Τι είναι οι οικοκοινότητες

• Είναι μικρού συνήθως μεγέθους –ανθρώπινη κλίμακα-μορφές οργάνωσης της καθημερινής ζωής (έως 150 άτομα)

• Έχουν κοινές θέσεις και αρχές σε σχέση με τον αντικαταναλωτισμό, την διατροφική και ενεργειακή αυτονομία , την κριτική αντιμετώπιση της τεχνολογίας(εναλλακτικές μορφές), την τοπικότητα της παραγωγής-διακίνησης(αναβίωση γεωργίας-παραδοσιακών επαγγελμάτων), την ισορροποιμένη ένταξη στο περιβάλλον, την αυτοδιαχείριση και αυτοκυβέρνηση(άμεση δημοκρατία, συνήθως κοινό ταμείο). Υπάρχει διαφοροποίηση ως προς το κέντρο βάρους που θέτει η κάθε μία.

• Ισχυρίζονται ότι αναζητούν μία καλύτερη κοινωνία και εργάζονται για την δημιουργία της κάνοντας την θεωρία πράξη, ότι αποτελούν εργαστήρια για την έρευνα και την εφαρμογή της κοινωνικής αλλαγής, προωθώντας: την αρμονική συνύπαρξη των μελών, την ατομική και ομαδική εξέλιξή τους με διάφορες τεχνικές επίλυσης συγκρούσεων.

• Στα πλαίσιά τους εκκολάπτονται ανθρώπινες κοινότητες και τρόποι ζωής που θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογή και σε συνθήκες μεγαλύτερων αστικών συγκεντρώσεων και σε ήδη υπάρχουσες κοινότητες τόσο αγροτικές όσο και αστικές.

• Σαν σύγχρονο κίνημα μετά το ’60, είχαν εντυπωσιακή εξάπλωση από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά, όπου υπήρξε ένα κίνημα «εξόδου» από τον κυρίαρχο τρόπο ζωής.

• Έχει δημιουργηθεί ένα διεθνές δίκτυο τέτοιων κοινοτήτων (GEN/ Global Ecovillage Newtwork) που τις φέρνει σε επαφή. Υπάρχει κατάλογός τους στο http://directory.ic.org/iclist/geo.php

• Στην Ευρώπη των 27( Γερμανία κυρίως ) υπάρχουν αρκετές κοινότητες και οικοχωριά με 40-100 μέλη όλων των γενιών στην περιφέρεια(πάνω από 400 παρουσιάζονται το 2009, στο βιβλίο που βγαίνει κάθε 2 χρόνια-εδώ και 15 χρόνια- το eurotopia: http://www.eurotopia.de/verzeichnis.html

• Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί 6 τέτοιες προσπάθειες (μετά το ’81 υπήρξε κάποια επιστροφή στην ελληνική περιφέρεια, γνωστή σαν «αποκέντρωση», που προώθησε η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν ήταν ομαδική, με αποτέλεσμα την επιστροφή στην πόλη, λόγω των δυσκολιών): 1. Ecotopia/Ithaca (Vathi/Ithaca, Greece) 2. ENARGEIA (Pilio, Greece) 3. Kalikalos (Pelion, Magnesia, Greece) 4. New Humanity Centre (Kalamata, Greece) Forming 5. Spiti ton Kentavron | Pelion Holistic Education Centre (Anilio - Pilion, Greece) 6. Strong Handshake and Art Community Greece (Greece, Paleochora, Gavdos, Greece) Δεν έχουν καταγραφεί προσπάθειες όπως: Στη Λαμία(η παλαιότερη: αρχές `80), Εύβοια(Δαμιανός), Βάμος-Κρήτη, Δολό Ιωαννίνων, Πελίτι, Σπόροι-Λήμνου, «Κάτι τρέχει στα Βασιλικά»(Σίλας-Πολυχώραφο Ξουτκά), F.A.R.M.A.(ΑΠΕ), Πήλιο 40-50 οικογένειες σε διαφορετικά χωριά ή στην ίδια περιοχή(Νιοχώρι) με κοινές κάποιες δραστηριότητες, ΙΑΣΟ(Διμήνι), Κίνηση «Αντίλαλος»(Τιθορέα-Παρνασός) Προσπάθειες υπό διαμόρφωση όπως η Κίνηση για τη Δημιουργία Οικοκοινότητας, το Κύτταρο Νέας Ζωής, η Κοινότητα Ουτοπία… Με ποιο τρόπο οργανώνεται μια οικο-κοινότητα και που και πως μπορεί να εγκατασταθεί στην ελληνική περιφέρεια (το συνθετικό «οίκο» όχι μόνο με την τρέχουσα σημασία του οικολογικού περιεχομένου, αλλά και με την αρχαιοελληνική έννοια του «Οίκου»):

• Μια Συλλογικότητα αρκετών ανθρώπων, βασικά της πόλης (κρίσιμος αριθμός κάθε φορά) με διαφορετικές δεξιότητες (και όχι μόνο τη θέληση), έχει συζητήσει, αποφασίσει για το χώρο, τη μορφή και το πλάνο της εγκατάστασης. Όχι μόνο για κοινή διαμονή, αλλά και για κοινή δραστηριότητα σε καθημερινή βάση, με κοινό ταμείο. Επειδή στην ελλαδική επικράτεια δεν υπάρχουν μεγάλοι χώροι για εγκατάσταση-εκτός από τα εγκαταλελειμμένα χωριά-ο αριθμός των μελών θα είναι περιορισμένος.

• Η συλλογικότητα αυτή εξασφαλίζει βιωσιμότητα μέσα από διαφορετικές δραστηριότητες των μελών στα πλαίσια της κοινότητας και έξω από αυτήν. Η διατροφή της π.χ. από πολυκαλλιέργεια αγροτικών προϊόντων, κτηνοτροφίας, αλιείας, μελισσοκομίας. Χρηστικά αντικείμενα από παραγωγικές δραστηριότητες του δευτερογενούς τομέα (μηχανουργείο, ξυλουργείο, οικοδομικό συνεργείο, κ.λ.π.). Επιδιώκει καταρχήν την αυτοκατανάλωση. Τα περισσεύματα διαθέτει είτε στην τοπική αγορά, είτε σε άλλες τέτοιες κοινότητες και δίκτυα ανταλλαγών. Αντίστροφα: απαιτούμενα μη αυτοπαραγόμενα αγαθά εξασφαλίζονται είτε από την τοπική αγορά, είτε από υπάρχοντα δίκτυα ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών. Προϊόντα βιομηχανικής κυρίως παραγωγής αγοράζονται από το ταμείο της κοινότητας σε τιμές χοντρικής και διανέμονται ανάλογα με τις ανάγκες των μελών, όπως και τα άλλα της αυτοπαραγωγής.

• Κάποιοι από τα μέλη της εξασφαλίζουν συμπληρωματικό ή αποκλειστικό εισόδημα από δραστηριότητες εκτός κοινότητας . Οι σχέσεις τους με την οικονομική και την εν γένει καθημερινή ζωή της κοινότητας ρυθμίζονται από την συνέλευσή της(π.χ. καταβολή του 20-30% του μισθού στο κοινό ταμείο), η οποία παίρνει αποφάσεις για όλα τα ζητήματα που την απασχολούν ή για τη γενικότερη δράση της.

• Γενικά κοινή αντιμετώπιση των εσόδων και εξόδων, κάτω από το πρίσμα των αναγκών των μελών και της βιωσιμότητας της κοινότητας. Μπορεί να οργανωθεί: κοινή κουζίνα, καταμερισμός των εργασιών της, χώρος απασχόλησης παιδιών, χώρος αυτοέκφρασης, χώρος υποδοχής επισκεπτών κ.λ.π. Οι χώροι διαμονής (κατά μόνας, ανά ζευγάρια ή παρέα) καθορίζονται κυρίως από αντικειμενικές δυνατότητες και από αυτοκαθοριζόμενες ανάγκες των μελών.

• Επιδίωξη ενεργειακής αυτάρκειας με μικρά συστήματα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας(ΑΠΕ)

• Βασικό χαρακτηριστικό: αυτοδυναμία-αυτάρκεια - οργανική σύνδεση με τα δρώμενα και τη καθημερινή ζωή των κατοίκων της γύρω περιοχής. Μπορούν να πάρουν τη μορφή διευρυμένων οικογενειών (όχι γενετικής συγγένειας, αλλά ιδεολογικής συγγένειας και με όλες τις ηλικίες- η τρίτη ηλικία μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη , η επιβίωσή της αδύνατη στο μέλλον από ένα καταρρέον συνταξιοδοτικό σύστημα). Και να εξελίσσονται σε κύτταρα των μελλοντικών χωρικών κοινοτήτων-δήμων

• Η ύπαρξη αρκετών τέτοιων οίκο-κοινοτήτων σε οποιοδήποτε επίπεδο δικτύωσή τους. Ανάλογα με την ιδεολογική συγγένεια θα μπορούσαν να αποφασίσουν την εγκατάσταση στην ελληνική περιφέρεια με τους εξής τρόπους: 1) Με ξαγορά κάποιου επιλεγμένου κατάλληλου χώρου, αν υπάρχουν κοινοί οικονομικοί πόροι. 2) Σε περιοχή, όπου κάποιο ή κάποια από τα μέλη διαθέτουν υποδομές, από κληρονομιά. Οι περισσότεροι έλληνες έχουν σχέση με τα χωριά καταγωγής τους. 3) Σε ήδη παρατημένα χωριά ή σε χωριά όπου πεθαίνουν και οι τελευταίοι γερασμένοι κάτοικοι, και θα χαίρονταν πολύ να δουν νέους ανθρώπους να εγκαθίστανται στα χωρία τους. 4) Σε δημόσιες εκτάσεις(μέχρι 13 εκατομ στρέμματα έχει ανακοινώσει το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης ότι μπορεί να διαθέσει και σε νέους αγρότες για καλλιέργεια. Μπορεί να διεκδικηθούν από τέτοιες ομάδες! 5) Σε δημοτικές ή εκκλησιαστικές εκτάσεις σε συνεννόηση καταρχήν με τις αρχές που τις κατέχουν και με κατάληψή τους, αν δεν δέχονται να τις παραχωρήσουν. 6) Σε αστική περιοχή συνήθως μπορεί να επιδιωχθεί κοινή διαμονή με κοινό ταμείο και πιθανά κοινές μερικές οικονομικές ή κοινωνικές δραστηριότητες

Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και πολιτικών των «μνημονίων», που συνεχώς θα εντείνονται- είτε στα πλαίσια του Ευρώ, είτε της δραχμής- όπου η μεσαία τάξη των πόλεων κυρίως θα συρρικνώνεται, θα υπάρξει ανάγκη για εσωτερική αντίστροφη μετανάστευση. Για να μη γίνει αυτό ατομικά, με συνθήκες ήττας και παραίτησης, αλλά με ελπίδα για δημιουργική επανατοπικοποίηση, θα είναι απαραίτητη η συλλογική και δημιουργική μετεγκατάσταση ανέργων νέων των πόλεων στην περιφέρεια, σε χώρους αυτοπαραγωγής και αυτοδιαχείρισης. Και βέβαια δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε, αλλά θα πρέπει να διακηρύξουμε και να επιδιώξουμε και το: δεν θέλουμε ούτε χρειαζόμαστε τη δουλειά και τα λεφτά τους!!! Με αλλαγή νοοτροπίας και σαν πολίτες και σαν κοινωνία γενικότερα. Να θέσουμε τις βάσεις για μια τέτοια υπέρβαση:

• Να μη θεωρούμε φτώχεια την έλλειψη του συμβατικού τους χρήματος για να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας μόνο μέσω των σημερινών αγορών τους. Να μη νοιώθουμε άχρηστοι επειδή δεν μας εξασφαλίζουν μια θέση μισθωτής εργασίας στις εταιρικές επιχειρήσεις τους.

• ‘Oσο και να επιδιώκει το καπιταλιστικό σύστημα να μεγαλώσει την «πίτα», αυτό δεν μπορεί να γίνει ερήμην του πλανήτη που διαθέτει περιορισμένους πόρους και θέτει όρια. Αντί να μεγαλώνει, «φουσκώνει» την πίτα . Όταν οι «φούσκες» σπάνε έχουμε οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις.

• θα χρειασθεί να επαναπροσδιορίσουμε τις βασικές μας ανάγκες και τον τρόπο ικανοποίησή τους με όσο γίνεται μικρότερο κοινωνικό και οικολογικό αποτύπωμα, επιδιώκοντας την «ευημερία της λιτότητας» και την αυτοανάπτυξη-αυτοπραγμάτωση.

http://www.en-gr.com

Οι ωφέλιμες Πασχαλίτσες

Οι πασχαλίτσες (Κοκκινέλη η επτάστικτος) είναι πολύ ωφέλιμα έντομα, τα αρπακτικά έντομα του κόσμου. 
Τους αρέσει να τρέφονται με ένα πολύ κοινό παράσιτο, την αφίδα (μελίγκρα). 
Η προνύμφη δεν μοιάζει καθόλου με το ενήλικο σκαθάρι, είναι σαν αλιγάτορας στην εμφάνιση και δεν έχει φτερά. 
Μία πασχαλίτσα θα φάει περίπου 5000 αφίδες στη διάρκεια της ζωής της.
Τα έντομα αυτά δεν προκαλούν καμία βλάβη στον άνθρωπο ή στα ζώα συντροφιάς. 
Δεν δαγκώνουν, ούτε τσιμπούν, δεν προκαλούν διαρθρωτικά προβλήματα στα σπίτια μας, ούτε μολύνουν με ασθένειες τα τρόφιμα και τον ρουχισμό. 
Οι πασχαλίτσες δεν έχουν φυσικούς εχθρούς, εξαιτίας μιας υγρής ουσίας που εκκρίνουν από το σώμα τους, η οποία μυρίζει άσχημα και καθιστά άσχημη τη γεύση τους για οποιοδήποτε άλλο έντομο, πουλί, ή ζώο. 
Συνήθως ζουν σε δέντρα και θάμνους, αλλά καθώς πλησιάζει ο χειμώνας πετούν πάνω από τα δέντρα αναζητώντας προστατευμένα σημεία για να περάσουν το χειμώνα μαζί. Προσελκύονται από κτήρια με φωτεινά χρώματα, και ακόμη περισσότερο από το έντονο φως, γι 'αυτό τείνουν να συγκεντρώνονται στις ηλιόλουστες πλευρές των κτισμάτων. 
Για να προσελκύσουν η μία την άλλη σε μια ιδανική τοποθεσία, εκκρίνουν μια χημική ουσία γνωστή ως «συναθροιστική φερομόνη», που λειτουργεί ως «χημικός χάρτης».
Μόλις η ομάδα σχηματιστεί, αρχίζουν να αναζητούν καταφύγιο και γι 'αυτό μπαίνουν στα κτήρια, και πάνε σε οποιαδήποτε πλευρά του, όχι μόνο στην ηλιόλουστη. 
Μπορούν να βρεθούν στις ρωγμές των θεμελίων, στις στέγες, γύρω από τα κουφώματα, σε σωρούς ξύλων, σε σοφίτες ή φωτιστικά σώματα, ανοίγματα εξαερισμού και άλλα ασφαλή σημεία. 
Καθώς ο χειμώνας τελειώνει σιγά-σιγά, αναδύονται όσο ζεσταίνουν οι ημέρες και συναθροίζονται πάλι για να ζευγαρώσουν. 
Ύστερα πετούν μακριά στα δέντρα και τους θάμνους για να γεννήσουν τα αυγά τους και να ξεκινήσουν και πάλι τη διατροφή τους. 
Η φάση ζευγαρώματος συνήθως διακόπτεται τη νύχτα όταν η θερμοκρασία πέσει. 
Μετά από μια με δύο εβδομάδες τα περισσότερα από τα σκαθάρια έχουν εμφανιστεί, έχουν ζευγαρώσει και επιστρέψει πίσω στα δέντρα και τους θάμνους.

http://www.en-gr.com

Τα 10 πιο παράξενα ζώα του πλανήτη !

Με την ίδια λογική που η φύση δεν δημιούργησε όλους τους ανθρώπους ίδιους τον έναν με τον άλλον, έτσι και με τα ζώα, συναντάμε συχνά παραλλαγές ενός είδους και ποικιλίες τόσο παράξενες και πρωτότυπες που ξεπερνούν τα όρια της φαντασίας.

Πρόκειται για ζώα σπάνια, ως επί το πλείστον, και υπό εξαφάνιση, που οι επιστήμονες μόλις τα τελευταία χρόνια ανακάλυψαν και κατάφεραν να ρίξουν φως στην ύπαρξή τους.
Τα παράξενα, αυτά, ζώα στα οποία αναφερόμαστε προέρχονται από κάθε βιοποικιλότητα, κάποια είναι θηλαστικά, άλλα είναι ερπετά, ή ψάρια, και φυσικά είναι πολύ περισσότερα από τα 10 που επιλέξαμε εμείς σήμερα να σας παρουσιάσουμε. Τα συγκεκριμένα 10, όμως, είναι πραγματικά παράξενα, όχι μόνο στην εμφάνιση αλλά πολύ περισσότερο στις δυνατότητές τους για αυτοπροστασία, εύρεση τροφής και αναπαραγωγή. Ο αγώνας τους για επιβίωση είναι το πιο αξιοπερίεργο και αξιοθαύμαστο πάνω τους και για αυτό αξίζουν το ενδιαφέρον μας.

10. Cantorii Pelochelys

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι επιστήμονες ανακάλυψαν αυτήν την σπάνια χελώνα του γλυκού νερού, στον ποταμό Mekong της Καμπότζη. Η τεράστια αυτή χελώνα, με το ασυνήθιστα μαλακό κέλυφος μπορεί στην ενήλικη ζωή της να φτάσει και τα 50 κιλά βάρος αλλά και να πλησιάσει τα 2 μέτρα μήκος. Είναι, όμως, λίγο απίθανο να την συναντήσατε κάπου. Η Cantorii Pelochelys, για να φυλαχτεί από τα αρπακτικά περνά περί το 95% της ζωής της χωμένη στην άμμο, με μόνο τα μάτια και την μύτη της να προεξέχουν. Δεν είναι πάντως όσο φοβητσιάρα ακούγεται.
Η χελώνα αυτή έχει μεγάλα νύχια, ενώ μπορεί να επεκτείνει μακριά και με μεγάλη ταχύτητα τον λαιμό της, όταν χρειαστεί, και με τα ισχυρά της σαγόνια να θρυμματίσει ένα κόκαλο. Οι επιστήμονες, μάλιστα, είπαν ότι δεν έχουν δει γρηγορότερη αντίδραση σε ζώο, ακόμα και συγκριτικά με τις κόμπρες. Η ανακάλυψή της έδωσε ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα, ότι δεν έχουν χαθεί όλα τα σπάνια ζώα από τον πλανήτη.


9. Mara (Ινδόχοιρος, τρωκτικό της Παταγονίας)

Πολύ μεγάλο για κουνέλι, πολύ μικρό για γάιδαρος. Το Mara της Παταγονίας, είναι στην πραγματικότητα ένα τρωκτικό που ζει στην κεντρική και νότια Αργεντινή. Προτιμά τα άνυδρα βοσκοτόπια και τις θαμνώδεις ερήμους, ενώ τρέφεται κυρίως με γρασίδι. Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι είναι είδος μονογαμικό, ζευγαρώνει δηλαδή για μια ζωή, ενώ το αρσενικό ακολουθεί πάντα το θηλυκό στις εξορμήσεις του, για να το προστατεύει από άλλα αρσενικά.
Η διάρκεια ζωής του σε κατάσταση αιχμαλωσίας είναι 5 με 7 έτη ενώ κάποια μπορεί να ζήσουν και ως τα 10 έτη. Για να το δείτε από κοντά θα πρέπει να επισκεφθείτε κάποιο ζωολογικό πάρκο της Αργεντινής.

8. Αντιλόπη Saiga

Είναι που είναι η αντιλόπη από μόνη της παράξενο ζώο, το είδος Saiga, ένα από αυτά που κινδυνεύουν όσο λίγα από εξαφάνιση σύμφωνα με τον οργανισμό IUCN, είναι ένα πραγματικά αξιοπερίεργο, αλλά συμπαθέστατο κατά τ’άλλα θηλαστικό. Υπολογίζεται ότι ο συνολικός αριθμός Saiga στον πλανήτη είναι περί τις 50.000 σήμερα, τα περισσότερα εκ των οποίων ζουν σε περιοχές της Ρωσίας (Kalmykia), του Καζακστάν και σε δύο απομακρυσμένες περιοχές της Μογγολίας.
Το ύψους του κυμαίνεται από 600 με 800 εκατοστά και το βάρος τους από 36 έως 63 κιλά, ενώ το προσδόκιμο ζωής τους δεν ξεπερνά τα 10 χρόνια. Τα ανδρικά saiga είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά και έχουν κέρατα, τα οποία χρησιμεύουν σε κάποιο παραδοσιακό κινέζικο φάρμακο, γι’αυτό και κινδυνεύουν από λαθροθηρία. Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι τα Saiga χρονολογούνται από την εποχή των παγετώνων!

7. Γιγαντιαίος Μυρμηγκοφάγος

Το όνομα τα λέει όλα. Αυτό το πλάσμα, αν και όχι τόσο γιγαντιαίο (έχει περίπου το μέγεθος ενός γκόλντεν ριτρίβερ), έχει δημιουργηθεί από την φύση για να καταναλώνει τεράστιες ποσότητες μυρμηγκιών και τερμιτών (περί τα 35.000 την ημέρα). Τα νύχια του, μήκους 10 εκατοστών, είναι τόσο δυνατά που μπορούν να διαλύσουν πετρωμένα «βουνά» από τερμίτες και να τα φάνε.
Ενώ η τεράστια, φουντωτή ουρά του, του επιτρέπει να ισορροπεί στα πίσω πόδια όταν σκάβει για την τροφή του. Το δε μακρύ, συλληπτήριο ρύγχος του, με την σουβλερή γλώσσα διευκολύνουν τον μυρμηγκοφάγο στο να έχει πρόσβαση στην τροφή του. Το πιο περίεργο πράγμα σε αυτό το θηλαστικό, είναι ότι περπατά με τις δύο μπροστινές του αρθρώσεις, ενώ τα νύχια του είναι γυρισμένα προς τα μέσα και πάνω από το έδαφος. Αυτό τα βοηθάει να διατηρούνται πολύ αιχμηρά για τον βασικό σκοπό τους: Την εκσκαφή. Μυρμηγκοφάγους θα δείτε στα δάση και τις σαβάνες της κεντρικής και νότιας Αμερικής, και δη στην δυτική Βραζιλία.

6. Κουνέλι της Ανγκόρα

Πήρε το όνομά του από την Άγκυρα της Τουρκίας όπου πρωτοβρέθηκε και είναι ένα από τα παλαιότερα είδη οικόσιτων κουνελιών, γνωστό για το μακρύ, απαλό του τρίχωμα. Σήμερα, όμως, δεν το βρίσκει κανείς μόνο στην Τουρκία ενώ υπάρχουν πολλές παραλλαγές του. Στα μέσα του 1700, τα κουνέλια θεωρούνταν ιδιαίτερα δημοφιλή στους βασιλικούς κύκλους της Γαλλίας, ενώ αυτή η τάση εξαπλώθηκε και σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Έτσι σήμερα, κουνέλια της Ανγκόρα που διαφοροποιούνται κάπως μεταξύ τους συναντάμε στην Αγγλία (όπως αυτό της φωτογραφίας), στην Γαλλία, στην Γερμανία, την Κίνα, την Ελβετία, την Φινλανδία κ.α.
Τα κουνέλια αυτά εκτρέφονται μάλιστα για το τρομερά απαλό τρίχωμά τους, το οποίο πρέπει να κουρεύεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ίσως και καθημερινά, για να μην καταπίνεται από το ζώο και βλάπτει έτσι την υγεία του. Τα ζωάκια αυτά είναι ευγενικά από την φύση τους, αλλά δεν συστήνονται ως κατοικίδια σε αυτούς που δε μπορούν να τα περιποιούνται τακτικά, γιατί η γούνα τους είναι πολύ πυκνή και θέλει συνεχώς χτένισμα. Το βάρος τους κυμαίνεται από 2 έως 3.5 κιλά.

5. Long-eared Jerboa (καγκουρίκι)

Η’ αλλιώς, ο Μίκυ Μάους της ερήμου. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να περιγράψει κανείς αυτό το μικροσκοπικό νυκτόβιο τρωκτικό με την μακριά ποντικίσια ουρά, τα μακριά πίσω πόδια που το βοηθούν να πηδά ψηλά και μακριά, όπως ένα καγκουρό, και τα ιδιαίτερα μεγάλα αυτιά. Το jerboa κυκλοφορεί σε κάποιες απομακρυσμένες, ερήμους θα λέγαμε, περιοχές της Κίνας και της Μογγολίας, ενώ μεγάλο ποσοστό από αυτά διασώζεται σε προστατευμένες περιοχές της Μογγολίας.
Πολύ λίγα πράγματα είναι γνωστά για αυτό το παράξενο είδος, πέραν ίσως από της ιδιαίτερης προστασίας που απαιτείται γι’αυτό, σύμφωνα με την EDGE, ενώ περισσότερη έρευνα αναμένεται να διεξαχθεί μετά το πρώτο βίντεο που κυκλοφόρησε πριν ένα χρόνο και το δείχνει στην καθημερινότητά του.

4. Nudibranch (θαλάσσιος γυμνοσάλιαγκας)

Η πιο κοινή ονομασία «θαλάσσιος γυμνοσάλιαγκας» είναι πολύ πεζή για να περιγράψει αυτά τα εντυπωσιακά πλάσματα, με τα φανταχτερά χρώματα, το παράξενο σχήμα και την μεγαλοφυώς ευπροσάρμοστη δομή. Έχουν υπολογιστεί περί τα 3.000 διαφορετικά είδη θαλάσσιου γυμνοσάλιαγκα, τα οποία ζουν στους κοραλλιογενείς υφάλους όλου του κόσμου. Ο εντοπισμός και η φωτογράφησή τους είναι από τις πιο αγαπημένες ασχολίες των scuba divers που βρίσκονται εκεί. Το αξιοπερίεργο που έχουν είναι ότι τα χρώματα και τα σχήματά τους μπορούν να σας κάνουν να σαστίσετε:
Κάποια έχουν ρίγες, όπως οι τίγρεις, άλλα είναι καλυμμένα με κουκίδες σε χρώμα νέον, άλλα έχουν χνουδωτά κέρατα, άλλα αναπνευστήρες που κουνιούνται ή σπονδυλικές στήλες που διαγράφονται με άλλο χρώμα κι ας είναι λεπτά και κυματιστά σαν ένα φύλλο από μαρούλι. Ένα όμως είναι το μήνυμα που θέλουν να περάσουν με αυτήν τους την εμφάνιση: Φάε με δική σου ευθύνη. Γιατί όλα αυτά τα ωραία χρώματα που υπάρχουν στο σώμα τους είναι στην πραγματικότητα δηλητηριώδη τοξικά που σκοτώνουν…

3. Πλατύπους 

Κάποιοι το χαρακτηρίζουν ως το πλέον παράξενο ζώο στον πλανήτη. Εμείς, όμως, επιλέξαμε να του δώσουμε την τρίτη θέση, αφενός γιατί έχει πλέον πολυφωτογραφηθεί και πολυσυζητηθεί, αφετέρου γιατί… δεν έχετε ακόμα δει τα άλλα δύο. Ο πλατύπους μοιάζει με ένα πλάσμα που δημιουργήθηκε από μέρη άλλων διαφορετικών ζώων. Με την ίσια, καστόρινη ουρά του, πτερύγια και γούνα που θυμίζουν φώκια, και ένα μεγάλο ράμφος πάπιας, δεν μας κάνει εντύπωση που ο πλατύπους έκανε τους πρώτους επιστήμονες που τον εξέτασαν να δυσανασχετήσουν.
Πίστεψαν, μάλιστα, προς στιγμήν, πως το είδος αυτό αποτελούσε κάποιο κακόγουστο αστείο ή κάποιο γενετικό πείραμα. Κι αν η εμφάνισή του σας φαίνεται παράξενη, μάθετε για το αναπαραγωγικό του σύστημα: Είναι το ένα από τα δύο μοναδικά θηλαστικά στον πλανήτη που γεννά αυγά! (το άλλο είναι η έχιδνα, ενδημικό της Αυστραλίας). Πού θα το δείτε; Σε ποτάμια και λίμνες με κινούμενα νερά της νοτιοανατολικής Αυστραλίας, ενώ για μία πιο σίγουρη face-to-face συνάντηση, μπορείτε να κλείσετε κάποια οργανωμένη εξόρμηση στην περιοχή με την Platypus Eco-Tours.

2. Star-nosed mole (τυφλοπόντικας με μύτη αστερία)

Ο τυφλοπόντικας με την παράξενη αυτή μύτη ζει σε περιοχές κάτω από την γη και τρέφεται με μικρά ασπόνδυλα, υδρόβια έντομα και σκουλήκια. Είναι καλός κολυμβητής και μπορεί να αναζητήσει την τροφή του στον πάτο λιμνών και χειμάρρων. Όπως άλλοι τυφλοπόντικες, το ζωάκι αυτό σκάβει σε ρηχές επιφάνειες τούνελ για να βρει τροφή, τα οποία τούνελ συχνά τον οδηγούν κάτω από το νερό των ποταμών. Τα ιδιαίτερα ευαίσθητα ρινικά του πλοκάμια είναι καλυμμένα με περίπου εκατό χιλιάδες αισθητήρες που τον προστατεύουν και τον βοηθούν στην τροφή του.
Ο τρόπος που δημιουργούνται, μάλιστα, είναι το πιο αξιοπερίεργο, αφού εμφανίζονται, όταν γεννιέται, ως ένα πρήξιμο στο πρόσωπο, το οποίο κάποια στιγμή της ζωής του ανοίγει σαν αστέρι γύρω από τη μύτη. Θα τον βρείτε στον ανατολικό Καναδά και τις βορειοανατολικές ΗΠΑ.

1. Anglerfish (καλαμιδόψαρο)

Το καλαμιδόψαρο πήρε το όνομά του από την χαρακτηριστική του μέθοδο να προσελκύει τη λεία του, χάρη σ’αυτό το εξόγκωμα, μέρος του δέρματός του (κεραία), στο κεφάλι του που λειτουργεί σαν θέλγητρο. Τα καλαμιδόψαρα έχουν επίσης βελόνες που προεξέχουν από το κεφάλι τους και κινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις. Η κεραία στο κεφάλι του καλαμιδόψαρου έχει την ικανότητα να αναδεύεται με σκοπό να μοιάζει με λεία και έτσι να προσελκύει σαν δόλωμα άλλα αρπακτικά.
Τα καλαμιδόψαρα ζουν κυρίως σε μεγάλα βάθη των ωκεανών όπου δεν φτάνει το φως του ήλιου. Έτσι η μέθοδος προσέλκυσης της λείας τους βασίζεται στο γεγονός ότι το «δόλωμα» στην κεντρική κεραία του κεφαλιού τους είναι βιοφωτοβόλο. Η ζωή, όμως, για το καλαμιδόψαρο δεν είναι εύκολη, αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για ένα σπάνιο σε γενικές γραμμές ψάρι, που δεν βρίσκει εύκολα ταίρι για να ζευγαρώσει. Και αυτό γιατί τα περισσότερα καλαμιδόψαρα με την κεραία στο κεφάλι (όπως αυτό της φωτογραφίας) είναι θηλυκά, και τα αντίστοιχα αρσενικά τους είναι σπάνια.
Έτσι ο μόνος τρόπος να γονιμοποιηθούν είναι να κουβαλάνε κάποια «παράσιτα» πάνω τους, τα οποία –προς έκπληξη των επιστημόνων που τα πρωτοανακάλυψαν- δείχνουν να είναι απομεινάρια από αρσενικά καλαμιδόψαρα. Εντελώς αυτάρκεις, δηλαδή, οι συγκεκριμένες κυρίες.

http://www.theblog24.gr

Το «σ’ αγαπώ» στη γλώσσα των πουλιών

Μαθήματα… αγάπης από διάφορα είδη πτηνών.

Ειρήνη Λαλίδου

Κάποια πουλιά όταν θέλουν να προσελκύσουν το ταίρι τους δεν κελαηδάνε μόνο, αλλά αποδεικνύουν την… αγάπη τους και με άλλους τρόπους. Δείτε:

Ο φασιανός με τη μπλε… γενειάδα

 
Ο Temminck tragopan (ένα είδος φασιανού), όταν βρίσκεται σε ερωτική διάθεση, αναπτύσσει μία μεγάλη φωσφοριζέ «γενειάδα» για να προσελκύσει το θηλυκό.

Τα μαύρα θαλασσοπούλια με τη μεγάλη… καρδιά

 
Τα αρσενικά θαλασσοπούλια Frigate είναι οι ιπτάμενοι Δον Ζουάν! Για να προσελκύσουν το ταίρι τους, φουσκώνουν έναν κατακόκκινο σάκο που έχουν στο λαιμό, ο οποίος μοιάζει με μία τεράστια κόκκινη καρδιά.

Το πουλί του Παραδείσου και το φωσφοριζέ χαμόγελό του

 
Τρελός, ερωτικός χορός σε συνδυασμό με ένα τεράστιο χαμόγελο που φωσφορίζει. Ποιο θηλυκό μπορεί να αντισταθεί στο παραδεισένιο πουλί;

Πουλιά για… σπίτι

 
Τα εξωτικά πτηνά Bowerbirds είναι… οι πρακτικοί τύποι: χτίζουν μία φωλιά για το θηλυκό και βάζουν μέσα πολύχρωμους σπόρους, άνθη και καρπούς για να το εντυπωσιάσουν.

Η ισχύς εν τη ενώσει για τα φλαμίνγκο

 
Λίγο πριν το ζευγάρωμα, τα φλαμίνγκο χωρίζονται σε ομάδες των 30 και ξεκινούν έναν απόλυτα συγχρονισμένο χορό. Απολαύστε τα:

http://news.youropia.gr

Οι νυχτερίδες «φοβούνται» το φεγγάρι - Νέα έρευνα ανατρέπει τα δεδομένα

Ξεχάστε τους μύθους που ξέρατε για βρικόλακες που γίνονται νυχτερίδες και πετάνε στο φως του φεγγαριού. Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Μεξικού, αποδεικνύει οι νυχτερίδες όχι μόνο δεν πετάνε στο σεληνόφως αλλά όσο μπορούν κρύβονται από αυτό.
Εξετάζοντας προηγούμενες μελέτες από όλο τον κόσμο οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η κινητικότητα των νυχτερίδων μειωνόταν αισθητά όταν είχε φεγγάρι, ωστόσο τα στοιχεία που το αποδείκνυαν αυτό μέχρι σήμερα ήταν αντιφατικά, έτσι οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Βιολογίας Δρ. Ρόμεο Σαντάνα Βάσκες αποφάσισαν να διεξάγουν την έρευνα
Μελετώντας στοιχεία από 11 διαφορετικές έρευνες για 26 είδη νυχτερίδων, οι Μεξικανοί επιστήμονες σχημάτισαν ένα πλάνο σχετικά με τη δραστηριότητα των νυχτερίδων υπό το φως του φεγγαριού, στα διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη και οικοτόπους. Στη διάρκεια της έρευνας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι νυχτερίδες φοβούνται το φως του φεγγαριού και η δραστηριότητά τους υπό το σεληνόφως μειώνεται ανάλογα με τον τύπο του οικοτόπου.
«Οι νυχτερίδες που ζουν σε οικοτόπους όπου το φως διεισδύει με μεγάλη ευκολία εμφανίζουν μειωμένη δραστηριότητα συγκριτικά με τις νυχτερίδες που κινούνται σε πιο σκοτεινές περιοχές», τόνισε σε δηλώσεις του ο Δρ. Βάσκες
Η συμπεριφορά τους αυτή πιθανά οφείλεται στο γεγονός ότι σε ανοιχτές περιοχές και όταν το φως της σελήνης είναι έντονο οι νυχτερίδες κινδυνεύουν περισσότερο από τους θηρευτές, ενώ οι ίδιες δε βρίσκουν τίποτα για να τραφούν αφού τα περισσότερα θηράματα κρύβονται.
Εξαίρεση ωστόσο αποτελούν οι νυχτερίδες που πετούν πάνω από τις κορυφές των δέντρων αφού όπως αποδείχθηκε τα είδη που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία δεν μεταβάλουν την κινητικότητά τους ανάλογα με την ένταση του σεληνόφωτος.

iefimerida.gr 

Δείτε το εντυπωσιακό ψάρι - δράκο που φέρνει καλή τύχη [εικόνες]

Ένα ψάρι που μοιάζει με Δράκο και θεωρείται ότι φέρνει καλή τύχη, σύμφωνα με την κινέζικη λαϊκή παράδοση, αποτελεί το δημοφιλέστερο (και ακριβότερο) «κατοικίδιο» στους κύκλους των πλουσίων της Ασίας.

Ο «κόκκινος δράκος», επίσης γνωστό και ως Arowana, είναι ένα ψάρι του γλυκού νερού που φτάνει το ένα μέτρο σε μήκος και μπορεί να ζήσει μέχρι 25 χρόνια, ενώ είναι ιδιαίτερα μοναχικό, αφού ανέχεται την «παρέα» στο ενυδρείο, μόνο όταν είναι σε πολύ μικρή ηλικία, αλλιώς γίνεται βίαιο και επιθετικό.

Ωστόσο δεν είναι τα εκπληκτικά χρώματα και η ομοιότητά του με δράκο που το κάνουν τόσο ξεχωριστό και δημοφιλές. Αυτό το ψάρι έχει τη φήμη ότι φέρνει καλή τύχη και ευημερία στη ζωή του κατόχου του, γι' αυτό πολλοί πλούσιοι επιχειρηματίες στην Κίνα αλλά και σε όλη την Ασία σπεύδουν να το αγοράσουν και διατίθενται να δώσουν πολλά χρήματα γι' αυτό.

Πράγματι τη φήμη και την ομορφιά του ψαριού, έχουν φροντίσει να εκμεταλλευτούν εμπορικά στην Κίνα, αφού ένα τέτοιο ψάρι στοιχίζει $8000, ενώ η τιμή του αυξάνεται με την ηλικία του ψαριού.

Ωστόσο η «τυχοδιωκτική» αυτή μανία μπορεί να δημιουργήσει οικολογική καταστοφή, αφού ήδη λόγω της «δημοτικότητάς» του ως κατοικίδιο, το ψάρι - δρακος απειλείται με εξαφάνιση!

Δείτε στη συνέχεια μερικές εντυπωσιακές φωτογραφίες από το γούρικο ψάρι:

 iefimerida.gr 

Νέα άγνωστα είδη ζώων εντοπίστηκαν από ερευνητές σε δάσος του Περού

Εντυπωσιακές ανακαλύψεις ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, μετά την εξόρμηση μίας ομάδας Μεξικανών και Περουβιανών βιολόγων στο Εθνικό Καταφύγιο του Ταμπακόνας – Ναμπαλε στο βόρειο Περού. Οι επιστήμονες εντόπισαν και κατέγραψαν νέα υποείδη ζώων με αρκετές χαρακτηριστικές διαφορές από τα αρχικά είδη τους.
Δείτε στις φωτογραφίες που ακολουθούν μερικά από τα καινούρια ζώα που κατέγραψαν οι ερευνητές:
Νυχτόβια Μαϊμού
Οι νυχτόβιες μαϊμούδες έχουν μελετηθεί ελάχιστα και θεωρούνται υπο εξαφάνιση από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) γεγονός που καθιστά τον εντοπισμό του νέου αυτού είδους ιδιαίτερα σημαντικό. Το απροσδιόριστο ακόμα είδος, βρέθηκε κοντά στα σύνορα του Ισημερινού, όπως ανέφερε ο συν-επικεφαλής της εκστρατείας Τζεραρντο Σεμπάλος, από το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού. Σε σύγκριση με τα δύο άλλα είδη νυχτόβιας μαϊμούς που είχαν καταγραφεί στην περιοχή, το νέο αυτό είδος έχει πιο ομοιόμορφο χρώμα και μικρότερο κρανίο.



Οπόσουμ
Σχεδόν διπλάσιο σε μέγεθος από τα μέχρι σήμερα γνωστά είδη Οπόσουμ, αυτό το νέο είδος μαρσιποφόρου είναι το μεγαλύτερο που βρέθηκε μέχρι σήμερα στην περιοχή. Συνήθως τα οπόσουμ έχουν μέγεθος αρουραίου, μεγάλα αυτιά και ουρά και μακρύ μυτερό ρύγχος, ενώ μέχρι σήμερα μόνο 3 υποείδη Οπόσουμ ήταν γνωστά.



«Αινιγματικός» Σκατζόχοιρος
Ονομάστηκε έτσι λόγω του μεγάλου μεγέθους του και της ασυνήθιστα σκουρόχρωμης γούνας του, αυτό το νέο είδος διαφέρει από τα άλλα υποείδη της περιοχής λόγω των αγκαθιών του που είναι μεγάλα όσο ένα στυλό (!) Οι ντόπιοι λένε, επίσης, ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερα είδη σκατζόχοιρου που περιμένουν να τα ανακαλύψουμε. «Το δέρμα του μαρτυρά ένα εντελώς διαφορετικό είδος δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ» είπε ο Σεμπάλος.



Τυφλοπόντικας με μικρά αυτιά
Αυτό το νέο είδος των τυφλοπόντικα είναι ακόμα στο στάδιο της μελέτης από τον Σμπάλος και την ομάδα του, οι οποίοι δεν έχουν διαλέξει όνομα ακόμα για το συγκεκριμένο υποείδος. Είναι πολύ μικρότερα από το κλασσικό μαρσιποφόρο, είναι εντομοφάγο και έχει εξαιρετικά μικρά μάτια και σχεδόν άφαντα αυτιά. Τα στοιχεία για το συγκεκριμένο ζώο είναι ακόμα ανεπαρκή.

 iefimerida.gr 

Τι συμβαίνει με τους πάγους της Ανταρκτικής; - Νέα έρευνα υποστηρίζει ότι αυξήθηκαν

Αυστραλοί επιστήμονες ανατρέπουν τα δεδομένα, υποστηρίζοντας ότι με βάση νέες μετρήσεις, οι πάγοι της ανταρκτικής, όχι μόνο δεν λιώνουν, αλλά έχουν αυξηθεί κιόλας. Συγκεκριμένα αναφέρουν ότι τον περασμένο μήνα, οι πάγοι παρουσίασαν τη μεγαλύτερη αύξηση εδώ και τριάντα χρόνια.

Το πιο παράξενο απ' όλα βέβαια, είναι ότι ενώ φέτος αυξήθηκε η έκταση που καλύπτουν οι πάγοι στην Ανταρκτική, στο Βόρειο Πόλο καταγράφηκε νέο ρεκόρ υποχώρησης τους.

Ο Ρομπ Μέισον, εκπρόσωπος του Αυστραλιανού Ερευνητικού Κέντρου του Χόμπαρτ που παρακολουθεί το οικοσύστημα της Ανταρκτικής, υποστηρίζει ότι οι επιστήμονες που ασχολούνται με τις κλιματολογικές αλλαγές, θα πρέπει να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες για να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει με τις διαρκείς αυξομειώσεις των πάγων.

«Οι μέχρι τώρα προβλέψεις ότι οι πάγοι της Ανταρκτικής θα μειωθούν κατά 30% μέχρι το τέλος του αιώνα δεν επαληθεύονται, αφού αντί να μειωθούν αυξάνονται» τόνισε ο ίδιος.

Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα και από το Κέντρο του Κολοράντο των Ηνωμένων Πολιτειών, που παρακολουθεί τα καιρικά φαινόμενα και τις χιονοπτώσεις στην Ανταρκτική, οι πάγοι στις 26 Σεπτεμβρίου, κάλυπταν επιφάνεια 19,44 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, αριθμός ρεκόρ για την τελευταία τριακονταετία.

Το προηγούμενο ρεκόρ, είχε σημειωθεί το 2006 όταν η έκταση που κάλυπταν οι πάγοι της Ανταρκτικής, είχε φτάσει τα 19,39 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.

iefimerida.gr 

Φλόριντα ΗΠΑ: Ένα φανταστικό μετεωρολογικό φαινόμενο!

Με την πρώτη ματιά μοιάζει σαν ένα μεγάλο κύμα που ήρθε από τον ωκεανό. Στην πραγματικότητα όμως
, βλέπουμε τον υγρό αέρα που έρχεται από την μεριά του ωκεανού προς την στεριά και στο σημείο των κτιρίων, λόγω της έντονης ανοδικής κίνησης του υδρατμούς και της συμπύκνωσής του, ξεκινά η δημιουργία ενός σύννεφου από πολύ χαμηλό ύψος. Απολαύστε τις μαγικές εικόνες...

coolaristo

Σάλος από την αποκάλυψη για την ουσία που χρησιμοποιούσαν τα McDonald’s

Τι είναι η «ροζ γλίτσα»;
Κατά τον τηλεοπτικό σεφ Τζέιμι Όλιβερ είναι ένα συστατικό βιομηχανοποιημένων τροφίμων που χρησιμοποιούσε η πιο γνωστή αλυσίδα γρήγορου φαγητού στον κόσμο, τα McDonald’sγια να μετατρέψουν λιπαρά απομεινάρια βοδινού κρέατος σε....
κιμά για τα χάμπουργκέρ τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Όλιβερ προκάλεσε αναστάτωση στο τηλεοπτικό του κοινό, όταν αποκάλυψε ότι τα McDonald’s χρησιμοποιούσαν αυτή την ουσία που δεν είναι τίποτα άλλο από υδροξείδιο του αμμωνίου (E527) όπως είπε.

Τα McDonald’s απέσυραν τελικά την ουσία αυτή από τα προϊόντα τους αλλά για να γίνει αυτό χρειάστηκε ολόκληρη τηλεοπτική εκστρατεία εκ μέρους του Όλιβερ. Ο Τοντ Μπέικον πάντως -διευθυντής του αρμόδιου τμήματος των McDonald’s στις ΗΠΑ-, αρνήθηκε ότι η απόφαση της αλυσίδας εστιατορίων είχε σχέση με την εκστρατεία του Όλιβερ. «Η απόφαση να αφαιρέσουμε αυτό το προϊόν από το σύστημα των McDonald’s δεν συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, αλλά με την απόφασή μας να υποστηρίξουμε την προσπάθεια εναρμόνισης των παγκόσμιων προτύπων στα υλικά του ωμού βοδινού. Τα McDonald’s εναρμονίζονται με τα κυβερνητικά προαπαιτούμενα και κανονισμούς για την ασφάλεια των τροφίμων» είπε.

Ο μικροβιολόγος του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας Τζέραλ Ζίρνσταϊν υποστηρίζει ότι η χρήση του υδροξείδιου του αμμωνίου πρέπει να απαγορευθεί: «Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για βοδινό κιμά και το να επιτρέπεται να χρησιμοποιείται σε βοδινό κιμά είναι κάποια μορφή ψευδούς επισήμανσης».

iefimerida.gr