http://news.youropia.gr
Η Φύση είναι ένα βιβλίο που είναι μονίμως ανοιχτό, και ο άνεμος γυρίζει τις σελίδες του. Christian Bobin, 1951 , Γάλλος συγγραφέας
Κεφίρ, το ελιξίριο της μακροζωίας
Το κεφίρ (kefir) είναι ένα πολυσύνθετο μείγμα ωφέλιμων για τον άνθρωπο μικροοργανισμών που οι γηγενής λαοί του Καύκασου και της Μέσης Ανατολής, γνωρίζουν και καταναλώνουν αιώνες τώρα. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι Καυκάσιοι υπέρβαιναν τα 100 χρόνια ζωής.
Ένα ιδιαίτερα εύπεπτο γαλακτοκομικό προϊόν που δρα ευεργετικά στη λειτουργία του πεπτικού συστήματος και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Παράγεται από οποιοδήποτε φρέσκο γάλα όπως κατσίκας και αγελάδας, στο οποίο έχει προστεθεί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, καλλιέργεια από νωπούς σπόρους κεφίρ, προκαλώντας ζύμωση. Οι σπόροι του κεφίρ που οπτικά δίνουν την εντύπωση σφουγγαριού, αποτελούνται από μια μάζα οξυγαλακτικών βακτηρίων φιλικών για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Το θρεπτικό αυτό ρόφημα, περιέχει χρήσιμα βακτήρια, ζύμες, μέταλλα και πολλά απαραίτητα αμινοξέα που συμβάλλουν στην ικανότητα αυτοΐαση του ανθρώπινου οργανισμού. Έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες και μεγάλη γκάμα καλών βακτηρίων, όπως ο γαλακτοβάκιλλος L. Casei. Το βακτήριο αυτό του κεφίρ έχει εκπληκτική αντοχή στις γαστρικές εκκρίσεις, καταφέρνοντας έτσι να φθάσει σχεδόν ανεπηρέαστο σε μεγάλες συγκεντρώσεις στο έντερο, όπου και συμβάλλει στην αποίκηση και στην διατήρηση της μικροχλωρίδας.
Η θρεπτική αξία του είναι υψηλή και αφομοιώνεται εύκολα από τον οργανισμό. Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, ασβέστιο, μαγνήσιο και φώσφορο, καθώς και βιταμίνες όπως η πυριδοξίνη, η βιοτίνη, το φυλλικό οξύ.
Το κεφίρ είναι χαμηλό σε λιπαρά και έχει λίγες θερμίδες. Τα 100 ml κεφίρ δίνουν περίπου 70-80 kcal. Είναι εξαιρετική τροφή για τις έγκυες γυναίκες και αυτές που θηλάζουν, για όσους ασχολούνται με την άθληση, τα σπορ, για τα άτομα τρίτης ηλικίας και για όσους έχουν προβλήματα με το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Έχει διουρητικές ιδιότητες και βοηθάει στις ασθένειες νεφρών, συκωτιού και βελτιώνει καταστάσεις όπως η αναιμία. Επίσης το κεφίρ δίνει άφθονη ενέργεια και βοηθάει στο αίσθημα ευεξίας.
Η ιδιαιτερότητα του κεφίρ είναι ότι αφομοιώνεται ευκολότερα στον οργανισμό από ότι το γιαούρτι. Μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε έτοιμο φτιαγμένο σε καταστήματα υγιεινής διατροφής ή/και super markets, είτε προμηθευτείτε τους σπόρους για να το φτιάξετε μόνοι σας στο σπίτι.
Φτιάξτε μόνοι σας κεφίρ στο σπίτι
Βάζετε 2-3 κ. εκατοστά σπόρους κεφίρ ή αν το βρείτε σε αποξηραμένους κόκκους 2 κουτ. σούπας σε καθαρό γυάλινο δοχείο χωρητικότητας 1½ lt.
Προσθέτετε περίπου 1 lt φρέσκο γάλα (παστεριωμένο και όχι άβραστο ή εβαπορέ) και κλείνετε το καπάκι σφιχτά. Το γάλα πρέπει να καλύπτει πλήρως τους κόκκους κεφίρ αλλά δεν πρέπει να γεμίζει το δοχείο έως πάνω.
Αφήνετε το μίγμα σε θερμοκρασία δωματίου για 12 ώρες.
Ανοίγετε το δοχείο και σουρώνετε. Αυτό που θα περάσει από το σουρωτήρι είναι το πόσιμο κεφίρ και ότι μείνει είναι οι δραστικοί σπόροι που θα καλλιεργήσετε και θα χρησιμοποιήσετε ξανά .
Βάζετε το πόσιμο κεφίρ σε καθαρό γυάλινο μπουκάλι και κλείνετε αεροστεγώς. Αποθηκεύεται στο ψυγείο το πολύ για 48 ώρες.
Μπάστα Παναγιώτα
Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
e-mail: giotabasta@gmail.com
Ένα ιδιαίτερα εύπεπτο γαλακτοκομικό προϊόν που δρα ευεργετικά στη λειτουργία του πεπτικού συστήματος και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Παράγεται από οποιοδήποτε φρέσκο γάλα όπως κατσίκας και αγελάδας, στο οποίο έχει προστεθεί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, καλλιέργεια από νωπούς σπόρους κεφίρ, προκαλώντας ζύμωση. Οι σπόροι του κεφίρ που οπτικά δίνουν την εντύπωση σφουγγαριού, αποτελούνται από μια μάζα οξυγαλακτικών βακτηρίων φιλικών για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Το θρεπτικό αυτό ρόφημα, περιέχει χρήσιμα βακτήρια, ζύμες, μέταλλα και πολλά απαραίτητα αμινοξέα που συμβάλλουν στην ικανότητα αυτοΐαση του ανθρώπινου οργανισμού. Έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες και μεγάλη γκάμα καλών βακτηρίων, όπως ο γαλακτοβάκιλλος L. Casei. Το βακτήριο αυτό του κεφίρ έχει εκπληκτική αντοχή στις γαστρικές εκκρίσεις, καταφέρνοντας έτσι να φθάσει σχεδόν ανεπηρέαστο σε μεγάλες συγκεντρώσεις στο έντερο, όπου και συμβάλλει στην αποίκηση και στην διατήρηση της μικροχλωρίδας.
Η θρεπτική αξία του είναι υψηλή και αφομοιώνεται εύκολα από τον οργανισμό. Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, ασβέστιο, μαγνήσιο και φώσφορο, καθώς και βιταμίνες όπως η πυριδοξίνη, η βιοτίνη, το φυλλικό οξύ.
Το κεφίρ είναι χαμηλό σε λιπαρά και έχει λίγες θερμίδες. Τα 100 ml κεφίρ δίνουν περίπου 70-80 kcal. Είναι εξαιρετική τροφή για τις έγκυες γυναίκες και αυτές που θηλάζουν, για όσους ασχολούνται με την άθληση, τα σπορ, για τα άτομα τρίτης ηλικίας και για όσους έχουν προβλήματα με το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Έχει διουρητικές ιδιότητες και βοηθάει στις ασθένειες νεφρών, συκωτιού και βελτιώνει καταστάσεις όπως η αναιμία. Επίσης το κεφίρ δίνει άφθονη ενέργεια και βοηθάει στο αίσθημα ευεξίας.
Η ιδιαιτερότητα του κεφίρ είναι ότι αφομοιώνεται ευκολότερα στον οργανισμό από ότι το γιαούρτι. Μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε έτοιμο φτιαγμένο σε καταστήματα υγιεινής διατροφής ή/και super markets, είτε προμηθευτείτε τους σπόρους για να το φτιάξετε μόνοι σας στο σπίτι.
Φτιάξτε μόνοι σας κεφίρ στο σπίτι
Βάζετε 2-3 κ. εκατοστά σπόρους κεφίρ ή αν το βρείτε σε αποξηραμένους κόκκους 2 κουτ. σούπας σε καθαρό γυάλινο δοχείο χωρητικότητας 1½ lt.
Προσθέτετε περίπου 1 lt φρέσκο γάλα (παστεριωμένο και όχι άβραστο ή εβαπορέ) και κλείνετε το καπάκι σφιχτά. Το γάλα πρέπει να καλύπτει πλήρως τους κόκκους κεφίρ αλλά δεν πρέπει να γεμίζει το δοχείο έως πάνω.
Αφήνετε το μίγμα σε θερμοκρασία δωματίου για 12 ώρες.
Ανοίγετε το δοχείο και σουρώνετε. Αυτό που θα περάσει από το σουρωτήρι είναι το πόσιμο κεφίρ και ότι μείνει είναι οι δραστικοί σπόροι που θα καλλιεργήσετε και θα χρησιμοποιήσετε ξανά .
Βάζετε το πόσιμο κεφίρ σε καθαρό γυάλινο μπουκάλι και κλείνετε αεροστεγώς. Αποθηκεύεται στο ψυγείο το πολύ για 48 ώρες.
Μπάστα Παναγιώτα
Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
e-mail: giotabasta@gmail.com
ΓΑΛΑ ΓΑΙΔΟΥΡΑΣ (VIDEO)
Αυξανόμενο παρουσιάζεται το ενδιαφέρον των καταναλωτών της Ευρώπης για το γαϊδουρινό γάλα του οποίου η τιμή εξακολουθεί να κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα αφού το ένα λίτρο αγγίζει τα 100 ευρώ .
Σήμερα στην Ελλάδα η οικονομική κρίση οδηγεί πολλούς κτηνοτρόφους στην επιλογή της εκτροφής όνων που ούτως η άλλως αποτελούν τα απομεινάρια ενός πολιτισμού που χάνεται.
Το γάλα γαϊδούρας είναι γνωστό για τις θεραπευτικές, κοσμετολογικές και διατροφικές του ιδιότητες.
Εντυπωσιακή χαρακτηρίζεται η προσπάθεια που καταβάλλει ένας Θεσσαλονικιός ο οποίος εκτρέφει όνους σε ιδιόκτητη φάρμα στο Λαγκαδά και μοιράζει δωρεάν γάλα γαϊδούρας σε όποιον του ζητήσει.
ΓΑΛΑ ΓΑΙΔΟΥΡΑΣ TV100
Ευεργετικό το γάλα του... γαϊδάρου
 |
| capitalhealth.gr |
Κάτι ήξεραν οι παλιοί...
Ιδιαίτερα ευεργετικές ιδιότητες έχει το γάλα του γαϊδουριού, που θεωρείται διατροφικά μακράν καλύτερο από το αγελαδινό και πιο κοντινό στο μητρικό, καθώς είναι σχετικά φτωχό σε ολικά στερεά και πρωτεΐνες και έχει υψηλή περιεκτικότητα σε λακτόζη.
Σύμφωνα με έρευνες, το γάλα της γαϊδούρας έχει ιδιότητες αντιγήρανσης και αναγεννητικά συστατικά και προλαμβάνει ορισμένες ασθένειες του δέρματος. Ακόμα, περιέχει απαραίτητα λιπαρά οξέα που βοηθούν στην απορρόφηση των βιταμινών, ενώ ακόμα βελτιώνει και τη διαδικασία της επούλωσης.
Τα μεταλλικά άλατα του γαϊδουρινού γάλακτος επιτρέπουν στο δέρμα να καθαρίζεται, εφόσον αφαιρούνται τα νεκρά κύτταρα του δέρματος με στόχο τη δημιουργία νέων ζωντανών κυττάρων.
Το αυξανόμενο ενδιαφέρον για το γάλα του γαϊδουριού, τόσο σε επίπεδο παραγωγής, όσο και σε επιστημονικό επίπεδο, πρόκειται να συζητηθεί -μεταξύ άλλων θεμάτων- στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Κτηνιατρικής Παραγωγικών Ζώων, Υγιεινής και Ασφάλειας Τροφίμων Ζωικής Προέλευσης και Προστασίας του Καταναλωτή, που ξεκινά σήμερα στη Θεσσαλονίκη και οργανώνεται από την Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρεία.
Στο συνέδριο, θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά σε εθνικό επίπεδο τα αποτελέσματα μακροχρόνιας έρευνας σχετικά με την εκτροφή και την υγεία των όνων στην Ελλάδα.
Η ερευνητική ομάδα της Κτηνιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης, με συντονιστή τον αναπληρωτή καθηγητή Γεώργιο Αρσένο ασχολείται με τους όνους τα τελευταία 10 χρόνια με στόχο την ανάδειξη των δυνατοτήτων της ονοτροφίας, αλλά και την υποστήριξη των γαϊδουριών στον αγώνα τους για επιβίωση αφού «αποτελούν τα απομεινάρια ενός πολιτισμού που χάνεται». Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι ο πληθυσμός των ελληνικών όνων είναι πλέον κάτω από τις 13.000, όταν μόλις δεκαπέντε χρόνια πριν ήταν 95.000.
Επίσης είναι αδιευκρίνιστο σε ποιες φυλές ανήκουν τα εναπομείναντα ζώα, ενώ καμία από τις εγχώριες φυλές όνων δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο απειλούμενων φυλών του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (F.A.O), ο οποίος αποτελεί την παγκόσμια βάση αναφοράς. Πέρα από την διατήρηση της βιοποικιλότητας και γενετικής ποικιλότητας των αυτοχθόνων φυλών γαιδάρων, που εκτρέφονται στην Ελλάδα, η έρευνα έρχεται να καλύψει και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το γαϊδουρινό γάλα σε επίπεδο παραγωγής αλλά και σε επιστημονικό επίπεδο.
 |
| 1.000 €/kg κοστίζει το τυρί από γάλα γαϊδάρας! |
Με δεδομένη την ευρωπαϊκή εμπειρία, όπου το γαϊδουρινό γάλα χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή καλλυντικών, αλλά και για ανθρώπινη κατανάλωση, στην έρευνα παρουσιάζονται στοιχεία από την ελληνική πραγματικότητα των υφιστάμενων μονάδων παραγωγής γαϊδουρινού γάλακτος και αναλύονται οι προοπτικές αυτής της καινοτόμου δραστηριότητας.
Είναι γεγονός ότι στη διαθέσιμη επιστημονική βιβλιογραφία παρατηρείται μια έντονη ερευνητική δραστηριότητα με αντικείμενο το γαϊδουρινό γάλα. Μόνο την τελευταία πενταετία έχουν δημοσιευτεί 60 περίπου επιστημονικές εργασίες αποκλειστικά για το γαϊδουρινό γάλα.
Οι εργασίες αυτές υποδηλώνουν, ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση για τα βρέφη που παρουσιάζουν δυσανεξία στο αγελαδινό γάλα και σε επιλεγμένες περιπτώσεις αλλεργίας, αλλά και ως προληπτικό μέτρο για μια σειρά από παθήσεις ενηλίκων ατόμων.
Από τα στοιχεία για τη χημική σύνθεση του γαϊδουρινού γάλατος και τις αναλύσεις, που έχουν πραγματοποιηθεί, προκύπτει ότι είναι σχετικά φτωχό σε ολικά στερεά (8 έως 10%) και πρωτεΐνες (1,5 έως 1,8%) ενώ έχει υψηλή περιεκτικότητα σε λακτόζη (6 έως 7%).
Η λιποπεριεκτικότητά του κυμαίνεται από 0,28% έως και 1,82% και εξαρτάται από την εποχή του έτους. Η ημερήσια γαλακτοπαραγωγή μιας γαϊδούρας κυμαίνεται από 0.9 έως 1.7 λίτρα, ενώ η μέση ετήσια ποσότητα είναι 489±36 λίτρα με μέση διάρκεια αρμέγματος 295±12 μέρες.
Σε ότι αφορά τα οικονομικά οφέλη για τους παραγωγούς, ο κ. Αρσένος τονίζει στην εισήγησή του προς το συνέδριο, ότι την τελευταία δεκαετία δημιουργήθηκαν σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία) εκτροφές όνων, όπου το παραγόμενο γάλα χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή καλλυντικών αλλά και για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι ιδιαίτερα υψηλές τιμές πώλησης του παραγόμενου γάλατος στις εκτροφές των παραπάνω χωρών είναι ενδεικτικό των δυνατοτήτων της συγκεκριμένης δραστηριότητας.
 |
| institutoeuropeodelbienestar.com |
Οι εκτροφές αυτές, που έχουν γίνει πλέον γνωστές στη χώρα μας -αποτελούν κατά τον ίδιο- το κίνητρο και λειτουργούν ως πρόκληση για τους επίδοξους εκτροφείς στην Ελλάδα.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι, όλες οι επιχειρήσεις με γαϊδούρια που έγιναν στο εξωτερικό βασίστηκαν αποκλειστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την ευρηματικότητα των δημιουργών τους, υπογραμμίζει ο κ. Αρσένος.
Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, η εκτροφή των γαϊδάρων είναι μια επίπονη διαδικασία και χρειάζεται ιδιαίτερες δεξιότητες.
Η δημιουργία μιας μονάδας παραγωγής γαϊδουρινού γάλακτος μπορεί να είναι μια βιώσιμη επιχείρηση κάτω όμως από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Έτσι, θα πρέπει κάθε επίδοξος ονοτρόφος να εξετάσει προσεκτικά τις δυνατότητες του εγχειρήματος.
1.000 €/kg κοστίζει το τυρί που παράγεται από γάλα γαϊδάρας.
Το τυρί αυτό το προμηθεύει μια φάρμα στην περιοχή Σρέμσκα Μιτρόβιτσα της Σερβίας, η οποία είναι η μοναδική στα Βαλκάνια που ειδικεύεται σε αυτού του είδους την τυροκομική παραγωγή.
Το τυρί αυτό το προμηθεύει μια φάρμα στην περιοχή Σρέμσκα Μιτρόβιτσα της Σερβίας, η οποία είναι η μοναδική στα Βαλκάνια που ειδικεύεται σε αυτού του είδους την τυροκομική παραγωγή.
Η φάρμα φιλοξενεί 100 γαϊδουράκια, των οποίων το γάλα αποτελεί τη βάση και το κυρίαρχο συστατικό για την παραγωγή προϊόντων όπως σαπούνι, λικέρ και αφρόλουτρο. Σύμφωνα ωστόσο με τον επικεφαλή της φάρμας, Σλόμπονταν Σίμπιτς, από το γάλα των γαϊδάρων παράγεται και τυρί αλλά μόνο κατόπιν παραγγελίας.
Το κόστος είναι υψηλό καθώς για να παραχθεί 1 κιλό τυρί χρειάζονται 25 λίτρα γάλα γαϊδάρας. Το τυρί από γάλα γαϊδάρας έχει ιδιαίτερη γεύση και δεν περιέχει συντηρητικά.
Σήμερα, εκτρέφονται στην Ελλάδα περίπου 14.600 γαϊδούρια. Στη Θεσσαλία εκτρέφονται 801 γαϊδούρια, σύμφωνα με στοιχεία που υπάρχουν για τους νομούς Τρικάλων, Καρδίτσας και Μαγνησίας, ενώ για το νομό Λάρισας δεν υπάρχουν δηλωμένα ζώα.
Τα Νέα
Το τετράφυλλο τριφύλλι
Ιστορία των τετράφυλλων τριφυλλιών
Τα πέταλα ενός τρίφυλλου τριφυλλιού αναπαριστούν την τριαδικότητα, τα τρία στοιχεία της Αγ. Τριάδος. Αλλά ποια είναι η ιστορία που συνοδεύει τα τετράφυλλα τριφύλλια, ώστε να θεωρούνται τυχερά φυλαχτά;
Αφού εδώ, ο ισχύων αριθμός είναι το τέσσερα, η ιστορία που βρίσκεται πίσω από τα τετράφυλλα τριφύλλια ως τυχερά φυλαχτά, είναι σαφώς διαφορετική από την τριαδική παράδοση του τριφυλλιού. Πράγματι, η ερμηνεία που "περιβάλλει" τα τετράφυλλα τριφύλλια προηγείται χρονικά του χριστιανισμού και κρατά από την ειδωλολατρική περίοδο, όπου τα τετράφυλλα τριφύλλια ήταν κέλτικα φυλαχτά.
 |
Λευκό τριφύλλι (Trifolium repens L.)
|
Η κέλτικη κυριαρχία επεκτάθηκε κάποτε σε ολόκληρη την Ιρλανδία και σ' ένα μεγάλο μέρος της δυτικής Ευρώπης. Ήταν οι Δρυίδες (Κέλτες ιερείς) που έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση για τα τετράφυλλα τριφύλλια, τα ανέδειξαν σαν φυλαχτά των Κελτών και τα χρησιμοποιούσαν σαν ισχυρά αντίδοτα ενάντια στα κακόβουλα πνεύματα. οι Δρυίδες πίστευαν πως αυτός που κρατούσε τετράφυλλο τριφύλλι μπορούσε να βλέπει φαντάσματα που δεν μπορούσαν να βλέπουν οι άλλοι. Τα κέλτικα φυλαχτά είναι η αρχή της παράδοσης των τετράφυλλων τριφυλλιών, που λέει πως έχουν τη δύναμή να εξασφαλίζουν την καλή τύχη.
Το πνεύμα μυστηρίου που τυλίγει το τετράφυλλο τριφύλλι συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αφού η εύρεση ενός πραγματικά τετράφυλλο τριφυλλιού είναι ακόμα ένα σπάνιο περιστατικό και οιωνός καλής τύχης.
Τα τέσσερα φύλλα των τετράφυλλων τριφυλλιών εκπροσωπούν την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη και την τύχη.
Όπως λέει και το ποιηματάκι:
Το ένα φύλλο είναι για την ΠΙΣΤΗ...
Το δεύτερο για την ΕΛΠΙΔΑ...
Το τρίτο συμβολίζει την ΑΓΑΠΗ...
Και το τέταρτο κράτα το για "ΓΟΥΡΙ"!
Όμως μια άλλη γνωστή ερμηνεία εκφράζεται στον παρακάτω στίχο:
Κοιτάζω ένα τετράφυλλο τριφύλλι
που πριν δεν έκανα τον κόπο να δω.
Το ένα φύλλο είναι το ηλιοβασίλεμα, το άλλο η βροχή,
το τρίτο τα τριαντάφυλλα που φυτρώνουν στην εξοχή.
Δε χρειάζεται να εξηγηθεί αυτό που τέταρτο έχει αφεθεί.
Είναι κάποιος που αγαπώ.
Κοιτάζω ένα τετράφυλλο τριφύλλι
που πριν δεν έκανα τον κόπο να δω.
Η πρώτη λογοτεχνική αναφορά που προσεγγίζει την παράδοση του τετράφυλλου τριφυλλιού σαν κέλτικο φυλαχτό φαίνεται να έχει προέλευση από το 1620. Εκείνη τη χρονιά ο Sir John Melton έγραφε, "αν περπατάς μέσα στον αγρό, όποιο τετράφυλλο χόρτο και να βρεις, κάτι καλό πρόκειται να σου συμβεί". Κατά μέσον όρο, υπάρχουν 10.000 τρίφυλλα τριφύλλια για κάθε ένα πραγματικά τετράφυλλο τριφύλλι.
Στην ελληνική λαϊκή παράδοση το τετράφυλλο τριφύλλι εκτός από το γούρι που φέρνει, είναι και ανεκτίμητο ερωτικό φίλτρο. Αν δε αποκτηθεί την Πρωτομαγιά ή το Πάσχα, και «αστριστεί» επί τρία Σαββατόβραδα πάνω σε κόκκινο πανί και «λειτουργηθεί κρυφά σαράντα φορές», τότε το αγαποβότανο αυτό αποκτά πολύ μεγάλη μαγική δύναμη. Κανένας ερωτικός στόχος δεν αντιστέκεται, καμία κλειδωνιά δε μένει κλειστή μπροστά του, και σου φανερώνονται όλοι οι κρυμμένοι θησαυροί.
Ένα... τετράφυλλο τριφύλλι, που έχει μάλιστα τα φυλλαράκια του σε σχήμα καρδιάς, είναι σπάνιο και είναι πάντοτε τυχερός όποιος το αποχτάει.
Ποια είναι τα γνήσια τετράφυλλα τριφύλλια
Σήμερα κάποιος μπορεί εύκολα να βρει ένα τετράφυλλο τριφύλλι. Το Oxalis deppei πωλείται σαν "φυτό της καλής τύχης", γιατί διαθέτει ένα φύλλο, που αποτελείται πάντα από τέσσερα φυλλαράκια. Ωστόσο τα φυτά του γένους Oxalis δεν είναι το αληθινό τριφύλλι, αλλά μόνο ένα τρίφυλλο φυτό που του μοιάζει. Επιπλέον, πώς μπορεί ένα φυτό όταν παράγεται μαζικά, να διατηρήσει τη μαγεία, που του έχει αποδώσει η τόσων ετών παράδοση; Δεν υπάρχει ούτε ίχνος ρομαντισμού σ' αυτήν την ιστορία....
Το ίδιο ισχύει και για το νεροτρύφυλλο (Marsilea Quadrifolia) που επίσης παράγει φυτά με τέσσερα φύλλαΤα γνήσια τετράφυλλα τριφύλλια μας μαζεύονται με το χέρι από το φυτό Trifolium repens, που θεωρείται πως είναι το αρχικό τετράφυλλο τριφύλλι. Ένας τρόπος για να αναγνωρίσετε ένα πραγματικό τετράφυλλο τριφύλλι, είναι να ελέγξετε το τέταρτο φύλλο, που είναι συνήθως μικρότερο από τα άλλα τρία φύλλα.
valentine.gr
Το νερό έχει μνήμη και ευφυΐα;
Από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα το νερό υπήρξε για την ανθρωπότητα πηγή ζωής, πλούτου αλλά και λατρείας, κάνοντας τον άνθρωπο γρήγορα να συνειδητοποιήσει την δύναμη του, κατατάσσοντάς το έτσι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της φύσης, αλλά ταυτόχρονα προκαλώντας τον σε ένα συνεχή αγώνα για την κατάκτηση αυτού.Η δύναμη του έγινε αφορμή να πεθάνουν εκατομμύρια άνθρωποι για αυτό, αλλά ταυτόχρονα και μέσο ζωής και αναγέννησης και αν αναλογιστούμε ότι το σώμα μας αποτελείται από νερό είναι φυσικό και απόλυτα σύμφωνο με τους νόμους της αρμονικής συνήχησης να υπάρχει μία αλληλεπίδραση αυτού και της ίδιας της φύσης τόσο στο υλικό όσο και στο εκφραστικό, στο νοητικό και στο ψυχικό επίπεδο.Δεν είναι τυχαία η θεοποίηση του από όλους τους αρχαίους πολιτισμούς. Από τους Ινδιάνους και Ίνκας της Αμερικής, αρχαίους Έλληνες και Αιγυπτίους, μέχρι τους Σαμάνους και Βαβυλώνιους της Ασίας, υπήρξε κύριο στοιχείο λατρείας μιλώντας για τις Ναϊάδες και Νεράιδες των πηγών, τις Νηριήδες των ωκεανών και για κάποιους άλλους "Ντέβα" του νερού.Για τον Θαλή, η πρώτη απόλυτη αρχή των πάντων ήταν το Ύδωρ, από το οποίο είναι δημιουργημένα τα πάντα, σε διάφορους σχηματισμούς και μεταλλάξεις του, ήταν μία ζωτική αρχή του κόσμου, έτσι μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το νερό είναι ευαίσθητο σε ακραία λεπτές επιδράσεις και ικανό να προσαρμοστεί στις πιο ποικίλες καταστάσεις, όπως κανένα άλλο υγρό δεν μπορεί να κάνει.Τα πειράματα του Masaru Emoto ο οποίος είχε την ιδέα να φωτογραφίσει το νερό σε διάφορες φάσεις της ύπαρξής του και μέσα σε διαφορετικές συνθήκες εξωτερικού περιβάλλοντος, προσθηκών και μολύνσεων από ξένες ουσίες, αλλά και από ποικίλες σε συναισθήματα σκέψεις, ακολουθώντας πάντα επιστημονική μεθοδολογία, έρχεται να επιβεβαιώσει με την σειρά του ότι το νερό δεν είναι απλά και μόνο ένα υγρό, αλλά κάτι το ζωντανό που αντιδρά ανάλογα με καθετί το επηρεάζει διαφοροποιώντας την ενεργειακή και κρυσταλλική του δομή, ανταποκρινόμενο στις σκέψεις και τα συναισθήματα μας!.Με λίγα λόγια το Νερό δρα ως ένα στοιχείο μνήμης.. στο οποίο αποτυπώνονται όλες μας οι σκέψεις. Από εδώ μπορούμε να καταλάβουμε και το πώς αποθηκεύονται οι πληροφορίες στον εγκέφαλό μας.. διότι και αυτός αποτελείτε από 35+% στοιχεία νερού!
Είναι ολοφάνερο λοιπόν από τα όσα αναφέραμε παραπάνω ότι όσο αφορά το Ύδωρ δεν πρόκειται για ένα κοινό υγρό για το οποίο απλώς και μόνο προσπαθήσαμε να αποδείξουμε την αξία και δύναμη του εδώ, μια και ο καθένας από εμάς λίγο πολύ πιστεύω έχει διαπιστώσει κάτι από αυτά, αλλά να δείξουμε αυτό που σήμερα θεωρείται ανεξήγητο και παράλογο προς εμάς ως δημιουργήματα του Δυτικού πολιτισμού, ότι έχει την δική του Μαγεία ανοίγοντας παράλληλα και καινούργιους δρόμους για να προσεγγίζουμε τον όλο κόσμο μας.
Είναι ολοφάνερο λοιπόν από τα όσα αναφέραμε παραπάνω ότι όσο αφορά το Ύδωρ δεν πρόκειται για ένα κοινό υγρό για το οποίο απλώς και μόνο προσπαθήσαμε να αποδείξουμε την αξία και δύναμη του εδώ, μια και ο καθένας από εμάς λίγο πολύ πιστεύω έχει διαπιστώσει κάτι από αυτά, αλλά να δείξουμε αυτό που σήμερα θεωρείται ανεξήγητο και παράλογο προς εμάς ως δημιουργήματα του Δυτικού πολιτισμού, ότι έχει την δική του Μαγεία ανοίγοντας παράλληλα και καινούργιους δρόμους για να προσεγγίζουμε τον όλο κόσμο μας.
http://www.agrocapital.gr
Σμέουρο: Καλλιέργεια με μέλλον
Σμέουρο: Καλλιέργεια με μέλλον
Μπορεί σε μέγεθος να είναι ένας μικρός καρπός, ωστόσο η εμπορική επιτυχία που γνωρίζει στη διεθνή αγορά λόγω της ζήτησης γι' αυτό είναι πολύ μεγάλη.
Ο λόγος για το σμέουρο ή άλλως φραμπουάζ, έναν πολύ νόστιμο και πολύτιμο διατροφικά καρπό, που καλλιεργείται ευρέως στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Επίσης χώρες που έχει μεγάλη ανάπτυξη η καλλιέργεια του σμέουρου είναι η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Δανία, η Γαλλία και χώρες από τη Νότιο Αμερική.
Στη χώρα μας, το σμέουρο -όπως και το βατόμουρο- είχε καλλιεργηθεί πριν από 20 χρόνια, αλλά λόγω κακής οργάνωσης της παραγωγής αλλά και της αγοράς σχεδόν εξαφανίσθηκαν.
Σήμερα όμως, όπως επισημαίνουν γνώστες των αγορών αυτών, θα μπορούσε να αναπτυχθεί αυτή η καλλιέργεια στη χώρα μας, ως καλλιέργεια υπαίθρου αλλά και ως καλλιέργεια θερμοκηπίου και να δώσει ικανοποιητικό εισόδημα, εφόσον βέβαια καλλιεργηθεί σωστά και οργανωθεί σε σωστές βάσεις η εμπορία της.
Το σμέουρο κυρίως καταναλώνεται σαν νωπός καρπός, αλλά και σαν κατεψυγμένος. Επίσης χρησιμοποιείται στη βιομηχανία για την παρασκευή μαρμελάδας, ζελέδων, χυμών, παγωτών, λικέρ, ως προσθετικά γιαουρτιών, κρασιών και στη ζαχαροπλαστική. Γενικά ένα κεσεδάκι των 125 γραμμαρίων από κόκκινα σμέουρα καλύπτει το 50% της ημερησίας δόσης του ανθρώπινου οργανισμού σε βιταμίνη C, το 10% του αναγκαίου σιδήρου και ταυτόχρονα παρέχει σημαντικές ποσότητες σε βιταμίνες, πηκτίνες, ανόργανα άλατα, ενώ έχει μόνο περίπου 70 θερμίδες και η περιεκτικότητα σε νάτριο είναι χαμηλή.
Η παγκόσμια παραγωγή σμέουρων ανέρχεται στους 414.000 τόνους, από τους οποίους οι 342.000 τόνοι παράγονται από χώρες της Ευρώπης. Η Ρωσία είναι η πρώτη παραγωγός χώρα με 100.000 τόνους, ενώ για την πρώην Γιουγκοσλαβία αναφέρονται 94.000 τόνοι. Από τις χώρες της ΕΕ η Πολωνία προηγείται με 45.000 τόνους και ακολουθεί η Γερμανία με 29.000 τόνους.
Οι χώρες της Ευρώπης εισάγουν αρκετές ποσότητες νωπών φρούτων εκτός εποχής παρά τη δυνατότητα κατανάλωσης φθηνότερων κατεψυγμένων φρούτων. Eτσι έχουν αρχίσει να ερευνούν το ενδεχόμενο της εκτός εποχής παραγωγής σμέουρων και επιπλέον σε περιοχές με ήπιο χειμώνα όπως οι χώρες της Μεσογείου.
Στη Γαλλία, το σμέουρο καταναλώνεται με τρεις τρόπους. Το 80-90% της παραγωγής χρησιμοποιείται από την μεταποιητική βιομηχανία για την παραγωγή μαρμελάδων, γλυκών, αλκοολούχων ποτών και αρωματικών προϊόντων. Ο δεύτερος τομέας κατανάλωσης αντιπροσωπεύει το 4-5%, προέρχεται από την κατανάλωση σε εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία και ο τρίτος τομέας είναι η κατανάλωση ως νωπός καρπός που αποτελεί το 7-8% της παραγωγής.
Πέρα από τους καρπούς συγκομίζονται και τα φύλλα του σμέουρου που αποξηραίνονται και χρησιμοποιούνται ως αφέψημα. Οι καρποί που είναι καλής ποιότητας είναι οι καρποί που έχουν καλό χρωματισμό, είναι αρωματικοί και έχουν σφιχτή σάρκα. Τα σμέουρα διατηρούνται μία έως δύο ημέρες σε ψυγείο. Οι καρποί του σμέουρου από το δέσιμό τους μέχρι την ωρίμανση χρειάζονται 30-45 ημέρες ανάλογα με την ποικιλία και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες που θα επικρατήσουν.
Το χρώμα του καρπού, καθώς ωριμάζει, από λευκό γίνεται λευκό-ρόδινο, ρόδινο, κόκκινο, βυσσινί. Τα εμπορικά χαρακτηριστικά του καρπού που ενδιαφέρουν τους καταναλωτές είναι το μέγεθος, το χρώμα, η σκληρότητα του καρπού, τα διαλυτά στερεά, η οξύτητα, ο αριθμός των σπερμάτων και το μέγεθός τους.
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Δύο ποικιλίες με διαφορετικό τρόπο καρποφορίας
Τα σμέουρα ταξινομούνται σε δύο ομάδες ανάλογα με τον τρόπο που καρποφορούν: Τα συμβατικά ή μονόφορα σμέουρα και τα δίφορα ή φθινοπωρινά σμέουρα. Στα μονόφορα σμέουρα ο βιολογικός κύκλος του εναέριου και παραγωγικού τμήματος του φυτού είναι διετής. Οι καρποί ωριμάζουν από τις αρχές Ιουλίου μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Στη συνέχεια οι βλαστοί αυτοί αποξηραίνονται και στη συνέχεια ακολουθεί μία νέα σειρά από βλαστάρια που αναπτύσσονται από το ριζικό σύστημα την επόμενη άνοιξη.
Τα δίφορα σμέουρα είναι εξίσου διετή, αλλά η κυριότερη διαφορά τους με τα μονόφορα είναι ότι παράγουν καρπούς από το πρώτο έτος της ανάπτυξής τους.
Μονόφορες ποικιλίες:
Boyne: Αμερικανική ποικιλία, πρώιμη με καρπούς μέτριου ή μικρού μεγέθους. Παραγωγική ποικιλία με καλή γεύση, ανθεκτική στη σκωρίαση και τον καρκίνο του λαιμού. Ευαίσθητη ποικιλία στο βακτηριακό κάψιμο.
Gatineau: Είναι πρώιμη ποικιλία με μέτριου ή μικρού μεγέθους καρπούς. Δίνει καρπούς με καλή γεύση.
Festival: Είναι ημιπρώιμη ποικιλία με καρπούς μέτριου μεγέθους. Παραγωγική ποικιλία με καλής ποιότητας καρπούς και βλαστούς με λίγα αγκάθια.
Titan: Αμερικανική ποικιλία, ημιπρώιμη. Δίνει καρπούς μεγάλους. Δίνει φυτά εύρωστα. Πολύ ευαίσθητη ποικιλία στη φυτόφθορα.
Υπάρχουν πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες του δίφορου σμέουρου σε ολόκληρο τον κόσμο. Μερικές από αυτές είναι οι εξής:
Pathfinder: Είναι πρώιμη ποικιλία, ωριμάζει τον Ιούλιο. Είναι πολύ παραγωγική ποικιλία, με μέγεθος καρπών μέτριο. Εχει καλή γεύση και συνεκτική υφή ο καρπός της. Οι βλαστοί της είναι βραχείς και δείχνει μία ευαισθησία στον τετράνυχο και τη σκωρίαση.
Autumn Bliss: Είναι ποικιλία που προέρχεται από τη Μ. Βρετανία. Ωριμάζει τον Αύγουστο και διακρίνεται για την υψηλή της παραγωγή. Οι καρποί της έχουν μεγάλο μέγεθος και είναι πολύ γευστικοί. Οι καρποί της έχουν το μειονέκτημα ότι δεν έχουν σφιχτή υφή. Η ποικιλία αυτή είναι ευαίσθητη στον ιό του νανισμού.
Autumn Britten: Προέρχεται από τη Μ. Βρετανία, ωριμάζει τον Αύγουστο οι δε καρποί της είναι μεγάλου μεγέθους και μέτριας ποιότητας. Διακρίνεται από μία μέση προς υψηλή παραγωγικότητα. Παρουσιάζει δυσκολία κατά τη συγκομιδή των καρπών.
Polana: Η ποικιλία αυτή προέρχεται από την Πολωνία. Ωριμάζει τον Αύγουστο. Εχει μέτρια έως υψηλή παραγωγικότητα. Οι καρποί της έχουν μέτριο μέγεθος και η γεύση τους είναι καλή. Η συγκομιδή των καρπών της παρουσιάζει δυσκολίες.
Caroline: Προέρχεται από τις ΗΠΑ και ωριμάζει τον Σεπτέμβριο. Χαρακτηρίζεται από μέτρια παραγωγικότητα καρπών, που όμως είναι μεγάλου μεγέθους και η γεύση των καρπών της είναι εξαιρετική.
Heritage: Προέρχεται από τις ΗΠΑ και ωριμάζει τον Σεπτέμβριο. Η παραγωγικότητά της είναι χαμηλή. Οι καρποί της έχουν μέτριο μέγεθος αλλά η ποιότητα των καρπών της είναι πολύ καλή
Η καλλιέργεια του σμέουρου είναι πολυετής και διαρκεί τουλάχιστον 10 χρόνια. Η πρώτη συγκομιδή ξεκινά τον δεύτερο με τρίτο χρόνο μετά το φύτεμα των φυτών. Η απόδοση μίας φυτείας σμέουρου μπορεί να φτάσει τα 1.000 κιλά ανά στρέμμα.
Σε χώρες όπως η Γαλλία η μέση τιμή πώλησης του σμέουρου έχει από 5,5-8 ευρώ το κιλό. Λαμβάνοντας υπόψη μία μέση παραγωγή 800 κιλά το στρέμμα, η καλλιέργεια αυτή μπορεί υπό συνθήκες να δώσει ενα καλο εισόδημα
Τα εδάφη που είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια του σμέουρου είναι τα ελαφρά εδάφη που έχουν καλή στράγγιση, έχουν την απαραίτητη υγρασία, είναι πλούσια σε οργανικές ουσίες και είναι ελαφρώς όξινα. Σε βαριά εδάφη θα πρέπει το έδαφος να διαμορφώνεται σε «σαμάρια» και η καλλιέργεια του σμέουρου να γίνεται επάνω στα «σαμάρια». Θα πρέπει να αποφεύγονται τα πολύ υγρά εδάφη που δεν στραγγίζουν καλά. Επίσης θα πρέπει να αποφεύγονται οι περιοχές που είναι παγετόπληκτες.
Πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση του σμέουρου σε χωράφια που είχαν καλλιεργηθεί προηγουμένως με μηλιές, σταφύλια, φράουλες ή σμέουρα, επειδή οι καλλιέργειες αυτές προσβάλλονται από μία κοινή ασθένεια σε όλες, τον «καρκίνο του λαιμού».
Ο αγρός στον οποίο θα εγκατασταθεί η φυτεία του σμέουρου θα πρέπει να έχει καλό αερισμό, ώστε να προστατεύεται από την προσβολή διαφόρων ασθενειών. Επίσης οι γραμμές φυτεύσεως πρέπει να έχουν την κατεύθυνση των επικρατούντων ανέμων της περιοχής, ώστε να στεγνώνουν γρήγορα τα φύλλα των φυτών μετά τη βροχή.
Στα επικλινή εδάφη καλό είναι να αποφεύγονται τα χαμηλότερα σημεία, όπως και τα υψηλότερα σημεία, δηλαδή οι κορυφές των λόφων, για να μη υπάρχουν ζημιές των φυτών από τους ανέμους του χειμώνα.
Λίπανση
Η κατάλληλη λίπανση του σμέουρου είναι αυτή που έχει ως βάση την ανάλυση του εδάφους. Η λίπανση πρέπει να γίνεται πριν από το όργωμα του εδάφους. Είναι προτιμότερο να γίνεται οργανική λίπανση, επειδή η οργανική λίπανση ενδείκνυται στην καλλιέργεια του σμέουρου. Σε πολύ όξινα εδάφη θα πρέπει να γίνεται προσθήκη ασβεστίου. Το ρΗ που αρμόζει καλύτερα στο σμέουρο είναι το 6,5.
Η οργανική ουσία βελτιώνει τη δομή του εδάφους, όπως και την ικανότητά του να συγκρατεί το νερό και να εμποδίζει την απορροή των ανόργανων στοιχείων. Η οργανική ουσία μπορεί να είναι άχυρα σε ανάμειξη με κοπριά, χλωρή λίπανση ή κομπόστ. Μία ποσότητα 3-5 τόνων το στρέμμα είναι μία καλή οργανική λίπανση. Για να υπάρξει καλή αποδόμηση της οργανικής ουσίας από τους μικροοργανισμούς, συστήνεται η προσθήκη μίας ποσότητας 6kg αζώτου ανά τόνο οργανικής ουσίας. Σε περίπτωση που η κόπρος προέρχεται από πουλερικά, πρέπει να εφαρμόζεται στο έδαφος σε μία ποσότητα 0,5-1 τόνο ανά στρέμμα. Η κοπριά θα πρέπει να ενσωματώνεται στο έδαφος σε ένα βάθος 10-15cm πριν από το φύτεμα των δενδρυλλίων. Σε γενικές γραμμές η καλλιέργεια του σμέουρου απαιτεί 4,5 κιλά/στρέμμα άζωτο, 3-4 κιλά φωσφόρο, 4-5 κιλά κάλιο.
Προετοιμασία εδάφους
Πρέπει να γίνεται καλή κατεργασία του εδάφους, με άροση και γύρισμα του χώματος σε βάθος τουλάχιστον 30cm. Εάν το έδαφος δεν έχει μεγάλη περατότητα, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας υπεδαφοκαλλιεργητής, ο οποίος διασπά τα αδιαπέραστα μέρη του εδάφους και αυξάνει την περατότητά του. Η εργασία αυτή καλό είναι να γίνεται δύο φορές σε κάθετη διεύθυνση.
Το έδαφος πρέπει να είναι απαλλαγμένο από ζιζάνια, πριν από το φύτεμα των φυτών, επειδή η καταστροφή τους μετά την εγκατάσταση των φυτών είναι επικίνδυνη καθώς μπορεί να προκληθούν ζημιές στα φυτά του σμέουρου που προέρχονται από τα διασυστηματικά ζιζανιοκτόνα. Οι αποστάσεις φυτεύσεως είναι 2,5 έως 3,5 μέτρα μεταξύ των γραμμών και 0,3 έως 0,8 μέτρα μεταξύ των φυτών επάνω σε κάθε γραμμή φύτευσης.
Η ιστορία του φυτού
Το σμέουρο είναι ένα φυτό των εύκρατων περιοχών που μπορεί όμως να καλλιεργηθεί και σε πιο βόρειες περιοχές. Η επιστημονική του ονομασία είναι Rubus idaeus και του δόθηκε από τον μεγάλο βοτανολόγο Carl von Linne, τον 18ο αιώνα σε ανάμνηση του Πλίνιου του Αρχαίου. Σύμφωνα με την παράδοση, όπως αναφέρει ο Πλίνιος, το σμέουρο στην αρχή είχε λευκό χρώμα. Η νύμφη Ιδη που ήταν κόρη του βασιλιά της Κρήτης και τροφός του θεού Δία, θέλησε μία ημέρα να μαζέψει σμέουρα και να τα δώσει στον πεινασμένο Δία, αλλά πλήγωσε το στήθος της με ένα αγκάθι του φυτού, με αποτέλεσμα ο καρπός του να αλλάξει χρώμα και να γίνει κόκκινος. Ο Πλίνιος στη φυσική του ιστορία αναφέρει ότι ο θάμνος αυτός φύεται μόνο στο όρος Ιδη της Κρήτης και για τον λόγο αυτό το ονόμασε Rubus idaeus.
Πληροφορίες:
agrocapital
Ο λόγος για το σμέουρο ή άλλως φραμπουάζ, έναν πολύ νόστιμο και πολύτιμο διατροφικά καρπό, που καλλιεργείται ευρέως στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Επίσης χώρες που έχει μεγάλη ανάπτυξη η καλλιέργεια του σμέουρου είναι η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Δανία, η Γαλλία και χώρες από τη Νότιο Αμερική.
Στη χώρα μας, το σμέουρο -όπως και το βατόμουρο- είχε καλλιεργηθεί πριν από 20 χρόνια, αλλά λόγω κακής οργάνωσης της παραγωγής αλλά και της αγοράς σχεδόν εξαφανίσθηκαν.
Σήμερα όμως, όπως επισημαίνουν γνώστες των αγορών αυτών, θα μπορούσε να αναπτυχθεί αυτή η καλλιέργεια στη χώρα μας, ως καλλιέργεια υπαίθρου αλλά και ως καλλιέργεια θερμοκηπίου και να δώσει ικανοποιητικό εισόδημα, εφόσον βέβαια καλλιεργηθεί σωστά και οργανωθεί σε σωστές βάσεις η εμπορία της.
Το σμέουρο κυρίως καταναλώνεται σαν νωπός καρπός, αλλά και σαν κατεψυγμένος. Επίσης χρησιμοποιείται στη βιομηχανία για την παρασκευή μαρμελάδας, ζελέδων, χυμών, παγωτών, λικέρ, ως προσθετικά γιαουρτιών, κρασιών και στη ζαχαροπλαστική. Γενικά ένα κεσεδάκι των 125 γραμμαρίων από κόκκινα σμέουρα καλύπτει το 50% της ημερησίας δόσης του ανθρώπινου οργανισμού σε βιταμίνη C, το 10% του αναγκαίου σιδήρου και ταυτόχρονα παρέχει σημαντικές ποσότητες σε βιταμίνες, πηκτίνες, ανόργανα άλατα, ενώ έχει μόνο περίπου 70 θερμίδες και η περιεκτικότητα σε νάτριο είναι χαμηλή.
Η παγκόσμια παραγωγή σμέουρων ανέρχεται στους 414.000 τόνους, από τους οποίους οι 342.000 τόνοι παράγονται από χώρες της Ευρώπης. Η Ρωσία είναι η πρώτη παραγωγός χώρα με 100.000 τόνους, ενώ για την πρώην Γιουγκοσλαβία αναφέρονται 94.000 τόνοι. Από τις χώρες της ΕΕ η Πολωνία προηγείται με 45.000 τόνους και ακολουθεί η Γερμανία με 29.000 τόνους.
Οι χώρες της Ευρώπης εισάγουν αρκετές ποσότητες νωπών φρούτων εκτός εποχής παρά τη δυνατότητα κατανάλωσης φθηνότερων κατεψυγμένων φρούτων. Eτσι έχουν αρχίσει να ερευνούν το ενδεχόμενο της εκτός εποχής παραγωγής σμέουρων και επιπλέον σε περιοχές με ήπιο χειμώνα όπως οι χώρες της Μεσογείου.
Στη Γαλλία, το σμέουρο καταναλώνεται με τρεις τρόπους. Το 80-90% της παραγωγής χρησιμοποιείται από την μεταποιητική βιομηχανία για την παραγωγή μαρμελάδων, γλυκών, αλκοολούχων ποτών και αρωματικών προϊόντων. Ο δεύτερος τομέας κατανάλωσης αντιπροσωπεύει το 4-5%, προέρχεται από την κατανάλωση σε εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία και ο τρίτος τομέας είναι η κατανάλωση ως νωπός καρπός που αποτελεί το 7-8% της παραγωγής.
Πέρα από τους καρπούς συγκομίζονται και τα φύλλα του σμέουρου που αποξηραίνονται και χρησιμοποιούνται ως αφέψημα. Οι καρποί που είναι καλής ποιότητας είναι οι καρποί που έχουν καλό χρωματισμό, είναι αρωματικοί και έχουν σφιχτή σάρκα. Τα σμέουρα διατηρούνται μία έως δύο ημέρες σε ψυγείο. Οι καρποί του σμέουρου από το δέσιμό τους μέχρι την ωρίμανση χρειάζονται 30-45 ημέρες ανάλογα με την ποικιλία και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες που θα επικρατήσουν.
Το χρώμα του καρπού, καθώς ωριμάζει, από λευκό γίνεται λευκό-ρόδινο, ρόδινο, κόκκινο, βυσσινί. Τα εμπορικά χαρακτηριστικά του καρπού που ενδιαφέρουν τους καταναλωτές είναι το μέγεθος, το χρώμα, η σκληρότητα του καρπού, τα διαλυτά στερεά, η οξύτητα, ο αριθμός των σπερμάτων και το μέγεθός τους.
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Δύο ποικιλίες με διαφορετικό τρόπο καρποφορίας
Τα σμέουρα ταξινομούνται σε δύο ομάδες ανάλογα με τον τρόπο που καρποφορούν: Τα συμβατικά ή μονόφορα σμέουρα και τα δίφορα ή φθινοπωρινά σμέουρα. Στα μονόφορα σμέουρα ο βιολογικός κύκλος του εναέριου και παραγωγικού τμήματος του φυτού είναι διετής. Οι καρποί ωριμάζουν από τις αρχές Ιουλίου μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Στη συνέχεια οι βλαστοί αυτοί αποξηραίνονται και στη συνέχεια ακολουθεί μία νέα σειρά από βλαστάρια που αναπτύσσονται από το ριζικό σύστημα την επόμενη άνοιξη.
Τα δίφορα σμέουρα είναι εξίσου διετή, αλλά η κυριότερη διαφορά τους με τα μονόφορα είναι ότι παράγουν καρπούς από το πρώτο έτος της ανάπτυξής τους.
Μονόφορες ποικιλίες:
Boyne: Αμερικανική ποικιλία, πρώιμη με καρπούς μέτριου ή μικρού μεγέθους. Παραγωγική ποικιλία με καλή γεύση, ανθεκτική στη σκωρίαση και τον καρκίνο του λαιμού. Ευαίσθητη ποικιλία στο βακτηριακό κάψιμο.
Gatineau: Είναι πρώιμη ποικιλία με μέτριου ή μικρού μεγέθους καρπούς. Δίνει καρπούς με καλή γεύση.
Festival: Είναι ημιπρώιμη ποικιλία με καρπούς μέτριου μεγέθους. Παραγωγική ποικιλία με καλής ποιότητας καρπούς και βλαστούς με λίγα αγκάθια.
Titan: Αμερικανική ποικιλία, ημιπρώιμη. Δίνει καρπούς μεγάλους. Δίνει φυτά εύρωστα. Πολύ ευαίσθητη ποικιλία στη φυτόφθορα.
Υπάρχουν πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες του δίφορου σμέουρου σε ολόκληρο τον κόσμο. Μερικές από αυτές είναι οι εξής:
Pathfinder: Είναι πρώιμη ποικιλία, ωριμάζει τον Ιούλιο. Είναι πολύ παραγωγική ποικιλία, με μέγεθος καρπών μέτριο. Εχει καλή γεύση και συνεκτική υφή ο καρπός της. Οι βλαστοί της είναι βραχείς και δείχνει μία ευαισθησία στον τετράνυχο και τη σκωρίαση.
Autumn Bliss: Είναι ποικιλία που προέρχεται από τη Μ. Βρετανία. Ωριμάζει τον Αύγουστο και διακρίνεται για την υψηλή της παραγωγή. Οι καρποί της έχουν μεγάλο μέγεθος και είναι πολύ γευστικοί. Οι καρποί της έχουν το μειονέκτημα ότι δεν έχουν σφιχτή υφή. Η ποικιλία αυτή είναι ευαίσθητη στον ιό του νανισμού.
Autumn Britten: Προέρχεται από τη Μ. Βρετανία, ωριμάζει τον Αύγουστο οι δε καρποί της είναι μεγάλου μεγέθους και μέτριας ποιότητας. Διακρίνεται από μία μέση προς υψηλή παραγωγικότητα. Παρουσιάζει δυσκολία κατά τη συγκομιδή των καρπών.
Polana: Η ποικιλία αυτή προέρχεται από την Πολωνία. Ωριμάζει τον Αύγουστο. Εχει μέτρια έως υψηλή παραγωγικότητα. Οι καρποί της έχουν μέτριο μέγεθος και η γεύση τους είναι καλή. Η συγκομιδή των καρπών της παρουσιάζει δυσκολίες.
Caroline: Προέρχεται από τις ΗΠΑ και ωριμάζει τον Σεπτέμβριο. Χαρακτηρίζεται από μέτρια παραγωγικότητα καρπών, που όμως είναι μεγάλου μεγέθους και η γεύση των καρπών της είναι εξαιρετική.
Heritage: Προέρχεται από τις ΗΠΑ και ωριμάζει τον Σεπτέμβριο. Η παραγωγικότητά της είναι χαμηλή. Οι καρποί της έχουν μέτριο μέγεθος αλλά η ποιότητα των καρπών της είναι πολύ καλή
Η καλλιέργεια του σμέουρου είναι πολυετής και διαρκεί τουλάχιστον 10 χρόνια. Η πρώτη συγκομιδή ξεκινά τον δεύτερο με τρίτο χρόνο μετά το φύτεμα των φυτών. Η απόδοση μίας φυτείας σμέουρου μπορεί να φτάσει τα 1.000 κιλά ανά στρέμμα.
Σε χώρες όπως η Γαλλία η μέση τιμή πώλησης του σμέουρου έχει από 5,5-8 ευρώ το κιλό. Λαμβάνοντας υπόψη μία μέση παραγωγή 800 κιλά το στρέμμα, η καλλιέργεια αυτή μπορεί υπό συνθήκες να δώσει ενα καλο εισόδημα
Τα εδάφη που είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια του σμέουρου είναι τα ελαφρά εδάφη που έχουν καλή στράγγιση, έχουν την απαραίτητη υγρασία, είναι πλούσια σε οργανικές ουσίες και είναι ελαφρώς όξινα. Σε βαριά εδάφη θα πρέπει το έδαφος να διαμορφώνεται σε «σαμάρια» και η καλλιέργεια του σμέουρου να γίνεται επάνω στα «σαμάρια». Θα πρέπει να αποφεύγονται τα πολύ υγρά εδάφη που δεν στραγγίζουν καλά. Επίσης θα πρέπει να αποφεύγονται οι περιοχές που είναι παγετόπληκτες.
Πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση του σμέουρου σε χωράφια που είχαν καλλιεργηθεί προηγουμένως με μηλιές, σταφύλια, φράουλες ή σμέουρα, επειδή οι καλλιέργειες αυτές προσβάλλονται από μία κοινή ασθένεια σε όλες, τον «καρκίνο του λαιμού».
Ο αγρός στον οποίο θα εγκατασταθεί η φυτεία του σμέουρου θα πρέπει να έχει καλό αερισμό, ώστε να προστατεύεται από την προσβολή διαφόρων ασθενειών. Επίσης οι γραμμές φυτεύσεως πρέπει να έχουν την κατεύθυνση των επικρατούντων ανέμων της περιοχής, ώστε να στεγνώνουν γρήγορα τα φύλλα των φυτών μετά τη βροχή.
Στα επικλινή εδάφη καλό είναι να αποφεύγονται τα χαμηλότερα σημεία, όπως και τα υψηλότερα σημεία, δηλαδή οι κορυφές των λόφων, για να μη υπάρχουν ζημιές των φυτών από τους ανέμους του χειμώνα.
Λίπανση
Η κατάλληλη λίπανση του σμέουρου είναι αυτή που έχει ως βάση την ανάλυση του εδάφους. Η λίπανση πρέπει να γίνεται πριν από το όργωμα του εδάφους. Είναι προτιμότερο να γίνεται οργανική λίπανση, επειδή η οργανική λίπανση ενδείκνυται στην καλλιέργεια του σμέουρου. Σε πολύ όξινα εδάφη θα πρέπει να γίνεται προσθήκη ασβεστίου. Το ρΗ που αρμόζει καλύτερα στο σμέουρο είναι το 6,5.
Η οργανική ουσία βελτιώνει τη δομή του εδάφους, όπως και την ικανότητά του να συγκρατεί το νερό και να εμποδίζει την απορροή των ανόργανων στοιχείων. Η οργανική ουσία μπορεί να είναι άχυρα σε ανάμειξη με κοπριά, χλωρή λίπανση ή κομπόστ. Μία ποσότητα 3-5 τόνων το στρέμμα είναι μία καλή οργανική λίπανση. Για να υπάρξει καλή αποδόμηση της οργανικής ουσίας από τους μικροοργανισμούς, συστήνεται η προσθήκη μίας ποσότητας 6kg αζώτου ανά τόνο οργανικής ουσίας. Σε περίπτωση που η κόπρος προέρχεται από πουλερικά, πρέπει να εφαρμόζεται στο έδαφος σε μία ποσότητα 0,5-1 τόνο ανά στρέμμα. Η κοπριά θα πρέπει να ενσωματώνεται στο έδαφος σε ένα βάθος 10-15cm πριν από το φύτεμα των δενδρυλλίων. Σε γενικές γραμμές η καλλιέργεια του σμέουρου απαιτεί 4,5 κιλά/στρέμμα άζωτο, 3-4 κιλά φωσφόρο, 4-5 κιλά κάλιο.
Προετοιμασία εδάφους
Πρέπει να γίνεται καλή κατεργασία του εδάφους, με άροση και γύρισμα του χώματος σε βάθος τουλάχιστον 30cm. Εάν το έδαφος δεν έχει μεγάλη περατότητα, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας υπεδαφοκαλλιεργητής, ο οποίος διασπά τα αδιαπέραστα μέρη του εδάφους και αυξάνει την περατότητά του. Η εργασία αυτή καλό είναι να γίνεται δύο φορές σε κάθετη διεύθυνση.
Το έδαφος πρέπει να είναι απαλλαγμένο από ζιζάνια, πριν από το φύτεμα των φυτών, επειδή η καταστροφή τους μετά την εγκατάσταση των φυτών είναι επικίνδυνη καθώς μπορεί να προκληθούν ζημιές στα φυτά του σμέουρου που προέρχονται από τα διασυστηματικά ζιζανιοκτόνα. Οι αποστάσεις φυτεύσεως είναι 2,5 έως 3,5 μέτρα μεταξύ των γραμμών και 0,3 έως 0,8 μέτρα μεταξύ των φυτών επάνω σε κάθε γραμμή φύτευσης.
Η ιστορία του φυτού
Το σμέουρο είναι ένα φυτό των εύκρατων περιοχών που μπορεί όμως να καλλιεργηθεί και σε πιο βόρειες περιοχές. Η επιστημονική του ονομασία είναι Rubus idaeus και του δόθηκε από τον μεγάλο βοτανολόγο Carl von Linne, τον 18ο αιώνα σε ανάμνηση του Πλίνιου του Αρχαίου. Σύμφωνα με την παράδοση, όπως αναφέρει ο Πλίνιος, το σμέουρο στην αρχή είχε λευκό χρώμα. Η νύμφη Ιδη που ήταν κόρη του βασιλιά της Κρήτης και τροφός του θεού Δία, θέλησε μία ημέρα να μαζέψει σμέουρα και να τα δώσει στον πεινασμένο Δία, αλλά πλήγωσε το στήθος της με ένα αγκάθι του φυτού, με αποτέλεσμα ο καρπός του να αλλάξει χρώμα και να γίνει κόκκινος. Ο Πλίνιος στη φυσική του ιστορία αναφέρει ότι ο θάμνος αυτός φύεται μόνο στο όρος Ιδη της Κρήτης και για τον λόγο αυτό το ονόμασε Rubus idaeus.
Πληροφορίες:
agrocapital
Η καλλιέργεια και η χρήση της Αλόης στην Ελλάδα απο τον Ηλια Χρονακη
Γνωστή στους αρχαίους Aιγυπτίους, τους Eλληνες και τους Pωμαίους, η αλόη αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο διαδεδομένα φυσικά προϊόντα της φαρμακολογίας και της κοσμετολογίας. «Πριν από μερικούς μήνες μας είχε επισκεφθεί ένα τηλεοπτικό συνεργείο από την Iαπωνία», εξηγεί ο κ. Γιώργος Γιακουμάκης. «Mε το που αντίκρισαν τα φυτά, γονάτισαν και τα φίλησαν. Ετσι απλά και απολύτως κυριολεκτικά!».
Σήμερα, δεκαέξι χρόνια αργότερα, καλλιεργεί με επιτυχία 70.000 φυτά Aloe Vera, στη φυτεία που έχει δημιουργήσει στην περιοχή Tσούτσουρας, στα νότια της Kρήτης. «Στην αρχή τον αντιμετώπισαν περίπου σαν τον κουζουλό του χωριού», λέει ο ανιψιός του Γιώργος Γιακουμάκης, ο οποίος εγκατέλειψε μια στρωμένη σταδιοδρομία ως ασφαλιστής, προκειμένου να ασχοληθεί με την εμπορική διάθεση του προϊόντος στην αγορά.
Στην πρότυπη μονάδα της Louis International, όπου απασχολούνται συνολικά έξι άνθρωποι (τον επόμενο χρόνο το πλάνο ανάπτυξης προβλέπει επέκταση της φυτείας στα 130 στρέμματα και υπερδιπλασιασμό των καλλιεργούμενων φυτών), η καθημερινή ρουτίνα είναι γεμάτη από πράγματα που χρειάζεται να γίνουν. Πότισμα κάθε 15 ημέρες, λίπανση με κοπριά από τα πρόβατα των τοπικών κοπαδιών, μεταφύτευση των νεαρών φυτών, συγκομιδή των φύλλων, συσκευασία. «Για όλους εμάς που προερχόμαστε από αγροτικές οικογένειες μοιάζει λίγο με επιστροφή στις ρίζες.
«Eκείνος όμως αρνήθηκε να πτοηθεί. Eβλεπε, άλλωστε, στην πράξη τις θεραπευτικές και αναζωογονητικές ιδιότητες του φυτού και έτσι πίστευε ακράδαντα στην προοπτική της καλλιέργειας». H αλόη -το επιστημονικό όνομα του φυτού που καλλιεργείται στην Kρήτη είναι Aloe Barbadensis Miller ενώ θεωρείται εκείνο με τις πλέον ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες ανάμεσα σε 300 συνολικά ποικιλίες- είναι ένα φυτό της οικογένειας των κρινοειδών, ο χυμός του οποίου περιέχει περισσότερα από 75 γνωστά συστατικά (βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα, στεροειδή σαλικυλικό οξύ κ.ά.).
Γνωστή στους αρχαίους Aιγυπτίους, τους Eλληνες και τους Pωμαίους, αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο διαδεδομένα φυσικά προϊόντα της φαρμακολογίας και της κοσμετολογίας. «Πριν από μερικούς μήνες μας είχε επισκεφθεί ένα τηλεοπτικό συνεργείο από την Iαπωνία», εξηγεί ο κ. Γιώργος Γιακουμάκης. «Mε το που αντίκρισαν τα φυτά, γονάτισαν και τα φίλησαν. Ετσι απλά και απολύτως κυριολεκτικά!».
Φυτό πολυετές, που πολλαπλασιάζεται εύκολα με παραφυάδες, θερίζεται 3-4 φορές τον χρόνο και έχει την ικανότητα να επουλώνει μόνο του τις πληγές από το μαχαίρι του καλλιεργητή, η αλόη μοιάζει να έχει προσαρμοστεί ιδανικά στο ξηρό κλίμα της Nότιας Kρήτης. Δεν έχει φυσικούς εχθρούς, «μόνο τα σαλιγκάρια την τρώνε. Kι όταν τα τρώμε μετά εμείς έχουν αυτήν τη μοναδική γεύση», αλλά ούτε πολλές απαιτήσεις στο πότισμα ή στην καλλιέργειά της
Με συνολική έκταση 48 στρεμμάτων, 70.000 φυτά και παραγωγή 128 τόνων ετήσια, η φυτεία αλόης, που δημιούργησε στη Nότια Kρήτη πριν από 15 χρόνια ο Hλίας Xρονάκης -μετανάστης χρόνια στον Kαναδά-, είναι η μοναδική μέχρι σήμερα όχι μόνο στην Eλλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.
Aρκεί να ανοίξει κάποιος ένα κομμάτι του φύλλου της αλόης -κάθε φύλλο ζυγίζει 400-800 γραμμάρια- και να πάρει το φυσικό τζελ με ένα κουτάλι από το εσωτερικό του. Mε αυτό μπορεί να κάνει επάλειψη στο χτυπημένο ή ερεθισμένο σημείο και να το ανακατέψει με νερό ή χυμό φρούτων, δημιουργώντας ένα εξαιρετικά αναζωογονητικό κοκτέιλ. «Mόνο
μη δώσετε αυτό το κοκτέιλ στα παιδιά το βράδυ», τονίζει ο κ. Γιώργος Γιακουμάκης. «Θα αποκτήσουν τόση ενέργεια που θα δυσκολευθούν στα σίγουρα να κοιμηθούν
Στην πρότυπη μονάδα της Louis International, όπου απασχολούνται συνολικά έξι άνθρωποι (τον επόμενο χρόνο το πλάνο ανάπτυξης προβλέπει επέκταση της φυτείας στα 130 στρέμματα και υπερδιπλασιασμό των καλλιεργούμενων φυτών), η καθημερινή ρουτίνα είναι γεμάτη από πράγματα που χρειάζεται να γίνουν. Πότισμα κάθε 15 ημέρες, λίπανση με κοπριά από τα πρόβατα των τοπικών κοπαδιών, μεταφύτευση των νεαρών φυτών, συγκομιδή των φύλλων, συσκευασία. «Για όλους εμάς που προερχόμαστε από αγροτικές οικογένειες μοιάζει λίγο με επιστροφή στις ρίζες.
Σήμερα, δεκαέξι χρόνια αργότερα, καλλιεργεί με επιτυχία 70.000 φυτά Aloe Vera, στη φυτεία που έχει δημιουργήσει στην περιοχή Tσούτσουρας, στα νότια της Kρήτης. «Στην αρχή τον αντιμετώπισαν περίπου σαν τον κουζουλό του χωριού», λέει ο ανιψιός του Γιώργος Γιακουμάκης, ο οποίος εγκατέλειψε μια στρωμένη σταδιοδρομία ως ασφαλιστής, προκειμένου να ασχοληθεί με την εμπορική διάθεση του προϊόντος στην αγορά.
Στην πρότυπη μονάδα της Louis International, όπου απασχολούνται συνολικά έξι άνθρωποι (τον επόμενο χρόνο το πλάνο ανάπτυξης προβλέπει επέκταση της φυτείας στα 130 στρέμματα και υπερδιπλασιασμό των καλλιεργούμενων φυτών), η καθημερινή ρουτίνα είναι γεμάτη από πράγματα που χρειάζεται να γίνουν. Πότισμα κάθε 15 ημέρες, λίπανση με κοπριά από τα πρόβατα των τοπικών κοπαδιών, μεταφύτευση των νεαρών φυτών, συγκομιδή των φύλλων, συσκευασία. «Για όλους εμάς που προερχόμαστε από αγροτικές οικογένειες μοιάζει λίγο με επιστροφή στις ρίζες.
«Eκείνος όμως αρνήθηκε να πτοηθεί. Eβλεπε, άλλωστε, στην πράξη τις θεραπευτικές και αναζωογονητικές ιδιότητες του φυτού και έτσι πίστευε ακράδαντα στην προοπτική της καλλιέργειας». H αλόη -το επιστημονικό όνομα του φυτού που καλλιεργείται στην Kρήτη είναι Aloe Barbadensis Miller ενώ θεωρείται εκείνο με τις πλέον ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες ανάμεσα σε 300 συνολικά ποικιλίες- είναι ένα φυτό της οικογένειας των κρινοειδών, ο χυμός του οποίου περιέχει περισσότερα από 75 γνωστά συστατικά (βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα, στεροειδή σαλικυλικό οξύ κ.ά.).
Γνωστή στους αρχαίους Aιγυπτίους, τους Eλληνες και τους Pωμαίους, αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο διαδεδομένα φυσικά προϊόντα της φαρμακολογίας και της κοσμετολογίας. «Πριν από μερικούς μήνες μας είχε επισκεφθεί ένα τηλεοπτικό συνεργείο από την Iαπωνία», εξηγεί ο κ. Γιώργος Γιακουμάκης. «Mε το που αντίκρισαν τα φυτά, γονάτισαν και τα φίλησαν. Ετσι απλά και απολύτως κυριολεκτικά!».
Φυτό πολυετές, που πολλαπλασιάζεται εύκολα με παραφυάδες, θερίζεται 3-4 φορές τον χρόνο και έχει την ικανότητα να επουλώνει μόνο του τις πληγές από το μαχαίρι του καλλιεργητή, η αλόη μοιάζει να έχει προσαρμοστεί ιδανικά στο ξηρό κλίμα της Nότιας Kρήτης. Δεν έχει φυσικούς εχθρούς, «μόνο τα σαλιγκάρια την τρώνε. Kι όταν τα τρώμε μετά εμείς έχουν αυτήν τη μοναδική γεύση», αλλά ούτε πολλές απαιτήσεις στο πότισμα ή στην καλλιέργειά της
Με συνολική έκταση 48 στρεμμάτων, 70.000 φυτά και παραγωγή 128 τόνων ετήσια, η φυτεία αλόης, που δημιούργησε στη Nότια Kρήτη πριν από 15 χρόνια ο Hλίας Xρονάκης -μετανάστης χρόνια στον Kαναδά-, είναι η μοναδική μέχρι σήμερα όχι μόνο στην Eλλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.
Aρκεί να ανοίξει κάποιος ένα κομμάτι του φύλλου της αλόης -κάθε φύλλο ζυγίζει 400-800 γραμμάρια- και να πάρει το φυσικό τζελ με ένα κουτάλι από το εσωτερικό του. Mε αυτό μπορεί να κάνει επάλειψη στο χτυπημένο ή ερεθισμένο σημείο και να το ανακατέψει με νερό ή χυμό φρούτων, δημιουργώντας ένα εξαιρετικά αναζωογονητικό κοκτέιλ. «Mόνο
μη δώσετε αυτό το κοκτέιλ στα παιδιά το βράδυ», τονίζει ο κ. Γιώργος Γιακουμάκης. «Θα αποκτήσουν τόση ενέργεια που θα δυσκολευθούν στα σίγουρα να κοιμηθούν
Στην πρότυπη μονάδα της Louis International, όπου απασχολούνται συνολικά έξι άνθρωποι (τον επόμενο χρόνο το πλάνο ανάπτυξης προβλέπει επέκταση της φυτείας στα 130 στρέμματα και υπερδιπλασιασμό των καλλιεργούμενων φυτών), η καθημερινή ρουτίνα είναι γεμάτη από πράγματα που χρειάζεται να γίνουν. Πότισμα κάθε 15 ημέρες, λίπανση με κοπριά από τα πρόβατα των τοπικών κοπαδιών, μεταφύτευση των νεαρών φυτών, συγκομιδή των φύλλων, συσκευασία. «Για όλους εμάς που προερχόμαστε από αγροτικές οικογένειες μοιάζει λίγο με επιστροφή στις ρίζες.
www.agrocapital.gr
ΜΑΣΤΙΧΑ ΧΙΟΥ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Οι πρώτες αναφορές γύρω από το μαστιχόδενδρο και τη μαστίχα Χίου εντοπίζονται στην αρχαιότητα και ουσιαστικά προέρχονται από τον Ηρόδοτο (484-420 π.Χ.), ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στην αρχαία Ελλάδα μασούσαν το αποξηραμένο ρητινώδες υγρό που ρέει από το φλοιό του μαστιχόδενδρου. Σε ιατρικά κείμενα της ύστερης αρχαιότητας συναντάται πληθώρα ιατρικών συνταγών, με κύριο συστατικό τη μαστίχα, την οποία θεωρούσαν ευεργετική για την ανθρώπινη υγεία και της απέδιδαν πολλές ιδιότητες. Συνήθως τη χρησιμοποιούσαν σε συνδυασμό με άλλα φυσικά υλικά για τη θεραπεία πλήθους ασθενειών.
Πράγματι, λόγω της ισχυρής αντιφλεγμωνόδους δράσης του ελεανολικού και ολεανολικού οξέος (3-οξοτριτερπένιο), η μαστίχα δρα επουλωτικά λύοντας τις φλεγμονές συγκεκριμένων οργάνων ξεκινώντας από περιοδοντίτιδες, οισοφαγίτιδες, γαστρίτιδες, δωδεκαδακτυλικό έλκος μέχρι τις κολίτιδες και τις αιμορροΐδες. Επίσης αποτρέπει τη στασιμότητα στις περιοχές αυτές εμποδίζοντας την εμφάνιση συμπτωμάτων όπως δυσπεψία ή τυμπανισμό. Επιπρόσθετα, η πέψη διευκολύνεται από την αντανακλαστική έκκριση σιέλου και γαστρικού υγρού κατά το μάσημα της μαστίχας.
Είναι γεγονός πως η μαστίχα χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για την αποσκλήρυνση όγκων στον πρωκτό, στο στήθος, στο ήπαρ, στις παρωτίδες, στη σπλήνα, στο στομάχι, στο έντερο και στον οισοφάγο, ακόμα και για διάρροιες των παιδιών. Επιπρόσθετα, θεωρείται αναλγητικό, αντιβηχικό, ορεξιογόνο, αφροδισιακό, στυπτικό, ερυθροποιητικό, διουρητικό, αποχρεμπτικό και αιμοστατικό. Η μαστίχα μνημονεύεται ως το παραδοσιακό αντίδοτο έναντι αποστημάτων, ακμής, καρκίνου, έλκους και καρκινωμάτων, κακοήθους φλύκταινας, καρδιοδυνίας, κονδυλώματος, ατονίας, ουλίτιδας, δυσοσμίας του στόματος, λευκόρροιας, μαστίτιδας, φυμάτων και αθηροσκλήρωσης.
Πρόσφατες μελέτες ιατρών του πανεπιστημίου του Νόττιγχαμ αναφέρουν ότι ακόμα και σε ελάχιστες δόσεις (1 mg ημέρα για 2 εβδομάδες), η μαστίχα μπορεί να θεραπεύσει το πεπτικό έλκος για το οποίο ευθύνεται το βακτήριο Helicobacter Pylori, λόγω της αντιμικροβιακής της δράσης, ενώ σημαντική είναι και η επίδρασή της στη λειτουργία του ήπατος, καθώς ενεργοποιεί την αποτοξινωτική του δραστηριότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, απορροφάται η χοληστερόλη, της οποίας η συγκέντρωση στο αίμα μειώνεται, με συνέπεια την ελάττωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων. Ακόμα, αναφέρονται και διουρητικές ιδιότητες, ενώ σημαντική είναι και η αναστολή της σύνθεσης λευκοτριενίων από τη δράση της μαστίχας.
Άλλη σύγχρονη επιστημονική έρευνα που οδήγησε στην απομόνωση και ταυτοποίηση του ουρσολικού και ολεανολικού οξέος, αποκάλυψε και επιβεβαίωσε ότι πολλές από τις φαρμακευτικές δράσεις της μαστίχας, όπως η αντικαρκινική, ηπατοπροστατευτική, αντιφλεγμονώδης, αντιελκώδης, αντιμικροβιακή (έναντι πλήθους παθογόνων μικροοργανισμών όπως σταφυλόκοκκων και σαλμονέλας), αντι-υπερλιπιδαιμική και αντι-ιική της δράση, μπορούν να αποδοθούν κυρίως στο ουρσολικό οξύ, αλλά και στο ισομερές του, ολεανολικό οξύ.
Η δεύτερη πιο συνηθισμένη χρήση της μαστίχας συνδέεται με την υγεία της στοματικής κοιλότητας. Είναι κατάλληλη για την παρασκευή οδοντόκρεμας (Epitomae 2.26), προσφέρει καθαρή αναπνοή και εκλύει την περιττή υγρασία του στόματος (Αέτιος 3.141). Μάλιστα, έχει αποδειχθεί πως η προσθήκη φυσικής μαστίχας Χίου σε οδοντόκρεμες, διαλύματα πλύσης και αποσμητικά στόματος οδηγεί στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος των ιστών μεταξύ των δοντιών και των ούλων, δρώντας έτσι ενάντια στο σχηματισμό πλάκας και άλλων περιοδοντικών παθήσεων. Ο μηχανισμός δράσης περιλαμβάνει την αντίδραση των συστατικών της μαστίχας με τους πολυμορφικούς πυρήνες των κυττάρων στην περιοχή της στοματικής κοιλότητας, προκαλώντας τη συσσώρευση λευκών αιμοσφαιρίων .
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι η μαστίχα χρησιμοποιούνταν και για καλλωπισμό. Λειτουργούσε σαν αντηλιακό έναντι των εγκαυμάτων από την έκθεση στον ήλιο (Ορειβάσιος, Ad Eustathium 6.53), ενώ αποτελούσε κύριο συστατικό στην παραγωγή σαπουνιού και κρέμας ομορφιάς (Αέτιος 8.14). Στη σύγχρονη κοσμετολογία, το μαστιχέλαιο, λόγω του ουρσολικού οξέος και του ισομερούς του, ολεανολικού οξέος, χρησιμοποιείται σε σκευάσματα που προορίζονται για την ενίσχυση της τριχοφυίας και την προστασία από ερεθισμούς του τριχωτού της κεφαλής. Επιπλέον, οι εταιρείες καλλυντικών και αρωμάτων χρησιμοποιούν το μαστιχέλαιο, σαν αιθέριο έλαιο που είναι, στην παρασκευή αρωμάτων και κρεμών προσώπου, καθώς το ουρσολικό οξύ, μεταξύ των άλλων, αποκαθιστά τις δομές κολλαγόνου και την ελαστικότητα του δέρματος, μειώνοντας έτσι το χρόνο γήρανσής του.
Ακόμα, η μαστίχα χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική ως πρόσθετη ύλη στην Παρασκευή μεγάλου αριθμού γλυκών, ζαχαρωτών και αρωματικών αρτοσκευασμάτων, ενώ στη μαγειρική προσδίδει διακριτικό άρωμα στο κρέας, το τυρί ή και ως μπαχαρικό. Στην ποτοποιία, χρησιμεύει στην παρασκευή λικέρ και ούζου, καθώς με την προσθήκη μαστίχας το ποτό αποκτά το άρωμά της και περιορίζεται η βλαπτική δράση της αλκοόλης. Τέλος, η μαστίχα αποτελεί ιδανικό συντηρητικό τροφίμων, καθώς εμποδίζει την ανάπτυξη βλαβερών μικροοργανισμών σε αυτά, όπως Salmonella enteritidis, Staphylococcus aureus, Pseudomonas fragi, Candida albicans κ.α..
Η βιολογική δράση της μαστίχας Χίου έχει εκτιμηθεί σε έρευνες in vitro σχετικές με την ικανότητα αναστολής της οξείδωσης της LDL (κακή χοληστερόλη), όπου και παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δράση σε σχέση με άλλες ρητίνες και κόμμεα, άρα και μεγαλύτερη προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος.
Η ρητίνη της μαστίχας Χίου περιέχει αξιόλογες ποσότητες διαφόρων πολυφαινολών σε σχέση με άλλα φυσικά προϊόντα, που σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα συστατικά της (π.χ. τριτερπενοειδή) αποκτά ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες. Μεταξύ των ιδιοτήτων αυτών, σημαντικό ρόλο παίζει η γενικότερη αντιοξειδωτική της δράση.
Αντιοξειδωτική δράση
Προστασία της LDL (κακή χοληστερόλη) από οξείδωση που οδηγεί στη μείωση αποτιθέμενης χοληστερόλης στους ιστούς και επακόλουθα στην ελάττωση του ρυθμού παραγωγής αθηρωματικής πλάκας, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιοπαθειών αλλά και ορισμένων μορφών καρκίνου.
Επιπλέον, οι πολυφαινόλες παρουσιάζουν κι άλλες προστατευτικές-φυσιολογικές δράσεις, ευεργετικές για την υγεία, οι κυριότερες από τις οποίες συνοψίζονται ως εξής:
- Μειώνουν τα επίπεδα σακχάρου και χοληστερόλης στο αίμα
- Προστασία επιθηλιακών κυττάρων του αναπνευστικού συστήματος
- Αυξάνουν τα επίπεδα της HDL (καλή χοληστερόλη) και μειώνουν τα επίπεδα της LDL (κακή χοληστερόλη)
- Aντικαρκινική δράση (στο παχύ έντερο, απόπτωση καρκινικών κυττάρων)
- Αντιμικροβιακή και αντιβακτηριακή δράση
- Αντιαλλεργικές ιδιότητες (παρεμπόδιση συσσώρευσης αιμοπεταλίων)
Συνοψίζοντας, θα λέγαμε πως η καθημερινή χρήση της μαστίχας Χίου με τη μορφή σκόνης ή μαστιχέλαιου, πέραν της ωραίας φυσικής γεύσης και φρεσκάδας που αποδίδει, έχει σημαντικά αποτελέσματα στην προστασία και στη διατήρηση της υγείας μας, μέσω ποικίλων επιδράσεων στον οργανισμό μας. Τέλος, γίνεται αντιληπτό πως η μαστίχα Χίου αποτελεί προϊόν μοναδικό, τόσο για τις ιδιότητές της όσο και για την αποκλειστική προέλευσή της, καθώς το μαστιχόδενδρο ευδοκιμεί μόνο στο νησί της Χίου.
http://defkalionas.wordpress.com/
Σπόροι αγγουριού
Μια μέθοδος συλλογής σπόρων αγγουριού από την τοπική ομάδα του “Πελίτι” στην Κομοτηνή “Βελανιδιά”.
Οι αστικές καλλιέργειες αναπτύσσονται στις ΗΠΑ
Ένα νέο, οικολογικό και υποσχόμενο για αρκετούς είδος επιχείρησης αποτελούν οι λεγόμενες επιχειρήσεις αστικής καλλιέργειας που καλλιεργούν δηλαδή φυτά εντός των αστικών κέντρων.
Σύμφωνα με τους New York Times μία ομάδα αγροτών στις ΗΠΑ με επικεφαλή τον Μπέν Φλάννερ έχει βάλει στόχο να αποδείξει πως η αστική καλλιέργεια μπορεί να είναι ένας εφικτός τρόπος επιχείρησης. Η καθηγήτρια στη μελέτη των τροφίμων στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Καρολύν Ντιμίτρι επισημαίνει πως «εάν θέλουμε τοπικό και υγιεινό φαγητό να παράγεται μέσα στην πόλη, τότε πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, ώστε οι αγρότες να κερδίσουν χρήματα από αυτόν». Σύμφωνα με την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης υπάρχουν δυνατότητες ανάπτυξης της αστικής καλλιέργειας, η οποία δεν απαιτεί την κατοχή μεγάλου χώρου και μπορεί να αποφέρει κέρδη καθώς εστιατόρια και εμπορικά καταστήματα ενδιαφέρονται να αγοράσουν τα εν λόγω προϊόντα. Για την ανάπτυξη λοιπόν αυτού του καινοτόμου είδους καλλιέργειας ο πιο οικονομικός χώρος χωραφιών μέσα στην πόλη δεν είναι άλλο από τις ταράτσες των κτιρίων. Άλλοι βέβαια φαίνεται να προτιμούν πιο ακριβές λύσεις όπως της κατασκευής θερμοκηπίων σε ταράτσες βάσει σύγχρονων ηλεκτρονικών συστημάτων, οι οποίες μπορούν στην πράξη να αποδειχθούν παραγωγικές.
http://www.agronews.gr