 |
Tης ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
«Άνθρακας» φαίνεται πως έχει αποδειχθεί για ορισμένους νέους αγρότες το περίφημο σχέδιο εκμίσθωσης γης από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς τα παράπονα για τις καθυστερήσεις στις διαδικασίες και την ποιότητα της γης «πέφτουν βροχή» στις αρμόδιες υπηρεσίες. Ως αποτέλεσμα, ο αρχικός ενθουσιασμός πολλών δικαιούχων, οι οποίοι είδαν τα ονόματά τους ανάμεσα σε αυτά που κληρώθηκαν για την ενοικίαση αγροτεμαχίων έναντι 5 ευρώ το στρέμμα, σύντομα μετατράπηκε σε απογοήτευση.
«Μόνο τυχερό μη με πεις που κέρδισα τα χωράφια», μας λέει μισοαστεία, μισοσοβαρά ο Γιώργος Σαλκίνης από τη Θεσσαλονίκη. Πριν από λίγους μήνες έκανε δηλώσεις στα κανάλια και τις εφημερίδες για τις νέες προοπτικές που ανοίγονται μπροστά του, μετά την ανάδειξή του σε εκμισθωτή 60 στρεμμάτων στο χωριό Ελεούσα της Χαλκηδόνας. Σήμερα, λέει, οι προοπτικές του για το αύριο έχουν στενέψει ξανά. «Αισθάνομαι ότι ήταν μια “φούσκα”. Υποτίθεται ότι είχαν πολλούς μήνες για να οργανώσουν σωστά το πρόγραμμα και τη διανομή της γης, αλλά, όπως αποδεικνύεται στην περίπτωσή μου, όλα έγιναν πρόχειρα και χωρίς σχεδιασμό», εξηγεί.
Από 60 έμειναν 20
Ειδικότερα, ο Γ. Σαλκίνης στα χαρτιά εμφανίζεται δικαιούχος μιας έκτασης 60 στρεμμάτων, αλλά μέχρι αυτή τη στιγμή η γη που έχει στη διάθεσή του προς καλλιέργεια δεν αγγίζει ούτε τα 20 στρέμματα. Τι ακριβώς συνέβη; «Στην αρχή, μου έκοψαν περίπου 10 στρέμματα, γιατί είπαν ότι θα περνούσε ο δρόμος από εκείνο το σημείο. Στη συνέχεια, μου έδωσαν μικρές εκτάσεις, συνολικά 20 στρεμμάτων, κατανεμημένες σε τρία διαφορετικά χωράφια, με αποτέλεσμα να μην μπορώ ούτε να σπείρω ούτε να βάλω μια αποθήκη», περιγράφει με αγανάκτηση. Ανεργος γεωπόνος, ο Γ. Σαλκίνης, λίγο πριν από την κλήρωση, εξέταζε όλα τα ενδεχόμενα για το μέλλον του, ακόμα και τη φυγή στο εξωτερικό. «Τώρα τα χέρια μου είναι “δεμένα”. Είναι αδύνατο να καλλιεργήσω αυτά τα μικρά κομμάτια γης και δεν μπορώ να βρω κάποια άλλη δουλειά, γιατί τρέχω όλη την ημέρα για αυτή την υπόθεση. Αισθάνομαι εγκλωβισμένος», καταλήγει.
Τον απεγκλωβισμό της από αυτή την κατάσταση επιδίωξε η Ελένη Κηπουρού από τη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης, υποβάλλοντας αίτηση παραίτησης από τα 15 στρέμματα που της είχαν κληρωθεί. «Το δικό μου λάθος είναι ότι δεν πήγα να δω τις εκτάσεις από κοντά», μας λέει σήμερα. «Αρκέστηκα να δω τα χωράφια μέσω δορυφόρων με μια εφαρμογή στον υπολογιστή. Αυτό που δεν μπόρεσα να δω ήταν ότι είναι σχεδόν αδύνατο να καλλιεργήσω αυτά τα στρέμματα, διότι έχουν κλίση και βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο από τα υπόλοιπα, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν κάθε φορά που ποτίζουν οι διπλανοί», περιγράφει η Ελ. Κηπουρού.
«Ετσι τα αφήσαμε»
Σοβαρά εξετάζει το ενδεχόμενο παραίτησης και ο Σταύρος Σουλάκης από το χωριό Γέφυρα, στον οποίο κληρώθηκαν 10 στρέμματα. «Οπως τα πήραμε, έτσι τα αφήσαμε», μας λέει. «Γνωρίζαμε από πριν ότι δεν είναι ποτιστικά και, άρα, θα είχαμε μια δυσκολία παραπάνω. Ωστόσο, η έκταση που μας κληρώθηκε θέλει πάρα πολλή δουλειά για να γίνει καλλιεργήσιμη. Πρέπει να μπαζώσουμε, να ισοπεδώσουμε και, γενικά, να ξοδέψουμε και χρόνο και χρήματα», σημειώνει απογοητευμένος.
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, η Δέσποινα Τερζίδου, στην οποία κληρώθηκαν 13 στρέμματα στη Βραχιά Θεσσαλονίκης, εκτιμά ότι θα χρειαστεί να δώσει 23.000 ευρώ για να καταστήσει καλλιεργήσιμη τη γη που της δόθηκε. «Την πρώτη φορά που είδα από κοντά την έκταση απογοητεύτηκα οικτρά. Η μισή είναι χωματερή και η υπόλοιπη έχει έναν βαθύ λάκκο με νερό. Πρέπει να κάνω άντληση υδάτων, να βγάλω τα μπάζα και να προσθέσω χώμα. Φυσικά, όλες αυτές οι εργασίες κοστίζουν», εξηγεί. Έτσι, ο σχεδιασμός της για άμεση αξιοποίηση και καλλιέργεια των εκτάσεων μπαίνει αναγκαστικά σε... αγρανάπαυση, όπως και τα ίδια τα χωράφια της.
Για το επόμενο διάστημα έχει μεταθέσει την υλοποίηση των ονείρων της για έναν κοινωνικό κερασώνα και η νεαρή Βασιλική Σεράφη, η οποία μισθώνει 10 στρέμματα στην Καβάλα. Όπως μας λέει, το 80% της έκτασης είναι καλυμμένο με πουρνάρια, με αποτέλεσμα αρχικά να χρειάζεται άδεια από το δασαρχείο και στη συνέχεια να πρέπει να προχωρήσει μόνη της στον καθαρισμό της έκτασης. «Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα υπάρξει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Εξάλλου, η εκμίσθωση της γης αποτελεί ένα σχέδιο του κράτους και σε περίπτωση που προκύψουν σοβαρά προβλήματα αυτό θα κληθεί να τα αντιμετωπίσει και να τα λύσει. Έτσι δεν είναι;», αναρωτιέται η 26χρονη δασολόγος.
«Άνθρακας» φαίνεται πως έχει αποδειχθεί για ορισμένους νέους αγρότες το περίφημο σχέδιο εκμίσθωσης γης από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς τα παράπονα για τις καθυστερήσεις στις διαδικασίες και την ποιότητα της γης «πέφτουν βροχή» στις αρμόδιες υπηρεσίες. Ως αποτέλεσμα, ο αρχικός ενθουσιασμός πολλών δικαιούχων, οι οποίοι είδαν τα ονόματά τους ανάμεσα σε αυτά που κληρώθηκαν για την ενοικίαση αγροτεμαχίων έναντι 5 ευρώ το στρέμμα, σύντομα μετατράπηκε σε απογοήτευση.
«Μόνο τυχερό μη με πεις που κέρδισα τα χωράφια», μας λέει μισοαστεία, μισοσοβαρά ο Γιώργος Σαλκίνης από τη Θεσσαλονίκη. Πριν από λίγους μήνες έκανε δηλώσεις στα κανάλια και τις εφημερίδες για τις νέες προοπτικές που ανοίγονται μπροστά του, μετά την ανάδειξή του σε εκμισθωτή 60 στρεμμάτων στο χωριό Ελεούσα της Χαλκηδόνας. Σήμερα, λέει, οι προοπτικές του για το αύριο έχουν στενέψει ξανά. «Αισθάνομαι ότι ήταν μια “φούσκα”. Υποτίθεται ότι είχαν πολλούς μήνες για να οργανώσουν σωστά το πρόγραμμα και τη διανομή της γης, αλλά, όπως αποδεικνύεται στην περίπτωσή μου, όλα έγιναν πρόχειρα και χωρίς σχεδιασμό», εξηγεί.
Από 60 έμειναν 20
Ειδικότερα, ο Γ. Σαλκίνης στα χαρτιά εμφανίζεται δικαιούχος μιας έκτασης 60 στρεμμάτων, αλλά μέχρι αυτή τη στιγμή η γη που έχει στη διάθεσή του προς καλλιέργεια δεν αγγίζει ούτε τα 20 στρέμματα. Τι ακριβώς συνέβη; «Στην αρχή, μου έκοψαν περίπου 10 στρέμματα, γιατί είπαν ότι θα περνούσε ο δρόμος από εκείνο το σημείο. Στη συνέχεια, μου έδωσαν μικρές εκτάσεις, συνολικά 20 στρεμμάτων, κατανεμημένες σε τρία διαφορετικά χωράφια, με αποτέλεσμα να μην μπορώ ούτε να σπείρω ούτε να βάλω μια αποθήκη», περιγράφει με αγανάκτηση. Ανεργος γεωπόνος, ο Γ. Σαλκίνης, λίγο πριν από την κλήρωση, εξέταζε όλα τα ενδεχόμενα για το μέλλον του, ακόμα και τη φυγή στο εξωτερικό. «Τώρα τα χέρια μου είναι “δεμένα”. Είναι αδύνατο να καλλιεργήσω αυτά τα μικρά κομμάτια γης και δεν μπορώ να βρω κάποια άλλη δουλειά, γιατί τρέχω όλη την ημέρα για αυτή την υπόθεση. Αισθάνομαι εγκλωβισμένος», καταλήγει.
Τον απεγκλωβισμό της από αυτή την κατάσταση επιδίωξε η Ελένη Κηπουρού από τη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης, υποβάλλοντας αίτηση παραίτησης από τα 15 στρέμματα που της είχαν κληρωθεί. «Το δικό μου λάθος είναι ότι δεν πήγα να δω τις εκτάσεις από κοντά», μας λέει σήμερα. «Αρκέστηκα να δω τα χωράφια μέσω δορυφόρων με μια εφαρμογή στον υπολογιστή. Αυτό που δεν μπόρεσα να δω ήταν ότι είναι σχεδόν αδύνατο να καλλιεργήσω αυτά τα στρέμματα, διότι έχουν κλίση και βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο από τα υπόλοιπα, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν κάθε φορά που ποτίζουν οι διπλανοί», περιγράφει η Ελ. Κηπουρού.
«Ετσι τα αφήσαμε»
Σοβαρά εξετάζει το ενδεχόμενο παραίτησης και ο Σταύρος Σουλάκης από το χωριό Γέφυρα, στον οποίο κληρώθηκαν 10 στρέμματα. «Οπως τα πήραμε, έτσι τα αφήσαμε», μας λέει. «Γνωρίζαμε από πριν ότι δεν είναι ποτιστικά και, άρα, θα είχαμε μια δυσκολία παραπάνω. Ωστόσο, η έκταση που μας κληρώθηκε θέλει πάρα πολλή δουλειά για να γίνει καλλιεργήσιμη. Πρέπει να μπαζώσουμε, να ισοπεδώσουμε και, γενικά, να ξοδέψουμε και χρόνο και χρήματα», σημειώνει απογοητευμένος.
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, η Δέσποινα Τερζίδου, στην οποία κληρώθηκαν 13 στρέμματα στη Βραχιά Θεσσαλονίκης, εκτιμά ότι θα χρειαστεί να δώσει 23.000 ευρώ για να καταστήσει καλλιεργήσιμη τη γη που της δόθηκε. «Την πρώτη φορά που είδα από κοντά την έκταση απογοητεύτηκα οικτρά. Η μισή είναι χωματερή και η υπόλοιπη έχει έναν βαθύ λάκκο με νερό. Πρέπει να κάνω άντληση υδάτων, να βγάλω τα μπάζα και να προσθέσω χώμα. Φυσικά, όλες αυτές οι εργασίες κοστίζουν», εξηγεί. Έτσι, ο σχεδιασμός της για άμεση αξιοποίηση και καλλιέργεια των εκτάσεων μπαίνει αναγκαστικά σε... αγρανάπαυση, όπως και τα ίδια τα χωράφια της.
Για το επόμενο διάστημα έχει μεταθέσει την υλοποίηση των ονείρων της για έναν κοινωνικό κερασώνα και η νεαρή Βασιλική Σεράφη, η οποία μισθώνει 10 στρέμματα στην Καβάλα. Όπως μας λέει, το 80% της έκτασης είναι καλυμμένο με πουρνάρια, με αποτέλεσμα αρχικά να χρειάζεται άδεια από το δασαρχείο και στη συνέχεια να πρέπει να προχωρήσει μόνη της στον καθαρισμό της έκτασης. «Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα υπάρξει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Εξάλλου, η εκμίσθωση της γης αποτελεί ένα σχέδιο του κράτους και σε περίπτωση που προκύψουν σοβαρά προβλήματα αυτό θα κληθεί να τα αντιμετωπίσει και να τα λύσει. Έτσι δεν είναι;», αναρωτιέται η 26χρονη δασολόγος.
http://www.real.gr