30 Σεπ 2012

Tσίπουρο..ένα πραγματικά Ελληνικό ποτό!




Το ιστορικό του τσίπουρου
Το τσίπουρο είναι ένα αλκοολούχο ελληνικό ποτό που για πρώτη φορά παρασκευάστηκε στο Άγιο Όρος τον 14ο αιώνα και από τότε συνηθίζεται να παρασκευάζεται κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και όχι μόνο. Το τσίπουρο θεωρούταν πάντα το ποτό των φτωχών διότι για να παραχθεί δεν απαιτούνται μεγάλα έξοδα. Για να παραχθεί, χρειάζεται ειδική άδεια αλλά υπάρχουν πολλοί ερασιτέχνες και οικογένειες που φτιάχνουν τσίπουρο από πολύ παλιά. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι η μέθοδος που παρασκευάζεται το τσίπουρο διαφέρει πάρα πολύ από τη μέθοδο που παρασκευάζεται το ούζο. Η καλύτερη περίοδος για να παρασκευαστεί το τσίπουρο είναι από τα μέσα του Οκτώβρη μέχρι και τα τέλη του Δεκέμβρη, ανάλογα και με τη περιοχή.
Το τσίπουρο χρησιμοποιεί ως βασικό του προϊόν λιωμένα κόκκινα ή λευκά σταφύλια μετά από τη συμπίεσή τους, που ονομάζονται στέμφυλα. Το ρακί ή η τσικουδιάείναι το Κρητικό τσίπουρο που πολλές φορές προστίθενται και φύλλα καρυδιάς. Επίσης η Κυκλαδίτικη σούμα, η Κυπριακή ζιβανία και η Ιταλική γκράπα είναι αλκοολούχα ποτά που μοιάζουν πάρα πολύ με το τσίπουρο.
 
Πώς παρασκευάζεται το τσίπουρο
Αυτό που πρέπει να γίνει αρχικά είναι τα στέμφυλα να ζυμωθούν για περίπου 1 μήνα όταν ζυμώνονται μόνα τους και πολύ λιγότερο όταν ζυμώνονται μαζί με το μούστο. Η αιτία της απόσταξης είναι να υπάρξει ένα υγρό που να περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερη αλκοόλη. Για τη διαδικασία της απόσταξης χρησιμοποιείται ένα καζάνι όπου θερμαίνονται τα στέμφυλα και οι ατμοί εισχωρούν μέσα σε ένα σωλήνα στον ψυκτήρα όπου εκεί ψύχονται και αποκτούν υγρή μορφή. Για λόγους ασφαλείας το καζάνι πρέπει να έχει διπλά τοιχώματα για να μην έχουν άμεση επαφή ο βραστήρας με το υλικό της απόσταξης αφού σε αυτή τη περίπτωση το τσίπουρο θα αποκτήσει το άρωμα του καμένου.
Με τη πρώτη απόσταξη δημιουργείται η σούμα όπου σε περιοχές όπως οι Κυκλάδες και η Κρήτη γίνεται κατανάλωσή της. Το υλικό της πρώτης απόσταξης πάει και στη δεύτερη απόσταξη αλλά για να υπάρξει καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα, στη δεύτερη απόσταξη γίνεται χρήση αρωματικών όπως ο μάραθος, η γλυκάνισος και ημαστίχα. Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα 15 κιλά στέμφυλα παρασκευάζουν περίπου 2,5 λίτρα τσίπουρο.
 
Ιδιότητες του τσίπουρου
Το χρώμα του τσίπουρου είναι από το τελείως διαυγές μέχρι και έντονο κίτρινο, ανάλογα με το πόσο χρόνο έχει που παρασκευάστηκε. Όταν περιέχει γλυκάνισο και προστεθεί νερό τότε το τσίπουρο αποκτά το λευκό χρώμα που έχει το ούζο. Πολλοί Έλληνες παρασκευαστές τσίπουρου το αφήνουν να ωριμάσει για πολύ καιρό γιατί διαπίστωσαν ότι έτσι γίνεται ακόμη πιο εύγευστο.
Επίσης το τσίπουρο καταναλώνεται σε μικρά ποτήρια λόγω του ότι περιέχει αυξημένη ποσότητα αλκοόλ. Σερβίρεται συνήθως με μεζέδες όπως ελιές, τυρί φέτα, κεφτέδες, αγγουράκι. Ακόμη σε πολλά εστιατόρια σερβίρεται ως επιδόρπιο μετά το φαγητό μαζί με φρούτο ή γλυκό ως κέρασμα. Όταν έχει πολύ κρύο το χειμώνα είναι πολύ ωραίο να προστεθεί μέλι μαζί με το τσίπουρο. Έτσι προκύπτει το ρακόμελο όπου ζεσταίνει πολύ τον οργανισμό. Επίσης το τσίπουρο μπορεί να θεραπεύσει τα κρυολογήματα καθώς και τις στομαχικές διαταραχές σε κάποιες περιπτώσεις.

ΠΗΓΗ: ecotimes.gr


28 Σεπ 2012

25 Φωτογραφίες απο τα πιο όμορφα ζώα!!





Οι πιο όμορφες φωτογραφίες είναι εκείνες που γίνονται στη φύση. Τίποτα δεν συγκρίνεται με την έκφραση μιας τίγρης, το μαγευτικό πέταγμα του αετού ή τη δύναμη μιας λευκής αρκούδας. Παρακάτω μπορείτε να δείτε  τις 25 πιο όμορφες φωτογραφίες των ζώων που θα αιχμαλωτίσουν την προσοχή σας…


.
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 1 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 2 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 3 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 4 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 5 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 6 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 7 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 8 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 9 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 10 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 11 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 12 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
Beautiful animals photographu stumbleupon 1 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 14 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 15 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
Beautiful animals photographu stumbleupon 14 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
Beautiful animals photographu stumbleupon 20 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
Beautiful animals photographu stumbleupon 27 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
Beautiful animals photographu stumbleupon 5 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 20 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
Beautiful animals photographu stumbleupon 15 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 22 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 23 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
Beautiful animals photographu stumbleupon 12 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon
25 Most Beautiful Animals Photography StumbleUpon 25 25 Most Beautiful Animals Photography on StumbleUpon                                                                

http://networkedblogs.com


Υπόγειο Γκραν Κάνιον στην Ανταρκτική






Μια απρόσμενη ανακάλυψη έκαναν ερευνητές στην Ανταρκτική οι οποίοι εντόπισαν την ύπαρξη ενός γιγάντιου ρήγματος κάτω από το έδαφος σε μια απομονωμένη περιοχή της ηπείρου. Το ρήγμα έχει βάθος ανάλογο με εκείνο του Γκραν Κάνιον και σύμφωνα με τους ειδικούς μέσα από αυτό διαχέεται θαλασσινό νερό στους πάγους της Ανταρκτικής, γεγονός που επιταχύνει την εξαφάνισή τους

Η ανακάλυψη

Ερευνητές της Βρετανικής Αποστολής της Ανταρκτικής (BAS) εντόπισαν το ρήγμα με τη βοήθεια ειδικών ραντάρ που μπορούν να «διεισδύουν» κάτω από το παχύ στρώμα πάγων. Το ρήγμα εντοπίστηκε στην περιοχή Ferrigno Ice Stream η οποία είναι πολύ απομονωμένη. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από την τωρινή έρευνα η συγκεκριμένη περιοχή είχε δεχθεί μόλις άλλη μια επίσκεψη ανθρώπων πριν από δύο έτη και πάλι για ερευνητικούς σκοπούς. Το ρήγμα υπολογίζεται ότι έχει βάθος 1,5 χλμ. Το Γκραν Κάνιον έχει βάθος 1,8 χλμ.

Το νερό «καταλύτης» 

Οι δορυφορικές παρατηρήσεις έχουν δείξει μεγάλη απώλεια των πάγων στη συγκεκριμένη περιοχή τα τελευταία χρόνια και για αυτόν τον λόγο η επιστημονική κοινότητα θέλησε να την μελετήσει από κοντά. Η πρώτη αποστολή έγινε πριν από δύο έτη και πάλι από ερευνητές της BAS - και στις δύο αποστολές έγινε προσπάθεια χαρτογράφησης του υπεδάφους.

Οι ερευνητές τοποθέτησαν το ειδικό ραντάρ σε έλκηθρο και προχωρούσαν σέρνοντάς το πάνω στους πάγους. Τελικά κατάφεραν να χαρτογραφήσουν το υπέδαφος σε μια έκταση 2,5 χιλιάδων χλμ. Όπως αναφέρουν, το ρήγμα συνδέεται με την τάφρο Belgica που βρίσκεται στον πυθμένα της θάλασσας.

Μέσω της τάφρου διοχετεύεται στο ρήγμα θαλασσινό νερό που έχει σχετικά υψηλή θερμοκρασία και το οποίο τελικά έρχεται σε επαφή με τους πάγους. Η επαφή αυτή επιταχύνει τη μετακίνηση των πάγων προς τη θάλασσα στην οποία τελικά καταλήγουν.

ΠΗΓΗ: tovima.gr


Ποιο ζώο έχει τα μεγαλύτερα μάτια;






Το γιγαντιαίο καλαμάρι (Architeuthis dux), που είναι από τα μεγαλύτερα είδη καλαμαριών, έχει τα μεγαλύτερα μάτια από όλα τα ζώα του ζωικού βασιλείου.

Τα μάτια του φτάνουν μέχρι και τα 25 εκατοστά σε διάμετρο, δηλαδή είναι μεγάλα σαν μπάλα του βόλεϊ. Με τα οκτώ απλά και τα δύο αρπακτικά πλοκάμια του μπορεί να φτάσει τα 18 μέτρα μήκος και να ζυγίζει 900 κιλά.



ΠΗΓΗ: scienceillustrated.gr


Γιατί οι αράχνες δεν παγιδεύονται στον ιστό τους;






Ο ιστός της αράχνης μοιάζει με τροχό ποδηλάτου, με το εξωτερικό στεφάνι και τις ακτίνες του, αλλά έχει επίσης και μια έλικα, η οποία ξεκινάει από το κέντρο και φτάνει μέχρι την άκρη.

Αυτή η έλικα είναι η μοναδική που καλύπτεται με κόλλα, δεδομένου ότι οι ακτίνες και το εξωτερικό στεφάνι είναι φτιαγμένα από στεγνό μετάξι.

Η αράχνη, ενώ κινείται, αποφεύγει γενικά να έρχεται σε επαφή με τον ιστό της και ειδικά τα κολλώδη μέρη του, ενώ παράλληλα καθαρίζει διαρκώς τα πόδια της από το μετάξι και την κόλλα.

Σύμφωνα με μια θεωρία, μάλιστα, κάποια είδη της ενδεχομένως να εκκρίνουν έλαια με τα οποία λιπαίνουν τα άκρα τους προστατεύοντάς τα ακόμη καλύτερα από τις κολλώδεις ουσίες.

ΠΗΓΗ: focusmag.gr


Πόσο ζει μια πεταλούδα;






Μια πεταλούδα ζει κατά μέσο όρο λιγότερο από μια εβδομάδα. Μερικές πεθαίνουν σε δέκα μόλις ώρες, ενώ άλλες ζουν μέχρι και οκτώ μήνες, ανάλογα και με το κλίμα. Ξεχειμωνιάζουν και περιμένουν να ζευγαρώσουν την επόμενη άνοιξη. Καμία πάντως πεταλούδα δε ζει πάνω από ένα χρόνο.


ΠΗΓΗ: science illustrated.gr


Γιατί χάσαμε τη «γούνα» μας;




Τα θηλαστικά καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας για να ζεσταθούν. Το τρίχωμά τους είναι η μόνωση που τους προσφέρει η φύση. Γιατί λοιπόν παραιτηθήκαμε αυτού του προνομίου; Η πιο ευφάνταστη εξήγηση είναι ότι οι πρόγονοί μας πέρασαν από την υδρόβια φάση πριν από εκατομμύρια χρόνια και έτσι «ξεφορτώθηκαν» τη γούνα τους, η οποία αποτελεί κακό μονωτικό στο νερό, όπως συνέβη με τα κητοειδή. 

Οι σκεπτικιστές όμως αναφέρουν ότι, αν θέλεις να κρατιέσαι ζεστός στο νερό, πρέπει να είσαι στρογγυλός και γεμάτος λίπος, όχι μακρουλός και λεπτός όπως τα ψάρια. Μέσα σε όλα αυτά η θεωρία του «υδρόβιου πιθήκου» δεν ενισχύεται από ευρήματα απολιθωμάτων.

«Κλειδί» η εφίδρωση
Πιο δημοφιλής είναι η ιδέα ότι χάσαμε το τρίχωμά μας όταν η υπερθέρμανση - και όχι οι χαμηλές θερμοκρασίες στον πλανήτη - αποτέλεσε τον κύριο κίνδυνο για την επιβίωσή μας. «Δεν ξεφυσάμε ούτε έχουμε μεγάλα αφτιά όπως οι ελέφαντες» αναφέρει ο Κρις Στρίνγκερ από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου. «Ο μόνος μας τρόπος για να κατεβάσουμε τη θερμοκρασία του σώματός μας είναι μέσω της εφίδρωσης και με ένα παχύ τρίχωμα αυτή η διαδικασία δεν είναι αποτελεσματική». 

Ρούχα και... ψείρες
Ο Μαρκ Πάτζελ από το Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στο Ηνωμένο Βασίλειο σημειώνει ότι ζώα που ζουν στη σαβάνα διατήρησαν τη γούνα τους. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν χάσαμε το τρίχωμά μας ως τη στιγμή που ήμασταν αρκετά έξυπνοι για να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες αυτής της απώλειας - πιθανότατα, δηλαδή, μετά την εμφάνιση του σύγχρονου ανθρώπου, πριν από περίπου 200.000 χρόνια. «Μπορούσαμε πλέον να αντισταθμίσουμε την έλλειψη τριχώματος με ρουχισμό, με καταφύγια και φωτιά».

Σύμφωνα με τον Πάτζελ, η φυσική επιλογή οδήγησε στην επικράτηση των λιγότερο τριχωτών επειδή το τρίχωμα αποτελεί «κατοικία» παρασίτων που οδηγούν σε εξάπλωση νόσων. Αργότερα η σεξουαλική επιλογή έβαλε και αυτή το... χεράκι της, καθώς τα άτομα με καθαρό, άσπιλο δέρμα, το οποίο και αποτελούσε διαφήμιση της καλής τους υγείας, γίνονταν και οι πιο ποθητοί σεξουαλικοί σύντροφοι περνώντας έτσι τα γονίδιά τους στις επόμενες γενιές.

Σαν να μην έφθαναν όλες αυτές οι θεωρίες, κάποια σποραδικά ευρήματα μαρτυρούν ένα πολύ πρώιμο «στριπτίζ». Οι φθείρες (ψείρες) του εφηβαίου εμφανίστηκαν πριν από περίπου 3,3 εκατομμύρια έτη, αναφέρει ο Μαρκ Στόνεκινγκ από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Εξελικτική Ανθρωπολογία στη Λειψία της Γερμανίας, και δεν θα μπορούσαν να είχαν εμφανιστεί προτού οι πρόγονοι του ανθρώπου χάσουν το τρίχωμά τους ώστε να προκύψει το εφηβαίο. Παράλληλα ο δρ Στόνεκινγκ χρονολόγησε την εμφάνιση των φθειρών του σώματος οι οποίες ζουν στον ρουχισμό πριν από περίπου 70.000 χρόνια. Φαίνεται έτσι ότι οι πρόγονοί μας περιφέρονταν γυμνοί για πολύ μεγάλο διάστημα...

ΠΗΓΗ: tovima.gr


Αγαπημένο «σπίτι» των πουλιών η Μεγάλη Πρέσπα






Πολύτιμο καταφύγιο πουλιών κατά τη διάρκεια του χειμώνα αποτελεί, τα τελευταία 25 χρόνια, η Μεγάλη Πρέσπα, καθώς σύμφωνα με στοιχεία αποτελεί το σταθερό «σπίτι» χιλιάδων πουλιών.

Τα στοιχεία 25 χρόνων των διαχειμάζοντων πληθυσμών υδρόβιων πουλιών στην ελληνική Πρέσπα παρουσιάστηκαν από την Εταιρία Προστασίας Πρεσπών στο 12ο παγκόσμιο συνέδριο ζωογεωγραφίας και οικολογίας της Ελλάδας και των γειτονικών περιοχών που διοργανώθηκε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στα αποτελέσματα των διασυνοριακών, κοινών μετρήσεων, τις οποίες η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών πραγματοποιεί σε συνεργασία με φορείς από τις γείτονες χώρες, την Αλβανία και την ΠΓΔΜ.

«Με τις γειτονικές χώρες είχαμε στοιχεία το διάστημα 1997-2000 και από το 2010 μέχρι σήμερα και με δεδομένο ότι οι πληθυσμοί των πουλιών μετακινούνται εντός των λιμνών και στις τρείς χώρες, η συνέχεια της διασυνοριακής παρακολούθησης είναι απαραίτητη» εκτιμά, μιλώντας στο ΑΜΠΕ, η Ειρήνη Κουτσερή, υπεύθυνη του τομέα έρευνας και προστασίας της Εταιρίας Προστασίας Πρεσπών.

Σύμφωνα πάντως με τα στοιχεία, ο μέσος όρος των πουλιών που διαχειμάζουν στις Πρέσπες είναι περίπου 10.000, αριθμός που παραμένει σχεδόν σταθερός τα 25 χρόνια που διενεργούνται τακτικά οι μετρήσεις από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία.

«Κυριότερα είδη που συναντάμε στην Μεγάλη Πρέσπα είναι το σκουφοβουτηχτάρι, η μαυροκέφαλη πάπια, η φαλαρίδα, το γκισάρι και το μαυροβουτηχτάρι» εξηγεί η κ. Κουτσερή προσθέτοντας ότι, ειδικά για το σκουφοβουτηχτάρι, στη Μεγάλη Πρέσπα ξεχειμωνιάζει το 20% από το σύνολο του είδους στην Ελλάδα και το 35% από την μαυροκέφαλη πάπια.

Όσον αφορά τη Μικρή Πρέσπα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι είναι λιγότερο σημαντική για τα διαχειμάζοντα είδη γιατί παγώνει τον χειμώνα, δημιουργώντας σε διάφορα σημεία, στην επιφάνειά της, στρώματα πάγου.

«Εύχομαι να συνεχιστεί η συνεργασία μεταξύ των τριών χωρών ώστε να γνωρίζουμε τη συνολική εικόνα των διαχειμάζοντων πουλιών, μέσα από συγκεκριμένες μετρήσεις» κατέληξε η κ.Κουτσερή.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ



Η αρμονική συνεργασία των ελεφάντων






Η ευφυΐα των ελεφάντων είναι γνωστή. Τώρα όμως αποδεικνύεται πως είναι ευφυέστεροι απ’ όσο θεωρούσαν οι περισσότεροι επιστήμονες. Κι αυτό καθώς οι ελέφαντες μπορούν να κρίνουν πότε απαιτείται η συνεργασία με άλλο μέλος προκειμένου να επιτελέσουν μια εργασία ‒και όχι μόνο. Διαθέτουν παράλληλα την ικανότητα συντονισμού της απαιτούμενης συνεργασίας.

Στο Thai Elephant Center στο Lampang της Ταϊλάνδης δώδεκα ελέφαντες συμμετείχαν σε τεστ ευφυΐας. Οι ελέφαντες χωρίστηκαν σε δυάδες και στα έξι ζευγάρια που σχηματίστηκαν τοποθετήθηκε από ένα δοχείο που περιείχε καλαμπόκι.

Οι ελέφαντες μπορούσαν να φέρουν κοντά τους το λαχταριστό καλαμπόκι μόνο με έναν τρόπο: έπρεπε και οι δύο ελέφαντες να τραβήξουν ταυτόχρονα ένα σκοινί, πράγμα που έμαθαν γρήγορα. Όταν κατά τη διάρκεια του πειράματος απομονωνόταν ο ένας ελέφαντας, ο άλλος ανέμενε στωικά το ταίρι του έως ότου εμφανιστεί. Και μόνο τότε επιδιδόντουσαν στο τράβηγμα του σκοινιού, καθένας από τη δική του άκρη.

Πηγή: scienceillustrated.gr


Η μοναδική πόλη στον κόσμο χωρίς δέντρα






Το Norilsk είναι η βορειότερη πόλη της Σιβηρίας, γνωστή και ως «Άγρια Ανατολή» της Ρωσίας. Το θερμόμετρο δείχνει 72 βαθμούς Κελσίου και πάντα καλύπτονται από χιόνι, ενώ τα τετραγωνισμένα κτίρια κυριαρχούν παντού στην πόλη.

Αυτό που κάνει εντύπωση στον επισκέπτη του Norilsk είναι η ολοκληρωτική απουσία των δέντρων από την πόλη.

Ο λόγος; Η υπερβολική ρύπανση του περιβάλλοντος δεν επιτρέπει την ευδοκίμηση δέντρων ή φυτών στην ευρύτερη περιοχή!

Οι μεγαλύτερες εκπομπές διοξειδίου του θείου σε ολόκληρο τον πλανήτη έχουν καταγραφεί εδώ, ενώ η απουσία πρασίνου οφείλεται κατά κύριο λόγο στην τοξική βροχή αλλά στα δηλητήρια που απελευθερώνονται στον αέρα κάθε χρόνο εξαιτίας της μεγάλης παραγωγής μεταλλευμάτων στην ευρύτερη περιοχή.

Σε μια από τις πλέον αφιλόξενες πόλεις του κόσμου, όπου τα αυτοκίνητα κινούνται πάνω στα ποτάμια(!) και το γάλα πωλείται σε «τούβλα», η έλλειψη δέντρων ολοκληρώνει το απόκοσμο σκηνικό και αυξάνει κατά πολύ την… ψυχρότητα – καιρού και ψυχής!

Τα γκρίζα κτίρια κυριαρχούν στο τοπίο, σκεπασμένα από σκουρόχρωμο χιόνι(!) -λόγω ρύπανσης-, με τους 175.000 μόνιμους κατοίκους να δίνουν καθημερινά μια άνιση και σκληρή μάχη τόσο με το κρύο όσο και με τη ρυπανση για την επιβίωσή τους.

Πηγή: perierga.gr


27 Σεπ 2012

Δένδρα με... ψηφιακή ταυτότητα






Της Λαμπρινής Παπαδοπούλου
Ονομα, διεύθυνση κατοικίας, ύψος και... βάθος ριζών. Τις δικές τους ξεχωριστές ψηφιακές ταυτότητες πρόκειται να αποκτήσουν σταδιακά τα περίπου 60.000 δένδρα που βρίσκονται σήμερα στα πάρκα και τις δενδροστοιχίες του δήμου Θεσσαλονίκης. Η καταγραφή όλων των χαρακτηριστικών των δένδρων και η καταχώρισή τους σε ένα γεωγραφικό σύστημα πληροφοριώ αποτελεί μια πρωτοποριακή για την Ελλάδα πρωτοβουλία της αντιδημαρχίας Πρασίνου του δήμου. Πέρα από τη δημιουργία ενός μητρώου αναφοράς για το αστικό πράσινο του δήμου, η δράση αυτή θα οδηγήσει παράλληλα στην κατασκευή ενός ηλεκτρονικού «τείχους προστασίας» απέναντι σε τυχόν ασθένειες, καθώς κάθε δένδρο θα έχει τον δικό του ιατρικό φάκελο! Ακόμη, με τον τρόπο αυτόν, οι δημοτικές Αρχές θα μπορούν να εντοπίσουν τις αυθαιρεσίες που γίνονται εις βάρος του αστικού πρασίνου, όπως τα παράνομα κλαδέματα από καταστηματάρχες και περιοίκους ή ακόμα και τα φαινόμενα λαθροϋλοτομίας. Ταυτόχρονα, σημαντική θα είναι και η συμβολή του μητρώου στην ανάδειξη ορισμένων μνημειακών δένδρων της Θεσσαλονίκης που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία της πόλης.

«Στο μητρώο θα καταγράφονται τα μόνιμα στοιχεία των δένδρων, όπως το είδος, η θέση αλλά και τα μεταβαλλόμενα στοιχεία, όπως η κλάδευσή τους, το ύψος, η στηθιαία διάμετρος και το εύρος κόμης», εξηγεί ο Θεοχάρης Ζάγκας, καθηγητής Δασοκομίας στο ΑΠΘ και επικεφαλής της ομάδας που συστάθηκε από την αντιδημαρχία Πρασίνου για την διεκπεραίωση του έργου.

Έμφαση
Πέρα από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά, θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση και στην καταγραφή τυχόν ασθενειών και προβλημάτων που μπορεί να επηρεάσουν την επιβίωση των δένδρων. «Τυχόν ασθένειες του κάθε δένδρου και η ενδεδειγμένη κάθε φορά θεραπεία αποτελούν βασικά στοιχεία που θα ενταχθούν στο μητρώο. Ακόμη, ιδιαίτερη βαρύτητα θα δοθεί σε πληροφορίες όπως η σταθερότητα, τυχόν προβλήματα κορμού και κλαδιών, ώστε κάθε φορά να προχωρούμε στα απαραίτητα κλαδέματα. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα παραπάνω στοιχεία θα προχωρούμε κάθε φορά στη λήψη των απαραίτητων μέτρων για την καλύτερη συντήρηση και λειτουργία των χώρων πρασίνου», σημειώνει ο Θ. Ζάγκας. Το έργο της ψηφιακής καταγραφής των 60.000 δένδρων του δήμου αναμένεται να ξεκινήσει μέσα στο φθινόπωρο, από το πρώτο δημοτικό διαμέρισμα το οποίο εκτείνεται από τον Λευκό Πύργο έως το Βαρδάρη. «Σε αυτό το κομμάτι υπάρχουν ορισμένα από τα πιο σπουδαία ιστορικά δένδρα της πόλης και η καταγραφή και ανάδειξή τους αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς στόχους μας», εξηγεί ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Κωνσταντίνος Ζέρβας.

Η έναρξη του έργου της καταγραφής των δένδρων συμπίπτει χρονικά με τον επετειακό εορτασμό της συμπλήρωσης των 100 ετών από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και ήδη σχεδιάζεται η τοποθέτηση ειδικής σήμανσης σε ορισμένα από τα μνημειακά δένδρα του κέντρου. «Στο πλαίσιο του εορτασμού της επετείου θα τοποθετηθούν ειδικές σημάνσεις με πληροφορίες και ιστορικά στοιχεία σε ορισμένα από τα πιο βασικά μνημεία της πόλης. Μεταξύ αυτών θα είναι και ορισμένα μνημειακά δένδρα της πόλης, όπως ο πλάτανος απέναντι από τον Λευκό Πύργο και οι φτελιές κατά μήκος του παραλιακού άξονα», καταλήγει ο Κ. Ζέρβας. 

http://www.real.gr

Οι γάτες (και οι σκύλοι) κάνουν καλό στην υγεία






Διάφορες έρευνες που είδαν το φως της δημοσιότητας τα προηγούμενα χρόνια κατηγόρησαν τις γάτες σχεδόν για τα πάντα: από την πρόκληση καρκίνων μέχρι ψυχικές διαταραχές.
Ωστόσο, νέες έρευνες δείχνουν πως οι γάτες έχουν θετική συμβολή στην ανθρώπινη υγεία, καθώς μειώνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνων και άλλων ασθενειών.

Ενδεικτικά, έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Biology Lettersκατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία σύνδεση ανάμεσα στον καρκίνο του εγκεφάλου σε μεσήλικες και την κατοχή κατοικίδιας γάτας.

Παρόμοιο ήταν το συμπέρασμα της ερευνήτριας Μαριόν Βιτκόκ του ερευνητικού κέντρου Tour du Valat στη μεσογειακή Γαλλία, η οποία επισημαίνει πως όχι μόνο δεν υπάρχει σύνδεση, αλλά ο κίνδυνος εκδήλωσης καρκίνου του εγκεφάλου είναι μειωμένος στους ιδιοκτήτες γατών.

Ο λόγος της θετικής επίδρασης των κατοικιδίων στην ανθρώπινη υγεία δεν έχει ακόμα διακριβωθεί.

Ωστόσο, ολοένα και περισσότερες έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα κατοικίδια κάνουν καλό στην υγεία όπως η πρόσφατη που δείχνει ότι τα σκυλιά προστατεύουν τα βρέφη από λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Πλήθος άλλων ερευνών αποδεικνύουν τα οφέλη των κατοικιδίων στην ψυχική υγεία, ειδικά στους μαθητές, τους ηλικιωμένους και τους ανθρώπους με χρόνιες ασθένειες.

ΠΗΓΗ: econews.gr


Ένα βήμα πριν από την εξαφάνιση






Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΝΤΗ
Παγκόσμια εστία εξαφάνισης σπάνιων ειδών χαρακτηρίζεται η περιοχή της ανατολικής Ασίας, καθώς εκεί εντοπίζονται τα περισσότερα από τα απειλούμενα με αφανισμό ζώα του πλανήτη. Από τις ακτές της Σιβηρίας μέχρι το νοτιότερο άκρο της χερσονήσου της Ινδοκίνας, οι ασιατικοί βιότοποι αποτελούν έναν πραγματικό θησαυρό της παγκόσμιας φύσης, καθώς θεωρείται ότι δίνουν καταφύγιο σε τουλάχιστον 8.000 διαφορετικά είδη ζώων, που δεν συναντώνται πουθενά αλλού στον κόσμο. Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της Διεθνούς Ενωσης για την Προστασία της Φύσης του ΟΗΕ, στη λίστα των ειδών που κινδυνεύουν εντάσσονται και ζώα που μόλις πριν από πέντε χρόνια διατηρούσαν υγιείς πληθυσμούς. Αιτία της οικολογικής γενοκτονίας θεωρείται η «επέλαση του ανθρώπου» δηλαδή, οι αλματώδεις ρυθμοί ανάπτυξης που παρατηρούνται στις ασιατικές οικονομίες, εις βάρος των φυσικών οικότοπων. Τέσσερα από τα δεκάδες ζώα που κινδυνεύουν είναι η βασιλική κόμπρα, η βακτριανή καμήλα, ο ρινόκερος της Ιάβας και η σιβηριανή τίγρη.

Βασιλική κόμπρα
Στην Ινδία αποτελεί θρησκευτικό σύμβολο, έστω κι αν ένα μόλις γραμμάριο από το δηλητήριό της μπορεί να σκοτώσει συνολικά 150 ενήλικες άνδρες. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, το αποτέλεσμα από τη μείωση των δασικών εκτάσεων σε όλες ανεξαιρέτως τις ασιατικές χώρες είναι να έρχεται σε άμεση επαφή με τον άνθρωπο, μια συνάντηση που τις περισσότερες φορές είναι θανάσιμη για το μήκους 6 μέτρων επιβλητικό φίδι. Η βασιλική κόμπρα αποτελεί τη νεότερη είσοδο στη Βίβλο με τα Απειλούμενα Είδη του ΟΗΕ, όπου επισημαίνεται ότι τα αποσπασματικά μέτρα προστασίας της, όπως η ποινή φυλάκισης που επιβάλλεται στην Ινδία σε περίπτωση θανάτωσης του φιδιού, δεν είναι αρκετά για τη διασφάλιση της διαιώνισης του ερπετού.

Βακτριανή καμήλα
Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι είναι από τα πρώτα ζώα που εξημέρωσε ο άνθρωπος, καθώς υπάρχουν αναφορές για τη χρήση της μέχρι και 2.500 χιλιάδες χρόνια π.Χ. Η βακτριανή καμήλα αποτελούσε το βασικό μέσο μεταφοράς ανθρώπων και αγαθών για τους αρχαίους πληθυσμούς της Μέσης Ανατολής και της κεντρικής Ασίας, καθώς μπορεί να αντέξει εξαιρετικά μεγάλες αλλαγές θερμοκρασίας. Υψώνεται μέχρι και 3,5 μέτρα πάνω από το έδαφος, ενώ είναι ένα από τα ελάχιστα ζώα στον πλανήτη που τρώνε χιόνι για να ενυδατώσουν τον οργανισμό τους. Σταδιακά, εκτοπίστηκε από το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας και τώρα εντοπίζεται μόνο σε περιοχές της Κίνας και της Μογγολίας. Ο πληθυσμός της είναι μικρότερος των 1.000 ζώων.

Ρινόκερος της Ιάβας
Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα ο μικρόσωμος ρινόκερος της Ιάβας ζούσε στο μεγαλύτερο μέρος των δασών της Ινδοκίνας και της Ινδονησίας. Σήμερα, μόλις δύο πληθυσμιακές ομάδες του παχύδερμου, 40 και 60 ζώων αντίστοιχα, έχουν επιβιώσει στο δυτικότερο άκρο της Ιάβας, του πολυπληθέστερου νησιού του Ινδονησιακού αρχιπελάγους. Η βασική αιτία που τον ωθεί στην εξαφάνιση είναι η λαθροθηρία. Το κρέας του πωλείται στη μαύρη αγορά μέχρι και 30.000 δολάρια το κιλό, καθώς θεωρείται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες...

Σιβηριανή τίγρη
Το αιλουροειδές της βόρειας Ασίας έχει τη δυνατότητα να τα βάζει ακόμη και με αρκούδες, οι οποίες μάλιστα αποτελούν το 7% της διατροφής τους. Εδώ και δεκαετίες ωστόσο, ο αριθμός τους στη φύση έχει μειωθεί δραματικά, εξαιτίας της παράλληλης μείωσης του πληθυσμού εκατοντάδων άλλων ασιατικών ειδών. Η τίγρης της Σιβηρίας εντοπίζεται πλέον μόλις στο 10% των αρχικών της βιότοπων και υπολογίζεται ότι έχουν απομείνει περίπου 250 ζώα, ενώ εκτιμάται ότι πρόκειται να εξαφανιστεί ολοκληρωτικά μέχρι το 2020 αν ο πληθυσμός της δεν επανακάμψει. 

http://www.real.gr


«Κοριοί» σε μυρμηγκοφωλιές






Ένα πρωτότυπο και άκρως εντυπωσιακό πείραμα γύρω από τη μελέτη της επικοινωνίας των μυρμηγκιών και της δομής των περίπλοκων αποικιών τους ξεκίνησαν βρετανοί επιστήμονες. Είναι η πρώτη φορά, που ερευνητές επιχειρούν να διεισδύσουν στα «άδυτα» μιας… μυρμηγκοφωλιάς, εξοπλίζοντας τους μικροσκοπικούς εξερευνητές με λιλιπούτειους ραδιοδέκτες.

Το τριετές ερευνητικό πρόγραμμα από τους ειδικούς του Πανεπιστημίου του Γιόρκ πραγματοποιείται σε ένα εθνικό πάρκο στο Ντερμπισάιρ, όπου εντοπίζεται το διεθνώς προστατευόμενο είδος Formica lugubris. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, εκεί φιλοξενούνται περί τις 1.000 φωλιές χωρητικότητας έως 50 εκατ. ακούραστων εργατών.

«Τσιπαρισμένα» μυρμήγκια


Στόχος των ειδικών είναι να τοποθετήσουν τους μεγέθους ενός χιλιοστού δέκτες σε περίπου 1.000 μυρμήγκια που δεν ξεπερνούν το μέγεθος του νυχιού του αντίχειρα ενός ενηλίκου. Η όλη διαδικασία, υποστηρίζουν, είναι άκρως «φιλική» προς τα κοινωνικά έντομα.

«Μέσα από τη συγκεκριμένη μελέτη θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε πώς ακριβώς επικοινωνούν μεταξύ τους τα μυρμήγκια, αλλά και πώς “ταξιδεύουν” τόσο μέσα σε ένα αχανές δίκτυο φωλιών, όσο και στο ευρύτερο περιβάλλον τους» εξηγεί ο βιολόγος δρ Σάμουελ Ελις.

«Οι δέκτες παίζουν τον ρόλο ενός γραμμικού κώδικα (barcode) προσδίδοντας ξεχωριστή ταυτότητα σε κάθε “σημαδεμένο” μυρμήγκι. Κάθε μυρμήγκι ξεχωριστά μπορεί να μη διακρίνεται για την φοβερή εξυπνάδα του, ωστόσο αποτελεί μέρος ενός ευφυούς και ιδιαίτερα αποδοτικού συστήματος στη συγκεκριμένη περιοχή» προσθέτει ο ειδικός.

«Ο τρόπος με τον οποίο τα μυρμήγκια χρησιμοποιούν το δίκτυο αυτό παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στο πώς αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους. Επίσης ο τρόπος με τον οποίο οι πληροφορίες μεταδίδονται μέσω του συγκεκριμένου δικτύου θα μπορούσε να βρει εφαρμογές στην ανθρώπινη πληροφόρηση και στα ανθρώπινα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα» καταλήγει ο δρ Ελις.

ΠΗΓΗ: tovima.gr


Μεθάνιο και στην Ανταρκτική






Μικρόβια τα οποία σιγοτρώνε τα υπολείμματα των δασών ενδεχομένως που κάλυπταν κάποτε την Ανταρκτική παράγουν δισεκατομμύρια τόνους μεθανίου, το οποίο θα μπορούσε να επιδεινώσει σημαντικά την κλιματική αλλαγή, προειδοποιεί νέα μελέτη στο περιοδικό Nature.

Μεγάλες ποσότητες μεθανίου, ενός αερίου που παγιδεύει στην ατμόσφαιρα 20 φορές περισσότερη θερμότητα από ό,τι το διοξείδιο του άνθρακα, είναι γνωστό ότι βρίσκονται παγιδευμένες κάτω από τον πυθμένα των ωκεανών, καθώς και στο μονίμως παγωμένο έδαφος της Αρκτικής.

Το μεθάνιο παράγεται από μικροοργανισμούς που διασπούν αποθέσεις οργανικής ύλης απουσία οξυγόνου. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι τέτοια αναερόβια μικρόβια ζουν κάτω από το κάλυμμα πάγου της Ανταρκτικής, θα ήταν όμως εξαιρετικά ακριβό και δύσκολο να τρυπήσουν τρία με τέσσερα χιλιόμετρα πάγου για να τα εντοπίσουν.

Η μελέτη

Η τελευταία μελέτη είναι η πρώτη που επιχειρεί να εκτιμήσει τις ποσότητες μεθανίου με εργαστηριακά πειράματα. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ στη Βρετανία συνέλεξαν δείγματα ιζημάτων στην άκρη ενός παγετώνα, εκεί όπου ο πάγος είναι πολύ λεπτότερος. Έλιωσαν στη συνέχεια τα δείγματα στο εργαστήριο και αναγνώρισαν μεθανογόνα αρχαιοβακτήρια.

Επιπλέον, οι ερευνητές άφησαν τη λάσπη των ιζημάτων σε ένα σκοτεινό, αναερόβιο περιβάλλον για δύο χρόνια και μετρούσαν ανά διαστήματα την παραγωγή μεθανίου.

Συνδυάζοντας τις μετρήσεις με γεωλογικά μοντέλα της Ανταρκτικής, η ερευνητική ομάδα υπολογίζει ότι η Ανταρκτική ενδέχεται να κρύβει εκατοντάδες δισεκατομμύρια τόνους μεθανίου.

Η ποσότητα αυτή είναι συγκρίσιμη με τις εκτιμήσεις για το μεθάνιο της Αρκτικής. Συγκριτικά, η ετήσια παραγωγή μεθανίου από άλλες πηγές -βάλτοι και άλλοι υγρότοποι, εκτρεφόμενα ζώα, ορυζώνες και καύση βιομάζας- περιορίζεται στα 600 εκατομμύρια τόνους.

Στις συνθήκες υψηλής πίεσης και χαμηλής θερμοκρασίας που επικρατούν κάτω από παγοκάλυμμα της Ανταρκτικής, το μεθάνιο πρέπει να παίρνει τη μορφή του ενυδρίτη μεθανίου -ένα υλικό που μοιάζει με πάγο και αποτελείται από μόρια μεθανίου εγκλωβισμένα ανάμεσα σε μόρια νερού.

Αν όμως το στρώμα πάγου λεπτύνει, ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, η πτώση της πίεσης και η άνοδος της θερμοκρασίας θα μετέτρεπε το μεθάνιο του ενυδρίτη σε αέριο.

Το μεθάνιο της Ανταρκτικής «θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά τη συγκέντρωση του αερίου στην ατμόσφαιρα και να επιταχύνει την κλιματική αλλαγή» προειδοποιούν οι ερευνητές.

ΠΗΓΗ: tovima.gr



Μουσώνες προσεχώς κοντά μας;






Κατά την Ηώκαινο περίοδο (πριν από 56-34 εκατομμύρια έτη) η θερμοκρασία στη Γη ήταν 10 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από τη σημερινή. Δεν υπήρχε στον πλανήτη ίχνος πάγου και οι πολικές περιοχές διέθεταν πλούσια βλάστηση και φιλοξενούσαν «τροπικά» ζώα, όπως οι κροκόδειλοι.

Η έρευνα στα απολιθώματα φυτών που ζούσαν εκείνη την εποχή στην Ανταρκτική απεκάλυψε ότι η περιοχή βίωνε επίσης μουσώνες, ένα κλιματικό φαινόμενο που απαντάται σήμερα μόνο σε ορισμένες τροπικές περιοχές. Αυτό κάνει τους ειδικούς να πιστεύουν ότι αν η αυξητική τάση της παγκόσμιας θερμοκρασίας συνεχιστεί είναι πολύ πιθανό να κάνουν την εμφάνιση τους μουσώνες και σε άλλες περιοχές της Γης.

Τα φυτά-μάρτυρες


Ομάδα ερευνητών του Τροπικού Βοτανικού Κήπου Xishuangbanna της Κίνας έκαναν ανασκαφές σε ένα νησί της Ανταρκτικής ανασύροντας απολιθώματα αρχαίων φυτών. Η μελέτη αυτών των φυτών έδειξε ότι βίωναν εποχιακές βροχοπτώσεις.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 60% της ετήσιας βροχόπτωσης στην Ανταρκτική κατά τη διάρκεια του Ηώκαινου έπεφτε το καλοκαίρι και ότι ο χειμώνας ήταν αρκετά άνυδρος, κάτι που συμβαίνει σήμερα στις νοτιοανατολικές περιοχές της Ασίας. Αυτό σημαίνει ότι εκείνη τη γεωλογική περίοδο στην Ανταρκτική υπήρχε εποχή μουσώνων. «Η ύπαρξη μουσώνων τόσο κοντά στους πόλους είναι ένα αναπάντεχο εύρημα» αναφέρει ο Γκιλ Μάρτιν, στέλεχος της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της Βρετανίας. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Gondwana Research».

Το μέλλον των μουσώνων

Οι κλιματολόγοι δεν είναι βέβαιοι για το πώς θα επηρεαστεί ο μηχανισμός των μουσώνων από τις κλιματικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στη Γη τις τελευταίες δεκαετίες. Θεωρούν ότι η ένταση των ανέμων που συνοδεύουν τους μουσώνες θα μειωθεί αλλά ταυτόχρονα οι βροχές θα είναι πιο ισχυρές με αποτέλεσμα να προκαλούνται περισσότερες πλημμύρες.

Εκτιμούν επίσης ότι οι μουσώνες μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους και σε άλλες μη τροπικές περιοχές του πλανήτη αλλά δεν πρόκειται να φτάσουν μέχρι την Ανταρκτική. Επισημαίνουν βέβαια τον κίνδυνο να επιστρέψουμε στις συνθήκες του Ηώκαινου αν ο άνθρωπος συνεχίσει την καύση ορυκτών καυσίμων τα επόμενα 200 χρόνια.

ΠΗΓΗ: tovima.gr


Η επιμειξία μας έκανε δυνατούς






Όταν οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι άφησαν πίσω τους την Αφρική, ο οργανισμός τους δεν ήταν επαρκώς εφοδιασμένος ώστε να αντιστέκεται στις ασθένειες.

Ωστόσο, ζευγαρώνοντας με άτομα του είδους Homo neanderthalensis και με άλλους αρχαϊκούς ανθρώπους, απέκτησαν γονίδια που τους έκαναν ανθεκτικούς στις ασθένειες. Έτσι κατάφεραν να επιβιώσουν και να εξαπλωθούν σε όλο τον πλανήτη.

Πριν από περίπου 100.000 χρόνια, όταν ο Homo sapiens εγκατέλειψε την Αφρική, δεν πορεύτηκε απλώς προς νέες και άγνωστες ηπείρους. Συνάντησε στην πορεία του και νέες ασθένειες – οι οποίες δεν υπήρχαν στην Αφρική και γι’ αυτόν το λόγο το ανοσοποιητικό του σύστημα δεν μπορούσε να τις καταπολεμήσει.

Ωστόσο, ο σύγχρονος άνθρωπος όχι μόνο επιβίωσε αλλά εξαπλώθηκε σ’ όλη τη Γη και ήταν ο μόνος που επέζησε μεταξύ όλων των άλλων ειδών Homo που υπήρξαν.

Νέα μοριακή έρευνα αποδεικνύει ότι χρωστάμε πολλά στους Neanderthal και τα άλλα αρχαϊκά είδη ανθρώπων για την εξέλιξη αυτή. Από την έρευνα προέκυψε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος ζευγάρωνε, μεταξύ άλλων και με Νεαντερτάλιους, τους οποίους συναντούσε στην πορεία του από ήπειρο σε ήπειρο.

Την εποχή εκείνη ο άνθρωπος του Neanderthal ως είδος είχε ήδη 200.000 έτη ζωής πίσω του και, κατά συνέπεια, το ανοσοποιητικό του σύστημα ήταν προσαρμοσμένο στις τοπικές ασθένειες. Έτσι ο Homo sapiens, ζευγαρώνοντας με τον Neanderthal, αποκτούσε νέα γονίδια που τον κατέστησαν ανθεκτικό στις ασθένειες και εξασφάλισαν μακροπρόθεσμα την επιβίωση του είδους.

Πηγή:scienceillustrated


26 Σεπ 2012

Για Ελ Νίνιο προειδοποιεί ο ΟΗΕ




Το καιρικό φαινόμενο Ελ Νίνιο, το οποίο συνήθως συνδυάζεται με τις σημαντικές αλλαγές στην ποσότητα των βροχοπτώσεων, είναι πιθανόν να σχηματισθεί τον τρέχοντα και τον επόμενο μήνα στη ζώνη του Ειρηνικού, επηρεάζοντας τα παγκόσμια κλιματικά μοντέλα, ανακοίνωσε σήμερα ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO).

Το φαινόμενο, που χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστα θερμές ωκεάνιες θερμοκρασίες στην περιοχή του τροπικού Ειρηνικού, έχει κατά το παρελθόν θεωρηθεί υπεύθυνο για τις ξηρότερες από το σύνηθες συνθήκες που παρατηρούνται στην Αυστραλία, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες, τη βορειοανατολική Βραζιλία, την νοτιοανατολική Αφρική και ορισμένα τμήματα της Ασίας και των ΗΠΑ, τονίζει η υπηρεσία που ανήκει στον ΟΗΕ.

«Ένα ασθενές Ελ Νίνιο ενδέχεται να σχηματιστεί τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο και να διαρκέσει έως τον χειμώνα του βορείου Ημισφαιρίου», υπογραμμίζει στην ανακοίνωσή του ο WMO.

Το Ελ Νίνιο συσχετίζεται επίσης με τις ασυνήθιστη αύξηση της υγρασίας στον Ισημερινό, το βόρειο Περού, την περιοχή που εκτείνεται από τη νότιο Βραζιλία έως τη βόρειο Αργεντινή και μέρη της ανατολικής Αφρικής, προστίθεται στο ίδιο κείμενο.

Οι χειμώνες υπό την επίδραση του Ελ Νίνιο τείνουν να είναι θερμότεροι στον δυτικό Καναδά και σε τμήματα των ΗΠΑ και πιο βροχεροί στα νότια των ΗΠΑ, τονίζει ο WMO.

Το Ελ Νίνια, φαινόμενο που προκαλεί τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα με ψύξη των ωκεάνιων υδάτων, ολοκληρώθηκε τον περασμένο Απρίλιο.

Το ενημερωτικό δελτίο του Οργανισμού βασίζεται σε διαφορετικές κλιματικές προγνώσεις, οι οποίες συλλέχθηκαν από κέντρα σε όλη της Γη και «η πλειονότητα των προγνώσεων αυτών αποφαίνεται πως υπάρχει μία 'σχετικώς υψηλή πιθανότητα' σχηματισμού ενός Ελ Νίνιο. Δεν μπορεί να αποκλειστεί πάντως η πιθανότητα να συνεχισθούν οι ουδέτερες (κλιματικές) συνθήκες», δήλωσε στην ενημέρωση των δημοσιογράφων η εκπρόσωπος του WMO Κλερ Νούλις.

Ο Οργανισμός, που εδρεύει στη Γενεύη, προωθεί τη συνεργασία των 189 μελών του και των μετεωρολογικών και υδρολογικών υπηρεσιών του και αποτελεί το φερέφωνο του ΟΗΕ στον τομέα των καιρικών, κλιματολογικών και υδρολογικών συστημάτων.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ


Τρία χιλιοστά ετησίως αυξάνεται η μέση στάθμη των ωκεανών





Οι θάλασσες του πλανήτη μας «φουσκώνουν» κάθε χρόνο λίγο πάνω από τρία χιλιοστά κατά μέσο όρο, κυρίως εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και της ανόδου της θερμοκρασίας, σύμφωνα με την ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων περίπου δύο δεκαετιών, τα οποία έρχονται να επιβεβαιώσουν τις έως τώρα εκτιμήσεις των επιστημόνων. Η άνοδος της στάθμης κατά τρία χιλιοστά είναι μια μέση τάση, γύρω από την οποία υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις ανά περιοχή. Για παράδειγμα, η θάλασσα των Φιλιππίνων ανεβαίνει πάνω από δέκα χιλιοστά το χρόνο, ενώ σε άλλες περιοχές η άνοδος της στάθμης είναι μικρότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο.

Οι επιστήμονες παρουσίασαν σε ειδικό συνέδριο στη Βενετία, σύμφωνα με το BBC, ένα νέο πιο λεπτομερή από κάθε άλλη φορά χάρτη, που καταγράφει τους διαφορετικούς ρυθμούς ανόδου των υδάτων στα διάφορα σημεία του πλανήτη. Ο χάρτης, που δημιουργήθηκε μετά από τη σύνθεση πολλαπλών δορυφορικών στοιχείων στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Κλιματικής Αλλαγής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), ελπίζεται ότι θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα και να προβλέψουν τη διαχρονική εξέλιξη της κίνησης των ρευμάτων, της θερμοκρασίας και της στάθμης των υδάτων διεθνώς, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Οι δύο βασικές αιτίες για την άνοδο της στάθμης, είναι αφενός η θερμική επέκταση των υδάτων, καθώς απορροφούν ολοένα περισσότερη θερμότητα με συνέπεια να αυξάνεται ο όγκος τους και, αφετέρου, το λιώσιμο των πάγων, που οδηγεί στη διαρροή μεγάλων ποσοτήτων φρέσκου παγωμένου νερού στις θάλασσες. Ερωτηματικό παραμένει σε ποιό βαθμό μπορεί να επιταχυνθεί η άνοδος της στάθμης των θαλασσών στο μέλλον. Η συστηματική δορυφορική παρατήρηση των ωκεανών ξεκίνησε με το δορυφόρο ERS-1 της Ευρώπης το 1991, ενώ σήμερα το βασικό «εργαλείο» θαλάσσιων μετρήσεων είναι το ευρω-αμερικανό πρόγραμμα «Ιάσων/Ποσειδών».

Ο δορυφόρος "Jason" περιφέρεται γύρω από τη Γη και κάθε δέκα μέρες ολοκληρώνει ένα τοπογραφικό χάρτη περίπου του 95% των ωκεανών, με τη βοήθεια ενός υψομετρικού ραντάρ, που συνεχώς στέλνει και λαμβάνει σήματα από την επιφάνεια των θαλασσών. Ανάλογα με τη χρονική διάρκεια επιστροφής του σήματος που εκπέμφθηκε, ο δορυφόρος υπολογίζει τη στάθμη των υδάτων ανά περιοχή. Δυστυχώς φέτος τον Μάιο η ESA είχε μια σοβαρή απώλεια, καθώς απρόσμενα έχασε τον καλύτερο δορυφόρο της στον τομέα παρατήρησης του περιβάλλοντος της Γης, τον Envisat, ο οποίος, μετά από μια λαμπρή δεκαετή λειτουργία, σταμάτησε να λειτουργεί. Ο διάδοχός του θα είναι ο Sentinel-3.

http://www.real.gr


Οι καλύτερες αστρονομικές φωτογραφίες!






Απονεμήθηκαν τα βραβεία του διαγωνισμού «Φωτογράφος Αστρονομίας της Χρονιάς» που διοργανώνει το Βασιλικό Αστεροσκοπείο της Βρετανίας. Πρόκειται για φωτογραφίες που τράβηξαν επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες φωτογράφοι από όλο τον κόσμο.
Ανάμεσα τους είναι φωτογραφίες από γαλαξίες και άστρα, εντυπωσιακές εικόνες του Ηλιου και της Σελήνης αλλά και πολύ ενδιαφέρουσες και όμορφες εικόνες από τον νυκτερινό ουρανό και διάφορα φαινόμενα που είναι ορατά από τη επιφάνεια της Γης.
Το Βόρειο Σέλας

Από τις φωτογραφίες που δεν κέρδισαν βραβείο αλλά κέντρισαν την προσοχή των κριτών και των ΜΜΕ είναι μια φωτογραφία του βόρειου σέλαος στον ουρανό της Νορβηγίας που κατέγραψε ο φωτογράφος Αριλντ Χέιτμαν.
Ο μεγάλος νικητής

Καλύτερη φωτογραφία του διαγωνισμού ανακηρύχτηκε μια φωτογραφία του «Γαλαξία της Δίνης» (whirlpool galaxy). Eίναι ένας σπειροειδής γαλαξίας με καθαρή δομή βραχιόνων και είναι ένας από τους πιο διάσημους γαλαξίες επειδή παρατηρείται εύκολα και είναι δημοφιλής στόχος για τους επαγγελματίες αστρονόμους που θέλουν να κατανοήσουν τη σπειροειδή μορφή και τις αλληλεπιδράσεις των γαλαξιών. Τη φωτογραφία τράβηξε ο Αυστραλός Μάρτιν Πιου που ασχολείται με τον τομέα της αστροφωτογραφίας.
Αστρική Παγόπτωση

Ο ιάπωνας φωτογράφος Μασίρο Μιγιασάκα έστησε την κάμερά του κάτω από έναν παγωμένο καταρράκτη στο Ναγκάνο όπου είχαν διεξαχθεί οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1998. Πάνω από τον παγωμένο καταρράκτη διακρίνονται οι αστερισμοί του Ωρίωνα, του Ταύρου καθώς και οι Πλειάδες. Η φωτογραφία που έχει τον τίτλο «Αστρική Παγόπτωση» κέρδισε το βραβείο της κατηγορίας «Γη και Διάστημα».
Ζουμ στη Σελήνη

O βρετανός φωτογράφος Ντέιβιντ Κάμπελ χρησιμοποιώντας πολλές εικόνες της Σελήνης έφτιαξε ένα λεπτομερές πορτρέτο της όπου διακρίνονται καθαρά πολλές περιοχές του φυσικού μας δορυφόρου.


Το πέρασμα της Αφροδίτης

Το κοντινό πέρασμα της Αφροδίτης από τον Ηλιο (η μαύρη κουκίδα πάνω δεξιά) που αποτύπωσε στον φακό του ο Αυστραλός Πολ Χες κέρδισε το βραβείο στην κατηγορία «Το Ηλιακό μας Σύστημα»


real.gr