28 Νοε 2012

Φτιάχνω μόνος μου αποστραγγιστικό αύλακα



Για να κάνουμε μια υδρομάστευση (να μαζέψουμε νερό) από ένα σημείο του χωραφιού μας προκειμένου να το χρησιμοποιήσουμε για άρδευση ή να εμποδίσουμε την διάβρωση του εδάφους κάτω από αυτό, ειδικά σε πλαγιές θα πρέπει να κάνουμε πρώτα από όλα, έναν αύλακα. Ο αύλακας αυτός μπορεί να είναι διαφόρων διαστάσεων ανάλογα με τις ανάγκες μας.

Στην δική μου περίπτωση έπρεπε να εμποδίσω το νερό που κατέβαινε σχεδόν επιφανειακά από την πλαγιά, να περνάει ένα τμήμα της που ίσιωσα γιατί ήθελα να κάνω το θερμοκήπιο μου. Ταυτόχρονα θα εκμεταλλευόμουν το νερό αφού το αποθήκευα σε παλετοδεξαμενές για να ποτίζω  κάποιους μήνες το καλοκαίρι με σταγόνες τα κηπευτικά μου κάνοντας οικονομία.

Με ένα μικρό τσαπάκι μηχανοκίνητο έκανα έναν αύλακα διαστάσεων 50 εκατοστά βάθος με 50 εκατοστά πλάτος και μήκος περίπου 10 μέτρα. Το ύψος του  αύλακα σε σχέση με το κτήμα ( κεκλιμένο επίπεδο ) το υπολόγισα έτσι ώστε να γεμίζουν οι παλετοδεξαμενές με φυσική ροή αλλά και να ποτίζω πάλι από τις δεξαμενές με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να έχω την ανάγκη ηλεκτρικής ή μηχανικής ενέργειας. Πρόσθεσα το ύψος της παλετοδεξαμενής, το ύψος τους αύλακα και επιπλέον 50 εκατοστά για να έχω μια πολύ μικρή πίεση-ροή ως την ρίζα των φυτών μου.

Αγόρασα σωλήνα αποχέτευσης (6 ΑΤ) διαμέτρου 7,5 εκατοστών (Φ 75). Από το σημείο δεν θα περνάνε οχήματα παρά μόνο άνθρωποι οπότε αυτή η σωλήνα ήταν αρκετή σε διατομή και αντοχές. Με έναν μικρό γωνιακό τροχό και δίσκο κοπής σιδήρου τύπου CD έκανα σχισμές ανά 2 εκατοστά σε σχήμα ψαροκόκαλου μόνο στην πάνω πλευρά του σωλήνα και κάθετα προς το μήκος του. Πρόσεξα έτσι ώστε οι σχισμές να άφηναν ανέπαφο τον σωλήνα στην κάτω πλευρά του έτσι ώστε το νερό που θα εισχωρεί από τις σχισμές της πάνω πλευράς να το μεταφέρει η κάτω πλευρά του που είχε μικρή κλήση κατά την τοποθέτηση. Αφού ετοίμασα τον σωλήνα τον τάπωσα στην μία πλευρά έτσι ώστε να μην έχω απώλειες νερού. Έστρωσα ένα γεώπανο στο δάπεδο αλλά και στην πλευρά του αύλακα προς την κατηφόρα εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο να ανακατευτεί το χώμα με το χαλίκι μέσα στον αύλακα. Έτσι το νερό που έρχεται από την πλαγιά θα περνάει ελεύθερα μέσα στην ψηφίδα και στην συνέχεια <<φιλτραρισμένο >> από το χώμα θα μπαίνει στον σωλήνα. Το επόμενο βήμα ήταν να μεταφέρω και να ρίξω μέσα τον αύλακα μέχρι την μέση του, ψηφίδα με μέση διάμετρο ανά τεμάχιο περίπου ( κόκκο άμμου)  2 εκατοστά. Αμέσως μετά τοποθέτησα το σωλήνα ελέγχοντας τις κλήσεις του. Συμπλήρωσα όλο τον αύλακα με ψηφίδα καλύπτοντας όλο το σωλήνα και από πάνω έστρωσα ένα γεώπανο ακόμα και έριξα λίγο χώμα να το κρατήσει εκεί. Η ψηφίδα θα εμποδίσει να εισχωρήσει χώμα στον σωλήνα, οι σχισμές θα συγκρατούν την ψηφίδα γιατί πλέον σχημάτισε ένα είδος φίλτρου, επιτρέποντας ταυτόχρονα να κυκλοφορεί πολύ άνετα το νερό που θα συλλέγει ο σωλήνας και θα το στέλνει στην δεξαμενή μου. Υπάρχουν και έτοιμες σωλήνες με σχισμές διαφόρων διαστάσεων για αυτή την δουλειά που μπορούμε να προμηθευτούμε από καταστήματα υδραυλικών ειδών.


Η διάβρωση του εδάφους από νερά έχει προξενήσει τεράστιες καταστροφές για αυτό  σε περιπτώσεις που θέλουμε να προστατεύσουμε πιο σύνθετες κατασκευές όπως αποθήκες, μάντρες κ.λ.π καλό είναι να γίνει μελέτη από ειδικό γιατί μπορεί να προκληθεί ατύχημα με θύμα άνθρωπο ή ζώο.



ftiaxno


Ξεκίνησε η διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή


Άρχισε στη Ντόχα η 18η διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, με τη συμμετοχή εκπροσώπων από περίπου 190 χώρες που επιθυμούν να σημειωθεί πρόοδος στις δύσκολες διαπραγματεύσεις για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Στις 4 Δεκεμβρίου θα φτάσουν στην πρωτεύουσα του Κατάρ περισσότεροι από 100 υπουργοί για να πάρουν μέρος στις εργασίες που όλοι ελπίζουν ότι θα καταλήξουν σε συμφωνία, ένα νέο βήμα στις διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίες άρχισαν το 1995.
Η νέα αυτή περιβαλλοντική συνάντηση πραγματοποιείται ενώ πολλαπλασιάζονται τα σημάδια της αυξανόμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη, καθώς και οι εκκλήσεις για άμεση αντιμετώπισή της.
«Είναι μια διάσκεψη ουσιαστικής σημασίας», τόνισε ο πρόεδρος της διάσκεψης, υπουργός του Κατάρ Αμπντουλάχ αλ-Ατίγιαχ.
Ανάμεσα στα σημαντικά θέματα που θα συζητηθούν είναι η δεύτερη πράξη του πρωτοκόλλου του Κιότο, με καθαρά συμβολική σημασία, το προσχέδιο των βασικών αρχών μιας συνολικής συμφωνίας μέχρι το 2015 και η παροχή οικονομικής βοήθειας στις πλέον ευάλωτες χώρες.
Η διάσκεψη θα ολοκληρωθεί στις 7 Δεκεμβρίου.

newsbeast


22 Νοε 2012

( AMERICAN PIT BULL TERRIER) ΠΙΤ ΜΠΟΥΛ





Ίσως η πιο παρεξηγημένη ράτσα σκύλου. Το άκουσμα και μόνο της λέξης Πιτ Μπουλ, προκαλεί τρόμο και πανικό. Η ιδέα και μόνο να βάλουμε ένα Πιτ Μπουλ στο σπίτι μας, στο μυαλό μας αγγίζει τα όρια της αυτοκτονίας. Και όμως, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Υπάρχει και η άλλη όψη της πλευράς του «δολοφόνου» και αυτή προσπαθούμε να παρουσιάσουμε, χωρίς βέβαια να μειώνουμε τη σημασία των επιθέσεων των σκύλων αυτών σε ανθρώπους και ζώα, ούτε και να κρύβουμε το γεγονός ότι όντως το Πιτ Μπουλ έχει έμφυτη την επιθετικότητα προς άλλα ζώα –όχι ανθρώπους-.
Σε αντίθεση με αυτό που προβάλλεται από τα ΜΜΕ και αυτό που πιστεύουν πολλοί, το Πιτ Μπουλ είναι στην πραγματικότητα ένας σκύλος πολύ γλυκός, με ευχάριστη προσωπικότητα, αξιόπιστος φύλακας, τρυφερός και φιλικός, πρόθυμος να υπερασπιστεί μέχρι θανάτου αυτούς που αγαπά. Έχει πολύ όμορφη σχέση με τα παιδιά όλων των ηλικιών και μπορεί ακόμα να συμβιώσει αρμονικά με όλων των ειδών τα ζώα αν κοινωνικοποιηθεί νωρίς και σωστά. 



http://www.cypruspet.com


21 Νοε 2012

Υποψήφια για την προστασία της UNESCO η μαστίχα Χίου


Εν αναμονή βρίσκεται η Χίος για την έγκριση της εγγραφής της «Μαστίχας Χίου» ως πολιτισμικό αγαθό της UNESCO.
Άλλη μία ελληνική κληρονομιά έρχεται να  συμπεριληφθεί στον κατάλογο της UNESCO. Έτσι, μετά τη Μεσογειακή διατροφή και η «Μαστίχα Χίου» γίνεται υποψήφια για την προστασία της UNESCO. Μία κίνηση που στοχεύει αφενός στην  προστασία της κληρονομιάς των προγόνων μας  αφετέρου στη μετάδοση των γνώσεων και των πρακτικών σχετικά με τη τεχνογνωσία και τον πολιτισμό της μαστίχας στις επόμενες γενιές.
Η τελική έγκριση αναμένεται να έρθει από το Παρίσι, όπου και θα συνεδριάσει  η 7η Διακυβερνητική επιτροπή για την Διαφύλαξη της Άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς 3 με 7 Δεκεμβρίου.
Η «Μαστίχα Χίου» έχοντας ήδη πάρει  θετική γνωμοδότηση από την αρμόδια διερευνητική επιτροπή περιμένει την τελική έγκριση της πρότασης υποψηφιότητας για εγγραφή της ως πολιτισμικού αγαθού στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.


Πηγή:news247.gr


20 Νοε 2012

Πιγκουίνοι έμειναν πιστοί για δεκαέξι χρόνια


Το πιο αγαπημένο ζευγάρι στο ζωικό βασίλειο είναι δυο πιγκουίνοι του Μαγγελάνου που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, έχουν μείνει πιστοί ο ένας στον άλλο για 16 ολόκληρα χρόνια.

Οι δυο πιγκουίνοι δεν απάτησαν ποτέ τον σύντροφό τους παρά το γεγονός ότι έμειναν χωριστά για μεγάλα χρονικά διαστήματα και έκαναν μεγάλα ταξίδια διανύοντας αποστάσεις που ξεπερνούν τα 320.000 χιλιόμετρα.Μάλιστα μετά από κάθε ταξίδι τα δυο πουλιά πάντα επέστρεφαν την περίοδο αναπαραγωγής στην ίδια φωλιά για να γεννήσουν νέα μικρά.

Η αντοχή της σχέσης των δυο πιγκουίνων έχει εντυπωσιάσει τους βιολόγους, καθώς τα περισσότερα ζευγάρια χωρίζουν είτε επειδή ο ένας από τους δυο συντρόφους πεθαίνει κατά τη διάρκεια των ταξιδιών είτε επειδή δεν καταφέρνουν να αναθρέψουν τα μικρά τους, τα οποία σκοτώνονται από θηρευτές ή πεθαίνουν από την πείνα.

Όπως τονίζουν οι επιστήμονες μάλιστα, «αν οι πιγκουίνοι δεν καταφέρουν να αναθρέψουν τους νεοσσούς τους αυτομάτως χωρίζουν και βρίσκουν νέους συντρόφους».

Οι προηγούμενες σχέσεις πιγκουίνων με τη μεγαλύτερη διάρκεια είχαν κρατήσει πέντε και δέκα χρόνια, ωστόσο τα ζευγάρια χώρισαν όταν δεν κατάφεραν να αναπαραχθούν με επιτυχία.

Το προσδόκιμο ζωής των πιγκουίνων είναι 20 χρόνια. Οι πιστοί πιγκουίνοι του Μαγγελάνου έμειναν μαζί το μεγαλύτερο μέρος της αναπαραγωγικής τους ηλικίας και τώρα θα γεράσουν μαζί.



Πηγή: econews.gr


Δηλητηριώδες ψάρι που μοιάζει με πέτρα!


Το γένος ψαριών Synanceia της οικογένειας Synanceiidae περιλαμβάνει δηλητηριώδη και άκρως θανατηφόρα για τον άνθρωπο ψάρια, γνωστά με την κοινή ονομασία «Stone fishes», ή αλλιώς «ψάρια-πέτρες».

Τα εν λόγω ψάρια ζουν στις παράκτιες περιοχές του Ειρηνικού Ωκεανού, ενώ οφείλουν την ονομασία τους στο γεγονός ότι μοιάζουν με πέτρες της θάλασσας, τόσο πολύ μάλιστα που είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να τα ξεχωρίσει.

Έχουν την ικανότητα να ζουν μέχρι και 24 ώρες εκτός νερού, για το λόγο αυτό απαντούν κυρίως στις αμμώδεις ακτές των θαλασσών παραπλανώντας τους λουομένους με την… εμφάνισή τους, που θυμίζουν βράχια ή κοράλλια!

Θεωρούνται από τα πιο δηλητηριώδη ψάρια στον κόσμο, καθώς φέρουν ισχυρή τοξική ουσία στα ραχιαία αγκάθια τους και όταν το ψάρι πατηθεί κατά λάθος από άνθρωπο μπορεί να επιφέρει ακόμη και το θάνατο.

Ανάλογα, μάλιστα, με την πίεση που ασκείται στο σώμα του ψαριού εκκρίνεται και περισσότερο ή λιγότερο δηλητήριο, ενώ στην Αυστραλία αρκετοί άνθρωποι μεταφέρονται κάθε χρόνο εσπευσμένα στα νοσοκομεία από ανάλογα τσιμπήματα. Το βίντεο που ακολουθεί είναι ιδιαιτέρως κατατοπιστικό.





Πηγή: perierga.gr


Μυρμήγκια εισβάλλουν στο νησί των καβουριών


Ο κόκκινος κάβουρας μέσα στην εδαφιαία βλάστηση είναι 10.000 φορές βαρύτερος από το κίτρινο μυρμήγκι. Παρ’ όλα αυτά ο γίγαντας είναι σίγουρα χαμένος.

Όταν ο κίτρινος λιλιπούτειος στρατός βαδίζει κατά της «πανοπλίας» του καβουριού, οι στρατιώτες δεν πυροβολούν προειδοποιητικά. Πυροβολούν για να σκοτώσουν. Εκατοντάδες μυρμήγκια εκτοξεύουν ταυτόχρονα το φορτίο τους, το μυρμηγκικό οξύ, απευθείας στα μάτια του καβουριού. Ο γίγαντας τυφλώνεται αμέσως, γίνεται απαθής, βγαίνουν αφροί από το στόμα του και υποφέρει πεθαίνοντας αργά αργά.

Δισεκατομμύρια μυρμήγκια έχουν εισβάλλει στην απομονωμένη Νήσο των Χριστουγέννων, στον Ινδικό ωκεανό, και οι παλιοί κυρίαρχοι του νησιού -εκατομμύρια καβούρια- είναι ανίσχυρα. Ωστόσο, την τελευταία στιγμή τα καβούρια απέκτησαν έναν σημαντικό σύμμαχο – την υπηρεσία του εθνικού πάρκου. 

Οι εργαζόμενοι εκεί θέλουν να διατηρήσουν την πανίδα του νησιού η οποία είναι μοναδική. Δεν υπάρχουν άλλα μέρη στη Γη όπου τα καβούρια να παίζουν τόσο σπουδαίο ρόλο στην ευταξία της φύσης. Εδώ ζει ο μεγαλύτερος στεριανός κάβουρας του κόσμου, ο κάβουρας Koko. 

Εδώ ζουν επίσης πολλά άλλα καβούρια ως φυτοφάγα και σαρκοφάγα στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, ενώ ταυτόχρονα λιπαίνουν τη γη και την ανασκαλεύουν μια και σκάβουν αμέτρητες τρύπες για να φτιάξουν τις φωλιές τους. Όταν οι βροχές των μουσώνων χτυπούν το νησί, 40-60 εκατομμύρια κόκκινα καβούρια μετακινούνται προς τη θάλασσα για να ζευγαρώσουν και να αποθέσουν τα αυγά τους. Στη διάρκεια της πορείας τους τρώνε από την εδαφιαία βλάστηση σαν μια μυριοπόδαρη θεριστική μηχανή.

Ωστόσο τίποτα δεν είναι όπως ήταν κάποτε στη Νήσο των Χριστουγέννων, και γι’ αυτό φταίνε τα μυρμήγκια. Τα μυρμήγκια έφτασαν στο νησί πιθανόν κατά τη δεκαετία του 1930, με εμπορεύματα που μεταφέρονταν από τη Μαλαισία ή τη Σιγκαπούρη – πέρασαν όμως 60 χρόνια για να δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα. 

Τη δεκαετία του 1990 τα μυρμήγκια είχαν δημιουργήσει την πρώτη τους υπερ-αποικία. Μια υπερ-αποικία είναι μια προηγμένη κοινωνική δομή με αναρίθμητες υπόγειες φωλιές που κυβερνιούνται από 300 βασίλισσες. Μία και μόνη υπερ-αποικία μπορεί να φιλοξενεί πολλά δισεκατομμύρια μυρμήγκια.



Πηγή: scienceillustrated.gr



Οι παρθένες του τσαγιού στην Ινδία




Στην Ινδία λέγεται ότι το καλύτερο τσάι χρειάζεται όχι μόνο τα δύο ψηλότερα φύλλα του φυτού αλλά πρέπει να συλλεγεί από τα χέρια παρθένας κοπέλας η οποία το συλλέγει ευγενικά ψιθυρίζοντας θεραπευτικά λόγια mantra.

H φωτογραφία είναι από τη συλλογή τσαγιού σε υψόμετρο 1800 μέτρων στην Κεράλα. Οι γυναίκες ξεκινούν τη δουλειά νωρίς την αυγή και όλη η διαδικασία γίνεται με το χέρι. 

Συλλέγουν μόνο τα δύο ψηλότερα φύλλα και άνθη του φυτού, για να παράξουν το καλύτερο τσάι. Η χρήση μηχανών καταστρέφει τη διαδικασία, καθώς συλλέγει ταυτόχρονα και άχρηστα τμήματα του φυτού ενώ καταστρέφει τα φύλλα. Έτσι το τσάι που συλλέγεται μηχανικά είναι φτηνό αλλά κακής ποιότητας.

Η δουλειά είναι σκληρή και πολύπλοκη. Οι γυναίκες περνούν όλη την ημέρα κάτω από το καυτό ήλιο συλλέγοντας το τσάι με ιδιαίτερη προσοχή. Σύμφωνα με τους Ινδούς η δουλειά απαιτεί γυναικεία χέρια καθώς οι άντρες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην ίδια μονότονη δουλειά ολόκληρη την ημέρα.

Εκτός από τον ήλιο και την κούραση οι γυναίκες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμη πρόβλημα. Τα χωράφια είναι γεμάτα βδέλλες και οι γυναίκες είναι πάντα εξοπλισμένες με ένα ραβδί για να τις απομακρύνουν.

Οφείλουμε να επισημάνουμε την εκμετάλλευση που υφίστανται οι Ινδές συλλέκτριες τσαγιού. Κάθε γυναίκα μπορεί να μαζέψει περίπου 40 κιλά τσάι την ημέρα για μια αμοιβή που δεν ξεπερνά τα 100-120 δολάρια το μήνα!



Πηγή: perierga.gr