τη ρίζα τους.
Πάντως, παρά τη σπουδαιότητα αυτής της ανακάλυψης θα πρέπει η ισχύς της ακτινοβολίας από τα λέιζερ να είναι πάντα προσαρμοσμένη ανάλογα με τον τύπο των ζιζανίων και το είδος των καλλιεργειών, διότι σε διαφορετική περίπτωση το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ολέθριο, δεδομένου ότι τα ζιζάνια, αντί να καταστραφούν, μπορεί να δυναμώσουν.
Να σημειωθεί, τέλος, ότι το εγχείρημα χρηματοδοτείται από τη Γερμανική Ερευνητική Κοινότητα, μιας και από ότι φαίνεται θεωρείται ότι παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον.

http://www.agronews.gr/

Επερχόμενη διατροφική κρίση και ελληνικά σημαιάκια

από Νίκος Χαραλαμπίδης

Αυτή η χρονιά ήταν το κάτι άλλο! Ακραία καιρικά φαινόμενα, πλημμύρες, τυφώνες, καταιγίδες, καύσωνες, πρωτοφανής υποχώρηση των πάγωνστον Αρκτικό κύκλο και η χειρότερη ξηρασία των τελευταίων γενεών να πλήττει την παραγωγή καλαμποκιού των ΗΠΑ. Όλα μαζί συνθέτουν την τέλεια καταιγίδα που φέρνει μαζί της το τσουνάμι της επερχόμενης διατροφικής κρίσης, με μειωμένη παραγωγή και αυξημένες τιμές παγκοσμίως των βασικών διατροφικών αγαθών, με σημαντικές επιπτώσεις για τον κόσμο και ειδικά για τους φτωχότερους.

«Και εμάς τι μας κόφτει;» θα πει κάποιος. Κάνουμε λάθος αν πιστεύουμε ότι αυτό δεν αφορά εμάς και την Ελλάδα! Μια χώρα όπως η δική μας, με μεγάλο έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο και σε βαθιά οικονομική κρίση, έχει κάθε λόγο να βλέπει αυτές τις εξελίξεις με διπλή ανησυχία, αλλά και να επιβάλλεται να εφαρμόσει τις λύσεις που συμβάλλουν στην ανάκαμψη της οικονομίας της.

Μια προσεκτική ανάγνωση στα αίτια που οδηγούν στην επικείμενη κρίση μάλλον θα μπερδέψει παρά θα αποσαφηνίσει τα πράγματα. Ειδικοί επιδίδονται στο αγαπημένο παιχνίδι του «ποιος φταίει πιο πολύ». Είναι οι κλιματικές αλλαγές που επιτείνουν την ξηρασία και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οποία – με τη σειρά τους – οδηγούν σε καταστροφή της σοδειάς; Μήπως η χρήση εντατικών μεθόδων γεωργίας και η επιλογή ασθενικών ποικιλιών (με μεγάλη απόδοση) έχει κάνει τη γεωργική παραγωγή ιδιαίτερα ευάλωτη σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως ασθένειες ή ακραίες καιρικές πιέσεις; Μήπως οι αυξημένες απαιτήσεις για την παραγωγή βιοκαυσίμωνέχουν οδηγήσει στη μείωση διαθέσιμης γης και αύξηση του κόστους παραγωγής τροφίμων (πεινάμε για να ταΐζουμε τα ντεπόζιτα δηλαδή); Μήπως η άνευ όρων κερδοσκοπία στο χρηματιστήριο αγροτικών προϊόντων του Σικάγο (όπου πολυεθνικές και χρηματιστές κάνουν πάρτι, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές των βασικών διατροφικών προϊόντων) χτύπησε κόκκινο; Η απάντηση είναι «ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ και σε διαφορετικό βαθμό το καθένα»!

Το αποτέλεσμα είναι ότι συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά τρόφιμα. Γι’ αυτή την αλυσίδα της δυστυχίας δεν φταίει η κακή μας τύχη, αλλά ούτε η Μέρκελ! Η σημερινή πραγματικότητα αποκαλύπτει ένα οικονομικό σύστημα που, αντί να μετριάζει, επιταχύνει τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών και κερδοσκοπεί πάνω στην ανθρώπινη δυστυχία την οποία και τελικά διογκώνει.

 Στην Ελλάδα, η εισαγωγή σόγιας – μεταλλαγμένης στο μεγαλύτερο μέρος της – που προορίζεται για ζωοτροφή αποτελεί μία οικονομική αιμορραγία εκατοντάδων εκατομμυρίων για τη χώρα. Το 2011 μόνο, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καταγράφηκε εισαγωγή 265.000 τόνων σογιόσπορου και 306.000 τόνων σογιόπιτας, εκ των οποίων το 70% (δηλαδή 400.000 τόνοι) ήταν μεταλλαγμένο.

Η προώθηση της καλλιέργειας ντόπιων κτηνοτροφικών φυτών για την παραγωγή ζωοτροφών μπορεί να συμβάλει στην εξισορρόπηση του ελλειμματικού εμπορικού ισοζυγίου της χώρας μας, εν ώρα οικονομικής κρίσης. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες επιβάλλουν τη σταδιακή αντικατάσταση της εισαγόμενης και πολύ συχνά μεταλλαγμένης σόγιας, από τα παραδοσιακά ελληνικά, πρωτεϊνούχα κτηνοτροφικά φυτά (όπως το ρεβίθι, το κουκί, το λούπινο και το μπιζέλι), που θα καλλιεργούν στην ελληνική γη οι αγρότες μας.

Τα προτερήματα; Πολλά! Η στροφή στην καλλιέργεια ντόπιων κτηνοτροφικών φυτών:

• στηρίζει τη βιώσιμη γεωργία και τα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα,
• ενισχύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των ελληνικών προϊόντων στην εξαιρετικά ανταγωνιστική αγορά ζωικών προϊόντων,
• βάζει φρένο στις εισαγωγές μεταλλαγμένων στη χώρα και
• προσφέρει σημαντικές αναπτυξιακές ευκαιρίες.
• 
  

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το έχει εξαγγείλει άλλωστε στις άμεσες προτεραιότητές του. Περιμένουμε όμως έργα! Ελληνικές βιομηχανίες ζωικών προϊόντων (γάλα, κρέας, αβγά κ.ο.κ.) διαγκωνίζονται ήδη ως προς την ελληνικότητα των προϊόντων τους. Μέχρι τώρα, όμως, οι εταιρείες αυτές περιορίζονται σε διαφημιστικούς και μόνο ισχυρισμούς, χωρίς να έχουν αξιοποιήσει τις δυνατότητες παραγωγής ντόπιων ζωοτροφών, καθαρών από μεταλλαγμένα. Είναι πια καιρός να γίνουν τα λόγια τους πράξη!

Η ευθύνη των βιομηχανιών τροφίμων δεν αποδεικνύεται στους καταναλωτές με γαλανόλευκες στις συσκευασίες, αλλά από την πραγματική συμβολή τους στην τοπική ανάπτυξη, την απαραίτητη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη μείωση του αγροτικού εμπορικού ελλείμματος. Έλα λοιπόν, πάμε! 

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε  στην ιστοσελίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

http://www.greenpeace.org

Γιατί τα φυτά δεν «καίγονται» από τον ήλιο; Απαντήσεις 15 χρόνια μετά

Έπειτα από 15 χρόνια έρευνας, οι επιστήμονες κατάφεραν τελικά να εξηγήσουν γιατί τα φυτά δεν «καίγονται» από τον ήλιο. Είναι γνωστό ότι οι ηλιακές ακτίνεςUV-B, μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στους ανθρώπους, ωστόσο, σύμφωνα με μια ομάδα ερευνητών από τη Γλασκώβη, τα φυτά διαθέτουν ένα σύστημα αυτό – προστασίας, που λειτουργεί σαν «ασπίδα» στην ηλιακή ακτινοβολία.

Ειδικότερα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα φυτά εξελίχθηκαν και σταδιακά κατάφεραν να φτιάξουν το δικό τους χημικό «αντηλιακό». Όπως υποστηρίζουν, η πρωτεΐνη UVR8 στα φύλλα των φυτών ανιχνεύει την ακτινοβολία UV-B και ξεκινά μια χημική αντίδραση που λειτουργεί προστατευτικά για το φυτό.

Στην ουσία η πρωτεΐνη UVR8 είναι φωτοϋποδοχέας και βοηθά το φυτό να ανιχνεύσει τις ακτίνες του ήλιου και να κατευθύνει τον όγκο του στο σημείο που δέχεται το περισσότερο φως. Στο μεταξύ, μια άλλη μελέτη ερευνητών από το πανεπιστήμιο «Exeter» στην Αγγλία, υποστηρίζει ότι τα φυτά «προειδοποιούν» για ενδεχόμενους κινδύνους. Ειδικότερα, όταν ένα φυτό δέχεται επίθεση απελευθερώνει ένα αέριο και προειδοποιεί τα παρακείμενα φυτά για την ύπαρξη κινδύνου.

Στην ουσία πρόκειται για άλλο ένα σύστημα προστασίας των φυτών, τα οποία κατάφεραν να επιβιώσουν στο πέρασμα των αιώνων με συνεχείς προσαρμογές στις αλλαγές και τους κινδύνους του φυσικού περιβάλλοντος.

http://www.e-charity.gr

Βασιλικός, ο βασιλιάς των μυρωδικών

Σγουρός ή πλατύφυλλος, φουντωτός ή μαμούθ, ο βασιλικός είναι το πιο αγαπημένο από όλα τα μυρωδικά και στολίζει αυλές και μπαλκόνια σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Κατάγεται από την Ινδία, όπου θεωρείται ιερό φυτό του Βισνού και του Κρίσνα, και φαίνεται ότι από εκεί το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος στην Ελλάδα, δίνοντάς του και το σημερινό του όνομα: το του βασιλέως φυτό, το βασιλικόν. Ηδη από την αρχαιότητα συνδεόταν με έντονους συμβολισμούς: σύμβολο του έρωτα για τους Ρωμαίους και του θανάτου για τους Ελληνες, ενώ οι Γαλάτες τον χρησιμοποιούσαν μαζί με νερό σε τελετές εξαγνισμού. Σημαντική και η σχέση του με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, ιδιαίτερα στον αγιασμό την ημέρα του Σταυρού, αφού, σύμφωνα με το θρύλο, βασιλικός φύτρωσε πάνω από τον τάφο του Χριστού και με το έντονο άρωμά του οδήγησε την Αγία Ελένη να τον ανακαλύψει. «Οπου φυτρώνει βασιλικός δεν πάει το κακό», υποστηρίζει άλλωστε η ελληνική λαϊκή παράδοση.

Σίγουρα πάντως είναι από τα βασικότερα μυρωδικά της μεσογειακής κουζίνας και στις επόμενες σελίδες θα δούμε πόσο εύκολη είναι η καλλιέργειά του στη γλάστρα και σε πόσες κλασικές παρασκευές και δημιουργικές συνταγές μπορούμε να απολαύσουμε το άρωμά του.

ΚΟΙΝΟΣ ΄Η ΠΛΑΤΥΦΥΛΛΟΣ;

Ο βασιλικός είναι ετήσιο ποώδες φυτό, της οικογένειας των Χειλανθών. Το ύψος του μπορεί να φτάσει και τα 60 εκ. και υπάρχουν πολλές ποικιλίες : ο κοινός, ο μεγάλος, ο μικρόφυλλος ή νάνος, ο πλατύφυλλος της Γένοβας, που με τα φύλλα του φτιάχνουμε τη σάλτσα πέστο (ή πιστού, όπως τη λένε στην Προβηγκία), και ο βασιλικός της Νάπολης, με τα γιγάντια φύλλα σαν του μαρουλιού. Πιο σπάνιος είναι ο χειμερινός, τον οποίο βρίσκουμε μόνο σε φυτώρια, ενώ οι υπόλοιποι πωλούνται σε ανθοπωλεία, ακόμη και σε μανάβικα ή σούπερ μάρκετ, ιδιαίτερα ο πλατύφυλλος. Ο βασιλικός αγαπά το μεσογειακό κλίμα με τους ήπιους και σύντομους χειμώνες και τα δροσερά καλοκαίρια με τη μεγάλη ηλιοφάνεια, ενώ δεν αντέχει σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 10° C. Μεγαλώνει εξαιρετικά τόσο στο παρτέρι του κήπου ή της αυλής όσο και σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες, αρκεί τα φυτά να έχουν απόσταση μεταξύ τους μεγαλύτερη των 20 εκατοστών, για να προσλαμβάνουν εύκολα ήλιο και αέρα και να φουντώσουν με άνεση.

MΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Ο βασιλικός ήταν από την αρχαιότητα γνωστός για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες: το ρόφημα βασιλικού ενισχύει τη μνήμη, καταπραΰνει τους νευρικούς πονοκεφάλους και, μεταξύ άλλων, είναι εξαιρετικό χωνευτικό και τονωτικό. Για να φτιάξουμε ρόφημα, σιγοβράζουμε σε 1 φλιτζ. τσαγιού νερό τα φύλλα από 2 μικρά κλαδάκια φρέσκο βασιλικό ή 1 κουτ. γλυκού ξερό. Σημαντική επίσης είναι η αντισηπτική του ιδιότητα, αφού μερικά κλαράκια βασιλικού μέσα σε νερό το εμποδίζουν να μουχλιάσει. Επίσης είναι γνωστό εντομοαπωθητικό, γι' αυτό και στα μποστάνια συνηθίζουν να τον φυτεύουν ανάμεσα σε κηπευτικά, ιδίως στις μελιτζάνες, συχνά μαζί με κατιφέδες, γιατί απομακρύνει τον τετράνυχο, το έντομο - εχθρό της μελιτζάνας.

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ;

Οσο ο βασιλικός είναι στην ακμή του, δηλαδή από τα τέλη της άνοιξης ώς τις αρχές του φθινοπώρου, και πριν ανοίξουν τα μπουμπούκια του φυτού, μπορούμε να μαζεύουμε τα φύλλα του για να τα χρησιμοποιήσουμε φρέσκα,αλλά και για να τα αποξηράνουμε ή να τα συντηρήσουμε. Οι τρόποι είναι απλοί:

•   Νωπά φύλλα στο ψυγείο: Κόβουμε άφθονα φύλλα, τα ξεπλένουμε σε μια λεκάνη με κρύο νερό και τα στεγνώ­νουμε στο περιστρεφόμενο σουρωτήρι, όπου στεγνώνουμε τα σαλατικά, ή σε καθαρές πετσέτες. Τα τυλίγουμε είτε σε χαρτί κουζίνας είτε σε ένα καθαρό και λεπτό πανί και τα βάζουμε στη συντήρηση του ψυγείου. Διατηρούνται έτσι για 3 - 4 ημέρες.

•   Στην κατάψυξη: Πλένουμε και στεγνώνουμε πολύ καλά τα φύλλα, όπως περιγράψαμε για τη συντήρηση στο ψυγείο, και τα βάζουμε σε μικρά νάιλον σακουλάκια στην κατάψυξη. Εκεί διατηρούν σχεδόν αναλλοίωτο το άρωμά τους, για τουλάχιστον 4 μήνες.

•   Αποξη­ραμένα φύλλα: Απλώνουμε νωπά φύλλα σε ένα στεγνό ποτηρόπανο και τα αφήνουμε σε ξηρό χώρο, μέχρι να ξεραθούν. Στη συνέχεια φυλάμε τα φύλλα σε γυάλινο βαζάκι. Πολύ καλά αποξηραίνονται και στο φούρνο του σπιτιού, στους 50° C, στη λειτουργία του αέρα. Για να ελέγξουμε τη σωστή ξήρανσή τους, τα τρίβουμε ανάμεσα στα δάχτυλά μας: πρέπει να θρυμματίζονται αμέσως και να μην έχουν ελαστικότητα. Αν τα φύλλα έχουν κρατήσει έστω και ελάχιστη υγρασία, το χρώμα τους σκουραίνει και είναι σίγουρο ότι θα μουχλιάσουν μέσα στο βάζο τους.

kathimerini.gr