Με 350 κιλά γάλα μόνο ημερησίως μπορεί κάποιος –ακόμα και μικρός- κτηνοτρόφος να φτιάξει μια μικρή οικογενειακή μονάδα τυροκόμησης, για 3,5 τενεκέδες τυρί ημερησίως, τηρώντας όλους τους νόμους και κανονισμούς και βέβαια προσφέροντας απολύτως εγγυημένο και ασφαλές τρόφιμο, σύμφωνα με όλους τους κανόνες ασφάλειας και υγιεινής, ενώ ταυτόχρονα δεν χάνει την ιδιότητα του αγρότη και την ασφάλιση στον ΟΓΑ, ούτε εξαντλείται οικονομικά.
Τα βήματα για τη δημιουργία μιας μικρής μονάδας τυροκόμησης για μικρούς κτηνοτρόφους παρουσιάστηκαν από τον τεχνολόγο γεωπόνο και ζωοτέχνη Δημήτρη Ρουκά, κατά τη συνάντηση – συζήτηση που προκάλεσε η Ένωση Νέων Αγροτών Πρέβεζας στον Λούρο.
Τα σημαντικά σημεία προσοχής, όπως τα παρουσίασε ο κ. Δ. Ρουκάς, είναι ότι πρόκειται για «μικρής όχλησης» δραστηριότητα, που δεν πρέπει να ξεπεράσει για κανέναν λόγο τα 22KW εγκατεστημένη ισχύ, με ανώτατη κατανάλωση για θέρμανση-ψύξη μέχρι 60 KW, σε ένα χώρο 25 περίπου τετραγωνικών μέτρων, κάπου κοντά (ή/και δίπλα) στον στάβλο ή/και δίπλα στο σπίτι, ή/και σε κάποιον κεντρικό χώρο, από όπου όμως δεν θα μετακινηθούν το γιαούρτι ή το τυρί, παρά μόνο αφού πουληθούν.
Να σημειωθεί ότι δεν επιτρέπεται σε αυτήν την περίπτωση η αγορά γάλακτος από άλλο κωδικό εκτροφής, ούτε ακόμα και από συγγενή, ούτε από συνεργάτη. Το γάλα πρέπει να προέρχεται μόνο από την δικιά σου μονάδα. Βέβαια, αν και όλη η διαδικασία -όπως παρουσιάστηκε- είναι σύμφωνη με την νομοθεσία, προϋποθέτει ότι θέλεις και μπορείς (είσαι ικανός) να πουλήσεις. Το γιαούρτι ή το τυρί πουλιέται εκεί επί τόπου, μετά την απαραίτητη περίοδο ωρίμανσης.
Οι τεχνικές αυτές πυροδότησαν ευρεία παράθεση απόψεων για το τι είναι αγρότης, με την παρουσίαση μερικών σκέψεων από τον Δημήτρη Μιχαηλίδη (Τεχνικό Σύμβουλο της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών) και τις παρεμβάσεις του Στέλλιου Βογιατζή, γεωργοκτηνοτρόφου, προέδρου της Ένωσης Νέων Αγροτών Θεσσαλονίκης και τον συντονισμό του προέδρου της Ένωσης Νέων Αγροτών Πρέβεζας Λεωνίδα Ραβανού. Όπως ειπώθηκε αγρότης είναι ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ. Αν δεν σου αρέσει ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής, δεν μπορείς να επιβιώσεις στον αγροτικό κόσμο. Ο αγρότης είναι ο «εξ επαγγέλματος» ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΣ του περιβάλλοντος, και εξ ορισμού μέλος της αγροτικής κοινωνίας, της μόνης οργανικής κοινωνίας.
Στην αγροτική κοινωνία το επιτυχέστερο-αποτελεσματικότερο μοντέλο οικονομίας είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ οικονομία (συνεταιρισμοί, ομάδες παραγωγών, συλλογικές δομές κλπ). Ο αγρότης δεν είναι απλά παραγωγός. Παραγωγός μπορεί να γίνει και ένας αστός. Παραγωγός μπορεί να γίνει και ένας επιχειρηματίας. Παραγωγοί (και μάλιστα μεγάλοι) ήταν και οι Άγγλοι (Βέλγοι, Ολλανδοί κλπ) αποικιοκράτες, αλλά δεν έγιναν ποτέ αγρότες, απλά ζούσαν, όπως και άλλωστε και πολλοί πλούσιοι αστοί (βιομήχανοι, έμποροι κλπ) ακόμα σήμερα.
Οι αγρότες πρέπει να ακολουθούν τον αγροτικό τρόπο ζωής, που είναι αυστηρά προσηλωμένος στην καλλιέργεια ή εκτροφή που κάνουν. Η φύση είναι σκληρή και ανελέητη, και μόνο ένας αγρότης αρκετά σκληρός με τον εαυτό του μπορεί να ανταπεξέλθει στις δύσκολες συνθήκες (λέει ο Βασίλης, πεπειραμένος αγρότης). Γενικά η καλλιέργεια χρειάζεται έναν πολύ αγχώδη, τελειομανή καλλιεργητή, που μπορεί να προλαβαίνει τις καταστάσεις και να μπορεί να τις οραματίζεται. Η καλλιέργεια ή η εκτροφή δεν έχει weekend, ούτε οκτάωρο, ούτε ημέρα απουσίας λόγω γιορτής, ούτε άλλες προτεραιότητες. Δεν αντέχει σε αστικό τρόπο ζωής.
Η μονάδα εργασίας στους αστούς είναι το άτομο. Η εργασία στην αγροτική κοινωνία γίνεται με την οικογένεια όλη μαζί, και το εισόδημα δεν είναι ατομικό, αλλά το οικογενειακό. Το σπάσιμο των κοινωνικών δεσμών και η αντικατάστασή τους από «υπηρεσίες» με μορφή συνήθως πυραμιδικής δομής και οργάνωσης, υφαρπάζει τον πλούτο που παράγει ο αγρότης και τον μετακινεί στην υπόλοιπη παγκοσμιοποιημένη συνήθως αλυσίδα, μέχρι να φθάσει πάλι στον καταναλωτή.
Επιβάλλεται να δοθεί και πάλι προτεραιότητα στην ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, με αυτάρκεια αι βιωσιμότητα. Επιβάλλεται να δημιουργηθούν και πάλι συνθήκες για Τοπικές Εφοδιαστικές Αλυσίδες, για Τοπικά Σύμφωνα, για Αυτοσεβασμό και πάλι των τοπικών κοινωνιών, για αναγνώριση των ιδιαιτεροτήτων και των τοπικών χαρακτηριστικών, πολιτιστικών και λοιπών.
Οι Αγροτικές Αγορές είναι απαραίτητες για να επιτραπεί η επιβίωση των αγορών (ποιος καταδικάζει τους αγρότες σε οικονομικό κατ’ αρχήν θάνατο?). Οι αγρότες πρέπει να μπορούν να βρίσκουν διέξοδο στους τοπικούς καταναλωτές, αφού τυποποιήσουν, μεταποιήσουν και συσκευάσουν την δικιά τους αγροτική (γεωργική, κτηνοτροφική, αλιευτική & δασοκομική) παραγωγή. Σε όλο τον κόσμο λειτουργούν Farmers Market (Αγορές Αγροτών). Αποτελεί παγκόσμια (!) πρωτοτυπία, αποκορύφωση του πελατειακού κράτους (που πεθαίνει) οι μορφή των «Λαϊκών Αγορών», όπως εξελίχθηκε, και αποκλείει σχεδόν τους αγρότες και την δυνατότητα συμπίεσης των τιμών με αμοιβαίο όφελος.
Οι Νέοι Αγρότες οραματίζονται ότι η παραγωγή πλούτου που χαρακτηρίζει την αγροτική παραγωγή τους, θα συνδυάζεται με προσανατολισμό στην αυτάρκεια, τόσο την οικογενειακή, όσο και κυρίως στην τοπική αυτάρκεια.
Δεν επιτρέπεται οι «εξ επαγγέλματος» παραγωγοί ενέργειας, να μην μπορούν να έχουν ενεργειακή αυτάρκεια στις εκμεταλλεύσεις τους.
Δεν μπορεί οι παραγωγοί τροφίμων να μην έχουν διατροφική αυτάρκεια και να εξαρτώνται από τις προμήθειας από τα μεγάλα παγκόσμια σούπερ μάρκετ.
Δεν μπορεί οι παραγωγοί σπόρων, να μην έχουν πολλαπλασιαστικό υλικό για να καλλιεργήσουν και να εξαρτώνται μόνο από τα δάνεια της ΑΤΕ.
Δεν μπορεί μια ολόκληρη κοινωνία, η αγροτική κοινωνία, να μην έχει ένα εργαλείο υποστήριξης της και να πρέπει να συναλλάσεται με αστικές-εμπορικές τράπεζες.
Δεν μπορεί ένας ολόκληρος κόσμος, ο αγροτικός κόσμος, να μην έχει ένα εργαλείο επαγγελματικής υποστήριξης, όπως έχουν οι αστοί επαγγελματίες, τα Επιμελητήρια.
Δεν μπορεί οι αστοί νέοι επιχειρηματίες να έχουν στην διάθεσή τους «θερμοκοιτίδες επιχειρηματικότητας» και να μην υπάρχουν πειραματικά αγροκτήματα για αγρότες.
Δεν μπορεί να μόνα σχολεία, που υποχρεωτικά πάνε τα παιδιά και των αγροτών, να είναι με αστικά πρότυπα και να μην υπάρχουν επαρκή αγροτικά σχολεία.
Δεν μπορεί όλοι οι άλλοι πολίτες της Ελλάδος να καλύπτονται σε περιπτώσεις κινδύνων «δημοσίου συμφέροντος» και οι αγρότες να αφήνονται εκτεθειμένοι σε αίτια που δεν οφείλονται σε αυτούς.
Δεν μπορεί μια επιχειρηματική δραστηριότητα να στηρίζεται σε μοναδικό προμηθευτή ή σε μοναδικό πελάτη. Πρέπει να υπάρχει διασπορά για την διαχείριση απρόσμενων κινδύνων.
Τέλος, να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους συμμετέχοντες διακρίναμε τον Αντιδήμαρχο Λούρου Λάζαρο Παπαχρήστο, τον πρόεδρο Κτηνοτρόφων Πρέβεζας Βαγγέλη Χρήστου, τον πρόεδρο Αγελαδοτρόφων Πρέβεζας Θεόδωρο Χαϊδό, τον Διευθυντή Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Πρέβεζας Ιωάννη Αυγέρο, τον Γιώργο Λιόντο, την Γεωργία Τασούλη και τον Διονύση Μπρούβα από την ΕΝΑ Πρέβεζας και τον γεωπόνο του Δήμου Πρέβεζας Βαγγέλη Καζούκα.
Τα σημαντικά σημεία προσοχής, όπως τα παρουσίασε ο κ. Δ. Ρουκάς, είναι ότι πρόκειται για «μικρής όχλησης» δραστηριότητα, που δεν πρέπει να ξεπεράσει για κανέναν λόγο τα 22KW εγκατεστημένη ισχύ, με ανώτατη κατανάλωση για θέρμανση-ψύξη μέχρι 60 KW, σε ένα χώρο 25 περίπου τετραγωνικών μέτρων, κάπου κοντά (ή/και δίπλα) στον στάβλο ή/και δίπλα στο σπίτι, ή/και σε κάποιον κεντρικό χώρο, από όπου όμως δεν θα μετακινηθούν το γιαούρτι ή το τυρί, παρά μόνο αφού πουληθούν.
Να σημειωθεί ότι δεν επιτρέπεται σε αυτήν την περίπτωση η αγορά γάλακτος από άλλο κωδικό εκτροφής, ούτε ακόμα και από συγγενή, ούτε από συνεργάτη. Το γάλα πρέπει να προέρχεται μόνο από την δικιά σου μονάδα. Βέβαια, αν και όλη η διαδικασία -όπως παρουσιάστηκε- είναι σύμφωνη με την νομοθεσία, προϋποθέτει ότι θέλεις και μπορείς (είσαι ικανός) να πουλήσεις. Το γιαούρτι ή το τυρί πουλιέται εκεί επί τόπου, μετά την απαραίτητη περίοδο ωρίμανσης.
Οι τεχνικές αυτές πυροδότησαν ευρεία παράθεση απόψεων για το τι είναι αγρότης, με την παρουσίαση μερικών σκέψεων από τον Δημήτρη Μιχαηλίδη (Τεχνικό Σύμβουλο της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών) και τις παρεμβάσεις του Στέλλιου Βογιατζή, γεωργοκτηνοτρόφου, προέδρου της Ένωσης Νέων Αγροτών Θεσσαλονίκης και τον συντονισμό του προέδρου της Ένωσης Νέων Αγροτών Πρέβεζας Λεωνίδα Ραβανού. Όπως ειπώθηκε αγρότης είναι ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ. Αν δεν σου αρέσει ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής, δεν μπορείς να επιβιώσεις στον αγροτικό κόσμο. Ο αγρότης είναι ο «εξ επαγγέλματος» ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΣ του περιβάλλοντος, και εξ ορισμού μέλος της αγροτικής κοινωνίας, της μόνης οργανικής κοινωνίας.
Στην αγροτική κοινωνία το επιτυχέστερο-αποτελεσματικότερο μοντέλο οικονομίας είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ οικονομία (συνεταιρισμοί, ομάδες παραγωγών, συλλογικές δομές κλπ). Ο αγρότης δεν είναι απλά παραγωγός. Παραγωγός μπορεί να γίνει και ένας αστός. Παραγωγός μπορεί να γίνει και ένας επιχειρηματίας. Παραγωγοί (και μάλιστα μεγάλοι) ήταν και οι Άγγλοι (Βέλγοι, Ολλανδοί κλπ) αποικιοκράτες, αλλά δεν έγιναν ποτέ αγρότες, απλά ζούσαν, όπως και άλλωστε και πολλοί πλούσιοι αστοί (βιομήχανοι, έμποροι κλπ) ακόμα σήμερα.
Οι αγρότες πρέπει να ακολουθούν τον αγροτικό τρόπο ζωής, που είναι αυστηρά προσηλωμένος στην καλλιέργεια ή εκτροφή που κάνουν. Η φύση είναι σκληρή και ανελέητη, και μόνο ένας αγρότης αρκετά σκληρός με τον εαυτό του μπορεί να ανταπεξέλθει στις δύσκολες συνθήκες (λέει ο Βασίλης, πεπειραμένος αγρότης). Γενικά η καλλιέργεια χρειάζεται έναν πολύ αγχώδη, τελειομανή καλλιεργητή, που μπορεί να προλαβαίνει τις καταστάσεις και να μπορεί να τις οραματίζεται. Η καλλιέργεια ή η εκτροφή δεν έχει weekend, ούτε οκτάωρο, ούτε ημέρα απουσίας λόγω γιορτής, ούτε άλλες προτεραιότητες. Δεν αντέχει σε αστικό τρόπο ζωής.
Η μονάδα εργασίας στους αστούς είναι το άτομο. Η εργασία στην αγροτική κοινωνία γίνεται με την οικογένεια όλη μαζί, και το εισόδημα δεν είναι ατομικό, αλλά το οικογενειακό. Το σπάσιμο των κοινωνικών δεσμών και η αντικατάστασή τους από «υπηρεσίες» με μορφή συνήθως πυραμιδικής δομής και οργάνωσης, υφαρπάζει τον πλούτο που παράγει ο αγρότης και τον μετακινεί στην υπόλοιπη παγκοσμιοποιημένη συνήθως αλυσίδα, μέχρι να φθάσει πάλι στον καταναλωτή.
Επιβάλλεται να δοθεί και πάλι προτεραιότητα στην ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, με αυτάρκεια αι βιωσιμότητα. Επιβάλλεται να δημιουργηθούν και πάλι συνθήκες για Τοπικές Εφοδιαστικές Αλυσίδες, για Τοπικά Σύμφωνα, για Αυτοσεβασμό και πάλι των τοπικών κοινωνιών, για αναγνώριση των ιδιαιτεροτήτων και των τοπικών χαρακτηριστικών, πολιτιστικών και λοιπών.
Οι Αγροτικές Αγορές είναι απαραίτητες για να επιτραπεί η επιβίωση των αγορών (ποιος καταδικάζει τους αγρότες σε οικονομικό κατ’ αρχήν θάνατο?). Οι αγρότες πρέπει να μπορούν να βρίσκουν διέξοδο στους τοπικούς καταναλωτές, αφού τυποποιήσουν, μεταποιήσουν και συσκευάσουν την δικιά τους αγροτική (γεωργική, κτηνοτροφική, αλιευτική & δασοκομική) παραγωγή. Σε όλο τον κόσμο λειτουργούν Farmers Market (Αγορές Αγροτών). Αποτελεί παγκόσμια (!) πρωτοτυπία, αποκορύφωση του πελατειακού κράτους (που πεθαίνει) οι μορφή των «Λαϊκών Αγορών», όπως εξελίχθηκε, και αποκλείει σχεδόν τους αγρότες και την δυνατότητα συμπίεσης των τιμών με αμοιβαίο όφελος.
Οι Νέοι Αγρότες οραματίζονται ότι η παραγωγή πλούτου που χαρακτηρίζει την αγροτική παραγωγή τους, θα συνδυάζεται με προσανατολισμό στην αυτάρκεια, τόσο την οικογενειακή, όσο και κυρίως στην τοπική αυτάρκεια.
Δεν επιτρέπεται οι «εξ επαγγέλματος» παραγωγοί ενέργειας, να μην μπορούν να έχουν ενεργειακή αυτάρκεια στις εκμεταλλεύσεις τους.
Δεν μπορεί οι παραγωγοί τροφίμων να μην έχουν διατροφική αυτάρκεια και να εξαρτώνται από τις προμήθειας από τα μεγάλα παγκόσμια σούπερ μάρκετ.
Δεν μπορεί οι παραγωγοί σπόρων, να μην έχουν πολλαπλασιαστικό υλικό για να καλλιεργήσουν και να εξαρτώνται μόνο από τα δάνεια της ΑΤΕ.
Δεν μπορεί μια ολόκληρη κοινωνία, η αγροτική κοινωνία, να μην έχει ένα εργαλείο υποστήριξης της και να πρέπει να συναλλάσεται με αστικές-εμπορικές τράπεζες.
Δεν μπορεί ένας ολόκληρος κόσμος, ο αγροτικός κόσμος, να μην έχει ένα εργαλείο επαγγελματικής υποστήριξης, όπως έχουν οι αστοί επαγγελματίες, τα Επιμελητήρια.
Δεν μπορεί οι αστοί νέοι επιχειρηματίες να έχουν στην διάθεσή τους «θερμοκοιτίδες επιχειρηματικότητας» και να μην υπάρχουν πειραματικά αγροκτήματα για αγρότες.
Δεν μπορεί να μόνα σχολεία, που υποχρεωτικά πάνε τα παιδιά και των αγροτών, να είναι με αστικά πρότυπα και να μην υπάρχουν επαρκή αγροτικά σχολεία.
Δεν μπορεί όλοι οι άλλοι πολίτες της Ελλάδος να καλύπτονται σε περιπτώσεις κινδύνων «δημοσίου συμφέροντος» και οι αγρότες να αφήνονται εκτεθειμένοι σε αίτια που δεν οφείλονται σε αυτούς.
Δεν μπορεί μια επιχειρηματική δραστηριότητα να στηρίζεται σε μοναδικό προμηθευτή ή σε μοναδικό πελάτη. Πρέπει να υπάρχει διασπορά για την διαχείριση απρόσμενων κινδύνων.
Τέλος, να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους συμμετέχοντες διακρίναμε τον Αντιδήμαρχο Λούρου Λάζαρο Παπαχρήστο, τον πρόεδρο Κτηνοτρόφων Πρέβεζας Βαγγέλη Χρήστου, τον πρόεδρο Αγελαδοτρόφων Πρέβεζας Θεόδωρο Χαϊδό, τον Διευθυντή Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Πρέβεζας Ιωάννη Αυγέρο, τον Γιώργο Λιόντο, την Γεωργία Τασούλη και τον Διονύση Μπρούβα από την ΕΝΑ Πρέβεζας και τον γεωπόνο του Δήμου Πρέβεζας Βαγγέλη Καζούκα.
http://www.agronews.gr