Η δενδρογραμμή δεν είναι κάποια σαφώς καθορισμένη γραμμή, αλλά μια μεταβατική ζώνη, όπου τα δέντρα γίνονται όλο και λιγότερα, μέχρι τελικά να πάψουν να υπάρχουν. Το φαινόμενο οφείλεται, πιθανότατα, στο ότι η εποχή της βλάστησης βόρεια της δενδρογραμμής είναι τόσο σύντομη, που τα δέντρα δεν προλαβαίνουν να αναπτύξουν νέους βλαστούς. Το έδαφος είναιπαγωμένο τους περισσότερους μήνες του χρόνου και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να επικρατείλειψυδρία, η οποία αναχαιτίζει αποτελεσματικά την ανάπτυξη των δέντρων – παρ’ όλο που υπάρχει άφθονο ηλιακό φως. Η θερμοκρασία το χειμώνα δεν έχει, πάντως, ιδιαίτερη σημασία, αφού ορισμένα είδη δέντρων επιβιώνουν και κάτω από τους -50 βαθμούς Κελσίου.
Το όριο βλάστησης των δέντρων δεν είναι το ίδιο γύρω από όλη την Αρκτική. Στη βόρεια Νορβηγία η θερμότητα από το Ρεύμα του Κόλπου έχει σαν αποτέλεσμα η δενδρογραμμή να βρίσκεται περίπου στον 70ο παράλληλο, ενώ στην ανατολική πλευρά του Hudson Bay στον Καναδά το όριο φτάνει μόλις στον 55ο παράλληλο, που στην Ευρώπη αντιστοιχεί, π.χ., στη Μόσχα. Οι περισσότεροι κλιματολόγοι πιστεύουν ότι η εποχή της βλάστησης τις επόμενες δεκαετίες θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια στην Αρκτική, λόγω της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας, γι’ αυτό και η δενδρογραμμή θα μετακινηθεί βορειότερα. Με τη βοήθεια προηγμένων υπολογιστικών μοντέλων, έχει βρεθεί ότι η επέκτασή της στις παράκτιες περιοχές θα είναι περίπου 50-100 χιλιόμετρα, ενώ στην ενδοχώρα του Καναδά θα μετακινηθεί μέχρι και 500 χιλιόμετρα βορειότερα.
Το όριο βλάστησης των δέντρων δεν είναι το ίδιο γύρω από όλη την Αρκτική. Στη βόρεια Νορβηγία η θερμότητα από το Ρεύμα του Κόλπου έχει σαν αποτέλεσμα η δενδρογραμμή να βρίσκεται περίπου στον 70ο παράλληλο, ενώ στην ανατολική πλευρά του Hudson Bay στον Καναδά το όριο φτάνει μόλις στον 55ο παράλληλο, που στην Ευρώπη αντιστοιχεί, π.χ., στη Μόσχα. Οι περισσότεροι κλιματολόγοι πιστεύουν ότι η εποχή της βλάστησης τις επόμενες δεκαετίες θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια στην Αρκτική, λόγω της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας, γι’ αυτό και η δενδρογραμμή θα μετακινηθεί βορειότερα. Με τη βοήθεια προηγμένων υπολογιστικών μοντέλων, έχει βρεθεί ότι η επέκτασή της στις παράκτιες περιοχές θα είναι περίπου 50-100 χιλιόμετρα, ενώ στην ενδοχώρα του Καναδά θα μετακινηθεί μέχρι και 500 χιλιόμετρα βορειότερα.
Πηγή:science illustrate