19 Αυγ 2012

The Caravan Project | Ένα πείραμα χωρίς προηγούμενο




Η έμπνευση: Έπρεπε να κάνουμε κάτι μπροστά σε αυτό που συνέβαινε γύρω μας. Έπρεπε να πάρουμε θέση κρατώντας ταυτόχρονα μια αναγκαία απόσταση από μια φορτισμένη ιδεοληψία και μια μανιχαϊστική εμμονή για το ποιο είναι το λάθος και το σωστό στην κοινωνία που ζούμε.
Σκεφτήκαμε, πως σε αντιδιαστολή με αυτό το ζοφερό σκηνικό κρίσης που τόσο μελανά χρωματίζεται από τα επίσημα μέσα ενημέρωσης, υπάρχει μια διαφορετική Ελλάδα που δεν έχει φωνή μέσα σε αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να δημιουργούν και να ονειρεύονται, που αρνούνται να συνταχθούν με τις ‘επίσημες γραμμές’ και εν τέλη αρνούνται να υιοθετήσουν- σχεδιασμένα από άλλους- υποτελή πρότυπα συμπεριφοράς.
Το όραμά μας ήταν να οργανώσουμε ένα οδοιπορικό στην Ελλάδα και στις απομακρυσμένες της περιοχές, ένα καραβάνι με ένα αυτοκινούμενο όχημα, για να αναζητήσουμε αυτούς τους ανθρώπους και να μεταδώσουμε τις ιστορίες τους. Με όχημα τη φωτογραφία, το ντοκιμαντέρ και την αφήγηση, θα επιδιώξουμε να φέρουμε στο προσκήνιο προσωπικές ιστορίες, ανθρώπους ξεχωριστούς που θα μας παρασύρουν στη δίνη της μοναδικής τους ζωής. Πιστεύουμε πως η μετάδοση προσωπικών ιστοριών στους ταραχώδεις καιρούς που διανύουμε, είναι μια επαναστατική πρακτική που αυξάνει τις αντιστάσεις μας και στροβιλίζει ξανά τη λαχτάρα για ζωή, μεταφέροντας μας έτσι  στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο παλιός κόσμος φαίνεται να καταρρέει και ένας νέος κόσμος φαίνεται να αναδύεται, όπου απαιτείται από όλους μας ένας ριζικός επαναπροσδιορισμός του "ποιοι είμαστε" και πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας, αλλάζοντας ταυτόχρονα τον κόσμο γύρω μας.
Μέσα σε έναν κόσμο όπου τα πάντα φαίνονται να καταρρέουν, η κρίση ίσως να είναι ωφέλιμη γιατί μπορεί να μας κατευθύνει στον επαναπροσδιορισμό του αναγκαίου. Ο σημερινός άνθρωπος αποσυντίθεται και καλούμαστε να συνθέσουμε μαζί την εικόνα του μελλοντικού ανθρώπου, όπως λέει ο Καστοριάδης. Σε αυτή την εποχή που ζούμε, οφείλουμε όλοι να είμαστε ακτιβιστές, ελεύθεροι, επαναστάτες...δηλαδή φυσιολογικοί άνθρωποι όπως λένε οι Ζαπατίστας. Σε αυτό το νέο γεννοβόλημα που συντελείται, οι ιστορίες έρχονται να παίξουν κεντρικό ρόλο, λόγω της ιδιότητας τους να συγκινούν, να μεταμορφώνουν και να συμπαρασύρουν με την ορμή τους τις ζωές των ανθρώπων. Η ιστορία του φτωχού νέου βιοπαλαιστή που πυρπόλησε τον εαυτό του και ο τρόπος που ο κόσμος αφηγούνταν την ιστορία του, πυροδότησε ολόκληρη την αραβική άνοιξη.
Η χρησιμότητα του caravan project/ Τι είναι το caravan project και τι περιλαμβάνει
Μέσα στο κυρίαρχο -και συχνά ασφυκτικό- οικιστικό τρόπο ζωής, μέσα στις θυελλώδεις αλλαγές που έχει επιφέρει στις ζώες μας η οικονομική πραγματικότητα,  στόχος μας είναι να ανιχνεύσουμε την παρουσία εναλλακτικών δυνατοτήτων, να τονίσουμε την ποικιλομορφία διαφορετικών μορφών πράττειν. Μέσα σε έναν αβέβαιο κόσμο και μια ρευστή κοινωνική πραγματικότητα, το Caravan Project επιδιώκει να συνεισφέρει δημιουργικά σε έναν αναγκαίο διάλογο που θα επαναδιαπραγματευτεί ξανά τις αρχές που μας φέρνουν κοντά σε μια πιο ουσιαστική μορφή του «ευ ζην».
Με την πολιτιστική μας δράση “Ένας Άλλος Κόσμος Είναι Εδώ”, θα προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε στο προσκήνιο, αυτά που με τόσο βίαιο τρόπο αφαίμαξε από εμάς ο κατεστημένος τρόπος ζωής των τελευταίων χρόνων:  την αξιοπρέπεια για ζωή, τη δυνατότητα να είμαστε κοντά στις πραγματικές μας ανάγκες και τον αυτοπροσδιορισμό μας, ως ελεύθεροι άνθρωποι. Πρόκειται για ένα όραμα, που σα στόχο του έχει να μπολιάσει τον κοινωνικό μας περίγυρο, όχι από γεγονότα και πληροφόρηση, αλλά από ιστορίες και βιώματα, να αναδείξει την ιδιαιτερότητα των ανθρώπων του και να εμπλουτίσει το δεδομένο πλαίσιο ζωής με μια διαφορετική κουλτούρα, που απλά ορίζει το πεπρωμένο της με διαφορετικό τρόπο.
To Caravan Project θα αποτελείται από τις εξής ενότητες:

I. Ξεχωριστοί Άνθρωποι.


Σε αυτό το τμήμα της εργασίας περιλαμβάνεται μια σειρά από ντοκιμαντέρ, τα οποία θα βασίζονται σε ξεχωριστούς ανθρώπους  που μέσα από τα μάτια τους θα φανερώνεται ο τόπος, ο τρόπος και η φιλοσοφία ζωής που ασπάζονται και που με αυτή πορεύονται. Στόχος μας είναι να φέρουμε στο προσκήνιο ανθρώπινες ιστορίες που μπορούν να συγκινήσουν και να εμπνεύσουν με την αυθεντικότητά τους, ιστορίες που θα φωτίζουν ανθρώπους με ζωντανό πνεύμα και ξεχωριστή στάση ζωής.
Η εποχή μας χρειάζεται πάνω από όλα πρότυπα, όχι με την έννοια του ήρωα ή του ταγού, αλλά ανθρώπους που έχουν αποσκιρτήσει από την καθεστηκυία και γιορτάζουν τη διαφορετικότητά τους, περιπετειώδεις ανθρώπους, ασυμβίβαστους και ανυπάκοους που παίρνουν ρίσκα, αψηφούν τους κανόνες και έχουν την ιδιότητα να διαμορφώνουν οι ίδιοι το πεπρωμένο τους.Το κοινό νήμα που θα συνδέει τα επιμέρους ντοκιμαντέρ, αυτούς τους καθημερινούς ήρωες, θα είναι μια ζωντανή εσωτερική φλόγα για ζωή, που τους κάνει να αγωνίζονται για αυτό που αγαπάνε και αντανακλούν μέσα από το αυθεντικό κομμάτι της ύπαρξης τους στον υπόλοιπο κόσμο.
Στόχος μας είναι να κοιτάξουμε τον κάθε τόπο της Ελλάδας μέσα από τα μάτια τους, να συναντήσουμε ανθρώπους που ασκούν ακόμα παραδοσιακά επαγγέλματα, δασκάλους σε απομονωμένες περιοχές, ανθρώπους που ασκούν κοινωνική προσφορά, νέους επιχειρηματίες που κάνουν πράξη το όραμά τους σε απομακρυσμένες περιοχές, δίνοντας ζωή σ’αυτές, ανθρώπους οικολογικά ευαισθητοποιημένους, καλλιτέχνες και δημιουργούς, καθημερινούς ανθρώπους που κρατώντας όμως μια αυθεντική στάση στη ζωή, είναι σε θέση να εμπνεύσουν και να αφυπνίσουν συνειδήσεις.

ΙΙ. Συλλογή Ιστοριών

Με το ερώτημα  «Πες μου μια ιστορία που σου αρέσει να διηγείσαι συχνά», στόχος μας είναι να φιλμάρουμε αφηγήσεις ανθρώπων από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας, δημιουργώντας έτσι ένα μωσαϊκό ιστοριών, μια εγκυκλοπαίδεια αφηγήσεων που χρωματίζουν με το δικό τους τρόπο την ανθρώπινη ψυχή.Οι ιστορίες είναι τα νήματα που συνδέουν τις ζωές μας και νοηματοδοτούν τη βαθειά ανάγκη του ανθρώπου, να κατανοήσει τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του και έπειτα να μοιραστεί και να μεταφέρει αυτή του την μαρτυρία. Aν η ζωή είναι αλληλουχίες από ασύνδετα φαινόμενα και συμβάντα, οι ιστορίες είναι η αδέξια- όσο κι αρχέγονη- προσπάθεια του ανθρώπου να δώσει νοήμα σε αυτές τις αλλόκοτες αλληλουχίες.
Οι ανθρώπινες ιστορίες, μας βοηθάνε περοσσότερο να αισθανθούμε παρά να πεισθούμε, μας φέρνουν κοντά στο ποιητικό παράδοξο της ζωής και μας ‘αναγκάζουν’ να τη βιώσουμε σαν ολότητα, όπου κανένα κομμάτι της δεν απομονώνεται, αλλά όλα φαίνονται να ηχούν σε μια ακατανόητη- προς εμάς- μελώδια.
Μέσα σε μια εποχή όπου κυριαρχούν οι γνώμες και οι ιδέες, οι ιστορίες έρχονται να μας υπενθυμίσουν τη σύνδεση του ανθρώπου με το ποιητικό παράδοξο της ζωής  και μας μαθαίνουν να βλέπουμε ήττες μέσα στις νίκες και νίκες μέσα στις ήττες.Οι ιστορίες μας ταξιδεύουν, μας μεταφέρουν στον υπέροχο κόσμο των άλλων και μας οδηγούν πίσω στις δικές μας ζωές, σαν ένας αλάνθαστος οδηγός για ενδοσκόπηση. Εξασφαλίζουν τη συνέχεια των εμπειριών μας  και μας διαβεβαιώνουν πως η φαντασία ειναι ισχυρότερη από τη γνώση, πως ο μύθος ειναι πιο αναγκαίος από την πραγματικότητα, πως τα όνειρα ειναι πιο σημαντικά από τα γεγονότα.

Τι έχετε κάνει μέχρι στιγμής, και τι έχετε σκοπό να κάνετε.

Το caravan project ξεκίνησε σαν τρέλα, σαν μια διάθεση να ζήσουμε ένα παιδικό μας όνειρο. Και σε αυτό το όνειρο ήρθε να του δώσει σάρκα και όστα ο πρώτος άνθρωπος που αποφασίσαμε να καταγράψουμε την ιστορία του. Αυτός ήταν ο ο κυρ Γιάννης, ένας τυφλός και χωρίς χέρι ψαράς στη Λάγκαδα της Χίου. Ίσως ο κυρ Γιάννης να μας διάλεξε, καθώς αποκαλύφθηκε σε έμας με πολύ μαγικό τρόπο, κάνωντας ωτοστόπ.
Οι στιγμές που ζήσαμε μαζί και το ταξίδι που κάναμε με τον κυρ Γιάννη δεν θα το ξέχασουμε ποτέ. Σαλπάραμε με τον κυρ-Γιάννη σε ένα ταξίδι που το παραμύθι και ο ρεαλισμός είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, φανερώντας τις αντιθετικές και συναρπαστικές δυνάμεις που χρωματίζουν την ανθρώπινη ψυχή. Είδαμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια αυτού του υπέροχου ανθρώπου, σε μια πορεία που αποκαλύπτει το σθένος και την υπέρβαση του ανθρώπινου πνεύματος.
Ουσιαστικά χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα από ντοκιμαντέρ- καθώς και οι δύο προερχόμαστε από το χώρο της φωτογραφίας, με μια φωτογραφική μηχανή, με μηδέν παραγωγή και με τη βοήθεια φίλων κατορθώσαμε να παράξουμε ένα πειραματικό ντοκιμαντέρ και αυτό να μας δώσει την αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε να κάνουμε και άλλα παρόμοια. Αργότερα το ντοκιμαντέρ συγκίνησε και το κοινό θεσσαλονίκης στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ και απέσπασε το 1ο βραβείο.
(το trailer από το ντοκιμαντέρ "ο τυφλός ψαράς")
Στη πορεία, το Ίδρυμα «Στάυρος Νιάρχος», mέσα στο πλαίσιο της προσπάθειας του να ανακουφίσει την ελληνική κοινωνία από τη κρίση αλλά και την αντιμετώπιση των δυσμενών κοινωνικών συνεπειών της, αποφάσισε να στηρίξει το πολιτιστικό έργο του caravan project και να γίνει αποκλειστικός χορηγός. Μέχρι στιγμής εκτός από το τυφλό ψαρά έχουμε παράξει δύο μικρής διάρκειας ντοκιμαντέρ, που αφορούν τη ζωή ένος εξαιρετικού καραβομαραγκού, καθώς και τη καθημερινότητα ένος νεαρού Γάλλου αυτάρκη αγρότη που ζει στην Ελλάδα. Επίσης προχώρησαμε στη φωτογράφιση ένος μικρού κομματιού της άγονης γράμμης και ξεκινήσαμε τη συλλογή αφήγησεων. Σκόπος μας είναι για περίπου δυο χρόνια από τώρα να οργώνουμε την Ελλάδα με το αυτοκινούμενο όχημα μας και να αναζητούμε ανθρώπους ξεχωριστούς, να συλλέγουμε ιστορίες.
Στόχος μας είναι η δημιουργία μιας διαφορετικής πλατφόρμας παίδευσης με πολιτιστική και εκπαιδευτική δράση σε πόλεις, πλατείες και χωριά, η οποία θα πραγματώνει τη βαθιά μας ανάγκη για συμμετοχή και διάδραση. Σε συνεργασία με ντόπιους φορείς, θα πραγματοποιούμε συχνές παρουσιάσεις του έργου μας στις πιο απομακρυσμένες περιοχές στην Ελλάδα και σε συνεργασία με το φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα προβάλλουμε τη πολιτιστική μας δράση σε επιλεγμένες πόλεις της Ελλάδας με στόχο την προσέγγιση του κοινού μέσα από τη δύναμη της ανθρώπινης ιστορίας. Σε αυτήν την περιήγηση που ξεκινάμε δεν υπάρχουν βεβαιότητες και συνταγές, αλλά μια θέληση και πίστη για μια βαθιά σύνδεση με τους τόπους, τις περιστάσεις και τους ανθρώπους που θα σταθούν πλάι μας σ'αυτό το ταξίδι και θα μας δείχνουν κάθε φορά το δρόμο

Καλεσμα για επικοινωνία

Η όλη ιδέα του εγχειρήματος μας βασίζεται στην επικοινωνία, τη διάδραση και την ανταλλαγή ιδεών και απόψεων για την υλοποίησή του. Με το επίσημο ξεκίνημα λοιπόν του Caravan Project, καλούμε το κόσμο να μοιραστεί μαζί μας ιστορίες και να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε όσο το δυνατόν περισσότερους  «Ξεχωριστούς Ανθρώπους», από όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να επικοινωνεί μαζί μας είτε μέσω της ιστοσελίδας του «Ένας Άλλος Κόσμος Είναι Εδώ»
είτε μέσω Facebookhttp://www.facebook.com/pages/Another-World-Is-Here/215631725173344, είτε μέσω email στις διευθύνσεις
Στρατής Βογιατζής & Θέκλα Μαλάμου

Αστική Γεωργία στην Νέα Υόρκη



Μια εξέλιξη του αστικού πρασίνου στο μετα-βιομηχανικό αστικό τοπίο.

.. Αυτή την φορά στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης , σε 1 στρέμμα στην οροφή μιας πολυκατοικίας όπου δημιουργήθηκε ένα βιολογικό αγρόκτημα .

http://geoponikienimerosi.wordpress.com 

Αναρριχητικά φυτά μέσα στις πόλεις





    Αν οι πολυκατοικίες είχαν ένα αναρριχητικό φυτό στο εξωτερικό τους. Δεν θα μιλάγαμε για καυσαέριο, Το καλοκαίρι δεν θα έκανε τόση ζέστη, οι άνθρωποι θα ζούσαν περισσότερα χρόνια και θα ήταν πιο χαρούμενοι.

    Θα είχαμε περιορίσει το καυσαέριο. Θα εξοικονομούσαμε ενέργεια. Θα είχαμε πιο δροσερό κλίμα, δεν θα έκανε καύσωνα το καλοκαίρι. Θα είχαμε πιο καθαρό αέρα με καλύτερη περιεκτικότητα σε υγρασία. Θα είχαμε πιο χαμηλή στάθμη θορύβου στους δρόμους. Οι πολυκατοικίες θα ήταν πιο δυνατές και θα αντέχανε στον χρόνο. Τα αναρριχητικά φυτά συμβάλουν:
    Στην μείωση των επιπέδων ραδιενέργειας μέσα στην πόλη, μια και την απορροφούν και δεν την αφήνουν να διαθλάται ελεύθερα από τα κτήρια. Εξουδετερώνουν μικροοργανισμούς που προκαλούν ασθένειες. Ελαττώνουν την σκόνη, ρύπους και μικροοργανισμούς που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα. ( Συμβάλουν στον καθαρισμό της ατμόσφαιρας από μικροοργανισμούς που προκαλούν ασθένειες) Καταστέλλουν την υπερθέρμανση της πόλης ελαττώνοντας έτσι την απελευθέρωση τοξικών ουσιών στην ατμόσφαιρα. Συμβάλουν στην ελάττωση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Οι πόλεις θα ήταν όμορφες και θα έμοιαζαν με τεράστιους κήπους.

    Ας παρατηρήσουμε τις παραμελημένες και βρώμικες από το καυσαέριο πολυκατοικίες, με την ψυχρή θέα του τσιμέντου και στην συνέχεια να φανταστούμε αυτό το ίδιο τοπίο με την πράσινη διακόσμησή του.

    Ο Ηλεκτρισμός είναι χρήσιμος αλλά δεν είναι πανάκια, αν δεν αναπτύξουμε τους φυσικούς τρόπους ψύξης και θέρμανσης κινδυνεύουμε να επαληθεύσουμε το ρητό που λέει ότι ο άνθρωπος του μέλλοντος θα πεθάνει από διακοπή ρεύματος. Τα προβλήματα πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να τα βλέπουμε σφαιρικά, δηλαδή όχι να βγάλουμε έξω την ζέστη από το δωμάτιο η οποία ξαναγυρίζει πολλαπλασιασμένη μέσα αλλά να περιορίσουμε την εξωτερική ζέστη που μας επηρεάζει.

    Σύγκριση Με Τις Άλλες Μορφές Πράσινου Στις Πόλεις Τα εξωτερικά αναρριχητικά φυτά επιπλέον δεν έχουν και τα προβλήματα που έχουν οι άλλες μορφές πρασίνου στην πόλη που χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό και μπορούν να είναι όσο πολλά χρειάζονται για την βελτίωση των συνθηκών ζωής σε μια πόλη με το ελάχιστο κόστος και τα λιγότερα προβλήματα. Π.χ. Η δέντρο-φύτευση στους δρόμους συχνά ευθύνεται άμεσα ή έμμεσα για ατυχήματα των οχημάτων που κινούνται πάνω στους δρόμους τόσο μέσα όσο και έξω από τις πόλεις.

    Όλοι έχουμε περάσει από σημεία που τα δένδρα δεν επιτρέπουν να δούμε οδικά σήματα, φανάρια ή διασταυρώσεις, οχήματα και πεζούς. Αλλά και πολλά είναι τα ατυχήματα που αποβαίνουν μοιραία με την πρόσκρουση οχημάτων πάνω στα δένδρα. Και ενώ το αντιστάθμισμα σε οφέλη είναι μικρό γίνεται ακόμα μικρότερο αν αναλογιστούμε και το κόστος συντήρησης και υποστήριξης των δέντρων αυτών.

    Τα πάρκα από την μεριά τους είναι χρήσιμα όμως πιάνουν πολύ χώρο με αποτέλεσμα να επιφέρουν πολλαπλασιασμό σε κόστος λόγο του ότι όσο πιο πολλά είναι τόσο μεγαλώνουν σε έκταση οι πόλεις, με αποτέλεσμα μεγαλύτερους και περισσότερους δρόμους. Μεγαλύτερη απόσταση σε έργα υποδομής. Ύδρευσης, ηλεκτροδότηση κτλ. Ενώ και αυτά δεν κατορθώνουν στην πράξη να κάνουν παραγωγή οξυγόνου και καθαρισμό της ατμόσφαιράς που τόσο έχουν ανάγκη οι πόλεις.

    healthierworld.gr

    Αμπέλι: Τα βασικά




       
      Το φύτεμα των αμπελιών γίνεται την άνοιξη κατά τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο. Πριν ξεκινήσει το φύτεμα, γίνεται το καθάρισμα του χωραφιού από τις πέτρες σε βάθος μισού (0,5) περίπου μέτρου
      Η εγκατάσταση νέου αμπελιού είναι μια διαδικασία η οποία δεν πρέπει να αφεθεί στη τύχη, αλλά να μελετηθούν όλες οι παράμετροι, για να διαπιστώσουμε εξαρχής, αν οι συνθήκες είναι οι πιο κατάλληλες για το εγχείρημά μας.
      Οι βασικές παράμετροι, που πρέπει να συνυπολογιστούν λοιπόν σε γενικές γραμμές, είναι οι ακόλουθες και προέρχονται απο τοhttp://www.ampelourgos.gr/:

      1. ΤοποθεσίαΤο αμπέλι πρέπει να είναι φυτεμένο σε τέτοια θέση ώστε να δέχεται όλες τις ευεργετικές και ευνοϊκές επιδράσεις του ήλιου και του αέρα και να υπάρχει εν κατακλείδι, η πλέον ορθολογική αξιοποίηση του λεγόμενου «μικροκλίματος» της περιοχής. Η φύτευση αμπελιού σε επικλινή εδάφη ή πλαγιές, συμβάλει λ.χ στην μη κατακράτηση νερών, στον καλύτερο αερισμό στην προστασία από παγετούς και στην τελικά, παραγωγή, καλύτερων και υγιέστερων σταφυλιών.
      2. Έδαφος Πολύ σημαντικός και εξόχως καθοριστικός είναι και ο ρόλος του εδάφους και για το λόγο αυτό πρέπει να έχει προηγηθεί μια εξέταση εδαφολογική ώστε να γνωρίζουμε την χημική σύσταση και σύνθεση του εδάφους το «ph» που καθορίζει αν το έδαφος είναι όξινο, ή αλκαλικό, την «πυκνότητα» των ιχνοστοιχείων και μακροστοιχείων κοκ. Στα εδάφη π.χ που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο δηλαδή τα αλμυρά εδάφη δεν ενδείκνυται  η εγκατάσταση αμπελιού.

      3. Διάταξη και προσανατολισμός Η διάταξη και ο προσανατολισμός του αμπελιού καθιστούν ευχερέστερη την καλλιέργεια και διευκολύνουν τις ειδικές και γενικές φροντίδες ειδικά στα γραμμικά και υποστυλωμένα σχήματα. Το φύτεμα επομένως πρέπει να ακολουθεί όσο το δυνατόν «γραμμική» διάταξη, σχηματίζοντας ορθογώνια παραλληλόγραμμα ή τετράγωνα, αναλόγως με τις αποστάσεις μεταξύ των φυτών και των γραμμών.
                          
      4. Προετοιμασία χωραφιού       Πριν την οποιαδήποτε εργασία πρέπει να έχει προηγηθεί εκχέρσωση και καθαρισμός  από την τυχόν προϋπάρχουσα θαμνώδη βλάστηση σε τρόπο ώστε να μην είναι  εφικτή η αναβλάστησή τους μετά την εγκατάσταση του αμπελιού μας.
      Επομένως μια βαθιά άροση είναι απαραίτητη και σε πολλές περιπτώσεις ακολουθεί και προσθήκη οργανοληπτικών στοιχείων σύμφωνα με τα "ευρήματα" των εδαφολογικών αναλύσεων. Εν συνεχεία ακολουθεί "ισοπέδωση" με κατάλληλο παρελκόμενο πχ «καλλιεργητής» ενώ πιο πριν, αν το έδαφος είναι βραχώδες, θα πρέπει να έχουν μαζευτεί όλες οι πέτρες.
      5. «Απολύμανση» χωραφιού.
      Στις αναφυτεύσεις που ακολουθούν προγράμματα με βάση τις υποδείξεις του αρμόδιου Υπουργείου και ειδικά στην περίπτωση εγκατάστασης αμπελιού μετά την εκρίζωση παλιού, είναι υποχρεωτική η «απολύμανση» του χωραφιού με την σπορά δημητριακών όπως στάρι, βρώμη, σίκαλη κλπ για διάστημα δυο με τρία χρόνια.
      Με τον τρόπο αυτό καταπολεμούνται και τα ζιζάνια, βελτιώνεται η ποιότητα του εδάφους και διευκολύνεται η εν συνεχεία κατεργασία του.
      6. Επιλογή ποικιλιακού υλικού Βασικό μέλημα του υποψήφιου αμπελουργού στο τέλος, είναι και η επιλογή του κατάλληλου «αμπελουργικού υλικού». Πρέπει να έχουμε υπόψη ποιες ποικιλίες ενδείκνυνται για την περιοχή –επιτρεπόμενες & συνιστώμενες-, το αμπελουργικό ιστορικό της περιοχής, το τι αμπέλι επιθυμούμε να εγκαταστήσουμε και για ποιο ακριβώς λόγο πχ αμπέλι για λευκό κρασί ή για ερυθρό ή και τα δυο ή για επιτραπέζια σταφύλια.
      Τα μοσχεύματα πρέπει να είναι ανθεκτικά στην φυλλοξήρα, στις ιώσεις καις τους «εκφυλισμούς» που προσβάλλουν το αμπέλι και σε κάθε περίπτωση να είναι πιστοποιημένα, ήτοι:
      Ø      Να συνοδεύονται από την εγγύηση της ποικιλίας σύμφωνα με τις οδηγίες της  Ε.Ε
      Ø      Να έχουν συμβατότητα με την ποικιλία των εμβολίων
      Ø      Να είναι υγιή και άνοσα
      Ø      Να είναι ομοιόμορφης ανάπτυξης και με σωστό ριζικό σύστημα
      Το φύτεμα των νέων αμπελιών συνιστάται να γίνεται μέχρι τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο, ενώ προηγουμένως μια δυο μέρες πριν, έχουμε προβεί  στο αναγκαίο σημάδεμα του χωραφιού, χρησιμοποιώντας π.χ ένα σκοινί «σημαδεμένο» με την απόσταση από κλήμα σε κλήμα και ενώ έχουμε ήδη υπολογίσει την απόσταση από γραμμή σε γραμμή.

      Στην θέση του κάθε κλήματος, μπορούμε στο μέτρημα και σημάδεμα να ρίξουμε λίγη «μαρμαρόσκονη», ώστε να είναι ευδιάκριτη η θέση φύτευσης, ακόμη και αν βρέξει ή φυσήξει.

      Κατά την φύτευση είναι υποχρεωτική η τοποθέτηση μικρού υποστυλώματος λ.χ καλάμι ή ξύλινο πασαλάκι και για να γνωρίζουμε την ακριβή θέση φύτευσης και αργότερα πάνω σ΄ αυτόν, να προσδεθεί το κλήμα, για να αποκτήσει κορμό ευθυτενή μέχρι να δεθεί στα σύρματα αν πρόκειται για γραμμικό αμπέλι ή να αποκτήσει ανθεκτικούς και υψηλόκορμους βραχίονες αν πρόκειται για το παραδοσιακό σχήμα του  «κύπελλου». 

      Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στις μετέπειτα και κατά τον πρώτο χρόνο καλλιεργητικές  φροντίδες, ώστε να μην επιφέρουμε ζημιές στα κλήματα.




      Κρεμμυδάκια στο μπαλκόνι μας






        Μπορείτε να φανταστείτε την μαγειρίτσα χωρίς φρέσκο κρεμμυδάκι; Ή την σαλάτα μαρουλιού; Για δοκιμάστε να κάνετε μία νόστιμη και «δεμένη» σάλτσα χωρίς ξερό κρεμμύδι; Παρατηρείστε ότι, μόνο για το κρεμμύδι χρησιμοποιείται το υποκοριστικό του -κρεμμυδάκι- για να περιγραφεί μία άλλη όψη και χρήση του ιδίου φυτού. Οι αρχαίοι μας Έλληνες τιμούσαν αρκούντως το κρεμμύδι, μιας και, εκτός των άλλων χρήσεων, αποτελούσε σταθερό συστατικό του πρωινού τους (ακράτισμα).

        Ο αρχαίος κόσμος, καλλιεργούσε το κρεμμύδι, όχι μόνο για την άρτυση των φαγητών αλλά και για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, που οφείλονται μάλλον στην μεγάλη περιεκτικότητά του σε ιώδιο και θειάφι.

        Το κρεμμύδι, μπορεί να καταναλωθεί με πολλούς τρόπους. Ως φρέσκο κρεμμυδάκι, αποτελεί ιδανικό συστατικό για τα διάφορα φρικασέ και τις ωμές σαλάτες, ενώ ως ξερό κρεμμύδι, αποτελεί βασικό συστατικό για πάμπολλες συνταγές μαγειρικής.

        Το ξερό κρεμμύδι, μπορεί ακόμα να ψηθεί ολόκληρο και να αποτελέσει μία εξαίρετη σαλάτα με λίγο ξύδι και λάδι.

        Ας δούμε λοιπόν πώς μπορείτε να έχετε κρεμμυδάκια και κρεμμύδια όλον τον χρόνο.
        1. Παραγωγή σπόρων και κοκκαριού: Κατά κανόνα, η παραγωγή του κρεμμυδιού γίνεται φυτεύοντας μικρούς βολβούς (κοκκάρι), οι οποίοι στη συνέχεια βλαστάνουν και παράγουν το μεγάλο κρεμμύδι που όλοι γνωρίζουμε. Εμείς εδώ, θα δούμε πώς μπορείτε να παράγετε μόνοι σας τον σπόρο για την εν συνεχεία παραγωγή του κοκκαριού. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, τα μεγάλα ξερά κρεμμύδια, αν τα φυτέψετε, θα βλαστήσουν και θα αναπτύξουν παράλληλα με τα κρεμμυδόφυλλα, έναν κεντρικό σκληρό κορμό στην κορυφή του οποίου θα αναπτυχθεί ένα στρογγυλό άνθος. Όταν ωριμάσει και ξεραθεί, μπορείτε να συλλέξετε τον κρεμμυδόσπορο, το λεγόμενο μπαρούτι από την ομοιότητά του με αυτήν. Αυτόν τον σπόρο, μπορείτε να τον σπείρετε κατά τον Φεβρουάριο-Μάρτιο. Το κοκκάρι σας (μικροί κρεμμυδοβολβοί), θα είναι έτοιμο κατά τον Ιούλιο-Αύγουστο. Η σπορά του μπαρουτιού, γίνεται σε βάθος το πολύ μέχρι 1 εκατοστό από την επιφάνεια του εδάφους. Τρία έως τέσσερα γραμμάρια σπόρου, αρκούν για 1 τετραγωνικό μέτρο. Συνεπώς, αν δεν θέλετε να σπείρετε τον θεσσαλικό κάμπο, αρκούν 5-6 μεγάλα ξερά κρεμμύδια για να παράγετε το μπαρούτι και το αντίστοιχο κοκκάρι που απαιτείται για έναν οικογενειακό λαχανόκηπο. Ο τρόπος συλλογής και φύλαξης του κοκκαριού μέχρι την φύτευσή του, είναι ίδιος με τους αντίστοιχους του ξερού κρεμμυδιού που αναφέρονται στη συνέχεια.

        2. Φύτευση κοκκαριού: Αν θέλετε να παράγετε χλωρά κρεμμύδια, θα πρέπει να φυτέψετε το κοκκάρι σας τον Οκτώβριο με Νοέμβριο. Τα χλωρά κρεμμυδάκια σας θα είναι έτοιμα την επόμενη άνοιξη. Αν αντίθετα θέλετε να παράγετε ξερά κρεμμύδια, θα φυτέψετε κατά το τέλος Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου. Τα ξερά σας κρεμμύδια θα είναι έτοιμα για συγκομιδή κατά τον μήνα Αύγουστο. Σημειώστε ότι, μπορείτε να έχετε φρέσκα κρεμμυδάκια όλον τον χρόνο, αρκεί να φυτεύετε τμηματικά τον διαθέσιμο χώρο. Η φύτευση γίνεται σε βραγιές με απόσταση 20-30 εκατοστά μεταξύ τους και σε βάθος 3-4 εκατοστά. Μέσα στην ίδια βραγιά, η απόσταση των φυτών πρέπει να είναι 10-15 εκατοστά.
        3. Τεχνική καλλιέργειας: Το κρεμμύδι, έχει ανάγκη από ελαφρύ χώμα πλούσιο σε οργανικές ουσίες και καλοδουλεμένο, για να μπορέσει να αναπτύξει συμμετρικούς βολβούς. Ακόμα, το κρεμμύδι δεν χρειάζεται λίπανση με κοπριά κατά τη σπορά γιατί δεν την αφομοιώνει εύκολα. Προτιμότερο είναι να έχετε λιπάνει από την προηγούμενη περίοδο, έτσι ώστε η κοπριά να έχει αφομοιωθεί σχεδόν πλήρως από το χώμα. Επίσης, το περίσσευμα υγρασίας στο χώμα, ταλαιπωρεί το κρεμμύδι, εμποδίζει την ανάπτυξή του και ευνοεί την ανάπτυξη ασθενειών, όπως την σήψη. Επομένως, φροντίστε το έδαφος να είναι στραγγερό και μην το ποτίζετε υπέρμετρα. Από την σύσταση του εδάφους, εξαρτάται η μικρότερη ή μεγαλύτερη καυστικότητα του κρεμμυδιού. Έδαφος πλούσιο σε θειάφι, παράγει καυστικά κρεμμύδια ενώ έδαφος πλούσιο σε άζωτο, τα γλυκαίνει.

        4. Συγκομιδή: Είναι ευνόητο ότι μπορείτε να μαζεύετε τα κρεμμύδια σας οποιαδήποτε στιγμή το απαιτούν οι ανάγκες σας. Μόνο για τα ξερά κρεμμύδια, αυτά δηλαδή που θέλετε να φυλάξετε και να διατηρήσετε για τον χειμώνα, θα πρέπει να τα συλλέξετε σε συγκεκριμένο στάδιο της ωρίμανσής τους. Η κατάλληλη στιγμή είναι, όταν τα φύλλα αρχίσουν να κιτρινίζουν έντονα και γέρνουν προς το έδαφος. Σε αυτή την φάση, οι βολβοί έχουν αναπτυχθεί τελείως και είναι έτοιμοι για συγκομιδή και φύλαξη. Ξεριζώστε τους βολβούς, τραβώντας τους κάθετα προς τα πάνω με σταθερή δύναμη. Αν το έδαφος είναι πολύ συμπαγές, καλό είναι να κάνετε αυτή την εργασία, 1-2 ημέρες μετά από ένα καλό πότισμα.

        5. Φύλαξη και διατήρηση:Για να μπορέστε να διατηρήσετε καλά τα ξερά κρεμμύδια και να μην μουχλιάσουν, είναι απαραίτητο να τα αφήσετε 2-3 ημέρες απλωμένα σε στεγασμένο μέρος για να στεγνώσουν. Μπορείτε να τα αφήσετε και στο σημείο που τα ξεριζώσατε, αν μπορέσετε να εξασφαλίσετε την Υψηλή διαβεβαίωση ότι δεν θα βρέξει. Φροντίστε όμως να τα σκεπάζετε τη νύχτα για να μην τα επηρεάζει η πρωινή δροσιά. Στην συνέχεια, καθαρίστε το χώμα και τις κατεστραμμένες φλούδες, κόψτε την ουρά στα 2-3 εκατοστά, τοποθετήστε τα σε ξύλινα ή χάρτινα τελάρα και φυλάξτε τα σε μέρος χωρίς υγρασία και με λίγο φως. Επειδή χρειάζονται αερισμό για να μην μουχλιάσουν, φροντίστε η ποσότητα σε κάθε τελάρο να είναι τέτοια που να μπορούν όλοι οι βολβοί να αερίζονται. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα τοποθετήσετε ένα-ένα, αλλά ούτε και σε σωρό που εμποδίζει τον αερισμό. Ωστόσο, ο πιο γνωστός -και κατά τη γνώμη μου περισσότερο αρεστός από άποψη αισθητικής- τρόπος διατήρησης είναι, σε πλεξούδες. Αν αποφασίσετε να τα διατηρήσετε σε πλεξούδες, μην κόψετε την ουρά τους γιατί θα σας χρειαστεί για το πλέξιμο. Πάρτε έναν σκοινί, και πλέξτε τις ουρές τους μαζί με το σκοινί, χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνική που εφαρμόζουν οι γυναίκες στις πλεξούδες των μαλλιών τους. Κρεμάστε τις σε μέρος δροσερό και προφυλαγμένο. Τα κρεμμύδια εννοείται…
        Το κρεμμύδι είναι ένα εύκολο φυτό στην καλλιέργειά του. Κι αν ακόμα δεν έχετε λαχανόκηπο, μια-δυο ζαρντινιέρες στη βεράντα, είναι αρκετές για να έχετε τουλάχιστον φρέσκο κρεμμυδάκι από τα ίδια σας τα χέρια. Ή τα χεράκια της….

        Πηγή: www.valentine.gr

        Ασύρτικο Σαντορίνης







          Η ποικιλία ασύρτικο συνδέεται με τις Κυκλάδες, και ειδικότερα με τη Σαντορίνη. Εκεί η αμπελοκαλλιέργεια έχει αποδεδειγμένη ιστορία 3.500 χρόνων. Τα αμπέλια της Σαντορίνης είναι αυτόριζα, γιατί δεν τα πείραξε η φυλλοξήρα που ρήμαξε τον αμπελώνα της Ευρώπης, επομένως πάρα πολύ παλιά.

          Είναι ένας αμπελώνας μοναδικός που πρέπει, σύμφωνα με την πρόταση του καθηγητή οινολογίας Γιάννη Παρασκευόπουλου, να ανακηρυχθεί Παγκόσμιο Μνημείο ιδιαίτερης Φυσικής Ομορφιάς από την UNESCO.

          Στη Σαντορίνη ο σκληρός ελληνικός ήλιος, ο ξερός βοριάς, η αλμυρή υγρασία της θάλασσας και το άγονο ηφαιστειογενές χώμα συμμαχούν για να δώσουν εκρηκτικά χαρακτηριστικά στα κρασιά της, και ιδιαίτερα στο ασύρτικο, την πιο σπουδαία ελληνική ποικιλία.

          Η καλλιέργεια του ασύρτικου στη Σαντορίνη γίνεται με το μοναδικό, ιδιαίτερο κλάδεμα της «καλαθιάς» ή «αμπελιάς» που σχηματίζει ένα καλάθι πάνω στη ρίζα, ώστε μέσα του να προστατεύονται τα τσαμπιά και να ρουφάνε όση περισσότερη υγρασία γίνεται από το έδαφος.

          Το ασύρτικο άνθησε στα βυζαντινά χρόνια και στη συνέχεια ακόμα περισσότερο, γιατί οι Κυκλάδες έμειναν υπό βενετσιάνικη διαχείριση και το Vin Santo, το γνωστό άγιο κρασί, έφτανε σε ολόκληρη την Ευρώπη.

          Η ιστορία της οινικής παραγωγής συνεχίζεται μέχρι σήμερα αδιάλειπτα. Ο σεισμός του 1956 ρήμαξε τα οινοποιεία και τα εργοστάσια ντομάτας και ο αμπελώνας κινδύνεψε να εγκαταλειφθεί. Σώθηκε χάρη στο Συνεταιρισμό που συνέχισε να αγοράζει τα σταφύλια των παραγωγών.

          Ευτυχώς το κρασί της Σαντορίνης βρίσκεται σε καλά χέρια τα τελευταία χρόνια με μια ομάδα δυναμικών παραγωγών, παλαιών και νέων που στοχεύουν και στην ξένη αγορά. 
          Η απόδοση του ασύρτικου είναι πάρα πολύ χαμηλή και αυτό σημαίνει εξαιρετικής ποιότητας πρώτη ύλη. Στη Σαντορίνη καταλαμβάνει τα 2/3 της καλλιεργήσιμης έκτασης. Ενα πρόβλημα για τους αμπελουργούς, που πρέπει να λυθεί, είναι αν θα επιτραπεί τα νέα αμπέλια να σηκωθούν ψηλά ή θα συνεχίσουν με τον παραδοσιακό τρόπο. Η πρόταση του οινοποιού Πάρι Σιγάλα να προστατευτεί διά νόμου ο παραδοσιακός αμπελώνας κι έτσι να μπορέσουν να φυτευτούν καινούργια αμπέλια, ακούγεται ως η πιο λογική για τη βιωσιμότητα του σαντορινιού αμπελώνα. 
          Το ασύρτικο όμως είναι μια ευπροσάρμοστη ποικιλία και καλλιεργείται με εξαιρετικά αποτελέσματα σε Χαλκιδική, Δράμα, Καβάλα, Εύβοια, Βοιωτία, Αττική, Λάρισα, Λακωνία. Σ

          τη Χαλκιδική το ασύρτικο φυτεύτηκε το 1965 και από τότε συμμετέχει σε πολλά κρασιά στα οποία προσθέτει οξύτητα και σώμα. Στις δροσερές περιοχές, όπου αργεί να ωριμάσει, βγάζει περισσότερα αρώματα ενώ το μεταλλικό άρωμα του πυρίτη που είναι αμέσως εμφανές στο σαντορινιό ασύρτικο, στις άλλες περιοχές μπορεί να υπάρχει μόνο στην επίγευση.

          Είναι από τις λίγες λευκές ελληνικές ποικιλίες που επιδέχεται μεγάλη παλαίωση σε βαρέλι. Τα κρασιά του είναι ανοιχτόχρωμα, με πρασινοκίτρινες ανταύγειες και δυνατά αρώματα από άνθη εσπεριδοειδών, φρούτα και μέταλλα. 
          Το ασύρτικο ταιριάζει με πολλά φαγητά. Συνοδεύει τέλεια οστρακοειδή, ψάρια ψητά, αστακομακαρονάδες, λευκά κρέατα. Για τα τηγανητά ψάρια διαλέξτε ένα κρασί που να έχει περάσει από βαρέλι. Το ασύρτικο πηγαίνει και με τυριά γίδινα σκληρά, όπως το αρσενικό Νάξου, ή με κεφαλοτύρι.
           


          Στο ρύζι και τα όσπρια στρέφονται οι καταναλωτές λόγω κρίσης

          Σε διατροφικές συνήθειες του παρελθόντος στρέφονται οι Έλληνες λόγω της κρίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ.
          Οι βιομηχανίες τυποποίησης ρυζιού και οσπρίων κατέγραψαν αύξηση εσόδων και βελτιωμένη αποδοτικότητα το 2011, τάση η οποία συνεχίζεται και φέτος. Το 2011 η παραγωγή τυποποιημένου ρυζιού αυξήθηκε κατά 11,3%, ενώ ανοδικά κινήθηκε και η παραγωγή τυποποιημένων οσπρίων. Στο πρώτο πεντάμηνο του 2012 η παραγωγή τυποποιημένου ρυζιού πλήρους ή μερικής αλέσεως ή σε θραύσματα, αυξήθηκε κατά 16,7% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.

          Τα οικονομικά αποτελέσματα  των οκτώ μεγαλύτερων επιχειρήσεων του τομέα αποκαλύπτουν ότι πέρυσι ο συνολικός τους τζίρος αυξήθηκε κατά 12% και διαμορφώθηκε σε127,42 εκατ. ευρώ από 14,14 εκατ. ευρώ το 2010. Τα μεικτά κέρδη τους αυξήθηκαν κατά 14%, σε 30,30 εκατ. ευρώ, από 26,59 εκατ. ευρώ. Ωστόσο η καθαρή κερδοφορία τους μειώθηκαν σε 4,21 εκατ. ευρώ από 4,45 εκατ. ευρώ το 2010, καθώς οι χρηματοοικονομικές τους δαπάνες σημείωσαν μεγάλη αύξηση, λόγω της ανόδου των επιτοκίων.